2. Istnieje wiele definicji dotyczących zasad kształcenia.
W. Okoń określa je jako: "normy postępowania dydaktycznego, których
przestrzeganie umożliwia realizację celów kształcenia".
Cz. Kupisiewicz zasady nauczania określa jako „normy postępowania dydaktycznego,
których przestrzeganie pozwala nauczycielowi zaznajamiać uczniów z podstawami
usystematyzowanej wiedzy, rozwijać ich zainteresowania i zdolności poznawcze oraz
wdrażać do samokształcenia".
Wg K. Kruszewskiego zasady dydaktyczne to: „ogólne normy postępowania nau-
czyciela w czasie przygotowania i prowadzenia lekcji umożliwiające uwzględ-
nienie jednocześnie informacji z wielu źródeł i utrzymanie kierunku czynności
uczenia się uczniów".
J. Półturzycki twierdzi, iż zasady kształcenia oznaczają „zarówno normy postępo-
3. wania uznane za właściwe w celu osiągnięcia założonych celów pedagogicznego
postępowania, jak taż formułują podstawy, na których opierają się postępowania
właściwe dla procesu wychowania lub nauczania".
Zasady kształcenia określane sąjako ogólne normy postępowania dydaktycznego
nauczyciela i działalności uczniów wynikające z podstawowych prawidłowości
procesu dydaktycznego, których przestrzeganie zapewni lepszą realizację zakła-
danych celów kształcenia ogólnego (F. Bereźnicki, 2001).
Zasady kształcenia wymieniane przez autorów: W. Okonia, Cz. Kupisiewicza,
J. Półturzyckiego, W. Zaczyńskiego są podobne a różnice można zauważyć
w rangowaniu, nazwach i interpretacji.
Przedstawiają się one w następującej kolejności:
- zasada świadomej aktywności uczniów
4. - zasada przystępności
- zasada systematyczności
- zasada łączenia teorii z praktyką
- zasada trwałości wiedzy i umiejętności
- zasada indywidualizacji i zespołowości
Literatura:
F. Bereźnicki, Dydaktyka kształcenia ogólnego, Kraków 2001
W. Okoń, Wprowadzenie do dydaktyki ogólnej, Warszawa 1995
J. Półturzycki, Dydaktyka dla nauczycieli, Toruń 1997