2. Dydaktyka- nazwa pochodzi z jęz. greckiego - didaktikos - znaczy „pouczający",
didasko -„uczę".
Terminu dydaktyka użyto po raz pierwszy w Niemczech przez Krzysztofa
Helwiga i Joahima Junga w 1613 roku. Uznali oni, iS dydaktyka to sztuka
nauczania. Podobnie dydaktykę rozumiał Jan Amos Komeński, który w 1657 roku
opublikował dzieło pt. „Wielka dydak(yka"(„ Didactica magna"). Dzieło
przedstawiało uniwersalną sztukę nauczania wszystkich wszystkiego. Wg jego
myśli dydaktyka stanowi nie tylko sztukę nauczania lecz również wychowania.
Jan Fryderyk Herbart opracował teoretyczne podstawy dydaktyki, którą ujął jako
teorię nauczania wychowującego, podporządkowaną pedagogice. Zwolennicy
Herbarta przywiązywali dużą wagę do procesu przyswajania przez uczniów treści
przekazywanych przez nauczyciela.
3. Nieco inaczej dydaktykę rozumiał Amerykanin John Dewey. Odrzucał on herbar-
lowską koncepcję „przekazywania wiedzy". Skupiał uwagę na czynnościach nie
tyle nauczyciela co uczniów. Zwolennicy Deweya inaczej niż herbartyści
rozumieli zadania dydaktyki, którą utożsamiali z teorią uczenia się a nie z teorią
nauczania.
Obecnie mówimy o procesie nauczania-uczenia się i nie przeciwstawia się tych
Dwóch rodzajów czynności. Dydaktykę traktuje się jako naukę o nauczaniu
i uczeniu się.
Funkcje dydaktyki:
- teoretyczna, o charakterze diagnostycznym i prognostycznym
- praktyczna, instrumentalna.
4. Dydaktyka jest jedną z nauk pedagogicznych, które zajmują się wychowaniem,
tzn. zamierzonymi i świadomie podejmowanymi czynnościami mającymi na celu
ukształtowanie osobowości wychowanka według społecznie akceptowanego
wzoru, czyli ideału wychowawczego.
Literatura:
JA. Komeński, Wielka dydaktyka, Wrocław 1956
Cz. Kupisiewicz, Dydaktyka ogólna, Warszawa 2000
W. Okoń, Nowy słownik pedagogiczny, Warszawa 2008
Przedstawiciele systemów dydaktycznych
W okresie ostatnich trzystu lat dydaktyka nabrała znaczenia o czym świadczy
powstanie wielu systemów dydaktycznych. Do rozwoju systemów dydaktycznych
przyczynili się m.in.:
5. - Jan Amos Komeński (1592-1670), pedagog czeski, twórca nowożytnej
pedagogiki
- Jan Jakub Rousseau (1712-1778), francuski pisarz, filozof i pedagog, twórca
koncepcji swobodnego wychowania
- Jan Henryk Pestalozzi (17461827), pedagog i pisarz szwajcarski
- Jan Fryderyk Herbart (1776-1841), niemiecki pedagog, psycholog i filozof
- Jan Władysław Dawid (1859-1914), pedagog i psycholog polski
- Sergiusz Hessen (1887-1950), pedagog polsko-rosyjski
- Bogdan Nawroczyński (1882-1974), polski pedagog i filozof
- Celestyn Freinet (1896-1966), pedagog francuski
- Piotr Jakowlewicz Galpierin (1901-1988), rosyjski pedagog i psycholog