Διασκευή άρθρων σχετικών με τη σύγχρονη και ασύγχρονη τηλεκπαίδευση.

1. Ι. Αρτινού e-class Ν. ΓΛΩΣΣΑ Β΄ Γ/σίου 4
ο
Γ/σιο Π. Φαλήρου
2ο ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ Ν. Γλώσσα Β΄ Γυμνασίου
Η τηλεκπαίδευση
[1] Ο όρος «τηλεκπαίδευση» είναι
αυτό που γενικά ταυτίζεταί με τον όρο
«μάθηση από απόσταση» και στις μέρες
μας έγινε γνωστός ως «ηλεκτρονική
μάθηση» (e-learning). Ηλεκτρονική
μάθηση ονομάζεται κάθε διδακτική
μεθοδολογία που χρησιμοποιεί τις
Τεχνολογίες της Πληροφορικής και των
Επικοινωνιών με ή χωρίς την ταυτόχρονη
παρουσία του εκπαιδευτή και είναι δυνατόν
να λάβει χώρα σε αίθουσα διδασκαλίας, στο χώρο του εκπαιδευόμενου ή ακόμα σε
εικονικά περιβάλλοντα εργασίας.
[2] Οι μορφές της
τηλεκπαίδευσης είναι δύο, η «σύγχρονη»
και η «ασύγχρονη». Η σύγχρονη
εκπαίδευση απαιτεί την ταυτόχρονη
συμμετοχή όλων των μαθητών και των
καθηγητών. Η αλληλεπίδραση μεταξύ
μαθητή-καθηγητή γίνεται σε πραγματικό
χρόνο και κατά τη διάρκειά της μπορούν
να ανταλλάσσουν απόψεις και εκπαιδευτικό
υλικό. Όλοι μπορούν να βρίσκονται σε διαφορετικό τόπο και να χρησιμοποιούν τεχνολογίες
τηλεδιάσκεψης που θα οδηγούν σε μια εικονική αίθουσα διδασκαλίας από όπου θα γίνεται
το μάθημα. Στην ασύγχρονη εκπαίδευση δίνεται η δυνατότητα στους συμμετέχοντες να
εργαστούν με το διδακτικό υλικό οπουδήποτε και οποτεδήποτε, έχοντας όμως παράλληλα
δυνατότητα ασύγχρονης επικοινωνίας με τους υπόλοιπους συμμετέχοντες και με τον
καθηγητή.
[3] Όπως καθετί, έτσι
και η τηλεκπαίδευση έχει τα
πλεονεκτήματα και τα
μειονεκτήματά της. Αρχίζοντας
από τη σύγχρονη
τηλεκπαίδευση, αναγνωρίζουμε
ότι η ζωντανή επικοινωνία
μαθητών και καθηγητή, η
εξέλιξη του μαθήματος εκείνη
τη στιγμή, δίνει τη δυνατότητα
παρακολούθησης και

2. Ι. Αρτινού e-class Ν. ΓΛΩΣΣΑ Β΄ Γ/σίου 4
ο
Γ/σιο Π. Φαλήρου
συμμετοχής σε συνομιλίες, απορίες, όπως θα γινόταν και στην τάξη. Οι συμμετέχοντες
μπορούν από το δικό τους χώρο (σπίτι, γραφείο κλπ) να επικοινωνούν και να
συνεργάζονται, απ’ όπου και αν βρίσκονται. Έτσι, κερδίζεται πολύτιμος χρόνος και
μειώνεται το κόστος από άσκοπες μετακινήσεις. Ωστόσο, ακόμα και στη σύγχρονη
τηλεκπαίδευση η οθόνη είναι πολύ δύσκολο να αντικαταστήσει την φυσική παρουσία
καθηγητή-μαθητή στην αίθουσα. Επίσης, η έλλειψη εξοικείωσης των συμμετεχόντων με την
χρησιμοποιούμενη τεχνολογία δημιουργεί μία αμηχανία. Τέλος, το κόστος, τόσο για την
προμήθεια του εξοπλισμού, όσο και για την συντήρηση του, είναι αρκετά υψηλό.
[4] Ας προχωρήσουμε, τώρα, στην
ασύγχρονη τηλεκπαίδευση. Η ανάρτηση
κάθε είδους αρχείων στη διαδικτυακή
τάξη είναι μια ευκολία για όλους τους
συμμετέχοντες. Ο καθηγητής διαμοιράζει
διδακτικό υλικό και μπορεί να παραλάβει
εργασίες, να ανατροφοδοτήσει, και να
ενθαρρύνει τους μαθητές στην εκπόνηση
συνεργατικών δραστηριοτήτων. Όλοι οι
συμμετέχοντες εργάζονται την ώρα που
θα επιλέξει ο καθένας. Επίσης δίνεται σε
άτομα πιο συνεσταλμένα η δυνατότητα να συμμετέχουν ενεργά. Όμως, κι εδώ υπάρχουν
διαφορές σε σχέση με την «δια ζώσης» εκπαίδευση, στο σχολικό χώρο, καθώς η μόνη
επικοινωνία γίνεται μέσω γραπτών μηνυμάτων και μέσω του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.
Παράλληλα, θεωρείται αυτονόητη και η γνώση χρήσης του υπολογιστή σε επίπεδο
δημιουργίας εγγράφων, παρουσιάσεων κλπ.
[5] Το Σύνταγμά μας ορίζει τη δωρεάν παροχή εκπαίδευσης σε όλους ανεξαιρέτως τους
μαθητές. Μήπως αυτό θα αντιστοιχούσε όχι απλώς στη δωρεάν παροχή τάμπλετ στους
μαθητές, αλλά και σε δωρεάν παροχή ίντερνετ σε όλους;
Το παραπάνω κείμενο είναι διασκευή που βασίστηκε στις εξής ιστοσελίδες
 https://www.nmc.hmu.gr/el/node/65
 http://tsigarasthomas.blogspot.com/2008/02/blog-post_823.html
 lampros tsapalis