1. …
΄΄ Τα έξυπνα μολύβια ΄΄
Ό,τι γίνεται φαίνεται και γράφεται … Οι μαθητές μπροστά στα γεγονότα …
Η αλήθεια πάντα βγαίνει
στην επιφάνεια αργά ή
γρήγορα...δεν έχει
σημασία.
Μπορεί να αποκαλύψει
ασχήμια, βρωμιά, μπορεί
να πληγώσει
ανεπανόρθωτα...όμως
είναι πάντα προτιμότερη
από ένα καλοφτιαγμένο
ψέμα.
Γιατί; Επειδή πρώτα απ'
όλα, κανένα ψέμα όσο
καλοστημένο κι αν είναι,
δεν αντέχει στο χρόνο,
κάποια στιγμή, μοιραία,
καταρρέει σαν χάρτινος
πύργος, γιατί αυτό είναι,
και παρασύρει μαζί του
τους πάντες και τα πάντα.
Δεύτερον γιατί σε κανέναν
άνθρωπο δεν αξίζει να ζει
μέσα στο ψέμα, εκτός κι αν
το έχει διαλέξει.
Έτσι, λοιπόν, όταν η
αλήθεια αποκαλυφθεί,
τίποτα δεν μπορεί να σε
σταματήσει απ΄ το να
παλέψεις γι αυτήν με νύχια
και με δόντια...ΤΙΠΟΤΑ
όμως!!!!
(Α’ Κορινθίους κεφ. ιγ’ στίχοι 1-13).
Φύλλο 4 Μεσοποταμία Ιούνιος 2021
Άρθρα, απόψεις, συνεντεύξεις, ανέκδοτα,
σταυρόλεξα, ερωτηματολόγια, συνταγές,
φωτογραφιες, ζωγραφιές, αγγελίες,
πληροφορίες, σχολικά προγράμματα…
Όλα μοιάζουν καλοκαίρι όταν…
Το καρπούζι έχει γίνει η προέκταση του χεριού σου!!!
Τελευταίες μέρες πριν από τις διακοπές … όλοι μας, παιδιά,
εκπαιδευτικοί, γονείς, έχουμε κουραστεί από όλο το «χειμώνα»,
σωματικά και ψυχικά, θέλουμε πολύ να φύγουμε τρέχοντας, όμως για
να το σκεφτούμε λιγάκι…».
Το μυαλό μας, λένε οι ειδικοί ότι χρειάζεται χρόνο για να ρίξει ρυθμούς, πρέπει
να περάσει ένα διάστημα, περίπου, δύο-τριών ημερών, για να εγκαταλείψουμε
βιβλία, αίθουσες διδασκαλίας, δασκάλους, πρωινό ξύπνημα, συμμαθητές-τριες,
άρα πρόσωπα, συνήθειες, όσα σκεφτόμαστε και κάνουμε κάθε μέρα, σα
ρομπότ, όλη τη σχολική χρονιά.
Να όμως που το καλοκαίρι – και πάλι – για άλλη μια χρονιά, μας αιφνιδίασε,
έκανε ξαφνικό μπάσιμο κι εμείς – ως συνήθως – δεν έχουμε γρήγορες
επιστροφές στην άμυνα. Το καλοκαίρι μπήκε ξανά ξαφνικά, όπως μας έχει
συνηθίσει τα τελευταία χρόνια. Θα μου πείτε χρειάζονται μπάντες να το
παιανίσουν, χρειάζεται να αυτό-αναγγελθεί, θέλει προπομπούς, παίζουν
φανφάρες, υπάρχουν
Μαθητική εφημερίδα της Β1 τάξης του
Δημοτικού Σχολείου Μεσοποταμίας, με την
ευθύνη των μαθητών και του Δασκάλου τους.
2. 2
του στρώνουν κόκκινο χαλί; Ξαφνικά μια μέρα, έτσι όπως τρέχω-τρέχεις-τρέχουμε, συνειδητοποιούμε ότι «κοίτα, ήρθε
το καλοκαίρι…».
Όμως το καλοκαίρι ήταν πάντα εποχή φυγής κι ανάτασης. Μια ψυχική διάθεση που σε κυριεύει απόλυτα όταν το
μυαλό σου ταξιδεύει σε μέρη όχι απαραίτητα εξωτικά, αλλά εκεί που η καρδιά σου θέλει να βρίσκεται, ακόμη κι αν το
σώμα σου μπορεί να είναι ακόμη ανέτοιμο. Καλοκαίρι ίσον ταξίδι, για τόπους που η ζωή μπαίνει στις σωστές της
διαστάσεις, εκεί που η καρδιά και το μυαλό ζει χωρίς πίεση.
Καλοκαίρι είναι μια μουσικούλα, που παίζει σε κάποια αυλή με δέντρα και πουλιά, σε κάποια παραλία που σχεδόν
σουρούπιασε και δε λες να εγκαταλείψεις. Καλοκαίρι είναι μια δροσερή φέτα από καρπούζι με τα ζουμιά, να τρέχουν
επάνω σου και να μη σε νοιάζει. Καλοκαίρι είναι οι άδειοι δρόμοι, τα ξερά λουλούδια στις γλάστρες, καλοκαίρι,
δυστυχώς, είναι και τα εγκαταλελειμμένα κατοικίδια σε κάποια βεράντα. Καλοκαίρι είναι οι άδειες δημόσιες
υπηρεσίες, καλοκαίρι είναι όλες οι υποσχέσεις που και φέτος δεν θα κρατήσουμε.
Καλοκαίρι είναι οι φιλίες που κρατάνε μέχρι την πρώτη σταγόνα βροχής που θα το σκοτώσει. Καλοκαίρι είναι τα
ξενύχτια μετρώντας αστέρια, καλοκαίρι είναι να μην ξέρεις τι μέρα είναι.
Αλήθεια, το έχεις σκεφτεί ποτέ; Τι είναι για σένα καλοκαίρι;
Παγκόσμια Ημέρα Ποδηλάτου…
H 3η Ιουνίου έχει οριστεί από τον ΟΗΕ ως Παγκόσμια Ημέρα Ποδηλάτου (World Bicycle Day). Η απόφαση
ελήφθη στις 12 Απριλίου 2018 από την γενική συνέλευση του διεθνούς οργανισμού…
Το ποδήλατο είναι ένα απλό, προσιτό, αξιόπιστο και φιλικό προς το περιβάλλον μεταφορικό μέσο, που
βρίσκεται εν χρήσει για περισσότερο από δύο αιώνες. Όχι μόνο βοηθάει τους ανθρώπους σ' έναν υγιεινό τρόπο
ζωής, αλλά προάγει τον σεβασμό για το περιβάλλον και έχει θετικό αντίκτυπο στο κλίμα, που είναι ένας από
τους βασικούς στόχους του ΟΗΕ για την αειφόρο ανάπτυξη.
Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος…
Η Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 5 Ιουνίου και αποτελεί την κύρια εκδήλωση
του ΟΗΕ από το 1972 για την ενημέρωση του παγκόσμιου κοινού σχετικά με περιβαλλοντικά προβλήματα που
αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα.
Το θέμα για το 2021 είναι: «Ξανασκέφτομαι. Αναδημιουργώ. Αποκαθιστώ» και αναφέρεται στην
αποκατάσταση των οικοσυστημάτων. Η σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος αποτελεί την αφετηρία
της καμπάνιας του ΟΗΕ «Δεκαετία για την αποκατάσταση των οικοσυστημάτων (2021-2030)».
Ο ΟΗΕ μας υπενθυμίζει ότι:
• Κάθε τρία δευτερόλεπτα, ο πλανήτης χάνει δασική έκταση που αντιστοιχεί σε ένα γήπεδο ποδοσφαίρου.
• Πάνω από 47 εκατομμύρια στρέμματα δάσους - περιοχή μεγαλύτερη από τη Δανία - χάνονται κάθε
χρόνο.
3. 3
• Σχεδόν το 80% των παγκόσμιων λυμάτων απορρίπτεται στους ωκεανούς και τα ποτάμια χωρίς
επεξεργασία.
• Οι υγρότοποι, που αποστραγγίζονται προς όφελος της γεωργίας, παρουσιάζουν μείωση κατά 50% από
τον περασμένο αιώνα και περίπου 87% τα τελευταία 300 χρόνια.
• Οι τυρφώνες είναι ζωτικής σημασίας οικοσυστήματα. Αν και καλύπτουν μόνο το 3% της γης
αποθηκεύουν σχεδόν το 30% του άνθρακα.
• Το 50% των κοραλλιογενών υφάλων έχει ήδη χαθεί και έως το 2050 ενδέχεται να χαθεί το 90%, ακόμη
και αν η υπερθέρμανση του πλανήτη περιοριστεί σε αύξηση 1,5 ° C.
Δ Η Μ Ο Τ Ι Κ Ο Σ Χ Ο Λ Ε Ι Ο Μ Ε Σ Ο Π Ο Τ Α Μ Ι Α Σ
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ( Τ ά ξ η Β 1 & Τ ά ξ η Υ π ο δ ο χ ή ς )
ΘΕΜΑ: « Α ν α κ ύ κ λ ω σ η , τ ρ ό π ο ς γ ι α ν α ζ ε ι ς … »
Υπεύθυνοι Εκπαιδευτικοί: Νικόλαος Μπουτσιάδης, Θωμαή Γκάγκα
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Τα τελευταία χρόνια με την καθιέρωση του μαθήματος της ευέλικτης ζώνης
στην εκπαιδευτική διαδικασία και στο αντίστοιχο σχολικό
ωρολόγιο πρόγραμμα, πιστοποιείται μια προσπάθεια που γίνεται κατά της αποπλαισίωσης της
σχολικής γνώσης από την καθημερινή ζωή των μαθητών και μαθητριών. Η σύνδεση της
σχολικής γνώσης με τα ενδιαφέροντα του παιδιού και τις πραγματικές,
καθημερινές καταστάσεις ενεργοποιεί τα κίνητρα των παιδιών και προσδίδει νόημα
στη σχολική γνώση, ανοίγοντας διαύλους επικοινωνίας του σχολείου με την
οικογένεια και την τοπική κοινωνία.
Η ενεργοποίηση της κριτικής σκέψης και της δημιουργικότητας των παιδιών είναι τα στοιχεία που
θα ουσιαστικοποιήσουν τη μάθηση και θα συμβάλλουν στην ανάπτυξη της αυτονομίας του
παιδιού.
Κατ’ αυτόν τον τρόπο , στα πλαίσια του μαθήματος της Ευέλικτης Ζώνης, στις Β1 Τάξη και στην Τάξη
Υποδοχής του Δημοτικού Σχολείου Μεσοποταμίας ν. Καστοριάς, στο σχολικό έτος 2020-΄21, έγινε
από τους μαθητές και μαθήτριες των τάξεων, με την καθοδήγηση των Εκπαιδευτικών τους,,
εργασία με θέμα «ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ, ΤΡΟΠΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΖΕΙΣ».
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Γενικός σκοπός της εργασίας αυτής είναι η απόκτηση γνώσεων, αξιών και στάσεων που επιτρέπει
το μαθητή και τη μαθήτρια να παρατηρεί, να περιγράφει, να ερμηνεύει, σε κάποιο βαθμό να
προβλέπει τη λειτουργία και τις αλληλεπιδράσεις στο φυσικό περιβάλλον, που αναπτύσσεται ο
άνθρωπος. Έτσι τα παιδιά συνειδητοποιούν την ανάγκη και τα πλεονεκτήματα της υγιούς
ανάπτυξης του πλανήτη μας. Συγχρόνως δημιουργείται μια σφαιρική αντίληψη για τη ζωή, που
συμβάλλει στην απόκτηση περιβαλλοντικής συνείδησης, μέσα από την συνειδητοποίηση της αξίας,
που έχει η ανακύκλωση για το περιβάλλον και τον άνθρωπο. Παράλληλα με το γενικό σκοπό της
εργασίας αυτής συνυπάρχουν και οι επιμέρους στόχοι της όπως:
• Η προετοιμασία και οργάνωση του προφορικού και γραπτού λόγου, αφού
δημιουργηθεί ένα πλάνο συζήτησης και καταγραφούν σύντομα σχόλια,
που θα διευκολύνουν τα παιδιά να παρουσιάσουν την εργασία τους στην
τάξη.
4. 4
• Η παραγωγή γραπτού και προφορικού λόγου να βασίζεται στην ατομική
αλλά περισσότερο στην λεκτική αλληλεπίδραση στην ομάδα.
• Η κατανόηση της δομής ενός κειμένου ανάλογα με το είδος του λόγου που
χρησιμοποιείται και η αναπαραγωγή της δομής αυτής σε ασκήσεις
προσομοιωμένες στην κοινωνική πραγματικότητα.
• Η απόκτηση βασικών μαθηματικών γνώσεων και ικανοτήτων.
• Η εξοικείωση με τη διαδικασία παραγωγής συλλογισμών και την
αποδεικτική διαδικασία.
• Η ανάπτυξη ικανότητας επίλυσης προβλημάτων και δυνατότητα
εφαρμογής και πρακτικής χρήσης των μαθηματικών στην καθημερινή
πραγματικότητα.
• Η ανάπτυξη εικαστικών, αισθητικών και καλλιτεχνικών δεξιοτήτων,
χειροκατασκευαστικών γενικά ικανοτήτων.
και η εξοικείωση τους με τη χρήση της σύγχρονης τεχνολογίας.
ΚΥΡΙΟ ΜΕΡΟΣ
Η εργασία αυτή έγινε στις Β1 Τάξη και στην Τάξη Υποδοχής του Δημοτικού Σχολείου Μεσοποταμίας
ν. Καστοριάς, που αποτελούνται από έντεκα και εννέα παιδιά, αντίστοιχα.
Η επιλογή του θέματος της εργασίας αυτής έγινε με την αφορμή ομώνυμων ενοτήτων που
συναντήθηκαν στα σχολικά βιβλία, που χρησιμοποιούνται για την εκμάθηση και εμπέδωση της
ελληνικής γλώσσας και την μελέτη του περιβάλλοντος.
Η εργασία χωρίστηκε στις εξής υποενότητες:
Τι είναι η ανακύκλωση;
Ποια είναι η αξία της ανακύκλωσης;
Ποια υλικά μπορούν να ανακυκλωθούν;
Πώς γίνεται η διαδικασία της ανακύκλωσης;
Πώς μπορούμε και πρέπει να συμμετέχουμε στην
ανακύκλωση;
Οι μαθητές και μαθήτριες των τάξεων όντας ολιγάριθμοι, δούλεψαν ως μια ομάδα, η οποία
αποτέλεσε με βάση τα υπάρχοντα δεδομένα, ανομοιογενή .
Όσον αφορά τον υλικοτεχνικό εξοπλισμό, οι δραστηριότητες του σχεδίου εργασίας επικεντρώθηκαν
κυρίως στις αίθουσες διδασκαλίας, των οποίων η μεγάλη χωρητικότητα και ο τεχνολογικός
εξοπλισμός συνέβαλε και βοήθησε σημαντικά στην επιτυχή διεκπεραίωση της εργασίας.
Η εργασία ξεκίνησε καταστρώνοντας πρώτα ένα γενικό πλάνο – πρόγραμμα, για την σειρά και την
διαδοχή των ενεργειών, που θα ακολουθηθούν.
Η αναζήτηση στοιχείων έγινε από:
✓ σχολικά βιβλία και εγχειρίδια όπως αυτά της Νεοελληνικής Γλώσσας και
της Μελέτης του Περιβάλλοντος
✓ βιβλία της παιδικής σχολικής βιβλιοθήκης, τόσο λογοτεχνικά όσο και
γενικών γνώσεων
5. 5
✓ ενημερωτικά φυλλάδια σχετικά με το θέμα
✓ ιστοσελίδες του διαδικτύου σχετικές με το θέμα
Οι μαθητές και μαθήτριες των τάξεων, έχοντας συλλέξει το κυρίως υλικό που θα χρειαστούν
δραστηριοποιούνται, βασισμένοι πάντα σε συγκεκριμένες στρατηγικές και μεθόδου μάθησης τις
οποίες και ακολούθησαν.
Μια από αυτές είναι και η τεχνική του αυτοσχεδιασμού, με την οποία τα παιδιά ασκούνται στην
παραγωγή προφορικού και γραπτού λόγου, μέσα από τη βίωση καταστάσεων της καθημερινής
ζωής.
Επίσης κύρια και πολύ σημαντική έως καθοριστική μέθοδος διδασκαλίας που ακολουθήθηκε, ήταν
η ομαδοσυνεργατική. Με αντίστοιχες δραστηριότητες επιδιώχθηκε η συνεργατική μάθηση μέσω
αλληλεπίδρασης των μαθητών και μαθητριών, ώστε να εξασφαλιστεί η επικοινωνία, η ισότιμη και
ενεργή συμμετοχή των παιδιών στην τάξη.
Ακόμη, με τη ανάπτυξη ενοτήτων τα παιδιά προσπάθησαν να καλύψουν την ανάγκη τους, να
χειριστούν διάφορα είδη λόγου, είτε ως κείμενα επεξεργασίας, είτε ως κείμενα που καλείται ή
επιθυμεί να καλύψει το ίδιο. Αυτά καλύπτουν τα συνηθέστερα είδη λόγου, δηλαδή του αναφορικού
(αφήγηση, περιγραφή, ανακοίνωση) και του κατευθυντήριου (πρόσκληση, οδηγία,
επιχειρηματολογία).
Ο ρόλος των Εκπαιδευτικών υπήρξε όσο το δυνατόν καθοδηγητικός, εμψυχωτικός, συντονιστικός.
Προσπάθησαν να αποδώσουν στις παρεμβάσεις τους συμβουλευτικό και υποστηρικτικό
χαρακτήρα. Στα πλαίσια της προετοιμασίας των για μια αποτελεσματική παρέμβαση στη διδακτική
διεργασία, προγραμμάτισαν εναλλακτικά σχέδια εργασίας ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες της τάξης,
που αποτέλεσαν οδηγό, έχοντας μια ευελιξία, και όχι υποχρεωτικό άξονα εργασίας. Ωστόσο η
καθοδήγηση ήταν τέτοια, με καταιγισμό ερωτήσεων και ερεθισμάτων, ώστε να επιτευχθεί η
εκμαίευση καθοριστικών, για την αποπεράτωση της εργασίας, συμπερασμάτων. Πρέπει να
αναφερθεί ότι οι Εκπαιδευτικοί είχαν την συμπαράσταση και την διακριτή και όμως ουσιαστική
βοήθεια όλου του διδακτικού προσωπικού του Σχολείου και των γονέων των μαθητών-τριών.
Κατ’ αυτόν τον τρόπο τα παιδιά συνέθεσαν τις εξής εργασίες:
❖ Περιέγραψαν την διαδικασία της ανακύκλωσης και των σχετικών ενοτήτων
στα σύνθετα κολλάζ, όπου εικόνα και μικρά κείμενα αποτελούν μια πιο
ολοκληρωμένη παρουσίαση.
❖ Έφτιαξαν ζωγραφιές και απλά κολλάζ σχετικά με το θέμα και τις ενότητες
που ασχολήθηκαν.
❖ Συνέθεσαν ένα παραμύθι στο οποίο παρουσιάζουν και αφηγούνται την
ιστορία- περιπέτεια ενός αντικειμένου προς ανακύκλωση.
❖ Υποδύθηκαν τον ρόλο τόσο αυτού όσο και άλλων ανάλογων αντικειμένων,
με διαφορετική εκτέλεση το κάθε παιδί βάζοντας το καθένα το δικό του
στίγμα ανάλογα τα όσα έχει εισπράξει.
❖ Ανακοίνωσαν τα συμπεράσματά τους σε χαρτόνι, όπως επίσης και τρόπους
και οδηγίες με τις οποίες ο κάθε άνθρωπος μπορεί να συμμετάσχει
καθοριστικά στην ανακύκλωση.
❖ Πραγματοποίησαν ένα πείραμα στην τάξη που σχετίζονταν με την
παραγωγή ανακυκλωμένου χαρτιού, με έναυσμα ανάλογη ενότητα στο
βιβλίο «Βοήθεια!.. Σκουπίδια!...Σώστε με!...», της Ελένης Αρτζανίδου.
❖ Ακόμα συνέθεσαν και ένα φυλλάδιο με προτάσεις για συμμετοχή του στην
ανακύκλωση.
❖ Στο τέλος της εργασίας μοιράστηκε ένα φυλλάδιο, όπου καλούνταν να
απαντήσουν σε ερωτήσεις σχετικές με το θέμα την ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ, σαν σε
6. 6
έκθεση ιδεών που λειτουργούσε σαν κίνητρο αλλαγής ή τροποποίησης
συμπεριφορών.
Στη διάρκεια των εργασιών, ως μουσική υπόκρουση στη τάξη ακούγονταν συχνά το τραγούδι του
Φιλλίπου Πλιάτσικα, «Αν θα μπορούσα τον κόσμο να άλλαζα», το οποίο υπάρχει σε υποφάκελο
στην εργασία.
Αφού τα παιδιά κατέκτησαν μια σοβαρή άποψη για το θέμα αποφασίστηκε, όπως εν συντομία
αναφέρθηκε παραπάνω, να παρουσιάσουν τα συμπεράσματά τους κι όλες τις εργασίες που έκαναν
στην τάξη τους, και στα παιδιά του υπόλοιπου σχολείου αλλά και σε ένα ευρύτερο κοινό αν το
επιτρέψουν οι συνθήκες. .
Ημέρα του πατέρα
Μπορεί η Γιορτή της Μητέρας να κατέχει την πρώτη θέση στις καρδιές όλων, ωστόσο η κάθε τρίτη
Κυριακή του Ιουνίου είναι αφιερωμένη στη Γιορτή του Πατέρα ή Ημέρα του Πατέρα που δεν είναι
άλλη από την ετήσια κινητή εορτή προς τιμήν του πατέρα, των πατρικών δεσμών και γενικά της
επιρροής των πατέρων στην κοινωνία.
Η Γιορτή του Πατέρα, η οποία φέτος είναι την Κυριακή, 20 Ιουνίου, ξεκίνησε να γιορτάζεται πριν
από περίπου 110 χρόνια σε μια μικρή πόλη της Αμερικής και γρήγορα πέρασε τα σύνορα.
Πώς καθιερώθηκε
Εμπνεύστρια της Παγκόσμιας Ημέρας του Πατέρα θεωρείται η αμερικανίδα Σονόρα Σμαρτ - Ντοντ,
που θέλησε να καθιερώσει μια γιορτή ανάλογη με την Ημέρα της Μητέρας, προκειμένου να τιμήσει
τον πατέρα της Γουίλιαμ Σμαρτ, βετεράνο του Αμερικανικού Εμφυλίου Πολέμου, που ανέθρεψε
μόνος του τα 6 παιδιά της οικογένειας.
Ο πρώτος εορτασμός της Ημέρας του Πατέρα έγινε στις 19 Ιουνίου 1910 στο Σποκέιν της
Ουάσινγκτον, όπου ζούσε η οικογένεια Σμαρτ. Παρέμεινε ένα γεγονός τοπικής σημασίας για πολλά
χρόνια μέχρι το 1966, οπότε ο τότε αμερικανός πρόεδρος Λίντον Τζόνσον με διάταγμά του
ανακήρυξε την τρίτη Κυριακή του Ιουνίου ως Ημέρα του Πατέρα. Έκτοτε ήταν θέμα χρόνου, ο
εορτασμός να περάσει τα αμερικανικά σύνορα και να διεθνοποιηθεί.
Αξίζει να σημειωθεί ότι μια απόπειρα εορτασμού της Ημέρας του Πατέρα είχε γίνει νωρίτερα από
την Γκρέις Γκόλντεν Κλέιτον, στο Φέαρμοντ της Δυτικής Βιρτζίνια των Ηνωμένων Πολιτειών στις 5
Ιουλίου 1908.
Η Κλέιτον ήθελε να γιορτάσει προς τιμήν των 210 νεκρών πατέρων, που έχασαν τη ζωή τους σε
ορυχείο στην αποκαλούμενη Τραγωδία του Μόνονγκα, που σημειώθηκε στην πόλη της Δυτικής
Βιρτζίνια τον Δεκέμβριο του 1907. Ο εορτασμός της δεν έλαβε ιδιαίτερη προσοχή, καθώς
επισκιάστηκε από άλλα γεγονότα, που συνέβησαν εκείνη την ημέρα στην πόλη, με αποτέλεσμα
ούτε η Δυτική Βιρτζίνια να αναγνωρίσει τη συγκεκριμένη μέρα ως επίσημη εορτή, ούτε να
εορταστεί ξανά.
.
7. 7
Η παρέα των Βιβλιοφάγων
Σε λίγο καιρό τα σχολεία κλείνουν και τα παιδιά θα κάθονται αρκετές ώρες μέσα στο σπίτι. Ο καλύτερος τρόπος για να
μειώσετε τον χρόνο που περνούν μπροστά απ’ τις οθόνες, είναι ένα ανάλαφρο και δροσερό βιβλίο, που θα τους
κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον.
Θα μπορούν να το διαβάσουν στον παππού και τη γιαγιά, στο σπίτι, στις διακοπές και φυσικά στην παραλία!
Ηλικίες: Από 6 μέχρι 9 ετών.
Δέκα μαύρες γάτες σ’ ένα βιβλίο
Εκτός από δέκα διαφορετικές γάτες και δέκα διαφορετικές ιστορίες, τα παιδιά θα γνωρίσουν δέκα διαφορετικούς
χαρακτήρες που θα τους μιλήσουν τον εαυτό τους. Τη συνέχεια θα τη διαβάσετε παρέα με τον Γατάκη τον
Ιδιοτροπάκη και την Βουλίτσα, την πιο καλόβουλη γάτα.
Διακοπές στη βεράντα
Ένα πολύ εύκολο στο διάβασμα βιβλίο που περιγράφει τις βαρετές διακοπές ενός παιδιού στη βεράντα της γιαγιάς του
μέχρι που όλα αλλάζουν, όταν ο πρωταγωνιστής γνωρίζει το κορίτσι της απέναντι πολυκατοικίας…
Για παιδιά από 9 ετών και πάνω
Αίνιγμα στο Αιγαίο
Οι μικροί αναγνώστες που τους αρέσει να λύνουν αινίγματα και προτιμούν τις ντεντεκτιβικές ιστορίες, το «Αίνιγμα στο
Αιγαίο» δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα από τα αντίστοιχα ξένα λογοτεχνικά βιβλία.
Το σεντούκι με τις πέντε κλειδαριές
Πέντε χαμένα κλειδιά θα οδηγήσουν στην ανακάλυψη μιας μοναδικής κληρονομιάς. Ο Τριβιζάς βρίσκεται για δεύτερη
φορά στη λίστα μας και αποδεικνύει πως είναι το ίδιο ταλαντούχος και στις ιστορίες για πιο μεγάλα παιδιά.
Το τρομερό δίδυμο
Και για να μην αφήσουμε τα αγόρια παραπονεμένα, «Το τρομερό δίδυμο» μιλάει για τη φιλία δύο αγοριών που
αποφάσισαν να συνεργαστούν για να στήσουν την πιο μεγάλη φάρσα του κόσμου. Αν το «Ημερολόγιο ενός Σπασίκλα»
έχει συγκινήσει τον γιο σας, σας εγγυόμαστε ότι κι αυτό το βιβλίο θα τον ξετρελάνει εξίσου.
Για πληρέστερη ενημέρωση επισκεπτόμαστε την ιστοσελίδα:
https://www.mama365.gr/32447/ta-kalytera-paidika-vivlia-gia-to-kalokairi.html
Παιδικά Παραμύθια
‘’Τα περιστέρια και τα παιδιά’’
Της Αγγελικής Βαρελλά
Την πρώτη μέρα του καινούργιου χρόνου ο Θεός φώναξε τους αγγέλους σε συμβούλιο. Ήθελε ν’ ανοίξει καινούργια
βιβλία για τη νέα χρονιά κι ήθελε να ξέρει πόσα από τα έργα του παλιού χρόνου είχαν τελειώσει, πόσα είχαν μείνει
μισοτελειωμένα και πόσα δεν είχαν αρχίσει ακόμα, παρά τις οδηγίες του.
Τα μικρά αγγελάκια κατέβασαν από τα ράφια τα μεγάλα χοντρά βιβλία και τ’ απόθεσαν στο συννεφένιο τραπέζι.
Πήραν μολύβια και γομολάστιχες κι ήταν έτοιμα να γράψουν και να σβήσουν.
Ο Θεός ρωτούσε, οι άγγελοι απαντούσαν.
– Ανοίξτε τη σελίδα της προόδου. Πώς πάνε οι άνθρωποι;
– Πολύ καλά, αποκρίθηκε ο μεγάλος Άγγελος. Ξαναπήγαν στο φεγγάρι και φωτογράφισαν και την Αφροδίτη.
Ο Θεός κούνησε το κεφάλι του.
– Από αγάπη; Από ομόνοια; Από συμπόνια; Πώς πάνε;
Οι άγγελοι κόμπιασαν. Ο Θεός κατάλαβε. Έσκυψε στη σελίδα. Ήταν πυκνογραμμένη. Διάβασε προσεκτικά και ξεχώρισε
τις λέξεις: «Πόλεμοι. Μάχες. Βόμβες. Κανόνια».
8. 8
– Βάλτε αυτή τη σελίδα στις ζημιές του παλιού χρόνου, είπε θλιμμένος. Ανοίξτε μια καινούργια κατάλευκη. Και πέστε
να έρθουν μπροστά μου τα περιστέρια τ’ ουρανού.
Τα πουλάκια φτεροκόπησαν σε λίγο και παρατάχτηκαν μπροστά του. Τα ματάκια τους γυάλιζαν σαν τις μαύρες χάντρες
του κομπολογιού.
– Σας παρακαλώ, είπε ο Θεός, να πεταχτείτε μέχρι τη γη να δώσετε αυτά τα μηνύματα στους ανθρώπους. Είναι
μηνύματα ειρήνης και αγάπης. Να τους δώσετε να καταλάβουν ότι είμαι πικραμένος γιατί δεν τηρούν τις εντολές μου.
Οι άγγελοι άρχισαν να γράφουν μηνύματα σε μικρά λευκά χαρτάκια: «Αγαπάτε αλλήλους», «Επί γης ειρήνη», «Αγάπα
τον πλησίον σου ως σεαυτόν», «Ειρήνη υμίν». Ύστερα έδεσαν μικρές κορδελίτσες στα ποδαράκια των πουλιών και τα
άφησαν να φύγουν.
Το ταξίδι ήταν μεγάλο. Τα περιστέρια ξεκουράστηκαν για λίγο, άλλα στην Πούλια, άλλα στον Αυγερινό, άλλα στο
φεγγάρι, και αργά πια τη νύχτα έφτασαν στη γη.
Μαζί με τις νιφάδες του χιονιού, που άρχισαν να πέφτουν μέσα στην παγωνιά, έφτασαν και τα περιστέρια στη μεγάλη
πόλη. Φτεροκόπησαν δυνατά, τίναξαν τα φτερά τους και στάθηκαν στις στέγες, στα πρεβάζια των παραθύρων, στα
σκαλιά, στα μπαλκόνια και στα πεζοδρόμια. Το κρύο ήταν δυνατό κι ο κόσμος λιγοστός στους δρόμους. Κανένας
βιαστικός δεν έδωσε σημασία στα περιστέρια, που φτερούγιζαν γύρω τους κάνοντας εναέριες βόλτες, πάνω από τα
κεφάλια τους. Μόνο κάποιος σκέφτηκε: «Τι θέλουν τα περιστέρια μέσα στην άγρια νύχτα;» Και προχώρησε
αδιάφορος.
Τα περιστέρια άρχισαν τότε να κτυπούν τις πόρτες και τα παράθυρα. Όλοι όμως ήταν απασχολημένοι. Έτρωγαν,
έπαιζαν, κοιμόνταν, έβλεπαν τηλεόραση. Πώς ν’ ακούσουν τα ραμφίσματα των πουλιών; Πώς να καταλάβουν την
απελπισία τους; Μερικοί βγήκαν μέχρι το παράθυρο, μα δεν έκαναν τον κόπο ούτε να τ’ ανοίξουν. Μάταια μιλούσαν
τα πουλιά, μάταια παρακαλούσαν: «Ανοίξτε, σας φέρνομε μηνύματα από το Θεό».
Στο τέλος άρχισαν να κρυώνουν. Χιλιάδες χιονένιες πεταλούδες σκέπασαν την πόλη. Τα φτερά τους μούσκεψαν.
Απελπίστηκαν. Σταμάτησαν τις προσπάθειές τους και συγκεντρώθηκαν στο καμπαναριό. Η καμπάνα λύγισε κάτω από
το βάρος τους και κτύπησε μια φορά θλιμμένα μέσα στη νύχτα: Νταν!
Την άλλη μέρα το πρωί, η πόλη δεν ξεχώριζε από ψηλά. Σαν κάποιος ζωγράφος να είχε βουτήξει το πινέλο του σε
άσπρη μπογιά και να την είχε βάψει άσπρη. Το κρύο ήταν τσουχτερό, μα την ημέρα όλα είναι πάντα καλύτερα.
Τα περιστέρια μπήκαν στην εκκλησία και ζήτησαν από το Θεό οδηγίες. «Κανείς δεν μας έδωσε σημασία»,
παραπονέθηκαν. «Κανείς δεν κατάλαβε τη γλώσσα μας. Τι να κάνομε;»
Ο Θεός τους είπε:
– Να πάτε στα παιδιά. Δώστε τα μηνύματα στα παιδιά. Η αγάπη φωλιάζει στις δικές τους καρδιές. Είναι αγνά, και θα
σας καταλάβουν. Από τα παιδιά ξεκινά η ειρήνη και η αγάπη.
Μα παιδιά δεν ήταν στους δρόμους. Ήταν δίπλα στο τζάκι, κοντά στη φωτιά κι έπαιζαν με τα καινούργια τους
παιχνίδια. Ένα μονάχα βρέθηκε έξω, κι αυτό ήταν σ’ ένα χωριό ψηλά, στο βουνό, που πήγε να δει τι κάνουν τα ζώα μες
στην παγωνιά.
Ένα μικρό περιστέρι έτρεξε με βιασύνη να προλάβει το παιδί και κτύπησε το πόδι του στη στέγη. Μια σταγόνα αίμα
έβαψε το χιόνι τριανταφυλλί, και λαβωμένο το πουλί έπεσε μπροστά του. Το πήρε στοργικά στα δυο του χέρια και
μπήκε στο φτωχικό του. Κάθισε κοντά στο μαγκάλι και να το ζεστάνει, του καθάρισε την πληγή, το κράτησε στην
αγκαλιά του και το κανάκευε* με αγάπη.
– Κοίταξε στο πόδι μου, έγνεψε το πονεμένο περιστέρι. Σου φέρνω ένα μήνυμα από το Θεό.
Το παιδί κατάλαβε. Έλυσε την κορδέλα και συλλάβισε την παραγγελία: «Α-γα-πά-τε αλ-λή-λους». Το παιδί ήξερε τη
λέξη «αγαπώ». Ήξερε να την κλίνει ολόκληρη. Αγαπούσε τους γονιούς του, αγαπούσε τα ζώα, αγαπούσε τα γράμματα.
Φώναξε τους δικούς του και τους είπε το νέο: «Αγαπάτε αλλήλους».
Εκείνοι βγήκαν στο χωριό. Ένα λαβωμένο περιστέρι, είπαν, μας έφερε ένα μήνυμα από το Θεό: Αγαπάτε αλλήλους.
«Αγαπάτε αλλήλους»; είπαν οι γείτονες και δεν πίστευαν. «Μα αυτό είναι θαύμα!» Το νέο μαθεύτηκε σ’ όλο το χωριό.
Κι ένας ένας, δυο δυο οι χωριανοί πήγαιναν να δουν το λαβωμένο πουλί στην αγκαλιά του παιδιού, και θαύμαζαν κι
έκαναν το σταυρό τους και γονάτιζαν. Μαλάκωνε η ψυχή τους και ζέσταινε η καρδιά τους.
Κι όσο πιο πολλοί άνθρωποι πλησίαζαν, τόσο το χαρτάκι μεγάλωνε, και τα γράμματα μεγάλωναν κι εκείνα: «Αγαπάτε
αλλήλους», και δεν χώραγαν πια στο σπίτι, κι ο κόσμος θαύμαζε, και το χαρτάκι ολοένα μεγάλωνε και δεν το χωρούσε
πια το χωριό. «Αγαπάτε αλλήλους», και τα γράμματα όλο και μεγάλωναν και γίνονταν τεράστια γράμματα, γράμματα
σημαδιακά. Στο τέλος το μικρό χαρτάκι έγινε μια τεράστια σημαία, που ανέμιζε πάνω από το χωριό, ψηλά στο βουνό:
«Αγαπάτε αλλήλους». Και τις τέσσερεις άκρες τις κρατούσαν οι άγγελοι.
Και το νέο ροβόλησε στις πλαγιές, σαν το νερό της καθάριας πηγής, και κατέβηκε στον κάμπο και στην πόλη να
ξεδιψάσει τον κόσμο, κι άκουσαν το μήνυμα οι άνθρωποι στις πόλεις και ταράχτηκαν. «Αγαπάτε αλλήλους». Βγήκαν
στις χιονισμένες στράτες και κοίταξαν ψηλά στο βουνό. Και διάβασαν: «Αγαπάτε αλλήλους».
Και ξεκίνησαν όλοι –άντρες, γυναίκες, παιδιά– ν’ ανεβούν στο βουνό να δουν το παιδί με το λαβωμένο περιστέρι στην
9. 9
αγκαλιά.
Κι ήταν όλα πολύ όμορφα. Ο κόσμος που ανέβαινε στο βουνό κι οι άγγελοι που κρατούσαν το τεράστιο μήνυμα:
«Αγαπάτε αλλήλους». Ο ήλιος βγήκε να χαζέψει και τα χρύσωσε όλα.
Τα περιστέρια δεν είχαν όρεξη ν’ ανεβούν στον ουρανό και νύχτωσαν για δεύτερη φορά στη γη. Μα ήταν ευτυχισμένα,
γιατί η αποστολή τους είχε πετύχει. Κούρνιασαν και πάλι όλα μαζί μέσα στο καμπαναριό. Κι η καμπάνα λύγισε και πάλι
από το βάρος τους και τα φτεροκοπήματά τους, κι άρχισε να χτυπά χαρούμενη μέσα στη νύχτα:
– Νταν! Νταν! Νταν! Νταν! Νταν!
Ώρα για σκάκι…
Οι κανόνες του σκακιού
Το σκάκι παίζεται πάνω σε τετράγωνη σκακιέρα που έχει οκτώ σειρές (που σημειώνονται με τους αριθμούς 1 ως 8 και
ονομάζονται "οριζόντιες") και οκτώ στήλες (που σημειώνονται με τα γράμματα α ως κ και ονομάζονται "κάθετες") από
τετράγωνα. Το χρώμα αυτών των 64 τετραγώνων εναλλάσσεται μεταξύ λευκού και μαύρου, και αναφέρονται ως
"λευκά τετράγωνα" και "μαύρα τετράγωνα". Η σκακιέρα τοποθετείται έτσι ώστε ο κάθε παίκτης να έχει ένα λευκό
τετράγωνο στην δεξιά γωνία που είναι πλησιέστερα σε αυτόν, και τα κομμάτια τοποθετούνται πάνω, με τη βασίλισσα
να στέκεται σε ένα τετράγωνο ιδίου χρώματος με αυτήν.
Κάθε παίκτης ξεκινά το παιχνίδι με δεκαέξι κομμάτια: έναν βασιλιά, μία βασίλισσα, δύο πύργους, δύο αξιωματικούς,
δύο ίππους και οκτώ πιόνια. Ο ένας παίκτης, που ονομάζεται Λευκός, ελέγχει τα λευκά κομμάτια και ο άλλος, ο
Μαύρος, ελέγχει τα μαύρα κομμάτια. Ο Λευκός κάνει πάντα την πρώτη κίνηση. Τα χρώματα των παικτών επιλέγονται
με φιλική συμφωνία, με βάση το αποτέλεσμα ενός τυχαίου παιγνίου, ή ορίζονται από τον διευθυντή των αγώνων. Οι
παίκτες εναλλάξ κινούν ένα κομμάτι τη φορά (εκτός από την κίνηση ροκέ, στην οποία ο βασιλιάς και ο πύργος
κινούνται ταυτόχρονα). Τα κομμάτια κινούνται είτε σε ένα κενό τετράγωνο ή σε άλλο που καταλαμβάνεται από
κομμάτι του αντιπάλου, αιχμαλωτίζοντάς το και απομακρύνοντάς το από τη σκακιέρα. Εκτός από μία περίπτωση (en
passant), όλα τα κομμάτια αιχμαλωτίζουν κομμάτια του αντιπάλου κινούμενα στο τετράγωνο που καταλαμβάνει το
κομμάτι του αντιπάλου.
Βασιλιάς
Όταν ο βασιλιάς απειλείται από ένα (ή δύο) κομμάτια του αντιπάλου, ο παίκτης λέγεται ότι βρίσκεται σε κατάσταση
σαχ. Τότε επιτρέπονται μόνο κινήσεις που βγάζουν το βασιλιά από κατάσταση σαχ. Ο παίκτης δεν επιτρέπεται να κάνει
κινήσεις που βάζουν το βασιλιά του σε κατάσταση σαχ. Στόχος του παιχνιδιού είναι να μπει ο βασιλιάς του αντιπάλου
σε κατάσταση σαχ χωρίς να υπάρχουν δυνατές κινήσεις για να βγει από αυτήν.
Ο βασιλιάς μπορεί να κινείται μόνο ένα τετράγωνο οριζόντια, κάθετα ή διαγώνια. Για μία μόνο φορά σε μία παρτίδα
κάθε βασιλιάς επιτρέπεται να κάνει μία ειδική διπλή κίνηση, που ονομάζεται ροκέ. Αυτό σημαίνει ότι ο βασιλιάς
κινείται δύο τετράγωνα οριζόντια προς έναν πύργο ίδιου χρώματος, και ο πύργος κινείται στο τετράγωνο πάνω από το
οποίο κινήθηκε ο βασιλιάς. Το ροκέ επιτρέπεται μόνο αν συντρέχουν όλες οι παρακάτω προϋποθέσεις:
• Ο παίκτης δεν πρέπει να έχει ποτέ κινήσει το βασιλιά ή τον πύργο που συμμετέχουν στο ροκέ.
• Δεν πρέπει να υπάρχουν κομμάτια μεταξύ βασιλιά και πύργου.
• Ο βασιλιάς δεν πρέπει να βρίσκεται σε κατάσταση σαχ, ή να περνά από τετράγωνα τα οποία είναι υπό επίθεση
εχθρικών κομματιών. Όπως και κάθε άλλη κίνηση του σκακιού, το ροκέ δεν επιτρέπεται αν οδηγεί το βασιλιά
σε κατάσταση σαχ.
• Ο πύργος και ο βασιλιάς πρέπει να βρίσκονται στην ίδια οριζόντια (για να αποκλεισθεί το ροκέ με πιόνια που
έχουν προαχθεί σε πύργο). (Η συνέχεια στο επόμενο φύλλο) https://help.gnome.org/users/gnome-
chess/stable/chess-rules.html.el
10. 10
Παίζουμε;;;
Και ρωτάμε….Ποιο παιζνίδι παίζουν τα παιδιά της εκόνας; Μπορείς να γράψεις πώς παίζεται;
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
Και παιγνιδόγελα…
Η καρέκλα πόδια έχει
όμως δεν μπορεί να τρέχει
στέκει πάντα σταθερή
με τα πόδια της στη γη.
Φύλλο έχω στην αυλή
που ποτέ του δεν λαλεί
κιτρινίζει πρασινίζει
και αν ντραπεί θα κοκκινίζει.
Αλέξανδρος Αργυρίου
Χρυσάνθη Παπαδοπούλου
Στις σχολικές εξετάσεις ο δάσκαλος βλέπει προβληματισμένο τον Τοτό και του λέει:
- Μήπως σε στενοχωρεί η ερώτηση;
- Όχι -λέει εκείνος- η απάντηση!
