2. ΤΙ ΣΗΜAIΝΕΙ ΤΟ BULLING
Σχολική βία είναι η εσκεμμένη, συστηματική και επανλαμβανόμενη
άσκηση ψυχικής ή/ και σωματικής βίας από ένα παιδί ή από μια
ομάδα παιδιών σε ένα άλλο. Σκοπός είναι η επιβολή και η σχέση
μεταξύ θύματος και θύτη χαρακτηρίζεται πάντα από μια ασυμμετρία
δύναμης- το άτομο που εκφοβίζει μπορεί –αναλόγως και με το
ηλικιακό στάδιο- να είναι μεγαλύτερο, ψηλότερο, δυνατότερο,
καλύτερο στις μαθησιακές επιδόσεις, πιο δημοφιλές στο σχολείο.
3. ΟΙ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΧΟΛΙΚΟΎ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΎ
ΕΊΝΑΙ ΠΟΙΚΊΛΕΣ ΜΑ ΠΙΟ ΣΥΧΝΆ ΑΦΟΡΟΎΝ:
Σπρωξιές, ξυλοδαρμούς, βρισιές, προσβολές,
απειλές, χειρονομίες
Καταστροφή προσωπικών αντικειμένων
Εκβιασμούς, αποκλεισμό από παρέες/ ομαδικά
παιχνίδια/ κοινωνικές δραστηριότητες
Διάδοση κακόβουλων φημών σε βάρους κάποιου
με συστηματικό τρόπο
Σεξουαλική παρενόχληση και κακοποίηση
Ηλεκτρονική παρενόχληση μαθητών μέσω
μηνυμάτων στο κινητό, μέσω e-mails ή μέσω
ιστοσελίδων κοινωνικής δικτύωσης.
4. ΠΟΙΆ ΕΊΝΑΙ ΤΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΆ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΏΝ ΠΟΥ
ΕΚΦΟΒΊΖΟΝΤΑΙ;
Τα ατομικά χαρακτηριστικά που παρατηρούμε συχνά στα παιδιά που
είναι θύτες σχολικής βίας είναι :
η χαμηλή αυτοεκτίμηση –παιδιά που νιώθουν πώς δεν αξίζουν την
αποδοχή και τον σεβασμό
η μοναχικότητα και τάση για απομόνωση –παιδιά που μένουν
μόνα στα διαλείμματα χωρίς τον προστατευτικό κλοιό μιας δικής
τους παρέας
η απουσία διεκδικητικότητας –παιδιά που δεν αντιδρούν,
έχουν παθητική στάση στα πράγματα, δεν αρθρώνουν λόγο
η ευαισθησία και η εσωστρέφεια
η απουσία κοινωνικών δεξιοτήτων –παιδιά που δεν έχουν
ευχέρεια λόγου, δυσκολεύονται να επιβληθούν κοινωνικά
απουσία ανταγωνιστικότητας και αυτοκυριαρχίας – δεν
ενδιαφέρονται για την επιβολή τους στο πλαίσιο που
κινούνται.
6. ΠΟΙΆ ΕΊΝΑΙ ΤΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΆ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΏΝ ΠΟΥ
ΕΚΦΟΒΊΖΟΥΝ;
Τα παιδιά που γίνονται θύτες σχολικού εκφοβισμού
χαρακτηρίζονται από:
συναισθηματική ανωριμότητα –είναι επιπόλαια παιδιά
αδυναμία και αδιαφορία να αντιληφθούν πώς νιώθει ο άλλος
αδυναμία διαχείρισης θυμού
απουσία τύψεων και ενοχής
αλαζονική συμπεριφορά
παιδιά χωρίς όρια- χαοτικές συμπεριφορές.
7. ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΊ ΝΑ ΑΝΤΙΛΗΦΘΕΊ Ο ΓΟΝΙΟΣ ΠΩΣ ΤΟ
ΠΑΙΔΊ ΤΟΥ ΕΊΝΑΙ ΘΎΜΑ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΒΙΑΣ;
Όταν το παιδί δεν δείχνει πολύ πρόθυμο να πάει στο σχολείο (δεδομένου
πως αυτή η συμπεριφορά δεν είχε παρατηρηθεί προηγουμένως) ή
επιστρέφει στο σπίτι φοβισμένο.
Όταν ζητάει από τους γονείς να το συνοδεύσουν οι ίδιοι στο
σχολείο, ενώ μέχρι τότε ήταν ανεξάρτητο.
Όταν σταδιακά αρχίζει να αποσύρεται από φίλους και δραστηριότητες.
Όταν απομονώνεται και έχει σημεία άγχους πχ δυσκολίες με τον ύπνο
(εφιάλτες) και το φαγητό.
Όταν πέφτει η σχολική του επίδοση και θέλει να αποφύγει το σχολείο.
Όταν επιστρέφει και του λείπουν τα πράγματά του ή είναι
καταστραμμένα.
Όταν έχει στο σώμα του σημάδια ανεξήγητα πχ. γρατσουνιές, μελανιές
Όταν αντιδρά θυμωμένα/ υπερβολικά σε ερωτήσεις σχετικές με την
καθημερινότητα στο σχολείο- φοβάται να πει τι ακριβώς του συμβαίνει.
9. ΤΙ ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΚΆΝΕΙ Ο ΓΟΝΙΟΣ;
Εάν αντιληφθείτε πώς το παιδί σας έχει πέσει θύμα
σχολικής βίας δείξτε ψυχραιμία και μην δράσετε
παρορμητικά. Ο πρώτος άνθρωπος που πρέπει να το
συζητήσετε είναι το παιδί σας! Δώστε του να
καταλάβει
πώς δεν ευθύνεται για ότι συμβαίνει και
πώς μαζί μπορείτε να το αντιμετωπίσετε. Ο γονιός
θα μιλήσει με τους εκπαιδευτικούς και θα δώσει στο
παιδί να καταλάβει πώς την επόμενη φορά που θα
δεχθεί βία θα το επικοινωνήσει αμέσως στους
υπευθύνους βάζοντας όρια και τέλος στην
συμπεριφορά των παιδιών που του επιτέθηκαν.
10. ΕΠΙΠΛΈΟΝ, ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ:
Nα αποδεικνύουν έμπρακτα το ενδιαφέρον τους για
όλα αυτά συζητώντας καθημερινά με το παιδί τους
και να παραμένουν σε εγρήγορση.
Να ενισχύουν και να τονώνουν με κάθε τρόπο την
αυτοεκτίμηση του παιδιού τους.
Να μειώσουν με κάθε δυνατό τρόπο την κοινωνική
απομόνωση, ενθαρρύνοντας την ένταξη του
παιδιού σε ομάδες συνομηλίκων.
Θα πρέπει επίσης να μάθουν στα παιδιά να μη
διστάζουν, ούτε να ντρέπονται να ζητήσουν
βοήθεια από ενήλικες, εάν κάποιος τα ενοχλήσει ή
τους συμπεριφερθεί με βίαιο και επιθετικό τρόπο!
