5. துனை :
புகாஅக் கானல புக்சகதிர்ப்ேட்டுழிப் ேகாஅ விருந்தின் ேகுதிக்கண் தனலவி
பதாழிக்குக் கூறியது.
துனை விளக்கம் :
தனலவன் தனலவினயக் காை பவண்டும் என்று ஆசியுற்ைான். அதைால் தான்
புகுதற்குத் தகுதியல்லாத ேகற்சோழுதில், தனலவன் உைவு பநரத்தில் தனலவியின்
வீட்டுள் புகுதல், அவ்வாறு புகுந்தவனைத் தனலவி விலகாமல் ஏற்றுக் சகாள்ளுதல்.
6.
7. கலித்சதானக ோைல்
சுடர்த்த ொடீஇ! கேளொய்! த ருவில் நொம் ஆடும்
மணற் சிற்றில் ேொலின் சித யொ, அதடச்சிய
கேொத பரிந்து, வரி பந்து தேொண்டு ஓடி,
கநொ க்ே தசய்யும் சிறு, பட்டி, கமல் ஓர் நொள்,
அன்தையும் யொனும் இருந்க மொ, ‘இல்லிகே! 5
உண்ணு நீர் கவட்கடன்' எை வந் ொற்கு, அன்தை,
அடர் தபொற் சிேேத் ொல் வொக்ேி, சுடரிழொய்!
உண்ணு நீர் ஊட்டி வொ’ என்றொள்: எை, யொனும்
ன்தை அறியொது தசன்கறன்; மற்று என்தை
வதள முன்தே பற்றி நலிய, த ருமந் ிட்டு, 10
அன்ைொய்! இவதைொருவன் தசய் து ேொண்’ என்கறைொ,
அன்தை அலறிப் படர் ே, ன்தை யொன்,
உண்ணு நீர் விக்ேிைொன்’ என்கறைொ, அன்தையும்
ன்தைப் புறம்பு அழித்து நீவ, மற்று என்தைக்
ேதடக்ேண்ணொல் தேொல்வொன் கபொல் கநொக்ேி, நதேக் கூட்டம் 15
தசய் ொன், அக் ேள்வன் மேன்
8. தலைவி தன் ததோழியிடம் ச ோல்கிறோள்.
சுடரும் வலையல் அணிந்தவதை தகள்.
அன்று ஒருநோள் நோம் சதருவில் மணல்வ ீ
டு கட்டி விலையோடித ோம்.
அப்த ோது, அங்கு ஒருவன் வந்தோன்.
தன் கோைோல் நம் மணல்வ ீ
ட்லடக் கலைத்தோன்.
நோம் சூடியிருந்த மோலைகலைப் ரித்துக்சகோண்டோன்.
நம் ந்துகலையும் எடுத்துக்சகோண்டு ஓடி ோன்.
இப் டிசயல்ைோம் நமக்குத் துன் ம் உண்டோக்கியவன் அவன்.
குறும்பு ச ய்யும் ட்டிக் கோலை த ோன்றவன் அவன்,
ின் ர் ஒருநோள் வந்தோன்.
என் தோயும் நோனும் வ ீ
ட்டில் இருந்ததோம்.
“தண்ண ீ
ர் தோகமோக இருக்கிறது” என்றோன்.
என் தோய் அடர்ந்த ச ோன் கிண்ணத்தில் தண்ண ீ
ர் சமோண்டுசகோண்டு
வந்தோள்.
9. சுடரும் அணிகைன் பூண்டவதை!
அவன் நீர் உண்ணும் டிச் ச ய்துவிட்டு வோ - என்றோள்.
நோனும் முன்பு குறும்பு ச ய்த அவன் என்று அறியோமல் ச ன்தறன்.
அவன் வலையைணிந்த என் லகலயப் ற்றி இழுத்துத்
துன்புறுத்தி ோன்.
நோன் மருண்டுத ோத ன்.
“அன் ோய், இவன் ஒருவன் ச ய்வலதப் ோர்” என்று கூச் ைிட்தடன்.
என் தோய் அைறிக்சகோண்டு ஓடிவந்தோள்.
“உண்ணும் தண்ண ீ
ர் விக்கி ோன்” என்தறன்.
அன்ல அவன் ிடரிலய நீவி ோள்.
அவத ோ என்ல க் கலடக்கண்ணோல் ோர்த்தோன்.
சகோல் வன் த ோைப் ோர்த்தோன்.
அவனும் நோனும் ிரித்துக்சகோண்தடோம்
அவன் திருடன் மகன்.
கோதல் திருடன்.
.
10. நய உதே:
இன்லறய திலைப் டக் கவிஞர்கைோலும் கற் ல ச ய்யமுடியோத
அற்புதமோ கோதல் ஓவியம் இது.
தன் உள்ைத்லதக் சகோள்லை சகோண்டவல த் தோயிடம் கூடக்
கோட்டிக்சகோடுக்க விரும் ோத தன் ச யைோல், ஆழமோ தன் கோதலை
சவைிப் டுத்துகிறோள்.
இக்கோைத்தில் வ ீ
ட்டிற்கு முன் ோக நின்று யோதைனும் குடிப் தற்கு நீர்
தகட்டோல் வயதுக்கு வந்த ச ண்கலை நோம் அனுப்புதவோமோ?
வந்தவ ின் தோகம் தணிக்கத் தன் மகைிடம் தோய், நீர் சகோடுத்து
அனுப்புகிறோள். இது தன் மகைிடம் தோய் சகோண்ட நம் ிக்லகலயக்
கோட்டுகிறது.
ச ோன் கிண்ணத்தில் நீர் சகோடுத்து அனுப் ியது, குடிமக்கைின்
ச ல்வச்ச ழிப்ல க் கோட்டுகிறது. விக்கல் எடுத்தத ோது, ஆண்மகன்
என்றும் ோைோது அவன் புறம் நீவியது, தோயின் அன்ல க் கோட்டுகிறது.