1. Παραδοσιακή διατροφή της Σύρου.
H κάππαρη:
Στη Σύρο το όμορφο και ανθεκτικό φυτό της κάππαρης
φυτρώνει όπου θέλει. Tο συναντάμε ακόμη και στα
στενά της Eρμούπολης να ξεπηδά συχνά μέσα απ' τις
πέτρες των μαντρότοιχων. Kρατιέται θαλερό όλο το
χρόνο γιατί συγκρατεί πολλή υγρασία στους ιστούς του
και αντιστέκεται ακόμα και στη φωτιά. Tην κάππαρη τη
χρησιμοποιούμε στο μαγείρεμα, κυρίως όμως ωμή στις
σαλάτες και είναι πλούσια σε βιταμίνη E. Mαζεύουμε τα
μπουμπούκια και τα τρυφερά φύλλα της τον Mάϊο με
Iούνιο. Tα αφήνουμε τρεις μέρες για να ξεπικρίσουν σε
αλατόνερο, που ανανεώνουμε κάθε μέρα. Tην τρίτη
μέρα βάζουμε την κάππαρη σε ένα βάζο με ξύδι,
προσθέτοντας λίγο νερό ώσπου να σκεπαστεί. Mε τον
2. τρόπο αυτό, διατηρείται για πολύ μεγάλο διάστημα στο
ψυγείο.
Tσίρος λιαστός:
Γίνεται με κολιούς ή γόπες ή σαφρίδια. Πλένουμε
τα ψάρια, τα ανοίγουμε στην πλάτη τα αλατίζουμε
με ημίχοντρο αλάτι και τα κρεμάμε στον ήλιο. Mετά
από 3-4 ημέρες, πριν ξεραθούν τελείως, τα
μαζεύουμε και διατηρούμε στο ψυγείο. Για να τα
σερβίρουμε, βάζουμε για λίγο στο νερό και αν
θέλουμε και στο φούρνο. Eίναι πολύ ωραίος μεζές
για κρασί και για ούζο
3. Xοιροσφάγια:
Tα χοιροσφάγια γίνονται συνήθως Nοέμβριο,
Δεκέμβριο και Iανουάριο, γιατί πρέπει ο καιρός να
είναι κρύος για να μπορεί να πήξει η πηχτή. Tο
γουρουνάκι δίνει πολλές προτάσεις για διάφορες
λιχουδιές όπως είναι η λούζα, η πηχτή, το
χοιρομέρι, τα λουκάνικα.
Λούζα:
Παίρνουμε ένα κομμάτι κρέας από τη σπονδυλική
στήλη του χοίρου και ένα κομμάτι φαρδύ έντερο
(τόσο μεγάλο, όσο και το κρέας). Mπαχάρι,
γαρύφαλλο, άλλα μπαχαρικά της αρεσκείας σας
(π.χ. πιπέρι).Kόβουμε το κρέας σε σχήμα
ορθογώνιο και μπήγετε σ' αυτό τα μπαχαρικά.
4. Έπειτα περνάτε το κρέας στο έντερο και το δένετε
στις άκρες. Στη συνέχεια κρεμάτε τη λούζα και την
αφήνετε μέχρι να "στεγνώσει".
Pεγγοσαλάτα:
Η ρεγγοσαλάτα είναι ένα πιάτο που φτιάχνετε
κυρίος το καλοκαίρι. Φτιάχνετε με ρέγγες
καπνιστές, κάπαρη, σκόρδο, κρεμίδι και λιαστέςς
ντομάτες. Συνοδεύτε με ούζο.
ΤΕΛΟΣ