Εργασία ΚΠΑ

1. Δικαιώματα παιδιών και Κακοποίηση προς
αυτά
Το σημαντικότερο κείμενο για τα Δικαιώματα του Παιδιού είναι η ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗ ΓΙΑ ΤΑ
ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΟΗΕ.
Η Σύμβαση αυτή, που υπογράφτηκε το 1989 από τα κράτη-μέλη του Οργανισμού Ηνωμένων
Εθνών, ρυθμίζει τις υποχρεώσεις των κρατών για την προστασία και προαγωγή των
δικαιωμάτων του παιδιού. Το 1992 έγινε νόμος και στην χώρα μας
Η Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού περιλαμβάνει τρεις μεγάλες κατηγορίες
δικαιωμάτων:
Προστασία (από κάθε μορφής κακοποίηση, εκμετάλλευση, διάκριση, ρατσισμό, κ.λπ.)
Παροχές (δικαίωμα στην εκπαίδευση, την υγεία, την πρόνοια, την ψυχαγωγία, κ.λπ.)
Συμμετοχή (δικαίωμα στην έκφραση γνώμης, την πληροφόρηση, τον ελεύθερο χρόνο, κ.λπ.)
Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού
Παρακάτω παρουσιάζονται μερικά από τα
δικαιώματα των παιδιών
Όλα τα παιδιά είναι ίσα και πρέπει να προστατεύονται από διακρίσεις λόγω φυλής, χρώματος,
φύλου, γλώσσας, θρησκείας, καταγωγής, πεποιθήσεων, νομικής κατάστασης των ίδιων ή μελών
της οικογένειάς τους.

2. Το συμφέρον του παιδιού πρέπει να λαμβάνεται υπόψη σε όλες τις αποφάσεις που το
αφορούν.
Τα παιδιά έχουν δικαίωμα στην ταυτότητα, δηλαδή σε ένα όνομα, επώνυμο και ιθαγένεια.
Τα παιδιά πρέπει να μεγαλώνουν σε ένα περιβάλλον που τους παρέχει τα αναγκαία υλικά
αγαθά (στέγη, ρούχα, τροφή) και διασφαλίζει τη σωματική, νοητική, συναισθηματική και
κοινωνική τους ανάπτυξη.
Τα παιδιά έχουν δικαίωμα να μην αποχωρίζονται από τους γονείς τους, εκτός αν αυτό γίνεται
με κοινή απόφαση των γονέων ή ύστερα από απόφαση της Πολιτείας, επειδή οι γονείς τα
παραμελούν ή τα κακομεταχειρίζονται.
Όλα τα παιδιά, ανάλογα με την ηλικία και την ωριμότητά τους, έχουν δικαίωμα να εκφράζουν
τη γνώμη και τις απόψεις τους σε θέματα που τα αφορούν. Οι ενήλικες πρέπει να λαμβάνουν
υπόψη τη γνώμη τους πριν πάρουν αποφάσεις γι' αυτά.
Τα παιδιά έχουν δικαίωμα να εκφράζουν τις θρησκευτικές ή άλλες πεποιθήσεις τους.
Κανείς δεν μπορεί να επεμβαίνει αυθαίρετα στην ιδιωτική ζωή των παιδιών, στην οικογένεια,
την κατοικία ή την αλληλογραφία τους, ούτε να προσβάλλει την τιμή και την υπόληψή τους.
Τα παιδιά έχουν δικαίωμα πρόσβασης στα μέσα ενημέρωσης (εφημερίδες, ραδιόφωνο,
τηλεόραση, ηλεκτρονικά μέσα) αλλά πρέπει και να προστατεύονται από τις αρνητικές
επιδράσεις τους.
Τα παιδιά έχουν δικαίωμα προστασίας από κάθε μορφής κακομεταχείριση: βία, παραμέληση,
κακοποίηση (σωματική, λεκτική, ψυχολογική, σεξουαλική) και εκμετάλλευση, μέσα και έξω από
την οικογένεια.
Τα παιδιά που προέρχονται από ξένη χώρα έχουν δικαίωμα φροντίδας και προστασίας.
Τα παιδιά με ειδικές ανάγκες έχουν δικαίωμα στη δωρεάν ειδική φροντίδα, εκπαίδευση και
επιμόρφωση, ώστε να απολαμβάνουν ισότιμη και αξιοπρεπή ζωή.

3. Κακοποιηση
Παιδική κακοποίηση είναι η σωματική, σεξουαλική ή συναισθηματική
κακομεταχείρηση ή παραμέληση ενός παιδιού ή παιδιών. Ορίζεται ως παιδική
κακοποίηση κάθε πράξη ή σειρά πράξεων ή παράλειψη εκ μέρους ενός γονιού ή άλλου
ατόμου που φροντίζει το παιδί, η οποία έχει ως αποτέλεσμα τη βλάβη, το δυναμικό για
βλάβη ή την απειλή βλάβης ενός παιδιού. Η παιδική κακοποίηση μπορεί να συμβεί στο
σπίτι του παιδιού ή σε οργανισμούς (σχολεία ή κοινότητες) όπου το παιδί αλληλεπιδρά.
Υπάρχουν τέσσερις κύριες κατηγορίες παιδικής κακοποίησης: παραμέληση, σωματική
κακοποίηση, ψυχολογική ή συναισθηματική κακοποίηση και σεξουαλική κακοποίηση.
Αποτελεσματα κακοποιησης στο παιδι:
Η παιδική κακοποίηση αποτελεί ένα ζήτημα, οι συνέπειες του οποίου έχουν διάρκεια
και επηρεάζουν και τη μετέπειτα ζωή του παιδιού, μετατρέποντάς το σε έναν ενήλικα
που αντιμετωπίζει δυσκολίες σε διάφορες σημαντικές πτυχές της ζωής του. Δημιουργεί
άτομα με έντονα προβλήματα στις προσωπικές τους σχέσεις, τα οποία δυσκολεύονται
να αγαπήσουν και να εμπιστευτούν, έχουν τάση προς καταχρήσεις, εμφανίζουν
αγχώδεις διαταραχές, όπως διαταραχή μετατραυματικού στρές προβλήματα
προσαρμοστικότητας και κατάθλιψη. Επίσης, οι άνθρωποι που υπέστησαν κακοποίηση
όταν ήταν παιδιά ενδέχεται να προβούν οι ίδιοι σε κακοποίηση παιδιών όταν
ενηλικιωθούν.
Κύριες μορφές της παιδικής κακοποίησης:
• Σωματική κακοποίηση:Η σωματική κακοποίηση περιλαμβάνει κάθε είδους
τραυματισμούς ή κακώσεις διαφορετικής σοβαρότητας και συχνά διαφορετικών
ηλικιών, που δεν οφείλονται σε ατυχήματα. Η κάκωση μπορεί να είναι μία ή

4. πολλές, παρατηρούνται δε συχνότερα στο κεφάλι και στα άκρα του παιδιού,
δηλαδή στα ακάλυπτα μέρη του σώματος. Οι επαγγελματίες υγείας οφείλουν,
ακόμα και με την παραμικρή υποψία, να εξετάζουν με προσοχή όλο το σώμα
του παιδιού.
• Ψυχολογική κακοποίηση:Η ψυχολογική κακοποίηση ενός παιδιού μπορεί να
περιλαμβάνει πράξεις και συμπεριφορές οι οποίες εμπεριέχουν απόρριψη,
εκφοβισμό, απομόνωση, εκμετάλλευση, υποτίμηση, συναισθηματική
απροσφορότητα όπως και κοινωνικά αποκλίνουσες πράξεις.
δικαιώματα γυναικών και Κακοποιηση
Η γυναίκα χθες και σήμερα είναι μια μελέτη, η οποία πραγματεύεται την περιπέτεια της
γυναίκας μέσα στον χρόνο, η οποία διανύει μία πορεία ιδιαιτέρως πολυεπίπεδη και μαχητική.
Οι διεκδικήσεις της κυρίως αφορούσαν το πέρασμά της από την υποτέλεια (την υποταγή της
στην κυριαρχία του ανδρικού φύλου) στην χειραφέτησή της, στην αναγνώριση των δημόσιων
και ιδιωτικών της δικαιωμάτων. Όμως και στο παρελθόν, μέσα από την διάθρωση μιας
πατριαρχικής κοινωνίας, όπου ο άνδρας ήταν το δραστήριο μέλος της οικογένειας, είχαν
ξεπηδήσει, μέσα από το ιστορικό γίνεσθαι, παραδείγματα γυναικών, τα οποία αποτέλεσαν
εξαιρέσεις για τις καθιερωμένες κοινωνικές και οικογενειακές δομές. Μ’ άλλα λόγια,
εμφανίστηκαν γυναίκες, οι οποίες ήταν εκείνες που είχαν τον πρώτο λόγο σε εθνικά κυρίως
ζητήματα, λόγου χάριν βασίλισσες, οι οποίες, σημειωτέον, ανήλθαν στον θρόνο κυρίως
κληρονομικά. Επίσης υπήρξαν και γυναίκες, που ξέφυγαν απλώς από τον καθιερωμένο κανόνα,
όπως στην αρχαία Ελλάδα, στην Ινδία, στη Ρώμη, κατά την διάρκεια του Μεσαίωνα, οι οποίες
συνυπήρχαν και αλληλοσυμπληρώνονταν με τους άνδρες. Ωστόσο είναι εμφανές ότι αυτά τα
μεμονωμένα παραδείγματα δεν μπόρεσαν να τροποποιήσουν την κυριαρχούσα γενική εικόνα
της γυναίκας, αλλά ούτε καν να την επηρεάσουν.
Έτσι, προέκυψε η ανάγκη δημιουργίας ενός γυναικείου κινήματος, το οποίο θα διεκδικούσε την
εξίσωση του «ασθενούς φύλου» με τον άνδρα σ’ όλα τα επίπεδα της κοινωνικής, οικογενειακής

5. και πολιτικής ζωής. Το συγκεκριμένο κίνημα ονομάστηκε φεμινισμός, του οποίου οι δειλές
απαρχές εντοπίζονται μόλις τον 18ο αιώνα. Ωστόσο, τον 19ο αιώνα μπορούμε να πούμε ότι
θεμελιώθηκε και τον 20ο ότι μαζικοποιήθηκε οριστικά. Στην Ελλάδα εγκαινιάστηκε το 1920 με
αφετηρία την δράση της Αύρας Θεοδωροπούλου.
Κακοποιηση
Μία στις πέντε γυναίκες στην Ευρωπαϊκή Ένωση, σύμφωνα με νέες έρευνες, έχει
υποστεί κακοποίηση στο οικογενειακό περιβάλλον. Η κακοποίηση της γυναίκας
συμβαίνει σε οικογένειες κάθε φυλής, θρησκεύματος και σε όλα τα
κοινωνικοοικονομικά στρώματα. Είναι πιο συχνή σε οικογένειες με προβλήματα
κατάχρησης αλκοόλ και ναρκωτικών.
Η κακοποίηση αφορά, εκτός από τον ξυλοδαρμό, τον βιασμό και φτάνει σε ακραίες
καταστάσεις, μέχρι και το φόνο. Άλλες μορφές βίας είναι η ψυχολογική όπως η
εξύβριση, η υποτίμηση, ο κοινωνικός εξευτελισμός και επίσης η οικονομική στέρηση. Η
κακοποίηση είναι κυρίως ενδοοικογενειακό φαινόμενο.
Ποια είναι τα αίτια της κακοποίησης και ποιο το προφίλ θύτη και
θύματος:

6. Ενδοψυχικοί, διαπροσωπικοί και πολιτισμικοί παράγοντες συμβάλλουν στο πρόβλημα.
Οι θύτες συχνά προέρχονται από οικογένειες όπου η βία ήταν καθημερινό
φαινόμενο, έχουν παραστεί μάρτυρες ξυλοδαρμού της μητέρας ή έχουν κακοποιηθεί
και οι ίδιοι όταν ήταν παιδιά. Είναι συνήθως ανώριμοι, εξαρτητικοί, με έντονα
αισθήματα ανεπάρκειας και χαμηλής αυτοεκτίμησης. Η παρανοϊκότητα και ο σαδισμός,
κύρια χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς τους, είναι αυξημένα. Ζηλεύουν
παθολογικά, είναι καχύποπτοι, επιθετικοί και επικριτικοί στις πράξεις των άλλων.
Μπορούμε να πούμε ότι ασυνείδητα αισθάνονται μια πλευρά του εαυτού τους
αδύναμη, αυτό δεν γίνεται ανεκτό απο του ίδιους και προβάλλοντας αυτή την πλευρά
στη γυναίκα, της επιτίθενται («δεν είμαι εγώ αδύναμος, είναι αυτή»). Με αυτό τον
τρόπο, η επιθετική συμπεριφορά του άντρα έχει σαν στόχο την ταπείνωση και τον
εξευτελισμό της γυναίκας και την ενίσχυση της δικής του αυτοεκτίμησης και
ταυτότητας.
Η κακοποίηση έχει μεγαλύτερη πιθανότητα να συμβεί όταν ο άντρας νιώθει
απειλημένος ή ματαιωμένος από τη δουλειά ή τις διαπροσωπικές σχέσεις του. Έτσι
μεταθέτει ην επιθετικότητα που δέχεται από το περιβάλλον στη σύζυγό του ή τη φίλη
του.
Από την άλλη μεριά τα θύματα – γυναίκες έχουν σαν κύρια χαρακτηριστικά της
προσωπικότητάς τους την εξαρτητικότητα και την αμφιθυμία. Παρότι μπορεί να είναι
εργαζόμενες, επιτυχημένες και να έχουν μόρφωση, έχουν συχνά κι αυτές χαμηλή
αυτοεκτίμηση, πολλές φορές υποφέρουν από κατάθλιψη και ενοχές και μερικές φορές
συναντάται έντονος ένας ηθικός μαζοχισμός. Πιστεύουν ότι κάποια στιγμή η
κακοποίηση θα σταματήσει, όμως η αλήθεια είναι ότι η κακοποίηση είναι ενισχυτική.
Αν ένας άντρας χτυπήσει τη σύζυγό του, έχει μεγάλη πιθανότητα να το ξανακάνει.
Νιώθουν δε εγκλωβισμένες και ότι δεν έχουν τον τρόπο να αντιδράσουν. Αυτός ο
εγκλωβισμός είναι κυρίως συναισθηματικός.
ΘΕΜΑ:Δικαιώματα-κακοποίηση Παιδιών και Γυναικών
Ονόματα:Eπιφανία Τοπούζη,Κωνσταντίνος

7. Χατζηγιάννης,Ηλίας Αγγελής