2. Η οικολογική κρίση είναι ένα πολύ σοβαρό και
καταστροφικό φαινόμενο, το οποίο ταλαιπωρεί τον
πλανήτη μας και θέτει σε κίνδυνο την ζωή
ανυπεράσπιστων ανθρώπων. Η καταστροφή έχει
προκληθεί από την αλαζονεία και την έπαρση των
ανθρώπων, οι οποίοι στην αναζήτηση τρόπων για
την ικανοποίηση των αναγκών τους,
εκμεταλλεύονται την κτίση αδιαφορώντας πλήρως
για την καταστροφή που προκαλούν στο
περιβάλλον.
Οικολογική κρίση
3. Η δύσκολη αποστολή για την αφύπνιση και την λύση
του οικολογικού προβλήματος έχει στηριχθεί στους
ώμους της εκκλησιάς και της θεολογίας. Στους
δύσκολους καιρούς που βιώνουμε, οι εκκλησιαστικοί και
θεολογικοί φορείς δεν θα πρέπει να κρατούν μια
αδιάφορη και αμέτοχη στάση, αλλά οφείλουν με κάθε
δυνατό τρόπο να αγωνίζονται διαρκώς.
Αρχικά γιατί κινδυνεύει η κτίση, η οποία είναι το
τελειότερο δώρο του θεού προς τους ανθρώπους και είναι
ευθύνη όλων μας να την προστατεύουμε και να τη
διατηρούμε όπως ακριβώς τη λάβαμε. Επίσης είναι
ανάγκη να ληφθούν σοβαρά μέτρα για την
καταπολέμηση της κρίσης, όχι με σκοπό να
δικαιολογηθούν για τις κατηγορίες πως ευθύνονται για
όλη την καταστροφή που ταλαιπωρεί τον πλανήτη, αλλά
γιατί είναι στις βασικές αρχές της ορθοδοξίας η
ανιδιοτελής βοήθεια και αγάπη προς τον συνάνθρωπο
αλλά και προς την κτίση .
Οικολογική κρίση
4. 'Είμαστε μέρος της Γης και η Γη είναι μέρος της ζωής μας. Τα
ευωδιαστά λουλούδια είναι αδέλφια μας. Tο ελάφι, το άλογο, ο
μεγάλος αετός είναι και αυτά αδέλφια μας. Τα βουνά, τα λιβάδια, η
θερμότητα του σώματος του αλόγου, όλα ανήκουν στην ίδια
οικογένεια.
Γνωρίζουμε ότι ο λευκός άνθρωπος δεν κατανοεί τους τρόπους μας.
Ένα κομμάτι γης είναι το ίδιο σε αυτόν όπως το επόμενο, γιατί είναι
σαν ένας ξένος που έρχεται τη νύχτα και παίρνει από τη Γη ότι
χρειάζεται.
Ο πλανήτης Γη δεν είναι αδελφός του, αλλά εχθρός του, και όταν έχει
κατακτήσει κάτι απλώς μετακινείται και φεύγει. Αυτός αφήνει πίσω
του, τον τάφο του πατέρα του και δεν ενδιαφέρεται. Κλέβει τη γη από
τα παιδιά του, και δεν ενδιαφέρεται. Ξεχνά τον τάφο του πατέρα του,
και τα παιδιά που γέννησε.
Ανήκει η γη στον άνθρωπο ;
5. Αντιμετωπίζει την μητέρα του Γη, και τον αδελφό του,
ουρανό όπως όλα τα πράγματα που πρέπει να
αγοραστούν, να λεηλατηθούν και να πουληθούν σαν
πρόβατα. Η όρεξη του θα καταβροχθίσει τη Γη και θα
αφήσει πίσω του μόνο μια ατελείωτη έρημο. Διδάξτε στα
παιδιά σας ότι όλοι είμαστε παιδιά της Γης και ότι αυτή
είναι η μητέρα μας.
Οτιδήποτε συμβαίνει στη Γη συμβαίνει στους γιους της
Γης. Αν οι άνθρωποι φτύνουν το έδαφος είναι σαν να
φτύνουν τον εαυτό τους. Αυτό μονάχα ξέρουμε: η Γη δεν
ανήκει σε κανένα άνθρωπο. Ο άνθρωπος ανήκει στη Γη.
Αυτό το γνωρίζουμε. Όλα τα πράγματα συνδέονται σαν
το αίμα, που ενώνει μια οικογένεια. Όλα τα πράγματα
είναι συνδεδεμένα. Ο άνθρωπος δεν υφαίνει τον ιστό της
ζωής, είναι απλώς ένα μέρος αυτού. Ότι και να κάνει στον
ιστό, το κάνει στον εαυτό του''.
Ανήκει η γη στον άνθρωπο ;
6. Ο γέροντας φρόντιζε ακόμα και τα φυτά . Πίστευε πως
κάθε κακομεταχείριση που τα βλάπτει είναι αντίθετη με
τη διδαχή της χάρης . «Θυμάμαι μια φορα που βάδιζα μαζί
του το μονοπάτι που οδηγούσε από την μονή στο καλύβι
όπου πέρασα ένα έτος . Αυτή η καλύβα απέχει περίπου ένα
χιλιόμετρο από το μοναστήρι .Ο γέροντας ερχόταν να δει
την κατοικία μου. Κρατούσαμε ραβδία, όπως συνηθίζεται
στις ορεινές περιοχές . Και στις δυο μεριες από το
μονοπάτι φυτρωναν αραια ψηλα αγριοχορτα . Με τη σκεψη
να μην αφησω τα χορτα να κλείσουν το μονοπατι ,
χτύπησα με το ραβδι μου ένα βλαστό στην κορφη του,
ώστε να εμποδισω την ωρίμανση των σπορων. Η
χειρονομια μου φάνηκε βάναυση στο γέροντα και κούνησε
ελαφρα με αμηχανία το κεφαλι του .Κατάλαβα τι σήμαινε
αυτό και ντράπηκα .Ο γέροντας έλεγε πως το πνεύμα του
θεού διδασκει την συμπονια για ολη την κτίση , ώστε να
μην κοβουμε τα φύλλα του δέντρου χωρίς ανάγκη. Να
ένα πράσινο φύλλο πανω στο δέντρο , και εσυ το έκοψες
χωρίς ανάγκη .Αν και δεν είναι αμαρτία , πώς να το πω ,
προκαλεί οίκτο . Η καρδιά που ‘εμαθε να αγαπά , λυπαται
ολη την κτίση».
Γέροντας Σιλουανός
7. Κύριε Ιησού Χριστέ , Εσύ που είσαι ο θεός μου , γεμάτος
ελεημοσύνη και Πανάγαθος ,Εσύ που με σοφία δημιούργησες
τον κόσμο , που μπορούμε να συλλάβουμε με τον νου και τις
αισθήσεις μας .Εσύ που όλα τα δημιουργήματα Σου τα
πλημμυρίζεις με τα ελέη Σου . Εσύ που με την Πανάγαθη
Πρόνοια Σου για όλα Προνοείς και για όλα σου τα κτίσματα
άυλα ή υλικά, λογικά ή άλογα, έμψυχα ή άψυχα, από το
πρώτο μέχρι το τελευταίο φροντίζεις .Σε Σένα λοιπόν δέομαι
,Δέσποτα Πανάγαθε και Ποιητή του Παντός ,και Σε , που
είσαι ο αίτιος της ζωής ,ικετεύω .Άκουσε με ευμένεια την
προσευχή μου αυτή και διώξε κάθε θανατηφόρα ασθένεια και
κακό από τα βόδια, τα άλογα, τα γαϊδούρια, τα μουλάρια , τα
πρόβατα , τις κατσίκες ,τις μέλισσες και τα υπόλοιπα ζώα, όσα
χρειάζονται στη ζωή τους οι δούλοι Σου, που επικαλούνται
Εσένα, που δίνεις όλα τα καλά και το όνομα μου. Ναι ,Κύριε
Ιησού Χριστέ , λυπήσου τα σπλάχνα Σου τα ίδια και ελέησε τα
ζώα που πάσχουν, καθώς θερίζονται από το δρεπάνι του
θανάτου .Και επειδή δεν μπορούν να μιλήσουν, μόνο με τα
μουγκανίσματα και τις γοερές και άναρθρες φωνές μιλούν για
τα βάσανα και τον πόνο τους ,ώστε να τραβήξουν την
συμπάθεια όσων έχουν λόγο.
Άγιος Μόδεστος
8. Ο άγιος Πορφύριος μια μέρα καθώς περπατούσε
μόνος του στο παρθένο δάσος και θαύμαζε την
μαγεία της φύσης και τα δημιουργήματα του θεού
άκουσε ένα αηδονάκι να κελαηδεί , γεγονός που του
προκάλεσε μεγάλη συγκίνηση και πολλά
ερωτήματα . Ακομη , ενιωσε ότι το αηδονακι τον
ενέπνευσε και επιπλέον θεωρισε ότι ήταν του θεού
αγγέλου , δηλαδή πουλάκια που δοξάζανε το θεο ,
τον πλαστη των παντων και αυτοσ που τους χάριζε
ζωη , πνοη και φωνή.
Άγιος Πορφύριος
9. Θυμαμαι τωρα πως στη δεκαετια του 1960 , όταν ημοθν
διακονοσ στη μονη αγιου Ιωαννου Θεολογου στην
πατμο , ο γεροντας μας , ο πατηρ Αμφιλοχιας , συνηθηζε
να μας λεει γνωριζεται πως ο θεοσ μας εδωσε μια
ακομη εντολη που δεν αναφερετε στην αγια γραφη ;
Είναι η εντολη να αγαπατε τα δεντρα . Πιστευε πως
οποιος δεν αγαπουσε τα δεντρα δεν αγαπουσε τον
χριστο . Όταν φυτευε ένα δεντρο μας ελεγε μας ελεγε
φυτευετε ελπιδα , αγαπη , ειρηνη και θα λαβεται την
χαρη του θεου . Ηταν ενας οικολογος πολύ πριν η
οικολογια ερθει στην επικαιροτητα . Ακουγοντας τις
εξομολογησεις των χωρικων , τους εβαζε ως επιτιμια ο ή
ποινη να φυτευουν ένα δεντρο .Και δεν ηταν μονο αυτό :
ο ιδιος περιφεροταν στο νησί για να δει πως πηγαίνουν
τα επιτίμια των χωρικών , να δει αν πότιζαν τακτικά το
δέντρο που είχαν φυτέψει και αν φρόντιζαν να μην το
φανέ η κατσίκες . Παράδειγμα και η επίδραση που
μεταμόρφωσαν το νησί : εκεί που πριν εκατοντάδες
χρόνια το νησί ήταν γεμάτο με ξερές και γυμνές πλαγίες
, σήμερα φυτεύονται πεύκα και ευκάλυπτοι
Μητροπολίτης Κάλλιστος ware