Ο ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΚΟΛΟΜΒΟΣ ΚΑΙ Η ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ,ΕΙΡΗΝΗ ΝΤΟΥΣΚΑ-ΠΕΝΥ ΖΑΓΓΟ...
Νίκος Καββαδίας, Πούσι
1. Νίκος Καββαδίας – Πούσι
1. Να εντοπίσετε το θεματικό κέντρο του ποιήματος.
2. Ποια οπτασία βλέπει το ποιητικό υποκείμενο και πώς την αντιμετωπίζει;
3. Ποιες είναι οι πραγματικές και ποιες οι φανταστικές καταστάσεις στο
«Πούσι»;
4. Να εντοπίσετε στοιχεία που επιβεβαιώνουν τον ανθρωποκεντρικό
χαρακτήρα της ποίησης του Καββαδία.
5. Να εντοπίσετε τις αντιθέσεις και τη λειτουργία τους στο ποίημα.
6. Τι παρατηρείτε σχετικά με τη γλώσσα του ποιήματος; Πώς διαμορφώθηκε,
κατά την άποψή σας, η γλωσσική έκφραση του ποιητή;
7. Το ποίημα ανήκει στην παραδοσιακή ή στη νεότερη ποίηση; Για την
απάντησή σας να λάβετε υπόψη
8. «Στο Πούσι οι κοινές γυναίκεςπεριγράφονται πιο ανθρώπινες: η μιγάδα, τα
κορίτσια (πολλά με τ’ όνομά τους:η Fanny, η Katherin, η Σμαρώ), και κάποτε
φτάνουν να μεταμορφώνονται σε Γοργόνες, που αποτελούν το κυριότερο,
ίσως θηλυκό στοιχείο στο Πούσι και οι οποίες, όπως παρατηρεί η Μ. Μικέ,
εκφράζουν «ένανπόθο ανεκπλήρωτο, έναν έρωταμη σωματικόπου επιτείνει
τη στέρηση και την ανάγκη για επικοινωνία»: […]
Δημήτρης Καλοκύρης, Χρυσόσκονη στα γένια του Μαγγελάνου. Εισαγωγή στον Νίκο
Καββαδία
Να στηρίξετε την παραπάνω άποψη με στοιχεία του ποιήματος.
9. Παράλληλο κείμενο : Εμπειρίκος, Γραπτά
«Σταθεροποιημένος στη θέσι αυτή, ύψωσα το βλέμμα μου και έμεινα
άναυδος. Είχα αντικρύσει την ξύλινη γοργόνα του καραβιού […]. Ήτο μια
κόρη εκπάγλου καλλονής ετούτη η γοργόνα[…]. Η γοργόνα ανέπνεε! […] Η
ωραία γοργόνα δεν ήτο ξύλινη. Ήτο ζωντανή, […]. Τότε, με μιας, κατάλαβα
γιατί ποθούσα τόσο το θηλυκό καράβι. […] “Αφροδίτη!” φώναξα έξαλλος […].
Η γοργόνα έσκυψε το κεφάλι της προς εμέ και είπε: “Όχι Αφροδίτη…
Μανταλένια” […]. Παρατώντας τα κουπιά, ανέβηκα στην τραβέρσα της
βάρκας και με ένα σάλτο, […] πήδηξα και βρέθηκα γαντζωμένος στην
ζωντανή γοργόνα, […] “Σηκώστε τις άγκυρες!”».
(Εμπειρίκος Ανδρέας, 1980, Γραπτά, Αθήνα: Άγρα, σελ.109, 110, 111, 112)