Τσούγκα Π. - Μαθησιακές Δυσκολίες - Δυσλεξία / ΔΕΠ-Υ

ΕΠΑ.Λ. ΕΠΑΝΟΜΗΣ 2011 – 2012

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΓΩΓΗΣ ΥΓΕΙΑΣ

ΜΑΘΗΣΙΑΚΕΣ
ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ
ΔΥΣΛΕΞΙΑ – ΔΕΠ-Υ
ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ:
ΤΣΟΥΓΚΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ

ΜΑΘΗΣΙΑΚΕΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ
ΔΥΣΛΕΞΙΑ - ΔΕΠ-Υ

Το σχολικό έτος 2011-2012 πραγματοποίησα το
πρόγραμμα αυτό, με μια ομάδα 16 μαθητών/τριών
της Α΄, Β΄ και Γ΄ τάξης του ΕΠΑ.Λ. Επανομής.
Όλοι οι μαθητές/τριες που συμμετείχαν
παρουσίαζαν μαθησιακές δυσκολίες.
Από τις αρχικές μας συζητήσεις, αναδύθηκαν τα
θέματα τα οποία διερευνήσαμε και
επεξεργαστήκαμε όλη τη χρονιά καθώς
και οι στόχοι αυτών.

ΥΠΟΘΕΜΑΤΑ - ΣΤΟΧΟΙ

1. ΜΑΘΗΣΙΑΚΕΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ - ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

Να γνωρίσουν τι σημαίνει ο όρος μαθησιακές
δυσκολίες και ποιές είναι οι κατηγορίες τους.

2. ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ – ΚΕΝΤΡΑ ΔΙΑΓΝΩΣΗΣ

Να μελετήσουν τους νόμους που διέπουν, την
δυσλεξία και τη διάσπαση προσοχής.

Να κατανοήσουν το ρόλο των διαγνωστικών
κέντρων και τον τρόπο λειτουργίας τους.

3. ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΔΥΣΛΕΞΙΑΣ –
ΔΕΠ-Υ ΣΤΗ ΜΑΘΗΣΗ
 Να ανακαλύψουν την πολλαπλότητα και
τις διαφορές των χαρακτηριστικών
της Δυσλεξίας και της ΔΕΠ-Υ.

 Να εκφράσουν τις δυσκολίες που
αντιμετωπίζουν καθημερινά στην τάξη.

 Να προτείνουν τρόπους αντιμετώπισης τους,
σε γονείς και εκπαιδευτικούς

4. ΨΥΧΟΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΕΣ
ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΔΥΣΛΕΞΙΑ – ΔΕΠ-Υ
Να συνειδητοποιήσουν τις ψυχοσυναισθηματικές
επιπτώσεις της μαθησιακής δυσκολίας που
βιώνουν στην καθημερινότητά τους.

Να εκφράσουν τα θετικά και αρνητικά
συναισθήματά τους.

Να ανακαλύψουν και να προτείνουν νέους
τρόπους αντιμετώπισής τους από γονείς και
εκπαιδευτικούς.

ΜΕΘΟΔΟΣ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΜΑΣ
ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣ ΜΕ ΦΟΡΕΙΣ

Έρευνα μέσω διαδικτύου και βιβλίων

Συζητήσεις – Δραστηριότητες
(συμβόλαιο, ερωτηματολόγια, ιστορίες,
ζωγραφική, ατομικές και ομαδικές εργασίες)

Επισκέψεις – Συναντήσεις με ειδικούς:
ειδικό παιδαγωγό- λογοπεδικό, ειδικό ψυχολόγο,
ΚΕΔΔΥ

Παρουσίαση του προγράμματος

1. ΜΑΘΗΣΙΑΚΕΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

1.1 Ορισμός Μαθησιακών δυσκολιών
1.2 Κατηγορίες Μαθησιακών Δυσκολιών
1.3 Ορισμός Δυσλεξίας
1.4 Ορισμός ΔΕΠ-Υ (Διαταραχή Ελλειματικής
Προσοχής και Υπερκινητικότητας)
1.5 Συνύπαρξη Δυσλεξίας – ΔΕΠ-Υ
1.6 Αίτια Δυσλεξίας
1.7 Αίτια ΔΕΠ-Υ

1.1 ΟΡΙΣΜΟΣ ΜΑΘΗΣΙΑΚΩΝ
ΔΥΣΚΟΛΙΩΝ (1 - 2)

Μαθησιακές δυσκολίες είναι ένας γενικευμένος
όρος που περιγράφει μια μεγάλη ομάδα
πολυμορφικών δυσκολιών,
οι οποίες αναφέρονται στη λειτουργία
και εκμάθηση της ομιλίας, της ανάγνωσης,
της γραφής, της κατανόησης
και των μαθηματικών.

ΟΡΙΣΜΟΣ ΜΑΘΗΣΙΑΚΩΝ
ΔΥΣΚΟΛΙΩΝ (2)

Μαζί με τις Μαθησιακές Δυσκολίες
είναι δυνατόν να συνυπάρχουν
προβλήματα συμπεριφοράς
και κοινωνικής αλληλεπίδρασης
τα οποία όμως από μόνα τους
δεν προσδιορίζουν μια Μαθησιακή Δυσκολία.

1.2 ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΜΑΘΗΣΙΑΚΩΝ
ΔΥΣΚΟΛΙΩΝ
ΟΜΑΔΑ Α

ΔΥΣΛΕΞΙΑ

ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΕΛΛΕΙΜΑΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ
ΚΑΙ ΥΠΕΡΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑΣ (ΔΕΠ-Υ)

ΓΛΩΣΣΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ Η ΕΙΔΙΚΕΣ
ΓΛΩΣΣΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ( ΕΓΔ)

ΟΡΙΑΚΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ

ΟΜΑΔΑ Β
ΑΤΥΠΕΣ ΜΑΘΗΣΙΑΚΕΣ ΔΥΣΚ.

ΡΥΘΜΟΣ

ΔΥΣΚΟΛΙΑ ΣΤΗΝ ΑΥΘΟΡΜΗΤΗ ΓΛΩΣΣΑ

ΔΥΣΚΟΛΙΑ ΣΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΤ ΑΠΑΙΤΗΣΗ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ

ΨΥΧΟΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΑ
ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ

1.3 ΟΡΙΣΜΟΣ ΔΥΣΛΕΞΙΑΣ (1-3)
Η Ειδική Αναπτυξιακή Δυσλεξία
είναι μια χαρακτηριστική ειδική δυσκολία,
που παρουσιάζεται σε παιδιά με φυσιολογικό ή
υψηλό δείκτη νοημοσύνης.
Εκδηλώνεται με δυσκολία
στην εκμάθηση της ανάγνωσης, της γραφής,
της ορθογραφίας
και συνοδεύεται μερικές φορές,
με δυσκολία σε ότι έχει σχέση με τους αριθμούς
(δυσαριθμησία).

ΟΡΙΣΜΟΣ ΔΥΣΛΕΞΙΑΣ (2)

Η Δυσλεξία συνδέεται με τη δυνατότητα
επεξεργασίας και χρήσης της γραπτής γλώσσας
(αλφαβητικής, αριθμητικής και μουσικής) και
συχνά επηρεάζει σε κάποιο βαθμό και τον
προφορικό λόγο.

Στα μαθηματικά, οι δυσκολίες εκδηλώνονται με
προβλήματα αναγνώρισης αριθμών
και συμβόλων,
στην απομνημόνευση της προπαίδειας,
στην κατανόηση αφηρημένων μαθηματικών
εννοιών και στην επίλυση προβλημάτων.

ΟΡΙΣΜΟΣ ΔΥΣΛΕΞΙΑΣ (3)


Η Δυσλεξία είναι έκδηλη όταν η σωστή
ανάγνωση ή και η ορθή γραφή των λέξεων
(ορθογραφία) αναπτύσσονται ανεπαρκώς ή με
μεγάλη δυσκολία.

Συνοδεύεται συχνά από υψηλή ικανότητα
λογικής κρίσης, επίλυσης προβλημάτων,
σχηματισμού ιδεών, κριτικής σκέψης
και λεξιλογίου.

1.4 ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΕΛΛΕΙΜΑΤΙΚΗΣ
ΠΡΟΣΟΧΗΣ ΚΑΙ
ΥΠΕΡΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑΣ (ΔΕΠ-Υ)

1.4 ΟΡΙΣΜΟΣ ΔΕΠ - Υ

Η Διαταραχή Ελλειματικής Προσοχής (ΔΕΠ)
Υπερκινητικότητας ( ΔΕΠ -Υ)
είναι μια νευροβιολογική διαταραχή
που εμφανίζεται με χαρακτηριστικά δυσκολίας
στη συγκέντρωση προσοχής,
υπερβολική κινητικότητα και παρορμητική
συμπεριφορά.

1.5 ΣΥΝΥΠΑΡΞΗ ΔΥΣΛΕΞΙΑΣ /
ΔΕΠ-Υ (1- 4)

Μελέτες έχουν δείξει ότι υπάρχει υψηλή αναλογία
ελλειμματικής προσοχής, νευρικής ανησυχίας και
υπερκινητικότητας μεταξύ των παιδιών με
μαθησιακή υποεπίδοση,
η οποία εκδηλώθηκε μόνο μετά την είσοδο τους
στο σχολείο
και εντοπίστηκε από τους εκπαιδευτικούς.

ΣΥΝΥΠΑΡΞΗ ΔΥΣΛΕΞΙΑΣ / ΔΕΠ-Υ
(2)
Η Δυσλεξία δεν αποκλείει την ταυτόχρονη
ύπαρξη και άλλων διαταραχών.

Συγκεκριμένα μπορεί να συνυπάρχει με:

Δυσκολίες που αφορούν τη μνήμη, το ρυθμό και
την οργάνωση,

Δυσκολίες στο γραφοκινησιακό συντονισμό,
δηλ. στην άσκηση της γραφής (δυσγραφία).

ΣΥΝΥΠΑΡΞΗ ΔΥΣΛΕΞΙΑΣ /
ΔΕΠ-Υ(3)

Δυσκολίες στην εκτέλεση αριθμητικών πράξεων
ή/ και στην κατανόηση αριθμητικών εννοιών

Προβλήματα στην αδρή κινητικότητα
(αδεξιότητα)

Ελλειμματική Διάσπαση Προσοχής
και Υπερκινητικότητας και

Ειδικές Γλωσσικές Διαταραχές

ΣΥΝΥΠΑΡΞΗ ΔΥΣΛΕΞΙΑΣ / ΔΕΠ-Υ
(4)

Βιωματικές εμπειρίες αποτυχίας
και απογοήτευσης στο σχολείο,
σε σχέση με τη Δυσλεξία
καθώς
και οι επιπτώσεις τους
στον αυτοσεβασμό και στην αυτοεκτίμηση
του παιδιού,
έχουν θεωρηθεί συχνά
ως παράγοντες εμφάνισης ΔΕΠΥ.

1.6 ΑΙΤΙΑ ΔΥΣΛΕΞΙΑΣ

1.6 ΑΙΤΙΑ ΔΥΣΛΕΞΙΑΣ ( 1- 8)

Η Δυσλεξία είναι μια πολυμορφική ως προς τα
συμπτώματά της διαταραχή, για την οποία
υπάρχουν πολλές αντίθετες επαγγελματικές
ερμηνείες ως προς τα αίτιά της.

Οι δυσλεκτικοί γεννιούνται έτσι και η δυσλεξία
τους εμμένει σε όλη την ενήλικη ζωή τους,
δεν ξεπερνιέται, αλλά μπορεί να αμβλυνθούν τα
χαρακτηριστικά της, με τις κατάλληλες
παιδαγωγικές μεθόδους.

ΑΙΤΙΑ ΔΥΣΛΕΞΙΑΣ ( 2)
Η Δυσλεξία είναι μια κατάσταση
νευροαναπτυξιακής κατάστασης, η οποία
μπορεί να οφείλεται:

Στη διαφορετική διάρθρωση του εγκεφάλου του
δυσλεκτικού ατόμου, σε σχέση με τους άλλους
ανθρώπους.

Στη λειτουργική αντιστροφή των εγκεφαλικών
ημισφαιρίων (το αριστερό ημισφαίριο κάνει αυτό
που θα έπρεπε να κάνει το δεξί ημισφαίριο και το
αντίθετο).

ΑΙΤΙΑ ΔΥΣΛΕΞΙΑΣ ( 3)


Η ινιακή κροταφική ζώνη του εγκεφάλου, που
είναι υπεύθυνη για τη αναγνώριση γραμμάτων
και αντικειμένων στους δυσλεκτικούς, είναι
συνδεμένη με διαφορετικό τρόπο.

Ο δυσλεκτικός χρησιμοποιεί τις δομές του δεξιού
ημισφαιρίου από ότι του αριστερού που είναι
υπεύθυνο για τη γραφή και την ανάγνωση.

ΑΙΤΙΑ ΔΥΣΛΕΞΙΑΣ (4)


Το δεξί ημισφαίριο εμφανίζει μεγαλύτερους
νευρώνες από το αριστερό ημισφαίριο με
αποτέλεσμα ο δυσλεκτικός εφόσον αδυνατεί να
αναπτύξει τις αναγνωστικές δεξιότητες, να
βελτιώνεται σε άλλους τομείς.

Τα σημεία του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνα
για την ομιλία και την άρθρωση (broca), του
προφορικού λόγου (vernicke) και του γραπτού
λόγου (γωνιακή έλικα) υπολειτουργούν ή
δυσλειτουργούν στους δυσλεκτικούς.



Σε πολλά δυσλεκτικά άτομα, σε διάφορες χώρες,
παρατήρησαν τον γενετικό τύπο DCD2 ο
οποίος εντοπίζεται στο χρωμόσωμα 6 και
χαρακτηρίζει πολλά άτομα με δυσλεξία.

Η δυσλεξία, εμφανίζεται πολλές φορές μέσα σε
μια οικογένεια, αποδίδοντας το φαινόμενο αυτό
σε γενετικούς και κληρονομικούς
παράγοντες.



Όταν ένα παιδί έχει δυσλεξία, τότε σίγουρα
υπάρχουν συγγενείς στην οικογένεια με κάποια
αναγνωστική δυσχέρεια.

Κανένα ωστόσο γονίδιο δεν θα μπορέσει να
ερμηνεύσει όλες τις μορφές αναγνωστικών
ανεπαρκειών.



Οι άνθρωποι σκέφτονται με δύο διαφορετικούς
τρόπους: λεκτικά και μη λεκτικά.

Η Δυσλεξία είναι προϊόν σκέψης και οι
δυσλεκτικοί χρησιμοποιούν το μη λεκτικό τρόπο
δηλαδή, σκέφτονται με εικόνες.

Σκέφτονται με τη σημασία της γλώσσας μέσα
από νοητές εικόνες των εννοιών και των ιδεών
της.



Η ανάγνωση κειμένων με τη χρήση της λεκτικής
σκέψης (π.χ. όταν συναντούν λέξεις που δεν
αντιστοιχούν σε νοητές εικόνες), δημιουργεί
συμπτώματα δυσλεξίας με αποτέλεσμα η
αντίληψη των συμβόλων να μεταβάλλεται και να
διαστρεβλώνεται τόσο που η ανάγνωση και η
γραφή να γίνονται δύσκολες ή και αδύνατες.

1.7 ΑΙΤΙΑ ΔΕΠ-Υ (1-4)

Η ΔΕΠ-Υ αποτελεί μια νευροβιολογική διαταραχή με
συμπεριφορικές επιπτώσεις, η οποία είναι παρούσα
εκ γενετής και διαρκεί εφ όρου ζωής.


Η ακριβής αιτιολογία της δεν είναι γνωστή.


Η προέλευσή της είναι οργανική και οφείλεται σε ένα
συνδυασμό γενετικών, ψυχολογικών και κοινωνικών
παραγόντων.

ΑΙΤΙΑ ΔΕΠ-Υ (2)

Εμπεριέχει νοητικές και νευροψυχολογικές
δυσλειτουργίες ή ανεπάρκειες παρατηρούμενες
στην εκτελεστική λειτουργία, στον κινητικό
έλεγχο, στις νοητικές διαδικασίες, στην
παρεμπόδιση ανταπόκρισης και στη γλωσσική
ανάπτυξη.

Ο εγκέφαλος των παιδιών με ΔΕΠ-Υ παρουσιάζει
διαφορές από εκείνον των συνομηλίκων τους στη
δομή, το μεταβολισμό και τη λειτουργία
συγκεκριμένων περιοχών.



Η πρόωρη γέννηση,

το κάπνισμα,

η χρήση αλκοόλ

και το υπερβολικό στρες κατά τη διάρκεια της
εγκυμοσύνης,

ο εγκεφαλικός τραυματισμός ή η έκθεση σε
τοξικές ουσίες,
μπορούν να συμβάλουν στην ανάπτυξη της ΔΕΠ-Υ.


Διάφορα οικογενειακά χαρακτηριστικά
(π.x. ασταθής δομή και δυσλειτουργία στην
οικογένεια ή έλλειψη γονικού ελέγχου)
μπορεί να συμβάλλουν
στην επιδείνωση της ΔΕΠ-Υ
και στην εμφάνιση επιπλοκών στη
συναισθηματική κατάσταση ή συμπεριφορά.

2. ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΠΕΡΙ
ΔΥΣΛΕΞΙΑΣ/ΔΕΠ-Υ

2.1 Νομοθεσία περί Δυσλεξίας – ΔΕΠ-Υ
2.2 ΚΕΔΔΥ
(Κέντρα Διαφορικής Διάγνωσης
Διάγνωσης και Υποστήριξης Ειδικών
Εκπαιδευτικών αναγκών)
2.3 ΕΔΕΑ
(Ειδική Διαγνωστική Επιτροπή
Αξιολόγησης)
2.4 Ι.Π.Δ. (Ιατροπαιδαγωγικά Κέντρα)
2.5 Πίνακας τηλεφώνων και διευθύνσεων
ΚΕΔΔΥ Θεσσαλονίκης
2.6 Πίνακας τηλεφώνων κα διευθύνσεων ΙΠΔ
Θεσσαλονίκης

2.1 ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ
ΠΕΡΙ ΔΥΣΛΕΞΙΑΣ/ΔΕΠ-Υ (1 - 10)

Με τον νόμο 3699/2008 (ΦΕΚ 199 τ.Α)
ρυθμίζονται τα θέματα
Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης
των μαθητών
με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες ή
ειδικές μαθησιακές δυσκολίες.

2.1 ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΠΕΡΙ
ΔΥΣΛΕΞΙΑΣ/ΔΕΠ-Υ (2)

Μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες
θεωρούνται όσοι, για ολόκληρη ή ορισμένη
περίοδο της σχολικής ζωής τους,
εμφανίζουν σημαντικές δυσκολίες μάθησης
εξαιτίας αισθητηριακών, νοητικών, γνωστικών,
αναπτυξιακών προβλημάτων, ψυχικών και
νευροψυχικών διαταραχών, οι οποίες επηρεάζουν
τη διαδικασία της σχολικής προσαρμογής και
μάθησης.


Στους μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες
συγκαταλέγονται και όσοι παρουσιάζουν:

δυσλεξία, δυσγραφία, δυ−σαριθμησία,
δυσαναγνωσία, δυσορθογραφία,
σύνδρομο ελλειμματικής προσοχής
με ή χωρίς υπερκινητικότητα.


Σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις
η αξιολόγηση των μαθητών με τις
παραπάνω ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες
γίνεται με προφορική εξέταση διότι
δυσκολεύονται να διατυπώσουν γραπτά τις
σκέψεις τους και την όποια αποκτημένη γνώση
τους.

Η εξέτασή τους πρέπει να διεξάγεται μέσα σ’ένα
κλίμα ασφάλειας, αποδοχής και σεβασμού της
ιδιαιτερότητάς τους.


Είναι απαραίτητο καθ’ όλη τη διάρκεια της
φοίτησης τους, να τους παράσχετε
ψυχοσυναισθηματική στήριξη, ενίσχυση,
ενθάρρυνση και εξατομικευμένη όσο είναι
δυνατό διδακτική καθοδήγηση.

Η κατανόηση των δυσκολιών τους και η
αποφυγή δυσμενούς κριτικής και άστοχων
χαρακτηρισμών, τους βοηθά στο επίπονο έργο
τους.

Κατά την διαδικασία της εξέτασής τους,
είναι απαραίτητο:

Να τους παρέχονται διευκρινήσεις όταν δεν
καταλαβαίνουν κάτι και να τους δίνεται
επιπλέον χρόνος στην περίπτωση που θα
ζητηθεί.

Οι ερωτήσεις των διαφόρων μαθημάτων είναι
απαραίτητο να διαβάζονται από τον εξεταστή
και να παρέχονται εξηγήσεις.


Στη διάρκεια εξέτασης αν παρατηρηθεί
διάσπαση προσοχής του μαθητή, ενδείκνυται η
επαναφορά του, να επιτευχθεί με διακριτικούς
χειρισμούς.

Στα θεωρητικά μαθήματα κρίνεται σκόπιμο να
υποβάλλονται ερωτήσεις και η αξιολόγηση να
επικεντρώνεται στην κατανόηση των βασικών
εννοιών του θέματος και στην παρουσίαση των
επιχειρημάτων του.


Στα πρακτικά μαθήματα όταν ο μαθητής κάνει
λάθος (π.χ. στα πρόσημα) χρειάζεται να
επισημαίνεται το λάθος του και να υποβοηθείται
να προχωρήσει παρακάτω.

Οι μαθητές μπορούν να χρησιμοποιούν το
πρόχειρό τους για να σημειώνουν οτιδήποτε
σχετικό με το θέμα εξέτασης τους.

Σε καμιά περίπτωση οι πρόχειρες σημειώσεις
δεν αξιολογούνται.


Οι μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες
είναι απαραίτητο να μην επαναπαύονται
στην εξάντληση της επιείκειας
εκ μέρους των διδασκόντων
αλλά να προσπαθούν
μέσα στα όρια των δυνατοτήτων τους
να είναι συνεπείς
στις καθημερινές μαθησιακές τους υποχρεώσεις.

Οι αρμόδιες υπηρεσίες για την διάγνωση ατόμων
με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες είναι:

τα ΚΕΔΔΥ
(Κέντρα Διαφοροδιάγνωσης Διάγνωσης
και Υποστήριξης Ειδικών Εκπαιδευτικών Αναγκών
του υπουργείου Παιδείας)

η ΕΙΔΙΚΗ ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ (ΕΔΕΑ)

και τα ΙΑΤΡΟΠΑΙΔΑΓΩΔΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ (ΙΠΔ)
των άλλων υπουργείων.

2.2 ΚΕΝΤΡΑ ΔΙΑΦΟΡΙΚΗΣ
ΔΙΑΓΝΩΣΗΣ ΔΙΑΓΝΩΣΗΣ ΚΑΙ
ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ

2.2 ΚΕΔΔΥ (1-6)

Τα ΚΕΔΔΥ ιδρύθηκαν με το νόμο 2817/2000
από το Υπουργείο Παιδείας και απευθύνονται
σε μαθητές 4 έως 22 χρονών,
οι οποίοι φοιτούν σε νηπιαγωγεία, δημοτικά,
γυμνάσια και λύκεια
και αντιμετωπίζουν ειδικές μαθησιακές δυσκολίες
και δυσκολίες στην προσαρμογή τους
στο σχολικό περιβάλλον.

2.2 ΚΕΔΔΥ (2)

Σκοπός των ΚΕΔΔΥ είναι:

Η διάγνωση και υποστήριξη των μαθητών με
μαθησιακές δυσκολίες.

Η ενημέρωση και η ευαισθητοποίηση των
εκπαιδευτικών, των γονιών και της κοινωνίας.

2.2 ΚΕΔΔΥ (3)

Οι αρμοδιότητες των ΚΕΔΔΥ είναι:

Η ανίχνευση - διάγνωση του είδους και
του βαθμού των μαθησιακών δυσκολιών.

Η εισήγηση εξατομικευμένων ή ομαδικών
προγραμμάτων ψυχοπαιδαγωγικής και
διδακτικής υποστήριξης και δημιουργικής
απασχόλησης σε συνεργασία με τους
εκπαιδευτικούς της τάξης.

2.2 ΚΕΔΔΥ (4)


Η γενικότερη αξιολόγηση του μαθητή.

Η εισήγηση για εγγραφή στην κατάλληλη
σχολική μονάδα.

Η ψυχοκοινωνική υποστήριξη γονέων
και μαθητών.

Η παροχή συμβουλευτικής υποστήριξης
στους γονείς.

2.2 (ΚΕΔΔΥ) (5)

Η υποστήριξη των εκπαιδευτικών.

Η εισήγηση για χορήγηση ειδικών βοηθημάτων
στους μαθητές.

Η εισήγηση για προφορική εξέταση
των μαθητών με ειδική μαθησιακή δυσκολία
(π.χ. Δυσλεξία).

Η συνεργασία με την κοινότητα και τους φορείς.

2.2 ΚΕΔΔΥ (6)

Τα ΚΕΔΔΥ, συγκροτούνται από
διεπιστημονικές ομάδες,
οι οποίες αποτελούνται από εκπαιδευτικούς
της προσχολικής αγωγής, της α/ βαθμιας και
β/ βαθμιας εκπαίδευσης
καθώς και από ειδικό εκπαιδευτικό προσωπικό,
όπως, κοινωνικούς λειτουργούς, λογοθεραπευτές,
παιδοψυχίατρους, φυσικοθεραπευτές και
ψυχολόγους.

2.3 ΕΙΔΙΚΗ ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΗ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ (ΕΔΕΑ)
(1)

Η Ειδική Διαγνωστική Επιτροπή αξιολόγησης
λειτουργεί στα ειδικά σχολεία
για την παρακολούθηση και αξιολόγηση
της προόδου των μαθητών
με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες
που φοιτούν σ αυτά.

2.4 ΙΑΤΡΟΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ
(ΙΠΔ)

(ΙΠΔ) (1- 5)

Τα Ιατροπαιδαγωγικά Κέντρα
των άλλων υπουργείων είναι διαγνωστικοί και
αξιολογικοί φορείς των μαθητών με ειδικές
εκπαιδευτικές ανάγκες.

Συγκροτούνται από διεπιστημονικές ομάδες, οι
οποίες αποτελούνται από Παιδοψυχίατρους,
Ψυχολόγους, Παιδαγωγούς και Κοινωνικούς
Λειτουργούς.

(ΙΠΔ) (2)

Τα Ιατροπαιδαγωγικά Κέντρα στοχεύουν:

1. Στην πρόληψη,
που επιτυγχάνεται σε συνεργασία με τα σχολεία
και κοινοτικούς φορείς και πραγματοποιείται μέσω
ομιλιών, συζητήσεων, εκπομπών, δημοσιεύσεων
και κοινωνικών εκδηλώσεων.

(ΙΠΔ) (3)
2.Στην Διάγνωση,
η οποία πραγματοποιείται από διεπιστημονική
ομάδα και περιλαμβάνει:

α) την αρχική διαγνωστική συνέντευξη,

β) τη λήψη αναλυτικού ιστορικού και

γ) λογοπεδική, ψυχολογική, παιδαγωγική και
παιδοψυχιατρική αξιολόγηση ανάλογα με το
είδος του αιτήματος

(ΙΠΔ) (4)
3.Στη αντιμετώπιση των ειδικών
εκπαιδευτικών αναγκών.
Μετά την ολοκλήρωση της αξιολόγησης
αποφασίζεται και προτείνεται το κατάλληλο για
κάθε περίπτωση,
εξατομικευμένο παιδαγωγικό πρόγραμμα,
αντιμετώπισης των μαθησιακών δυσκολιών,
ψυχοσυναισθηματικών διαταραχών,
διαταραχών συμπεριφοράς και
δυσκολιών προσαρμογής σε ψυχοπιεστικά
γεγονότα ζωής.

(ΙΠΔ) (5)
Επίσης παρέχονται:

Ψυχοθεραπεία ατομική (παιδιών, εφήβων,
ενηλίκων), ομαδική (ενηλίκων), ζεύγους.

Παιδοψυχιατρική παρακολούθηση

Συμβουλευτική γονέων

Εποπτεία σε επαγγελματίες Ψυχικής Υγείας
και εκπαιδευτικούς

2.5 ΠΙΝΑΚΑΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΩΝ ΚΑΙ
ΤΗΛΕΦΩΝΩΝ ΚΕΔΔΥ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ
Α' ΚΕΔΔΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

10ο χλμ. Θεσσαλονίκης – Μουδανιών
(δίπλα από τα έπιπλα "Σταυρόπουλος")
Χάλκης 8 Θεσσαλονίκη
Τ.Θ: Δ5021 Τ.Κ: 57001

ΤΗΛ: 2310 365013 2310-587.391
FAX: 2310-649.584

ΠΥΛΑΙΑ-ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Ιστοσελίδα: http://kday.thess.sch.gr

2.5 ΠΙΝΑΚΑΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΩΝ ΚΑΙ
ΤΗΛΕΦΩΝΩΝ ΚΕΔΔΥ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ

Β' ΚΕΔΔΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Κολοκοτρώνη 22
Σταυρούπολη Τ.Κ 56430

ΤΗΛ: 2310 603 384 - 2310 666 130
FAX: 2310 588 139

Email: mail@kday-v.thess.sch.gr

2.6 ΠΙΝΑΚΑΣ ΤΗΛΕΦΩΝΩΝ ΚΑΙ
ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΩΝ ΙΠΔ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ

Β. ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

1. ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ

Α. Ιατροπαιδαγωγικό Κέντρο Βορείου
Ελλάδος Γιαννιτσών 52 και Αγίων Πάντων
Τ.Κ 546 27
ΤΗΛ: 2310-554031 2310-554032


Β. Κέντρο Ψυχικής Υγείας Δυτικού Τομέα
Πατριάρχου Γρηγορίου Ε΄ 41
Τ.Κ 561 23 Αμπελόκηποι
ΤΗΛ: 2310-726918 2310-726919

Γ. Κέντρο Ψυχικής Υγείας Βορειοδυτικού
Τομέα Στ. Παπαδοπούλου 20
Τ.Κ 566 25 Συκιές
ΤΗΛ: 2310-629159 2310-629310

2. Β ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ
ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ

Α. Κοινοτικό Κέντρο Ψυχικής Υγείας
Κεντρικού Τομέα
Κομνηνών 15,
Τ.Κ 546 24 Θεσσαλονίκη
ΤΗΛ: 2310-270036 2310-268841


3. ΠΑΝ. ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ Α.Χ.Ε.Π.Α.Α.

Γ` Πανεπιστημιακή Ψυχιατρική Κλινική
Θεσσαλονίκης
Στ. Κυριακίδη 1,
ΤΗΛ: 2310-994634 2310-993312


4. ΓΕΝ. ΠΕΡΙΦ. ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ
«Γ. ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ»

Α. Ψυχιατρικός Τομέας-Τμήμα Παιδιών
και Εφήβων
Μαβίλη 11, Βαρδάρης, Θεσσαλονίκη
ΤΗΛ: 2310-515655 2310-350572


5. ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟ
«ΓΕΝ. ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ»

Α. Τμήμα Παιδοψυχιατρικό -
Ιατροπαιδαγωγική Υπηρεσία
Κωνσταντινουπόλεως 49,
ΤΗΛ: 2310-814780 2310-892421


6. ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΙΕΙΝΗΣ ΚΑΙ
ΕΡΕΥΝΩΝ

Α. Παράρτημα Θεσσαλονίκης
Καυτατζόγλου 36 και Παπάφη,
Τ.Κ. 546 39 Θεσσαλονίκη
ΤΗΛ: 2310-845900 2310-845130


7. Ι.Κ.Α.

Α. Κέντρο Παιδοψυχικής Υγιεινής
Θεσσαλονίκης Πολυτεχνείου 1,
Τ.Κ. 546 39 Θεσσαλονίκη
ΤΗΛ:2310-521800 2310-556583

3. ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΔΥΣΛΕΞΙΑΣ –
ΔΙΑΣΠΑΣΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ (ΔΕΠ-Υ)
ΣΤΗ ΜΑΘΗΣΗ


3.1 Χαρακτηριστικά της Δυσλεξίας
3.2 Χαρακτηριστικά της ΔΕΠ-Υ
3.3 Προτάσεις αντιμετώπισης της Δυσλεξίας
από τους εκπαιδευτικούς
3.4 Προτάσεις αντιμετώπισης της ΔΕΠ-Υ
από τους εκπαιδευτικούς
3.5 Προτάσεις αντιμετώπισης της Δυσλεξίας
– ΔΕΠ-Υ από τους γονείς

3.1 ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΗΣ
ΔΥΣΛΕΞΙΑΣ (1- 18)
1. ΣΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΤΟ ΠΑΙΔΙ:

Διαβάζει συλλαβιστά με μονότονη φωνή.

Μπερδεύει ακουστικά παρόμοιες λέξεις π.χ.
λέει κόλλα αντί σόλα.

Χρησιμοποιεί ανύπαρκτες λέξεις που μοιάζουν
ηχητικά με τις σωστές π.χ. κινόδρομος αντί
σιδηρόδρομος.

ΔΥΣΛΕΞΙΑΣ (2 )


Μπερδεύει τη σειρά των γραμμάτων
(αναγραμματισμός) μέσα στη λέξη π.χ.
λέει ματηθής αντί μαθητής.

Πολλές φορές δεν καταλαβαίνει το περιεχόμενο
αυτών που διαβάζει με αποτέλεσμα να
εκνευρίζεται και να κουράζεται πολύ, παρ όλες
τις προσπάθειες που καταβάλει.

ΔΥΣΛΕΞΙΑΣ (3)


Δεν καταλαβαίνει την έννοια της
ομοιοκαταληξίας και της ακολουθίας.

Δυσκολεύεται με πολυσύλλαβες και με
άγνωστες λέξεις.

Χρειάζεται πολύ χρόνο για να διαβάσει και να
καταλάβει τα μαθηματικά του μόνο του.


Δεν ξέρει που τονίζονται οι λέξεις και πως να
χρησιμοποιεί τα σημεία στίξης.

Δεν μπορεί να αναγνωρίσει και να ξεχωρίσει τα
γράμματα.

Όταν συλλαβίζει, μπορεί να αποκωδικοποιεί
σωστά τα γραφήματα αλλά, όταν θελήσει να
διαβάσει ολόκληρη τη λέξη τη λέει λάθος.


2.ΣΤΟΝ ΠΡΟΦΟΡΙΚΟ ΛΟΓΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ:

Οι προφορικές του εκφράσεις είναι ανώριμες
συντακτικά και γραμματικά.

Χρησιμοποιεί εννοιολογικά ατελείς προτάσεις και
έχει περιορισμένο λεξιλόγιο.


ΣΤΟΝ ΠΡΟΦΟΡΙΚΟ ΛΟΓΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ:

Δυσκολεύεται στη διήγηση ή τη περιγραφή
ιστοριών και γεγονότων

Δυσκολεύεται στη συσχέτιση αντικειμένων και
στην αναγνώριση υποδεικνυόμενων χρωμάτων
σε μια σειρά χρωμάτων.

3. ΣΤΟΝ ΓΡΑΠΤΟ ΛΟΓΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ:

Δυσκολεύεται, ενδεχομένως να ζωγραφίσει ή να
φτιάξει ορισμένα σχήματα όπως ο ρόμβος.

Μπερδεύει τη θέση των γραμμάτων μέσα στις
λέξεις.

Προσθέτει ή παραλείπει γράμματα, συλλαβές
και λέξεις.



Δεν καταλαβαίνει τα σημεία στίξης και δε βάζει
ποτέ τόνους.

Γράφει άλλες λέξεις αντί άλλες.


Μπερδεύει τα κεφαλαία με τα μικρά γράμματα.



Ενώνει τις λέξεις τη μια με την άλλη.

Κάνει πολλά ορθογραφικά λάθη και μπορεί να
γράψει την ίδια λέξη με διαφορετικούς τρόπους
χωρίς να μπορεί να ξεχωρίσει ποιός απ όλους
είναι τελικά, ο σωστός.


Γράφει με δυσκολία τις πολυσύλλαβες λέξεις και
δυσκολεύεται να μάθει καινούριες.

Είναι κακόγραφο, το γραπτό του είναι γεμάτο
μουτζούρες και σβησίματα.

Αποφεύγει να χρησιμοποιεί στα γραπτά του
δύσκολες, πολύπλοκες ή σύνθετες λέξεις. Οι
εκθέσεις του είναι σύντομες χωρίς επεξεργασία
των ιδεών του και χωρίς περιγραφές.



Δυσκολεύεται να κατανοήσει την έννοια της
παρομοίωσης, της παράφρασης, της μεταφοράς
και τις αφηρημένες έννοιες.

Έχει πρόβλημα αντιγραφής από τον πίνακα.
Παραλείπει ολόκληρες σειρές και μεταθέτει
αριθμούς και γράμματα, γράφοντάς τα όχι στη
σωστή τους θέση.

4. ΣΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ:

Δυσκολεύεται στην κατανόηση των αριθμητικών
εννοιών και στην εκτέλεση απλών αριθμητικών
πράξεων ( δυσαριθμησία).

Δεν μπορεί να καταλάβει τις λέξεις που
σημαίνουν αφαίρεση ή πρόσθεση π.χ. διαφορά,
ελάττωση, άθροισμα, σύνολο.



Συγχέει οπτικά παρόμοια μαθηματικά σύμβολα.


Δυσκολεύεται στην λογική αλληλουχία των
εκφωνούμενων μαθηματικών προβλημάτων
οπότε δεν κατανοεί ποιό είναι το ζητούμενο.



Δυσκολεύονται πολύ στις νοερές πράξεις
αφαίρεσης.

Δυσκολεύεται να μάθει τον πίνακα
πολλαπλασιασμού, τους μήνες, τις ημέρες της
εβδομάδας, τις εποχές, ή το αλφάβητο με τη
σωστή σειρά.


5. ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΤΩΝ ΧΩΡΟΧΡΟΝΙΚΩΝ
ΕΝΝΟΙΩΝ ΤΟ ΠΑΙΔΙ:

Δυσκολεύεται στην τοποθέτησή του μέσα στο
χώρο και στην κατανόηση των κατευθύνσεων.

Δεν μπορεί να ακολουθήσει και να μιμηθεί με τη
σωστή σειρά τις ασκήσεις γυμναστικής.



Αργεί πολύ να μάθει πως να κουμπώνεται, να
δένει τα κορδόνια των παπουτσιών του, με ποιά
σειρά θα φορέσει τα ρούχα του.


Δεν έχει επίγνωση του χρόνου.



Δυσκολεύεται στη σωστή χρήση των χρονικών
επιρρημάτων π.χ. χθες, πριν, μετά κ.λ.π.

Δεν μπορεί να διαβάσει το χάρτη, να
χρησιμοποιήσει σωστά τα λεξικά ή τον
τηλεφωνικό κατάλογο.

6. ΒΡΑΧΥΠΡΟΘΕΣΜΗ ΚΑΙ ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΗ
ΜΝΗΜΗ:

Ξεχνά οδηγίες, τη θέση που βρίσκεται, τα
πράγματά του, εργασίες που του ανέθεσαν.

Δυσκολεύεται να θυμηθεί ονόματα σε ένα
μάθημα να μάθει τις μουσικές νότες.

Δεν απομνημονεύει εύκολα ποιήματα και δε
συγκρατεί ονόματα, ημερομηνίες και τηλέφωνα.

3.2 ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΔΕΠ-Υ

(1-11)
Το παιδιά με χαρακτηριστικά ΔΕΠ-Υ
παρουσιάζουν σημαντικές διαφοροποιήσεις
ως προς το αριθμό και την έκταση
των χαρακτηριστικών τους,
το σύνολο των προβλημάτων συμπεριφοράς
που εμφανίζουν σε ποικίλες καταστάσεις
καθώς
και στην συνύπαρξή τους με άλλες διαταραχές.

3.2 ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΔΕΠ-Υ (2)
Το παιδί με ΔΕΠ-Υ:

Μπορεί να προκαλέσει πραγματικό χάος μέσα
σε δευτερόλεπτα ακόμη και στο καλύτερα
δομημένο και οργανωμένο σπιτικό ή σχολική
τάξη.

Συμπεριφέρεται σαν νευρόσπαστο,
δυσκολεύεται να συγκεντρωθεί και να εστιάσει
την προσοχή του κάπου
και ενεργεί χωρίς να σκέφτεται.


Έχουν συχνά δυσκολίες:

• στην προσοχή,
• στο εύρος συγκέντρωσης,
• στην προσαρμοστικότητα
• στη παρουσία σωματικής ή/ και λεκτικής
υπερδραστηριότητας
• και σε καθήκοντα που απαιτούν περίπλοκες
στρατηγικές επίλυσης προβλημάτων
και οργανωτικές δεξιότητες.

Τα κύρια χαρακτηριστικά που αφορούν τη
συμπεριφορά είναι:
1. ΕΛΛΕΙΜΑΤΙΚΗ ΠΡΟΣΟΧΗ

Επιλεκτική: το παιδί συγκεντρώνεται μόνο σε
πράγματα που το ενδιαφέρουν περιστασιακά.

Πολυ-εστιακή: το παιδί ασχολείται με πολλά
πράγματα συγχρόνως.

Μονο-εστιακή: το παιδί εστιάζει σε μια ασχολία
κάθε φορά.


2.ΥΠΕΡΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ

Μεγάλες κινήσεις: το παιδί πηγαινοέρχεται
συνεχώς, δεν μπορεί να καθίσει σ ένα μέρος.

Μικρές κινήσεις: το παιδί στριφογυρίζει στο
κάθισμά του, κουνιέται αδιάκοπα όσο κάθεται,
παίζει με τα χέρια του ή με μικρά αντικείμενα
γύρω του.


3. ΠΑΡΟΡΜΗΤΙΚΟΤΗΤΑ

Λεκτική: το παιδί λέει πράγματα για τα οποία,
πριν ακόμη τα ξεστομίσει καλά καλά,
το έχει ήδη μετανιώσει.

Κινησιακή: το παιδί προβαίνει σε ανεξέλεγκτες
κινήσεις, π.χ. σπρώχνει ή χτυπά τρίτους,
ή προβαίνει σε ριψοκίνδυνες ενέργειες,
για τρίτους.


Κοινό χαρακτηριστικό όλων των παιδιών
με ΔΕΠ-Υ είναι
ότι θέλουν απόλυτη ησυχία,
είτε θέλουν να περιβάλλονται από πηγές θορύβου
και γενικά, οπτικοακουστικών ερεθισμάτων, π.χ.
ραδιόφωνο, τηλεόραση.



Στο χώρο του σχολείου και ειδικότερα μέσα
στη τάξη τα παιδιά παρουσιάζουν τα εξής
χαρακτηριστικά:

Συνεχή κινησιακή ανησυχία.

Απασχόληση με άλλες δραστηριότητες.

Έντονη διάσπαση προσοχής από οπτικο-
ακουστικά ερεθίσματα.



Μοιάζουν χαμένα.

Φαίνονται μπερδεμένα.

Δείχνουν να ονειροπολούν.

Μοιάζουν ''απόν'', αδιάφορα, απαθή.

Μιλούν συνεχώς.

(10)

Διακόπτουν το μάθημα για άσχετες
παρατηρήσεις.

Ανυπομονούν και δεν μπορούν να περιμένουν.

Απαντούν πριν ολοκληρωθεί μια ερώτηση.

Κάνουν επικίνδυνα πράγματα.

(11)


Δεν μπορούν να ακολουθήσουν
αλληλοδιαδοχικές οδηγίες.

Έχουν πολύ αργούς ρυθμούς.

Έχουν πολύ γρήγορους ρυθμούς.

3.3 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ
ΤΗΣ ΔΥΣΛΕΞΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ

3.1
Τα παιδιά με Δυσλεξία ΔΕΝ ΥΣΤΕΡΟΥΝ
σε τίποτα από τους ''άλλους''
απλώς ''μαθαίνουν'', δηλαδή καταγράφουν,
επεξεργάζονται, κατανοούν, οργανώνουν,
απομνημονεύουν
και μεταφέρουν τη γλώσσα με δικό τους τρόπο
και ρυθμό.

Γι αυτό χρειάζονται εξατομικευμένη
αντιμετώπιση και ιδιαίτερη ευαισθησία σε ότι
αφορά τη μαθησιακή τους εκπαίδευση και
αξιολόγηση.

3.2
Τα κύρια χαρακτηριστικά των παιδιών με
Δυσλεξία είναι το πείσμα και η επιμονή.

Χαρακτηριστικά που ανέπτυξαν

για να μπορέσουν επιβιώσουν σε ένα
κοινωνικό πλαίσιο που τα αμφισβητεί συνεχώς,

για να αντιμετωπίσουν τον εμπαιγμό των άλλων
παιδιών

και να αντιπαλέψουν με έναν ''κόσμο'‘,
(τα γραφικά σύνολα), που δεν τα κατανοούν και
δεν καταλαβαίνουν.

3.3 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΤΗΣ
ΔΥΣΛΕΞΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ (1- 11)
Ο εκπαιδευτικός που έχει να αντιμετωπίσει
μέσα στην τάξη μαθητές με Μαθησιακές
Δυσκολίες και ειδικότερα με ΔΥΣΛΕΞΙΑ
χρειάζεται:

Να είναι σωστά ενημερωμένος για να μπορέσει
να κατανοεί τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα
παιδιά αυτά, να σέβεται τις προσπάθειες που
κάνουν, τις κλίσεις τους, τις ικανότητες και τα
φυσικά τους ταλέντα.

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ (2)

Να δείχνει κατανόηση και να παρέχει την
απαραίτητη ψυχολογική στήριξη.

Να έχει την αίσθηση του χιούμορ και να τους
επιβραβεύει όσο συχνά χρειάζεται.

Να συζητά με το μαθητή για τις δυσκολίες του
και να αποφασίζουν μαζί για τους τρόπους
εξέτασης και αντιμετώπισης του μέσα στην τάξη.

ΔΥΣΛΕΞΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥ
Να δίνει την ευκαιρία στον μαθητή, να διακριθεί


σε κάποια άλλη δραστηριότητα και να
ενθαρρύνει τις προσπάθειες του.

Να αποφεύγει τις συγκρίσεις μέσα στη τάξη και


να μη δημιουργεί ανταγωνιστικό κλίμα μεταξύ
των παιδιών.

Να μην επιβάλει στον μαθητή, να διαβάζει


μεγαλόφωνα.


Να μη του ζητά να γράψει στον πίνακα, εφόσον
έχει πρόβλημα με την ορθογραφία ή
παρουσιάζει δυσγραφία.

Να επαναλαμβάνει τις ερωτήσεις που υποβάλλει
μέσα στην τάξη.

Να δίνει στο μαθητή, περισσότερο χρόνο να
σκεφτεί τις απαντήσεις του, όταν εξετάζεται
προφορικά ή γραπτά.


Να εξηγεί στον μαθητή, τα λάθη του (όχι τα
ορθογραφικά) και να του δείχνει πως αλλιώς θα
μπορούσε να παρουσιάσει τις ιδέες του.

Να αριθμεί τα ιστορικά γεγονότα ή την εξέλιξη
ενός πειράματος και να χρησιμοποιεί
διαγράμματα μαθήματος.

Να αποφεύγει τη χρήση κόκκινου στυλού στις
διορθώσεις των γραπτών του μαθητή.


Η κριτική είναι απαραίτητη αρκεί να είναι
εποικοδομητική και όχι αποθαρρυντική.

Να επιτρέπει στον μαθητή, να παρουσιάζει τη
δουλειά του, σε απλή μορφή.

Να επιτρέπει στον μαθητή, τη χρήση
μαγνητοφώνου μέσα στη τάξη και τη χρήση Η/Υ
για τα γραπτά που ετοιμάζει από το σπίτι.

ΔΥΣΛΕΞΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ
(7)

Να βεβαιώνεται ότι ο μαθητής, κατάλαβε τι έχει
να κάνει για να προετοιμαστεί για το μάθημα της
επόμενης μέρας.

Η οργάνωση και το πρόγραμμα δημιουργούν
στο μαθητή αίσθημα ασφάλειας και σιγουριάς.

Η εξάσκηση στη γραπτή εργασία είναι άκρως
απαραίτητη. Να δέχεται τα γραπτά του μαθητή
όσο κι αν αυτά είναι κακογραμμένα,
ανορθόγραφα ή ασυνάρτητα και να μην επιμένει
μόνο στα προφορικά.


Συχνά να επιμένει ο μαθητής να ελέγχει μόνος
την εργασία του. Η ενσωμάτωση της μεθόδου
αυτοαξιολόγησης στο μαθησιακό πρόγραμμα
οδηγεί τον μαθητή σε εποικοδομητική
αυτοκριτική.

Ο εκπαιδευτικός χωρίς να γίνεται καταπιεστικός
να επιμένει ο μαθητής να κάθεται όσο πιο κοντά
του γίνεται για να μην αποσπάται η προσοχή
του από τους συμμαθητές του, που κάθονται
μπροστά ή γύρω του.


Ο εκπαιδευτικός πρέπει να βοηθήσει τα
υπόλοιπα παιδιά να καταλάβουν τις δυσκολίες
που αντιμετωπίζει ένας συμμαθητής τους με
Δυσλεξία.

Είναι απαραίτητο να συνεργάζεται με τους
γονείς.

Σέβεται την διαφορετικότητα κάθε παιδιού,
τηρεί το ατομικό απόρρητο.

(10)
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ:

Οι βασικοί θεμελιακοί κανόνες με τους οποίους
ένας εκπαιδευτικός μπορεί να βοηθήσει τα
παιδιά με Μαθησιακές Δυσκολίες και όχι μόνο,
είναι οι εξής:

1. ΑΠΕΥΘΥΝΟΝΑΙ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗ ΤΑΞΗ

2. ΣΕΒΟΜΑΙ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΘΕ
ΠΑΙΔΙΟΥ.

(11)

ΤΗΣ ΔΕΠ-Υ
ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ

ΤΗΣ ΔΕΠ-Υ
ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ
(1-4)
Τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ χρειάζονται:

ΔΟΜΗ και ΟΡΙΑ

Δομή στην εργασία, στο περιβάλλον τους, στο
σχολείο και στο σπίτι.

Όρια σαφή και προκαθορισμένα, για το τι
μπορούν και τι δεν μπορούν να κάνουν.

ΤΗΣ ΔΕΠ-Υ
ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ( 2)

Τακτική επιτήρηση η οποία να δίνεται πάντοτε
με ευαισθησία και λεπτότητα.

Καθοδήγηση και επεξηγήσεις στις εργασίες που
καλούνται να κάνουν.

Γρήγορη εναλλαγή ερεθισμάτων.

Συχνά διαλείμματα.

ΤΗΣ ΔΕΠ-Υ

Συχνή βλεμματική επαφή.

Συνέπεια και σεβασμό στους κοινά
συμφωνημένους όρους.

Επιβράβευση, ενθάρρυνση και αποδοχή.

Κατανόηση και συμπάθεια.

ΤΗΣ ΔΕΠ-Υ
Οι εκπαιδευτικοί, οργανώνοντας το χώρο,
θέτοντας συγκεκριμένα όρια
και ακολουθώντας
ένα πολύ – αισθητηριακό πρόγραμμα
μέσα στην τάξη
για τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ,
μεριμνούν πρώτα απ’ όλα,
για την ψυχική τους ηρεμία
και για την ισορροπία της τάξης τους.

ΤΗΣ ΔΥΣΛΕΞΙΑΣ- ΔΕΠ-Υ ΑΠΟ
ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ

ΔΥΣΛΕΞΙΑΣ - ΔΕΠ-Υ ΑΠΟ ΤΟΥΣ
ΓΟΝΕΙΣ (1-9)
Η Δυσλεξία είναι μια δυσκολία που συνοδεύει
τα παιδιά σε όλη τη ζωή τους
και οι γονείς, πρέπει πρώτα απ όλα:

να κατανοήσουν τη δυσλεξία του παιδιού τους,

να το υποστηρίζουν με αγάπη και υπομονή

να εφαρμόζουν δημιουργικές λύσεις και
μεθόδους που θα το βοηθήσουν να
πραγματοποιήσει τα όνειρά του και τις
φιλοδοξίες του.

ΤΗΣ ΔΥΣΛΕΞΙΑΣ - ΔΕΠ-Υ ΑΠΟ ΤΟΥΣ
ΓΟΝΕΙΣ (2)

Το σχολείο είναι ο χώρος όπου η Δυσλεξία του
παιδιού έχει το μεγαλύτερο αντίκτυπο.

Με την υποστήριξη όμως των γονιών και των
εκπαιδευτικών, ο μαθητής, μπορεί να
ανταποκριθεί στις απαιτήσεις ακόμα και ενός
δύσκολου εκπαιδευτικού προγράμματος.

Η προετοιμασία και η οργάνωση είναι τα κλειδιά
για την επιτυχία τους.

ΓΟΝΕΙΣ (3)
Οι γονείς για να βοηθήσουν τα παιδιά τους
στο επίπεδο της μάθησης, χρειάζεται:

Να εξηγήσουν με σαφήνεια στο παιδί τους τι
ακριβώς σημαίνει Δυσλεξία, τις δυσκολίες που
θα συναντήσει αλλά και τις δυνατότητες που
έχει.

Να συνεργαστούν με τα παιδιά τους και να
προσδιορίσουν μαζί, τους στόχους του και τον
τρόπο που θα τους υλοποιήσει.

ΓΟΝΕΙΣ (4)

Οι στόχοι είναι απαραίτητο να είναι
συγκεκριμένοι, ρεαλιστικοί, αισιόδοξοι και
ανάλογοι των δυνατοτήτων των παιδιών τους.

Να γνωρίζουν ότι μπορούν και πρέπει να
στοχεύουν ψηλά αλλά όχι εκτός των
δυνατοτήτων του παιδιού τους.

Να το ενθαρρύνουν, να το επιβραβεύουν και να
το στηρίζουν όταν αποτυχαίνει.

ΓΟΝΕΙΣ (5)
Να εξηγήσουν στα αδέλφια του τις δυσκολίες του


αδελφού τους/της στο σχολείο, αποφεύγοντας
κάθε μορφή σύγκρισης και ανταγωνισμού.

Η οργάνωση ενός καλού συστήματος


υποστήριξης είναι ένα από τα βασικά βήματα για
την επιτυχία του παιδιού σας στη ζωή του.

Η ομάδα υποστήριξης μπορεί να αποτελείται από


τα αδέλφια, τους φίλους, τους συγγενείς, και τους
δασκάλους.

ΓΟΝΕΙΣ (6)

Να συνεργάζονται με το σχολείο και τους
εκπαιδευτικούς με θετικότητα, υπομονή και
επιμονή.

Η επικοινωνία με τους εκπαιδευτικούς είναι
απαραίτητο να είναι τακτική,
για να παρακολουθούν την πρόοδο των παιδιών
τους αλλά
και να συζητούν οτιδήποτε προκύπτει όσον
αφορά τη συμπεριφορά του.

ΓΟΝΕΙΣ (7)

Να ζητούν από τον εκπαιδευτικό, τα σχόλια και οι
παρατηρήσεις τους, να γίνονται στο παιδί
κατ ιδίαν.

Να βοηθούν το παιδί τους στο σπίτι,
εξασκώντας το, με πολυαισθητηριακά μέσα,
σε βοηθήματα ανάγνωσης, χρονολογιών,
χρονικής ακολουθίας, γραπτών εργασιών και
αριθμητικής.

ΓΟΝΕΙΣ (8)


Τα διαγωνίσματα και οι εξετάσεις όλων των
ειδών είναι πολύ κρίσιμο ζήτημα για τους
μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες.

Οι γονείς είναι απαραίτητο να βοηθούν στην
καλή προετοιμασία του παιδιού τους και να
συνεργάζονται με τους δασκάλους – καθηγητές
για τον τρόπο αξιολόγησης τους.

ΓΟΝΕΙΣ (9)


Η ρήση ''μαθαίνουμε μέσα από τα λάθη μας'‘
πρέπει να εφαρμόζεται μέσα σε κάποια όρια.

Τα παιδιά μαθαίνουν καλύτερα όταν έχουν μια
σειρά επιτυχημένων εμπειριών οι οποίες
αποτελούν τα θεμέλια για την καλλιέργεια της
αυτοεκτίμησης τους.

4. ΨΥΧΟΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΕΣ
ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΔΥΣΛΕΞΙΑΣ-
ΔΕΠ-Υ


4.1 Ψυχοσυναισθηματικές επιπτώσεις της
Δυσλεξίας – ΔΕΠ-Υ
4.2 Παράγοντες δημιουργίας
ψυχοσυναισθηματικών δυσκολιών
4.3 Συναισθήματα που βιώνουν τα παιδιά με
Δυσλεξία – ΔΕΠ-Υ
4.4 Τρόποι συναισθηματικής στήριξης από
τους εκπαιδευτικούς
4.5 Τρόποι συναισθηματικής στήριξης από
τους γονείς

4.1 ΨΥΧΟΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΕΣ
ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΔΥΣΛΕΞΙΑΣ
ΔΕΠ-Υ (1-6)

Τα χαρακτηριστικά και η συμπεριφορά που
μπορεί να υιοθετήσει ένα παιδί
με Δυσλεξία – ΔΕΠ-Υ, μπορούν να θεωρηθούν
ως άμυνα – ασπίδα των πραγματικών του
προβλημάτων.

Τα ψυχοσυναισθηματικά προβλήματα – οι
μηχανισμοί άμυνας – του παιδιού, μπορούν να
προκαλέσουν ήπιες ή και σοβαρές διαταραχές
στη συμπεριφορά του.

ΔΕΠ-Υ (2)

Οι ψυχοσυναισθηματικές διαταραχές που
μπορούν να παρουσιάσουν τα παιδιά είναι
οι εξής:


ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ:
ντροπή, φόβους, άγχη, δειλία, απομόνωση,
κ.λ.π.

ΔΕΠ-Υ (3)

ΣΥΝΗΘΕΙΑΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ:
ανορεξία ή βουλιμία, υπνηλία ή αϋπνία,
τρώει τα νύχια του παλινδρομήσεις κ.λ.π


ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ:
επιθετικότητα, κλεπτομανία, κρίσεις θυμού κ.λ.π.

ΔΕΠ-Υ (4)
Στην προσπάθεια του να ανταπεξέλθει σε ένα
καταπιεστικό περιβάλλον το παιδί αναπτύσσει
τους εξής ψυχοδυναμικούς μηχανισμούς
άμυνας:

ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΤΗΤΑ
λεκτική ή και σωματική

ΕΝΑΝΤΙΩΜΑΤΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ
εναντιώνεται στους αποδεκτούς κοινωνικούς
κανόνες.

ΔΕΠ-Υ (5)

ΠΡΟΒΟΛΗ
προκλητική, ενοχλητική, εκνευριστική, γελοία

ΑΠΟΣΥΡΣΗ
απομόνωση, αδιαφορία

ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ

ΨΥΧΟΣΩΜΑΤΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ
πονοκέφαλοι, εμετοί, πονόκοιλοι κ.λπ.

ΔΕΠ-Υ (6)

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΡΟΣΟΧΗΣ ΚΑΙ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ

ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ
εξάρτηση από φίλους, παρασύρεται, ενδίδει

ΙΔΕΟΛΗΠΤΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ
έμμονες ιδέες

ΑΝΗΣΥΧΙΑ - ΑΓΧΟΣ

4.2 ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ
ΨΥΧΟΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΩΝ
ΔΥΣΚΟΛΙΩΝ

4.2 ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΔΗΜΟΥΡΓΙΑΣ
ΔΥΣΚΟΛΙΩΝ (1- 9)
Τα ψυχοσυναισθηματικά προβλήματα που
μπορεί να παρουσιάσει ένα παιδί με
μαθησιακές δυσκολίες, οφείλονται:

σε στρατηγικές που υιοθετεί το παιδί για να
ανταπεξέλθει στις σχολικές προσδοκίες και στα
καθήκοντα του

και στις τεχνικές που υιοθετεί το σχολικό και
κοινωνικό πλαίσιο για να αντιμετωπίσει το παιδί
με μαθησιακές δυσκολίες.


Η οικογένεια και το σχολείο είναι από τους πιο
σημαντικούς εξωγενείς παράγοντες που
επιδρούν και επηρεάζουν αποφασιστικά την
ψυχοσυναισθηματική εξέλιξη του παιδιού και την
συμπεριφορά του.

Το οικογενειακό περιβάλλον επηρεάζει όχι μόνο
τη γνωστική εξέλιξη του παιδιού αλλά και τον
τρόπο που διαπλάθεται και διαμορφώνεται ο
χαρακτήρας, ο ψυχισμός και η προσωπικότητά
του.

Οι παράγοντες οι οποίοι συμβάλλουν
αποφασιστικά στη συναισθηματική εξέλιξη
του παιδιού συνδέονται με καταστάσεις
όπως:

Η συναισθηματική και ψυχολογική ισορροπία
των γονιών ως ατόμων.

Η κοινωνικοοικονομική κατάσταση και το βιοτικό
τους επίπεδο καθώς και η επαγγελματική τους
εξέλιξη.


Οι αγχωτικοί τρόποι διαβίωσης.

Το μορφωτικό επίπεδο των γονιών.

Ο αγχωτικός παράγοντας της μόρφωσης των
παιδιών στην Ελλάδα.

Η συναισθηματική κατάσταση της μητέρας, το
επίπεδο άγχους και πως το εκφράζει.


Οι σχέσεις των γονιών μεταξύ τους ως ζευγάρι.

Η σειρά γέννησης του παιδιού και ο αριθμός των
μελών της οικογένειας.

Το φύλο του παιδιού.

Το είδος της οικογένειας (πολύτεκνη,
μονογονεϊκή κ.λ.π) μέσα στο οποίο μεγαλώνει
το παιδί.


Ο τρόπος με τον οποίο η οικογένεια, δέχεται,
κατανοεί και αντιμετωπίζει τη δυσκολία του
παιδιού.

Η αντιλήψεις και η συμπεριφορά των άλλων,
συγγενών, φίλων, συμμαθητών.

Η ελλιπής ενημέρωση του ίδιου του παιδιού για
τη δυσκολία του και των τρόπων αντιμετώπισής
της, από τα κέντρα διάγνωσης και τους γονείς.


Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζει
τις μαθησιακές δυσκολίες στο σχολικό
περιβάλλον ο εκπαιδευτικός, εξαρτάται από:

Την προσωπικότητά του,
την ψυχοσυναισθηματική του κατάσταση, τις
αξίες του και τα πιστεύω του, το μορφωτικό και
πολιτιστικό του επίπεδο, τη μεθοδολογία, τους
στόχους, τη χρήση υλικού και τον τρόπο που
προσεγγίζει το μάθημα και τον μαθητή με


Το σχολείο ως περιβάλλον ασφάλειας,
κουλτούρας και ήθους.

Η ύλη, θεματολογία και η ποιότητα των σχολικών
βιβλίων.

Η δυσκαμψία – ευελιξία του εκπαιδευτικού
συστήματος και του μορφωτικού υλικού.


Ο κρατικός μηχανισμός και τα οικονομικά
κονδύλια που διαθέτει για την παιδεία, τα κτίρια,
την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών,
την υιοθέτηση νέων προγραμμάτων
και την μέριμνα για τη μόρφωση ατόμων με
ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.

Οι νόμοι που ενισχύουν ή απορρίπτουν τη
διαφορετικότητα και που αφορούν τις

4.3 ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΠΟΥ
ΒΙΩΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕ
ΔΥΣΛΕΞΙΑ - ΔΕΠ-Υ

ΔΥΣΛΕΞΙΑ – ΔΕΠ-Υ (1-12)

Οι συναισθηματικές και γνωστικές πλευρές
της Δυσλεξίας – ΔΕΠ-Υ είναι σταθερά
και μόνιμα αλληλένδετες.

Η Δυσλεξία και η ΔΕΠ-Υ είναι αόρατες.
Δεν μπορούν να τη δουν οι γύρω άνθρωποι
γι αυτό το λόγο πολλά παιδιά προσπαθούν
να κρατήσουν τη δυσκολία τους μυστική.

Τα συναισθήματα όμως, χρωματίζουν τη
μυστική ζωή των παιδιών αυτών.

ΔΥΣΛΕΞΙΑ – ΔΕΠ-Υ (2)

Πολλά παιδιά ζουν με το φόβο της αποκάλυψης
της μαθησιακής τους δυσκολίας
και της κατάρρευσης των ελπίδων και των
φιλοδοξιών τους.

Ο φόβος ότι δεν ταιριάζουν στο περιβάλλον
τους, ότι δεν είναι “φυσιολογικό” συχνά τους
ταλαιπωρεί και τους κάνει να νιώθουν ντροπή,
αμηχανία, αγωνία και πίεση.


Το βαρύ συναισθηματικό τίμημα που συνεπάγεται
ο φόβος της αποκάλυψης, μπορεί να συνθλίψει
κυριολεκτικά το παιδί.

Καθώς το παιδί προσπαθεί να ανταπεξέλθει στις
σχολικές του υποχρεώσεις, παρατηρεί την
αδυναμία του, (π.χ να γράψει γρήγορα), και βιώνει
συναισθήματα ματαίωσης και κατωτερότητας.


Η συναισθηματική του ένταση και απογοήτευση
κορυφώνονται όταν συνειδητοποιεί, ότι μένει
πολλές φορές έξω από δραστηριότητες εξαιτίας
του υπερβολικού χρόνου που χρειάζεται για μια
απλή δουλειά.

Η αποδιοργάνωση, η αδυναμία συγκέντρωσης
στην ολοκλήρωση ενός έργου, η θολούρα που
καλύπτει ορισμένες φορές το μυαλό του,
του γεννά συναισθήματα σύγχυσης και
απόγνωσης.


Όταν ένα παιδί βιώνει συναισθήματα του φόβου
του για πιθανά λάθη του – που οφείλονται ή τα
αποδίδει στη μαθησιακή δυσκολία που έχει –
τότε αμφιβάλλει για τον εαυτό του, και σχεδόν
παραλύει.

Όταν δεν καταλαβαίνει κάτι ή δεν μπορεί να
επεξεργαστεί οδηγίες που του δίνονται, νιώθει
ανεπαρκής και κατώτερος.


Πολλές φορές όταν δεν μπορούν να
συμμετέχουν σε εξωσχολικές δραστηριότητες,
π.χ. ποδόσφαιρο βιώνουν το συναίσθημα της
απομόνωσης και της μοναξιάς.

Όταν οι γονείς τους ή οι εκπαιδευτικοί, δεν τους
καταλαβαίνουν ή τους πιέζουν έξω από τις
δυνατότητες τους και με λάθος τρόπο,
βιώνουν συναισθήματα ανεπάρκειας,
ανικανότητας, ματαίωσης, και θυμού
με διαρκώς αυξανόμενη ένταση.


Συχνά νιώθουν ότι υπάρχουν δύο είδη
ανθρώπων στον κόσμο – αυτοί που είναι
δυσλεκτικοί κι άλλοι που δεν είναι.
Κι ανάμεσα τους το χάσμα.

Τα συναισθήματα ζήλειας προς τα άλλα παιδιά
που δεν χρειάζονται να ανησυχήσουν ποτέ,
πως θα διαβάσουν ένα κείμενο ή αν θα γράψουν
λάθος μια λέξη στον πίνακα,
τα βασανίζει και τα κάνει να εύχονται μια μέρα να
γίνουν σαν κι αυτά.


Ο θυμός αποτελεί αναμενόμενη αντίδραση του
παιδιού στη μαθησιακή δυσκολία που έχει.

Η τάση του να ζει μέσα στη μυστικότητα και στη
ντροπή, επιδεινώνει την αμηχανία του.

Η δυσκολία του να εκφράσει τα συναισθήματά
του με αποδεκτό τρόπο και να επιλύσει μόνο
του τα προβλήματά του οξύνουν την κοινωνική
του αδεξιότητα και συντελούν στην κοινωνική
απομόνωσή του.

Η μαθησιακή δυσκολία που έχει ένα παιδί το


φέρνει συχνά σε δύσκολη θέση, το κάνει να
νιώθει ότι γελοιοποιείται.

Το άγχος που τα διακατέχει, ορίζεται ως ένα


συναίσθημα έντασης, ανησυχίας, ή φόβου που
περιορίζει πολλές φορές την σχολική τους
επίδοση και τους οδηγεί στην σχολική αποτυχία
και στην απώλεια της αυτοεκτίμησης.


Πολλές φορές φοβάται και αγωνιά μήπως χαθεί
στο δρόμο εξαιτίας της αδυναμίας του στον
προσανατολισμό.

Επίσης, ντρέπεται να ζητήσει βοήθεια όταν
χάνεται, επειδή αυτό μπορεί να αποτελέσει μια
ακόμη αιτία κοροϊδίας και κριτικής από τους
άλλους.

Η αγωνία του κορυφώνεται, γιατί αμφιβάλλει αν
θα κατανοήσει ή αν θα συγκρατήσει στη μνήμη
του π.χ. τις οδηγίες προσανατολισμού,
σε περίπτωση που ζητήσει τελικά βοήθεια.


Συνήθως εγκαταλείπει την προσπάθειά του
με την πρώτη δυσκολία που θα συναντήσει ή
δεν επιμένει να ολοκληρώσει την σχολική εργασία
που το δυσκολεύει,
γιατί πιστεύει ότι όσο και αν προσπαθήσει
δεν θα τα καταφέρει.


Συχνά αποκτά παθητική στάση και αποφεύγει να
παίρνει πρωτοβουλίες.

Κατ' αυτό τον τρόπο, οι πιθανότητες που έχει να
τα πάει καλά σε αυτό που κάνει,
μειώνονται ακόμα περισσότερο καθώς είναι
πεπεισμένο από την αρχή, ότι θα αποτύχει
(αυτο-εκπληρούμενη προφητεία).

4.4 ΤΡΟΠΟΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗΣ
ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ (1-6)

Οι εκπαιδευτικοί είναι σημαντικό να υιοθετούν
ένα σύστημα αυτοαξιολόγησης και ελέγχου
του εαυτού τους,
της συμπεριφοράς τους,
των λεκτικών παρατηρήσεών τους,
της διδακτικής τους οργάνωσης και προσέγγισης.

Ο εκπαιδευτικός:

Ενθαρρύνει, κατανοεί, στηρίζει το μαθητή.

Αποφεύγει ρητά και κατηγορηματικά αρνητικές
κριτικές.

Ακολουθεί ένα σταθερό σύστημα επιβράβευσης
με ανταμοιβές, όταν το παιδί πετυχαίνει τους
στόχους του.



Δεν πρέπει να δέχεται ότι υπάρχει τεμπέλικο
παιδί, αδιάφορο, που δεν θέλει να πετύχει.

Αναγνωρίζει στο παιδί την κάθε του προσπάθεια.

Μαθαίνει να ακούει αυτά που του λένε τα παιδιά,
δείχνοντας τους σεβασμό.


Συνεργάζεται με συναδέλφους, γονείς και αν
είναι σκόπιμο με ειδικούς, λαμβάνοντας υπόψη
πτυχές της προσωπικότητας και
της συμπεριφοράς του μαθητή, εκτός τάξης.

Δημιουργεί τις κατάλληλες προϋποθέσεις για την
ομαλή ένταξη των μαθητών σε ομάδες.

Το ενθαρρύνει στις σχέσεις του με τ άλλα παιδιά.


Εστιάζει την προσοχή του, στις ικανότητες και
όχι στις αδυναμίες των μαθητών τους.

Τους αναθέτει ασχολίες στις οποίες η σίγουρη
επιτυχία, θα αντισταθμίσει το συνεχές αίσθημα
αποτυχίας.

Προσαρμόζει τις προσδοκίες του θέτοντας
ρεαλιστικούς στόχους αλλά δεν τις χαμηλώνει.


Υπερασπίζεται τα δικαιώματα των παιδιών.

Πιστεύει στους μαθητές του, χαίρεται και
εκδηλώνει τη στοργή του και την αγάπη του.

Συνειδητοποιεί πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος
του και η στάση του στη ζωή του παιδιού, με

ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ

ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ
(1-9)

Για να δημιουργήσουν μια ουσιαστική σχέση
κατανόησης οι γονείς με το παιδί τους πρέπει
να στέκονται πλάι του σε κάθε βήμα.

Είναι σημαντικό να γνωρίζουν ότι οι
συναισθηματικές αντιδράσεις τους είναι άρρηκτα
δεμένες με τα συναισθήματα που το ίδιο το παιδί
τρέφει για τη δυσκολία του.

ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ (2)

Η συναισθηματική στήριξη,
είναι ζωτικής σημασίας για τη ζωή του παιδιού
τους, για μια ζωή θετικής αποδοχής
και συμφιλίωσης με την δυσκολία του και
την κατάκτηση των στόχων του.

Οι γονείς είναι απαραίτητο να ενθαρρύνουν
το παιδί τους να αποδεχθεί τη δυσκολία του,
να μιλά με ειλικρίνεια γι αυτή και να νιώθει
περήφανο για τον εαυτό του.


Η αυτοεκτίμηση δίνει στο παιδί αυτοπεποίθηση
και επηρεάζει θετικά τη ζωή του, τις επιδόσεις
του, τις επιτυχίες του και τον αγώνα του για την
πραγματοποίηση των στόχων του.

Είναι πολύ σημαντικό οι γονείς να πιστεύουν
στις δυνατότητες και ικανότητες του παιδιού τους
και να του δείχνουν με κάθε τρόπο την
εμπιστοσύνη τους.

Επίσης οι γονείς για να βοηθήσουν στη
ψυχοσυναισθηματική στήριξη των παιδιών
τους, είναι καλό:

Να βοηθούν το παιδί να βιώσει την αίσθηση της
επιτυχίας.

Να καλλιεργούν τις δεξιότητες του.

Να αφήνουν το παιδί να παίρνει αποφάσεις και
να του αναθέτουν ευθύνες.

Τσούγκα Π. - Μαθησιακές Δυσκολίες - Δυσλεξία / ΔΕΠ-Υ

Τσούγκα Π. - Μαθησιακές Δυσκολίες - Δυσλεξία / ΔΕΠ-Υ

Recommended

Recommended

More Related Content

What's hot

What's hot (20)

Similar to Τσούγκα Π. - Μαθησιακές Δυσκολίες - Δυσλεξία / ΔΕΠ-Υ

Similar to Τσούγκα Π. - Μαθησιακές Δυσκολίες - Δυσλεξία / ΔΕΠ-Υ (20)

Recently uploaded

Recently uploaded (13)

Τσούγκα Π. - Μαθησιακές Δυσκολίες - Δυσλεξία / ΔΕΠ-Υ