1. Α΄γυμν.-Λογοτ.-«Παραμονή Χριστουγέννων» Κάρολος Ντίκενς
Υπόθεση του κειμένου: Σε μια πόλη όπου γιορτάζουν τα Χριστούγεννα σ’
ένα χειμωνιάτικο τοπίο, ο Σκρουτζ βρίσκεται στο γραφείο του και δουλεύει.
Εκεί τον επισκέπτεται ο ανιψιός του και οι δυο τους συνομιλούν για το νόημα
της γιορτής των Χριστουγέννων, όπου φαίνεται η αντίθεση των απόψεών τους
Βασική ιδέα: η αγάπη και η κατανόηση των ανθρώπων τις μέρες των
Χριστουγέννων είναι ό,τι πιο πολύτιμο μπορούν να έχουν
Ενότητες του κειμένου:
Ενότ. 1η («Μια φορά… δεν τα κατάφερε»): Το χειμωνιάτικο τοπίο κι ο
Σκρουτζ στη δουλειά του
Ενότ. 2η («Καλά Χριστούγεννα…ευλογημένα»): Η αντίθεση των
απόψεων του ανιψιού με τον περίεργο θείο
Πρόσωπα του κειμένου: Είναι ο Σκρουτζ και ο ανιψιός, καθώς και ο
υπάλληλος και οι περαστικοί στο δρόμο
Τίτλος: Φανερώνει το χρόνο της ιστορίας, δηλαδή την παραμονή των
Χριστουγέννων, καθώς και το βαθύτερο νόημα της συγκεκριμένης γιορτής
Χρόνος: Φαίνεται ήδη από τον τίτλο, δηλαδή είναι παραμονή Χριστουγέννων
Τεχνικές αφήγησης:
Αφήγηση: Χρησιμοποιείται ελάχιστα
Περιγραφή: Είναι περιορισμένη. Χρησιμοποιείται από τον αφηγητή για
να παρουσιάσει τη χειμωνιάτικη πόλη («Έκανε κρύο…κάτι τρομερό»)
και την τσιγκουνιά του Σκρουτζ («Η πόρτα..κατάφερε»)
Διάλογος: . Γίνεται ανάμεσα στον Σκρουτζ και τον ανιψιό του και
φωτίζει τις διαφορετικές τους απόψεις για τη γιορτή των Χριστουγέννων
Σχόλιο: ειρωνικό σχόλιο του αφηγητή στη φράση: «Όντας όμως
άνθρωπος…δεν τα κατάφερε» για την άσχημη συμπεριφορά του
Σκρουτζ
Γλώσσα: Είναι απλή και κατανοητή
Ύφος: Στην αρχή σκοτεινό και υπαινικτικό, στους διαλόγους απλό και φυσικό
και στα τελευταία λόγια του ανιψιού γίνεται υψηλό, Χαρακτήρας του
Σκρουτζ: Είναι δύστροπος, τσιγκούνης και αρνητικός απέναντι στους
ανθρώπους.
2. Χαρακτήρας του ανιψιού: Σέβεται τα Χριστούγεννα και νιώθει το
πανανθρώπινο νόημά τους. Δεν αξιολογεί τη γιορτή με κριτήριο τα χρήματα,
γιατί ξέρει τη σημασία τους για τους ανθρώπους.
Το νόημα των Χριστουγέννων για το θείο και για τον ανιψιό
–Το νόημα των Χριστουγέννων για το Σκρουτζ
– Ο Σκρουτζ έχει υποτιμητική, απαξιωτική και απάνθρωπη άποψη για
τον εορτασμό των Χριστουγέννων και κρίνει ότι τα Χριστούγεννα δεν είναι
πηγή χαράς και ευτυχίας
– Παράλληλα θεωρεί ότι είναι χαζοί και ηλίθιοι όσοι αισθάνονται
χαρούμενοι τα Χριστούγεννα και είναι άξιοι για σκληρή τιμωρία Όλη αυτή η
στάση του Σκρουτζ για το νόημα των Χριστουγέννων οφείλεται στην
αρρωστημένη σχέση που έχει με το χρήμα.
β. Το νόημα των Χριστουγέννων για τον ανιψιό του Σκρουτζ
προσεγγίζει τα Χριστούγεννα με ολότελα διαφορετικό τρόπο από εκείνον του
θείου του, στα επιχειρήματα του οποίου αντιτάσσει το ουσιαστικό νόημα της
γιορτής αυτής, το οποίο είναι γενικά η αγάπη ανάμεσα στους ανθρώπους.
3. ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, Κ. ΝΤΙΚΕΝΣ:
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Χαρακτηριστικό γνώρισμα του χαρακτήρα του Σκρουτζ είναι η φιλαργυρία του,
που τον είχε κάνει απόκοσμο και ιδιότροπο, έως ότου συμβαίνει ένα περίεργο
περιστατικό: Μετά το τέλος της εργάσιμης ημέρας την παραμονή των Χριστουγέννων
αφού ετοιμαζόταν να πέσει για ύπνο στο σπίτι του, εμφανίζεται το φάντασμα του εδώ
και επτά χρόνια πεθαμένου συνέταιρού του, του Μάρλεΐ, ο οποίος ήταν και αυτός
φιλάργυρος και τσιγκούνης , όσο ζούσε. Το φάντασμα προειδοποιεί τον Σκρουτζ ότι
θα έρθουν να τον επισκεφτούν τρία πνεύματα και ότι μόνο άμα τα ακούσει
προσεκτικά θα μπορέσει να σωθεί και δεν θα κατέληγε σαν και αυτόν. Έτσι κι έγινε.
Το πρώτο πνεύμα ήταν το Πνεύμα των Χριστουγέννων, το οποίο πήρε μαζί
του τον Σκρουτζ σε ένα ταξίδι στο παρελθόν, δείχνοντας του τις αλλαγές που έγιναν
στον χαρακτήρα του. Από ανέμελο παιδί και κατόπιν πολλά υποσχόμενο έφηβο τον
βλέπουμε σταδιακά να οδηγείται στην απομόνωση και στον μόνο σκοπό της ζωής
του, τον πλουτισμό. Ο Σκρουτζ άρχισε να κλονίζεται.
Το δεύτερο πνεύμα ήταν το Πνεύμα των φετινών Χριστουγέννων, που τον
πηγαίνει να δει πώς γιορτάζονται τα Χριστούγεννα στα σπίτια των ανθρώπων
ανεξάρτητα από την οικονομική τους κατάσταση. Συγκεκριμένα τον πήγε στο σπίτι
του φτωχού υπαλλήλου του, του Μπομπ Κράτσιτ και στο σπίτι του ανιψιού του
Φρεντ, του οποίου την άρνηση σε δείπνο είχε αρνηθεί. Εντύπωση του έκανε που και
στα δύο σπίτια αναφέρονται σε αυτόν με αγάπη κι ενδιαφέρον και στέκεται ιδιαίτερα
στον Τιμ, άρρωστο γιο του υπαλλήλου του που κινδυνεύει να πεθάνει. Ο Σκρουτζ
άρχισε να μπαίνει σε σκέψεις.
Το τρίτο πνεύμα ήταν πολύ τρομακτικό και πήγε τον Σκρουτζ στην πόλη ,
όπου όλοι μιλούν για τον θάνατο ενός τσιγκούνη και παράξενου ανθρώπου, αλλά
κανείς δεν στενοχωριέται, ίσα ίσα που κάποιοι προσπαθούν κα βγάλουν κέρδος από
τον θάνατό του. Μετά τον οδήγησε στο νεκροταφείο, όπου είδε μια ταφόπλακα με το
όνομά του. Έπειτα τον πήγε στο σπίτι του του υπαλλήλου του, όπου είχε πεθάνει και
ο μικρός Τιμ.
Συγκλονισμένος ο Σκρουτζ λέει ότι έμαθε το μάθημά του και ρωτάει αν
προλαβαίνει να αλλάξει. Ο Σκρουτζ ξυπνά και νιώθοντας χαρούμενος που είναι
ζωντανός και αλλάζει τελείως συμπεριφορά. Ο Σκρουτζ τήρησε όλες τις υποσχέσεις
που έδωσε. Στον μικρούλη Τιμ στάθηκε σαν δεύτερος πατέρας και , έγινε ο πιο καλός
φίλος, ο πιο καλός άνθρωπος, το πιο καλό αφεντικό στην πόλη.