1. ΗΜΕΡΑ ΑΦΙΞΗΣ
Έχει περίπου 5 ώρες που ήρθα,κι επειδή φυσικά δε μπορούσα να
περιμένω,πήγα να ρίξω μια γρήγορη ματιά στη Σπάρτη. Όμως,με το που είδα
κάποιους ανθρώπους στο κέντρο να κατασκευάζουν κάτι περίεργο και τους
ρώτησα τι είναι αυτό που φτιάχνουν,αυτοί με άρπαξαν από το χέρι για να
δουλέψω κι εγώ! Κι όπως καταλαβαίνετε αυτή τη στιγμή δε μπορώ να μαζέψω
τα πόδια μου,γι’αυτό και σε 5 λεπτά θα πέσω να κοιμηθώ.
ΒΙΡΓΙΝΙΑ Α4
2. ΔΕΥΤΕΡΗ ΜΕΡΑ
Μόλις σηκώθηκα και είμαι έτοιμη να αφήσω το πανδοχείο για να ξεκινήσω την δεύτερή
μου μέρα στη Σπάρτη. Αυτή τη φορά όμως,κατευθύνθηκα στους γύρω οικισμούς της
πόλης,όπου ζουν οι Περίοικοι. Οι Περίοικοι ασχολούνται με το εμπόριο,αλλά εκτός
από αυτούς υπάρχουν και οι Είλωτες. Αυτοί είναι οι παλιοί κάτοικοι της περιοχής που
έγιναν δούλοι,καλλιεργούν τη γη και αναγκάζονται να δίνουν ένα μέρος από την
παραγωγή τους. Ακόμη,οι Σπαρτιάτες φοβούνται να μην ξεσηκωθούν,γιατί είναι
περισσότεροι. Ακούστε όμως και κάτι πρωτότυπο. Δεν είναι μόνο τα αγόρια
μορφωμένα και γυμνασμένα,αλλά και τα κορίτσια. Αυτά πρέπει να γυμνάζονται για να
γεννήσουν γερά παιδιά. Κι όλα αυτά μου τα είπε ένας ντόπιος,ο κύριος Λυκούργος.
Το βράδυ βέβαια γύρισα στο πανδοχείο για να κοιμηθώ.
3. ΤΡΙΤΗ ΜΕΡΑ
Ξύπνησα πρωί-πρωί αποφασισμένη να επιστρέψω
επιτέλους στην Ξάνθη,γιατί όπως και να το
κάνεις,είχαν δίκαιο όσοι με ενημέρωσαν πως η
Σπάρτη είναι ένα ζόρικο μέρος. Έτσι,μαζεύω τα
πράγματά μου για να φύγω. Αντίο Σπάρτη!
