2. Περικλής
Ο Περικλης ήταν Αρχαίος Έλληνας πολιτικός, ρήτορας και
στρατηγός του 5ου αιώνα π.Χ., γνωστού και ως «Χρυσού
Αιώνα», και πιο συγκεκριμένα της περιόδου μεταξύ των
Περσικών Πολέμων και του Πελοποννησιακού Πολέμου. Η
δύναμη, δόξα και η φήμη την οποία χάρισε στην Αρχαία
Αθήνα, δικαιώνουν απόλυτα το χαρακτηρισμό του Χρυσού
Αιώνα. Η εποχή στην οποία ήταν κύριος της πολιτικής ζωής
της Αρχαίας Αθήνας, δηλαδή μεταξύ του 461 π.Χ. και του 429
π.Χ., ονομάζεται μέχρι σήμερα «Εποχή του Περικλή». Γυναίκα
του ήταν η Ασπασία.
3. Ο Περικλής εκμεταλλεύτηκε τη νίκη των ελληνικών
δυνάμεων επί των Περσών και την άνοδο της ναυτικής
δύναμης της Αθήνας προκειμένου να μετατρέψει τη
Δηλιακή Συμμαχία σε «Αθηναϊκή Ηγεμονία»,
οδηγώντας την πόλη του στην μεγαλύτερη ακμή της
ιστορίας της κατά την περίοδο των 14 συνεχόμενων
ετών που εκλεγόταν στο αξίωμα του Στρατηγού.
4. Τις επιχειρήσεις αυτές διεξήγαγε με τη βοήθεια του
πανίσχυρου αθηναϊκού ναυτικού, το οποίο άρχισε να
δυναμώνει την εποχή του Θεμιστοκλή και αργότερα
του Κίμωνα, γιου του Μιλτιάδη. Ωστόσο, στην
απόλυτη ακμή του έφτασε κατά την εποχή του
Περικλή και αποτέλεσε τον κινητήριο μοχλό της
αθηναϊκής υπερδύναμης. Ο Περικλής ήταν ηγέτης της
Αθήνας μέχρι τα δύο πρώτα χρόνια του
Πελοποννησιακού Πολέμου, ώσπου το 429 π.Χ.
απεβίωσε εξαιτίας του λοιμού που χτύπησε την πόλη
του.
5.
6. Υπήρξε μέγας προστάτης των τεχνών, της λογοτεχνίας
και των επιστημών, και ο βασικός υπεύθυνος για το
γεγονός ότι η Αθήνα έγινε το πολιτιστικό και
πνευματικό κέντρο του αρχαίου κόσμου. Επίσης, σε
αυτόν οφείλεται η κατασκευή πολλών από τα
σημαντικά μνημεία που κοσμούσαν την Αρχαία
Αθήνα, με εκείνα της Ακρόπολης να διατηρούν
εξέχουσα θέση ανάμεσά τους. Επίσης, υπήρξε μέγας
υποστηρικτής της δημοκρατίας και της ελευθερίας του
λόγου και ως αποτέλεσμα, κατά την εποχή του,
τέθηκαν οι βάσεις του λεγόμενου Δυτικού Πολιτισμού.
7. Η δράση του δεν περιορίστηκε μόνο εκεί, αλλά ως
ηγέτης των Αθηνών, με μία σειρά νόμων, υποστήριξε
τις λαϊκές μάζες και τις βοήθησε να αποκτήσουν
περισσότερα δικαιώματα σε βάρος της αριστοκρατικής
τάξης στην οποία ανήκε κι ο ίδιος. Οι
φιλοδημοκρατικές του θέσεις αποτυπώνονται
καλύτερα στον περίφημο «Επιτάφιο Λόγο» του προς
τιμήν των πεσόντων του πρώτου έτους του
Πελοποννησιακού Πολέμου, ο οποίος διασώθηκε από
τον ιστορικό Θουκυδίδη.
Χαμή Α1
