ตัวอย่างข้อสอบ o-net วิชาคอมพิวเตอร์

1. 1
Document Name
Your Company Name (C) Copyright (Print Date) All Rights Reserved
เทคโนโลยีสารสนเทศ
บทที่ 3
อภิชญา เลอศักดิ์พัฒนกุล ม.6/2 เลขที่ 48

2. 2
Document Name
Your Company Name (C) Copyright (Print Date) All Rights Reserved
องค์ประกอบด้านซอฟต์แวร์
ซอฟต์แวร์ คือ กลุ่มของชุดคําสั่งที่เขียนขึ้นเพื่อให้คอมพิวเตอร์ทํางานได้ตามต้องการ การที่คอมพิวเตอร์ทํางาน
ได้อย่างอัตโนมัติโดยที่มนุษย์ไม่ต้องเข้าไปเกี่ยวข้องในการประมวลผลนั้น ส่วนหนึ่งเป็นผลจากการทํางานของ
ซอฟต์แวร์นั่นเอง โดยปกติแล้วผู้เขียนชุดคําสั่งนี้ขึ้นมาเรามักเรียกว่า นักเขียนโปรแกรม ( programmer )
โดยทั่วไปแล้วจะแบ่งได้เป็น 2 ประเภทใหญ่ ๆ ด้วยกันคือ
ซอฟต์แวร์ระบบ ( System Software ) เป็นซอฟต์แวร์ที่เกี่ยวข้องกับการควบคุมการทํางานที่ใกล้ชิดกับอุปกรณ์
คอมพิวเตอร์มากที่สุด โดยจะทําหน้าที่ติดต่อ ควบคุม และสั่งการให้อุปกรณ์คอมพิวเตอร์สามารถทํางานได้
อย่างมีประสิทธิภาพและสอดคล้องกันให้ได้มากที่สุด รวมถึงการบํารุงรักษาระบบตัวเครื่องคอมพิวเตอร์ให้มี
การใช้งานได้ยาวนานขึ้นอีกด้วย ซอฟต์แวร์ระบบแบ่งออกได้เป็น 2 ประเภทด้วยกัน คือ
- ระบบปฏิบัติการ ( operating systems )
- โปรแกรมอรรถประโยชน์ (utility programs )
ซอฟต์แวร์ประยุกต์ ( Application Software ) เป็นซอฟต์แวร์ที่พัฒนาขึ้นมาเพื่อใช้
เฉพาะด้านเท่านั้น ไม่เกี่ยวข้องกับการควบคุมระบบของคอมพิวเตอร์ แต่จะทํางานได้
โดยเรียกใช้อุปกรณ์ต่าง ๆ ผ่านซอฟต์แวร์ระบบอีกทอดหนึ่งดังที่กล่าวแล้วในบทที่ผ่าน
มา ซอฟต์แวร์กลุ่มนี้สามารถแบ่งออกได้หลายชนิดขึ้นอยู่กับลักษณะเกณฑ์ที่ใช้แบ่ง ซึ่ง
พอจะสรุปได้ดังนี้แบ่งตามลักษณะการผลิต ได้ 2 ประเภท คือ
- ซอฟต์แวร์ที่พัฒนาขึ้นใช้เองโดยเฉพาะ ( Proprietary Software )
- ซอฟต์แวร์ที่หาซื้อได้โดยทั่วไป ( Off – the– Shelf Software หรือ Packaged Software )
แบ่งตามกลุ่มการใช้งาน ได้3 กลุ่มใหญ่คือ
- กลุ่มการใช้งานทางด้านธุรกิจ ( business )
- กลุ่มการใช้งานทางด้านกราฟิกและมัลติมีเดีย ( graphic and multimedia )
- กลุ่มสําหรับการใช้งานบนเว็บและการติดต่อสื่อสาร ( web and communications )

3. 3
Document Name
Your Company Name (C) Copyright (Print Date) All Rights Reserved
การจัดหาซอฟต์แวร์เพื่อมาใช้งาน
แบบสําเร็จรูป(Package หรือ Ready -made Software)
แบบนี้ผู้ใช้สามารถหาซื้อได้จากตัวแทนจําหน่ายที่ได้รับการแต่งตั้งจากผู้ผลิตโดยตรง ซึ่งมักมีการเตรียมบรรจุ
ภัณฑ์และเอกสารคู่มือการใช้งานไว้อยู่แล้ว และผู้ใช้นําไปติดตั้งเพื่อใช้งานได้ทันที โดยซื้อได้ทั้งจากตัวแทนบริษัท
และเว็บไซต์ของบริษัทผู้ผลิต
แบบว่าจ้างทํา(Customized หรือ Tailor-made Software)
ซอฟต์แวร์ประเภทนี้เหมาะสําหรับบริษัท หน่วยงาน ไม่สามารถนําโปรแกรมสําเร็จรูปมาประยุกต์ใช้งานได้ ก็
สามารถว่าจ้างบริษัทผู้ผลิตซอฟต์แวร์ ผลิตซอฟต์แวร์ที่ตรงกับความต้องการของหน่วยงานของตน ซึ่งอาจมี
ค่าใช้จ่ายในการว่าจ้างเขียนซอฟต์แวร์ที่แพงกว่าซอฟต์แวร์สําเร็จรูป
แบบทดลองใช้ (Shareware)
บริษัทผู้ผลิตซอฟต์แวร์ มักจะมีโปรแกรมเพื่อให้ลูกค้าทดลองใช้งานก่อนได้ แต่อาจมีกําหนดเวลาในการทดลอง
ใช้ เช่น 30 วัน เพื่อเป็นทางเลือกให้ลูกค้าทดลองใช้ก่อนตัดสินใจซื้อ
แบบใช้งานฟรี(Freeware)
เป็นซอฟต์แวร์ที่แจกให้ใช้งานฟรี มักเป็นโปรแกรมขนาดเล็กมีให้ดาวน์โหลดบนอินเตอร์เน็ต แต่ซอฟต์แวร์
ประเภทนี้ ลิขสิทธิ์ยังคงเป็นเจ้าของหรือบริษัทผู้ผลิตอยู่ บุคคลทั่วไปไม่สามารถนําไปพัฒนาต่อได้
แบบโอเพ่นซอร์ส(Public-Domain/-Open Sourse)
เป็นซอฟต์แวร์ที่เปิดให้ใช้งานฟรี และผู้ใช้สามารถนําไปพัฒนาโปรแกรมต่อให้มีความสามารถมากยิ่งขึ้นได้ โดย
ไม่ถือว่าเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์
ระบบปฏิบัติการ(OS-Operating System)
เป้ นซอฟต์แวร์ที่เอาไว้สําหรับควบคุมและประสานงานระหว่างอุปกรณ์ภายในคอมพิวเตอร์ทั้งหมด
คอมพิวเตอร์ทุกเครื่องต้องมีซอฟต์แวร์ระบบปฏิบัติการ

4. 4
Document Name
Your Company Name (C) Copyright (Print Date) All Rights Reserved
ประเภทของระบบปฏิบัติการ
ระบบปฏิบัติการที่ใช้กันโดยทั่วไปในปัจจุบัน อาจนําเอาไปใช้ได้กับคอมพิวเตอร์
หลากหลายชนิดตั้งแต่เครื่องคอมพิวเตอร์ระดับใหญ่จนถึงอุปกรณ์คอมพิวเตอร์พกพาขนาด
เล็ก อาจแบ่งได้ออกเป็น 3 ชนิด คือ
- ระบบปฏิบัติการแบบเดี่ยว (stand-alone OS) เป็นระบบปฏิบัติการที่มุ่งเน้นและให้บริการสําหรับผู้ใช้เพียงคน
เดียว(เจ้าของเครื่องนั้นๆ) นิยมใช้สําหรรรรรรับเครื่องคอมพิวเตอร์ที่ประมวลผลและทํางานแบบทั่วไป เช่น เครื่อง
คอมพิวเตอร์หรือสํานักงาน ซึ่งจะถูกติดตั้งระบบปฏิบัติการนี้ไว้ใช้รองรับการทํางานบางอย่าง เช่น พิมพ์รายงาน ดู
หนังหรือเชื่อมต่อเข้ากับอินเทอร์เน็ต เป็นต้น ปัจจุบันพัฒนาให้มมมมีคุณสมบัติที่เป็นเครื่องลูกข่ายเพื่อขอรับบริการ
จากเครื่องแม่ข่ายได้ด้วย
- ระบบปฏิบัติการแบบเครือข่าย (network OS) เป็นระบบการที่มุ่งเน้นและบริการสําหรับผู้ใช้หลายๆคน(multi-
user) นิยมใช้สําหรับงานให้บริการและประมวลผลข้อมูลสําหรับเครือข่ายโดยเฉพาะ มักพบเห็นได้กับการนําไปใช้ใน
องค์กรธุรกิจทั่วไป เครื่องคอมพิวเตอร์ที่ติดตั้งระบบปฏิบัติการเหล่านี้จะเรียกว่า เครื่อง sever ซึ่งเป็นเสมือนเครื่อง
แม่ข่ายที่ให้บริการข้อมูลต่างๆ ที่จําเป็นสําหรับผุ้ใช้นั่นเอง
- ระบบปฏิบัติการแบบฝัง (embeded OS) เป็นระบบปฏิบัติการที่พบเห็นได้ในอุปกรณ์คอมพิวเตอร์พกพาขนาด
เล็ก เช่น พีดีเอ หรือSmart phone บางรุ่น สามารถช่วยในการทํางานของอุปกรณ์แบบไม่ประจําที่เหล่านี้ได้เป็นอย่าง
ดี เกิดขึ้นมาหลังสุดพร้อมๆกับที่อุปกรณ์คอมพิวเตอร์พกพาเหล่านี้ได้รับความนิยมมากขึ้น บางระบบมีคุณสมบัติที่
ใกล้เคียงกับระบบปฏิบัติการแบบเดี่ยวด้วย เช่น รองรับการทํางานทั่วไป ดูหนัง ฟังเพลงหรือเชื่อมต่ออินเทอร์เน็ตได้
โปรแกรมอรรถประโยชน์หรือโปรแกรมยูทิลิตี้(utility programs)
เป็นซอฟท์แวร์ที่ทําหน้าที่เฉพาะอย่าง เพื่อการจัดการงานพื้นฐานและบริการต่างๆ เช่น การจัดเรียงข้อมูล (sort) การ
รวมแฟ้ มข้อมูลที่เรียงลําดับแล้วเข้าด้วยกัน (merge) หรือย้ายข้อมูลจากอุปกรณ์รับหนึ่งไปยังอุปกรณ์หนึ่ง รวมทั้ง
สามารถใช้จัดการกับฮาร์ดแวร์โดยตรง โปรแกรมอรรถประโยชน์ส่วนใหญ่จะถูกรวมอยู่ในระบบปฏิบัติการอยู่แล้ว
สามารถแบ่งออกได้เป็น ๒ ประเภท ดังต่อไปนี้
๑) โปรแกรมอรรถประโยชน์สําหรับระบบปฏิบัติการ (OS utility programs) เป็นโปรแกรมที่ติดตั้งมาพร้อมกับ
ระบบปฏิบัติการอยู่แล้ว ซึ่งช่วยอํานวยความสะดวกในการทํางานร่วมกับฮาร์ดแวร์ ตัวอย่างโปรแกรม มีดังต่อไปนี้

5. 5
Document Name
Your Company Name (C) Copyright (Print Date) All Rights Reserved
๑.๑) โปรแกรมจัดการไฟล์ (File manager) เป็นโปรแกรมที่ออกแบบมาเพื่อช่วยจัดการไฟล์ต่างๆได้แก่การคัดลอก
แฟ้ มข้อมูลการเปลี่ยนชื่อแฟ้ มข้อมูลการลบแฟ้ มข้อมูลการเรียกใช้งานโปรแกรมต่างๆได้อย่างสะดวกนอกจากนี้
ระบบปฏิบัติการรุ่นใหม่ๆได้เพิ่มความสามารถการแสดงไฟล์เป็นรูปภาพเหมือนจริง (image view) ทําให้การใช้งาน
มีความสะดวกและรวดเร็วมากยิ่งขึ้น
๑.๒) โปรแกรมยกเลิกการติดตั้งโปรแกรม (Uninstaller) เป็นโปรแกรมที่ใช้ในการนําโปรแกรมและส่วนประกอบ
ของโปรแกรมที่ติดตั้งไว้ในระบบออกจากเครื่องคอมพิวเตอร์ส่วนใหญ่บริษัทผู้ผลิตซอฟท์แวร์จะติดตั้งโปรแกรม
ยกเลิกการติดตั้งโปรแกรมไว้เป็นส่วนหนึ่งของโปรแกรมประยุกต์อยู่แล้ว
๒) โปรแกรมอรรถประโยชน์อื่นๆ (Standalone utility programs) เป็นโปรแกรมที่ช่วยให้เครื่องคอมพิวเตอร์
ทํางานได้อย่างมีประสิทธิภาพตัวอย่างโปรแกรมมีดังต่อไปนี้
๒.๑) โปรแกรมบีบอัดไฟล์ (File compression utility) เป็นโปรแกรมที่ทําหน้าที่บีบอัดไฟล์ที่มีขนาดใหญ่ให้มีขนาด
เล็กลงไฟล์ที่ได้จากการบีบอัดไฟล์เรียกว่าซิปไฟล์ (zip file) โปรแกรมบีบอัดไฟล์ที่นิยมเช่นWinZip, Winrar เป็น
ต้น
๒.๒)โปรแกรมไฟร์วอลล์ (Firewall) เป็นโปรแกรมที่ช่วยป้ องกันบุคคลภายนอกเข้ามาในระบบโดยไม่ได้รับ
อนุญาตทั้งจากระบบเครือข่ายอินเทอร์เน็ตและอินทราเน็ตโดยโปรแกรมจะทําการตรวจสอบข้อมูลที่เข้าและออก
จากระบบถ้าพบว่ามีข้อมูลที่ไม่ได้รับอนุญาตซึ่งอาจเป็นข้อมูลจากผู้ไม่ประสงค์ดีที่เข้ามาในระบบโปรแกรมจะไม่
อนุญาตให้ข้อมูลดังกล่าวเข้ามาในระบบโปรแกรมไฟร์วอลล์เป็นซอร์ฟแวร์ที่ผู้ใช้สามารถนําไปใช้ได้โดยไม่เสีย
ค่าใช้จ่ายนิยมใช้กับระบบปฏิบัติการWindows เช่นWindows Firewall, ZoneAlarm, Lavasoft Personal
Firewall, Pc Tools Firewall Plus เป็นต้น
ซอฟต์แวร์ประยุกต์ (Application Software)
ซอฟต์แวร์ประยุกต์คือซอฟต์แวร์ที่เขียนขึ้นเพื่อประยุกต์กับงานที่ผู้ใช้ต้องการเช่นซอฟต์แวร์ประมวลคํา
ซอฟต์แวร์จัดเก็บภาษีซอฟต์แวร์สินค้าคงคลังซอฟต์แวร์ตารางทํางานซอฟต์แวร์กราฟิกซอฟต์แวร์จัดการ
ฐานข้อมูลเป็นต้น
การทํางานใดๆโดยใช้ซอฟต์แวร์ประยุกต์จําเป็นต้องทํางานภายใต้สภาพแวดล้อมของซอฟต์แวร์ระบบด้วย
ตัวอย่างเช่นซอฟต์แวร์ประมวลคําต้องทํางานภายใต้ซอฟต์แวร์ระบบปฏิบัติการเอ็มเอสดอสหรือวินโดวส์เป็นต้น

6. 6
Document Name
Your Company Name (C) Copyright (Print Date) All Rights Reserved
ซอฟต์แวร์ประยุกต์ ได้รับความนิยมใช้งานอย่างแพร่หลายในทุกวงการ ความนิยมส่วนหนึ่งมาจากขีด
ความสามารถของซอฟต์แวร์ประยุกต์นั้น ๆเพราะซอฟต์แวร์ที่ผลิตออกจําหน่ายต่างพยายามแข่งขันกันหลาย ๆ
ด้าน เช่น เรียนรู้และใช้งานได้ง่าย สนับสนุนให้ใช้กับเครื่องพิมพ์ได้ดี มีคู่มือการใช้ซอฟต์แวร์ที่อ่านเข้าใจง่าย ให้วิธี
หรือขั้นตอนที่อธิบายไว้อย่างชัดเจน และมีระบบโอนย้ายข้อมูลเข้าออกกับซอฟต์แวร์อื่นได้ง่าย
ซอฟต์แวร์ประยุกต์มีอยู่มากมาย อาจแบ่งได้เป็น 2 ประเภทใหญ่ ๆ คือ ซอฟต์แวร์ใช้เฉพาะทางและซอฟต์แวร์
สําเร็จ
1. ซอฟต์แวร์ใช้เฉพาะทาง
เป็นโปรแกรมที่ได้รับการออกแบบและพัฒนาสําหรับนําไปใช้งานเฉพาะด้านหรือในสาขาใดสาขาหนึ่งตามความ
ต้องการของผู้ใช้ โดยที่ผู้เขียน คือ โปรแกรมเมอร์ (Programmer) ที่มีความสามารถในการเขียนโปรแกรม
ภาษาคอมพิวเตอร์ และต้องศึกษาทําความเข้าใจงานและรายละเอียดของการประยุกต์นั้นเป็นอย่างดี เช่น โปรแกรม
ช่วยจัดการด้านการเงิน โปรแกรมช่วยจัดการบริการลูกค้า ฯลฯ ตามปกติจะไม่ค่อยได้พบเห็นซอฟต์แวร์ประเภทนี้
ในท้องตลาดทั่วไป แต่จะซื้อหาได้จากผู้ผลิตหรือตัวแทนจําหน่ายในราคาค่อนข้างสูงกว่าซอฟต์แวร์ที่ใช้งานทั่วไป
โครงสร้างของซอฟต์แวร์เฉพาะทางมักจะประกอบด้วย ฐานข้อมูลเพื่อใช้เก็บข้อมูลลูกค้าและระบบหลักของงาน
ภายในซอฟต์แวร์ควรจะมีส่วนทํางานประมวลคําเพื่อใช้สร้างรายงาน ติดต่อโต้ตอบจดหมาย และการนัดหมายตาม
กําหนดการ ลักษณะของซอฟต์แวร์เฉพาะทางนี้ มีทั้งรูปแบบที่มีผู้ใช้งานคนเดียวหรือผู้ใช้งานได้พร้อมกันหลายคน
ในประเทศไทย มีการใช้ซอฟต์แวร์ประเภทใช้เฉพาะทางอยู่บ้าง ส่วนใหญ่จะเป็นซอฟต์แวร์ที่บริษัทผู้ผลิต
ต่างประเทศได้ออกแบบมาเพื่อรองรับงานด้านธุรกิจ ในที่นี้ได้รวบรวมจัดประเภทไว้ดังนี้
1) ซอฟต์แวร์ระบบงานด้านบัญชี
ได้แก่ ระบบงานบัญชีเจ้าหนี้ บัญชีลูกหนี้ บัญชีสินทรัพย์ถาวรและค่าเสื่อมราคาสะสม บัญชีแยกประเภททั่วไป และ
บัญชีเงินเดือน
2) ซอฟต์แวร์ระบบงานจัดจําหน่าย
ได้แก่ ระบบงานรับใบสั่งซื้อสินค้า ระบบงานบริหารสินค้าคงคลัง และระบบงานประวัติการขาย
3) ซอฟต์แวร์ระบบงานในโรงงานอุตสาหกรรม ได้แก่ ระบบงานกําหนดโครงสร้างผลิตภัณฑ์ การวางแผนกําลัง
การผลิต การคํานวณต้นทุนของงาน การประเมินผลงานของพนักงานการวางแผนการผลิตหลักการวางแผนความ
ต้องการวัสดุการควบคุมการทํางานภายในโรงงานการกําหนดเงินทุนมาตรฐานสินค้าและการกําหนดขั้นตอนการ
ผลิต

7. 7
Document Name
Your Company Name (C) Copyright (Print Date) All Rights Reserved
4) ซอฟต์แวร์อื่น ๆ
ได้แก่ ระบบการสร้างรายงาน การบริหารการเงิน การเช่าซื้ออสังหาริมทรัพย์และการเช่าซื้อรถยนต์
2. ซอฟต์แวร์สําเร็จ
เป็นซอฟต์แวร์ที่บริษัทผู้ผลิตได้สร้างขึ้นและวางขายทั่วไป ผู้ใช้สามารถหาซื้อมาประยุกต์ใช้งานทั่วไปได้
ซอฟต์แวร์ประเภทนี้ไม่ได้มุ่งเน้นเฉพาะสําหรับงานใดงานหนึ่ง ผู้ใช้งานจะต้องเป็นผู้นําไปประยุกต์กับงานของตน
ผู้ใช้อาจต้องมีการสร้างหรือพัฒนาชิ้นงานภายในซอฟต์แวร์ต่อไปอีก ราคาของซอฟต์แวร์ใช้งานทั่วไปนี้จะไม่สูง
มากเกินไป
ซอฟต์แวร์ใช้งานทั่วไปซึ่งนิยมเรียกว่าซอฟต์แวร์สําเร็จแบ่งออกเป็นหลายกลุ่มตามลักษณะการใช้งานคือ
1) ด้านการประมวลคํา
2) ด้านการวิเคราะห์ข้อมูลหรือตารางทํางาน
3) ด้านการเก็บและเลือกค้นข้อมูลเป็นระบบฐานข้อมูล
4) ด้านกราฟิกและนําเสนอข้อมูล
5) ด้านการติดต่อสื่อสารทางไกล
6) ด้านการพิมพ์ตั้งโต๊ะ
7) ด้านการลงทุนและจัดการการเงิน
8) ด้านวิทยาศาสตร์และวิศวกรรม
9) ด้านการจําลอง เกม และการตัดสินใจ

8. 8
Document Name
Your Company Name (C) Copyright (Print Date) All Rights Reserved
ภาษาคอมพิวเตอร์
หมายถึง ภาษาใดๆ ที่ผู้ใช้งานใช้สื่อสารกับคอมพิวเตอร์ หรือคอมพิวเตอร์ด้วยกัน แล้วคอมพิวเตอร์สามารถ
ทํางานตามคําสั่งนั้นได้คํานี้มักใช้เรียกแทนภาษาโปรแกรม แต่ความเป็นจริงภาษาโปรแกรมคือส่วนหนึ่งของ
ภาษาคอมพิวเตอร์เท่านั้น และมีภาษาอื่นๆ ที่เป็นภาษาคอมพิวเตอร์เช่นกัน ยกตัวอย่างเช่น HTML เป็นทั้งภาษามาร์กอัป
และภาษาคอมพิวเตอร์ด้วย แม้ว่ามันจะไม่ใช่ภาษาโปรแกรม หรือภาษาเครื่องนั้นก็นับเป็นภาษาคอมพิวเตอร์ ซึ่งโดยทาง
เทคนิคสามารถใช้ในการเขียนโปรแกรมได้แต่ก็ไม่จัดว่าเป็นภาษาโปรแกรม
ภาษาคอมพิวเตอร์สามารถแบ่งออกเป็นสองกลุ่มคือ ภาษาระดับสูง (high level) และภาษาระดับตํ่า (low level) ภาษา
ระดับสูงถูกออกแบบมาเพื่อให้ใช้งานง่ายและสะดวกสบายมากกว่าภาษาระดับตํ่า โปรแกรมที่เขียนถูกต้องตามกฎเกณฑ์
และไวยากรณ์ของภาษาจะถูกแปล(compile) ไปเป็นภาษาระดับตํ่าเพื่อให้คอมพิวเตอร์สามารถนําไปใช้งานหรือปฏิบัติ
ตามคําสั่งได้ต่อไป ซอฟต์แวร์สมัยใหม่ส่วนมากเขียนด้วยภาษาระดับสูง แปลไปเป็นออบเจกต์โค้ด (object code) แล้ว
เปลี่ยนให้เป็นชุดคําสั่งในภาษาเครื่อง ภาษาคอมพิวเตอร์อาจแบ่งกลุ่มได้เป็นอีกสองประเภทคือภาษาที่มนุษย์อ่านออก
(human-readable) และภาษาที่มนุษย์อ่านไม่ออก (non human-readable) ภาษาที่มนุษย์อ่านออกถูกออกแบบมาเพื่อให้
มนุษย์สามารถเข้าใจและสื่อสารได้โดยตรงกับคอมพิวเตอร์ (แทบทุกชนิดเป็นภาษาอังกฤษ) ส่วนภาษาที่มนุษย์อ่านไม่
ออกจะมีโค้ดบางส่วนที่ไม่อาจอ่านเข้าใจได้แต่ออกแบบมาเพื่อให้โค้ดกระชับซึ่งคอมพิวเตอร์จะสามารถประมวลผลได้
ง่ายกว่า

9. 9
Document Name
Your Company Name (C) Copyright (Print Date) All Rights Reserved
ยุคของภาษาคอมพิวเตอร์
ยุคที่ 1 (First Generation Language : 1GL)เป็นภาษาระดับตํ่า (Low - Level Language) ประกอบด้วยเลขฐานสอง
ได้แก่ 0 และ 1 หรือเรียกว่า "ภาษาเครื่อง (Machine Language)"
ยุคที่ 2 (Second Generation Language : 2GL)ได้มีผู้พัฒนาให้มีการใช้สัญลักษณ์แทนตัวเลขฐานสอง เรียกว่า
"ภาษาสัญลักษณ์ (Symbol Language)" คือ ภาษาอังกฤษ จะเป็นคําสั่งสั้น ๆ ที่จําได้ง่าย เรียกว่า "นิวมอนิกโค้ด
(Nemonic Code)" ทําให้นักเขียนโปรแกรมสามารถเขียนโปรแกรมได้ง่ายขึ้น ตัวอย่างภาษาสัญลักษณ์ ได้แก่ ภาษา
Assembly และเนื่องจากเป็นภาษาสัญลักษณ์ จึงต้องใช้ตัวแปลภาษา เพื่อทําให้เป็นภาษาเครื่องก่อน ด้วยตัว
แปลภาษาที่เรียกว่า "Assembler"
ยุคที่ 3 (Third Generation Language : 3GL)ภาษาสัญลักษณ์ได้มีการพัฒนาเพิ่มมากขึ้น ทําให้สามารถแทนตัว
เลขฐานสองได้เป็นคํา ทําให้กลายเป็นภาษาที่มีไวยากรณ์ที่เข้าใจและเขียนได้ง่ายขึ้น คําสั่งสั้นและกระชับมากขึ้น
เช่น ภาษา BASIC, COBOL, Pascal
ยุคที่ 4 (Fourth Generation Language : 4GL)ได้มีการพัฒนารูปแบบการเขียนโปรแกรมจากยุคที่ 3 ที่จัดว่าเป็นการ
เขียนแบบ Procedural ให้กลายเป็นการเขียนแบบ Non - Procedural ที่สามารถกระโดดไปทําคําสั่งใดก่อนก็ได้
ตามที่โปรแกรมเขียนไว้นอกจากนี้ จุดเด่นของภาษาในยุคนี้เริ่มจากการเขียนคําสั่งให้ผู้ใช้สามารถจัดการกับข้อมูล
ในฐานข้อมูล
ได้และพัฒนาต่อมากลายเป็นการเขียนคําสั่งให้ได้โปรแกรมที่มีส่วนติดต่อกับผู้ใช้แบบกราฟิกมากขึ้น และพัฒนา
จนมาถึงการเขียนโปรแกรมเชิงวัตถุ (Object - Oriented Programming) เช่น ภาษา C++, Visual C++, Delphi,
Visual Basic เป็นต้น ปัจจุบันมีภาษาที่ใช้หลักการของโปรแกรมเชิงวัตถุที่นิยมใช้เช่น ภาษา Java
ยุคที่ 5 (Fifth Generation Language : 5GL)เป็นภาษาที่ใช้สําหรับพัฒนาซอฟต์แวร์เพื่อระบบผู้เชี่ยวชาญ (Expert
System : ES) และปัญญาประดิษฐ์ (Artificial Intelligence : AI) ภาษาในยุคที่ 5 เรียกว่า "ภาษาธรรมชาติ (Natural
Language)" คือ ไม่ต้องสนใจถึงคําสั่งหรือลําดับของข้อมูลที่ถูกต้อง ผู้ใช้เพียงแต่พิมพ์สิ่งที่ต้องการลงในเครื่อง
คอมพิวเตอร์เป็นคําหรือประโยคตามที่ผู้ใช้เข้าใจ คอมพิวเตอร์จะพยายามแปลคําหรือประโยคเหล่านั้นเพื่อทําตาม
คําสั่ง แต่ถ้าไม่สามารถแปลให้เข้าใจได้ก็จะมีคําถามกลับมาถามผู้ใช้เพื่อยืนยันความถูกต้อง

10. 10
Document Name
Your Company Name (C) Copyright (Print Date) All Rights Reserved
ตัวแปลภาษาคอมพิวเตอร์ (Translator)
ในการพัฒนาซอฟต์แวร์คอมพิวเตอร์นั้น โปรแกรมเมอร์จะเขียนโปรแกรมในภาษาคอมพิวเตอร์แบบ
ต่าง ๆ ตามแต่ความชํานาญของแต่ละคน โปรแกรมที่ได้จะเรียกว่า โปรแกรมต้นฉบับ หรือ ซอร์สโคด (source
code) ซึ่งมนุษย์จะอ่านโปรแกรมต้นฉบับนี้ได้แต่คอมพิวเตอร์จะไม่เข้าใจคําสั่งเหล่านั้น เนื่องจากคอมพิวเตอร์
เข้าใจแต่ภาษาเครื่อง (Machine Language) ซึ่งประกอบขึ้นจากรหัสฐานสองเท่านั้น จึงต้องมีการใช้โปรแกรม ตัว
แปรภาษาคอมพิวเตอร์ (Translator) ในการแปลภาษาคอมพิวเตอร์ภาษาต่าง ๆ ไปเป็นภาษาเครื่องโปรแกรมที่แปล
จากโปรแกรมต้นฉบับแล้วเรียกว่า ออบเจคโคด (object code) ซึ่งจะประกอบด้วยรหัสคําสั่งที่คอมพิวเตอร์สามารถ
เข้าใจและนําไปปฏิบัติได้ต่อไปตัวแปลภาษาที่มีการใช้อยู่ในปัจจุบัน จะต่างกันที่ขั้นตอนที่ใช้ในการแปลภาษาให้
อยู่ในรูปแบบที่คอมพิวเตอร์สามารถเข้าใจได้สามารถแบ่งได้เป็น
1. แอสเซมเบลอ (Assembler)เป็นตัวแปลภาษาแอสแซมบลีซึ่งเป็นภาษาระดับตํ่าให้เป็นภาษาเครื่อง
2. อินเตอร์พรีเตอร์ (Interpreter)เป็นตัวแปลภาษาระดับสูงซึ่งเป็นภาษาที่ใกล้เคียงกับภาษามนุษย์ไปเป็น
ภาษาเครื่อง โดยใช้หลักการแปลพร้อมกับงานตามคําสั่งทีละบรรทัดตลอดทั้งโปรแกรมทําให้การแก้ไขโปรแกรม
ทําได้ง่ายและรวดเร็ว แต่ออบเจคโคดที่ได้จากการแปลโดยการใช้อินเตอร์พรีเตอร์นั้นไม่สามารถเก็บไว้ใช้ใหม่ได้
จะจะต้องแปลโปรแกรมใหม่ทุกครั้งที่ต้องการใช้งาน
3. คอมไพเลอร์ (Compiler) จะเป็นตัวแปลภาษาระดับสูงเช่นเดียวกับอินเตอร์พรีเตอร์แต่จะใช้วิธีแปลโปรแกรมทั้ง
โปรแกรมให้เป็นออบเจคโคด ก่อนที่จะสามารถนําไปทํางานเช่นเดียวกับแอสแซมเบลอ ออบเจคโคดที่ได้จากการ
แปลนั้นสามารถจัดเก็บไว้เป็นแฟ้มข้อมูล เพื่อให้นําไปใช้ในการทํางานเมื่อใดก็ได้ตามต้องการ ซึ่งเป็นข้อดีของ
คอมไพเลอร์ที่จะนําผลที่ได้จากการแปลนั้นไปใช้งานกี่ครั้งก็ได้ไม่จํากัด ไม่ต้องเสียเวลาในการแปลใหม่ทุกครั้ง
ทําให้เป็นรูปแบบการแปลที่ได้รับความนิยมอย่างมาก