2. Nie każda osoba jest obdarzona szczególnymi
uzdolnieniami. Tylko wybitne jednostki mogą
osiągać najwyższe wyniki.
Jak więc rozpoznać utalentowanych w kierunku
sportu? Jak kwalifikować do sportu?
3. NABÓR I SELEKCJA
Celem doboru i selekcji jest wybór jednostek posiadających
optymalne warunki somatyczne, psychiczne i motoryczne do
uzyskania w przyszłości wysokich wyników sportowych.
Dobór i selekcja oznacza kompleks zagadnień pomiarowo-metodycznych,
których celem jest ocena przydatności osobnika
do szkolenia na kolejnych etapach i powalających na
prognozowanie jego przyszłych wyników.
Jest to ciągły, dynamiczny i kierowany proces, którego kryteria
zmieniają się i zaostrzają w miarę wzrostu zaawansowania
sportowego zawodnika.
Zadaniem tego procesu jest także wskazanie młodemu
człowiekowi najlepszej dla niego postaci uczestnictwa w kulturze
fizycznej.
4. NABÓR VS. SELEKCJA
• Nabór (dobór) polega na tworzeniu i powiększaniu
grup treningowych.
• Selekcja natomiast jest działaniem polegającym na
eliminowaniu ze szkolenia osób nie rokujących szans
na sukcesy sportowe.
5. NABÓR
Postępowanie, które umożliwia wyłonienie osobników
w odpowiednim wieku najbardziej utalentowanych oraz
rokujących rozwój cech i właściwości niezbędnych do
osiągnięcia w przyszłości wysokiego poziomu spor-towego.
6. Podejmując te działania należy najpierw zainicjować
szereg działań promocyjno-organizacyjnych, które
pozwolą na stworzenie klimatu zainteresowania
sportem.
Takie przedsięwzięcia wpłyną na ukierunkowanie
kandydatów do sportu i określonych dyscyplin,
zgodnie z ich zainteresowaniami.
7. Aby to osiągnąć należy:
• Rozwijać działalność uświadamiającą i promocyjną,
celem której jest kształtowanie zainteresowań
sportowych oraz zdrowotnych i kreacyjnych wartości
sportu;
• Upowszechniać wiedzę o różnorakich dyscyplinach oraz
wzory uczestnictwa w nich;
• Określić wstępną przydatność danego dziecka do
uprawiania sportu;
• Wskazać kandydatom dyscypliny, do których są
predysponowani.
8. Formy wykorzystywane w DOBORZE:
• Kontakty z nauczycielem wychowania fizycznego
(obserwuje uczniów przez dłuższy czas, orientuje się,
które osoby wykazują wyższą od przeciętnej sprawność
i zainteresowanie sportem).
• Obserwacja zawodów szkolnych (zachęcanie wybijających
się jednostek do udziału w treningach zorganizowanych).
• Ogłoszenia w środkach masowego przekazu o przyjęciach
do grup treningowych (podanie wymaganego wieku
i orientacyjnych warunków fizycznych).
9. SELEKCJA
Kolejna faza, zwykle następująca w trakcie szkolenia np.
po roku obserwacji.
Jest procesem działań dynamicznych oraz kierowanym,
w którym zmierza się do wyboru osobników
posiadających optymalne warunki morfologiczne,
psychiczne i sprawnościowe do osiągania w przyszłości
wysokich wyników sportowych.
10. SELEKCJA
• Uwarunkowana wiekiem - dotyczy dzieci
i młodzieży.
• Obejmuje cechy i właściwości psychofizyczne.
• Odbywa się etapowo w procesie wieloletniego
szkolenia.
12. SELEKCJA NATURALNA
Polega na kierowaniu do określonej dyscypliny tych
zgłaszających się, którzy w młodym wieku
charakteryzują się wyższym od średniego poziomem
czynników odgrywających w danej dyscyplinie
decydującą rolę.
Do grup szkoleniowych przyjmuje się wszystkich
zainteresowanych złożeniem dobrowolnej rezygnacji
z wyczynu na rzecz „sportu dla wszystkich” (np. z braku
postępów, zmiany zainteresowań).
13. SELEKCJA ZORGANIZOWANA
Charakteryzuje się tym, że wybór i kwalifikowanie
osobników najpierw do sportu, a potem do
poszczególnych dyscyplin odbywa się na podstawie
wyników badań, ocen i obserwacji.
W tym celu wykorzystuje się wskaźniki morfologiczne,
fizjologiczne, psychofizjologiczne i pedagogiczne.
14. Schemat zależności między liczbą ćwiczących a stopniami specjalizacji
w selekcji naturalnej (a) i kierowanej (b).
źródło: Sozański H. Podstawy teorii treningu sportowego
16. SELEKCJA WSTĘPNA
Na etapie szkolenia wszechstronnego - określa się
potencjał i perspektywiczne możliwości dziecka oraz
celowość uprawiania określonej dyscypliny w oparciu
o stan zdrowia, wskaźniki anatomiczno-morfologiczne,
psychofizjologiczne i fizjologiczne.
17. SELEKCJA WŁAŚCIWA
Na etapie szkolenia ukierunkowanego - nastawiona na
określenie potencjalnych zdolności kandydata do
osiągania wysokich wyników na kolejnych etapach
szkolenia w danej dyscyplinie w oparciu o kryteria
pierwszego etapu, uzupełnione o parametry
umożliwiające ocenę tempa dążenia do mistrzostwa,
stopień opanowania techniki, zdolność utrzymywania
w czasie osiągniętego poziomu wyników.
18. SELEKCJA SPECJALISTYCZNA
Na etapie przygotowania specjalnego – rozpoznaje się
możliwości osiągania wyników klasy międzynarodowej i
efektywności walki sportowej na najwyższym stopniu
trudności.
Wykorzystuje się wskaźniki trenerskie i psychologiczne,
które pozwalają na określenie stabilności mistrzostwa
sportowego w obliczu pojawiających się zakłóceń
natury fizycznej i psychicznej.
19. A w praktyce…
Rozwiązania organizacyjno - metodyczne kolejnych
etapów selekcji:
Preselekcja - wszechstronna obserwacja dzieci już
w najmłodszym wieku (przed rozpoczęciem szkolenia).
Selekcja wstępna - kierowanie do wszechstronnego
szkolenia, poszukiwanie uzdolnionych sportowo (bez
specjalizacji); do wstępnego sprawdzianu wykorzystuje
się m.in. badanie stanu zdrowia, uzdolnień ruchowych i
sprawności fizycznej.
20. Selekcja właściwa - jednostki najbardziej uzdolnione o
szczególnych predyspozycjach kierowane są do kon-kretnych
dyscyplin i konkurencji, zwykle odbywa się po
2 - 4 latach szkolenia wszechstronnego i zapoczątko-wuje
etap szkolenia ukierunkowanego, a do poprze-dnich
sprawdzianów kwalifikacyjnych dodaje się jeszcze
ocenę postępów szkolenia, budowy ciała, predyspozycji
psychicznych i zainteresowania sportem.
Selekcja specjalistyczna - określa się szczegółowo, jakie
są pożądane predyspozycje w danej dyscyplinie; jest to
początek szkolenia specjalnego.
22. Do podstawowych kryteriów
Kryteria selekcji
Wskaźniki
morfologiczne
Stan
funkcjonalny
organizmu
Wiek i wynik
sportowy
Sprawność
motoryczna
Właściwości
psychiczne
selekcyjnych zalicza się:
23. Stan zdrowia
Kwalifikacja przez lekarza specjalistę:
• badania ogólne,
• próby wysiłkowe,
• dodatkowe badania specjalistyczne.
24. Skład i budowa ciała
Uwzględnia się takie parametry jak:
• Masa i wysokość ciała
• Proporcje
• Ruchomość w stawach
• Procentowa zawartość tkanki tłuszczowej
• Typ budowy ciała
25. Uzdolnienia ruchowe
• Szybkość i trwałość uczenia się ruchów.
• Łatwość, dokładność i trwałość nawyków ruchowych.
• Ocena uzdolnień poprzez obserwacje oraz testy.
26. Sprawność fizyczna
Do oceny sprawności fizycznej wykorzystuje się testy,
a wyniki odnosi się do norm dla danej płci i wieku.
27. Przykładowe testy
oceny sprawności
fizycznej chłopców
w wieku 9 lat.
Źródło: Sozański H., Podstawy teorii treningu sportowego,
28. Dyspozycje psychiczne
odporność psychiczna
motywacja
ambicja
optymalny poziom zrównoważenia emocjonalnego
poczucie odpowiedzialności
nastawienie na sukces
radzenie sobie ze stresem
i inne
29. Wiek
Określenie wieku rozwojowego.
W tym celu można posługiwać się metodami:
Wiek szkieletowy-rentgenogram kości nadgarstka
i porównanie z atlasem norm.
Ocena rozwoju wtórnych cech płciowych-ocena
rozwoju określonych wtórnych cech płciowych
(np. owłosienie łonowe) według pięciostopniowej skali
Tannera.
Wiek morfologiczny-porównanie wysokości i masy ze
średnimi normami dla populacji.
30. Wynik sportowy
• Kompleksowa ocena postępów zawodnika.
• Obserwacja tempa przyrostu wyników
(wykorzystanie normogramów mistrzostwa
sportowego dla danego wieku).
31. Dobór zawodników zawsze poprzedzony jest
uwzględnieniem wymogów konkretnej dyscypliny.
W. Wołkow i W. Filin uwzględniając właściwości
dyscyplin wyróżniają:
dyscypliny szybkościowo - siłowe - w których sukces
zależy od zdolności zawodnika do max
krótkotrwałych skurczów mięśni (biegi krótkie, skoki,
rzuty lekkoatletyczne, podnoszenie ciężarów ).
cykliczne dyscypliny sportu, które charakteryzują się
przede wszystkim wytrzymałością (pływanie,
kolarstwo, wioślarstwo, biegi narciarskie,
łyżwiarstwo, biegi na średnie i długie dystanse).
32. złożone technicznie dyscypliny sportu, wymagające dużej
koordynacji, precyzji, wyrazistości ruchów zawodnika
(gimnastyka sportowa, gimnastyka artystyczna,
akrobatyka, łyżwiarstwo figurowe).
sporty walki wymagają od zawodnika wysokiego poziomu
cech szybkościowo - siłowych, opanowania arsenału
środków technicznych, umiejętności realizacji tych
środków w warunkach czynnego przeciwstawiania się
rywala (zapasy, boks, szermierka).
sportowe gry zespołowe ,gdzie niezbędnymi walorami są:
zdolność operatywnego myślenia w rozwiązywaniu zadań
motorycznych, dobry stan układu sensorycznego,
odporność emocjonalna.
33. • Zasadniczym kryterium doboru początkowego
w lekkiej atletyce jest wiek rozpoczęcia uprawiania
sportu.
• Efektywność doboru może być zwiększona przy
uwzględnieniu cech stabilnych, w niewielkim stopniu
zmieniających się w trakcie dorastania i nieznacznie
podatnych na wpływ treningów.
38. 1. L. Koszelowa: bieg na 30m z nabiegu (3,1 s), bieg na 60m ze startu
wysokiego (9,2s), skok w dal z miejsca, skok wzwyż z wymachem
rąk (40cm), trójskok z miejsca (566cm), bieg na 100m ze startu
niskiego (15,8s), czas reakcji i bieg z maksymalną prędkością.
Wskazana jest ocena cech psychomotorycznych według
wskaźników tapping-testu i biegu w miejscu z wysokim unoszeniem
kolan (41 ruchów/10s).
Dane w nawiasach – normy kontrolne, świadczą o wybitnych
zdolnościach młodych biegaczy.
2. A. Lewczenko: bieg na 30m z nabiegu i 30m ze startu niskiego.
3. Wykorzystanie przedstawionych testów podczas szkolenia
biegaczy zalecają również: E. Arekeljan i in., J. Bołdyriew i in.
39. Podsumowując, można wysunąć wniosek, że nie
istnieje jeden zestaw testów pozwalający różnicować
zawodników uprawiających biegi krótkie.
Zwracać należy uwagę na kompleksową ocenę z
wykorzystaniem wielu dostępnych i uznanych narzędzi.
40. Trafny wybór zawodników zależy w dużej mierze od
sposobu selekcjonowania
(m.in. wyboru rodzaju i liczby kryteriów)
oraz zwiększa efektywność szkolenia.
Selekcja będzie trafniejsza, jeśli w jej toku ujawnione
zostaną różnice w indywidualnym tempie rozwoju
zawodników oraz rozwoju (wraz z wiekiem) zdolności
motorycznych (siły, szybkości, wytrzymałości,
gibkości, koordynacji).
41. „Skuteczność i trafność selekcji wynika nie tyle z posiadanego
bezbłędnego zestawu mierników, lecz przede wszystkim
z długotrwałego procesu systematycznych pomiarów
i obserwacji w poszczególnych etapach szkolenia, wszech-stronnie
charakteryzujących kierunki i tempo zmian.
Konsekwencją tego jest możliwość analizy prognostycznej,
wybór dyscypliny i ukierunkowanie oraz indywidualizacja
treningu.”
Henryk Sozański
42. Bibliografia
• Sozański H. (red.) 1999. Podstawy teorii treningu sportowego.
Biblioteka Trenera. COS. Warszawa.
• Ambroży T. 2007. Wprowadzenie do teorii sportowego. Poradnik
metodyczny dla studentów. Bielsko Biała.
• Januszewski J., Żarek J. 1995. Teoria sportu. Tezy wykładów
i ćwiczeń. Wydawnictwo Skryptowe nr 129. AWF. Kraków.
• Ulatowski T. 1992. Teoria sportu . Trening. Resortowe Centrum
Metodyczno-Szkoleniowe Kultury Fizycznej i Sportu. Warszawa.
• Zaporożanow W., Sozański H., 1997. Dobór i kwalifikacja do sportu.
Biblioteka Trenera. COS. Warszawa.
• Perkowski K., Śledziewski D. 1998. Metodyczne podstawy treningu
sportowego. Biblioteka Trenera. COS. Warszawa.