Tarefas para traballar a poesía deste período

1. 2
.- Le a seguinte composición e intenta deducir a súa autoría a partir das súas
características.A cal das tendencias poéticas deste autor a adscribirías?
A POESÍA DAS IRMANDADES DA FALA ACTIVIDADES
►► Temática. Vinculación coa defensa do movemento agrarista
►► Valor simbólico do pazo e do personaxe do velliño
►► O poema pódese dividir en dúas partes (versos 1-25 e 26-39): na primeira descríbese
a destrución do lume e a reacción da xente e a segunda reflexiona sobre a figura do
vello. Observa o contraste métrico e estilístico entre ambas (sintaxe, recursos litera-
rios, ritmo, uso de verbos/substantivos...)
1
1
¡Nin rosiñas brancas, nin claveles roxos!
Eu venero as froliñas dos toxos.
Dos toxales as tenues froliñas,
que sorríen, a medo, entre espiñas.
Entre espiñas que o ceio agasalla
con diamánte-las noites que orballa.
¡Oh do iermo o preciado tesouro!:
as froliñas dos toxos son de ouro.
De ouro vello son, mai, as froliñas
dos bravos toxales, ¡das devociós miñas!...
.-Busca na seguinte ligazón [BIBLIOTECA VIRTUAL GALEGA – CABANILLAS][BIBLIOTECA VIRTUAL GALEGA – CABANILLAS] un poema re-
presentativo de cada unha das liñas temáticas da poesía lírica do autor
3 .- Le o poema “Lume no pazo” da páxina seguinte e comenta os seguintes aspectos:
►► Comenta o compoñente narrativo do poema

2. A POESÍA DAS IRMANDADES DA FALA ACTIVIDADES
►► Caracterización do personaxe de Galahaz; en que aspectos se marca que é el o caba-
leiro “elixido”?
►► Comenta o contido; en que parte da historia se sitúa?
2
4
►► Comenta os dous esquemas métricos diferentes do fragmento
““LUME NO PAZO”LUME NO PAZO”
Prendeu lume no pazo.
A roxa labarada
alumea a campía.
Atronan as campanas
o val.
Quentan o aire
espesas bafaradas
de fume.
Corre a xente
Berrando, atolondrada.
E un velliño, moi vello,
de guedelliñas brancas,
que vive de milagre,
xantando cando xanta,
vestido de farrapos
e durmindo onde cadra,
—todo por mor dun
preito
de rendas atrasadas,
no que os donos do pazo
deixárono sin nada—,
ollando cara ó lume,
rise, barulla e fala
¡de ir busca-lo gaiteiro
para que toque a gaita!
Ó arde-lo cume, as tellas
enroxecen e estalan.
Caien, cruxindo, as vigas,
e o lume ás catro bandas
envolve a torre.
Muxen
de medo os bois nas coadras.
A xente rube ó adro
pra ver onde é a disgracia
e ó mirar cara ó pazo
detense amontoada.
Érguense as mans ó ceo,
e sanguiñenta, tráxica,
refréxase nos ollos
a roxa labarada.
.- Le o fragmento entre os versos “Medianoite por filo, cando o galo cantaba” e “do ceo ten
de baixar” de Na noite estrelecida que encontrarás nesta ligazón: “O cabaleiro do Sant Grial”“O cabaleiro do Sant Grial”
(páx. 72) e responde ás seguintes cuestións: