Szlaki kulturowe – od pomysłu do zintegrowanego produktu turystycznego (1)
•Download as PPT, PDF•
0 likes•1,285 views
Recommended
More Related Content
What's hot
What's hot (20)
Similar to Szlaki kulturowe – od pomysłu do zintegrowanego produktu turystycznego (1)
Similar to Szlaki kulturowe – od pomysłu do zintegrowanego produktu turystycznego (1) (20)
More from Małopolski Instytut Kultury
More from Małopolski Instytut Kultury (20)
Szlaki kulturowe – od pomysłu do zintegrowanego produktu turystycznego (1)
- 2. Szlaki kulturowe – od pomysłu do zintegrowanego produktu turystycznego Karolina Fidyk Małopolski Instytut Kultury
- 3. szlak kulturowy • definicja • sytuacja w Małopolsce • bariery w rozwoju
- 4. definicja szlaku kulturowego Szlak kulturowy to szlak tematyczny, prezentujący walory kulturowe lub elementy dziedzictwa kulturowego. Jest to specyficzna oferta podróży skierowana do ściśle określonej grupy odbiorców – osób pragnących poznać konkretne zagadnienia z zakresu dziedzictwa kulturowego. Szlaki kulturowe umożliwiają turystom zgodne z ich zainteresowaniami poznanie kraju lub regionu, zawierają także aspekt edukacyjny, który ma coraz większe znaczenie i zdobywa coraz większą popularność wśród zwiedzających.
- 5. cele szlaków kulturowych • tematyczne przedstawienie dziedzictwa materialnego i niematerialnego regionu w zwartej i atrakcyjnej formie; • promocja i ochrona dziedzictwa kulturowego jako podstawowego składnika oferty turystycznej; • tworzenie i promocja nowych produktów turystycznych opartych przede wszystkim na dziedzictwie kulturowym; • rozwój lokalny regionów objętych szlakiem; • zbliżanie regionów, które łączy trasa szlaku.
- 6. miejscowości, przez które przebiegają szlaki
- 7. statystyka – małopolskie szlaki • szlaki międzynarodowe: 10 • szlaki ponadregionalne: 3 • szlaki regionalne: 38 • szlaki lokalne: 7+ • turystyczne trasy miejskie: 20+ 6767 Na podstawie: 1. Ł. Gaweł, Szlaki Dziedzictwa Kulturowego, Wyd. Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2011, 2. Wojewódzki Program Opieki nad Zabytkami na lata 2010-2013, wyd. UMWM, Kraków 2010, 3. opracowania własne.
- 8. główne tematy szlaków w Małopolsce • architektura, architektura drewniana, style architektury; • biografie; • cmentarze; • historia, dawne szlaki handlowe; • etnografia i rzemiosło; • mniejszości narodowe, grupy etniczne; • kulinaria; • literatura; • przyroda i ekologia; • technika i przemysł; • zakony; • zamki i twierdze.
- 9. bariery zewnętrzne barierybariery zewnętrznezewnętrzne brakbrak interesariuszy /interesariuszy / koalicjikoalicji brak stałegobrak stałego finansowaniafinansowania brak spójnejbrak spójnej informacjiinformacji i promocjii promocji
- 10. bariery wewnętrzne barierybariery wewnętrznewewnętrzne brak koordynatorabrak koordynatora brak ofertybrak oferty brak informacjibrak informacji
- 11. tworzenie szlaku • dobór obiektów • koordynator • oferta
- 12. etapy tworzenia szlaku kulturowego • konstruowanie szlaku (dobór obiektów); • koordynacja działań i plan tworzenia oferty; • funkcjonowanie szlaku; – informacja dla turysty, – realizacja oferty, – promocja.
- 13. dobór obiektów na szlaku kulturowym [1] Motyw przewodni szlaku kulturowego powinien być związany z przeszłością i dziedzictwem kulturowo- przyrodniczym regionu, w którym powstaje. W związku z tematem szlaku istnieje możliwość stworzenia i wypromowania charakterystycznego dla danego regionu produktu turystyczno-kulturowego. Działania takie są związane z pobudzaniem przedsiębiorczości lokalnej i budowaniem lokalnej marki.
- 14. dobór obiektów na szlaku kulturowym [2] Tematyzacja Obiekty prezentowane na szlaku powinny mieć związek z tematem wiodącym trasy. Ważne jest, by nazwa szlaku odzwierciedlała jego zawartość. Innej oferty oczekuje turysta, który chce poznać region – dla niego przygotowane są trasy wycieczek pokazujące wszystkie atrakcje – inne oczekiwania ma turysta podróżujący szlakiem, który jest zainteresowany specyficznymi, dobranymi według pewnego klucza, obiektami.
- 15. dobór obiektów na szlaku kulturowym [3] Ciągłość Szlak musi się składać przynajmniej z kilku obiektów i mieć strukturę linearną. Podstawowym warunkiem istnienia szlaku jest wyznaczenie trasy, czyli dokonanie wyboru obiektów, które znajdą się na trasie i będą odpowiednie pod względem tematu i rozmieszczenia.
- 16. dobór obiektów na szlaku kulturowym [4] Dostępność obiektów na szlaku kulturowym: • dostępność komunikacyjna, • zasady zwiedzania, – godziny wstępu, – możliwość wynajęcia przewodnika, – kwestia opłat.
- 18. koordynacja działań [2] Niezbędnym elementem poprawnego budowania oraz funkcjonowania szlaku jest wyznaczenie koordynatora szlaku (osoba prywatna, instytucja, stowarzyszenie), który powinien czuwać nad całością przedsięwzięć podejmowanych w ramach szlaku. Do jego zadań należy m.in.: • monitoring stanu obiektów i ich faktycznej dostępności, • aktualizacja danych o szlaku; • tworzenie materiałów informacyjnych i promocyjnych dotyczących trasy; • dbanie o promocję i rozwój szlaku, tworzenie i realizacja oferty turystyczno-kulturowej; • organizacja wydarzeń na szlaku.
- 19. konstruowanie oferty turystyczno-kulturowej [1] Tworząc szlak turystyczno-kulturowy, należy się zastanowić, co, oprócz zwiedzania poszczególnych obiektów, może on zaoferować turyście. Udostępnienie zabytków dla turystów to podstawa funkcjonowania szlaku i baza do tworzenia oferty turystyczno- kulturowej. Konstruowanie oferty turystyczno-kulturowej: • udostępnienie (baza), • animacja szlaku: – wydarzenia stałe lub cykliczne, – projekty turystyczne i kulturalne, – oferta warsztatowa, – oferta wycieczek z przewodnikiem i in.
- 20. konstruowanie oferty turystyczno-kulturowej [2] Poszczególnymi składnikami tej oferty są: • atrakcje pierwotne, nie stworzone dla celów turystycznych – właściwe nośniki wartości kulturowych (obiekty dziedzictwa kulturowego materialnego i niematerialnego), • atrakcje stworzone dla celów turystycznych (muzea, cykliczne eventy, parki tematyczne), • miejsca usług dla turystów (infrastruktura gastronomiczna, noclegowa, sklepy z pamiątkami itp.), • instytucje, organizacje i stowarzyszenia powołane dla celów obsługi szlaku (stałe usługi warsztatowe, przewodnickie). /Mikos v. Rohrscheidt A., Polskie szlaki turystyczno-kulturowe: kryteria i zasady waloryzacji potencjału, „Turystyka kulturowa”, nr 4/2009, s.26, za: L. Puczko, T. Ratz, Trailing Goethe, Humbert, and Ulisses; Cultural Routes in Tourism, [w:] G. Richards (ed.), Cultural tourism, Global and Local perspectives, New York 2007, s. 131-148/
- 22. funkcjonowanie szlaku • identyfikacja • informacja • promocja • infrastruktura
- 23. identyfikacja szlaku • nazwa szlaku • znak graficzny szlaku (logotyp) Identyfikacja graficzna powinna być spójna dla wszystkich działań (wydawnictwa, WWW, oznakowania, promocji) podejmowanych w ramach szlaku.
- 24. strona internetowa [1] Dla turysty głównym źródłem wiadomości o szlaku jest sprawna, funkcjonalna strona internetowa, stale uzupełniana i aktualizowana. Podstawowymi elementami strony internetowej są: • aktualny i pełny opis całej trasy oraz poszczególnych obiektów na szlaku; • informacje o dostępności obiektów oraz zasadach zwiedzania; • dokładny opis lokalizacji obiektów; • opis oferty turystyczno-kulturowej przygotowanej dla zwiedzających; • graficznie i czytelnie przedstawiona mapa szlaku; • zapowiedzi wydarzeń, które odbywają się na szlaku; • informacje o możliwości i miejscu, gdzie można zakupić lub otrzymać dodatkowe materiały dotyczące trasy (publikacje, mapy, pamiątki itp.).
- 25. strona internetowa [2] Dodatkowymi elementami, które mogą być umieszczone na stronie internetowej szlaku, są materiały informacyjne i promocyjne przygotowane w formatach PDF (gotowe do wydrukowania). Ogromne znaczenie dla funkcjonowania strony internetowej ma również domena, która powinna nawiązywać do nazwy szlaku.
- 26. informacja dla turysty o szlaku kulturowym [1] Ważne jest, by turysta zainteresowany podróżą po szlaku mógł otrzymać pełną informację na temat warunków zwiedzania, trasy oraz obiektów. Wiadomości te można zdobywać w różny sposób: poprzez kontakt z koordynatorem szlaku (telefoniczny bądź e- mailowy) lub poprzez wizytę w punkcie informacyjnym szlaku. Informacja o warunkach zwiedzania powinna być zamieszczona we wszystkich materiałach o szlaku (wydawnictwach, stronie internetowej, tablicach informacyjnych). Dodatkowo podczas wizyty w punkcie informacyjnym turysta mógłby dokonać zakupu materiałów, pamiątek itp.
- 27. materiały informacyjne o szlaku kulturowym [1] Niezbędne do funkcjonowania szlaku są wydawnictwa informacyjne o szlaku, zawierające opis całej trasy, poszczególnych obiektów oraz informacje dotyczące ich lokalizacji, zasad zwiedzania itp. Publikacje te są bezpośrednio związane ze szlakiem i stanowią istotną część projektu. Materiały informacyjne mogą mieć różne formy, być dystrybuowane odpłatnie lub nie, ważne jest jednak, by zawierały pełną informację na temat szlaku. Materiały informacyjne powinny być dystrybuowane w punktach informacji o szlaku oraz w poszczególnych obiektach.
- 28. oznaczenie szlaku kulturowego Rodzaje oznaczenia obiektów: • tablice kierunkowe – informują turystów o kierunku dojazdu do obiektu, • tablice informacyjne – są ustawiane bezpośrednio przy obiekcie i zawierają jego historię i opis. Tablice mogą zostać zastąpione (w przypadku szlaków wirtualnych) kompleksową informacją znajdującą się w materiałach informacyjnych o szlaku.
- 29. zintegrowany produkt turystyczno-kulturowy •informacja i promocja •oferta •walory •infrastruktura
- 31. walory • historia • dziedzictwo kulturowe • dziedzictwo przyrodnicze • koloryt lokalny • aspekt transregionalny • walory rekreacyjne / turystyczne • temat • identyfikacja • oferta • informacja • promocja
- 32. promocja szlaku kulturowego • Wydarzenia promocyjne W celu promocji szlaku warto zorganizować przynajmniej jedno wydarzenie w roku (najlepiej w sezonie turystycznym), które będzie się odbywać na szlaku. Turyści, którzy wezmą w nim udział, mogą być zainteresowani powrotem na szlak w celu odwiedzenia całej trasy. • Publikacje o charakterze promocyjnym Oprócz druków informacyjnych o szlaku warto zadbać o stworzenie publikacji promującej szlak. Z reguły są to wydawnictwa o charakterze albumowym lub popularno-naukowym, których zawartość ściśle odnosi się do tematu i zasięgu szlaku. Tego typu materiał pełni nie tylko rolę promocyjną, ale jest również pamiątką z wizyty na szlaku. • Podróż po szlaku jako oferta touroperatorów Ważnym zabiegiem promocyjnym szlaku jest zaproponowanie wizyty na szlaku jako wycieczki dla grup zorganizowanych. W tym celu warto nawiązać kontakty z biurami turystycznymi, które byłby zainteresowane włączeniem w swoją ofertę podróży tematycznych po szlaku.
- 33. infrastruktura turystyczna i dostępność komunikacyjna Z punktu widzenia turysty podróżującego po szlaku bardzo ważna jest infrastruktura turystyczna (zaplecze gastronomiczne i noclegowe) oraz dogodny dojazd do obiektów. Są to działania długofalowe, wymagające wysokiego nakładu środków i w dużej mierze niezależne od koordynatorów szlaków. Niemniej przy tworzeniu nowych tras należy te uwarunkowania brać pod uwagę. Szczególnie ważną kwestią jest dostępność komunikacyjna poszczególnych obiektów.
Editor's Notes
- Na mapie zaprezentowano niektóre z miejscowości, przez które przebiegają szlaki kulturowe. Jak widać w zasadzie na terenie całego województwa turyści mogą znaleźć teoretycznie ofertę tematycznej podróży.
- statystyka – małopolskie szlaki: szlaki międzynarodowe (przebiegające przez terytorium Polski i innego państwa / państw Ukraina, Czechy, Słowacja) : 10 szlaki ponadregionalne (przebiegające przez tereny innych województw świętokrzyskie, śląskie, podkarpackie): 3 szlaki regionalne (obiekty są zlokalizowane na terenie całego województwa): 38 szlaki lokalne (obiekty znajdują się w niewielkiej odległości od siebie, najczęściej zlokalizowane w obrębie powiatu lub gminy): 7+ turystyczne trasy miejskie (trasa prezentująca zabytki jednej miejscowości, często bez wiodącego tematu, np. zabytki miasta X, dziedzictwo kulturowe miejscowości Y): 20+ Łącznie ponad 67 szlaków i tras tematycznych, dla których zagadnieniem wiodącym jest element dziedzictwa kulturowego (materialnego lub niematerialnego). Pomimo tak dużej oferty poznawania kultury i historii regionu (a co roku pojawia się kilkanaście nowych propozycji), nie wpływa to na zwiększenie ruchu turystycznego na szlakach kulturowych w Małopolsce. Małopolskie szlaki turystyczno-kulturowe posiadają szereg mankamentów i nie stanowią oferty turystyczno-kulturowej. Z tego powodu zainteresowanie turystów wędrówkami jest niewielkie, a co za tym idzie, szlaki nie są szerzej znane. Barierami rozwoju tego typu produktów turystyczno-kulturowych są czynniki zewnętrzne związane z błędnymi założeniami strukturalnymi dotyczącymi inicjacji, promocji i finansowania, oraz czynniki wewnętrzne związane z błędnymi założeniami zarządzania szlakiem przez jego operatora.
- Główne tematy szlaków w Małopolsce: architektura, architektura drewniana, style architektury biografie postaci historycznych cmentarze, przede wszystkim fenomen cmentarzy z I wojny światowej, ale też zabytkowe nekropolie historia, dawne szlaki handlowe etnografia i rzemiosło, mniejszości narodowe, grupy etniczne kulinaria, prezentacji tradycji kulinarnych i produktów regionalnych literatura, podróże śladami postaci literackich lub miejsca związane z życiem literatów przyroda i ekologia, Szlaki Greenways technika i przemysł, szlaki wykorzystujące dziedzictwo przemysłowe zakony, szlaki prezentujące zabytki (znowu architektura!) związane z życiem zakonnym zamki i twierdze (znowu architektura!) Dobór tych tematów, które są wiodącymi zagadnieniami małopolskich szlaków pokazuje z jednej strony preferencje turystów, z drugiej zaś możliwości działania operatorów szlaków. Nie przypadkiem najwięcej szlaków poświęconych jest architekturze. Stworzenie szlaku opartego na atrakcjach pierwotnych (zastanych już w terenie) jest najprostszym sposobem funkcjonowania szlaku. Jednak nawet i w tym przypadku oferta szlaku często ogranicza się tylko do możliwości oglądania zabytku z zewnątrz. W przypadku pozostałych tematów wyznaczenie szlaku wymusza na organizatorze stworzenie narracji, która będzie uświadamiała turyście znaczenie poszczególnych obiektów / miejsc. To zadanie wiąże się nie tylko z udostępnieniem zabytku ale również z wykreowaniem oferty skupionej wokół niego (dodatkowe materiały, warsztaty, pokazy, degustacje).
- BARIERY ZEWNĘTRZNE SZLAKÓW TURYSTYCZNO-KULTUROWYCH W MAŁOPOLSCE Problemy organizacyjne małopolskich szlaków turystyczno-kulturowych wynikają z błędnych założeń dotyczących tworzenia i funkcjonowania takich tras. Szlak jest produktem turystyczno-kulturowym skierowanym do określonej grupy odbiorców. Oferta zwiedzania szlaku jest bardziej wysublimowana, a tematyzacja sprawia, że na szlak docierają turyści zainteresowani konkretnym zagadnieniem. Niemniej samorządy, które najczęściej są inicjatorami powstania szlaków upatrują w tego typu produkcie turystycznym szansy na znaczne zwiększenie ruchu turystycznego w regionie. Z drugiej strony oczekują tego spektakularnego efektu w nieproporcjonalnie krótkim czasie. Stworzenie oferty turystycznej i jej promocja, a dodatkowo dotarcie do konkretnej grupy odbiorców jest zadaniem długofalowym. Brak interesariuszy / koalicji Inicjatorzy szlaków konstruując podstawowe założenia trasy rzadko zapraszają do współpracy podmioty, które posiadają zasoby lub kompetencje przydatne w funkcjonowaniu szlaku. Większość koordynatorów szlaków nie tworzy szerszych ram dla współpracy z instytucjami, organizacjami działającymi w obszarze turystyki, kultury i edukacji w miejscowościach objętych szlakiem. W ramach przedsięwzięcia jakim jest szlak turystyczno-kulturowy warto do współpracy zaprosić przedstawicieli innych sektorów: publicznego, prywatnego i pozarządowego zainteresowanych wspólnym działaniem na rzecz rozwoju oferty szlaku. Zakładanie koalicji lub tworzenie grona interesariuszy szlaku może sprzyjać rozbudowaniu oferty szlaku, także o nowe obiekty na trasie. Wspomaga to również promocję i informację o trasie. Można też nawiązać współpracę z koordynatorami innych szlaków, o podobnej tematyce oraz grupie odbiorców i wzajemnie promować swoją ofertę. Brak stałego finansowania Stworzenie szlaku turystyczno-kulturowego to inwestycja, na którą można pozyskać fundusze zewnętrzne. Utrzymanie szlaku już na takie dofinansowanie nie może liczyć. Z tego powodu zwykle szlak funkcjonuje do końca dofinansowania – potem trzeba tworzyć kolejny. Szlaki powstają zwykle bez biznesplanu, dla samorządów są metodą promocji zasobów gminy (strona internetowa, foldery, tablice) lub realizacji remontów infrastruktury. Brakuje myślenia o szlaku jako przedsięwzięciu (np. w ramach partnerstwa publiczno-prywatnego), które z lokalnych małych zasobów może stworzyć silną markę i jeden produkt. Brak spójnej promocji i informacji o szlakach Kolejnym problemem jest brak informacji o powstawaniu i funkcjonowaniu takich produktów turystyczno-kulturowych. Nie istnieje system całościowego informowania o szlakach: ich tematyce, ofercie i działaniach podejmowanych w ramach ich funkcjonowania. Turysta zainteresowany zwiedzaniem tematycznym nie ma możliwości zorientowania się w potencjale tras województwa małopolskiego, stąd też niewielki ruch turystyczny kierowany jest na szlaki. Ten problem próbuje rozwiązać program realizowany przez Małopolski Instytut Kultury w Krakowie – Szlaki Małopolski. Jest to serwis prezentujący małopolskie szlaki kulturowe.
- Jeśli chodzi o organizację wewnętrzną szlaku turystyczno-kulturowego, rozpatrywanego jako tematyczna trasa zwiedzania to na podstawie badań można wskazać trzy podstawowe mankamenty tej propozycji turystycznej w Małopolsce: bardzo częsty brak koordynatora, który zarządzałby całością zadań w ramach szlaku, skorelowany z tym brak oferty turystyczno-kulturowej oraz problemy ze znalezieniem informacji o szlaku (przede wszystkim brak oficjalnej strony internetowej). Brak koordynatora Niezbędnym elementem poprawnego budowania oraz funkcjonowania szlaku jest wyznaczenie koordynatora szlaku (osoba prywatna, instytucja, stowarzyszenie), który powinien czuwać nad całością przedsięwzięć podejmowanych w ramach szlaku. Do jego zadań należy m. in.: monitoring stanu obiektów i ich faktycznej dostępności, aktualizacja danych o szlaku, tworzenie materiałów informacyjnych i promocyjnych dotyczących trasy, dbanie o promocję i rozwój szlaku, tworzenie i realizacja oferty turystyczno-kulturowej, organizacja wydarzeń na szlaku. Problem braku osoby lub instytucji, która zajmuje się organizacją i funkcjonowaniem szlaku powoduje, że trasy tematyczne nie są stałą propozycją turystyczno-kulturową, ale funkcjonują tylko przez pewien czas. Najczęściej koordynatorami szlaków są organizacje pozarządowe, które w ramach różnych programów grantowych (np. Małopolska Gościnna) zdobywają środki na uruchomienie szlaku. Po zakończeniu realizacji projektu, polegającej z reguły na stworzeniu tablic i folderów, dalsze działania na szlaku nie są podejmowane. W przypadku, kiedy szlakiem zarządza organ samorządowy lub Urząd Marszałkowski Województwa Małopolskiego ogólna informacja o trasie umieszczana jest na stronie internetowej należącej do koordynatora. Szlak sam w sobie jednak nie posiada osobnej, czytelnej strony internetowej, dobrze pozycjonowanej i dającej się łatwo wyszukiwać w sieci. Kolejnym typem koordynatora szlaku są instytucje kultury, które nie posiadają kompetencji tworzenia i zarządzania produktem turystycznym ani stałego źródła finansowania takiego przedsięwzięcia. W każdym z tych przypadków brak jest pomysłów i konsekwencji w podejmowaniu dalszych działań związanych ze szlakiem – tworzenia oferty i jej realizacji. Brak oferty na szlaku Tworząc szlak turystyczno-kulturowy należy się zastanowić, co oprócz zwiedzania poszczególnych obiektów, może on zaoferować turyście. Udostępnienie zabytków dla turystów to podstawa dla funkcjonowania szlaku i baza do tworzenia oferty turystyczno-kulturowej. W zależności od rodzaju zabytku możliwe jest zwiedzanie tylko z zewnątrz (w przypadku obiektów zniszczonych, lub niepełniących funkcji turystycznych, na co dzień) lub także wewnątrz, na jasno określonych zasadach (godziny wstępu, możliwość wynajęcia przewodnika, kwestia opłat). Zarówno w pierwszym jak i drugim przypadku musi być zapewniona dostępność komunikacyjna (możliwość dojazdu środkami komunikacji publicznej lub samochodem) oraz precyzyjnie podana lokalizacja (w formie informacji na stronie internetowej, dokładnego opisu w przewodniku, folderze lub funkcjonalnej mapy). Samo udostępnienie nie jest jednak jeszcze ofertą w sensie turystycznym. Aby szlak funkcjonował muszą być podejmowane różnorodne działania mające na celu animację szlaku jako spójnej oferty: edukacyjnej, kulturalnej czy krajoznawczej. Oferta może składać się z wielu elementów np: stałych, wydarzeń cyklicznych lub specjalnych projektów realizowanych w sezonie turystycznym utrzymujących i rozwijających zainteresowanie szlakiem jako ofertą dla turystów kulturowych. Poziom propozycji powinien być zróżnicowany i dostosowany do różnych grup turystów (ze względu na wiek, zainteresowania itp.). Zdecydowana większość szlaków turystyczno-kulturowych w Małopolsce nie posiada rozbudowanej stałej lub choćby sezonowej oferty turystyczno-kulturowej, dlatego niewielu turystów ceni ją sobie i nie traktuje jako propozycji atrakcyjnego i ciekawego spędzenia czasu. Brak informacji Podstawowym działaniem podejmowanym w celu uruchomienia szlaku turystyczno-kulturowego jako atrakcji turystycznej jest stworzenie pakietu informacji na temat trasy. W skład tego pakietu wchodzi strona internetowa, wydawnictwa informacyjne, punkt informacyjny oraz oznaczenie (opcjonalnie). Dla turysty głównym źródłem wiadomości o szlaku jest sprawna, funkcjonalna strona internetowa, posiadająca administratora uzupełniającego i aktualizującego informacje o szlaku. Dodatkowymi elementami, które mogą być umieszczone na stronie internetowej szlaku mogą być materiały informacyjne i promocyjne przygotowane w formatach PDF (gotowe do wydrukowania). Ogromne znaczenie dla funkcjonalności strony internetowej ma również domena, która powinna nawiązywać do nazwy szlaku, tak aby było możliwe odnalezienie lub ustalenie takiej witryny. Ważne jest by turysta zainteresowany podróżą po szlaku mógł otrzymać pełną informację na temat warunków zwiedzania, trasy oraz obiektów. Wiadomości te można zdobywać w różny sposób: poprzez kontakt z koordynatorem szlaku (telefoniczny bądź e-mailowy) lub poprzez wizytę w punkcie informacyjnym szlaku. Informacja o takiej możliwości powinna być zamieszczona we wszystkich materiałach o szlaku (wydawnictwach, stronie internetowej, tablicach informacyjnych). Dodatkowo podczas wizyty w punkcie informacyjnym turysta mógłby dokonać zakupu materiałów, pamiątek itp. Należy zaznaczyć, że nie zawsze wszystkie te elementy muszą się pojawić, ważne jest jednak, aby była możliwość, choć w najskromniejszej formie zaistniała. Niezbędne do funkcjonowania szlaku są wydawnictwa informacyjne o szlaku, zawierające opis całej trasy, poszczególnych obiektów oraz informacje dotyczącą ich lokalizacji, zasad zwiedzania itp. Publikacje te związane są bezpośrednio ze szlakiem i stanowią istotną część funkcjonowania szlaku. Materiały informacyjne powinny być dystrybuowane w punktach informacji turystycznej oraz w poszczególnych obiektach. Wydawnictwa informacyjne mogą przybierać różne formy, być dystrybuowane odpłatnie lub nie, ważne jest jednak by dysponowały pełną informacją na temat szlaku. Istotnym elementem lokalizującym szlak w przestrzeni jest oznaczenie poszczególnych obiektów lub dróg dojazdowych za pomocą tablic informacyjnych lub kierunkowych. Tablice mogą zostać zastąpione (w przypadku szlaków wirtualnych) kompleksową informacją znajdującą się w materiałach informacyjnych o szlaku. Większość analizowanych szlaków turystyczno-kulturowych w Małopolsce nie posiada kompletnej, stale aktualizowanej strony internetowej. W związku z tym osoby zainteresowane podróżą po szlaku nie mają możliwości zaplanowania wycieczki po szlaku. Brak podstawowych informacji o lokalizacji, udostępnieniu i ofercie w poszczególnych obiektach szlaku zniechęca turystów do wyboru propozycji podróży po szlaku.
- Aby szlak kulturowy mógł stać się pełnowartościową ofertą turystyczno-kulturową niezbędne są (przynajmniej) 4 czynniki: 1. KOMPETENCJE (operatora szlaku) - inicjatorem lub wykonawcą szlaków najczęściej są instytucje czy organizacje, na co dzień działające w branży niezwiązanej bezpośrednio z turystyką (starostwa powiatowe, urzędy gmin, instytucje kultury), stąd problemy w stworzeniu i dopasowaniu oferty do profilu odbiorców. 2. POMYSŁ – to idea, dzięki której można określić Jak? Dla kogo? Kiedy? I po co? szlak powinien funkcjonować. Ważne jest by każdorazowo przeanalizować 3. PLAN - poza brakiem kompetencji inicjatorów takich przedsięwzięć brak jest również długofalowego planu funkcjonowania i rozwijania szlaku. Wiele tych przedsięwzięć funkcjonuje w perspektywie „od grantu do grantu” i w przypadku nie otrzymania dofinansowania – przestaje funkcjonować. Nie ma możliwości, by produkty tworzone bez długofalowej koncepcji rozwoju w aspekcie kreowania oferty i finansowania mogły przyczynić się do rozwoju miejscowości, czy przynosić zyski. 4. FUNDUSZE - bardzo często liczy się przede wszystkim możliwość wykorzystania dostępnych funduszy na rozwój turystyki.
- Aby szlak kulturowy mógł stać się pełnowartościową ofertą turystyczno-kulturową niezbędne są (przynajmniej) 4 czynniki: 1. KOMPETENCJE (operatora szlaku) - inicjatorem lub wykonawcą szlaków najczęściej są instytucje czy organizacje, na co dzień działające w branży niezwiązanej bezpośrednio z turystyką (starostwa powiatowe, urzędy gmin, instytucje kultury), stąd problemy w stworzeniu i dopasowaniu oferty do profilu odbiorców. 2. POMYSŁ – to idea, dzięki której można określić Jak? Dla kogo? Kiedy? I po co? szlak powinien funkcjonować. Ważne jest by każdorazowo przeanalizować 3. PLAN - poza brakiem kompetencji inicjatorów takich przedsięwzięć brak jest również długofalowego planu funkcjonowania i rozwijania szlaku. Wiele tych przedsięwzięć funkcjonuje w perspektywie „od grantu do grantu” i w przypadku nie otrzymania dofinansowania – przestaje funkcjonować. Nie ma możliwości, by produkty tworzone bez długofalowej koncepcji rozwoju w aspekcie kreowania oferty i finansowania mogły przyczynić się do rozwoju miejscowości, czy przynosić zyski. 4. FUNDUSZE - bardzo często liczy się przede wszystkim możliwość wykorzystania dostępnych funduszy na rozwój turystyki.