Οι σημαντικότερες λειτουργίες στην κλασική εποχή

1. Ελευθερία Χατζηγιαννίδου
Θεοδώρα Μαρία
Χατζηγιαννίδου
Μαρία Χαϊδευτή Φαρμακιώτη
Α΄5
2ο Λύκειο Ωραιοκάστρου
Σχ. Έτος 2017 - 2018

2. Εισαγωγή:
Η Αθήνα, παράλληλα με την πολιτιστική ανάπτυξη που γνωρίζει
την κλασική περίοδο παρασύρεται και σε μια οικονομική, η
οποία υποβοηθά ουσιαστικά την πολυεπίπεδη άνθησή της.
Καθώς ήταν το οικονομικό κέντρο της ανατολικής
Μεσογείου διέθετε μεγάλη πολιτική επιρροή. Βασιζόμενοι
σε αυτό οι Αθηναίοι έθεσαν κάποιους στόχους για την
ανάπτυξη της πόλης τους. Οι επιδιώξεις αυτές
πραγματοποιήθηκαν άμεσα μεταξύ άλλων και από έκτακτες
εισφορές που αποτελούσαν τον δεσμό της λειτουργίας.

3. Θεσμός λειτουργίας:
Ο θεσμός αυτός στηρίζεται σε δαπάνες που αφορούν
στρατιωτικές και θρησκευτικές εκδηλώσεις , οι οποίες
πραγματοποιούνταν από τους πλουσιότερους πολίτες της
Αθήνας. Η συμμετοχή αυτών των ανθρώπων ήταν μεν
υποχρεωτική προσέδιδε όμως τιμή και κύρος. Οι
λειτουργίες κατηγοριοποιούνταν ανάλογα με την χρήση των
ποσών που δαπανούνταν σε:
Τριηραρχία
Χορηγία
Αρχιθεωρία
Εστίαση
Γυμνασιαρχία
Ιπποτροφία

4. Είναι η προσφορά χρημάτων από έναν ή
περισσότερους ιδιώτες για τη συντήρηση ενός
κρατικού πλοίου. Κατά την Τριηραρχία
παραδιδόταν από το Αθηναϊκό κράτος στους
ευπορότερους των πολιτών από μια τριήρη, χωρίς
μεν πλήρωμα, αλλά με όλο τον εξαρτισμό καθώς
και με τον μισθό του προβλεπόμενου
πληρώματος.

5. Ο αναλαμβάνων Τριήραρχος, καλούμενος, και αργότερα
Τριηράρχης, υποχρεωνόταν στην επάνδρωση του
σκάφους με κατάλληλο πλήρωμα για την αναγκαία
συντήρησή του, διατηρώντας την διοίκηση καθ΄ όλο το
διάστημα της υποχρέωσης του. Η δαπάνη για την
αναλαμβανόμενη τριηραρχία ανέρχονταν στις 5.000 -
6.000 αττικές δραχμές, θεωρούμενη έτσι ως μάλλον
από τις δαπανηρότερες δημόσιες λειτουργίες, για
αυτό και επιβαλλόταν σε πολίτες που παρουσίαζαν
ετήσιο εισόδημα πολύ περισσότερο των 8.000
δραχμών.

6. Από το 412 π.Χ. και
κυρίως μετά από τη
ναυμαχία στους Αιγός
ποταμούς (405 π.χ.)
επιτράπηκε η
"συντριηραρχία" δηλαδή η
ανάθεση της δημόσιας
αυτής λειτουργίας σε δύο
πολίτες που κατέβαλαν ο
καθένας το ήμισυ της
δαπάνης , κυβερνώντας την
τριήρη επί εξάμηνο
εναλλάξ, ή καταβάλλοντας
ο ένας ολόκληρο το έτος
κατά παραχώρηση του
άλλου.

7.  Ο χορηγός αναλάμβανε τις δαπάνες για την κατάρτιση του
χορού, που απαρτιζόταν από δεκαπέντε χορευτές σε μια
τραγωδία ή από είκοσι τέσσερις σε μια κωμωδία, από 50 σε
έναν διθυραμβικό χορό, και χρηματοδοτούσε γενικότερα την
παράσταση του δραματικού έργου. Αυτή η λειτουργία
αποτέλεσε ίσως την πιο σημαντική καθώς τα θεατρικά έργα
δίδασκαν, πολιτικοποιούσαν , κοινωνικοποιούσαν και
δίδασκαν τους πολίτες

8. Η Αρχιθεωρία κάλυπτε τα
έξοδα της επίσημης
αποστολής- θεωρίας σε
πανελλήνιες γιορτές ή
στα μαντεία. . Ο
αρχιθέωρος αναλάμβανε
την αρχηγία σε περίπτωση
αποστολής πρεσβείας σε
μαντεία και στις
πανελλήνιες γιορτές στην
Ολυμπία, τους Δελφούς,
τη Νεμέα, τον Ισθμό και
τη Δήλο.
Η εστίαση ήταν η κάλυψη των
εξόδων του δείπνου μιας φυλής
σε θρησκευτικές γιορτές ή σε
αγώνες.

9. Γυμνασιαρχία είναι η καταβολή
των εξόδων για τη διατροφή και
την εκγύμναση αθλητών που θα
έπαιρναν μέρος σε «γυμνικούς
αγώνες». Υποχρέωση του
γυμνασίαρχου ήταν επίσης η
εκπαίδευση και η πληρωμή μίας
ομάδας δρομέων για τις
λαμπαδηδρομίες που τελούνταν
στη διάρκεια των Παναθηναίων,
των Ηφαιστείων και των
Προμηθείων.

10. Ο ιπποτρόφος
αναλάμβανε τη διάθεση
και την εκτροφή ίππων
είτε για το στρατό είτε
για μεγάλες γιορτές και
αγώνες. Επιβαλλόταν
μόνο στους
πεντακοσιομέδιμνους και
στους
τριακοσιομέδιμνους.

11. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
http://www.myrtis.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=219&Itemid=
246&lang=el
http://ebooks.edu.gr/modules/ebook/show.php/DSGYM-A105/29/159,922/
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CF%85%CE%BC%CE%BD%CE%B1%CF%83%CE
%B9%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%AF%CE%B
http://istioploikoskosmos.gr/%CE%B7-
%CF%87%CE%BF%CF%81%CE%B7%CE%B3%CE%AF%CE%B1-
%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-
%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B1%CE%B9%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%84%CE
%B1/
http://ebooks.edu.gr/modules/ebook/show.php/DSGL-A102/45/304,21970/