George Kokkinos (Μια συλλογή κειμένων – αγαπημένων – χιουμοριστικών – που θα παραμείνουν στο συρτάρι για πολλές δεκαετίες ακόμα ..γιατί εκεί είναι η θέση τους :) ) (2006 – 2007)

1. Χιουμορωμογράφημα
(Σημείωμα τουσυγγραφέως):
΄΄...εκείνοςπουήρθεαπ’τηνκόλασηνα με βρει
το είπε ξεκάθαρα:...Μόνοτα απαραίτητα”
θ’ αγοράσωχάπια για τηνυπότασηκαιηρεμιστικά
φιάλεςοξυγόνουγια τοάσθμα καιχάνζαπλαστ
για τα τραύματα πουάφησε πίσωτης η ζωή, όπως έτρεχε
...απότηντσέπη τουσκισμένουπαντελονιούμου
εμφανίζεταιδειλά-δειλάοΕλβετικόςσουγιάς
κόκκινος
εγώ δεμίλησα,μόνο τονάκουγα να μουμιλάει:
“...μόνοτα απαραίτητακιότανέρθειςνα φύγουμε”
“θα πονέσω;”ρώτησα “έχω πονέσειπολύ μέχρι σήμερα”
“θα πονέσω;”ρώτησα...
“Δεν είναιτίποτα ο θάνατος
σε ξετρυπώνειακαριαία,σεμαγκώνει,σεοδηγεί
κι ύστερα πετάςψηλά καιγίνεσαιαφέντηςτουεαυτούσου”
...ελευθερία είναι
να έχεις ένα κομμάτιχαρτίκι ένα μολύβι
καινα γράφεις, να γράφεις,να γράφεις
ό,τισου κατεβαίνειστοκεφάλι
χωρίς να σκέφτεσαιτίποτα
χωρίς να νιώθειςκαμιά ενοχήγια τίποτα
χωρίς να λογοκρίνειςτονίδιοτονεαυτόσου
χωρίς να νιώθειςτύψειςγια όσα έκανεςήαπέφυγεςνα κάνεις

2. ...ελευθερία είναινα γράφεις, όχινα σκέφτεσαι
γιατίτο ασυνείδητολειτουργείπολλέςφορές
ως σύμμαχοςτων ατομικώνσουδικαιωμάτων...
...κάποτεοιπηγέςενέργειαςτηςγης,θα στερέψουν
οι πάγοιστους πόλους,θα λιώσουν
κάποτεοι γυναίκες
θα αναλάβουντηνεξουσία,ολόκληρουτουπλανήτη
θα διοικούν,θα διατάζουνκαιθα αποφασίζουν
για όλους καιγια όλα...
καιτότεοι άρρενεςαπόγονοι,θα εκλείψουν...!΄΄
------
΄΄…σανμε κοιτάς
ότανψωνίζουμεπαρέα
είναιστο ράφικαιμαςγνέφειο χαλβάς
το καροτσάκιαυτόγεννήθηκεγια μας
έλα να φύγουμεπαρέα
κι άσετα ψώνια γι’ άλλημέρα
στουΦαγόπουλουειν’όλος ο ντουνιάς...΄΄
Επειδή χρειάζεταικλαυσίγελο ηζωή μας
απόψεπάλιδίχως θέμα
γράφωγια εμένα,εσάς,εκείνους
γράφωγια να ξεδώσωαπ’ τηνκαθημερινότητα
για να δώσω τροφήσενέα σχόλια
για να χώσω ακόμα πιο βαθιά στοσυρτάρι,τιςαναθεωρημένεςιδέεςμου

3. κι ύστερα ότανπεθάνω,βγάλτετεςκαιθάφτετεςστομνήμα κάτωαπ’τα κυπαρίσσια
μη με θωρείτεπου χαμογελάω,κλαίω,οδύρομαι,αναριγώ
κατά βάθοςσαςζηλεύω,βρίζω, φωνάζω,σπαρταράωκαιπενθώ
καταστρέφωό,τιέχτιζα με πάθοςκαιουρλιάζω
« Σ’ ΑΓΑΠΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!»
ει, ψιτ,εσύ κοριτσάκιμετοξανθόμαλλί
μου έχεις πρήξειτα ούμπαλα!
γκλανκ-γκλανκ,γκλιν-γκλιν,γκλιν-γκλιν
με το κωλοπαραθυράκιτουmsn
κάθετρειςκαιλίγο.Ουστ από‘δω!
1,70 σε ύψος,ωραίομπούτι, βουνά με θέα τις πεδιάδεςκαιτα βοσκοτόπια
έφαγεστα μούτρα μια πόρτα ίσα με τομπόι της!χι-χι-χι-χι 
19 ετών πλάσμα,πρόλαβενα συνάψει25 απανωτέςσχέσειςμε άρρενες
καιεξ αυτώνοι δύο,να της δείξουνπως αλείφουν τοφυστικοβούτυροστομ@^@άκι!
πέρασαντησήραγγα τουΑρτεμισίου,πουλέτε,ωσάν άλλα τρένα τουΟΣΕ!
τσαφ-τσουφ,τσαφ-τσουφ,τσαφ-τσουφ
τι λέει γι’αυτόο σοφόςλαός μας,πείτεμου;;;;
«απόμπρος παρθένα κιαπόπίσω μπαίνουν ...... τσαφ-τσουυυυυυφ....»
ει, εσύκοπελιά,πως την έχεις δει δηλαδήμετα παραθυράκια τουmsn;
θέλειςνα κατέβωαπ’τηνταράτσα,να τα σπάσωόλα,να τα κάνωλαμπόγυαλο;;;;;;
γκλανκ-γκλανκ,γκλιν-γκλιν,γκλιν-γκλιν
γαμώτην τρέλα μου,που γεννήθηκα ωραίοπαλουκάρι!!!!!!!!

4. Γιώργοσοβαρέψου!
Αγάπησεςκαιερωτεύτηκεςτοκαλύτεροκορίτσιπουθα μπορούσεςνα συναντήσειςκαινα
γνωρίσεις!Που πληρούσεόλεςτις προδιαγραφέςσουκαιπου σεέκανεπραγματικά
ευτυχισμένο!Το γέμισεςμε χάδια,αγκαλιές,φιλιά,τουμίλησες για τοφεγγαράκι,τ’
αστέρια,τηΣταχτοπούτα καιτουςπρίγκιπες,τοέκανεςντιριντάχτα,γέμισεςδύοολόκληρες
ποιητικέςσυλλογέςγια πάρτητου( όρσεμαλάκα Γιώργο!)
κι αυτότο κορίτσιγι’αντάλλαγμα μπρε,για να ανταποδώσειτην καλοσύνησου,είπεεκεί
πέρα ένα « ΑΝΤΕΚΑΙΓΑΜΗΣΟΥ ΜΕ ΑΛΛΗ,ΡΕΗΛΙΘΙΕ!!!!!!!!!!!!»

αχ! Τι ωραίοσυναίσθημα οΈρωτας,ε;;;;!!!!!
τη μια είσαιπάνωστα σύννεφα καιπετάς,την άλλησου έρχεταινα τηςδώσεις ένα χέρι
ξύλοπου σε προσγειώνεικατακόρυφα........
Μην πυροβολείτετον καλλιτέχνη,πυροβολήστετον κόσμοπουτον έπλασε
απόψεχωρίς θέμα
πιάνω τομολύβι στα χέρια,να γράψωό,τιμου ‘ρθει
να αραδιάσωτόνουςκαλλικατζούρεςκαιπίπες
κι όποιονπάρειο διάολος,χέστηκα!
πολλά υπέφερα,πολλά άκουσα,πολλά μουείπαν καιείπα
με πλήγωσαν,έσκασα,έβρισα,μίσησα κιέσφαξα
μα όχι, δενπειράζωτα ζώα,τ’ αγαπώ
με τους ανθρώπουςτα ΄χω, μέχρι αηδίας!
πολλέςφορέςμισώ τονίδιο μου τονεαυτό,για τα λάθητου
μετά από τρειςδεκαετίες,δενκατάφερενα αλλάξει
ούτετο πρώτο τουατόπημα…

ξέρεις,ότανκάνειςτοπρώτοσου λάθος
σε παίρνειη μπάλα καικάνειςκαιδεύτεροκαιτρίτο
φτιάχνειςμια αλυσίδα λαθών,αδιόρθωτων
που γίνεταιμπούμερανγκκαισεσυνθλίβειστομέλλον
είμαιπεπεισμένος,πως ο άνθρωποςείναιτοπιο ηλίθιο ζώον

5. εκείνοπου καταστρέφειτονίδιοτονεαυτότου
καιβρίζει τουςάλλους,ενώ μάλλονθα έπρεπενα βρίζει τα μούτρα του
ή στηνκαλύτερηνα έχειπυροβολήσει,τοκλούβιοτου κεφάλι
περισσότεροαπόευθιξία...
αλλά που να βρειςτιμιότητα καιειλικρίνεια στιςμέρεςμας;
δενκοιτάωνα βγω απ’ το σπίτι
καιπιάνεταιτοκεφάλιμου με πονοκέφαλοαπ’τομάτισας....
ούτεμια κούτα Deponδεφτάνεινα με συνεφέρει,κάργιες!!!!
- καλημέρα σαςΔεσποινίς,τιχρωστάω;;;(στοσουπερμάρκεττώρα,στοταμείονα πληρώσω
τηνκοπελίτσα,μεόλο μου το μισθό!)
σκάειένα χαμόγελο,γεμάτοαισιοδοξία καιμουλέειμε σθένοςκαιαποφασιστικότητα
αφούπρώτα έχει προλάβεινα με διαβάσειαπ’την κορφήως τα νύχια...
- είναι52 ευρώ και29 λεπτά Κύριε....
Τιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι; 52 ευρώ και29 λεπτά να είναιοι ώρεςσου καρακαλντάκα!
θηλυκέψυχοβγάλτη,πουθα μου πάρειςόλο τομισθό για ένα καλάθιτρόφιμα!!!
βρεουστ! 
πήγαινα να παρκάρω,πουλέτε,τοαμαξάκιμουτο.....συλλεκτικό!
κι όπως κουβαλάωτις τσάντεςμετα ψώνια απ’το Καρφούρι
ένα μ@^νί ως θαύματοςεμφανίστηκεμπροστά μου!
ΨΩΝΑΡΕΣ,ΨΩΝΑΡΕΕΕΕΕΕΕΣ,ΨΩΝΙΑΑΑΑΑΑΑ (φώναζα απόμέσα μου!)
- να σας ρωτήσω;;ε, συγνώμηνα σας ρωτήσωκάτι;;;;
ρωτάειανμπορείνα με ρωτήσει,δίχως να περιμένεινα της δώσω την άδεια να μερωτήσει!
πήρεπρωτοβουλίεςαπόμόνη της. Εγώ φταίωλοιπόν;;;;
- συγνώμη,να σας ρωτήσω;ψάχνωτην οδότου Έρωτος!!!!!!!!!!!!!!
σβιουυυυζζζζζ

6. « ΕΠΟΜΕΝΗ ΣΤΑΣΗ, ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ»
« nextstation,the cityof God !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!»
καφετέριεςπολλέςντενεκι, εκικτήρια πανύψηλα καιθεόρατα
που φτιαχτήκανεμεκόποκαιιδρώτα (μίζεςκαι προμήθειεςδηλαδή!)
με τζαμαρίες,πολυκινηματόγραφουςπουπαίζουν όλημέρα τις Αμερικάνικεςπίπες
κίνηση,φασαρία,μποτιλιάρισμα,φωνές,νέφος,καυσαέρια,κορναρίσματα
καιμια καντίνα στοπλάιτουOTE που γράφει“o Λαίμαργος”
χύνει ...ε,σόρρυ,ψήνειήθελα να πω,τα καλύτερα λουκάνικα τηςΑθήνας
σκληρά,σκληρά καινόστιμα μόλιςμπουν στοστόμα
με δώροτρία προφυλακτικά μεγεύσηπικραμύγδαλο!!!!!!!!!!!!
ελάτεστα Βόρεια προάστια,να θαυμάσετετιςαιθέριεςυπάρξειςτων Αθηνών
πίσω απ’ τις φιμέ τζαμαρίες,να μιλάνεόλητημέρα σ’ ένα κωλοτηλέφωνο
καιμάτι, να μη γυρίζουννα σαςκοιτάξουν μετα παλιόρουχα πουφοράτε!!!
σβιουυυυζζζζζ
« ΕΠΟΜΕΝΗ ΣΤΑΣΗ, ΑΥΤΟΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ»
« nextstationtaka-taka,τοπολύ σεκάνειμαλάκα !»
είμαιχυδαίος απόψε,δενέχω θέμα,κι έτσιγουστάρω
ξεχνάωτους τύπους,πηδάω τουςκανόνες
κρατάωμολύβικαιπυροβολώ!ΜΠΑΜ! σε σκότωσα 
έλα τώρα να σου δώσω ένα φιλί, να σ’ αναστήσω
τα βράδια τηςΚυριακής,γίνομαισωτήραςκαικάνωθαύματα
μαθαίνων’αγαπώόλο τονκόσμο
τα βράδια τουΣαββάτου,μελαγχολώκαιγίνομαικανίβαλος

7. φοράωμαύρεςμπότες,νούμερο45 και ποδοπατώτις ψυχές
είμαι67 κιλά,με ύψος1,81 και μένωΑθήνα
μπουρδελούπολησελατρεύω,κιας με σκοτώνεις!
εσύ μ’ έμαθες,τιθα πει χαστούκικι απογοήτευση
εσύ με δίδαξες,για τα πάθητουΧριστιανού
εσύ με γέννησεςαντίχριστο,να βράζωσεκατσαρόλαμεξύλα
ανθρώπινεςφωνούλες,πουλένε“σ’ αγαπώ”
πάμε για τηντρίτησελίδα λοιπόν,στοαπουσιολόγιοτηςζωής
έχω ήδη κοπεί απότο μάθημα,πάειη σχολική χρονιά
έμεινα μετεξεταστέοςστα προφορικά!
έπρεπενα περάσουν28 χρόνια και 300 γνωριμίες
για να τολμήσω, να το αποστομήσω,“πάμεγια καφέ,μανάρι?!”
άλλοικοιτούσαντα μπαλκόνια της,άλλοιτομ…… της
της είπαν,έτσιαπλά,“τι κάνειςτοβράδυ;”κι έπεσε!
πιάνουμε,με τοένα το χεράκι,τοδεξί(για τους δεξιόχειρες)
το εργαλείομας( δουλεύει,δεδουλεύει,δεν έχει σημασία!)
προσοχήπαρακαλώ,οιαριστερόχειρεςνα προσέξουν,καθ’ ότιυπάρχειπάντα οκίνδυνος
να μπερδευτούνκαινα τοξεριζώσουν,με λάθοςχεράκι!!!
καιαρχίζουμετο χορό:
«τάκα-τάκα-τάκα τα πεταλάκια
τάκα-τάκα-τάκατα τακουνάκια!!!!!»
στο προηγούμενοεπεισόδιο,πέρυσι,τα έβαλαμετις φιλολόγες
ώσπου κάπουμε πέτυχε μια απόδαύτες καιαμέσως ανέκραξε:
«ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ,ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙΙΙΙΙ
ήρθεστονκόσμο ο Αντίχριστος,φυλαχτείτεεεεεεεε!»

8. (τινα πει κανείςγια τομ…… της αλληνής;;;;;)
είμαιντροπαλούληςεγώ,βρετι νόμιζες;
μπορείνα γράφωστοχαρτί,παπάδεςμεράσα
αλλά η λέξηκολλάειστα χείλη,σφηνώνειστα δόντια
ρίξεεν’αγκίστρικαιβγάλτη,πανάθεμά σε,τιμε κοιτάς;
αλλά δεθα κοιμηθώμαζί σου, κουκλάρα μου
είμαιμισογύνηςεγώ, όπως ο Dali
τα βράδια τηςμελαγχολίας,ζωγραφίζωχυμένα ρολόγια στουςτοίχους
ο πατσάς,συμφωνώ,κάνεικαλόστοστομάχι
αλλά είναιμια αηδία στηνοσμή
κι όταντονακουμπήσειςστηγλώσσα,σου ‘ρχεταινα ξεράσεις
αλλά σεσχέση με τα υπόλοιπα σκατά πουτρώμε
είναιπιο νόστιμος...   
σ’ αγαπώμανάριμου,θέλωνα σεκάμω δικιά μου
να πάμε διακοπέςτοκαλοκαίρι,στιςΜπαχάμες
να βλέπουμετ’ αστέρια,τοηλιοβασίλεμα
τσόντεςποιοτικέςστηνtv καικιτς ταινίεςτηςπούτσας!
Aχ, αυτόείναιο έρωτας,αραλίκι,ξάπλα
ντιριντάχτα στοκρεβατάκιμας,αγκαλίτσα
καινα τρώμεστη μάπα,τονΣβαρτζενέγκερ...
ότανο Θεόςμοίραζεμυαλά,εμείςκρατούσαμετην ομπρέλα
…κι όπως πέρναγα πουλέτεμετο καροτσάκικαιτα ψώνια,μπροστά απότοράφιτων
καφέδωνστοσουπερμάρκετ,τσουπ!να’σουένα μ@Υν@κι,να με κόβειμε τολάγνο
βλέμμα της, απ’τηνκορφήίσα με τα νύχια!

9. Ντυμένηστα μαύρα,γύρωστα εικοσιπέντε,άντενα’τανεκοντά στα τριάντα,μ’ένα
καροτσάκιήκαλαθάκιστα χέρια δεθυμάμαιακριβώςτώρα,να σουλατσάρειμέσα στο
κατάστημα,δίπλα μου,γύρωμου,εντόςμου...
Με κάρφωσεμετα μάτια της,μόλις με πρωτοαντίκρυσε!Μα τι γκόμενοςπου είμαιρε
παιδιά καιδε το ήξερα ...εκείπουκαμιά γυναίκα δεγύριζενα μεκοιτάξειστοπαρελθόν,
τώρα όπου περιφέρομαισυγκεντρώνωτα βλέμματαόλων των θηλυκών!
Φταίω κι εγώλίγο, δεμπορώ να πω, γιατίπρόσεξα τησιλουέτα μου,διατηρώσταθερό το
βάροςμου,ξυρίζω τα μαλλιά μου ανά δύομήνες να μην πιάσουν ψείρες
φοράωπάντα τοίδιοστενό,χαμηλοκάβαλο,ξεβαμμένοτζινάκιπουφόραγα πάντοτεμετη
μαύρηζωστήρα,τοίδιο αθλητικόπαπουτσάκιμετιςτρεις ρίγες,τοίδιο χακίμακρυμάνικο
μπλουζάκιπου θυμίζει κάτιαπό Σβαρτζενέγκερστοστρατό,πωςνα τοκάνουμε;εντελώς
στρατιωτικήμπλούζα,κολλημένηπάνωστοαρρενωπό,τριχωτόμουστήθος,να φαίνεται
έτσι όλοτο θεσπέσιοκορμίμου, χωρίς να χρειάζεταινα βγάζωτα ρούχα ποτέ ....
κι όπως έστριψα τοκεφάλι,μετο χέριμου να πάρωτον καφέαπό τοράφι,τσακ!
γύρισεπάλινα με κοιτάξειμετις ματάρεςτης...την έκοψα όμωςαπόμακριά,ήθελε
παιχνιδάκια αλλά ντρεπότανετομανάριμου!Δεν πρόλαβα να γυρίσωτοκεφάλιστομέρος
της καιαμέσως χαμήλωσετο βλέμμα που προσηλώθηκεστιςτσικουλάτες!
Ε, όχι ρε παλουκάρια,να χάσουμετηγκόμενα για τιςτσικουλάτες...
κι όμως το κοριτσάκιντρεπότανεπολύ,αλλά την τρέλανα!
κι όπως πήρα τοκαροτσάκινα πάωαπέναντιστουςντοματοπολτούς,να ‘σουτομανάριμου
πάλι απόδίπλα!Είχε σταματήσειστα κουζινικά καιπεριεργαζόταν …
τα κατσαρολάκια καιτα τηγανάκια ....αχ!βράσιμοπουθέλειτο μ@ΥΛ@Κι σου
κορμίμου ατελείωτο,γοργόναμου,πριγκίπισσά μου,έρωτά μουαγιάτρευτε!
Δεν της μίλησα,παλουκάρια μου,όχι,ποτέ,ούτεζήτησα το τηλέφωνότης,ποτέτέτοια
πράγματα,εμείςείμεθα τύποισοφιστικέκαιλόγιοι
....(μουνάτεγελάκιαε;;;;;;;)
Εμείς δεν υποπέσαμεποτέστοαδίκημα της μουνοδουλίασης,συντρόφια,δεν υπήρξαμε
μουνοφαγάδες,γαμίκουλες,καζανόβες, νταβατζίδες,ερωτολάγνοι καικ@υλωμέν@ιγια
τηνπρώτη τυχούσα του σουπερμάρκετ!
Πάντα προσπαθούσαμενα αγαπήσουμε,να ερωτευτούμετηγυναίκα,να τηγνωρίσουμε,να
τη μάθουμεκαλά!Εμείςφροντίσαμενα αναπτύξουμεβαθύταταφιλικέςσυναναστροφές,

10. να κάνουμεφιλίεςμε γυναικείες παρέες,να αναπτύξουμεδυνατούςδεσμούςαγάπηςκαι
συντροφικότητας!Εμείςπροσπαθήσαμενα βρούμετοκαταλληλότεροταίριπουμας
αναλογεί, μέσα απότηνπνευματικήταύτισηκαισύγκλισητων επιθυμιών μας!
....καιτελικά,ακόμα τραβάμετημαλακία μετοδεξίμας το χέρι,κάθεβράδυ...!!!! 
Εμείς συντρόφια αγάμητα,ανέραστα,απήδηκτα στημάχητην ερωτική,σταθήκαμεστο
ύψοςτων περιστάσεων,χωρίςνα ψάχνουμεαπεγνωσμένα για μια τρύπα να χώσουμετο
πουλάκιμας,όπως κάτιάλλοιπου μόλις δούνεμ…..ll.στοσουπερμάρκετ,τρέχουν να
πάρουναυτόγραφομετηγνωστήαφιέρωση“στις8 έξω απ’το flocafe ...να είσαιεκεί,
τηλέφωνο6969696969”!!!!!!!!
Εμείς λεβενταραίοιτσουτσαράδεςμου,δεν πέσαμεθύματα μιαςγνωστήςδιαφήμισηςπου
μας έλεγε“είναικεφάτη,γύρισεαπ’τουΦαγόπουλου”μετον λούτσογια σήμερα
εξασφαλισμένο....γιααύριοπαίζεικαιόχι! 
Κλάψαμε,πονέσαμε,αγαπήσαμε,λυπηθήκαμεαπότα κρύα πιάτα μετιςχυλόπιτες,αλλά
δεντο βάλαμεκάτωποτέ,ούτεκαιυποχωρήσαμεστο ελάχιστο,μηθέλονταςνα
προδώσουμετις αρχέςμας!Κι όταντο βλέμμα μας συναντιέταιτόσοεπίμονα μετον άγγελο
των ονείρωνμας,απλά τοπροσπερνάμε,σα να μην έτρεξετίποτα στην τελική!
΄΄΄…σανμεκοιτάς
ότανψωνίζουμεπαρέα
είναιστο ράφικαιμαςγνέφειο παστουρμάς
κι εμείς τι λέμε;στ’ αρχίδια μαςκι εμάς
θα γίνω τώρα εγώ μια σφαίρα
καικάτσεψώνιζεόλη μέρα
στουΦαγόπουλουειν’όλος ο ντουνιάς...΄΄
George Kokkinos (Μια συλλογήκειμένων –αγαπημένων – χιουμοριστικών – που θα
παραμείνουνστοσυρτάριγια πολλέςδεκαετίεςακόμα ..γιατίεκείείναιηθέσητους  )
(2006 – 2007)