Επανάσταση 1821, Ιστορία Γ΄ Γυμνασίου (εργασία μαθητών)

1. ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΜΠΟΥΜΠΟΥΛΙΝΑ
Η ΠΟΛΥΤΑΡΑΧΗ ΖΩΗ ΜΙΑΣ
ΚΑΠΕΤΑΝΝΙΣΑΣ

2.  Υδραία στην
καταγωγή,γεννήθηκε στις
φυλακές της Κωνσταντινούπολης
στις 11 Μαΐου του 1771 ,όταν η
μητέρα της Σκεύω , επισκέφτηκε
τον τότε φυλακισμένο από τους
Τούρκους και ετοιμοθάνατο
πατέρα της Σταυριανό Πινότσι. Η
σύλληψη και η φυλάκιση του
Πινότσι ήταν αποτέλεσμα της
ενεργούς συμμετοχής του στην
επανάσταση της Πελοποννήσου
το 1769- 70 , γνωστή στην ιστορία
μας ως Ορλωφικά .

3.  Μετά το θάνατο του Πινότσι
στην Πόλη , μητέρα και κόρη
επιστρέφουν στην Ύδρα Την
βάφτισε και της έδωσε το
όνομά της ο εκεί
φυλακισμένος πολέμαρχος της
Μάνης, Παναγιώτης
Μούρτζινος.Τέσσερα χρόνια
αργότερα η Σκεύω έρχεται σε
δεύτερο γάμο με τον
Σπετσιώτη καπετάνιο
Δημήτριο Λαζάρου ή Ορλώφ
και έτσι η Μπουμπουλίνα
εγκαταστάθηκε πλέον οι
Σπέτσες .

4.  Από μικρή λατρεύει τη
θάλασσα και τα καράβια και
συναρπάζεται από τις ιστορίες
των ναυτικών αλλά και από
τους Θούριους του Ρήγα για
την πατρίδα και τη λευτεριά .
Είναι η αναμφισβήτητη
αρχηγός ανάμεσα στα οκτώ
ετεροθαλή αδέρφια της ,
δείχνοντας έτσι από νεαρή
ηλικία τον ισχυρό μέχρι
πείσματος χαρακτήρα της , το
θάρρος και την
αποφασιστικότητα της .

5.  Μελαχρινή με αρχοντική κορμοστασιά , ατίθαση και επιβλητική ,
παντρεύτηκε δυο φορές, στην ηλικία των δεκαεπτά με τον
Σπετσιώτη Δημήτριο Γιάννουζα και στην ηλικία των τριάντα ετών
με τον Σπετσιώτη πλοιοκτήτη και πλοίαρχο Δημήτριο
Μπούμπουλη από τον οποίο έλαβε το όνομα Μπουμπουλίνα, με το
οποίο έγινε γνωστή. Και οι δυο σκοτώθηκαν από Αλγερινούς
πειρατές. Της άφησαν, ωστόσο, μια τεράστια περιουσία, την οποία
ξόδεψε εξ ολοκλήρου για να αγοράσει καράβια και εξοπλισμό για
την Ελληνική Επανάσταση έτος 1811 βρίσκει την Μπουμπουλινα
δυο φορές χήρες , μητέρα επτά παιδιών και κληρονόμο πλοίων
μετρητών και ακίνητων. Τα μετρητά που είχε κληρονομήσει από
τον Μπούμπουλη ήταν πάνω από 300.000 τάλαρα. Κατάφερε να
αυξήσει την περιουσία της με σωστή διαχείριση και εμπορικές
δραστηριότητες.

6.  Αρχικά έγινε συνέταιρος σε αρκετά πλοία ενώ αργότερα
κατασκεύασε τρία δικά της, το ένα από τα οποία με το όνομα
Αγαμέμνων πήρε μέρος στην Ελληνική Επανάσταση του 1821,
μήκους 48 πήχεων και έχοντας 18 κανόνια, η ναυπήγηση του
οποίου κόστισε 75.000 τάλαρα. Το όνομα αυτό το έδωσε στη
ναυαρχίδα της από τον ομηρικό βασιλιά των Μυκηνών,
Αγαμέμνονα, που οδήγησε τους Έλληνες στον Τρωικό πόλεμο.
Αυτό δείχνει πόσο τιμούσε η Μπουμπουλίνα την ελληνική
ιστορική της κληρονομιά και τι συμβόλιζε το όνομα του πλοίου
της.
 Όμως, το 1816 οι Οθωμανοί επεχείρησαν να κατάσχουν την
περιουσία της, επειδή τα πλοία του συζύγου της μετείχαν υπό
ρωσική σημαία στον Ρωσοτουρκικό Πόλεμο του 1806. Με τη
μεσολάβηση του ρώσου πρεσβευτή στην Κωνσταντινούπολη
Στρογκάνωφ και της μητέρας του Σουλτάνου κατόρθωσε να
διασώσει την περιουσία της. Η Βαλιντέ Νακσιντίλ Σουλτάν πρέπει
να εντυπωσιάστηκε πολύ από το χαρακτήρα και την
προσωπικότητα της Μπουμπουλίνας , ώστε πείσει τον γιο της
Μαχμούτ Β’ , να υπογράψει ειδικό φιρμάνι με το όποιο
εξασφαλίζεται η περιουσία της Μπουμπουλίνας και παύει πλέον ο
φόβος της σύλληψης της από τους Τούρκους.

7.  Στην Κωνσταντινούπολη φαίνεται ότι μυήθηκε στη
Φιλική Εταιρεία το 1819, αλλά το γεγονός
αμφισβητείται, καθώς είναι γνωστό ότι η οργάνωση δεν
έκανε ποτέ μέλη της, γυναίκες. Μόλις η
Μπουμπουλίνα επέστρεψε στις Σπέτσες διέταξε τη
ναυπήγηση του πλοίου «Αγαμέμνων», για το οποίο
δαπάνησε 25.000 δίστηλα. Με μήκος 48 πήχεις
(περίπου 34 μέτρα) και εξοπλισμένο με 18 κανόνια, ο
«Αγαμέμνων» καθελκύστηκε το 1820 και ήταν το
μεγαλύτερο πλοίο που έλαβε μέρος στην Επανάσταση.

8.  Όταν ξεκίνησε η ελληνική επανάσταση, είχε
σχηματίσει δικό της εκστρατευτικό σώμα από
Σπετσιώτες, τους οποίους αποκαλούσε «γενναία μου
παλικάρια». Είχε αναλάβει να αρματώνει, να συντηρεί
και να πληρώνει τον στρατό αυτό μόνη της όπως έκανε
και με τα πλοία της και τα πληρώματά τους, κάτι που
συνεχίστηκε επί σειρά ετών και την έκανε να ξοδέψει
πολλά χρήματα για να καταφέρει να περικυκλώσει τα
τουρκικά οχυρά, το Ναύπλιο και την Τρίπολη. Έτσι τα
δύο πρώτα χρόνια της επανάστασης είχε ξοδέψει όλη
της την περιουσία.

9. • Μετά την κατάληψη του Ναυπλίου από τους Έλληνες στις 30
Νοεμβρίου 1822, το νεοσύστατο κράτος της έδωσε κλήρο στην πόλη
ως ανταμοιβή για την προσφορά της στο έθνος και η
Μπουμπουλίνα εγκαταστάθηκε εκεί. Στα τέλη του 1824, η Ελλάδα
υποφέρει από τον δεύτερο εμφύλιο πόλεμο, όπου η Κυβέρνηση
Κουντουριώτη (η κυβέρνηση των Πλοιάρχων των νησιών)
υπερισχύει του συνασπισμού των Προεστών και των Στρατιωτικών
της Πελοποννήσου, με αποτέλεσμα ο Πάνος Κολοκοτρώνης, που
διατελούσε φρούραρχος Ναυπλίου, να δολοφονηθεί και ο
Κολοκοτρώνης να συλληφθεί και να φυλακιστεί μαζί με άλλους
οπλαρχηγούς σε ένα μοναστήρι της Ύδρας, τον Προφήτη Ηλία.
• Η Μπουμπουλίνα αντέδρασε και ζήτησε την αποφυλάκιση του
Κολοκοτρώνη, λόγω του σεβασμού που έτρεφε προς αυτόν. Τότε η
ίδια κρίνεται επικίνδυνη από την Κυβέρνηση και συλλαμβάνεται
δύο φορές από το Υπουργείο Αστυνομίας με εντολή να φυλακιστεί.
Τελικά η Μπουμπουλίνα εξορίστηκε στις Σπέτσες χάνοντας τον
κλήρο γης που το Κράτος της είχε παραχωρήσει στο Ναύπλιο.

10.  Το 1825 και ενώ η Μπουμπουλίνα ζούσε στις
Σπέτσες, πικραμένη από τους πολιτικούς και την
εξέλιξη του Αγώνα και έχοντας ξοδέψει όλη την
περιουσία της στον πόλεμο, η Ελλάδα βρέθηκε ξανά
σε μεγάλο κίνδυνο. Στις 12 Φεβρουαρίου ο Αιγύπτιος
ναύαρχος Ιμπραήμ Πασάς με έναν τουρκοαιγυπτιακό
στόλο, αποβιβάζεται στο λιμάνι της Πύλου στην
Πελοπόννησο με 4.400 άντρες, σε μια τελευταία
προσπάθεια να σταματήσει την επανάσταση. Η
Μπουμπουλίνα, παραμερίζοντας την δυσαρέσκειά
της για τους πολιτικούς και καθοδηγούμενη μόνο
από την φιλοπατρία της, άρχισε να προετοιμάζεται
για νέες μάχες όταν έρχεται όμως τότε το άδοξο τέλος
της, στις 22 Μαΐου 1825.

11. • Ο μικρότερος γιος της από τον πρώτο της γάμο, ερωτεύεται την
κόρη της πολύ πλούσιας οικογένειας των Κουτσαίων στις Σπέτσες.
Οι Κουτσαίοι ήταν πάρα πολύ πλούσια οικογένεια και πρόκριτοι
των Σπετσών, οι οποίοι όμως δεν ήθελαν τον γάμο μεταξύ των δύο
οικογενειών διότι η Μπουμπουλίνα είχε ξοδέψει πια την τεράστια
περιουσία της και είχε παραπέσει οικονομικά. Υπάρχει και η
εκδοχή ότι η κοπέλα αυτή, Ευγενία Κούτση, ήταν ήδη
λογοδοσμένη να πάρει κάποιον άλλον πλουσιότερο Σπετσιώτη. Οι
δύο νέοι όμως αγαπιούνται, κλέβονται και πηγαίνουν στο σπίτι
του πρώτου άντρα της Μπουμπουλίνας, του Δημητρίου Γιάννουζα.
• Η Μπουμπουλίνα μαθαίνει το γεγονός και πάει και αυτή στο
σπίτι να δει τι γίνεται, λίγο αργότερα καταφθάνουν και οι
Κουτσαίοι πολύ εξαγριωμένοι με την απαγωγή, την οποία
θεώρησαν μεγάλη προσβολή σύμφωνα με τα έθιμα της εποχής.
Κατά την διάρκεια μιας πάρα πολύ μεγάλης λογομαχίας μεταξύ
Μπουμπουλίνας και Κουτσαίων, o Ιωάννης Κούτσης πυροβολεί
την Μπουμπουλίνα το βόλι την πετυχαίνει στο μέτωπο και την
αφήνει αμέσως νεκρή. Έτσι η Μπουμπουλίνα, που αφιέρωσε όλη
της τη ζωή για την απελευθέρωση του έθνους της, σκοτώθηκε
άδοξα σε μια συμπλοκή. Οι Ρώσοι μετά τον θάνατό της, της
απένειμαν τον τίτλο της «Ναυάρχου», έναν τίτλο με παγκόσμια
μοναδικότητα για γυναικεία μορφή.

12.  Επί γενεές απόγονοι της
Μπουμπουλίνας υπηρέτησαν
πιστά την πατρίδα μέσα από
τις τάξεις του πολεμικού
ναυτικού . Έντεκα απόγονοι
της υπήρξαν ανώτατοι
αξιωματικοί . Δυο από αυτούς
αποστρατεύτηκαν με το βαθμό
του ναύαρχου κι άλλοι δυο με
το βαθμό του υποναύαρχου .
Τρεις από αυτούς
ασχολήθηκαν αργότερα και
υπηρετήσαν ως βουλευτές και
υπουργοί . Στις αρχές του
1900 υπηρετούσαν επτά
Μπουμπουλαίοι αξιωματικοί
στο πολεμικό ναυτικό .

13.  Το αρχοντικό της ηρωίδας στις
Σπέτσες παρέμεινε πάντοτε στην
οικογένεια Μπουμπουλη και ο
τωρινός ιδιοκτήτης και
τετρασέγγονος της ηρωίδας ,
Φίλιππος Δερμετζής –
Μπουμπουλης , το μετέτρεψε το
1991 σε μουσείο . Έτσι
εξασφάλισε κάποιο εισόδημα για
την πολυδάπανη αλλά αναγκαία
επισκευή και συντήρηση του
κτιρίου . Αλλά το
σπουδαιότερο,είναι η διάδοση της
ιστορίας της θρυλικής
Μπουμπουλίνας σε χιλιαδες
Έλληνες και ξένους επισκέπτες
που τα είκοσι τελευταία χρόνια
ξεπέρασαν το μισό εκατομμύριο
άτομα .

14.  Η τριακόσιων
τετραγωνικών μέτρων
βοτσαλωτή αυλή του
αρχοντικού , φιλοξένει
τα τελευταία χρόνια
του Πολιτιστικό
φεστιβάλ του μουσείου
με βραδιές ποίησης,
χορού, μουσικής,
τραγουδιού, θεάτρου,
κλπ.

15. Η επιμέλεια της εργασίας έγινε από
τις μαθήτριες :