1. ΤΑ ΕΘΙΜΑ ΤΗΣ ΤΣΙΚΝΟΠΕΜΠΤΗΣ
Η δεύηεξε εβδνκάδα ηνπ Σξησδίνπ, είλαη γλσζηή θαη
σο «Κξεαηηλή» θαη ε πην μερσξηζηή κέξα ηεο
ζπγθεθξηκέλεο εβδνκάδαο είλαη ε Πέκπηε, ε
επνλνκαδόκελε «Σζηθλνπέκπηε» θαηά ηελ νπνία,
ζύκθσλα κε ην έζηκν, ζηα ζπίηηα ςήλνπλ θξέαο ζηε
ζράξα γεκίδνληαο ηνλ αέξα κε ηε κπξσδηά ηεο
«ηζίθλαο».
Η πξνέιεπζε απηνύ ηνπ παξάμελνπ εζίκνπ ράλεηαη
ζηα βάζε ηνπ ρξόλνπ, σζηόζν ζύκθσλα κε εηθαζίεο, ζπλδέεηαη κε ηηο βαθρηθέο
γηνξηέο ησλ αξραίσλ Ειιήλσλ θαη Ρσκαίσλ πνπ ζεσξνύζαλ ην θαγνπόηη θαη ην
γιέληη, ηεξνηειεζηία γηα ηελ θαιή επθνξία ηεο Γεο, ηελ Αλνημε.
Επίζεο, ε Σζηθλνπέκπηε είλαη ην «έλαπζκα» γηα ηηο εθδειώζεηο ηεο Απνθξηάο, αθνύ
κέζα ζηηο επόκελεο εβδνκάδεο αθνινπζνύλ ηα Κνύινπκα, ην Καξλαβάιη θαη ε
Καζαξά Δεπηέξα.
Πέξα από ην θαζηεξσκέλν ςήζηκν θξεάησλ, θάζε πεξηνρή ηεο Ειιάδαο έρεη ηα δηθά
ηεο ήζε θαη έζηκα γηα ηελ Σζηθλνπέκπηε.
Ελδεηθηηθά αλαθέξνπκε κεξηθά:
΢ηελ Κέξθπξα γίλνληαη ηα ιεγόκελα «Κνξθηάηηθα Πεηεγνιέηζηα». Η ιέμε Πεηεγνιέηζηα
ζεκαίλεη θνπηζνκπνιηό θαη πξαγκαηνπνηείηαη ην βξάδπ ηεο Σζηθλνπέκπηεο, ζηελ
Πηάηζα θνληά ζηελ ηνπνζεζία «Κνπθνπλάξα» ηεο, Κέξθπξαο.
΢ηελ Πάηξα, ηελ πόιε ηνπ Καξλαβαιηνύ, έρνπκε ην έζηκν ηεο Γηαλλνύιαο ηεο
Κνπινπξνύο, ε νπνία ζύκθσλα κε ηελ παξάδνζε, πηζηεύεη πσο ν Ναύαξρνο
Οπίιζνλ έξρεηαη λα ηελ παληξεπηεί θαη ηνλ πεξηκέλεη κάηαηα ζα ηελ ηξειή ζην ιηκάλη.
Έηζη ηελ Σζηθλνπέκπηε, νη Παηξηλνί ληύλνπλ θάπνηνλ λύθε, ή βάδνπλ έλα νκνίσκα
λύθεο ζην ιηκάλη θαη δηαζθεδάδνπλ γύξσ ηνπ.
΢ηηο ΢έξξεο αλάβνπλ κεγάιεο θσηηέο ζηηο αιάλεο θαη αθνύ ςήζνπλ ην θξέαο, πεδνύλ
από πάλσ ηνπο.
΢ηελ Κνκνηελή, ηελ Σζηθλνπέκπηε, ηα
αξξαβσληαζκέλα δεπγάξηα αληαιιάζζνπλ δώξα
θαγώζηκα πξαγκαηώλνληαο ηελ παξνηκία ν
«έξσηαο πεξλάεη από ην ζηνκάρη».