2. Առնո Բաբաջանյանը ծնվել է 1921 թ-ին, մահացել է
1983թ-ին:
Առնո Բաբաջանյանը 1929 թ-ին ընդունվել է Երևանի
կոնսերվատորիային կից երաժշտական դպրոցը: 1947
թ-ին ավարտել է նույն կոնսերվատորիայի
ստեղծագործական, 1948 թ-ին՝ Մոսկվայի
կոնսերվատորիայի դաշնամուրի բաժինները: 1946–48
թթ-ին միաժամանակ կատարելագործվել է Մոսկվայի
հայ մշակույթի տան երաժշտական ստուդիայում:
1950–56 թթ-ին դասավանդել է Երևանի
կոնսերվատորիայում:
3. Որպես դաշնակահար` աչքի է ընկել հատկապես իր
ստեղծագործությունների կատարմամբ: Նրա
ստեղծագործական ոճը ձևավորվել է հանրահայտ
կոմպոզիտորներ Արամ Խաչատրյանի և Սերգեյ
Ռախմանինովի ազդեցությամբ: Դա առավել
արտահայտվել է նրա առաջին երկու գործերում՝
դաշնամուրի և ջութակի կոնցերտներում: Սակայն
Բաբաջանյանի ստեղծագործական
անհատականությունը դրսևորվել է հատկապես
դաշնամուրի և նվագախըմբի համար գրած
«Հերոսական բալլադում», ապա՝ դաշնամուրային
տրիոյում:
4. Բաբաջանյանի ինքնատիպ ոճը դրսևորվել է նաև
ջութակի ու դաշնամուրի սոնատում, թավջութակի
կոնցերտում: Նրա «Վաղարշապատի պար»,
«Պրելյուդ» և «Էքսպրոմտ» գործերն արժանացել են
բարձր գնահատականի: Մեծ ժողովրդականություն են
վայելում «Էլեգիա», «Հայկական ռապսոդիա»
(համահեղինակ՝ Ալեքսանդր Հարությունյան),
«Նոկտյուռն» երկերը: Նորարարական
առանձնահատկություններով են օժտված «Պոլիֆոնիկ
սոնատը», հատկապես` «Վեց պատկերը»:
Բաբաջանյանի դ 3 կվարտետը նվիրված է Դմիտրի
Շոստակովիչի հիշատակին:
5. Կոմպոզիտորի բացառիկ տաղանդը խոր
զգացմունքայնությամբ դրսևորվել է նաև նրա
երգերում: Հանրահայտ են Բաբաջանյանի
«Երկրագնդի լավագույն քաղաքը», «Կամուրջներ»,
«Գուշակիր ցանկությունս», «Մի շտապիր» և այլ
երգեր, որոնք կատարվել են ԽՍՀՄ-ում
և արտասահմանում: Գրել է նաև երաժշտություն
թատրոնի («Իմ սիրտը լեռներում է») և հայկական
կինոնկարների համար՝ «Հասցեատիրոջ
որոնումները» (1955 թ.), «Ամպրոպի արահետով» (1956
թ.), «Առաջին սիրո երգը» (1958 թ., համահեղինակ՝
Ղազարոս Սարյան), «Հարսնացուն հյուսիսից» (1975
թ.), «Բաղդասարը բաժանվում է կնոջից» (1976 թ.),
«Երջանկության մեխանիկան» (1982 թ.) և այլն: 1991 թին` Մոսկվայում, 1996 թ-ին Երևանում ստեղծվել են
«Առնո Բաբաջանյան» հիմնադրամները:
