3. ΚΑΝΟΝΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟ ΤΟΥ ΘΗΛΥΚΟΥ ΓΕΝΟΥΣ
Το θηλυκό γένος των τρικατάληκτων δευτερόκλιτων επιθέτων κανονικά λήγει σε -η.
π.χ. ὁ ἀγαθ-ός, ἡ ἀγαθ-ή, τό ἀγαθ-όν
Όταν, όμως, πριν από την κατάληξη -ος του αρσενικού υπάρχει φωνήεν ή -ῥ-, τότε
λήγει σε -α το οποίο είναι μακρό.
π.χ. ὁ πλούσι-ος, ἡ πλουσί-α* , τό πλούσι-ον
(*προσοχή στον τονισμό: Η λήγουσα είναι μακρά η ΠΠΛ δεν τονίζεται)
π.χ. ὁ μικρ-ός, ἡ μικρ-ά, τό μικρ-όν.
11. ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΘΕΤΙΚΩΝ ΕΠΙΘΕΤΩΝ
(ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΟΣ/ΥΠΕΡΘΕΤΙΚΟΣ ΒΑΘΜΟΣ)
Τα παραθετικά των επιθέτων διακρίνονται σε δύο βασικές κατηγορίες:
Α. Στα ομαλά δευτερόκλιτα επίθετα (πχ. πτωχός/σοφός )
ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΟΣ ΥΠΕΡΘΕΤΙΚΟΣ
-ό/ώτερος , -ο/ωτέρα , ό/ώτερον ό/ώτατος , ο/ωτάτη , ό/ώτατον
12. Πότε –ο και πότε –ω;
Εάν η παραλήγουσα του επιθέτου είναι φύσει μακρά (η, ω ή δίφθογγοι), στα παραθετικά
του επιθέτου χρησιμοποιείται το - ο-.
π.χ. ξηρός -ξηρότερος- ξηρότατος/πτωχός-ότερος-ότατος/δεινός-ότερος-ότατος
Εάν η παραλήγουσα του επιθέτου είναι «θέσει μακρά» (= δηλαδή, οποιαδήποτε συλλαβή
,εφόσον ακολουθείται από δύο ή περισσότερα σύμφωνα ή διπλό σύμφωνο ), στα
παραθετικά του επιθέτου χρησιμοποιείται το - ο-.
π.χ. θερμός – θερμότερος- θερμότατος , ἔνδοξος- ενδοξότερος-ενδοξότατος
Εάν η παραλήγουσα του επιθέτου είναι βραχεία (ε,ο), στα
παραθετικά του επιθέτου χρησιμοποιείται το - ω-.
π.χ. σοφός- σοφώτερος- σοφώτατος
13. !!! Παρατηρήσεις για τα δίχρονα φωνήεντα
Έχουν το δίχρονο της παραλήγουσας μακρό τα επίθετα:
που είναι σύνθετα με β΄ συνθετικό τα ουσιαστικά λύπη,
κίνδυνος, ψυχή, θυμός, νίκη και κύρος
π.χ. εὒψυχος (εὐψυχότερος-εὐψυχότατος),
εὒθυμος, ἐπικίνδυνος
14. Sos
Τα επίθετα που λήγουν σε –ιος -ικος –ιμος -ινος –
–ακος- αλος –αμος –ανος -ατος-αρος –υρος -χος
έχουν το δίχρονο της παραλήγουσας βραχύ οπότε
οπότε σχηματίζουν τα παραθετικά τους σε –ώτερος –
ώτατος
π.χ. πλούσιος, ἔντιμος, τίμιος, ἥσυχος, δυνατός
15. Β. Στα τριτόκλιτα επίθετα σε –ης,-ης-ες και –ων,-ων,-ον
ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΟΣ ΥΠΕΡΘΕΤΙΚΟΣ
-έστερος ,εστέρα,έστερον -έστατος ,-εστάτη - έστατον
πχ. (ὁ/ ἡ αληθής, τό αληθές ὁ /ἡ σώφρων, τό σῶφρον)
...........................................................................................................................
...........................................................................................................................
16. Γ. στα ανώμαλα που κατά κανόνα λήγουν σε:
ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΟΣ ΥΠΕΡΘΕΤΙΚΟΣ
-(ί) ων , -(ί)ων ,-(ι)ον -ιστος , ίστη, ιστον
Δες σελ.19 βιβλίου
17.
18.
19. !!! ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΑ ΕΠΙΘΕΤΑ ΠΟΥ ΔΕ ΣΧΗΜΑΤΙΖΟΥΝ ΠΑΡΑΘΕΤΙΚΑ
Δε σχηματίζουν παραθετικά τα επίθετα που σημαίνουν :
ύλη (πχ. λίθινος) ,
τόπο (θαλάσσιος),
χρόνο (νυκτερινός),
μέτρο (δίπηχυς),
συγγένεια ή καταγωγή (πατρικός),
μόνιμη κατάσταση (θνητός, ἀθάνατος)
20. Περιφραστικοί τύποι παραθετικών
Όλα τα επίθετα (και τα επιρρήματα) μπορούν να
περιφραστικά παραθετικά ως εξής:
Συγκριτικός βαθμός: μᾶλλον +θετικός βαθμός επιθέτου
Υπερθετικός βαθμός: μάλιστα +θετικός βαθμός επιθέτου
πχ. σώφρων , μᾶλλον σώφρων, μάλιστα σώφρων
22. ΑΣΚΗΣΗ 1: Να σχηματίσετε τα παραθετικά των επιθέτων και στα τρία γένη:
λαμπρός, δίκαιος, ἱερός, χαλεπός, γενναῖος, σεμνός, εὐδαίμων, ἀσθενής, νέος,
τίμιος, ἒνδοξος, ἐπικίνδυνος, φρόνιμος, μεγαλοπρεπής, βραχύς, ἀσεβής, ἂξιος,
βέβαιος, ἂφθονος,
ΑΣΚΗΣΗ 2: Να κλιθούν τα παραθετικά : ὁ ἡ ἀμείνων , τὀ ἂμεινον
ΑΣΚΗΣΗ 3: Να διαβάσετε τις παρακάτω προτάσεις και να βρείτε
α) τα παραθετικά και β) το δεύτερο όρο της σύγκρισης.
Στη συνέχεια να τις μεταφράσετε.
α) Τι δ’ ἐστίν μεῖζον ἀγαθόν ἀνθρώποις ὑγείας;
β) Καλῶς ἀκούειν μᾶλλον ἢ πλουτεῖν θέλε.