2. ΕΠΙΘΕΤΙΚΕΣ ΜΕΤΟΧΕΣ
(πάντα συνημμένες) (μτφρ = ο οποίος)
Ισοδυναμούν με αναφορική δευτερεύουσα πρόταση και
έχουν κάποιο συντακτικό ρόλο
(υποκ/αντικ/κατηγ/επιθετικ. προσδ./παράθεση).
Συνήθως συνοδεύονται από άρθρο.
π.χ. Οἱ νόμοι τὸ δίκαιον καὶ τὸ συμφέρον βούλονται.
5. ΤΕΛΙΚΕΣ
(πάντα συνημμένες) (μτφρ= για να, με σκοπό να )
Απαντώνται σε χρόνο μέλλοντα.
Συντάσσονται με ρήματα που δηλώνουν σκόπιμη
ενέργεια ή κίνηση.
Συνήθως προτάσσεται το ως.
π.χ Οἱ Ἀθηναῖοι παρεσκευάζοντο ὡς ταῦτα πράξοντες.
6. ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΕΣ
(μτφρ = επειδή)
Συνοδεύονται συνήθως από τα μόρια ἅτε, οἷα,
οἷον /ὡς /ὥσπερ .
Συνήθως προηγούνται ρήματα ψυχικού πάθους ή
δικανικά.
π.χ. Κατηγοροῦσιν τινές ἡμῶν ὡς οὐκ ὀρθῶς
βουλευομένων.
7. ΤΡΟΠΙΚΕΣ
(μτφρ=…οντας / μενος)
Συνήθως σε χρόνο ενεστώτα.
Με ρήματα κίνησης πάντα οι μετοχές ἒχων /
ἂγων (=οδηγώντας) / φέρων
πχ. Ἦλθεν ἒχων ναῦς ὀλίγας.
8. ΕΝΑΝΤΙΩΜΑΤΙΚΕΣ
(μτφρ = αν και)
Συνήθως προτάσσονται τα καί, καίπερ, καίτοι και όταν
υπάρχει άρνηση τα ουδέ, μηδέ.
Το ρήμα συνοδεύεται συχνά απ’το όμως , έπειτα.
Πχ. Ἀριστείδης δίκαιος ὢν, ὅμως ἐφυγαδεύθη ἐξ Ἀθηνῶν.
9. ΥΠΟΘΕΤΙΚΕΣ
(μτφρ =αν)
Σοβαρές ενδείξεις για την αναγνώρισή της είναι
αν η μετοχή έχει άρνηση μή ή
αν το ρήμα έχει δυνητικό ἂν
ή βρίσκεται σε χρόνο μέλλοντα.
Πχ. Νικήσαντες ἁπάντων κύριοι ἒσεσθε.
10. Το υποκείμενο της μετοχής βρίσκεται
στο ίδιο γένος, αριθμό και πτώση με
τη μετοχή
11. ΣΥΝΗΜΜΕΝΗ
λέγεται η μετοχή της οποίας το υποκείμενο έχει και
άλλη συντακτική θέση στην πρόταση.
π.χ. Οἱ Θηβαῖοι ἐπορεύοντο καίοντες οἰκίας.
12. ΑΠΟΛΥΤΗ
λέγεται μια μετοχή το υποκείμενο της οποίας
δεν έχει άλλο συντακτικό ρόλο στην
πρόταση.
Τις περισσότερες φορές βρίσκεται σε γενική
πτώση και σπανιότερα σε αιτιατική (όταν
προέρχεται από απρόσωπο ρήμα ).
Π.χ. Πορευομένων τῶν ανδρῶν Ξενοφών κραυγήν ἢκουσε.
13. ΠΡΟΣΟΧΗ:
π.χ. Κατηγοροῦσιν τινές ἡμῶν ὡς οὐκ ὀρθῶς
βουλευομένων.
(Η μετοχή βρίσκεται σε πτώση γενική αλλά είναι
συνημμένη γιατί το υποκείμενο της μετοχή ἡμῶν
είναι και αντικείμενο του ρήματος κατηγοροῦσιν.)