Παραμύθι

2. Μια φορά κι έναν καιρό στα
βάθη του Θερμαϊκού κόλπου
υπήρχε ένα θαλασσινό σχολείο.
Σ΄ αυτό το θαλασσινό σχολείο
όλα τα θαλάσσια πλάσματα
πήγαιναν να μάθουν πώς να
πείσουν τους ανθρώπους για τη
σωστή χρήση του νερού και να
ανακυκλώνουν, αποφεύγοντας
να ρυπαίνουν το περιβάλλον.

3. Οι κάτοικοι σπαταλούσαν άσκοπα
το νερό και πετούσαν παντού τα
σκουπίδια τους. Για ανακύκλωση
ούτε λόγος.
Τα ψάρια κινδύνευαν και τα
παιδιά δεν μπορούσαν να
παίξουν στις παραλίες.

4. Στη Δ2 τάξη του θαλασσινού
σχολείου φοιτούσαν 23 ψαράκια
όλων των ειδών.
Μια μέρα πήγαν εκδρομή στην
επιφάνεια της θάλασσας. Η
κατάσταση που αντίκρισαν ήταν
απελπιστική.
Παντού σκουπίδια: πλαστικά
μπουκάλια, πλαστικές σακούλες,
χαρτιά και τόσα άλλα.

5. Ξαφνικά ένα ψαράκι καθώς
κολυμπούσε εγκλωβίστηκε σε ένα
κονσερβοκούτι. Η δασκάλα και τα
άλλα ψάρια κατάφεραν με
δυσκολία να το σώσουν. Στη
συνέχεια προσπάθησαν όλα μαζί
με τις ουρές τους να πετάξουν τα
σκουπίδια έξω, όμως δεν τα
κατάφεραν.

6. Τότε πετάχτηκε η τσιπούρα η
Αφρούλα και είπε:
-Μόνοι μας δεν θα τα
καταφέρουμε και γι' αυτό
προτείνω να επισκεφτούμε τους
μαθητές της Δ2 τάξης του 2ου
Δημοτικού Σχολείου Πεύκων.

7. Το θαλασσινό σχολείο είχε
αδελφοποιηθεί με το 2ο Δημοτικό
Σχολείο Πεύκων μέσα από
προηγούμενα προγράμματα και
είχαν βρει λύσεις σε πολλά
προβλήματα. Έτσι, τα ψάρια
έτρεξαν κατευθείαν στο σχολείο
να συζητήσουν με τους μαθητές.

8. Τα παιδιά άκουσαν με πολλή
προσοχή τα ψάρια. Την άλλη μέρα
οργάνωσαν μια περιβαλλοντική
εκδρομή για να καθαρίσουν τις
ακτές. Στη συνέχεια επισκέφτηκαν
τους υπεύθυνους του δήμου και
συζήτησαν το πρόβλημα. Όλοι
υποσχέθηκαν ότι θα προσέχουν
και θα βοηθήσουν.

9. Γρήγορα όμως όλα ξεχάστηκαν.
Τα αποθέματα νερού λιγόστευαν
και η μόλυνση του περιβάλλοντος
αυξανόταν.
Παιδιά και ψάρια που έβλεπαν
την κατάσταση να χειροτερεύει,
αποφάσισαν να πάρουν την
υπόθεση πάνω τους και να
αναλάβουν δράση.

10. Ζήτησαν βοήθεια από τον ήλιο, τα
σύννεφα και τον άνεμο.
Τα σύννεφα κρύφτηκαν και ο
ήλιος με τις καυτές ακτίνες του
έκανε το νερό να εξατμίζεται.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά,
ένας δυνατός άνεμος φύσηξε και
έφερε όλα τα σκουπίδια από τις
ακτές στις πόρτες των σπιτιών.

11. Οι κάτοικοι όταν αντίκρισαν την
κατάσταση πανικόβλητοι έτρεξαν
στο σχολείο να συζητήσουν με τα
παιδιά και τα ψάρια τι πρέπει να
κάνουν.
Αν τρέχει το νερό
σαν να μην τρέχει
τίποτα,
γρήγορα δεν θα
τρέχει τίποτα.
Αν σκουπίδια πετάτε,
σκουπίδια θα φάτε.

12. Τα παιδιά τους εξήγησαν τα
προβλήματα που δημιουργούνται
με την άσκοπη σπατάλη και
ρύπανση του νερού.
Τα ψάρια μίλησαν για τους
κινδύνους που αντιμετωπίζουν
από τα απορρίμματα.
Οι πολίτες κατάλαβαν το λάθος
τους και από εκείνη τη μέρα
άλλαξαν συμπεριφορά.

13. Κατανάλωναν το νερό με
περίσκεψη και έκαναν
ανακύκλωση. Οι ακτές της πόλης
καθαρίστηκαν και η μόλυνση
μειώθηκε.
Τα παιδιά και τα ψάρια έτρεξαν
γρήγορα στη θάλασσα να
κολυμπήσουν. Ο ήλιος, τα σύννεφα
και ο άνεμος χαμογελούσαν.
Όλα τώρα ήταν διαφορετικά!!!