Ιστορίες

2. Αν το συγκεκριμένο έργο τέχνης είναι η αρχή μιας ιστορίας, τι μπορεί να ακολουθήσει;
Ξαφνικά βρεθήκαμε σ‘ ένα
τοπίο που θα μπορούσε να
είναι ένας μελαγχολικός
πίνακας. Αρχικά το πρώτο
συναίσθημα ήταν μόνο θλίψη.
Αντικρύσαμε ψηλά καμένα
δέντρα, ανάμεσα από τους
ξερούς λοφίσκους υπήρχαν
παγωμένα νερά και άγονο ξερό
έδαφος.
Όμως, κάποτε ήταν ένα
όμορφο μέρος γεμάτο ζωή.
Καταπράσινα δέντρα,
λουλούδια και πουλιά.
Η ηλιαχτίδα που
ξεπροβάλει μας δίνει
δύναμη και ελπίδα. Ήδη
άρχισαν να φυτρώνουν
μικρά θαμνάκια.
Η φύση με τη βοήθεια
των ανθρώπων θα
ξαναγεννηθεί. Θα πάρει
χρόνο αλλά αυτό το τοπίο
θα γίνει όπως και πριν.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΧΕΛΩΝΟΥΔΗ

3. Αν το συγκεκριμένο έργο τέχνης είναι η αρχή μιας ιστορίας, τι μπορεί να ακολουθήσει;
Μια μέρα πρωί πρωί
πήγα μια βόλτα στο δάσος.
Αυτό που αντίκρισα με
ξάφνιασε δυσάρεστα γιατί
περίμενα να δω ένα
καταπράσινο τοπίο και αυτό
που είδα ήταν ξεροί καμένοι
κορμοί δέντρων.
Είμαι χαρούμενος όμως γιατί
ανάμεσα από τα ξερά βουνά
ξεπροβάλλει ο ήλιος δίνοντάς μας
την ελπίδα ότι αυτό το δάσος με
την βοήθεια των ανθρώπων
θα γίνει ξανά καταπράσινο
όπως ήταν και πριν γεμίζοντας
ζωή, οξυγόνο και ομορφιά τον
πλανήτη μας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΧΕΛΩΝΟΥΔΗΣ

4. Αν το συγκεκριμένο έργο τέχνης είναι η αρχή μιας ιστορίας, τι μπορεί να ακολουθήσει;
Μια μέρα ονειρεύτηκα
πως ήμουν ελεύθερος και
περπατούσα στο δάσος.
Καθώς περπατούσα μέσα στο
μονοπάτι ξάφνου βρέθηκα σε
μέρος περίπλοκο.
Περιτριγυρισμένο από
μεγάλα βουνά, υπήρχαν
παντού κατάμαυρη ξεροί
κορμοί με το έδαφος γεμάτο
πράσινους θάμνους.
Ήταν δύσβατα και δεν
έβλεπα πλέον μονοπάτι για να
περάσω, να που όμως βγήκε ο
ήλιος και οι ηλιαχτίδες τους
απλώθηκαν, μου έδωσε τη
δύναμη να συνεχίσω το ταξίδι
μου.
Σπύρος Αρχιτεκτονίδης

5. Αν το συγκεκριμένο έργο τέχνης είναι το μέσον μιας ιστορίας, τι θα μπορούσε να έχει συμβεί
προηγουμένως; Τι θα ήταν επόμενο να συμβεί;
Μία μέρα κοντά σε ένα δεντρόσπιτο
βρισκόταν ένα πανέμορφο δάσος που
όλοι θαύμαζαν. Ήταν τόσο όμορφο που
όταν πήγαινες για έναν περίπατο εκεί
ένιωθες σαν να ήσουν σε έναν
παράδεισο.
Σε αυτό το δάσος πήγαινα κάθε
Σάββατο με τους γονείς μου και με τον
σκύλο μου. Όταν πηγαίναμε εκεί εγώ
ένιωθα πως είμαι σε παραμύθι. Άκουγα
το κελάηδισμα από τα πουλιά και ήταν
σαν να είχαν φέρει στο δάσος
ορχήστρα.
Όμως ένα Σάββατο όταν φτάσαμε
εκεί είδαμε το δάσος και μείναμε με το
στόμα ανοιχτό. Όλο το δάσος είχε
γεμίσει με πλαστικά σακούλες και
σκουπίδια. Κάποιοι είχαν αφήσει τα
σκουπίδια τους εκεί.
Τώρα το δάσος είχε γίνει
σκουπιδότοπος. Όλα εκεί ήταν
άσχημα και έτσι εμείς δεν
θέλαμε να ξανά πάμε σε αυτό
το μέρος.
Το δάσος κάθε μέρα γινόταν
όλο και χειρότερο. Τα φύλλα
έπεφταν από τα δέντρα και το
νερό από την λιμνούλα σιγά
σιγά λιγόστευε. Τις ηλιόλουστες
μέρες το δάσος φαινόταν ωραίο
αλλά όταν κάποιος έμπαινε
ξανά έβγαινε γρήγορα.
Αυτό το δάσος παρόλο που
ήταν ωραίο κατέληξε από
δάσος σε σκουπιδότοπο.
Άννα

6. Αν το συγκεκριμένο έργο τέχνης είναι το μέσον μιας ιστορίας, τι θα μπορούσε να έχει συμβεί
προηγουμένως; Τι θα ήταν επόμενο να συμβεί;
Μια φορά κι έναν καιρό,
εγώ και οι γονείς μου πήγαμε
σε ένα βουνό για εξερεύνηση.
Εκεί κοντά υπήρχε ένα δάσος,
που ήταν επικίνδυνο για τα
ζώα και τους ανθρώπους.
Μέσα στο δάσος είχε πολλές
παγίδες.
Τα δέντρα ήταν ξερά και
σπασμένα επειδή το νερό ήταν
μολυσμένο από τα πολλά
σκουπίδια.
Στεναχωρηθήκαμε πολύ
που είδαμε το δάσος σε αυτή
την κατάσταση και
αποφασίσαμε να κάνουμε κάτι
για αυτό.
Γυρίσαμε πίσω στην πόλη και
ζητήσαμε βοήθεια από τους
κατοίκους της περιοχής μας. Βέβαια
όλοι συμφώνησαν και ξεκινήσαμε
όλοι μαζί για το δάσος.
‘Όλοι μαζί καθαρίσαμε τα
σκουπίδια και τις παγίδες, κόψαμε και
πετάξαμε τα ξεραμένα δέντρα και
φυτέψαμε άλλα. Καθαρίσαμε τα
σκουπίδια και από το ρυάκι για να
έχουν τα δέντρα καθαρό νερό.
Ορίσαμε ομάδες ανθρώπων να
ελέγχουν το δάσος κάθε εβδομάδα,
ομάδες για φυτεύουν δέντρα και
ομάδες για να καθαρίζουν το ρυάκι.
Μέσα σε ένα εξάμηνο το δάσος
από σκουπιδότοπος έγινε το πιο
όμορφο δάσος.
Βασίλης Κ.

7. Αν το συγκεκριμένο έργο τέχνης είναι το μέσον μιας ιστορίας, τι θα μπορούσε να έχει συμβεί
προηγουμένως; Τι θα ήταν επόμενο να συμβεί;
Ήταν καλοκαίρι
όταν το δάσος δίπλα
στο χωριό μου είχε
πιάσει φωτιά. Ήμουν
και εγώ εκείνη την
ημέρα εκεί με την
οικογένειά μου.
Ήταν τρομακτικό
να βλέπεις τις φλόγες
να καίνε αυτό το
πανέμορφο μέρος.
Το επόμενο καλοκαίρι, που
ξαναπήγαμε στο χωριό, αυτό
που είδα ήταν πολύ
ευχάριστο. Το δάσος είχε
αρχίσει να ξαναζωντανεύει.
Έβλεπες όλη τη χαμηλή
βλάστηση να πρασινίζει, τους
θάμνους και τα λουλούδια. Τα
δέντρα ήταν ακόμα ξερά, αλλά
ο παππούς μου είπε πως θα
ξαναζωντανέψουν και αυτά.
Παρασκευή

8. Αν το συγκεκριμένο έργο τέχνης είναι το μέσον μιας ιστορίας, τι θα μπορούσε να έχει συμβεί
προηγουμένως; Τι θα ήταν επόμενο να συμβεί;
Πριν από πολλά χρόνια
όταν η μαμά μου ήταν
μικρή, μου είχε πει για ένα
πανέμορφο δάσος όπου
πήγαινε με τους γονείς της.
Είχε πανύψηλα
καταπράσινα δέντρα με
άφθονη βλάστηση. Τα
υπέροχα αγριολούλουδα
μοσχοβολούσαν σε όλο το
δάσος.
Ένιωθες θεσπέσια με
τις ωραίες μυρωδιές των
λουλουδιών και το ωραίο
θέαμα της καταπράσινης
γης.
Έτσι μια μέρα αποφάσισε να
πάει και εμένα για να το δω. Μόλις
φτάσαμε αυτό που αντικρίσαμε ήταν
σοκαριστικό. Το δάσος είχε καεί τα
δέντρα ήταν ξερά και γυμνά.
Ευτυχώς όμως τα αγριολούλουδα
και τα αγριόχορτα ξανά φύτρωσαν
και έκρυβαν λίγο την ασχήμια των
δέντρων και μαζί με τον ήλιο το
θέαμα ήταν ωραίο.
Αποφασίσαμε λοιπόν με τη
μαμά και λίγους καλούς φίλους να
κάνουμε αναδάσωση . Μετά από
λίγα χρόνια όταν ξαναπεράσαμε
από εκεί είδα το πανέμορφο δάσος
όπως ακριβώς μου το διηγήθηκε η
μαμά μου.
Κοσμάς

9. Αν το συγκεκριμένο έργο τέχνης είναι το μέσον μιας ιστορίας, τι θα μπορούσε να έχει συμβεί
προηγουμένως; Τι θα ήταν επόμενο να συμβεί;
Πριν δυο καλοκαίρια
εκεί περπατούσαμε, κάναμε
εξερεύνηση, ανακαλύπταμε
καινούρια μονοπάτια με τα
ξαδέρφια μου.
Κοιτάζοντας τους
πεθαμένους κορμούς η
λύπη μου μεγάλωσε
ακόμη περισσότερο.
Υπάρχει όμως ελπίδα.
Τη βλέπω στις ακτίνες
της καινούριας μέρας. Το
αγαπώ αυτό το μέρος και
θα κάνω το παν για να το
δω να έχει πάλι ζωή.
Βασίλης Μ

10. Αν το συγκεκριμένο έργο τέχνης είναι το τέλος μιας ιστορίας, ποια θα μπορούσε να είναι αυτή η
ιστορία;
Κάποτε υπήρχε ένα πολύ
όμορφο δάσος, γεμάτο ψηλά
καταπράσινα δέντρα,
ανθισμένα λουλούδια και ένα
ποταμάκι με πεντακάθαρα
νερά με μικρά ψαράκια να
ζούσαν μέσα σ’ αυτό.
Σε αυτό το δάσος υπήρχε
πολλή ζωή και ζωντάνια.
Πουλάκια κελαηδούσαν και
ζώα τριγυρνούσαν παντού.
Δυστυχώς όμως οι
άνθρωποι που το
επισκέπτονταν δεν το
προστάτεψαν, ούτε το
σεβάστηκαν. Πετούσαν τα
σκουπίδια τους εκεί.
Σιγά-σιγά το δάσος άρχισε να
καταστρέφεται και να χάνει την
ομορφιά του. Με αποτέλεσμα να
μετατραπεί σ’ ένα άσχημο δάσος.
Τα δέντρα ξεράθηκαν και χάσανε τα
φύλλα τους, Το ποταμάκι στέρεψε
από νερό και το καταπράσινο
χορτάρι έμοιαζε πλέον άρρωστο,
γεμάτο βρωμιά. Δεν μπορούσε να
ζήσει κανένα ζωάκι εκεί και το
δάσος ερήμωσε.
Μετά από λίγους μήνες πήγαν
κάποιοι άνθρωποι στο δάσος για
να το καθαρίσουν και να φυτέψουν
καινούρια δέντρα, έτσι ώστε να
αποκτήσει το δάσος και πάλι ζωή.
Αθηνά

11. Αν το συγκεκριμένο έργο τέχνης είναι το τέλος μιας ιστορίας, ποια θα μπορούσε να είναι αυτή η
ιστορία;
Ήταν φθινόπωρο και τα
δέντρα είχαν αρχίσει να
ρίχνουν το φύλλωμά τους. Μια
παρέα παιδιών, αγοριών, πήγε
ένα πρωί στο δάσος για μια
ημερήσια εκδρομή.
Τα παιδιά αποφάσισαν να
ψήσουν. Περνούσε η ώρα και
σιγά σιγά επειδή φυσούσε
άρχισε να παίρνουν φωτιά τα
δέντρα. Φοβισμένα και
πανικοβλημένα αμέσως
κάλεσαν την πυροσβεστική. Τα
δέντρα όμως κάηκαν, δε
πρόλαβε να έρθει η
πυροσβεστική.
Όταν ήρθε η πυροσβεστική
είχαν σχεδόν καταστραφεί τα
πάντα. Στο χώμα δε φύτρωνε
τίποτα, τα λιγοστά φύλλα που
είχαν τα δέντρα, κάηκαν. Ήταν
πολύ άσχημο δάσος….
Την ομορφιά τους τώρα
κανείς δε θα τη δει. Το χώμα
ήταν ξερό και δεν φύτρωνε
τίποτα πια. Δεν μπορούσαν οι
άνθρωποι να βοηθήσουν να
ξαναγίνει όμορφο. Κανείς δε
νοιαζόταν! Το δάσος έμενε
έτσι…
Ζαφειρία

12. Αν το συγκεκριμένο έργο τέχνης είναι το τέλος μιας ιστορίας, ποια θα μπορούσε να είναι αυτή η
ιστορία;
Ο χάρτης που
κρατούσαμε στα χέρια μας,
μιλούσε ξεκάθαρα για τον
χαμένο θησαυρό της
“Μαγεμένης κοιλάδας”.
Πόσες ιστορίες είχαμε
ακούσει για αυτό το μέρος!
Τα βήματα ήταν απλά, θα
ακολουθούσαμε τις οδηγίες
του χάρτη για να βρούμε την
κοιλάδα. Το δύσκολο ήταν ότι
θα έπρεπε να είμαστε εκεί
από το βράδυ.
Τον θησαυρό έλεγαν,
προστάτευαν ξερά δέντρα,
όμοια με χέρια ανθρώπων και
επικίνδυνα δηλητηριώδη φυτά.
Με τις πρώτες αχτίδες του
ήλιου θα έπρεπε να έχουμε
διασχίσει την κοιλάδα γιατί ο
θησαυρός φαίνονταν μόνο τα
πέντε πρώτα λεπτά της
ανατολής.
Μετά από όσα είχα ακούσει
για αυτήν την κοιλάδα την
φανταζόμουν πολύ τρομακτική!
ΙΑΣΩΝ

13. Αν το συγκεκριμένο έργο τέχνης είναι το τέλος μιας ιστορίας, ποια θα μπορούσε να είναι αυτή η
ιστορία;
Περιμένω πώς και πώς την
αυριανή μέρα. Ο μπαμπάς μου μας
υποσχέθηκε να μας πάει ξανά στο
υπέροχο δάσος που είχε πολλά
δέντρα και ζώα μικρά και μεγάλα.
Είχε και ένα ρυάκι που πήγαινε
σε μια τεχνητή λίμνη γεμάτη ψάρια.
Ξεκινήσαμε χαράματα. Θέλαμε να
φτάσουμε πριν την ανατολή του
ηλίου για να δούμε από ψηλά το
δάσος.
Στη διαδρομή ξαφνικά είδαμε ένα
εργοστάσιο και ρωτήσαμε έναν
άνθρωπο τι δουλειά έχει αυτό το
εργοστάσιο σε αυτό το όμορφο
μέρος και μας απάντησε θα πάτε
πιο κάτω και θα καταλάβετε τι έγινε
εδώ.
Δεν κατάλαβα τι εννοούσε ώσπου
φτάσαμε σε ένα ύψωμα. Μόλις
άρχισε ο ήλιος να ανατέλλει και τότε
είδα ένα θέμα που δεν θέλω να το
θυμάμαι.
Όλα είχαν ξεραθεί από τους
σωλήνες που έφυγαν από το
εργοστάσιο και πήγαιναν στη
λιμνούλα που τώρα ήταν βρώμικη και
γεμάτη από κουφάρια ζώων. Ζωή
δεν υπήρχε μόνο ένα νεκρό μέρος.
Φύγαμε γρήγορα …..έμεινα με την
ανάμνηση ότι κάποτε ήταν ένα
υπέροχο μέρος.
ΑΝΝΑ ΜΑΡΙΑ ΚΟΥΤΣΟΚΩΣΤΑ

14. Αν το συγκεκριμένο έργο τέχνης είναι το τέλος μιας ιστορίας, ποια θα μπορούσε να είναι αυτή η
ιστορία;
Πριν από χρόνια αυτό ήταν
ένα ωραίο δάσος μέχρι που
έπιασε μια πυρκαγιά.
Το δάσος καταστράφηκε
και έμειναν καμένα δέντρα.
Από τότε έχει μείνει ένα
καμένο δάσος.
Κανένας δεν τολμά να
πάει εκεί, γιατί υπάρχουν
φήμες ότι εκεί πέρα ζουν τα
φαντάσματα των ανθρώπων
που κάηκαν και αυτό γιατί
ακούγονταν παράξενοι ήχοι
και φοβόντουσαν πολύ.
Από τότε δεν πηγαίνει
κανένας στο στοιχειωμένο
δάσος.
ΓΙΩΡΓΟΣ