Kultura polityczna jako wyznacznik społeczeństwa obywatelskiego w państwach w...Małgorzata Sikora-Gaca
Kultura polityczna łączy w sobie dwa dość istotne zagadnienia będące często podstawowym wyznacznikiem społeczeństwa obywatelskiego – kulturę i politykę. Zakres terminu nie jest jeszcze do końca usystematyzowany, co powoduje, iż problematyka zjawiska prezentowana jest w rożnych ujęciach. Można stwierdzić, iż łączy ono w sobie trzy zasadnicze kwestie: instynkt społeczny, rozum i naturę.
M. Sikora-Gaca, R. Herba, Kultura polityczna jako wyznacznik społeczeństwa obywatelskiego w państwach wschodnioeuropejskich, [w:] L. Kacprzak, B. Koszel, A. Marcinkowski, Społeczeństwo obywatelskie jako dobro wspólne, Piła 2012, s. 137-151.
Kazachstan w Konstytucji z 1995 roku uznał, podobnie jak inne państwa Azji Centralnej, równorzędność dwóch postaci sprawowania władzy przez naród
(bezpośredniej i przedstawicielskiej). Jednakże ograniczenia wprowadzone ustawą
konstytucyjną znacząco zawęziły zakres przedmiotowy referendum. Prawo zarządzenia referendum ma tylko prezydent Kazachstanu, co powoduje, że obywatele mogą
jedynie występować do głowy państwa o przeprowadzenie ogólnokazachstańskiego
referendum. W praktyce ustrojowej Kazachstanu od 1995 roku (przyjęcie obecnej
Konstytucji) obywatele nie mieli okazji wziąć udziału w referendum. Pojawiające się
wnioski były odrzucane przez głowę państwa. Wobec tego w Kazachstanie potencjał
instytucji referendum pozostaje w uśpieniu, niewykorzystywany w procesie postępującej demokratyzacji tego kraju.
Polski patriotyzm w dobie komunizmu. Koncepcja patriotyzmu w nauczaniu księdz...Piotr Burgonski
Hereby article presents how Fr Jerzy Popieluszko conceived the idea of patriotism in his sermons which were given when he was celebrating “the Masses for the motherland” between the year 1982 and 1984. Main object of this article is not only the meaning of Fr Popieluszko concept of patriotism, but also it shows what intellectual traditions he drew on his ideas, what patterns of patriotism influenced him and how social, political and cultural background can shape the idea of patriotism. The example of Fr Popieluszko can help understand that patriotism is not fixed idea which we accept unchanged from our ancestors but can be created in the way which binds the past with the pre-sent time.
More Info: Burgoński P., Polski patriotyzm w dobie komunizmu. Koncepcja patriotyzmu w nauczaniu księdza Jerzego Popiełuszki, „Warszawskie Studia Teologiczne” XXIII/1/2010, s. 241-252.
Artykuł dotyczy zagadnienia polityczności w kontekście partyjności
powoływania sędziów Trybunału Konstytucyjnego. Autor proponuje zastąpienie dotychczasowego paradygmatu tradycyjnego wskazującego na wybory/nominowanie
przez Sejm, jako instytucję regulującą kreację. Przedstawia nowy paradygmat oparty
na ateńskiej procedurze losowania, które umożliwiłoby powoływanie członków tego
organu.
Autor przyjmuje Parsonsa koncepcję władzy oraz definiuje normatywny model suwe-rennej władzy państwowej i westfalski model państwa narodowego. Następnie wymienia czynniki modyfikujące zakres władzy państwowej i je analizuje. Do czynników tych zalicza: globalizację, inte-grację, decentralizację, samorządność, społeczeństwo obywatelskie, demokrację i biurokrację. Więk-szość tych czynników wpływa negatywnie na zakres suwerennej władzy państwowej. Dodatkowo zakres władzy państwa narodowego umniejsza postęp cywilizacyjny, który ułatwia przemieszczanie się ludzi i kapitału, przekazywanie informacji i obrazów, komunikowanie się władzy z obywatelami oraz bezpośrednio samych obywateli itd. Pod tym wpływem zmieniły się też wspólnoty polityczne, które współcześnie nie określają się wyłącznie według logiki terytorialnej. Dezintermediacja została rozciągnięta również na sferę polityczną, co oznacza, że władza państwowa traci monopol w zarzą-dzaniu interesem narodowym. W konkluzji autor stwierdza, że pod wpływem opisanych czynników, władzy państwowej już nie przysługują ani suwerenność, ani prawomocność. Jesteśmy świadkami erozji władzy formalnej oraz kreowania władzy nieformalnej, bezpodmiotowej, często niewidocznej, która nie zabiega o legitymizację, a koncentruje się wyłącznie na swej skuteczności. Uzasadnione jest zatem wprowadzenie nowego nazewnictwa: " władztwo " i " governance " dla określenia nowego charakteru władzy państwowej. Słowa kluczowe: westfalski model państwa, model suwerenności władzy państwowej, dezinterme-diacja polityczna, " władztwo " , " governance " Wprowadzenie Na wstępie poczynię kilka uwag ogólnych dotyczących założeń teoretyczno-metodologicznych oraz istoty państwa narodowego. Za T. Parsonsem przyjmuję, że władza w ogóle, a więc i władza państwowa jest cechą systemową, co oznacza między innymi, że jej kształt determinowany jest przez strukturę systemu, jego hie-rarchiczność itd. " Żadna relacja władzy nie może być wyłączona z systemu in-stytucjonalnego, z którego wyrasta " i dalej " Władzy jako pewnej właściwości nie można też przenieść do innego systemu ". W pierwszej kolejności odnosi się to do władzy państwowej, której udział w systemie politycznym czy państwowym jest najbardziej widoczny. Władza państwowa ma kompetencje i możliwości zmiany systemu, ale też może ona ulec likwidacji, gdy system ulegnie destrukcji bądź głę-bokiej zmianie. Z tych powodów, w tym artykule malejący zakres władzy państwowej analizo-wać będziemy w powiązaniu z systemem, który jest systemem państwa narodowego. Podam jego genezę oraz ewolucję, wskażę na czynniki wewnątrzsystemowe i usytu-owane w jego otoczeniu, które modyfikują istotę systemu, a zarazem doprowadzają do umniejszenia zakresu władzy państwowej.
Kultura polityczna jako wyznacznik społeczeństwa obywatelskiego w państwach w...Małgorzata Sikora-Gaca
Kultura polityczna łączy w sobie dwa dość istotne zagadnienia będące często podstawowym wyznacznikiem społeczeństwa obywatelskiego – kulturę i politykę. Zakres terminu nie jest jeszcze do końca usystematyzowany, co powoduje, iż problematyka zjawiska prezentowana jest w rożnych ujęciach. Można stwierdzić, iż łączy ono w sobie trzy zasadnicze kwestie: instynkt społeczny, rozum i naturę.
M. Sikora-Gaca, R. Herba, Kultura polityczna jako wyznacznik społeczeństwa obywatelskiego w państwach wschodnioeuropejskich, [w:] L. Kacprzak, B. Koszel, A. Marcinkowski, Społeczeństwo obywatelskie jako dobro wspólne, Piła 2012, s. 137-151.
Kazachstan w Konstytucji z 1995 roku uznał, podobnie jak inne państwa Azji Centralnej, równorzędność dwóch postaci sprawowania władzy przez naród
(bezpośredniej i przedstawicielskiej). Jednakże ograniczenia wprowadzone ustawą
konstytucyjną znacząco zawęziły zakres przedmiotowy referendum. Prawo zarządzenia referendum ma tylko prezydent Kazachstanu, co powoduje, że obywatele mogą
jedynie występować do głowy państwa o przeprowadzenie ogólnokazachstańskiego
referendum. W praktyce ustrojowej Kazachstanu od 1995 roku (przyjęcie obecnej
Konstytucji) obywatele nie mieli okazji wziąć udziału w referendum. Pojawiające się
wnioski były odrzucane przez głowę państwa. Wobec tego w Kazachstanie potencjał
instytucji referendum pozostaje w uśpieniu, niewykorzystywany w procesie postępującej demokratyzacji tego kraju.
Polski patriotyzm w dobie komunizmu. Koncepcja patriotyzmu w nauczaniu księdz...Piotr Burgonski
Hereby article presents how Fr Jerzy Popieluszko conceived the idea of patriotism in his sermons which were given when he was celebrating “the Masses for the motherland” between the year 1982 and 1984. Main object of this article is not only the meaning of Fr Popieluszko concept of patriotism, but also it shows what intellectual traditions he drew on his ideas, what patterns of patriotism influenced him and how social, political and cultural background can shape the idea of patriotism. The example of Fr Popieluszko can help understand that patriotism is not fixed idea which we accept unchanged from our ancestors but can be created in the way which binds the past with the pre-sent time.
More Info: Burgoński P., Polski patriotyzm w dobie komunizmu. Koncepcja patriotyzmu w nauczaniu księdza Jerzego Popiełuszki, „Warszawskie Studia Teologiczne” XXIII/1/2010, s. 241-252.
Artykuł dotyczy zagadnienia polityczności w kontekście partyjności
powoływania sędziów Trybunału Konstytucyjnego. Autor proponuje zastąpienie dotychczasowego paradygmatu tradycyjnego wskazującego na wybory/nominowanie
przez Sejm, jako instytucję regulującą kreację. Przedstawia nowy paradygmat oparty
na ateńskiej procedurze losowania, które umożliwiłoby powoływanie członków tego
organu.
Autor przyjmuje Parsonsa koncepcję władzy oraz definiuje normatywny model suwe-rennej władzy państwowej i westfalski model państwa narodowego. Następnie wymienia czynniki modyfikujące zakres władzy państwowej i je analizuje. Do czynników tych zalicza: globalizację, inte-grację, decentralizację, samorządność, społeczeństwo obywatelskie, demokrację i biurokrację. Więk-szość tych czynników wpływa negatywnie na zakres suwerennej władzy państwowej. Dodatkowo zakres władzy państwa narodowego umniejsza postęp cywilizacyjny, który ułatwia przemieszczanie się ludzi i kapitału, przekazywanie informacji i obrazów, komunikowanie się władzy z obywatelami oraz bezpośrednio samych obywateli itd. Pod tym wpływem zmieniły się też wspólnoty polityczne, które współcześnie nie określają się wyłącznie według logiki terytorialnej. Dezintermediacja została rozciągnięta również na sferę polityczną, co oznacza, że władza państwowa traci monopol w zarzą-dzaniu interesem narodowym. W konkluzji autor stwierdza, że pod wpływem opisanych czynników, władzy państwowej już nie przysługują ani suwerenność, ani prawomocność. Jesteśmy świadkami erozji władzy formalnej oraz kreowania władzy nieformalnej, bezpodmiotowej, często niewidocznej, która nie zabiega o legitymizację, a koncentruje się wyłącznie na swej skuteczności. Uzasadnione jest zatem wprowadzenie nowego nazewnictwa: " władztwo " i " governance " dla określenia nowego charakteru władzy państwowej. Słowa kluczowe: westfalski model państwa, model suwerenności władzy państwowej, dezinterme-diacja polityczna, " władztwo " , " governance " Wprowadzenie Na wstępie poczynię kilka uwag ogólnych dotyczących założeń teoretyczno-metodologicznych oraz istoty państwa narodowego. Za T. Parsonsem przyjmuję, że władza w ogóle, a więc i władza państwowa jest cechą systemową, co oznacza między innymi, że jej kształt determinowany jest przez strukturę systemu, jego hie-rarchiczność itd. " Żadna relacja władzy nie może być wyłączona z systemu in-stytucjonalnego, z którego wyrasta " i dalej " Władzy jako pewnej właściwości nie można też przenieść do innego systemu ". W pierwszej kolejności odnosi się to do władzy państwowej, której udział w systemie politycznym czy państwowym jest najbardziej widoczny. Władza państwowa ma kompetencje i możliwości zmiany systemu, ale też może ona ulec likwidacji, gdy system ulegnie destrukcji bądź głę-bokiej zmianie. Z tych powodów, w tym artykule malejący zakres władzy państwowej analizo-wać będziemy w powiązaniu z systemem, który jest systemem państwa narodowego. Podam jego genezę oraz ewolucję, wskażę na czynniki wewnątrzsystemowe i usytu-owane w jego otoczeniu, które modyfikują istotę systemu, a zarazem doprowadzają do umniejszenia zakresu władzy państwowej.