introduciòn á relixión romana para 1º Bacharelato.

1. A RELIXIÓN NO MUNDO ROMANO

2. Politeísmo Pietas Pragmatismo Formalismo Aperturismo As que agoran van ir aparecedendo son algunhas das características máis importantes da relixión romana.

3. Debido á complexidade do tema, dividirémolo en tres partes para poder abarcalo mellor: Divide et vinces! !! A relixión de Estado A relixión familiar A relixión popular e a introdución das relixións orientais.

4. 1.- A relixión de Estado: 1.1 Os deuses 1.2 Os templos 1.3 Os sacerdotes

5. IVPPITER MARS QVIRINVS SATVRNVS IANVS VESTA TELLVS Os deuses dos antigos habitantes do Lacio estaban relacionados con aspectos da vida que para eles eran fundamentais: a guerra, o tempo, a agricultura, o fogar, a cidade ... 1.1 Os Deuses

6. A intensa relación que os latinos mantiñan cos etruscos favoreceu a entrada de novas divinidades IVNO MINERVA

7. A presenza dominante da cultura grega en todo o Mediterráneo supuxo importantes cambios na relixión romana.

8. A) Introdución de novas divinidades no Panteón romano. VENVS APOLO DIANA BACCHVS B) Identificación dos deuses latinos cos gregos.

9. IVPPITER IVNO MINERVA MARS VESTA NEPTVNVS PLVTO DIANA APOLLO VVLCANVS CERES VENVS            

10. Os deuses dos pobos conquistados eran tamén identificados coas divinidades romanas .

11. Outro cambio moi importante na relixión oficial tivo lugar durante o imperio, cando os emperadores mortos foron convertidos en deuses.

12. 1.2 Os templos Os romanos construiron os seus templos imitando os dos gregos; pero teñen algunhas características propias

13. O podium é máis alto Só teñen escaleira na fachada dianteira.

14. Outro tipo característico era o templo circular ou tholos .

15. A combinación de ambos tipos foi a que o arquitecto Apolodoro de Damasco empregou para construir, en tempos do emperador Adriano (s.II d.C.) o chamado Panteón de Agripa , o edificio mellor conservado da antigüidade.

17. 1.3 Os sacerdotes Na antiga Roma había varios tipos de sacerdotes con distintas misións. Ao frente de todos estaba o Pontifex Maximus , encargado entre outras cousas de establecer o calendario e de organizar todos os ritos oficiais . Os pontífices tiñan en Roma a mesma consideración que os maxistrados.

18. Os Flamines encargábanse do culto dalgún deus concreto. O máis importante era o Flamen Dialis , encargado do culto a Xúpiter. Este cargo estaba reservado aos patricios.

19. Os augures eran os expertos nos ritos de adivinación, que se baseaban fundamentalmente na observación do comportamento das aves. O seu traballo tiña unha enorme importancia política, xa que os deuses debían dar a súa aprobación en todas as decisións importantes da cidade.

20. As Vestais eran as encargadas de manter o lume sagrado de Vesta, símbolo de Roma como fogar común de todos os cidadáns.

21. 2.- A relixión familiar

22. Cada familia romana tiña os seus propios ritos, presididos polo pater familias. Os ritos máis frecuentes consistían en ofrendas de alimentos, libacións, candeas...

23. Os deuses na relixión familiar Lares Penates Genius Manes Protectores da casa. Estaban representados polo lume que se mantiña prendido no lararium . Deles dependía a abundancia de provisións. A súa imaxe era a de dous mozos coa cornucopia . Era o espíritu protector do pater familias . Representábase en forma de serpe. Eran as almas dos defuntos da familia. Nas inscripcións funerarias aparecen as siglas D.M.S. ( Dis Manibus Sacrum )

24. 3.- A relixión popular e a introdución das relixións orientais.

25. Co transcurso do tempo, a medida que Roma se ía convertendo nun gran imperio, a mestura de culturas e crenzas fixo que se introducira entre a poboación unha nova forma de entender a relixión. O benestar do Estado non interesaba tanto como a salvación individual. As relixións procedentes de Oriente ofrecían unha boa alternativa para unha sociedade que cada vez cría menos na relixión oficial.

26. A promesa da salvación eterna e da inmortalidade, o compoñente de misterio e os sentementos de fraternidade que unían aos seus devotos eran factores que facían moi atractivas estas relixións, sobre todo entre as capas baixas da sociedade. Durante a época do principado adquiriron gran popularidade os cultos de Isis e de Mitra, pero finalmente sería o cristianismo, unha rama do xudaísmo, o que alcanzaría unha maior difusión.

27. Isis era un deusa de orixe exipcia que chegou a recibir a veneración de habitantes de todo o Imperio Romano

28. O deus persa Mitra tiña moitos devotos en Roma, sobre todo entre os lexionarios .

29. O cristianismo, procedente de Palestina, foise difundindo entre as clases populares do imperio desde o século I d.C. En determinados momentos, os cristiáns foron perseguidos por negarse a admitir a divinidade dos emperadores.

30. No ano 313 o emperador Constantino aceptou o cristianismo como unha das relixións do imperio. A súa conversión supuxo un pulo enorme para as aspiracións da igrexa.

31. Pouco máis tarde, o emperador de orixe hispana Teodosio converte o cristianismo en relixión oficial.

32. http://campusvirtual.uma.es/latin/_cuestionarios/index. htm http://www.arteespana.com/arquitecturaromana.htm http://www.spanisharts.com/arquitectura/roma_religiosos.html http://www.egiptomania.com/mitologia/panteon/isis.htm http://es.wikipedia.org/wiki/Mitra_(mitolog%C3%ADa) Para saber máis: Ademáis da bibliografía recomendada no guión da unidade podes consultar as seguintes páxinas: