Γλώσσα (πτυχές/σημασία/κρίση) και τουρισμός

1. Θέματα σχετικά με παράδοση

2. παράδοση
;

3. παράδοση
γλώσσα

4. Σημασία γλώσσας: διαστάσεις της

6. επικοινωνιακή
διάσταση πνευματική πολιτική
εθνική / πολιτισμική
διαπολιτισμική

7. «Μήγαρις έχω άλλο στο νου μου,
πάρεξ ελευθερία και γλώσσα;»
«Τα όρια της γλώσσας μου
είναι τα όρια του κόσμου μου»
Λ. Βιτγκενστάιν
Δ. Σολωμός

8. Η γλώσσα σε κρίση;
αναλφαβητισμός λειτουργικός;

9. επίλυση;
ανθρωπιστική
παιδεία
=σφαιρική,
ολοκληρωμένη
βιωματικές
μέθοδοι,
φιλαναγνωσία
κριτικός
γραμματισμός

10. ΓΛΩΣΣΑ ΤΩΝ ΝΕΩΝ
πρόβλημα ή φυσική εξέλιξη;

11. Δεν είναι λίγοι οι επικριτές των νεανικών «πειραματικών
νεολογισμών», φιλόλογοι αλλά και οι ίδιοι οι γονείς, οι οποίοι
υποστηρίζουν ότι αποδυναμώνεται η ελληνική γλώσσα. «Μπορεί η
γλώσσα να είναι ζωντανός οργανισμός και να αφομοιώνει τους
νεωτερισμούς και τις όποιες επιδράσεις, να προσαρμόζεται στις
εξελίξεις, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι είναι και το ιδανικό. Είναι σαν να
προσαρμόζεται ο άνθρωπος, ένας ζωντανός οργανισμός στα
μεταλλαγμένα τρόφιμα. Αυτό έχει κόστος. Το ίδιο συμβαίνει και στη
γλώσσα», υποστηρίζει στην εφημερίδα ο φιλόλογος κ. Σάκης
Ανδρουλάκης και εξηγεί ότι «η εκτεταμένη χρήση της αργκό έχει
αντίκτυπο στον πολιτισμό, διότι όταν η γλώσσα γίνεται πιο φτωχή, τότε
και η σκέψη γίνεται πιο φτωχή, αφού η σκέψη αντικατοπτρίζεται στη
γλώσσα και αντιστρόφως. Έτσι, επιφανειακό λεξιλόγιο ισοδυναμεί με
επιφανειακή σκέψη. Επομένως, είναι χρέος του εκπαιδευτικού να
μεταδώσει στους μαθητές του τη δύναμη της ποιότητας του λόγου και
να μην υποτιμήσει το πρόβλημα της αργκό».

12. Ωστόσο, αρκετοί γλωσσολόγοι υποστηρίζουν το αντίθετο, ότι δηλαδή η
γλώσσα εμπλουτίζεται και ζωντανεύει και άρα δεν κινδυνεύει να
αλλοιωθεί. «Δεν παθαίνει τίποτα η ελληνική γλώσσα από τις
παρεμβάσεις που επιχειρούν οι νέοι και αυτή είναι μία θέση
διατυπωμένη από την πλειονότητα των ειδικών επιστημόνων», λέει
στην εφημερίδα η κ. Μαρία Θεοδωροπούλου, λέκτορας στο ΑΠΘ και
επιστημονική συνεργάτης του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας, στο τμήμα
Γλωσσολογίας. «Οι περισσότεροι γλωσσολόγοι όταν αναφέρονται στη
γλώσσα των νέων μιλούν για μια γλώσσα δημιουργική, που μπορεί να
υιοθετείται και από μεγαλύτερες ηλικίες ως ένδειξη νεανικότητας. Οι
νέοι είναι ζωντανοί σε όλα τους, νιώθουν την ανάγκη να
διαφοροποιηθούν, οπότε η «κοινωνιόλεκτός τους» είναι δείκτης
ταυτότητας και συνοχής της παρέας. Είναι άλλο η κοινή νέα ελληνική
που χρησιμοποιούμε και άλλο η γλώσσα που χρησιμοποιούμε στην
παρέα. Φυσικά, οι νέοι έχουν την ευελιξία να μη χρησιμοποιούν αργκό
σε επίσημες περιστάσεις».
άρθρο στην εφημερίδα Καθημερινή

13. παράδοση τουρισμός

15. ΘΕΜΑ ΕΠΑΛ 2015
Σε ένα άρθρο 400-500 λέξεων, που θα δημοσιευτεί
στην ιστοσελίδα του σχολείου σας
α) να αναπτύξετε τις απόψεις σας σχετικά με τα οφέλη
του τουρισμού και
β) να αναφερθείτε στα αρνητικά αποτελέσματα της
υπερβολικής τουριστικής ανάπτυξης στη σύγχρονη
εποχή.

16. Την Ελλάδα χαρακτηρίζει η ποικιλία του τοπίου και μία απέραντη
φυσική ομορφιά, που συνυπάρχουν με τα διάσπαρτα ίχνη
σπουδαίων πολιτισμών. Παράλληλα, ένα ήπιο κλίμα και η διαύγεια
του φωτός αναδεικνύουν τα χαρακτηριστικά αυτά και καθιστούν τη
χώρα μας μοναδική.
Φαίνεται, όμως, ότι τον τόπο μας δεν τον αγαπούμε, αν και
υμνούμε τις ομορφιές του και τονίζουμε τις πολλές του χάρες. Μας
αρέσουν «τα ψεύτικα τα λόγια, τα μεγάλα», ενώ η αλήθεια είναι
άλλη και πληγώνει. Τον τόπο μας τον θεωρούμε στρέμματα προς
εκμετάλλευση, δάση προς οικοπεδοποίηση, ακρογιαλιές για ιδιωτικό
όφελος.
Υπάρχει μια σημαντική αλλοίωση του ελληνικού περιβάλλοντος,
που συντελείται σιωπηλά, ύπουλα. Μόνος στόχος η τουριστική
ανάπτυξη, που σαν επιδημία απαξιώνει τις ωραίες γωνιές της
πατρίδας και εξουθενώνει τοπία και ανθρώπους.

17. Βασική αιτία του φαινομένου υπήρξε η αλόγιστη επιδίωξη του
αριθμού των τουριστών, σε βάρος της ποιότητάς τους. Έτσι, μοναδικά
τοπία ενταφιάζονται στο μπετόν και παραδίδονται στην ευτέλεια και
το κέρδος. Όσο για τους «τουρίστες», λίγοι ενδιαφέρονται για την
ελληνική ιδιαιτερότητα. Είναι μάζες μετακινούμενες, που ψάχνουν
τον πλαστικό ήλιο και τη φτήνια, ενώ προσθέτουν το δικό τους
άχρωμο βλέμμα στις ήδη άχρωμες τουριστικές περιοχές.
Όπως έλεγε και μια παλιά διαφήμιση, οι ξένοι τουρίστες
καλούνται να ζήσουν τον «μύθο της Ελλάδας». Η Ελλάδα, ωστόσο, ζει
τον μύθο της. Μόνον που ο μύθος έχει ξεθωριάσει: το τουριστικό
«εισόδημα» δεν ακολουθεί την ίδια αυξητική πορεία, η φθηνή
μαζικότητα οδηγεί διαρκώς καινούργιες περιοχές στην απαξίωση.
Τους καλοκαιρινούς μήνες επικρατεί η ασυδοσία και ο
υπερπληθυσμός. Τον χειμώνα, αντίθετα, τα ίδια τοπία μοιάζουν
βομβαρδισμένα, έρημα από ζωή και πραγματικές προοπτικές.