2. Μαυροδάφνη : ● Πρόκειται για έγχρωμη ελληνική ποικιλία
οινοποιίας που καλλιεργείται κυρίως γύρω από
την περιοχή της Πάτρας. Από την ποικιλία αυτή,
μόνη της ή σε συνοινοποίηση μέχρι 49% με την
ποικιλία Κορινθιακή μαύρη, παράγεται ο
ερυθρός γλυκός οίνος Ονομασίας Προέλευσης
Ελεγχόμενης (Ο.Π.Ε.) "Μαυροδάφνη Πατρών".
● Παράγονται τουλάχιστον 34 τέτοιοι οίνοι ΠΟΠ
(ΟΠΕ) από 25 τουλάχιστον οινοπαραγωγούς. Ο
φλοιός είναι κυανομελανού χρώματος, με
επιδερμίδα χονδρή και ανθεκτική και η σάρκα
είναι άχρωμη και χυμώδης. Η Μαυροδάφνη
συμμετέχει όμως και στην παραγωγή ξηρών
οίνων όπου αναμειγνύεται κυρίως, με Cabernet
Sauvignon, Αγιωργίτικο και Ρεφόσκο.
3. ● Την παραγωγή της Μαυροδάφνης Πατρών, εκτός
από την ποιότητα της πρώτης ύλης, επηρεάζει
δραστικά η διάρκεια παραμονής στο βαρέλι, η οποία
ποικίλλει. Ωστόσο, η αντοχή της στο χρόνο είναι
δεδομένη, όπως μαρτυρούν ακόμα και σήμερα,
μεγάλα βαρέλια που περιέχουν μαυροδάφνες του
19ου αιώνα!
4. Ιστορική
ανδρομή…
● Ο άνθρωπος που έφτιαξε τη μαυροδάφνη ήταν ο Βαυαρός
Γουσταύος Kλάους.
● Ήταν στο μακρινό 1854 όταν ο Βαυαρός Γουσταύος
Kλάους, πήγε στην Πάτρα για να εργαστεί σε μία γερμανική
εταιρεία εξαγωγής σταφίδας. Σε μία από τις εξορμήσεις του
γνώρισε την περιοχή και εντυπωσιάστηκε από το μαγευτικό
τοπίο.
● Το 1854 γοητευμένος από την πολιτιστική ποιότητα της
Αχαϊκής πρωτεύουσας και τη γευστική δυναμική των αμπελιών
της, αποφασίζει να δημιουργήσει την πρώτη οινική κοινότητα
της Ελλάδος.
● Αρχικά αγόρασε ένα αμπέλι 60 μόλις στρεμμάτων και τελικά
δημιούργησε το Κάστρο-Οινοποιείο που διατηρείται έως
σήμερα.
● Το 1861 ιδρύει την οινοποιητική εταιρεία Achaia Clauss Στην
αρχή διαχειριζόταν το κτήμα του με την εταιρεία Γιάκομπ
Κλίπφελ και τα πρώτα χρόνια ήταν δύσκολα αφού συμμορίες
επιτίθονταν σχεδόν σε καθημερινή βάση.
5. Ιστορική
ανδρομή…
● Ήταν το 1861 όταν ο Κλάους έκανε την πρώτη
φύτευση των αμπελώνων του. Το 1873
δημιουργείται το γλυκό και ατίθασο κρασί, η
«Μαυροδάφνη».
● Σύμφωνα με την παράδοση, ο Κλάους ονόμασε έτσι
αυτή την ποικιλία του κρασιού προς τιμήν της
αρραβωνιαστικιάς του Δάφνης, μιας μελαχρινής
όμορφης Ελληνίδας με μαύρα μάτια, η οποία πέθανε
σε νεαρή ηλικία. Το κρασί παράγεται από μια ποικιλία
κόκκινων σταφυλιών που στο τέλος της ωρίμανσής
τους αποκτάνε ιδιαίτερα αρώματα.
● Ένα όνομα που ακόμα και σήμερα πρωταγωνιστεί.
Η δύναμη δε της «Μαυροδάφνης Πατρών» είναι τόσο
μεγάλη που από ονομασία προέλευσης μετατρέπεται
σε brand name.
6. Τεντούρα:
Η Τεντούρα είναι το παραδοσιακό ηδύποτο της Πάτρας.
Σύμφωνα με την παράδοση η προέλευση της ανάγεται
στον 15ο αιώνα, την εποχή της Ενετοκρατίας.
Οι παλιοί Πατρινοί ονόμαζαν την τεντούρα και
«μοσχοβολήθρα» επειδή είχε έντονο άρωμα και την
έπιναν συνήθως σαν χωνευτικό λικέρ. Πίνεται σκέτη ή
με πάγο. Στην Πάτρα σήμερα όλες οι οινοποιίες
κατασκευάζουν τεντούρα και η καθεμία με τη δική της
ξεχωριστή γεύση.
Έχει χρώμα βαθύ καφετί, το οποίο, όπως και τα
αρώματά του, οφείλεται στην χρήση εκχυλίσματος
διάφορων μπαχαρικών (κανέλας, γαρίφαλου,
μοσχοκάρυδου) και άλλων αρωματικών υλών (φύλλων
και καρπών νεραντζιού, κίτρου), ανάλογα με την κάθε
εταιρεία.
7. ● Τον 19ο αιώνα οι Πατρινοί, λόγω της μεγάλης διάδοσης
των λεγομένων αποικιακών προϊόντων, είχαν την ευκαιρία
να γνωρίσουν τα, κάποτε πολύτιμα και χρησιμοποιούμενα
μόνον στην φαρμακευτική, μπαχαρικά. Η χρήση τους
πλέον ήταν προσιτή σε όλους και, καθώς τα λικέρ γίνονταν
μόδα στην Ευρώπη, στην Πάτρα, που η θέση της επέτρεπε
την εύκολη προμήθεια των πρώτων υλών, εμφανίστηκε η
Τεντούρα, πρωτότυπη εκδοχή ενός λικέρ μπαχαρικών,
στην παρασκευή του οποίου συνεισφέρουν τοπικά
προϊόντα. Ήδη από το 1885 καταγράφεται στον τοπικό
Τύπο, η παραγωγή τεντούρας
στην κατηγορία «Ροζόλια» ονομασία της εποχής για τα
λικέρ από «Ατμοκίνητο Πνευματοποιείο», δηλαδή
ποτοποιείο της Πάτρας. Η παραγωγή της από τους
ποτοποιούς της ευρύτερης περιοχής της Πάτρας
συνεχίζεται αδιαλείπτως καθ’ όλην την διάρκεια του 20ού
αιώνα.
8. Σταφίδα:
Η Αχαΐα από τον 19ο αιώνα ακόμα αποτελούσε οικονομική
περιοχή με εξωστρεφή προσανατολισμό και συνέδεσε τις τύχες
της με την ευρωπαϊκή αγορά, μέσω της καλλιέργειας και της
εξαγωγής σταφίδας. Η «μαύρη σταφίδα» Αχαΐας και η «βοστίτσα»
Αιγιαλείας αποτελούν τις πιο γνωστές ποικιλίες.
Η μαύρη σταφίδα είναι χυμώδες φρούτο που καλλιεργείται στη
Βόρεια Πελοπόννησο και στα Ιόνια Νησιά και θεωρείται μοναδικό
προϊόν για την εμφάνισή του, τη γλυκύτητα και την
περιεκτικότητά του σε ενέργεια.
Είναι ένα θαυμάσιο φυσικό προϊόν, γνωστό για την
αποτελεσματικότητά του από αρχαιοτάτων χρόνων, με υψηλή
διατροφική αξία, βιταμίνες και ανόργανα άλατα. Η τυποποίηση
των προϊόντων αυτών εξασφαλίζει σταθερή παραγωγή και
διανομή τόσο σε εγχώριο όσο και σε επίπεδο εξαγωγών.
9. ● H Πάτρα, ήταν κέντρο του δυτικοευρωπαϊκού εμπορίου
της χώρας και γνώρισε οικονομική άνθηση λόγω της
τεράστιας παραγωγής σταφίδας. Η φόρτωση του
εμπορεύματος στα πλοία αποτελούσε μια γιορτή στην
οποία συμμετείχαν όλοι οι κάτοικοι. Τα βιομηχανικά
καταστήματα που λειτουργούσαν έδιναν ζωή στην πόλη.
● Η Πάτρα μετατρέπεται σε κύριο διαμετακομιστικό
κέντρο του εμπορίου σταφίδας και τα πρώτα
βιομηχανικά καταστήματα συνδέονται με την παραγωγή
σταφίδας.
10. Λουκούμια Πάτρας
Tο λουκούμι αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι
της αχαϊκής παράδοσης. Το μοναδικό αυτό
γλυκό παρασκευάζεται από αγνά υλικά, έχει
ιδιαίτερο άρωμα και χαρακτηριστική
βελούδινη υφή.
Ήδη από το 1850 στην περιοχή της Πάτρας
ανθούν εργαστήρια λουκουμιών και το
έδεσμα κατακτά επάξια μια θέση ανάμεσα
στις τοπικές σπεσιαλιτέ.
11. ● Το πρώτο εργοστάσιο ανοίγει το 1917 από τους
αδελφούς Άγγελο και Χαράλαμπο Αγγελόπουλο.
Λειτουργεί μέχρι το 1990 όταν λόγω γήρατος κλείνει
καθώς δεν υπάρχουν διάδοχοι. Έτσι ένας αιώνας
μακράς παράδοσης κλείνει. Εδώ έμαθαν την τέχνη του
λουκουμιού οι Σκιαδαρέσης, Κούλος, Μανούσος
μετέπειτα παραγωγοί. Ενώ ο Βασίλης Μανούσος
είναι ο πρώτος που διαθέτει το λουκούμι σε μπουκιές.
Το πατρινό λουκούμι εξακολουθεί και σήμερα να
παρασκευάζεται με τον παραδοσιακό τρόπο,
εμπλουτίζοντας τις μυστικές συνταγές του. Γνωστό σε
όλη την Ελλάδα και με έντονη παρουσία στο εξωτερικό
προκαλεί με την γλύκα του, μόνο του, με ελληνικό καφέ
ή λικέρ μα απαραίτητα με ένα ποτήρι νερό.