book

2. ЖОРЖ МАРТИН
ХААДЫН ХАГАРАЛ
www.kiebooks.com

3. ЭХЛЭЛ
Лууны цохионы хясаан дээгүүр сүүлт одны сүүл үүрийн туяанд ягаан тэнгэр дэх цусан улаан
шарх лугаа адил улайрна.
Мэйстер өрөөнийхөө гадна талын салхитай тагтан дээр зогсож байв. Энэ нь удаан нислэгийн
дараа хэрээнүүд ирсэн үе байлаа. Тэдний сангас эртний бэхлэлтийн хэрмийн ханан дээрх
хоёр мянган лууны нэг хэсэг болох дэргэд нь хоёр талд орших хорин фут өндөр тамын нохой,
далавчит луу дээр унан цоохорложээ. Мэйстер Лууны цохионд анх ирэхдээ чулуун луу этгээд
амьтадын армиас эвгүйцэж байсан ч он жилийн уртад дасан одоо бүр хуучны андууд шигээ
бодох болжээ. Тэд гурвуул тэнгэр дэх муу ёрын зөнг харан зогслоо.
Мэйстер муу совинд итгэдэггүй байв. Гэсэн ч... Крессен нас дээр гарах хүртлээ хэзээ ч үүн
шиг жаргаж буй нар, галын дөл, цусан улаан адил тод хурц өнгөтэй аймшигтай сүүлт од харж
байсангүй. Харин чулуун луунууд нь ийм зүйл харж байсан болов уу? Тэд түүнээс ч удаан
хугацааны өмнө энд байсаар ирсэн болохоор түүнээс ч хойш үлдэх болно. Хэрвээ чулуун хэл
ярьж чаддагсан бол...
Утгагүй юм. Тэр бэхлэлтийн дээгүүр өнгийн харахад дор нь тэнгисийн ус хар чулууг
хуруугаараа самардан цалгилав. Ярьдаг луу тэнгэр дэх зөгнөл гээд л Би ч хөгширөх тусмаа
хүүхэд шиг хөнгөн болж байна даа. Үнэхээр амьдралынхаа туршид тэмцэн байж олсон цэцэн
ухаан нь түүнийг эрүүл мэнд хүч чадлынх нь хамт орхиж байна гэж үү? Тэр бол Хуучин
хотын Их Цайзад сургаж бэлтгэгдсэн мэйстер. Юуны учир харанхуй бүдүүлэг тариачин шиг
толгойгоо мухар сүсгээр дүүргэнэ вэ?
Гэсэн ч... тэглээ ч гэсэн... Сүүлт од одоо өдрийн цагаар хүртэл шилтгээний арын утаа
суунагласан Луут уул дээгүүр асан дүрэлзэх болсон бөгөөд өчигдөр өглөө Цайзаас удаан
хүлээлгэсэн цагаан хэрээ үг авчирч зуны сүүлч болсныг дуулгажээ. Энэ бүх шинж тэмдэг
няцаахад дэндүү олон байлаа. Энэ чинь юу гэж байгаа юм? гэж тэр хашгирахыг хүслээ.
- Мэйстер бидэн дээр зочин ирлээ. Гүнж цагаан хэрээ харахаар ирж гэж Пилос Крессений
гүн бодлогоширлыг үймүүлэхгүйг хичээн зөөлөн хэлэв. Хэрвээ тэр толгойд нь юу байгааг
мэдсэн бол хашгирах нь лавтай бизээ.
Түүний лорд эцэг нь одоо хаан болсон учир гүнж гэж Пилос зөв хэлжээ. Гэсэн ч утаа уугьсан
хад их давст тэнгисийн хаан биш бол өөр юуны хаан гэж.
- Тэнэгээ өөртэйгээ хамт авчирч.
Хөгшин хүн тэнцвэр алдахгүйн тулд далавчит луунаас зууран үүрийн гэгээнээс эргэлээ.
- Намайг сандалд хүргээд тэднийг оруул.
Пилос гараас нь барин дотогш оруулав. Залуудаа Крессен хөнгөн шалмаг алхаатай байсан ч
наян насыг зооглоод төдийлөн удаагүй тул хөл нь муудан тогтворгүй найгана. Дээрээс нь
хоёр жилийн өмнө унаж ташаагаа хугалсан нь төдийлөн сайн эдгэсэнгүй. Өнгөрсөн жил лорд

4. Станнис арлыг битүүмжлэхээс өмнө бие нь муудаж доройтоход Хуучин хотын Цайзнаас
Пилосыг ажилд нь туслуулахаар явуулсан ч Крессен үнэнийг мэдэж байлаа. Пилос түүнийг
нас өөд болохын цагт орлохоор иржээ. Крессен үүнд дургүйцсэнгүй. Хэрвээ удахгүй ийм
явдал болоход хүрвэл хэн нэгэн орлох хэрэгтэй л болно.
Залуу мэйстер түүнийг бичиг цаас дэлгэсэн ширээний ард суулгав.
- Түүнийг оруул. Хатагтай хүнийг хүлээлгэх нь ёсонд нийцэхгүй зүйл Крессен гээд
яаруулахаар гар далласан ч хөгшин хүний сул зангалтаас хэтэрсэнгүй. Түүний арьс үрчлээтэн
цоохортож цаас шиг нимгэрсэн болохоор арьс нэвт судас яс харагдана. Дээрээс нь нэгэн цагт
итгэлтэй шалмаг байсан гар чичирэх болсныг хэлэх юун...
Пилос үргэлжид ичимхий байдаг охин дагуулан ирэв. Түүний араас хөлөө чирэн догонцож
хажуулдсаар тэнэг нь ирж байлаа. Толгой дээрээ титэм дуурайлган бугын эвэр хүлэн хийсэн
хуучин тугалган хувин тавьж үхрийн хонх унжуулжээ. Түүнийг хазганан алхах болгонд хонх
янз бүрийн хөгөөр клан-дан, бон-дон, рин-лин клон клон клон гэж дүнгэнэж байлаа.
- Бидэн дээр ийм эрт хэн ирдэг байна, Пилос? гэж Крессен асуулаа.
- Энэ бол би Нөхөөсөн царайт хоёр, мэйстер гээд цайлган цэнхэр нүд түүн рүү анивчин
ширтлээ. Түүнд хөөрхөн царай заяасангүй. Хүүхэд лорд эцгийнхээ дөрвөлжин ёрдгор эрүү,
эхийнхээ галбиргүй чихийг өвлөн авсны дээр өөрийг нь оронд хадах шахсан хайрсжих
өвчний хурц үед байгаа зэрэмдэг төрхтэй байв. Түүний нэг талын хацраас доош хүзүү
хүртэлх хэсгийн бие хөшиж үхжин арьс нь хагарч ангайгаад хар саарал цоохортон хүрэхэд
чулуу шиг хатуу болжээ.
- Пилос биднийг цагаан хэрээ харж болно гэж хэлсэн.
- Мэдээж тэгэлгүй яахав гэж Крессен хариу өчив. Түүнд татгалзаж болно гэж үү? Түүнээс
өөрөөс нь хэтэрхий олон зүйл татгалзсан байв. Нэрийг нь Ширийн гэх бөгөөд арван настай
мэйстер Крессений мэдэх ертөнцийн хамгийн гунигтай хүүхэд аж. "Түүний гуниг бол миний
шившиг. Ахин нэг алдааны минь тэмдэг" гэж настай хөгшин бодоод,
- Мэйстер Пилос надад тус үзүүлж дээвэр дээрээс шувууг буулган хатагтай Ширийнд авчирч
үзүүлнэ үү гэж хэллээ.
- Дуртайяа биелүүлье гээд Пилос хорин таван насыг хэтрээгүй эелдэгхэн залуу хүн хэр нь
жаран настай өвгөн шиг ёсорхуу байлаа.
Хэрвээ тэр илүү амьд хөгжилтэй байсан бол эндхийн газар хэрэгтэй байв. Баргар газрыг
гийгүүлэх хэрэгтэйгээс бус ёсорхуу байх шаардлагагүй. Тэгээд ч Лууны цохио эргэлзээгүй
урдаасаа шууран буй давст тэнгис, араасаа утаат уулсаар хүрээлүүлсэн дүнсгэр газрыг хэлэх
юун. Мэйстер хүн илгээсэн газар луу явах ёстой болохоор Крессен энд хорин таван
настайдаа эзэн лорддоо үйлчилэхээр ирж сайн ч зүтгэжээ. Гэсэн ч хэзээ ч Лууны цохионд
дурлаж төрсөн гэр шигээ мэдэрч байсангүй. Хожим нь улаан эмэгтэй түгшүүртэй зүүдэнд
үзэгдэн сэрэх үед хаана байгаагаа ойлгож чаддаггүй байв.

5. Тэнэг Пилосыг эгц төмөр шатаар дээвэр лүү авирахыг нөхөөстэй цоохор толгойгоо эргүүлэн
ширтэхэд хөдөлгөөний аясаар хонх жингэнэлээ.
- Тэнгисийн дор шувууд өдөн хайрстай байдаг юм. Би мэднэ, би мэднэ, оо хо хо гэж
дүнгэнүүлэн хэлэв.
Нөхөөстэй нүүрт тэнэг хэдий ч өрөвдөлтэй амьтан байв. Магадгүй тэр урьд нь шог хошиноор
алиалан инээлгэж чаддаг байсан байж болох ч тэнгис түүний энэ авъяасыг ухааных нь хагас,
бүх дурсамжтай нь цуг аван оджээ. Тэр зөөлөн тарган биетэй үргэлж чичирэн татвалзаж
уялдаа холбоогүй зүйл ярина. Зөвхөн охин түүний үгэнд инээж амьд үхсэн эсэхэд нь ганц
санаа тавьдаг хүн байлаа.
Үзэмжгүй охин, гунигтай тэнэг, хөгшин мэйстер гурав... энэ түүхийг харсан ямар ч хүн
нулимс дуслуулах буй за.
- Надтай суугаач охин минь. Одоо үүр хаяарч дэндүү эрт байна. Чи орондоо байх ёстой гээд
Крессен Ширийн рүү бөхийлөө.
- Би лууны тухай муухай зүүд зүүдэлсэн. Тэд намайг идэхээр ирсэн.
Охины хувьд хар дарсан зүүд танил бус зүйл болохыг мэйстер Крессен мэдэж байв.
- Бид өмнө нь энэ тухай ярилцсан биз дээ. Луунууд амилж чадахгүй. Тэд сийлбэртэй чулуу
болсон, хүүхэд минь. Хуучны цагт манай арал Их Валирианий дорнод захын бэхлэлт байсан
юм. Валирианчууд энэ цайзыг босгож бидэнд үлдэж хоцорсон чулууг сийлбэрлэсэн хэрэг.
Цайзын хоёр хэрэм уулзсан газар хамгаалалтын цамхаг байх ёстой. Валирианчууд цайзаа
дайсанд сүртэй харагдуулахын туд эдгээр цамхагыг лууны дүрстэй хийж хэрмийн орой дээр
жирийн шүд гаргахын оронд мянган луу байрлуулсан юм гээд тэр охины жижигхэн ягаан
гарнаас толботой үрчгэр гараараа аяархан атгаад,
- Тэгэхээр энд айх зүйл юу ч байхгүй болохыг харав уу? гэв.
Ширийн итгэсэнгүй.
- Тэгвэл тэнгэрт байгаа зүйл юу болж байна? Далла Матрайс хоёр энэ тухай ярилцахад Далла
улаан эмэгтэй ээжинд лууны амьсгал гэж хэлсэн гэсэн. Хэрвээ луунууд амьсгалж байгаа бол
энэ чинь тэд амьд гэсэн үг биз дээ?
"Улаан эмэгтэй" гэж мэйстер Крессен гашуунаар бодов. Түүнд ээжийнх нь толгойг
өөрийнхөө галзуурлаар дүүргэх нь багадаад бас охиных нь зүүдийг хордуулж байгаа хэрэг үү?
Даллад ахин ийм дэмий зүйл яриулахгүйн тулд хэдэн ширүүн үг хэлэх хэрэгтэй юм байна.
- Тэнгэрт байгаа зүйл бол сүүлт од шүү дээ. Тэнгэрээс унасан сүүлтэй од. Удахгүй тэр алга
болоод бид амьдралдаа эргэж хэзээ ч харахгүй гэхэд Ширийн бяцхан зоригжин толгой дохив.
- Ээж зуны сүүлчээр цагаан хэрээ ирдэг гэсэн.

6. - Тиймээ үнэн, хатагтай. Цагаан хэрээ зөвхөн Цайзаас нисч ирдэг юм гээд Крессен
хуруугаараа хэлхээ бүрийг нь мэйстерийн ахин нэг эрдэмд суралцсаны тэмдэг болох өөр өөр
төрлийн төмөр давтаж хийсэн албан тушаалынх нь тэмдэг захан дээгүүрээ гүйлгэв. Энэ нь
залуу цагт бахархал байж хөнгөхөн зүүдэг байсан бол одоо хүндрэн хүйтэн төмөр арьс нэвт
хайрах болжээ.
- Тэд бусад хэрээг бодоход хавьгүй том илүү ухаантай зөвхөн маш чухал мэдээ дамжуулахад
хэрэглэгддэг юм. Энэ хэрээ бидэнд Нууц зөвөлгөөн хуралдаж эцэстээ Агуу зун төгсгөл
болсныг орон даяар бүх мэйстерүүдэд мэдэгдэхээр тогтсоныг хэлэхээр иржээ. Арван жил,
хоёр сар, арван зургаан өдрийн эцэст урт зун дурсамж болон үлдэнэ.
- Тэгвэл одоо хүйтэн болох уу? гээд Ширийн зуны хүүхэд болохоор хэзээ ч жинхэнэ хүйтэн
ямар болохыг мэдэхгүй байлаа.
- Цаг нь болохоор. Хэрвээ бурхан биднийг ивээвэл өвөлд бэлтгэх дулаахан намар арвин
ургацаар шагнах буй за гээд жирийн ардууд урт зун үргэлж урт өвлийг авчирдаг гэж
хэлэлцдэг ч мэйстерт ийм зүйл ярьж хүүхэд айлгах хэрэг байсангүй.
Нөхөөстэй царайт хонхоо жингэнүүлэв.
- Тэнгисийн дор үргэлж зунаараа байдаг. Лусын дагина гэзгэндээ усны цэцэг зүүж мөнгөн
замагтай даашинзаар гоёдог. Би мэднэ, би мэднэ, оо, хо хо.
- Би ч гэсэн мөнгөн замгаар хийсэн даашинзтай болмоор байна гээд Ширийн хөхөрлөө.
- Тэнгисийн дор цас дээшээ орж бороо яс шиг хуурай байдаг. Би мэднэ, би мэднэ оо, хо хо.
- Жинхэнэ цас орох болов уу? гэж охин асуулаа.
- Тиймээ тэгнэ. (Гэхдээ олон жил удаан бүү ороосой гэж мөргөх байна). Аан Пилос шувуу
авчирлаа.
Ширийн баярласандаа хашгирлаа. Крессенд хүртэл шувууг хараад бишрэх сэтгэл төржээ.
Цасан цагаан өнгийн ямар ч харцаганаас том, ухаалаг хар нүдтэй албинос биш жинхэнэ
Цайзад өсгөсөн цагаан хэрээ байлаа.
- Наашаа гэж мэйстер дуудахад хэрээ далавчаа дэвэн агаарт хөөрч өрөөн дундуур чимээ
шуугиантай нисээд дэргэдэх ширээн дээр газардлаа.
- Би таны өглөөний цайг авчиръя гэж Пилос албархуу хэлэхэд Крессен толгой дохиод,
- Энэ бол хатагтай Ширийн гэж шувуунд хэлэв. Шувуу цайвар толгойгоо мэхийн ёсолж буй
мэт дээш доош бөнжигнүүлэн,
- Хатагтай. Хатагтай гэж гуаглалаа.
Охин гайхсандаа амаа ангайлаа.

7. - Энэ чинь ярьдаг юм байна!
- Ердөө хэдхэн үг. Би тэднийг ухаалаг гэж хэлсэн биз дээ.
- Ухаалаг шувуу, ухаалаг хүн, ухаалаг ухаалаг тэнэг. Оо ухаалаг ухаалаг маш ухаалаг тэнэг гэж
Нөхөөстэй царайт жингэнүүлээд дуулж эхлэв.
- Сүүдэр бүжиглэн айсуй, лорд минь. Бүжиглэ лорд минь, бүжиглэ лорд минь. Сүүдэр
үлдэхээр айсуй, лорд минь. Үлд лорд минь, үлд лорд минь гээд өрөөсөн хөл дээрээ ээлжлэн
догонцож үсрэхэд толгойгоо савчихын аясаар хонх эвэртэй харшилдан дүнгэнэв.
Цагаан хэрээ чанга гуаглаад нисэн дээврийн шатны төмөр бариул дээр гарч суув. Ширийн
жаахан хүүхэд шиг атийжээ.
- Тэр энэ тухай үргэлж дуулаад байгаа юм. Би түүнд боль гэж хэлсэн ч зогсоогүй. Энэ намайг
айлгаад байна. Түүнийг зогсоогооч.
"Би тэгээд юу чадах билээ? Түүнийг тэр үед үүрд чимээгүй болгож болох байсан ч харин
одоо..." гэж хөгшин хүн бодлоо.
Нөхөөстэй царайт тэдэн дээр хүүхэд байх үедээ иржээ. Лорд Стеффон түүнийг уйтан
тэнгисийн тэртээх Волантисаас олсон байна. Хөгшин хаан хоёрдугаар Эйрис Таргариан
тэдгээр өдрүүдэд галзуураагүй байсан учир харъяат лордоо гэрлэх эгч дүүгүй ханхүү Рэйгэрт
сүйт бүсгүй олуулахаар илгээжээ.
- Бид гайхамшигтай тэнэг олсон гэж тэр үр ашиггүй даалгавараасаа эргэж ирэхээс хоёр долоо
хоногийн урьд Крессенд бичжээ.
- Ердөө хүү хэдий ч сармагчин шиг шаламгай арван ноён нийлүүлснээс илүү ухаантай. Тэр
жонглёрдож, оньсого таалгаж, илбэ үзүүлэн дөрвөн хэлээр маш сайхан дуулж чадна. Бид
түүнийг гэртээ байлгахар чөлөөлөн худалдаж авлаа. Роберт түүнийг хараад баярлаж
магадгүй тэр Станнист яаж инээхийг сургах бизээ.
Крессэн захианы тухай санамагц гунигтай болов. Хэн ч Станнист инээхийг зааж чадаагүйн
адил Нөхөөстэй царайт ч гэсэн чадсангүй. Гэнэтийн шуурга улин дэгдэх үеэр "Хөлөг онгоц
мөхлийн эрэг> өөрийнхөө нэрийг нотолжээ. Лордын хоёр шурагт хөлөг онгоц "Бардам
салхи" шилтгээний бараа хармагц сүйрч хоёр ууган хүү нь хэрмийн хашлага дээрээс
эцгийнхээ хөлөг онгоц хад мөргөн усанд живэхийг харжээ. Зуугаад сэлүүрчин, завьчид лорд
Стеффон Баратеон хатагтай эхнэрийнх нь хамт живж тэр өдрөөс хойш давалгааны түрлэг
болгонд шинэхэн хөөсөн цогцос Шуурганы адгийн дор хаягдаж байлаа.
Хүүг гурав дахь өдөр нь олжээ. Мэйстер Крессен бусдын хамт үхэгсдийн нэр тогтоохооор
явж байв. Тэд тэнэгийг олох үед нойтон элсэнд хучигдсан нүцгэн бие үрчийсэн арьстай
хэвтэж байлаа. Крессен түүнийг ахин нэг үхдэл гэж бодсон ч Жомми оршуулгын тэргэнд
ачихаар шагайнаас нь өргөх үед хүү гэнэтхэн усаар хахаж цацан ханиалгаж өндийн суужээ.
Үүнээс хойш Жомми үхэх өдрөө хүртэл Нөхөөстэй царайтын бие далайн медуз шиг

8. наалдамхай хүйтэн байсан гэж тангарагласаар байсан бүлгээ.
Хэн ч түүнийг тэнгист хоёр өдөр хаана байсныг хэлж чадсангүй бөгөөд загасчид лусын
дагина түүнд усан дор амьсгалахыг зааж өгсөн гэдэгт итгэнэ. Нөхөөстэй царайт харин өөрөө
юу ч хэлсэнгүй. Тэр Шуурганы адагт лорд Стеффоны бичсэн шиг хурц ухаантай хүүгээр хэзээ
ч хүрсэнгүй. Хүүг олох үед бэртсэн бие, хагас ой ухаантай арай ядан ярьдаг өөр хүн болсон
байв. Гэсэн ч тэнэгийн царайнаас харахад хэн болох нь эргэлзэх явдал байсангүй. Тэр
Волантисийн Чөлөөт хотуудын маягаар боол зарц нарын нүүрэн дээр тавьдаг тамга бүхий
хүзүүнээс хуйх хүртэлх улаан ногоон алаг дөрвөлжингөөр цоохорлогдсон арьстай байлаа.
- Энэхүү золгүй амьтан галзуурч өвдөж шаналан өөрөөсөө өөр хэнд ч хэрэггүй болсон.
Нигүүлсэнгүй сэтгэлийн үүднээс түүнд аяга намуу цэцэгтэй сүү өгчих. Өвчингүй унтаад
төгсгөл болно. Хэрвээ түүнд ухаан үлдсэн бол энэ бүхний төлөө бидэнд талархах байсан даа
гэж тэр үед Шуурганы адгийн цайзын захирагч байсан хөгшин сэр Харберт хэлжээ.
Крессен үүнийг үгүйсгэсэн бөгөөд эцсийн дүндээ хожжээ. Гэвч тэрхүү ялалт Нөхөөстэй
царайтад ямар нэг баяр жаргал авчирсан эсэхийг өнөөдрийг хүртэл олон жилийн турш хэлж
мэдсэнгүй.
- Сүүдэр бүжиглэн айсуй, лорд минь. Бүжиглэ лорд минь, бүжиглэ лорд минь гэж тэнэг
дуулаад толгойгоо савчин хонхоо дүн дан хийлгэв. Бон-дон, рин-лин, бон-дон.
- Лорд. Лорд, лорд, лорд гэж цагаан хэрээ хашгирлаа.
- Тэнэг хүссэн зүйлээ дуулж л байг. Чи үүнийг тоох хэрэггүй. Маргааш тэр өөр нэг дуу
санаад бид үүнийг ахин сонсохгүй гэж мэйстер сэтгэл зовсон гүнжийг тайвшируулав. Тэр
дөрвөн хэлээр маш сайхан дуулдаг гэж лорд Стеффон бичсэн билээ.
- Өршөөнө үү, мэйстер гэж Пилос үүдээр орж ирмэгц хэлэв.
- Чи будаа авчирахаа мартчихаж гэж Крессен хөгжин хэлэв. Энэ нь Пилостой нэг л адилгүй
байлаа.
- Мэйстер, сэр Давос өнгөрсөн шөнө эргэн иржээ. Тэдний энэ тухай гал зууханд ярилцахыг
сонсоод би таньд даруйхан дуулгах хэрэгтэй байх гэж бодлоо.
- Давос гэнэ ээ... өнгөрсөн шөнө гэсэн үү? Ингэхэд тэр хаана байна?
- Хаантай байгаа. Тэд шөнийн ихэнхийг хамт өнгөрүүлсэн.
Урьд нь лорд Станнис түүнээс зөвөлгөө авахыг хүсэх үедээ өдөр шөнийн аль ч хамаагүй цагт
сэрээдэг байв.
- Надад хэлэх ёстой байсан юм. Намайг сэрээх ёстой байсан юм гэж Крессен гомдоллоод
хуруугаа Ширийний гараас авч,
- Өршөөгөөрэй, хатагтай гэвч би лорд эцэгтэй чинь ярих ёстой. Пилос гараа өгөөч. Цайз

9. дэндүү олон гишгүүртэй болохоор тэд шөнө бүр нэмээд байх шиг санагдах юм гэв.
Ширийн, Нөхөөстэй царайт хоёр тэдний араас гарсан ч охин хөгшин хүний гэлдэрсэн алхааг
төдөлгүй гүйцэж урд нь гарахад тэнэг араас нь хонхоо тасралтгүй жингэнүүлсээр дагав.
Шилтгээн сул дорой хүмүүст өршөөлгүй газар болохыг Крессен Тэнгисийн лууны эргүүлгэн
шатаар доош бууж байхдаа саналаа. Лорд Станнис Лууны цохионы төв цайз болох шуурганы
үеэр эртний хана нь цуурайтан дүнгэнэн дуугардаг Чулуун бөмбөрийн орой дахь Зурагтай
ширээний танхимд байв. Түүнд хүрэхийн тулд лууны баримал, хар төмөр хаалгаар
хамгаалуулсан хэрмийн дотоод ханын дундах асрыг даван туулж олон тооны гишгүүр өөд
өгсөх ёстой байв. Залуу хүн гишгүүрийг хоёр хоёроор нь алгасан өгсөх хэдий ч хөгшин хөл
муутай хүний хувьд гишгүүр бүр нь там болж байлаа. Гэвч нэгэнт лорд Станнис түүн рүү
ирэх гэж санаа тавиагүй хойно мэйстер үүргээ биелүүлэх л ёстой. Ядахдаа Пилос тусалж
байгаад баяртай байв.
Тэд асрын дагуу хөлөө чирэн гэлдэрсээр гадна хашаанд нь "Тат, онил, тавь" тушаал дор
харваачид бай харван сургууль хийж буй өндөр нуман цонхнуудыг өнгөрлөө. Сум далавчаа
дэвэх сүрэг шувуу адил дэрхийн ниснэ. Хэрмийн ирмэгт цэрэг хуарагнаагүй газрын харалдаа
чулуун лууны дунд харуул зогсчээ. Өглөөний агаарт түүдгийн утаа манантан гурван мянган
хүн лордуудынхаа туган дор суугаад өглөөний цайгаа ууж байв. Буудал цаашаагаа зангуу хаян
зогссон хөлөг онгоцны зогсоол хүртэл үргэлжилжээ. Өнгөрсөн хагас жилийн хугацаанд
хэнийг ч эндээс явахыг зөвшөөрсөнгүй. Лорд Станнисийн "Хилэн" хэмээх гурван тавцантай
гурван зуун сэлүүр бүхий дайны хөлөг онгоц эргэн тойрон дахь цүндгэр гэдэстэй том шурагт
онгоцнуудын дэргэд жижигхэн мэт үзэгдэнэ.
Чулуун бөмбөрийн гадна байсан харуулууд мэйстерийг хармагц танин дотогш оруулав.
- Энд хүлээж байгаарай. Би түүнтэй ганцаар уулзсан нь дээр байх гэж Крессен Пилост
хандан хэллээ.
- Удаан өгсөн шүү дээ, мэйстер гээд Крессен инээмсэглэв.
- Чи намайг мартсан гэж бодоо юу? Би энэ шатаар үргэлж авирдаг болохоор гишгүүр
бүрийнх нь нэрийг мэднэ.
Тэр замынхаа хагаст гаргасан шийдвэртээ харамслаа. Тэгээд амьсгаагаа дарж хөлийнхөө
өвчнийг намдаахаар зогстол чулуун дээр гутал хавирах чимээ гараад уруудаж байсан сэр
Давос Сиворттой нүүр тулчихлаа.
Давос туранхай жирийн ардаас гаралтай энгийн царайтай хүн байв. Хэрзгэр мөрөндөө нар
салхинд гандаж давстай дусалд идүүлэн цоохортсн ногоон нөмрөг нөмөрч хүрэн нүд
үстэйгээ ижилсүүлэн бор хантааз, өмд өмсчээ. Хүзүүнээсээ суран оосортой гуу дүүжилж,
жижгэвтэр бууралтсан сахалтай бөгөөд зүүн талын зэрэмдэг гартаа ширэн бээлий өмссөн
байв. Тэр Крессенийг хармагц уруудахаа зогслоо.
- Сэр Давос? Хэзээ эргэж ирээ вэ?

10. - Үүрийн харанхуйгаар. Миний дуртай цагт гээд хэн ч богино хуруут Давос шиг шөнийн
харанхуй цагт хөлөг онгоц сайн залж чадахгүй гэлцэнэ. Тэрбээр лорд Станнис хүлэг баатар
болгохоос урьд долоон ханлигийн хамгийн зартай баригдашгүй хууль бус наймаа хийгч
байжээ.
- Тэгээд?
- Таны анхааруулж хэлсэн шиг зүйл болсон. Тэд босоогүй, мэйстер. Лав түүний төлөө биш.
Тэд түүнд дургүй гээд Давос толгой сэгсэрлээ..
"Үгүй. Үргэлж тийм байсаар ирсэн. Тэр хүчтэй чадварлаг... тэр ч байтугай ухаантай гэмээр ч
энэ хангалттай байсангүй. Үргэлж хангалттай байсангүй".
- Чи тэдэнтэй бүгдтэй нь ярьсан уу?
- Бүгдтэй нь гэнэ ээ? Үгүй. Зөвхөн намайг хүлээж авсантай нь. Тэдгээр язгууртан ноёд надад
ч гэсэн дургүй. Тэдний хувьд бол би үргэлж сонгино хүлэг баатар гээд Давос мухар хуруутай
зүүн гарын нударгаа атгалаа. Станнис mooyna эрхий хуруунаас нь бусад бүх хурууны
үзүүрийг цавчих тушаал өгчээ.
- Би Жулиан Свон болон хөгшин Пэнроузтай талх хуваалцаж, Тартынхан шөнө дунд шугуйд
уулзахыг зөвшөөрсөн. Бусдынх нь тухайд гэвэл Берик Дондаррион алга хэвээр зарим нь үхсэн
гэж ярилцаж байна лээ. Лорд Карон Рэнлитэй байгаа. Шаргал Брайс солонгон хүлэг баатар
болсон.
- Солонгон хүлэг баатар гэнэ ээ?
- Рэнлигийн хувийн хааны хамгаалалт. Энэ долоо цагаан хувцас өмсдөггүй. Тус бүр өөрийн
гэсэн өнгөтэй. Лорас Тайрелл тэдний захирагч гэж хориотой наймаа хийгч тайлбарлав.
Энэ нь Рэнли Баратеоны сонирхлыг татах зүйл байлаа. Гял цал сүрлэг сайхан хувцастай цоо
шинэ хүлэг баатрууд. Ер нь Рэнли хүүхэд байхаасаа тод өнгө баян тансаг даавуунд дуртай
байсан бөгөөд тоглоомонд ч гэсэн жигтэй дуртай байв.
- Намайг хараач! гэж Шуурганы адгийн танхимаар жингэнэтэл хашгиран инээж гүйх буюу
"Намайг хараач, Би луу" эсвэл "Намайг хараач, би шидтэн" өөрөөр "Намайг хараач, намайг
хараач би борооны бурхан байна" гэдэг байлаа.
Өтгөн хар үс инээмсэглэсэн нүдтэй жижигхэн зоригт хүү одоо эрийн цээнд хүрэн хорин
нэгтэй болсон ч тоглох дуртай хэвээр аж. "Намайг хараач, би хаан" гэж Крессен гунигтай
бодов. Өө Рэнли минь дээ, Рэнли минь. Хонгор хүүхэд минь чи юу хийж байгаагаа мэддэг ч
болоосой? Надаас гадна өөр хэн чамд санаа тавих билээ дээ?
- Тэд татгалзсан шалтаанаа ямар зүйлээр тайлбарлаж байна?
- Зарим нь зөөлөн, зарим нь мохоо үг хэлж, зарим нь нэг нь уучлал гуйн, амлаж бүр худал
хэлж байлаа гээд Давос мөрөө хавчиж,

11. - Эцэст нь зөвхөн хоосон үг салхинд үлдэх шив гэв.
- Чи түүнд найдлага авчирсангүй юу?
- Зөвхөн хуурамч найдлага гэвч би үүнийг хийхгүй. Тэр надаас үнэнийг олж мэднэ.
Мэйстер Крессен Шуурганы адгийн бүслэлтийн дараа Давосыг хүлэг баатраар өргөмжилсөн
өдрийг саналаа. Лорд Станнис багахан тооны хүчээр Тайрелл, Рэйдвайны лордуудын эсрэг
шилтгээнийг жилийн турш хамгаалан тэсчээ. Тэнгисээс хүртэл тэдний зүг довтлон Арборын
улаан хүрэн далбаатай Рэдвайны хөлөг онгоцууд өдөр шөнөгүй хөлхөлдөнө. Шуурганы адаг
аль эрт морьдоо идэж дуусаад нохой муур луугаа орж эцэст нь хамгаалалтын гарнизон үндэс,
харх төдийгөөр өл залгаж байв. Тэгтэл нэг шөнө сар мандах үеэр тэнгэрийг бараан үүл одод
нуугдав. Хориотой наймаа хийгч Давос шөнийн харанхуйгаар халхавчилан "Хөлөг онгоцны
мөхөл"-ийн хад асга шиг барзайсан Рэйдваны хөлөг онгоцуудын бүслэлтийн хүрээг даван
гарсан байна. Түүний хар их бие, хар далбаа, хар сэлүүртэй жижигхэн хөлөг онгоц дүүрэн
давсалсан загас, сонгино ачин ирэв. Энэ нь багахан хэдий ч Эддард Старк Шуурганы адаг руу
ирэн бүслэлтийг сэт цохих хүртэл гарнизоны хүч тэсчээ.
Лорд Станнис Давост Кэйп Вратад газар шагнаж жижигхэн шилтгээн олгон хүлэг баатрын
зэрэгт өргөмжилсөн ч... энэ бүх хууль бусаар хориотой наймаа хийж байсан он жилүүдийнх
нь дурсгалд зүүн гарынх нь хурууны эхний үеийг тас цавчихыг тушаажээ. Давос өөр бусад
хүмүүсээр шийтгүүлэхгүйн тулд Станнисыг өөрийн биеэр цавчихыг хүссэн байна. Лорд
үүнийг нядлагчийн заазуур хэрэглэн цэвэр найдвартай гүйцэтгэжээ. Дараа нь Давос шинэхэн
овогтоо Сиворт нэр сонгож саарал дэвсгэр дээр сонгинын дүрс бүхий хар онгоцныхоо
далбааг далбаагаа болгов. Түүнчлэн нэг удаа лорд Станнис зүүн гарынх нь дөрвөн хурууны
хумсны үзүүрийг тайрснаар илүү аятай болсон гэж ярьсан нь ч бий.
"Тиймээ ийм хүн хуурамч найдлага өгөн гашуун үнэнийг зөөлрүүлэхгүй.> гэж Крессен
бодов.
- Сэр Давос үнэн лорд Станнис шиг хүртэл хүний хувьд ч гашуун байж болно. Тэр зөвхөн
Хааны газар бүрэн хэмжээний хүчтэй буцан дайснаа бут ниргэж хууль ёсны эрхээ зарлахыг
хүсч байгаа. Гэтэл одоо...
- Хэрвээ Хааны газар луу ийм хомс цэрэгтэй явах юм бол үхлээ өөрөө эрснээс өөрцгүй.
Түүнд хүрэлцээтэй тооны цэрэг ч байхгүй. Би түүнд энэ тухай хэлсэн ч та ямар бардам
болохыг нь мэднэ биз дээ гээд Давос бээлийтэй гараа өргөж,
- Энэ хүнийг ухаан орохоос урд миний хуруу эргэж ургана биз гэв.
Хөгшин мэйстер санаа алдлаа.
- Чи чадах бүх зүйлээ хийж. Одоо би зөвхөн чинийх дээр өөрийнхөө хоолойг нэмэрлэх
үлдлээ гээд ядрангүй өгсөлтөө үргэлжлүүлэв.
Лорд Станнис Баратеон нүцгэн хар чулуун хана, дөрвөн зовхис руу харсан өндөр нарийхан

12. цонх бүхий том дугуй өрөөнд байлаа. Өрөөний голд Эйгон Таргариан байлдан дагууллаа
эзлэхээс өмнөх өдрүүдэд захиалж хийлгэсэн нүсэр том сийлбэртэй тавцан бүхий ширээ
харагдана. Зурагтай ширээ тавин футаас ч илүү урт бөгөөд үүний хагастай тэнцэх өргөн
дөрвөөс доошгүй фут өргөн байлаа. Эйгоны мужаанууд Вестеросын газар нутгийг ширээний
аль ч өнцгөөс харсан шулуун харагдахаар хийжээ. Дээр нь байгаа Эйгоны үеийн гол горхи,
мөрөн, уул, шилтгээн, хот, нуур, ой бүхий долоон ханлигийн газрын зураг гурван зуун
жилийн явцад харлаж өнгөртжээ.
Өрөөнд цор ганц сандал байсан нь Лууны цохионоос Вестеросын эргийг нарийвчлан
харагдах цэгт ширээнээс өндөрлөн харагдахаар боджээ. Сандал дээр чанга үдсэн ширэн
хантааз, хүрэн ноосон даавуу өмдтэй хүн сууж байв. Мэйстер Крессенийг орж очиход тэр
толгойгоо өндийлгөлөө.
- Би чамайг дуудсан ч үгүй ч ирнэ гэдгийг чинь мэдэж байсан юм гээд түүний дууны өнгөнд
ховорхон үзэгддэг дулаахан өнгө байсангүй.
Лууны цохионы лорд бурхны өмнө Вестеросын долоон ханлигийн төмөр хаан ширээний
хууль ёсны залгамжлагч Станнис Баратеон өргөн мөр булчинлаг бие өмссөн хантааз шигээ
чивчирсэн нүүрний арьс, ган төмөр шиг хатууужилтай хүн байв. Энэ хүнийг хатуу гэж
хэлцдэг шиг Станнис хатуу хүн байлаа. Тэр хараахан гучин тав хүрээгүй хэр нь толгойных нь
хар үс чихний араар титэм адил дугуйран халцарчээ. Түүний ах Роберт хаан сахлаа хожим
ургуулж эхэлсэн байна. Мэйстер Крессен үүнийг хараагүй ч өтгөн шигүү сахалтай байсан
гэлцэнэ. Үүний хариу болгох мэт Станнис сахлаа богинохон мухарлан тайрсан нь дөрвөлжин
эрүү хацрынх нь ясархаг хонхорхойд хар хөхөөр сүүдэртэнэ. Чанга зангирсан нимгэн
уруултай ам нь хамгийн хөгжилтэй тэнэг хүртэл гутармаар хөмсөг зангидсан ширүүн тушаал
өгөхөөс бус яаж инээхийг мартаа юу гэлтэй. Заримдаа ертөнцөд шөнө аниргүй нам гүм
болоход мэйстер Крессенд лорд Станнис шилтгээний нөгөө хагаст шүдээ хавиран яваа нь
сонсогдох шиг болдог байв.
- Урьд нь та намайг сэрээдэг байсан биз дээ гэж хөгшин хүн хэлэв.
- Урьд нь чамайг залуу байхад. Харин одоо чи хөгширч доройтоод унтаж амрах хэрэгтэй
болж гээд Станнис хэзээ ч яриагаа тал засан зөөллөж сураагүй хүн болохоор дуртай ч байсан
үгүй ч бай бодсон зүйлээ палхийтэл хэлдэг хүн байлаа.
- Би чамайг Давосоос удахгүй бүгдийг мэднэ гэдгийг мэдэж байсан юм. Чи үргэлж тэгдэг
биз дээ?
- Хэрвээ би мэдэхгүй бол яаж туслах билээ. Би түүнтэй шатан дээр таарсан.
- Тэгээд тэр бүгдийг хэлсэн юм биз дээ? Би энэ хүний хэлийг хуруутай нь хамт мухарлах
хэрэгтэй байж.
- Тэгвэл хөөрхийлөлтэй элч болно шүү дээ.
- Одоо ч гэсэн нэг их дээрдэх юм алга. Шуурганы лордууд миний талд орсонгүй. Тэд харваас

13. надад дургүй байгаа болохоор шударга ёс миний талд байгаа нь хамаагүй бололтой.
Хулчгарууд нь хэрмийнхээ ард бүгж салхи хаашаа үлээж хэн ялахыг хүлээж байхад арай
зоригтойнууд нь хэдийн Рэнлигийн талд орсон. Рэнлигийн төлөө шүү! гээд энэ нэрийг аманд
орсон хор адил нулимлаа.
- Таны дүү өнгөрсөн арван гурван жилийн турш Шуурганы лорд байсаар ирсэн. Тэдгээр
лордууд тангараг өргөсөн тугчид нь...
- Тиймээ гэхдээ эрхийн дагуу бол минийх байх ёстой. Би хэзээ ч Лууны цохиог гуйгаагүй. Би
үүнийг хүсээгүй. Ийшээ ирсний учир гэвэл зөвхөн Робертийн дайснууд энд байсан учир ховх
цохин хөөх тушаал авсан болохоор тэр. Намайг түүний флотыг хөдөлгөн ажлыг нь гүйцэтгэж
байхад бага дүү Рэнли маань том болох хүртлээ хамт байсан. Харин Роберт үүний төлөө
надад талархсан бил үү? Тэр намайг Лууны цохионы лорд болгож Рэнлид Шуурганы адгийг
өгсөн. Шуурганы адаг бол гурван зуун жилийн турш Баратеон овгийнхонд уламжлагдан
ирсэн газар болохоор хууль ёсны дагуу Робертийг төмөр хаан ширээнд суухад надад оногдох
ёстой байсан юм.
Энэ нь хуучны гомдол бөгөөд одоог хүртэл гүн гүнзгий байлаа. Үүнд л Лууны цохионы
лордын сул тал байсан бөгөөд хөгшин хүчтэй хэдий ч захиргаандаа цөөн хэдэн лордоос өөр
зүйлгүй чулуурхаг арал нь хэрэгтэй хүн хүч сууршихад багадана. Тэр ч байтугай уйтан
тэнгисийн тэртээх Чөлөөт хот Мир, Лайсаас хөлсний цэрэг авчирсан ч хэрмийн гадна
хуарагнасан цэрэг Ланнистерийнхны хажууд дэндүү бага байлаа.
- Роберт таньд шударга бус зүйл хийсэн ч түүнд шалтгаан байсан. Лууны цохио бол эртнээс
Таргарианий мэдэлд байсаар ирсэн газар. Түүнд эндхийг захирах хүчтэй хүн хэрэгтэй байхад
Рэнли тэр үед хүүхэд байсан гэж мэйстер Крессен болгоомжтой хэлэв.
- Одоо ч хүртэл хүүхэд хэвээр хулгайч хүүхэд толгой дээрээс титмийг минь булаахаар бодож
байна гэж Станнис дүрсхийхэд уур хилэн нь хоосон танхимд цуурайтав.
- Ер нь Рэнли хаан ширээнд суухаар юу хийсэн юм бэ? Тэр зөвлөлийн ширээнд суун Чигчий
хуруутай тоглоом тохуу хийж, тэмцээнд гял цал хуяг дуулгаар гангаран өөрөөсөө илүү хүнд
мориноосоо хийстэл цохиулсан байх. Энэ бол миний дүү Рэнлигийн хаан болохоор хийсэн
зүйл. Бурхад ямар учраас намайг ах дүүстэй минь эвдэрэлцүүлж байгаа учрыг би чамаас
асууж байна?
- Би бурхдын өмнөөс хариулж чадахгүй.
- Надад чи эдгээр өдрүүдэд хэт ховор хариулж байх шиг санагдаж байна. Ер нь Рэнлигийн
мэйстер хэн юм бэ? Магадгүй би түүнийг авчирч зөвөлгөө авсан нь дээр байх. Тэр мэйстер
нь миний дүүд титэм хулгайл гэж зөвөлсөн гэж бодож байна уу? Чиний төрөл нэгтэн ямар
зөвөлгөө өгсөн болоод миний дүү цуснаасаа урвадаг байна?
- Хэрвээ лорд Рэнли зөвөлгөө авсан бол би ихэд гайхах байна, эрхэм дээдсээ гээд лорд
Стеффоны гурван хүүгийн хамгийн бага нь зоригтой бодлогогүй үр дүнг нь бодохоос урьд
хөдөлдөг хүн байлаа. Тэр олон талаар Роберт ахтайгаа төстэй ч Станнисттай огтхон адил

14. байсангүй.
- Эрхэм дээдэс гэнэ ээ. Чи намайг хааны зэрэгт хүргэн шоолж байна уу. Би юуны хаан болж
байна? Уйтан тэнгис дэх Лууны цохионы хэдэн чулууг хаанчилдаггүй юм бол гэж Станнис
гашуунаар хэлээд сандлаасаа өмнө байгаа ширээ рүү буухад сүүдэр нь Оргилуун Хар усны
аман дахь Хааны газар байгаа ойн зурганд туслаа. Тэрбээр зогсоод хаант улс гар сунгахад
хүрэхээр ойрхон байвч хүрэхэд дэндүү хол байв.
- Өнөө шөнө би лорд тугчидтайгаа найрлана. Селтигар, Веларион, Бар Эммон гээд өчүүхэн
хэдүүл байгаа. Үнэнийг хэлэхэд миний дүүгийн надад үлдээсэн новш. Тэр Лисен дээрэмчин
Салладор Саан надаас өрийн тооцоо нэхэж, Мирманы Морош далайн түрлэг намрын шуурга
дэгдэх гэж байгаа тухай яриагаар айлган, шүтлэгтэй лорд Санглас Долоогийн тухай яриа
дэлгэн, Селтигар шуурганы ямар лордууд бидэнтэй нэгдэхийг мэдэхийг хүсч, Веларион
даруйхан цохилт өгөхгүй бол цэргээ гэрт нь аваачихаар айлгаж байгаа. Би тэдэнд юу хэлэх
болж байна? Би одоо юу хийх ёстой вэ?
- Таны жинхэнэ дайсан бол Ланнистерийнхан, эрхэм лорд. Хэрвээ та дүүтэйгээ нэгдэн
тэдний эсрэг хөдлөх юм бол...
- Би хэзээ ч Рэнли өөрийгөө хаан гэж дуудахаа болих хүртэл түүнтэй нэгдэхгүй гэж Станнис
маргахын аргагүй өнгөөр зандрав.
- Тэгвэл Рэнли биш болог гээд мэйстер бууж өгөв. Түүний лорд бардам зөрүүд нэг л ухаанд
орсон бол бодлоо ер өөрчилдөггүй хүн байв.
- Түүнээс гадна өөр хүмүүс бий шүү дээ. Эддард Старкийн хүү өөрийгөө умардын хаанаар
өргөмжлөн ардаа Винтерфелл, Риверраны бүх хүчийг хуралдуулсан.
- Ногооноороо хүү ахин нэг хуурамч хаан. Би тэгээд хаант улсаа задрахыг зөвшөөрөх болж
байна уу?
- Юу ч үгүй байснаас хаант улсын хагастай байсан нь дээр. Та хүүд эцгийнхээ аллагын өшөөг
авахад туслахад юм бол...
- Би яагаад Эддард Старкийн өшөөг авахад туслах ёстой болж байна? Энэ хүн миний хувьд
юу ч биш. Өө тийм л дээ, Роберт түүнд хайртай байсан. Миний сонссоноор дүү шигээ
хайртай гэсэн. Гэхдээ би түүний дүү болохоос Нэд Старк биш. Тэгээд ч түүний надтай яаж
харьцаж байсныг чи мэдэхгүй байна. Би түүний төлөө Шуурганы адгийг барьж Мэйс
Тайрелл, Пакстер Рэдвайн хэрмийн гадна найрлаж байхад сайн хүмүүсээ өлсөж зовохыг
харж байлаа. Роберт үүний төлөө надад талархсан бил үү? Үгүй. Тэр биднийг харх лууванд
хүрсэн хойно Старкад бүслэлтийг сэт цохисонд талархсан. Би Робертийн тушаалаар флотоо
хөдөлгөн Лууны цохиог түүний нэрийн өмнөөс эзэлсэн. Тэгэхэд тэр гараас минь атган "Сайн
байна, дүү минь. Би чамгүй байсан бол яах байсан болоо?" гэж хэлсэн гэж бодож байна уу.
Үгүй ээ, тэр намайг Виллем Дарри Висерисийг бага дүүтэй нь авч зугтсанд зогсоох ёстой
байсан гэж буруутгасан. Би зөвлөлийн ширээнд арван таван жил сууж Робертийг архидан
янхандаж байх хооронд Жон Арринд хаант улсыг жолоодоход тусалсан. Гэвч Жон үхэхэд ах

15. минь намайг Гараа болгосон бил үү? Үгүй, тэр хүндэт найз Нэд Старк руугаа явж энэ алдрыг
санал болгосон. Тэдний хоёулангийн хувьд сайнгүй зүйл болсон доо.
- Магадгүй тийм байж болох ч, эрхэм лорд минь. Хичнээн муу зүйл таньд хийсэн байлаа гээд
өнгөрсөн тоос болон үлдэх болохоор ирээдүйд Старкийнхантай нэгдсэн нь хожино. Эсвэл
өөр хүмүүсийн талаар бодоод үзье л дээ. Хатагтай Арриний тухайд ямар байна? Хатан хаан
түүний нөхрийг алсан болохоор шударга ёсыг хүсч байгаа гэдэгт итгэлтэй байна. Түүнд Жон
Арриний залгамжлагч залуу хүү бий. Хэрвээ Ширийнийг түүнтэй сүй тавиулвал...
- Хүү сул дорой бие муутай. Эцэг нь хүртэл үүнийг хараад надаас Лууны цохионд
хүмүүжүүлэхийг гуйж байсан. Зарлагаар үйлчилэх нь түүний хувьд сайнаар нөлөөлөх байсан
нь лавтай ч хараал идсэн Ланнистерийн хүүхэн лорд Арринийг хордуулсан болохоор одоо
Лайза түүнийг Эйридээ нуусан. Тэр хэзээ ч хүүгээс салахгүй гэдгийг би чамд амлах байна.
- Тэгвэл Ширийнийг Эйри рүү илгээ л дээ. Лууны цохио хүүхдийн хувьд дэндүү баргар газар.
Дэргэд нь танил царай байлгахын тулд тэнэгтэй нь хамт явуулъя гэж мастер шаардав.
- Танил бөгөөд аймшигтай гээд Станнис хөмсгөө зангидан бодлогоширов. - Гэсэн ч...
магадгүй оролдоод үзвэл...
- Долоон ханлигийн хууль ёсны лорд бэлэвсэн эхнэр булаан эзлэгчээс тусламж гуйх гэж үү?
гэх эмэгтэй хүний хурц хоолой цуурайтав.
- Хатагтай гээд мэйстер Крессен түүнийг ойртон ирэхийг сонсоогүй явдалд гонсойн
толгойгоо бөхийлгөлөө.
- Би хэнээс ч гуйх гээгүй байна. Үүнийг санаж ав, эмэгтэй минь гээд лорд Станнис хөмсөг
зангидав.
- Энэ тухай чинь сонсоход баяртай байна.
Хатагтай Селиса нөхөр шигээ өндөр туранхай бие гонзгой царайтэй, дэлдэн чих шовх хамар
бүхий уруулынхаа дээд талд бүдэг сахалтай ажээ. Түүнийгээ өдөр бүр зулгаах хэдий ч буцаад
ургадаг байв. Нүд нь цайвар ам нь ширүүн хоолой нь ташуур лугаа адил ширүүн. Одоо
түүгээрээ ташуурдаж байлаа.
- Хатагтай Аррин Старкийнхан, чиний дүү Рэнли болоод бусад хүмүүс шиг чамд үнэнч
зүтгэх өртэй. Чиний тэдний цорын ганц жинхэнэ хаан. Иймээс тэдэнтэй гуйж наймаалцахын
оронд бурхнаас чамд олгосон хууль ёсны эрхээ хүлээж ав.
Тэр “бурхад” биш “бурхан” гэж хэллээ. Улаан эмэгтэй түүний сэтгэл зүрхийг урвуулан
долоон ханлигийн хуучин болоод шинэ бурхдын эсрэг эргүүлсэн учир одоо зөвхөн Гэрэл
гэгээний эзнийг шүтэх болжээ.
- Чиний бурхан тэр эрхээ өөртөө үлдээг. Надад илд хэрэгтэйгээс бус адислал биш. Чи арай
хаа нэгтээ надад хэлэлгүй ямар нэг арми нуусан юм биш биз дээ? гэж эхнэрийнхээ шинэ
шүтлэгийг хуваалцдагггүй лорд Станнис хэлэхэд дууных нь өнгөнд дулаан аяс байсангүй.

16. Станнис үргэлж эмэгтэй хүн тэр дундаа эхнэрийнхээ дэргэд хүртэл ая тухгүй болдог хүн
байлаа. Тэрбээр Хааны газар Робертийн зөвлөхөөр явахдаа Селисаг Лууны цохионд охины
хамт үлдээжээ. Илгээсэн захиа нь ирэлт шигээ цөөн гэр бүлийн үүргээ жилдээ ганц хоёр
удаа ямар ч сэтгэл ханамжгүй гүйцэтгэдэг учир хүсэн хүлээсэн хүү нь ирсэнгүй.
- Миний ах дүү нар авга, нагац ахад минь арми бий. Флорентийнхэн бүхэлдээ чиний тугийн
дор босно.
- Флорентийнхон сайндаа хоёр мянган цэрэг гаргах чадалтай гээд Станнис долоон ханлиг
овог бүр ямар хүч гаргаж чадахыг мэдэж байв.
- Тэгээд ч Флорентийн газар Хайгардентай хэтэрхий ойрхон болохоор лорд ах чинь Мэйс
Тайреллийг уурлуулж магадгүй.
- Тэгвэл өөр зам байна. Цонхоор хар, эрхэм лорд минь. Тэнгэрт асан дүрэлзсэн шинж тэмдэг
чамайг хүлээж байна. Жинхэнэ бурхны хилэнт зүрх шиг дүрэлзсэн улаан дөл. Энэ бол чиний
далбаа! Тэнгэрт лууны халуун амьсгал үлээгдэн хөвж байгааг нь харав уу. Харин чи Лууны
цохионы эзэн шүү дээ. Энэ бол чиний цаг ирсэн гэсэн үг, эрхэм дээдсээ. Үүнээс итгэлтэй
баталгаа байхгүй. Чи нэгэн цагт Эйгон байлдан дагуулагч хөвөн одсон шиг урдаа байгаа
бүхнийг арчиж хаяхаар хөдөл. Зөвхөн үгээ хэлэхэд Гэрэл гэгээний эзний хүч чамайг тэврэн
авна гээд хатагтай Селиса ойртлоо.
- Тэгээд тэр Гэрэл гэгээний эзэн чинь миний гарт хичнээн илд өгч чадах юм бэ? гэж
Станнис шаардав.
- Хүссэн хэмжээгээр чинь. Шуурганы адгийн бүх илднээс эхлээд Хайгарденыг лорд
тугчидтай нь гэж эхнэр нь амлав.
- Давос харин чамайг өөр зүйлд итгүүлэх байна. Тэдгээр илднүүд Рэнлид харъяалагдсан. Тэд
миний дур булаам дүүд Робертод байсан шигээ хайртай болохоос... надад хэзээ ч дуртай
байгаагүй.
- Тийм гэвч Рэнли үхэх юм бол...
Станнис хатагтай руугаа нүдээ онийлгон харахад Крессен хэлээ барьж тэссэнгүй.
- Эрхэм дээдсээ Рэнли ямар ч тэнэг зүйл хийсэн байлаа гэсэн ийм зүйл бодох хэрэггүй.... гэж
дуу алдав.
- Тэнэг зүйл гэнэ ээ? Урван тэрслэлт гэж би үүнийг чинь нэрлэх байна гээд Станнис эхнэр
лүүгээ эргэлээ.
- Миний дүү залуу хүчтэй ардаа их хэмжээний цэрэг хуралдуулсаны зэрэгцээ солонгон хүлэг
баатруудтай байгаа.
- Мелиссандра түүнийг галын дөлөнд үхэхийг нь харсан байна.

17. Крессен айдаст автан,
- Ах дүүс хоорондоо хөнөөлцөх шиг... аймшигтай зүйл байхгүй... намайг сонсооч гэж гуйлаа.
Хатагтай Селиса түүнийг харцаараа шинжив..
- Чи түүнд тэгээд юу хэлэх гээ вэ, мэйстер? Хаант улсын хагасыг авч Старкийнханд өвдөг
сөгдөн, бидний охиныг Лайза Арринд зар гэх гээ юу?
- Би чиний зөвөлгөөг сонссон, Крессен. Харин одоо түүнийхийг сонсоно. Явж болно гэж
лорд Станнис хэлэв.
Мэйстер хөшсөн өвдгөө арай ядан тэнийлгэв. Тэр өрөөний дундуур явахад хатагтай
Селисагийн нүд араас дагуулан харахыг мэдрэв. Шатны хөлд хүрэхэд хөл дээрээ арай ядан
тогтож байсан тул,
- Надад туслаач гэж Пилосоос гуйв.
Тэрбээр өрөөндөө аюулгүй буцаж очсон хойно залуу мэйстерийг явуулж ахин тагт руугаа
хазганан очоод лууны дунд зогсон тэнгис рүү ширлтээ. Салладор Сааны дайны хөлөг
онгоцны нэг цайзын дэргэдүүр сэлүүрээ яралзтал буулган саарал ногоовтор усыг
хошуугаараа зүсэн өнгөрөв. Тэр онгоцыг далд ортол дагуулан харлаа. Айдас нь тийм ч амар
алга болсонгүй. Тэр үүний төлөө ийм удаан амьдарсан гэж үү?
Мэйстер гинжээ зүүхдээ үр хүүхэдтэй болох найдлагыг хойш тавьдаг ч Крессенд эцгийн
мэдрэмж төрсөөр аж. Роберт, Станнис, Рэнли гээд... тэр лорд Стеффоныг ууртай тэнгис
залгиснаас хойш гурван хүү өсгөжээ. Харин одоо тэдний нэг нөгөөгөө алахыг харах хэрэг үү?
Тэр үүнийг зөвшөөрөхгүй. Хэрхэвч зөвшөөрөхгүй.
Энэ бүх зүйл эмэгтэй хүний гараар хийгдсэн. Хатагтай Селиса биш өөр хүний гараар. Улаан
эмэгтэй гэж зарц нар түүний жинхэнэ нэрийг хэлэхээс эмээн нэрийддэг билээ.
- Би түүний нэрийг хэлэхээс эмээхгүй. Мелисандра гэж Крессен чулуун тамын нохойд хэлэв.
Мелисандра Ашайгаас ирсэн, шидтэн, сүүдэр уригч, Гэрэл гэгээний эзэн, Галын зүрх, Гал
болоод Сүүдрийн бурхан Р’хлорын удган байлаа. Мелисандрад Лууны цохионд ийм
галзуурал тарихыг хэрхэвч зөвшөөрч болохгүй.
Өглөөний тод гэрлийн дараа өрөөнд бүүдгэр болсон шиг санагдан. Тэр гараараа тэмтчин лаа
асаагаад дээвэр лүү гардаг шатны дорхи тос, ханд, эмийн ургамал хураасан тавиур бүхий
ажлын өрөө лүүгээ очив. Тавиурын ёроолд эгнэсэн тосны цаана тагдгар шавар ваар дотор
чигчий хуруунаас томгүй хөх ягаан өнгийн шил олоод сэгсэрч үзэхэд дотор нь юм
торжигнов. Крессен шилний гадаргуу дахь тоосыг үлээж арилгаад ширээ рүүгээ очиж сандал
дээр лагхийн суугаад бөглөөг авч доторхи зүйлийг асгахад үр тарианаас томгүй арваад болор
бөмбөлөг уншиж байсан цаасан дээр нь торжигнон асгарав. Тэд лааны гэрэлд үнэт чулуу
лугаа адил хүрэнтэн туяарахад мэйстер урьд нь хэзээ ч ийм өнгө үзсэнгүй гэж бодлоо.

18. Хоолойд нь зүүсэн гинж гэнэтхэн хүнд оргив. Тэр болрын нэгд хурууныхаа үзүүрээр хүрч
үзэв. Өчүүхэн хэдий ч амьдрал үхлийн хүчийг агуулсан чадалтай аж. Үүнийг Хаш тэнгисийн
тэртээ ертөнцийн нөгөө хязгаарт ургадаг нэгэн төрлийн ургамалаар хийдэг байв. Ургаж
гүйцсэн хойно навчийг тайрч чихэртэй ус, Зуны арлын ховор ургамал агуулсан чихэртэй ус
бүхий шохойнд угаан дэвтээнэ. Үүний дараанаас уусмал өтгөрч талстжиж эхэлнэ. Бэлтгэх
явц удаан бөгөөд хүндийнхээ зэрэгцээ үнэтэй олдоц ховортой. Бэлтгэх аргыг нь Лайсийн
алхимичдийн зэрэгцээ Бравосын Нүүргүй хүмүүс түүнчлэн.. мэйстерүүд мэдэх хэдий ч
зөвхөн Цайзын гадуур энэ тухай ярилцана. Ертөнц мэйстер анагаах ухаанд суралцсаны
тэмдэг болох мөнгөн гинжээ давтдагыг мэдэх ч анагаах чадалтай хүнд алах чадвар оршдогыг
мартжээ. Крессен ургамлын нэрийг Ашайн навч болон Лайсийн болрын алин болохыг
санасангүй. Цайзад бол энгийнээр “боомилогч” гэж нэрлэнэ. Ийм талстыг дарсанд уусгавал
хүний хоолойн булчинг нударгаар базсан мэт мөгөөрсөн хоолойг тас боомилдог байна. Тэд
хохирогчийн үхсэний дараа царай нь жижигхэн талст шиг улайран хүрэнтэж хоолонд хийвэл
үйлчилгээ нь адил гэлцэнэ.
Тэгээд ч энэ шөнө лорд Станнис тугчидтайгаа найрлах үеэр хатагтай эхнэр болон улаан
эмэгтэй байлцана. Ашайн Мелисандра.
"Амрах хэрэгтэй. Харанхуй болоход надад бүх хүч маань шаардагдана. Гар минь чичирэхгүй
зориг хатуу байх ёстой. Энэ аймшигтай зүйл хэдий ч гүйцэтгэх ёстой. Үүний төлөө бурхан
намайг өршөөх буй заа" гэж Крессен өөртөө хэлэв.
Тэр сүүлийн үед тааруухан унтжээ. Хэсэгхэн дугхийхэд урд байгаа сорилтонд бэлтгэх хүчийг
олно. Тэр ядрангуй ор луугаа сажиллаа. Нүдээ аньсан ч харанхуйд хурцаар амьд мэт гялалзах
сүүлт одны гэрлийг харсан хэвээр байлаа. Магадгүй энэ миний од байх. Цус урсахын ёр
бүхий сүүлт од... тиймээ...
Тэр харанхуй болсон хойно сэрэхэд унтлагын өрөөнд таг харанхуйлан биеийнх нь үе мөч бүр
янгинан өвдөв. Крессен өндийж суухад толгой нь хатгууллаа. Таягныхаа бариулаас зууран
хөл дээрээс босов. "Хэтэрхий хоцорч. Тэд намайг дуудсангүй" гэсэн бодол зурсхийв. Түүнийг
урьд нь үргэлж найранд дуудан лорд Станнисийн ойролцоо суулгадаг байв. Лордынх нь нас
бие гүйцсэн үеийнх биш нарны гэрэлд гийсэн ахныхаа хүйтэн сүүдэрт дарагдсан хөвгүүн
үеийн царай тодорлоо. Түүнийг юу ч хийсэн байлаа Роберт хамгийн түрүүнд шилдэг сайн
гүйцэтгэдэг байв. Хөөрхий хүү... түүний төлөө яарах хэрэгтэй.
Мэйстер үрлийг орхисон газраасаа аваад цаасанд боолоо. Түүнд Лайсийн хордуулагчид шиг
хөндий бөгж байхгүй ч санжигнасан хувцасных нь сул ханцуй дотор том жижиг дүүрэн
хантааз оёжээ. Тэдний нэг рүү боомилогчийг шургуулаад хаалга онгойлгон дуудлаа.
- Пилос? Чи хаана байна? гэхэд хариу гарсангүй тул ахин чангаар,
- Пилос надад чиний тусламж хэрэгтэй байна гэж хашгирлаа. Гэсэн ч өмнөхийн адил хариу
сонсогдсонгүй. Залуу мэйстерийн өрөө шат руу хагас эргээд хялбар сонсох газар байдаг учир
энэ нь хачирхалтай санагдав.
Эцэст нь Крессен зарц нарыг хашгиран дуудав.

19. - Яарах хэрэгтэй. Би дэндүү их унтчихаж. Тэд одоо уун... найрлаж байгаа... Намайг сэрээх
ёстой байсан юм.
Мэйстер Пилост юу тохиолдсон болоод түүнийг сэрээсэнгүй вэ гэдгийг ер ойлгосонгүй.
Ахиад л урт жигүүрийг гатлах хэрэг гарав. Онгорхой том цонхоор шөнийн салхи үлээж
тэнгисийн үнэр ханхлана. Лууны цохионы ханын дагуу бамбарын гэрэл улалзан цаана лагерь
буудалласан газар олон зуун түүдэг галын гэрэл газар дэлхий дээр унасан одод мэт анивчина.
Дээр нь сүүлт од хорон улаан өнгөөр анивчиж байлаа. "Би иймэрхүү зүйлээс айхад дэндүү
хөгширөн ухаан суусан" гэж мэйстер өөртөө хэлэв.
Их танхимын хаалгыг ангайсан чулууны лууны ам тосчээ. Тэр үүдэн дээр зарц нарыг хүлээж
бай гэж хэллээ. Сул дорой харагдаж болохгүй учир энэ нь дээр. Цааш таягаа хүндээр тулсаар
шатны сүүлчийн гишгүүрийг лууны шүдэн доогуур өнгөрлөө. Хоёр харуул хүнд улаан модон
хаалга онгойлгоход гэрэл цэлсхийн чимээ шуугиан угтав. Крессен лууны хэвлий дээгүүр
доош уруудлаа.
Хутга, таваг хавирах чимээ гарч нам дуу дүнгэнэлдэн Нөхөөстэй царайтын "бүжиглэ, лорд
минь, бүжиглэ лорд минь" гэж хонхоо жингэнүүлэн дуулах сонсогдоно. Тэр өглөөнийхтэйгээ
адилхан эвгүйцэм дуу дуулж байв.
- Сүүдэр айсуй, үлд лорд минь, үлд лорд минь, үлд лорд минь.
Доод талын ширээнд дүүрэн хүлэг баатар, харваач хөлсний цэргийн ахмадууд сууж талх
хэлтлэн загасны шөлөнд дүрэн иднэ. Энд ердийн найранд сонсогддогын адил чанга инээд
хашгирах чимээ сонсогдсонгүй. Лорд Станнис ийм зүйлийг зөвшөөрдөггүй байлаа.
Крессен хаан лордуудынхаа хамт сууж байгаа өндөр тавцан өөд зүглэв. Замдаа Нөхөөстэй
царайтын хажуугаар өнгөрлөө. Тэр хонхоо жингэнүүлэн бүжиглэнгээ ойртож ирэхийг нь
сонссонгүй. Нэг хөлөөс хөл рүү сэлгүүлэн үсрэхдээ Крессенийг дайрч дороо цохин унагалаа.
Тэд хамтдаа хөл гар нь орооцолдон өнгөрөхөд гэнэтийн нүргэлсэн инээд эргэн тойронд
хадав. Мэдээж үүнээс инээдтэй зүйл байхгүй бизээ.
Нөхөөстэй царайт дээрээс нь дарж унасан учир тэнэгийн нүүр тулах шахам ойртлоо. Тэр
эвэр хонхтой төмөр дуулгаа алджээ.
- Тэнгисийн дор чи дээшээ унадаг. Би мэднэ, би мэднэ оо, хо хо гэж хэлснээ хөхрөн цааш
өнхрөөд хөл дээрээ үсрэн босч бүжиглэв.
Мэйстер сулхан инээмсэглэж инээдтэй байдлаас гарахын тулд хүчлэн босохыг оролдоход
ташаа нь тэсэхийн аргагүй өвдсөн тул ахин хугалсан эсэхээс айлаа. Тэгтэл хүчтэй гар тохойн
дороос нь өргөн хөл дээр босгов.
- Баярлалаа, сэр гэж Крессен бувтаад ямар хүлэг баатар тусалсныг харахаар эргэтэл,
- Болгоомжтой байх хэрэгтэй шүү, мэйстер гэж хатагтай Мелисандра Хаш тэнгисийн хөгжим
адил намуухан хоолойгоор хэллээ.

20. Тэр үргэлжид байдаг шигээ толгойноос хөл хүртэл улаан хувцас өмсөж дүрэлзсэн гал адил
урт намирсан торгон даашинз сул тавиад ханцуйндаа гүн ухлаадас гаргасан нь цусан улаан
өнгийн даавуунд бараантана. Хүзүүндээ ямар ч мэйстерийнхээс бариу улаан алтан зүүлт
зүүж ганц том бадмаараг дүүжилжээ.
Үс нь ердийн улаан үстэй хүмүүсийнх шиг шаргал юм уу гүзээлзгэний өнгөтэй байсангүй
бамбарын гэрэлд гялалзтал өнгөлсөн зэс шиг туяарна. Нүд нь хүртэл улаан агаад... арьс нь
өөгүй цөцгий шиг толигор цайвар ажээ. Туяхан гоолиг тэрбээр хүлэг баатрууд шиг өндөр
агаад том цээж нарийхан бүсэлхий зүрхэн хэлбэртэй нүүртэй байв. Эрчүүдийн нүд түүн рүү
унасан даруй удтал ширтэн мэйстерийнх ч гэсэн үүнээс буруулсангүй. Олон хүн түүнийг
үзэсгэлэнтэй гэдэг байв. Гэсэн ч тэр үзэсгэлэнтэй байсангүй. Улаан аймшигтай улаан
байлаа.
- Баярлалаа таньд... хатагтай.
- Таны насны хүн хаана гишгэхээ харж явах хэрэгтэй. Шөнийн харанхуй айдсаар дүүрэн гэж
Мелисандра эелдэгхэн хэлэв.
Крессен энэ түүний мөргөлд хэрэглэдэг үг болохыг саанлаа. Гэсэн ч хамаагүй би өөрийн
мөргөлөө баримтлах болно.
- Зөвхөн хүүхэд харахуйгаас айдаг байх.
Түүнийг ингэж хэлтэл Нөхөөстэй царайтын ахин дуулах сонсогдо.
- Сүүдэр бүжилэн айсуй, лорд минь. Бүжиглэ лорд минь, лорд минь.
- Энд л тааврын гол байгаа юм. Ухаантай тэнэг, тэнэг цэцэн гээд Меллисандра Нөхөөстэй
царайтын хөсөр унасан дуулгыг авч Крессений толгойд углахад хувин чихийг нь даван орж
хонх сулхан жингэнэлээ.
- Гинжтэй чинь ижилсүүлэн титэм зүүлээ, лорд мэйстер гэж Меллисандра хэлэхэд эргэн
тойронд түсхийсэн инээд хадав.
Крессен уурандаа хөмхийгөө зуулаа. Тэр түүнийг хөгшин сул дорой гэж бодож байгаа ч шөнө
гэхэд өөр зүйлийг ойлгох болно. Хөгшин ч бай үгүй ч бай тэр Цайзын мэйстер хэвээр шүү.
- Надад бусдын титэм хэрэггүй гээд тэнэгийн дуулгыг толгой дээрээсээ авлаа.
- Энэ ертөнцөд Хуучин хотод заадаггүй үнэн бий шүү гээд Меллисандра улаан торгоо
хуйлруулан эргэж Станнис хаан хатантайгаа сууж байгаа өндөр ширээ рүү эргэлээ. Крессен
Нөхөөстэй царайтын эвэртэй төмөр хувинг буцааж өгөөд араас нь дагалдав.
Мэйстер Пилос түүний байранд сууж байсан тул хөгшинд зогсоод харахаас өөр зам
үлдсэнгүй.

21. - Мэйстер Пилос чи... чи намайг сэрээсэнгүй гэж эцэст нь хэлэв.
- Эрхэм дээдэс таныг амруулахыг тушаасан. Тэр надад таныг өнөөдөр энд хэрэггүй гэж
хэлсэн гээд Пилосын царай улайлаа.
Крессен чимээгүй сууж байгаа хүлэг баатар, ахмад, лордууд руу ширтэв. Нас дээр гарсан
яхигар лорд Селтигар хүрэн улаан наймаалж хатгамласан хүрэн улаан өнгийн цув нөмөрч,
царайлаг лорд Веларион урт цайвар үстэйгээ ижилсүүлэн ногоон өнгөн дээр хүзүүндээ
цагаан алтан тэнгисийн морь хатгамласан торгон хувцас эгэлдэргэлжээ. Арван дөрвөн
настай махлаг хүү Бар Эммон цагаан эмжээртэй улаан хилэнгээр гоёж, даруухан сэр Аксел
Флорент хүртэл нөмрөгөө үнэгний арьсаар эмжээд, шүтлэгтэй лорд Санглас хоолой, гар,
хуруугаа сарны чулуугаар чимэглэн, Лайсений ахмад Салладор Саан улаан атлас дээр нарны
цацрагтай алт, үнэт эрдэнэсээр чимэглэсэн жанч хөдөрчээ. Зөвхөн сэр Давос хүрэн хантааз,
ногоон ноосон нөмрөгтэй жирийн хувцасласан байлаа. Тэр мэйстер лүү өрөвдөнгүй харав.
- Та надад зүтгэхэд дэндүү хөгширч доройтож. Пилос үүнээс хойш надад зөвлөх болно. Тэр
хэдийн таныг дээвэр лүү авирч чадахгүй байхад хэрээ тэжээх ажилдаа орсон. Иймээс надад
үхтлээ зүтгэх хэрэггүй гэх лорд Станнисийн бололтой дуу гарлаа. Итгэмээргүй юм.
Мэйстер Крессен нүдээ анивчив. "Станнис миний лорд, гунигтай дүнсгэр хүү минь чи ингэх
ёсгүй. Би чамд хичнээн санаа тавьж, чиний төлөө амьдарч энэ бүхнийг үл харгалзан хичнээн
хайрлаж байдгийг мэдэхгүй гэж үү? Тиймээ чамд Роберт, Рэнлигээс илүү хайртай байхад чи
хамгаас илүү хэрэгтэй цагт минь хайр найргүй түлхэж байна". Гэсэн ч тэр биеэ барин,
- Таны тааллаар болъё, эрхэм лорд гэвч... гэвч би өлсөж байна. Таны ширээнд чинь суухыг
зөвшөөрнө үү? (Үргэлж суудаг байсан газартаа дэргэд чинь...)
Сэр Давос суудлаасаа өндийв.
- Эрхэм дээдсээ мэйстер миний хажууд суувал их хүндэтгэл болно.
- Чиний хүслээр болог гээд лорд Станнис хажуу тийш эргэж баруун талдаа хүндэтгэлийн
суудалд суусан Меллисандрад ямар нэг зүйл хэлэхэд зүүн талд суусан хатагтай Селиса үнэт
чулуу адил нүд гялбам мишээв.
"Дэндүү хол юм" гэж Крессен дүнсийн бодоод сэр Давосын сууж байгаа газар луу харлаа.
Хориотой наймаа хийгчийг өндөр ширээнд лорд тугчидын хагас тусгаарлаж байв. Би түүнд
ойртож аяганд нь боомилогчийг хийх ёстой. Гэхдээ яаж тэр вэ?
Нөхөөстэй царайт ширээ тойрон удаанаар Давос Сиворт руу ойртож байсан мэйстерийг
тойрон дэвхцэв.
- Энд бид загас идэж байна. Харин тэнгисийн дор загас биднийг мэддэг. Би мэднэ, оо хо хо
гэж тэнэг баяртайгаар хэлээд сагамхай загасаар очирт таяг адил даллав.
Сэр Давос суудал дээрээ хажуу тийш болон зай гаргалаа.

22. - Бид нар өнөөдөр бүгдээрээ салбадайн хувцас өмсөх ёстой байсан юм. Тэнэгийн ажил
биднийхээс ялгарах зүйлгүй. Улаан эмэгтэй дөлөндөө ялалт харж, Станнис цэргийнхээ хүн
хүчнээс хамаагүй аян дайн хийх гэж байна. Эцсийн бүлэгт бид Нөхөөстэй царайтын харсан
шиг тэнгисийн ёроолд живэх вий хэмээн гэж Давос Крессенийг суухад баргар бувтнав.
Крессен гараа ханцуй дотуур дулаацах гэж буй мэт шургуулахад ноосон дор хатуу талст
тэмтрэгдэв.
- Лорд Станнис гэхэд Станнис улаан эмэгтэйгээс түүн рүү эргэсэн ч хатагтай Селиса өмнөөс
нь,
- Хаан Станнис гээч. Чи бүр өөрийгөө мартаа юу, мэйстер гэв.
- Тэр хөгширч ухаан нь доройтож гэж хаан гүнгэнээд,
- Яасан, Крессен? Өөрийнхөө бодлыг хэл гэв.
- Хэрвээ та завь хөлөглөн одохоор төлөвлөж байгаа бол түгээмэл шалтгаанаар лорд Старк,
хатагтай Арринтай холбоо тогтоох нь чухал...
- Хэнд ч түгээмэл шалтгаан байхгүй.
- Гэрэл харанхуйтай нэгддэггүйн адил түгээмэл шалтгаан байхгүй гээд хатагтай Селиса
нөхрийнхөө гарыг авахад Станнис толгой дохилоо.
- Старкийнхан хаант улсын минь хагасыг хулгайлж, Ланнистерийнхан төрсөн ахын минь
хууль ёсоор надад хүртэх ёстой хаан ширээ, шилтгээнийг эзэгнэсэн. Тэд бүгд булаан эзлэгч
миний дайснууд.
"Би түүнийг алджээ" гэж Крессен цөхрөн бодов. Гэсэн ч ямар нэг аргаар Мелиссандерт
анзаарагдалгүй аяганд нь дөхөн хүрэх хэрэгтэй байлаа.
- Та Роберт ахынхаа хууль ёсны залгамжлагч долоон ханлигийн лорд Андалс, Ройнэр болоод
Анхны хүний хаан гэвч холбоотонгүй ялалтад хүрэх боломж байхгүй гэж цөхрөн хэллээ.
- Түүнд холбоотон байгаа. Гэрэл гэгээний эзэн, Галын зүрх, Гал болон Сүүдрийн бурхан
Р’хлор гэж хатагтай Селиса тунхаглав.
- Бурхдын холбоо тодорхойгүй. Тэгээд ч энд хүч байхгүй гэж хөгшин хүн шаардлаа.
- Та тэгэж бодож байна уу? Хэрвээ ахин ийм тэнэг зүйл ярих гэж байгаа бол титмээ ахин
өмссөн чинь дээр дээ, мэйстер гээд Мелисандра толгой эргүүлэхэд хүзүүндээ зүүсэн
бадмаараг агшин зуур сүүлт од шиг хурцаар гялалзав.
- Тиймээ. Нөхөөстэй царайтын дуулгыг. Энэ таньд сайхан зохино, хөгшин минь. Ахин өмс
гэж би чамд тушааж байна гэж хатагтай Селиса дэмжив.

23. - Тэнгисийн дор хэн ч малгай өмсдөггүй. Би мэднэ, би мэднэ, оо, хо, хо гэж Нөхөөстэй
царайт хэллээ.
Лорд Станнис нүд өтгөн хөмсөг дороо сүүдэрлэгдэн чангарсан амаа эрүү нь хавчжээ. Тэр
үргэлж уурласан үедээ шүдээ хавирдаг байв.
- Тэнэгээ миний хатагтай эхнэрийн тушаалыг биелүүл. Крессенд дуулгаа өг.
"Үгүй. Чи ийм зүйл хэлэх ёсгүй. Энэ чиний зам биш. Чи үргэлж шударга ширүүн хэдий ч
хэрцгий байгаагүй. Хэзээ ч шүү. Чи инээд гэдгийг мэдэхгүй болохоор хэнээр ч тохуурхаж
байгаагүй" гэж мэйстер бодов.
Нөхөөстэй царайт бүжиглэн ойртоход хонхны дуу дин-дон, клан-клон, бим-бом гэж
дүнгэнэв. Мэйстер тэнэг эвэртэй хувин дух руу нь дарж өмсгөхөд чимээгүйхэн суухад толгой
нь төмрийн хүндийн жинд дарагдан тонгойж хонх жингэнэв.
- Магадгүй тэр үүнээс хойш зөвөлгөө өгөхийг хүссэн үедээ дуулах биз гэж хатагтай Селиса
хэлэв.
- Эмэгтэй минь чи арай дэндэж байна. Тэр хөгшин хэдий ч надад сайн зүтгэсэн гэж лорд
Станнис уцаарлав.
"Би одоо ч чамд сүүлчийн удаа зүтгэх гэж байна лорд хайртай хүү минь" гэж Крессен бодоод
гэнэтхэн нэг арга олж халраа. Сэр Давосын өмнө талаа хүртэл дүүрсэн улаан дарстай аяга
байв. Тэр ханцуй доторх хатуу талстыг эрхий долоовор хуруугаараа хүчтэй имрээд аяганд
хүрлээ. Үл ажиглагдам шалмаг хөдлөхөд болно бурхан минь ивээгээч. Агшин зуур хуруу нь
хоосорлоо. Өнгөрсөн он жилүүдийн турш хэзээ ч түүний гар ийм хөнгөн уян налархай
байсангүй. Давосоос өөр хүн үүнийг харсангүй. Тэр гартаа аягаа барин өндийлөө.
- Магадгүй би биеэ тэнэг шиг авч явсан байж болох юм. Хатагтай Мелисандра надтай аяга
дарс хувааж уугаач? Чиний бурхан Гэрэл гэгээний эзний төлөө уувал ямар вэ? Түүний хүч
чадлын төлөө хундага өргөе гэхэд улаан эмэгтэй түүнийг шинжин харлаа.
- Чинийхээр болъё.
Крессен бүгдийн харц түүн рүү чиглэхийг мэдэрлээ. Түүнийг сандал дундуур явахад Давос
лорд Станнисийн мухарласан хуруутай гараар ханцуйнаас нь зууран шивнэв.
- Та юу хийж байна?
- Хийх ёстой зүйлээ хийх гэж байна. Хаант улсын төлөө эзэн лордынхоо сайн сайхны төлөө
гээд Давосын гарыг сэгсрэхэд шалан дээр дарс үл мэдэг цалгин асгарав.
Эмэгтэй өндөр ширээнээс түүн рүү уруудан ирэхэд бүгдийн харц тэдэн дээр тусав. Гэвч
Крессен зөвхөн түүнийг харж байлаа. Улаан торго, улаан нүд, хүзүүндээ зүүсэн улаан
бадмаараг, сулхан инээмсэглэл тодруулсан улаан уруул. Тэр аяганаас барьсан гаранд нь
хүрэхэд арьс нь халуурч байгаа юм шиг халуун шатаж байлаа.

24. - Дарсыг асгахад бас ч тийм оройтоогүй байна, мэйстер.
- Үгүй. Үгүй гэж Крессен сөөнгөтөн шивнэв.
- Чиний хүслээр болог гээд Ашайн Мелисандра түүний гараас аягыг авч удаан бөгөөд гүн
балгав. Тэгснээ багаханыг үлдээн эргүүлэн өглөө.
- Одоо чиний ээлж.
Крессений гар чичирсэн ч биеэ хүчлэн захирав. Цайзын мэйстер айх ёсгүй. Дарсны гашуун
амт хэлэнд нь амтагдахад хоосон аяга гарнаас хадуурч шалан дээр хагарав.
- Түүний хүч энд л байгаа юм, эрхэм лорд. Гал цэвэрлэдэг гээд Меллсиандрагийн хоолойны
бадмаараг улайран гялалзав.
Крессен хариу хэлэхийг оролдсон ч үг хоолойд нь тээглэв. Тэр агаар дутагдан аймшигтай
хахаж цацан ханиалгаад төмөр хуруу хүзүүг нь боомилоход өвдөг сөхрөн унаад
Мелисиндерийг хүчийг нь, шидийг нь, бурхныг нь үгүйсгэн толгой сэгсэрлээ. Эврийн хонх
"тэнэг, тэнэг, тэнэг" гэх адил аялгуулан дуугарахад улаан эмэгтэй дээрээс нь өрөвдсөн
шинжтэй ширтэн лааны дөл улаан нүдэнд нь бүжиглэв.

25. АРЪЯА
Винтерфеллд түүнийг “Аръяа морин царайт” гэж дууддаг байсныг хамгийн муу гэж боддог
байсантай харьцуулахад Ломми Ногоон гартын “Булдруу толгойт”-ын дэргэд юу ч биш
байлаа.
Тэр толгойндоо хүрч үзэхэд булдруу мэдрэгдэв. Йорен түүнийг гудамжаар гулдран авч явахад
алах гэж байна гэж бодсон ч яхир хөгшин чанга барьж байгаад ширэлдсэн бүх үсийг нь
хутгаараа огтлон хаяжээ. Аръяа атга дүүрэн бохир хүрэн үс бул чулуун зам дээр таран унаж
эцгийнх нь үхсэн сүмийн зүг хийсэж байсныг саналаа.
- Би хотоос хүмүүс хүүхэд авч явах гэж байгаа. Тайван зогс, хүү минь гэж Йорен хурц хутгаар
толгойг нь маажих зуур хэлжээ. Түүнийг дуусах үед толгой дээр нь зүг бүр арзайсан хэсэгхэн
туг үс үлджээ.
Дараа нь түүнийг Винтерфеллээс ирсэн Арри гэдэг өнчин хүү болсныг хэлжээ.
- Хаалгаар хүндрэлгүй гарах ч замд бол өөр хэрэг. Чи удаан хугацааны турш муу хүмүүстэй
явах хэрэг гарна. Би энэ удаад Ханан дээр хүүхэд том хүн нийлсэн арван гурван хүн авч явах
болохоор тэднийг бутач ах шигээ гэж бодох хэрэггүй гээд дугтарч,
- Лорд Эддард надад гяндан нээж өгөхөд тэнд ямар ч лордын хүүхэд байгаагүй. Тэдний хагас
нь чамайг нулимахаас ч түргэн хугацаанд хэдхэн мөнгөн зоосны төлөө хатанд барьж өгч
чадна. Нөгөө хагас нь бас адилхан ч зөвхөн чамайг эхлээд хүчиндэнэ. Иймээс тэднээс хол
байж модонд ганцаараа бие засч байгаарай. Шээх хамгийн хэцүү хэсэг болохоор их юм
уухгүй байх нь дээр.
Хааныг газрыг орхих түүний хэлсэн шиг амархан байв. Ланнистерийн харуулын хүмүүс
хаалган дээр бүгдийг зогсоосон ч Йорен нэгнийх нь нэрийг дуудан тэргээ даллан нэвтэрчээ.
Хэн ч Аръяа руу харсангүй. Тэд Хааны гарын өндөр язгууртан охин хайж байгаа болохоос
биш үсээ хяргасан туранхай хүүг биш байлаа. Аръяа эргэж харсангүй. Тэр Оргилуун ус
өндөрт цалгилан хотыг бүхэлд нь хаман авч Нохой бөөсний мухар гудамж, Улаан шилтгээн,
Их сүм гээд бүгдийг ялангуяа ханхүү Жоффриг ээжтэй нь цуг арчин хаяасай гэж хүслээ. Гэвч
Санса хотод үлдсэн болохоор хамт арчигдан хаях учир ийм зүйл болохгүйг мэдэж байв. Энэ
тухай санамагц Аръяа оронд нь Винтерфеллийн тухай мөрөөдөхөөр шийдэв.
Йорен шээх тухайд буруу хэлжээ. Энэ хамгийн хэцүү нь байсангүй. Ломми Ногоон гарт,
Халуун бялуу хоёр гэх өнчин хөвгүүд хамгийн хэцүү нь байв. Йорен тэднийг гудамжнаас олж
гэдсэнд нь хоол, хөлд нь гутал өгөхөөр амалжээ. Үлдсэнийг нь шоронгоос олов.
- Шөнийн харуулд сайн хүн хэрэгтэй ч та нарын ихэнхи үүнд тохирно гэж тэдэнд явах өдрөө
хэлжээ.
Түүний гяндангаас олсон хүн гэвэл хулгайч, хулгайн анчин, хүчиндэгч нар тэргүүтэй хүмүүс
байв. Хамгийн муу гурвыг харанхуй өрөөнөөс олж өөрөө хүртэл айсан бололтой хөл гарыг нь
дөнгөтэй тэрэгний дээр ачаалаад Хана хүртэл энэ хэвээр явах болно гэж амалжээ. Нэг нь