2. Farmakodynamika
• Nalbufina jest opioidem κ-agonistycznym i µ-antagonistycznym.
Opioid κ µ δ
Morfina 1900 38 510
Nalbufina 66 6,3 163
Nalokson 12 1,1 16
Ilość opioidu w nanomolach potrzebna do wysycenia 50% receptorów.
Większa liczba wskazuje mniejsze powinowactwo.
• Poza działaniem agonistycznym (znieczulającym) 10mg nalbufiny = 10mg
morfiny, nalbufina ma również działanie antagonistyczne.
Powinowactwo do receptorów opioidowych
3. Nalbufina jest κ-agonistą i µ-antagonistą
Efekt działania receptora µ κ
Analgezja ośrodkowa ++ ++
Analgezja na poziomie rdzenia kręgowego ++ ++
Depresja oddechowa ++ +
Skurcz źrenicy ++ ++
Zmniejszenie motoryki jelit ++ 0
Skurcz mięśni gładkich ++ 0
Zachowanie Euforia Dysforia
Sedacja ++ +
Uzależnienie ++ +
Smith T i wsp. Fundamentals of Anaesthesia, 3rd ed. Cambridge University Press 2009
Farmakodynamika
4. • Może być również stosowana do znieczulenia
przed i pooperacyjnego.
• Nalbufina jest wskazana do krótkotrwałego leczenia
bólu o umiarkowanym lub dużym nasileniu.
• Sedacja.
Wskazania do stosowania
5. Dorośli
Dawkowanie i sposób podawania
• Najczęściej zalecaną dawką dla dorosłych jest 10 – 20 mg dla
pacjentów o masie ciała 70 kg, co odpowiada dawce
0,1 – 0,3 mg/kg masy ciała.
• Dawka ta może być podawana dożylnie, domięśniowo lub
podskórnie i w razie konieczności może być powtórzona po
3-6 godzinach.
• Maksymalna dawka jednorazowa u dorosłych nie może być
większa niż 20 mg.
6. Działania niepożądane
Poniższe działania niepożądane zostały sklasyfikowane według działania
narządowego oraz ich częstości występowania:
• Bardzo często (≥ 1/10)
• Często (≥1/100 to < 1/10)
• Bardzo często: uspokojenie
• Często: pocenie, ospałość, zawroty głowy, suchość błony śluzowej jamy
ustnej, ból głowy, dysforia, wymioty, nudności
7. Interakcje z innymi lekami
Skojarzenie z następującymi lekami jest przeciwwskazane:
Czyści agoniści receptora µ (morfina, petydyna, fentanyl, sufentanyl, dihydrokodeina)
Nalbufina zmniejsza działanie znieczulające μ-agonistów w wyniku
kompetytywnego blokowania receptorów.
8. Przedawkowanie
• Podanie dużych dawek nalbufiny powoduje kilka objawów
przedawkowania:
• Umiarkowana depresja oddechowa,
• Uspokojenie,
• Senność,
• Utrata przytomności
• Niewielkie poczucie dyskomfortu.
• Nalokson może być stosowany jako specyficzna odtrutka nalbufiny.
9. Właściwości farmakokinetyczne
• U dorosłych działanie występuje po 2-3 minutach po podaniu dożylnym
i po mniej niż 15 minutach po podaniu domięśniowym lub podskórnym.
• Czas działania wynosi od 3 do 6 godzin.
• Nalbufina wiąże się z białkami w umiarkowanym stopniu (około 50%).
• Nalbufina jest metabolizowana w wątrobie.
10. • 10 mg nalbufiny powoduje depresję oddechową porównywalną do
wywoływanej przez 10 mg morfiny.
• W przeciwieństwie do morfiny, istnieje efekt pułapowy nalbufiny jeśli
chodzi o depresję oddechową.
• Pułap depresji oddechowej istnieje przy dawce około 30 mg nalbufiny, a
pułap analgetyczny przy około 50 mg leku podawanego w krótkim czasie.
• 10 mg nalbufiny wywiera działanie analgetyczne takie samo jak 10 mg
morfiny.
Efekt pułapowy
11. Efekt pułapowy
Porównanie nalbufiny i morfiny przy dawkach kumulatywnych/70kg m.c. i.v.
MORFINA
NALBUFINA
Szczytowy poziom depresji oddechowej
podobny do 20 mg morfiny
Wykres efektu w zależności od dawki dla depresji oddechowej wywołanej przez skumulowane dawki morfiny
i nalbufiny u 8 osób. Dawki dla większych dawek nalbufiny uzyskano od 10 dodatkowych osób, które nie
otrzymały morfiny. Oś odciętych jest w skali logarytmicznej.
Romagnoli A i wsp. Clin. Pharmacol. Ther. April 1980
ZmianakrzywejstężeniaPACO2-VA
wstosunkugrupykontrolnej
MORFINA
NALBUFINA
NALBUFINA
Dawka mg/70 kg
12. • Chłopiec nie wybudził się jednak, został więc przewieziony
na oddział pooperacyjny, gdzie nadal spał z rurką
intubacyjną in situ zachowując prawidłowy rytm oddechowy
i prawidłowe SpO2
• U 10 letniego chłopca (27 kg) wykonano appendektomię ze
wskazań nagłych.
• Zastosowane leki: Tiopental 125mg, sukcynylocholina 50mg,
następnie atracurium 15 mg i nalbufina 5mg, N2O + izofluran.
• Zabieg trwał 38 minut. Podano neostygminę i atropinę,
powrócił oddech spontaniczny.
Nandakumar K i wsp. Anaesthesia 1992 (47) 915-916
Efekt pułapowy w praktyce:
przypadek kliniczny
13. Nandakumar K i wsp. Anaesthesia 1992 (47) 915-916
• Pomimo otrzymania 15 krotnie większej dawki niż zalecana
chłopiec oddychał prawidłowo i SpO2 pozostało w normie, co
na pewno nie miałoby miejsca przy analogicznej dawce 40 mg
morfiny lub 400 mg petydyny.
• By przyśpieszyć budzenie i powrót odruchów podano mu
doksapram 20mg – bez efektu w ciągu 10min.
• Podano następnie nalokson w dawce 0,02mg, a gdy to nie
wywarło efektu, kolejne 0,02 mg naloksonu – bez skutku.
• Sprawdzenie ampułek wykazało, że pacjent otrzymał 2x20mg
nalbufiny zamiast naloksonu. (podobne kolory opakowań firmy Du Pont)
Efekt pułapowy w praktyce:
przypadek kliniczny c.d.
14. • Nie zaobserwowano żadnych działań niepożądanych związanych
z przedawkowaniem nalbufiny.
Efekt pułapowy w praktyce:
przypadek kliniczny c.d.
• Podano nalokson w dawce 0,04mg, chłopiec obudził się
i został ekstubowany.
• Po godzinie obserwacji został odesłany na oddział, gdzie
obserwowano go przez 24 godziny
Wnioski:
• Przypadek ten wyraźnie pokazuje rzeczywiste istnienie efektu
pułapowego dla depresji oddechowej po zastosowaniu nawet
bardzo wysokich dawek nalbufiny.
Nandakumar K i wsp. Anaesthesia 1992 (47) 915-916
15. • Nie powoduje świądu
Nalbufina
• Nie ma wpływu na mięśnie gładkie przewodu
pokarmowego i moczowego.
• Nalbufina w minimalnym stopniu opóźnia opróżnianie
żołądka oraz pasaż jelitowy.
• Nie powoduje trudności w oddawaniu moczu.
16. Wpływ na mięśnie gładkie układu moczowego
Przypadek kliniczny
Malinovsky JM. I wsp. Journal of Clinical Anesthesia 14:535-538, 2002
Nalbufina odwraca zatrzymanie moczu wywołane
zewnątrzoponowym podaniem morfiny
• Chory lat 60, 81 kg mc. 172 cm wzrostu został przyjęty w celu operacji
przepukliny rok po przeszczepie nerki.
• Ponieważ odczuwał ból przy oddawaniu moczu przeprowadzono
badanie urodynamiczne, które wykluczyło jakiekolwiek ograniczenie
odpływu moczu z pęcherza
• Zastosowano kombinowane znieczulenie podpajęczynówkowo-
zewnątrzoponowe (CSE)
• Podpajęczynówkowo podano 10mg 0,5% bupiwakainy,
operacja zaczęła się 30 min. później i trwała 110 min.
17. Wpływ na mięśnie gładkie układu moczowego
Przypadek kliniczny
Malinovsky JM. I wsp. Journal of Clinical Anesthesia 14:535-538, 2002
• 45 min. po indukcji znieczulenia zewnątrzoponowo podano 50 mg 0,5%
bupiwakainy
• Pacjent był hemodynamicznie stabilny podczas znieczulenia.
• Analgezja pooperacyjna: 4mg morfiny w bolusie i wlew 8 ml/h 0,0625%
bupiwakainy.
• Następnego dnia rano podano następną dawkę 4mg morfiny i usunięto
cewnik Z.O.
• Pacjent zażądał usunięcia cewnika dopęcherzowego i został
poinformowany, że z powodu podania morfiny po wyjęciu cewnika
wystąpi zatrzymanie moczu trwające kilka godzin.
18. Wpływ na mięśnie gładkie układu moczowego
Przypadek kliniczny
Malinovsky JM. I wsp. Journal of Clinical Anesthesia 14:535-538, 2002
• Pacjent wyraził zgodę na zastosowanie antagonisty morfiny i otrzymał
nalbufinę w dawce 0,25mg/kg, 2 godziny po zastosowaniu morfiny.
• W celu udokumentowania powrotu prawidłowego napięcia mięśniówki
pęcherza przeprowadzono badanie urodynamiczne przed, 15 i 60 min.
po podaniu nalbufiny.
• Uczucie parcie na mocz i skurcz mięśnia wypieracza pęcherza pojawiły się
po około 10 minutach, a powrót do odczuwania pełnego pęcherza na
poziomie jak przed operacją po 1 godzinie.
• Na tym etapie cewnik usunięto i pacjent mógł oddawać mocz bez
żadnych problemów.
• Chory nie wymagał dodatkowych analgetyków.
19. 1. M.Shah,M.Rosen, MD Vickers, Effects of premedicationwith Diazepam, morphine or nalbuphine on gastro-intestinal motility after surgery, Brit.J.Anesth. 84
2. RI.McCammon,RK.Stoelting, JA.Madura, Effects of Butorphanol, Nalbuphine and Fentanyl on intrabiliary tract dynamics. Anesth.Analg.84
3. RM. Julien. Effects of Nalbuphine on normal ventilatory responses to carbon dioxide challenge. Anesthesiology. 82
4. L.Latasch, S. Probst. Reversal by Nalbuphine of respiratory depression caused by Fentanyl, Anesth. Analg 84
5. A.Romagnoli, AS.Keats, Haemodynamic effects of Nalbuphine and Morphine in patients wirh coronary artery desease. Card.Vasc.desease. Bulletin of the Texas Heart Institute.78
Właściwości produku Nalbufina Morfina Petydyna
Potencjał uzależniający Bardzo niski wysoki Tak
Efekt pułapowy depresji oddechowej Tak Nie Nie
Wpływ na motorykę jelita 1 Nie Tak Tak
Wpływ na zwieracz Oddiego 2 Nie Tak Tak
Siła analgetyczna Średnia -
duża
Duża Średnia-
Duża
Liniowy wzrost depresji oddechowej 3 Nie Tak Tak
Antagonizm opioidów 4 Tak Nie Nie
Wpływ na hemodynamikę 5 Nie Tak Tak
Porównanie właściwości klinicznych
nalbufiny, morfiny i petydyny
Buprenorfina: wysokie powinowactwo do KOP i MOP. Częściowy agonista MOP, NOP i DOP i antagonista KOP
Pentazocyna: wysokie powinowactwo do KOP i sigma. Słabsze do MOP. Częściowy antagonista MOP
20. Porównanie nalbufiny i petydyny w leczeniu bólu
pooperacyjnego
• Celem badania była ocena skuteczności nalbufiny i petydyny w zwalczaniu
bólu pooperacyjnego u pacjentek po operacjach ginekologicznych
G. Mittershifthaler, A. Theiner, Ch. Wieser, TH. J. Luger, R.F. Morawetz.
Department of Anesthesia and Genera Medicine University of Innsbruck, Austria
Mittershifthaler G i wsp. Geburtsh. u. Frauenheilk. 51 (1991) 362-365
• N= 170 ( petydyna 70, nalbufina 100),
• ASA 1 i 2,
• Operacja histerektomi przezpochwowej
• Oba leki podawano dożylnie. Nalbufina 0,3mg/kg, petydyna 1mg/kg
21. • Nalbufina była tak samo skuteczna jak petydyna w zwalczaniu bólu
pooperacyjnego
Porównanie nalbufiny i petydyny w leczeniu bólu
pooperacyjnego
Wyniki:
• U chorych leczonych nalbufiną zaobserwowano mniej przypadków
nudności i wymiotów pooperacyjnych oraz więcej przypadków
sedacji.
Mittershifthaler G i wsp. Geburtsh. u. Frauenheilk. 51 (1991) 362-365
22. Shung-Tai Ho i wsp. Acta Anaesthesiol Sin 36:65-70, 1998
Porównanie nalbufiny i morfiny podawanej metodą
PCA* w leczeniu bólu pooperacyjnego w ginekologii
Department of Anaesthesia and Department of Obstetrics Taipei, Taiwan
Shung-Tai Ho, Jhi Joung Wang, Hang-Seng Liu, Oliver Yoa-Pu Hu, Jann-Inn
Tzeng, Wen-Jinn Liaw
• N=60, ASA I, II
• Planowa histerektomia lub myomektomia
• PCA – „Lifecare 4200”, Abbott Lab.
• Znieczulenie podpajęczynówkowe: 2-3ml 0,5% hiperbarycznego
roztworu bupiwakainy.
• Kiedy pacjentka zaczynała odczuwać ból po operacji, otrzymywała
dożylnie 2mg nalbufiny lub morfiny i podłączano urządzenie PCA
podające „na życzenie” 1mg leku z minimalną przerwą =10 min
i dawką maksymalną 16mg/4 h.
*PCA- Patient Controlled Analgesia (Analgezja kontrolowana przez pacjenta)
23. Shung-Tai Ho i wsp. Acta Anaesthesiol Sin 36:65-70, 1998
Porównanie nalbufiny i morfiny podawanej metodą
PCA w leczeniu bólu pooperacyjnego w ginekologii
Wizualnaskalaocenybólu(VAS)
Czas (godziny)
Nalbufina jest równie skuteczna jak morfina w zwalczaniu bólu
pooperacyjnego u pacjentek po zabiegach ginekologicznych.Wyniki:
24. Shung-Tai Ho i wsp. Acta Anaesthesiol Sin 36:65-70, 1998
Porównanie nalbufiny i morfiny podawanej metodą
PCA w leczeniu bólu pooperacyjnego w ginekologii
Działania niepożądane Nalbufina PCA Morfina PCA
Nudności 4 8
Wymioty 0 5
Świąd 0 4
Zawroty głowy 12 9
Porównanie działań niepożądanych obu leków*
* Powyższe wartości nie osiągnęły znamienności statystycznej
25. Nalbufina może być również podawana rodzącym w
celu zwalczania bólu w trakcie porodu
Opioid Ocena stosowania Uzasadnienie
Nalbufina Korzystna Noworodek: wygodna w stosowaniu jako PCA
Matka: szybki początek działania, nieaktywne
metabolity, sedacja
Morfina Nie korzystna Noworodek: depresja oddechowa
Petydyna Nie korzystna Noworodek: Niskie wartości skali Apgar, depresja
oddechowa, sedacja, pobudzenie, skurcze,
Matka: zmniejszona aktywność macicy, słaba
analgezja
Buprenorfina Nie korzystna Noworodek: przedłużona sedacja
Matka: niewystarczająca analgezja
Pentazocyna Nie korzystna Matka: halucynacje, napady paniki, wpływ na
krążenie płucne, ograniczona możliwość
zwiększania dawki.
Porównanie opioidów w dożylnym znieczuleniu porodu
Use of opioids in obstetric analgesia –
Jage J, Archives of Gynecology and Obstetrics, 1995, Volume 257, Issue 1-4, pp 135-138
26. Wydzielanie nalbufiny w mleku matki
• Nie należy spodziewać się wystąpienia działań niepożądanych charakterystycznych dla
opioidów np.: depresji oddechowej, nawet jeżeli założymy brak możliwości produkcji
glukuronianów u noworodka.
• W celu zbadania farmakokinetyki i wydzielania nalbufiny w mleku matki, pacjentkom
cierpiącym na ból po porodzie podano pojedynczą dawkę 20 mg nalbufiny i.m.
• W czasie 24 godzin całkowita ilość nalbufiny wydzielona w mleku wynosiła 2,3
mikrogramów (wartość średnia), co jest równoważne z 0,012% dawki.
• Doustne przyjęcie 2,3 mikrogramów nalbufiny nie powoduje powstania możliwych do
zmierzenia stężeń w osoczu noworodka.
Wischnik A i wsp. Arzneimittel-Forschung [1988, 38(10):1496-1498]
27. Wydzielanie nalbufiny w mleku matki
• Dlatego karmienie piersią jest dozwolone dla matek przyjmujących nalbufinę
w celu zwalczania bólu poporodowego.
• N=18 położnic
• Po porodzie otrzymały ketoprofen (100 mg/12 godz) i nalbufinę (0.2 mg/kg/4 godz) iv
w bolusie przez 2 do 3 dni.
• Próbki mleka pobrano podczas 12 godzin między 3 i 4 dawką ketoprofenu. Stężenia
nalbuphiny określono przy pomocy wysokosprawnej chromatografii cieczowej.
• Średnie i najwyższe stężenie nalbufiny w mleku wynosiło odpowiednio 42 ± 26 i
61 ± 26 ng/mL.
• Zakładając konsumpcję mleka ok. 150 mL/kg/dobę, średnie i najwyższe dawki jakie
przyjmie karmiony piersią noworodek w ciągu doby wynoszą
7,0 ± 3,2 i 9,0 ± 3,8 µg/kg/dobę, a dawka noworodka stanowi 0.59 ± 0.27% dawki
otrzymanej dobowo przez matkę (przeliczonej na masę ciała).
Jacqz-Aigrain E i wsp. Ther Drug Monit 2007;29:815-818
28. Nalbufina w położnictwie w
Zaleceniach postępowania w bólu pooperacyjnym - 2014
„Nalbufina jest akceptowalną alternatywą w uśmierzaniu
bólu porodowego, jeśli tylko jest możliwość monitorowania
częstości akcji serca płodu.”
Hanna Misiołek, Maciej Cettler, Jarosław Woroń, Jerzy Wordliczek, Jan Dobrogowski, Ewa Mayzner-
Zawadzka , Zalecenia postępowania w bólu pooperacyjnym — 2014 , Anestezjologia Intensywna
Terapia 2014, tom 46, numer 4, 235–260
29. Nalbufina w chirurgii szczękowej i stomatologicznej
• Canning HB, i wsp: Comparison of the use of nalbuphine and fentanyl during third
molar surgery. J Oral Maxillofac Surg 1988;46:1048-1050.
• Dolan EA, i wsp: Comparison of nalbuphine and fentanyl in combination with
diazepam for outpatient oral surgery. J Oral Maxillofac Surg 1988;46:471-473.
• Dolan EA, i wsp: Double- bind comparison of nalbuphine and meperidine in
combination with diazepam for intravenous conscious sedation in oral surgery
outpatients. Oral Surg Oral Med Oral Pathol 1988;66:536-539.
• Hoock PCG, i wsp: New intravenous sedative combinations in oral surgery: A
comparative study of nalbuphine or pentazocine with midazolam. Br J Oral Maxillofac
Surg 1988; 26:95-106.
• Scott RF: A double-bind comparison of nalbuphine and meperidine hypochloride as
intravenous analgesics in combination with diazepam for oral surgery outpatients. J
Oral Maxillofac Surg 1987;45:473-476.
i inne
30. Nalbufina w chirurgii szczękowej i stomatologicznej
Porównanie Nalbufiny i Fentanylu w znieczuleniu chorych ASA 3 i 4
poddanych zabiegom chirurgicznym w obrębie jamy ustnej
• N=24, ASA 3i4
• Badanie podwójnie zaślepione z grupami równoległymi
• Dawkowanie: Nalbufina - 0,2mg/kg , fentanyl 2 µg/kg
• Analgezja miejscowa była podana 3 min po podaniu opioidu.
• Oceniano: poziom analgezji, sedacji, ciśnienie krwi, tętno, częstość
oddechów, wysycenie krwi tlenem SpO2
Lefevre B i wsp. Anesth Prog 39:13-18 1992
31. Nalbufina w chirurgii szczękowej i stomatologicznej
• Oba leki zapewniały adekwatną analgezję i sedację
• Nie wystąpiły różnice w poziomie tętna i ciśnienia tętniczego krwi.
Lefevre B i wsp. Anesth Prog 39:13-18 1992
Częstość oddechów w porównaniu do wartości wyjściowych T0 (%)
Nalbufina
Fentanyl
* P≤ 0,005
** P≤ 0,025
32. Nalbufina w chirurgii szczękowej i stomatologicznej
Lefevre B i wsp. Anesth Prog 39:13-18 1992
SpO2 (%)
Nalbufina
Fentanyl
† P≤ 0,005
†† P≤ 0,05
33. Porównanie śródoperacyjnego i pooperacyjnego działania
• buprenorfiny (3,0 to 4,5 pg/kg),
• diklofenaku (1 mg/kg),
• fentanylu 1,5 to 2,0 pg/kg),
• morfiny (0,1 to 0,15 mg/kg) ,
• nalbufiny (0,1 to 0,15 mg/kg),
• petydyny (1,0 to 1,5 mg/kg)
• placebo
podanych dożylnie wraz z indukcją znieczulenia oraz ich wpływu na
proces wychodzenia ze znieczulenia
N= 374, podzielonych na 7 grup (średnio ok 53 osób w grupie)
Nalbufina w laryngologii
Van Den Berg A i wsp. Br J clin Pharmac 1994; 38: 533-543
34. Wentylacja kontrolowana z użyciem 0,6-0,8% isofluranu i 67% podtlenku
azotu z tlenem.
Nalbufina w laryngologii
Van Den Berg A i wsp. Br J clin Pharmac 1994; 38: 533-543
Premedykacja:
Diazepam 0.5 mg/kg, do lat 12
Diazepam 0.3 mg/kg, powyżej 12 lat
oraz metoklopramid (0.15 mg/kg) doustnie,
EMLA krem podany na grzbietową część dłoni 2 godz przed operacją.
Znieczulenie:
Tiopental i atrakurium (0.6 mg kg-'), intubacja dotchawicza po spryskaniu krtani
10% lignokainą.
Na koniec znieczulenia pozostała blokada nerwowo-mięśniowa była odwracana
neostygminą (0.035 mg/kg) i atropiną (0.017 mg/kg).
35. Nalbufina w laryngologii
• Śródoperacyjnie, wpływ badanych leków na tętno, ciśnienie,
ciśnienia w drogach oddechowych i ciśnienie śródgałkowe był
podobny.
• Buprenorfina, fentanyl, morfina i petydyna wydłużały czas do
ekstubacji wykazując śródoperacyjną depresję oddechową
Van Den Berg A i wsp. Br J clin Pharmac 1994; 38: 533-543
36. Nalbufina w laryngologii
W okresie pooperacyjnym:
• Buprenorfina była związana z ciężką depresją oddechową, przedłużającą się
sennością, silną analgezją i największą częstością wymiotów.
• Diklofenak nie wykazywał żadnych sedatywnych, analgetycznych,
oszczędzających analgetyki, wymiotnych lub przeciwgorączkowych efektów.
• Fentanyl nie wykazywał działania sedatywnego ani analgetycznego, ale
wywoływał wymioty
• Morfina dawała słabą sedację i analgezję, opóźniała podanie powtórnej dawki
leku i działała silnie wymiotnie
• Nalbufina i petydyna powodowały sedację z analgezją podczas wychodzenia
ze znieczulenia, wydłużony czas do powtórnego podania leku i niewielki efekt
wymiotny.
Van Den Berg A i wsp. Br J clin Pharmac 1994; 38: 533-543
37. Nalbufina w laryngologii
Wnioski autorów:
Nalbufina (średnia dawka 0,13 mg/kg) i petydyna (średnia dawka
1,35 mg/kg), podana jako pojedynczy bolus dożylny podczas
indukcji znieczulenia są najbardziej skutecznymi analgetykami
w rutynowej chirurgii laryngologicznej.
Van Den Berg A i wsp. Br J clin Pharmac 1994; 38: 533-543
38. Nalbufina w :
Zaleceniach postępowania w bólu pooperacyjnym - 2014
Hanna Misiołek, Maciej Cettler, Jarosław Woroń, Jerzy Wordliczek, Jan Dobrogowski, Ewa Mayzner-
Zawadzka , Zalecenia postępowania w bólu pooperacyjnym — 2014 , Anestezjologia Intensywna
Terapia 2014, tom 46, numer 4, 235–260
• Nalbufina jest obecna w Zaleceniach z 2014 roku, zarówno
w części dotyczącej dorosłych jak i dzieci.
39. Nalbufina w :
Zaleceniach postępowania w bólu pooperacyjnym - 2014
Hanna Misiołek, Maciej Cettler, Jarosław Woroń, Jerzy Wordliczek, Jan Dobrogowski, Ewa Mayzner-
Zawadzka , Zalecenia postępowania w bólu pooperacyjnym — 2014 , Anestezjologia Intensywna
Terapia 2014, tom 46, numer 4, 235–260
• ZABIEGI OPERACYJNE POŁĄCZONE Z MIERNYM URAZEM TKANEK
Dodatkowo w razie bólu, na żądanie chorego — należy podawać małe dawki
opioidów dożylnie metodą NCA (nurse controlled analgesia, okres refrakcji —
10 min):
• nalbufina (10 mg)
Przy braku oczekiwanej skuteczności powyższego postępowania, zaleca się
zastosować metodę PCA w formie dożylnej podaży opioidów:
• nalbufina dawka bolusa 1−3 mg, czas refrakcji 6−10 min
40. Nalbufina w :
Zaleceniach postępowania w bólu pooperacyjnym - 2014
Hanna Misiołek, Maciej Cettler, Jarosław Woroń, Jerzy Wordliczek, Jan Dobrogowski, Ewa Mayzner-
Zawadzka , Zalecenia postępowania w bólu pooperacyjnym — 2014 , Anestezjologia Intensywna
Terapia 2014, tom 46, numer 4, 235–260
• ZABIEGI OPERACYJNE POŁĄCZONE ZE ZNACZNYM I ROZLEGŁYM
URAZEM TKANEK
• ciągły dożylny wlew opioidu (np. morfina, oksykodon, fentanyl, sufentanyl, nalbufina)
— w dawce ustalonej „metodą miareczkowania”:
FARMAKOTERAPIA — PO ZAKOŃCZENIU ZABIEGU OPERACYJNEGO
• metamizol dożylnie i/ lub paracetamol dożylnie w skojarzeniu (lub nie) z
ketoprofenem lub deksketoprofenem we wlewie dożylnym,
• lidokaina we wlewie dożylnym
41. Nalbufina w :
Zaleceniach postępowania w bólu pooperacyjnym - 2014
Hanna Misiołek, Maciej Cettler, Jarosław Woroń, Jerzy Wordliczek, Jan Dobrogowski, Ewa Mayzner-
Zawadzka , Zalecenia postępowania w bólu pooperacyjnym — 2014 , Anestezjologia Intensywna
Terapia 2014, tom 46, numer 4, 235–260
• ZABIEGI OPERACYJNE POŁĄCZONE ZE ZNACZNYM I ROZLEGŁYM
URAZEM TKANEK
FARMAKOTERAPIA — PO ZAKOŃCZENIU ZABIEGU OPERACYJNEGO
• ciągły dożylny wlew opioidu (np. morfina, oksykodon, fentanyl, sufentanyl, nalbufina)
— w dawce ustalonej „metodą miareczkowania”:
• PCA dawka bolusowa 1−3 mg, czas refrakcji 6−10 min.
• nalbufina, pojedynczy bolus dożylny 0,1−0,3 mg kg-1 (maksymalnie 20 mg),
• po 3−6 godz. dawkę można powtórzyć,
• wlew ciągły: 0,04−0,32 mg kg-1 h-1;
42. Podsumowanie
• Nalbufina ma silne działanie przeciwbólowe – κ agonista, µ antagonista
• Nalbufina wykazuje efekt pułapowy depresji oddechowej
• Nalbufina nie spowalnia pasażu jelitowego, nie obkurcza zwieracza
Oddiego, nie powoduje trudności w oddawaniu moczu
• Powoduje sedację i uspokojenie pacjentki
• Nie powoduje świądu
• Jest zalecana do stosowania w szerokim spektrum bólu
pooperacyjnego zarówno dla dorosłych jak i dla dzieci
Badanie urodynamiczne – inaczyj nazywane uroflowmetrią – nie urografią
Badanie urodynamiczne polega na pomiarze czynności tych części składowych dolnego odcinka dróg moczowych (mięsień wypierasz pęcherza, szyjka pęcherza i zwieracz zewnętrzny cewki moczowej) od których zależy prawidłowe opróżnianie pęcherza moczowego podczas oddawania moczu (mikcji). W tym celu stosuje się m.in. elektomiograf do zapisu czynności elektrycznej badanych mięśni i manometr do pomiaru ciśnienia w pęcherzu moczowym. Coraz częściej aparatura do wykonywania badania jest sprzężona z komputerem, który dokonuje analizy danych. Badanie urodynamiczne jest zawsze poprzedzone pomiarem przepływu (strumienia) moczu w jednostce czasu podczas mikcji, a następnie pomiarem objętości moczu zalegającego w pęcherzu moczowym.
CZEMU SŁUŻY BADANIE? Badanie urodynamiczne pozwala dokładnie określić rodzaj zaburzeń prowadzących do nieprawidłowości w opróżnianiu pęcherza moczowego. Jednocześnie służy ono ustaleniu pojemności pęcherza moczowego oraz tzw. czasu pęcherzowego, czyli czasu subiektywnego odczuwania jego wypełnienia. W badaniu urodynamicznym można określić nie tylko sprawność mięśni biorących udział w opróżnianiu pęcherza moczowego, ale także prawidłowość koordynacji pomiędzy wypieraczem pęcherza a zwieraczem cewki moczowej.
Urografia - sesja zdjęciowa
Układ moczowy to zespół narządów, których zadaniem jest - mówiąc najogólniej - sprawne wydalanie moczu. Do układu należą nerki, moczowody, pęcherz i cewka moczowa. Aby uzyskać obraz budowy (morfologii) tych organów i ich funkcjonowania, robi się serię zdjęć rentgenowskich. Obraz na kliszy powstaje jedynie wtedy, gdy poda się pacjentowi środek cieniujący, czyli kontrast. Dostaje się on wraz z krwią do nerek, a potem do moczu, z którym przechodzi do dalszych części układu moczowego. Lekarze mówią wtedy o zakontrastowanym moczu. Pierwsze zdjęcia (faza nefrograficzna badania) pokazują nerki: ich liczbę (dwie, tylko jedna lub więcej niż dwie), położenie (prawidłowe lub nieprawidłowe) i kształt. Wykazują również obecność niektórych kamieni, tzw. niecieniujących.W następnej, wydalniczej fazie badania można również obserwować, czy obie nerki wydalają mocz w tym samym czasie, czy są jakieś przeszkody, które blokują swobodny przepływ moczu do pęcherza. Kontrast, wypełniając układy kielichowo-miedniczkowe w nerkach, dostarcza wiadomości o ich budowie oraz o odpływie moczu przez moczowody do pęcherza. Na tym etapie badanie pokazuje to, czego nie widać na USG - moczowody. Niekiedy są one poszerzone (na skutek utrudnionego odpływu moczu) i układają się łukowo lub są zagięte, co bywa przyczyną gromadzenia się tam moczu i powstawania stanów zapalnych. Czasami w moczowodzie odkrywa się kamień, który blokuje swobodny odpływ moczu do pęcherza.W ostatniej fazie badania zakontrastowany mocz wypełnia pęcherz. Na zdjęciu widać zarys pęcherza, jego ściany - gładkie lub pogrubione - ewentualne uchyłki, guzy, cień powiększonej prostaty. Można też przekonać się, czy po mikcji (oddaniu) mocz nie zalega w pęcherzu.
Zwieracz Oddiego – mięsień zwieracz przewodu żółciowego wspólnego łączącego się z przewodem trzustkowym w miejscu jego ujścia do dwunastnicy. Reguluje przepływ żółci i soków trzustkowych. Jeżeli ulegnie obkurczeniu utrudnia wypływ żółci.
Petydyna (Dolargan) jest najpowszechniej używanym do niedawna opioidem w zwalczaniu bólu pooperacyjnego. Odchodzi się od niej ze względu na jej”brudny” profil receptorowy i wpływ na ośrodkowy układ nerwowy.
histerektomia – usunięcie macicy
Myomektomia- usunięcie mięśniaków macicy
hiperbaryczny roztwór bupiwakainy.- o gęstości większej niż płyn mózgowo-rdzeniowy
Dla wyjaśnienia: choć zazwyczaj nie piszemy razem z przymiotnikami w stopniu najniższym, to w sytuacji przeciwstawienia, jak tu, nie korzystny vs korzystny piszemy oddzielnie.
Zabiegi operacyjne w jamie brzusznej bez naruszania ciągłości przewodu pokarmowego oraz otwierania jamy otrzewnej (cholecystektomia, nefrektomia, adrenalektomia), zabiegi ortopedyczne z wyłączeniem zabiegów w obrębie miednicy i klatki piersiowej oraz rekonstrukcji dużych stawów, zabiegi ginekologiczne, zabiegi urologiczne oraz zabiegi neurochirurgiczne. Poziom natężenia bólu w okresie pooperacyjnym wynosi > 4 punktów według NRS lub VAS, czas trwania dolegliwości bólowych w okresie pooperacyjnym utrzymuje się do 3 dni.