Czy zastanawiałeś jak będzie wyglądała Twoja pierwsza praca ?
Co powinno charakteryzować młodego inżyniera ?
Jak studiować aby odnieść sukces w życiu zawodowym?
Na te i inne pytania uzyskasz odpowiedź na „FORUM PRACODAWCÓW – Młody Inżynier Przyszłością Podlasia” !!!!
Zapraszamy na gorącą debatę z przedstawicielami szanujących się podlaskich przedsiębiorstw
Data i miejsce spotkania:
21 kwietnia o godz. 14:30, Aula I na Wydziale Elektrycznym
Zależy Ci na Twojej przyszłości - nie może Cię tam zabraknąć !
PROGRAM
14:30 Uroczyste otwarcie Forum Pracodawców
14:45 Wystąpienia wprowadzające:
• Wykład Piotra Araka - „Młodzi – stracone pokolenie czy generacja przyszłości”
• Charakterystyka lokalnego rynku pracy – Wojciech Winogrodzki (Podlaski Związek Pracodawców „Lewiatan”)
15:15 Debata z przedstawicielami firm cz.1 (Dyskusja wśród zaproszonych gości, poprowadzona przez moderatora)
16:15 Przerwa kawowa
16:30 Debata z przedstawicielami firm cz. 2 (Uczestnicy debaty odpowiadają na pytania studentów.)
17:30 Zakończenie forum
W debacie uczestniczyć będą przedstawiciele:
- Adampol S.A
- Danwood
- Electrum
- Metal-Fach
- SMP Poland
- Unibep
- Podlaski Związek Pracodawców "Lewiatan"
Jakiego kapitału intelektualnego potrzebuje Polska?
Jakich absolwentów - inżynierów potrzebuje polska elektroenergetyka?
Miejsce i rola organizacji naukowo-technicznych w rozwoju młodego inżyniera.
25 lat temu zaczęła się w Polsce transformacja i żmudne odrabianie dystansu, jaki dzielił i dzieli Polskę od liderów rozwoju i globalnej gospodarki. Dzisiaj, znaleźliśmy się w tym samym momencie, w którym były gospodarki państw zachodnich w latach 80. – produkujemy dużo i sprawnie, ale jeszcze mało wymyślamy sami. Dodatkowo, jesteśmy najszybciej starzejącym się społeczeństwem w Europie, a drugi powojenny wyż przejdzie niedługo na emerytury. Najbliższe lata to czas odchodzenia z pracy licznych starszych datą ekspertów, specjalistów, naukowców i inżynierów. Kto wypełni pustkę która po nich powstanie?
Co się stanie z Polską elektroenergetyką? Czy kolejne pokolenia są wystarczająco liczne, chętne i czy posiadają możliwości by rozwijać sektor szybciej niż jego nestorzy? Czego potrzebuje młody inżynier elektryk by rozwijać się w Polsce?
Wreszcie, jakich kadr potrzebuje elektroenergtyka i Polska przyszłości?
Kapitał intelektualny to ogół niematerialnych aktywów ludzi, przedsiębiorstw, społeczności, regionów i instytucji, które odpowiednio wykorzystane, mogły być źródłem obecnego i przyszłego rozwoju kraju i dobrostanu społeczeństwa. Zarówno teoria ekonomiczna jak i doświadczenia innych państw mówią nam, że rola kapitału intelektualnego jest dla zapewnienia trwałego rozwoju kraju fundamentalna.
Współpraca elektryków, designerów i socjologów to sukces w XXI wieku. W dzisiejszych czasach udane nowe produkty czy usługi rzadko są dziełem jednostki. Sukcesy najbardziej innowacyjnych firm świata, oparte są na twórczej współpracy inżynierów, którzy tworzą technologie, artystów-projektantów, którzy nadają im wyjątkową formę, i menedżerów, którzy potrafią przekuć wynalazek na sukces rynkowy. Nowa jakość coraz częściej rodzi się na przecięciu różnych dziedzin wiedzy. Warto pomyśleć nad wbudowaniem w studia wyższe interdyscyplinarności i mechanizmów skłaniających studentów i naukowców różnych dziedzin do współpracy.
Dlatego w tym momencie zadajmy sobie trzy kluczowe pytania, które pomogą zidentyfikować podstawowe problemy w budowaniu kreatywnych kadr:
Jak sprawić by to polska firma pomagała przy budowie elektrowni jądrowej w kraju?
Dlaczego inżynier opuszczający politechnikę powinien wiedzieć co głosił Kartezjusz?
Jak dynamicznie dostosowywać programy kształcenia do zmieniających się potrzeb rynku?
Dlaczego nie potrzebujemy ministra nauki i szkolnictwa wyższego?
Co zrobić by polska elektroenergetyka nie znalazła się na technologicznym śmietniku historii?
Czy młodzi inżynierowie - elektrycy potrzebują SEP’u w realizacji swoich planów zawodowych?
1) „Badanie rynku edukacji ponadgimnazjalnej na terenie Dolnego Śląska” – fragmenty raportu przygotowanego przez Laboratorium Badań Społecznych Sp. z o.o.
2) Konferencja i spotkania w ramach "Obserwatorium"
3) EBCIL partnerska wpółpraca i wymiana dobrych prkatyk
4) Wywiad z Panią Barbarą Kocoń-Malinowską szkolnym doradcą zawodowym w Zespole Szkół Integracyjnych w Wałbrzychu
Jakiego kapitału intelektualnego potrzebuje Polska?
Jakich absolwentów - inżynierów potrzebuje polska elektroenergetyka?
Miejsce i rola organizacji naukowo-technicznych w rozwoju młodego inżyniera.
25 lat temu zaczęła się w Polsce transformacja i żmudne odrabianie dystansu, jaki dzielił i dzieli Polskę od liderów rozwoju i globalnej gospodarki. Dzisiaj, znaleźliśmy się w tym samym momencie, w którym były gospodarki państw zachodnich w latach 80. – produkujemy dużo i sprawnie, ale jeszcze mało wymyślamy sami. Dodatkowo, jesteśmy najszybciej starzejącym się społeczeństwem w Europie, a drugi powojenny wyż przejdzie niedługo na emerytury. Najbliższe lata to czas odchodzenia z pracy licznych starszych datą ekspertów, specjalistów, naukowców i inżynierów. Kto wypełni pustkę która po nich powstanie?
Co się stanie z Polską elektroenergetyką? Czy kolejne pokolenia są wystarczająco liczne, chętne i czy posiadają możliwości by rozwijać sektor szybciej niż jego nestorzy? Czego potrzebuje młody inżynier elektryk by rozwijać się w Polsce?
Wreszcie, jakich kadr potrzebuje elektroenergtyka i Polska przyszłości?
Kapitał intelektualny to ogół niematerialnych aktywów ludzi, przedsiębiorstw, społeczności, regionów i instytucji, które odpowiednio wykorzystane, mogły być źródłem obecnego i przyszłego rozwoju kraju i dobrostanu społeczeństwa. Zarówno teoria ekonomiczna jak i doświadczenia innych państw mówią nam, że rola kapitału intelektualnego jest dla zapewnienia trwałego rozwoju kraju fundamentalna.
Współpraca elektryków, designerów i socjologów to sukces w XXI wieku. W dzisiejszych czasach udane nowe produkty czy usługi rzadko są dziełem jednostki. Sukcesy najbardziej innowacyjnych firm świata, oparte są na twórczej współpracy inżynierów, którzy tworzą technologie, artystów-projektantów, którzy nadają im wyjątkową formę, i menedżerów, którzy potrafią przekuć wynalazek na sukces rynkowy. Nowa jakość coraz częściej rodzi się na przecięciu różnych dziedzin wiedzy. Warto pomyśleć nad wbudowaniem w studia wyższe interdyscyplinarności i mechanizmów skłaniających studentów i naukowców różnych dziedzin do współpracy.
Dlatego w tym momencie zadajmy sobie trzy kluczowe pytania, które pomogą zidentyfikować podstawowe problemy w budowaniu kreatywnych kadr:
Jak sprawić by to polska firma pomagała przy budowie elektrowni jądrowej w kraju?
Dlaczego inżynier opuszczający politechnikę powinien wiedzieć co głosił Kartezjusz?
Jak dynamicznie dostosowywać programy kształcenia do zmieniających się potrzeb rynku?
Dlaczego nie potrzebujemy ministra nauki i szkolnictwa wyższego?
Co zrobić by polska elektroenergetyka nie znalazła się na technologicznym śmietniku historii?
Czy młodzi inżynierowie - elektrycy potrzebują SEP’u w realizacji swoich planów zawodowych?
1) „Badanie rynku edukacji ponadgimnazjalnej na terenie Dolnego Śląska” – fragmenty raportu przygotowanego przez Laboratorium Badań Społecznych Sp. z o.o.
2) Konferencja i spotkania w ramach "Obserwatorium"
3) EBCIL partnerska wpółpraca i wymiana dobrych prkatyk
4) Wywiad z Panią Barbarą Kocoń-Malinowską szkolnym doradcą zawodowym w Zespole Szkół Integracyjnych w Wałbrzychu
Bezrobocie nie wzrosło. W czerwcu odnotowaliśmy stopę bezrobocia na poziomie ok 5.4%. Jest to szacunek z próby, z uwzględnieniem precyzji pomiaru, szacunek ten zawiera się w przedziale 5.2% oraz 5.6%. Odczyt stopy bezrobocia w badaniu D+ w kwietniu wyniósł 5.7% (w przedziale 5.4% oraz 6.1%).
Pierwsza fala badania D+ obejmowała ostatni tydzień kwietnia, tj. czas największych obostrzeń w prowadzeniu działalności gospodarczej oraz kiedy nie funkcjonowały jeszcze rozwiązania mające chronić miejsca pracy w sektorze przedsiębiorstw (tzw. „tarcze”).
Bezrobocie w danych rejestrowych rośnie, bo zwiększa się odsetek osób, które po utracie pracy zgłaszają się do urzędu pracy. Rośnie również aktywność w poszukiwaniu pracy. W statystyce publicznej, gdyby była w stanie uchwycić zmiany między kwietniem a czerwcem, oznaczałoby to jednoczesny wzrost bezrobocia i tzw. zasobu siły roboczej. Złagodzenie ograniczeń w kontaktach społecznych ułatwiło poszukiwanie pracy w czerwcu. Jednocześnie czynniki sezonowe (np. okres wakacyjny) mogą przejściowo utrudniać znalezienie pracy.
Bezrobocie obniża się w D+. W sierpniu odnotowaliśmy stopę bezrobocia na poziomie ok 5.5%. Jest to szacunek z próby, z uwzględnieniem precyzji pomiaru, szacunek ten zawiera się w przedziale 5.3% oraz 5.6%. Odczyt stopy bezrobocia w badaniu D+ w czerwcu wyniósł 6.6% (w przedziale 6.5% oraz 6.7%).
Pierwsza fala badania D+ obejmowała ostatni tydzień kwietnia, tj. czas największych obostrzeń w prowadzeniu działalności gospodarczej oraz kiedy nie funkcjonowały rozwiązania mające chronić miejsca pracy w sektorze przedsiębiorstw (tzw. „tarcze”). Druga falę przeprowadzono w ostatnim tygodniu czerwca, tj. na początku wakacji i przy niższy poziomie restrykcji.
Bezrobocie w danych rejestrowych nie rośnie w sierpniu, bo wiele osób znalazło pracę, a jednocześnie na stale niskim poziomie pozostaje odsetek osób, które po utracie pracy zgłaszają się do urzędu pracy. Rośnie również aktywność w poszukiwaniu pracy. W statystyce publicznej, gdyby była w stanie uchwycić zmiany między czerwcem a sierpniem, oznaczałoby to jednoczesny spadek bezrobocia i wzrost tzw. zasobu siły roboczej. Złagodzenie ograniczeń w kontaktach społecznych ułatwiło znalezienie pracy między czerwcem a sierpniem. Trudno ocenić jaka część tych miejsc pracy ma charakter czysto sezonowy.
Bezrobocie nie zmieniło się w D+, co związane jest z faktem, że restrykcje gospodarcze oraz zagrożenie epidemiczne nie zmieniły się zasadniczo między styczniem a kwietniem. W kwietniu odnotowaliśmy stopę bezrobocia ok. 7.6% (9.1 % z osobami nieposzukującymi pracy). Nadal niewiele osób się rejestruje.
Odsetek osób pracujących z domu „czasami” lub „zwykle” wzrósł w kwietniu 2021 r. i przekroczył 50%.
Po upływie roku od rozpoczęcia pandemii ok. 11% osób deklaruje, że ich zarobki pozostają niższe niż gdyby pandemii nie było.
Bezrobocie w danych rejestrowych odzyskuje zmienność sezonową i stopniowo obniżyło się w kwietniu 2021 r w porównaniu do początku bieżącego roku. Bezrobocie utrzymuje się na poziomie wyższym niż w 2019 roku o tej samej porze. Nadal znacznie mniej osób bez pracy rejestruje się w urzędach pracy, o czym piszemy w dalszej części raportu. Dane z badań ankietowych GUS za I kwartał 2021 r. dostępne będą w czerwcu, a za kwiecień 2021 r. dostępne będą w sierpniu 2021 r.
SISS 2012 Anna Szadkowska-Ciężka, Ewa Pieszczyk "Równość szans w projektach s...UNDP_Poland
Szkoła Letnia Innowacji Społecznych dla pracowników i pracowaniczek Osrodków Wsparcia Ekonomii Społecznej z województw: podlaskiego, lubelskiego i podkarpackiego, realizowana w ramach projektu "Zintegrowany system wsparcia ekonomii społecznej" - 25-30 sierpnia 2012, Nasutów.
Social Innovation Summer School for Social Economy Support Centers. August 25-30, 2012
Integrated System of Support to Social Economy (EU).
Bezrobocie nie wzrosło. W czerwcu odnotowaliśmy stopę bezrobocia na poziomie ok 5.4%. Jest to szacunek z próby, z uwzględnieniem precyzji pomiaru, szacunek ten zawiera się w przedziale 5.2% oraz 5.6%. Odczyt stopy bezrobocia w badaniu D+ w kwietniu wyniósł 5.7% (w przedziale 5.4% oraz 6.1%).
Pierwsza fala badania D+ obejmowała ostatni tydzień kwietnia, tj. czas największych obostrzeń w prowadzeniu działalności gospodarczej oraz kiedy nie funkcjonowały jeszcze rozwiązania mające chronić miejsca pracy w sektorze przedsiębiorstw (tzw. „tarcze”).
Bezrobocie w danych rejestrowych rośnie, bo zwiększa się odsetek osób, które po utracie pracy zgłaszają się do urzędu pracy. Rośnie również aktywność w poszukiwaniu pracy. W statystyce publicznej, gdyby była w stanie uchwycić zmiany między kwietniem a czerwcem, oznaczałoby to jednoczesny wzrost bezrobocia i tzw. zasobu siły roboczej. Złagodzenie ograniczeń w kontaktach społecznych ułatwiło poszukiwanie pracy w czerwcu. Jednocześnie czynniki sezonowe (np. okres wakacyjny) mogą przejściowo utrudniać znalezienie pracy.
Bezrobocie obniża się w D+. W sierpniu odnotowaliśmy stopę bezrobocia na poziomie ok 5.5%. Jest to szacunek z próby, z uwzględnieniem precyzji pomiaru, szacunek ten zawiera się w przedziale 5.3% oraz 5.6%. Odczyt stopy bezrobocia w badaniu D+ w czerwcu wyniósł 6.6% (w przedziale 6.5% oraz 6.7%).
Pierwsza fala badania D+ obejmowała ostatni tydzień kwietnia, tj. czas największych obostrzeń w prowadzeniu działalności gospodarczej oraz kiedy nie funkcjonowały rozwiązania mające chronić miejsca pracy w sektorze przedsiębiorstw (tzw. „tarcze”). Druga falę przeprowadzono w ostatnim tygodniu czerwca, tj. na początku wakacji i przy niższy poziomie restrykcji.
Bezrobocie w danych rejestrowych nie rośnie w sierpniu, bo wiele osób znalazło pracę, a jednocześnie na stale niskim poziomie pozostaje odsetek osób, które po utracie pracy zgłaszają się do urzędu pracy. Rośnie również aktywność w poszukiwaniu pracy. W statystyce publicznej, gdyby była w stanie uchwycić zmiany między czerwcem a sierpniem, oznaczałoby to jednoczesny spadek bezrobocia i wzrost tzw. zasobu siły roboczej. Złagodzenie ograniczeń w kontaktach społecznych ułatwiło znalezienie pracy między czerwcem a sierpniem. Trudno ocenić jaka część tych miejsc pracy ma charakter czysto sezonowy.
Bezrobocie nie zmieniło się w D+, co związane jest z faktem, że restrykcje gospodarcze oraz zagrożenie epidemiczne nie zmieniły się zasadniczo między styczniem a kwietniem. W kwietniu odnotowaliśmy stopę bezrobocia ok. 7.6% (9.1 % z osobami nieposzukującymi pracy). Nadal niewiele osób się rejestruje.
Odsetek osób pracujących z domu „czasami” lub „zwykle” wzrósł w kwietniu 2021 r. i przekroczył 50%.
Po upływie roku od rozpoczęcia pandemii ok. 11% osób deklaruje, że ich zarobki pozostają niższe niż gdyby pandemii nie było.
Bezrobocie w danych rejestrowych odzyskuje zmienność sezonową i stopniowo obniżyło się w kwietniu 2021 r w porównaniu do początku bieżącego roku. Bezrobocie utrzymuje się na poziomie wyższym niż w 2019 roku o tej samej porze. Nadal znacznie mniej osób bez pracy rejestruje się w urzędach pracy, o czym piszemy w dalszej części raportu. Dane z badań ankietowych GUS za I kwartał 2021 r. dostępne będą w czerwcu, a za kwiecień 2021 r. dostępne będą w sierpniu 2021 r.
SISS 2012 Anna Szadkowska-Ciężka, Ewa Pieszczyk "Równość szans w projektach s...UNDP_Poland
Szkoła Letnia Innowacji Społecznych dla pracowników i pracowaniczek Osrodków Wsparcia Ekonomii Społecznej z województw: podlaskiego, lubelskiego i podkarpackiego, realizowana w ramach projektu "Zintegrowany system wsparcia ekonomii społecznej" - 25-30 sierpnia 2012, Nasutów.
Social Innovation Summer School for Social Economy Support Centers. August 25-30, 2012
Integrated System of Support to Social Economy (EU).
Polskie Forum HR podsumowało miniony rok w raporcie „Rynek agencji zatrudnienia w 2016 roku". Coraz trudniejszy dostęp do kandydatów oraz planowane zmiany prawne przekładają się na ostrożny, 3-procentowy przyrost liczby pracowników tymczasowych w agencjach członkowskich PFHR.
Bezrobocie obniżyło się w D+, tak w odniesieniu do poprzedniego badania (kwiecień 2021) jak i w porównaniu do ubiegłych wakacji. Szacunek stopy bezrobocia wskazuje na 5.2% (7.5% wraz z osobami nieposzukującymi). Obniżenie restrykcji gospodarczych i początek sezonu w wielu miejscowościach wakacyjnych sprzyjają zwiększaniu zatrudnienia, nawet jeśli ma ono charakter przejściowy.
W porównaniu do ubiegłych wakacji, nie zmalał jednak odsetek osób bez pracy i jej obecnie nieposzukujących (ok. 7.8% przed rokiem, ok 7.5% obecnie).
Bezrobocie obniża się w D+. W sierpniu odnotowaliśmy stopę bezrobocia na poziomie ok 3.8% (4.7% jeśli uwzględnimy osoby chwilowo nieposzukujące). Jednak w większym stopniu jest to pochodna natury badania D+ w jego obecnej fazie. Odnotowany przez nas spadek jest wypadkową dwóch tendencji: z jednej strony maleje stopa bezrobocia wśród stałych uczestników panelu D+, a z drugiej strony na stałym poziomie niemal 6% utrzymuje się bezrobocie wśród osób dołączających do panelu.
Nie ma przesłanek, by spodziewać się w październiku 2020 spadku bezrobocia. Na pogorszenie sytuacji na rynku pracy wskazują także opublikowane wyniki badania BAEL za III kwartał (tj. do końca sierpnia 2020).
Bezrobocie w danych rejestrowych nie zmieniło się od lipca, ale w tym czasie rośnie liczba osób gotowych do podjęcia pracy, lecz chwilowo jej nieposzukujących. Rośnie także udział osób, które mimo utraty pracy nie zgłaszają się do urzędu pracy. Piszemy więcej o tych procesach w dalszej części raportu.
Ministerstwo Pracy i Polityki Spolecznej opublikowalo dane za czerwiec. Bezrobocie w naszym regionie wynosi 4,9 proc. procent. To czwarta lokata w Polsce po wojewodztwach wielkopolskim, slaskim i malopolskim.
By doświadczyć, z czym mają szansę spotkać się przedsiębiorcy zgłaszający ofertę do Państwowego Urzędu Pracy do wszystkich urzędów pracy (i ich filii) rozesłano identyczny mail z informacją, że młoda firma poszukuje osób na cztery stanowiska w tym właśnie powiecie: kierowcy, osoby do sprzątania magazynu, osoby do księgowości i handlowca (do maila dołączono opis tych czterech stanowisk). Na termin eksperymentu wybrano luty, czyli miesiąc z tradycyjnie najniższą liczbą wakatów w dyspozycji PUP.
Łącznie zapytanie z ofertami pracy przekazano do każdego z 336 powiatowych urzędów pracy oraz do 80 filii. Odpowiedzi zbierano przez tydzień od dnia nawiązania kontaktu. Korzystano z oficjalnych adresów e-mail PUP i ich filii. Sama treść przesłanego e-mail wskazywała na potrzebę szybkiego znalezienia pracowników.
Bezrobocie rośnie w D+, lecz wzrost ten nie jest zaskakujący, biorąc pod uwagę nasilenie restrykcji gospodarczych. W styczniu odnotowaliśmy stopę bezrobocia ok. 7.6% (8.4 % z osobami nieposzukującymi pracy).
Osoby bez pracy w okresie pandemii znacznie bardziej angażują się w poszukiwanie pracy w porównaniu do osób bez pracy w normalnych czasach. W badaniu D+ niezmiennie spośród osób bez pracy ok. 75% chciałoby pracować (normalnie ok. 16% osób).
W raporcie piszemy także dużo o doświadczeniach w kontaktach z systemem opieki zdrowotnej.
Similar to Młodzi - stracone pokolenie, czy generacja przyszłości? (16)
Data storytelling. Warsztaty 12. Kongres Public Relations i KomunikacjiPiotr Arak
Warsztaty z żonglowania liczbami.
Czym jest opowiadanie o danych - datastorytelling? Czy każdy kto używa liczb w pracy jest data scientist? Jak tworzyć zrozumiałe informacje na podstawie danych statystycznych?
Według badań Komisji Europejskiej, jedynie 42 proc. Polaków rozumie podstawowe pojęcia z zakresu finansów, jak inflacja czy procent składany (naliczanie odsetek z uwzględnieniem ich kapitalizacji). Wprawdzie przeciętny wynik na świecie jest jeszcze niższy i wynosi 33 proc., ale już w Europie jest wyższy – 52 proc. Wskaźnik Polski jest także jednym z najniższych w Europie Środkowo-Wschodniej, np. w Czechach wynosi on 58 proc., na Węgrzech 54 proc., a na Słowacji 48 proc. Jak pracować z klientem i czytelnikiem, który był edukowany w Polsce?
Jakich zasad powinniśmy się trzymać przygotowując dane do prezentacji publicznej, dla klienta lub w social media? Jakich grafów możemy używać, a jakich nie powinniśmy? Jakich programów używać do przedstawiania danych? Jakich zasad się trzymać tworząc wykresy? Czy jedna infografika może zmienić bieg historii?
Czytaj więcej na http://konferencje.pb.pl/konferencja/1010,12-kongres-public-relations-i-komunikacji?utm_source=copyPaste&utm_medium=referral&utm_campaign=Chrome
Czas na Przyspieszenie. Cyfryzacja Gospodarki Polski PrezentacjaPiotr Arak
24 lutego 2016 r. ThinkTankCyfrowy.pl prezentacja raportu pod tym samym tytułem.
Polska czwartą najszybciej cyfryzującą się gospodarką Europy. To wniosek z raportu Polityki Insight „Czas na przyspieszenie. Cyfryzacja gospodarki Polski”, który został dziś zaprezentowany podczas konferencji ThinkTankCyfrowy.pl. Polska zajmuje dopiero 28. miejsce spośród 30 przebadanych przez nas państw pod względem rozwoju usług cyfrowych w biznesie, otwartości państwa i kompetencji cyfrowych. Jednak jak wynika z raportu, szybciej od Polski cyfryzują się tylko Bułgaria, Rumunia oraz Węgry. Najwolniej proces ten przebiega w krajach skandynawskich, w których wiele narzędzi cyfrowych funkcjonuje od dawna.
Prezentacja raportu o tym jak telefon wkradł się do naszych żyć, nie chce z nich wyjść i pomaga nam zwiększać nasze możliwości. Zarówno ekonomiczne jak i społeczne.
The Local Human Development Index - policy tool in PolandPiotr Arak
OECD-Universities Joint Conference
July 2013 — France
“Economics for a Better World”
This will be the third international conference of economists interested in welfare economics and public policy broadly defined. This 3rd conference will follow those organised in Oxford (July 2009) and Paris (July 2011). The 2013 OECD-Universities Joint Conference will be informed by the work done over the past decade by economists, statisticians and social analysts to develop broad measures of well-being, and touch on some of the well-being dimensions included in recent OECD reports on the subject. The conference will feature research papers, panel discussions and plenary talks organised by researchers from a range of institutions in Europe, mainly.
Prezentacja raportu o rozwoju społecznym - Polska 2012 - PłockPiotr Arak
Program Seminarium:
11.00 „Krajowy Raport o Rozwoju Społecznym. Polska 2012. Rozwój regionalny i lokalny”
Kamil Wyszkowski - Dyrektor Biura Projektowego UNDP w Polsce
Piotr Arak - Koordynator projektu
11.40 ”Miejsce Płocka na polskiej i mazowieckiej mapie rozwoju społecznego (wskaźnik LHDI)”
dr Krzysztof Buczkowski - Prezes Zarządu CIFAL Płock
12.10 Dyskusja
8 maja 2013 r. (środa), godzina 11.00
Towarzystwo Naukowe Płockie
Płock, Plac Narutowicza 8
Wstęp wolny
Krajowy Raport o Rozwoju Społecznym. Polska 2012. Rozwój regionalny i lokalnyPiotr Arak
NDP wraz z Ministerstwem Rozwoju Regionalnego opublikował Krajowy Raport o Rozwoju Społecznym Polska 2012. Rozwój Regionalny i Lokalny. Prezentuje on wyniki innowacyjnego i unikalnego w skali świata badania społecznego na poziomie lokalnym za pomocą nowatorskiego Wskaźnika Lokalnego Rozwoju Społecznego (LHDI – Local Human Development Index).
Wskaźnik Lokalnego Rozwoju Społecznego został skonstruowany w oparciu o istniejącą i stosowaną międzynarodowo metodę Wskaźnika Rozwoju Społecznego (HDI – Human Development Index), która służy do badania rozwoju społeczno-ekonomicznego na poziomie krajowym. Jest to miernik wykorzystywany przez Organizację Narodów Zjednoczonych od lat 90., który uwzględnia na poziomie państw takie elementy, jak oczekiwana długość życia oraz dostęp do wiedzy i edukacji. Podejście to pozwala wyjść poza najczęściej stosowane miary rozwoju takie jak PKB, które mówią raczej o zamożności niż o jakości życia. Rosnące słupki PKB nie zawsze oznaczają bowiem, że w danym miejscu mieszkańcy i mieszkanki są zadowoleni ze swojego życia.
Opracowanie i wykorzystanie wskaźnika HDI na poziomie lokalnym było przedsięwzięciem nowatorskim na skalę światową, poziom rozwoju społecznego został ustalony dla wszystkich województw i powiatów. Jak zauważył dr Andrey Ivanov, Główny Doradca ds. Rozwoju Społecznego w Centrum Regionalnym UNDP w Bratysławie i autor metodologii LHDI, innowacyjność tego narzędzia polega na tym, że łączy on wydatki na rzecz rozwoju z ich rezultatami na poziomie lokalnym. Badania za pomocą wskaźnika LHDI będą więc służyć m.in. lepszemu powiązaniu celów strategii rozwoju województw i strategii lokalnych z celami krajowymi oraz jako instrument planowania, monitoringu i oceny działań władz centralnych i samorządowych. Zastosowana w Polce metodologia badań Wskaźnika Lokalnego Rozwoju Społecznego zostanie również przekazana innym krajom zainteresowanym mierzeniem rozwoju społecznego na poziomie lokalnym.
Badanie pozwoliło na sformułowanie licznych wniosków na temat rozwoju Polski w ujęciu powiatowym. Część z nich pokrywa się z wynikami dotychczasowych badań, inne zaś zaprzeczają niektórym stereotypowym przekonaniom. Potwierdziła się na przykład teza o szybszym rozwoju obszarów metropolitalnych w porównaniu z obszarami wiejskimi. Jednak badanie pokazało również, że poziom rozwoju społecznego nie zależy tylko od dochodu i zamożności mieszkańców powiatów. Bardzo ważny jest też poziom kapitału ludzkiego, który zależy głównie od edukacji. Zaskakujące może być także to, że z perspektywy LHDI w Rzeszowie żyje się lepiej niż na przykład we Wrocławiu, Gdańsku czy Katowicach. Rzeszów zajmuje siódmą pozycję w rankingu powiatów i miast na prawach powiatu indeksu HDI, którego pierwsze miejsce należy do Warszawy. Powiatem, który uzyskał w badaniu najniższy wynik, jest powiat suwalski.
Młodzi - stracone pokolenie, czy generacja przyszłości?
1. Młodzi – stracone pokolenie,
czy generacja przyszłości?
Białystok, 21 kwietnia
Piotr Arak
Uniwersytet Warszawski
Polityka INSIGHT
2. Młody na rynku pracy (1)
• Stopa bezrobocia wśród młodych w wieku 18-24 lat
spadła w 10 lat z 40,1 proc. do 23,9 proc. To największy
spadek w całej Unii w tym okresie (o 16,2 okt. proc.).
Jednakże od 2008 r. odsetek młodych bezrobotnych
wzrósł o 6,6 pkt. proc. (z 17,3 proc. do niespełna 24).
Ale bezrobocie w tej grupie wieku zaczyna spadać od
2014 r. i będzie spadać w kolejnych latach.
• Nie inaczej ma się sprawa z całym społeczeństwem tj.
stopa bezrobocia wynosiła w zeszłym roku 9 proc. i
była niższa niż w 2007 r. (wtedy wynosiła 9,6) i była
prawie na podobnym poziomie co w 2008 r. (7,1), czy
2009 r. (8,1). Pamiętajmy, że jeszcze 10 lat temu
wynosiła przeszło 18 proc.
Źródło danych: Eurostat.
3. Młody na rynku pracy (2)
10
12
14
16
18
20
22
2004
2005
2006
2007
2008
2009
2010
2011
2012
2013
2014
UE28
UE15
Polska
Osoby w wieku poza rynkiem pracy i edukacją (NEET)
18-24 lat
10
12
14
16
18
20
22
24
26
28
2004
2005
2006
2007
2008
2009
2010
2011
2012
2013
2014
UE28
UE15
Polska
24-35 lat
Źródło danych: Eurostat.
4. Młody mieszkający z rodzicami (1)
• 9/10 osób w wieku 20-24 lat mieszka jeszcze z
rodzicami (87 proc.). Więcej tylko w Chorwacji,
Słowenii, Słowacji we Włoszech, Hiszpanii, na Cyprze i
Malcie. Odsetek ten wzrósł o 7,2 pkt. proc. przez
ostatnie 10 lat, gdy przeciętnie w Unii wzrósł o 1,6 pkt.
proc. i wynosi jedynie 73,2 proc.
• Kryzys i ceny mieszkań wpędziły młodych
Europejczyków Środkowo-Wschodnich do domów
rodziców. 56 proc. młodych w wieku 25-29 lat nadal
mieszka z rodzicami, odsetek ten jest większy wśród
państw naszego regionu i na południu Europy. Co
ważne liczba ta wzrosła relatywnie o 8,4 pkt. proc. w
ciągu 10 lat, podobnie wysoki wzrost był tylko w
Hiszpanii, Rumunii i na Węgrzech (tu aż o 25 pkt.
proc.). Co ważne, w całej Unii odsetek ten wzrósł z 38
do 39 proc., czyli nie zmienił się istotnie.
5. Młody mieszkający z rodzicami (2)
• Z rodzicami przede wszystkim mieszkają ci, którzy
mają prace tymczasowe (umowy cywilnoprawne i
umowy na czas określony). 62 proc. młodych
mieszkających z rodzicami w wieku 18-34 lat
stanowią ci którzy mają prace tymczasowe. To
najwyższy odsetek obok Hiszpanii w całej Unii,
choć za nami są Niemcy (58,4 proc.) i Szwecja
(53,4 proc.). Ale w takiej Wlk. Brytanii to tylko 9,7
proc., a w Czechach 31,5 proc.
• Część osób m.in. w rządzie jest przekonana, że w
ostatnich latach rośnie także odsetek młodych,
którzy wiążą się, ale mieszkają wspólnie z
rodzicami np. chłopaka. To oczywista bariera
przed założeniem własnej rodziny.
6. Młody pracujący tymczasowo (1)
• 71 proc. osób w wieku 18-24 lat pracuje na umowie
terminowej (cywilnoprawnej lub o pracę). Wyższy
odsetek jest tylko w Słowenii (73 proc.). Goni nas Hiszpania
(69 proc.) i Portugalia (63 proc.). Przeciętnie w Unii odsetek
pracujących na tych zasadach w tej grupie wieku to 43 proc.
Co ważniejsze dla sytuacji młodych – odsetek pracujących na
takich zasadach wzrósł z 63 proc. w 2008 r.
• Polska jest liderem zatrudniania na czas określony.
28,3 proc. zatrudnionych pracuje na takich zasadach, w
drugiej w kolejności Hiszpanii to 24 proc., a w Portugalii 21,4.
Nawet Holandia z bardzo liberalnym prawem pracy to 21,3
proc. Przeciętnie w Unii na takich zasadach pracuje 14 proc.
pracowników.
• W Polsce rośnie też odsetek pracujących tylko na umowach
cywilnoprawnych – na początku lat 2000 – było to niespełna
500 tys. osób na niecałe 15 mln pracujacych. W 2012 r. było to
915 tys. przy 15,5 mln pracujących, a w 2013 r. było to 974 tys.
przy 15,7 mln.
7. Młody i stary pracujący
tymczasowo (2)
-8.2
-6.3
-3.7
-2.7
-1.7
-1.3 -1.3 -1.2-0.9
-0.3-0.1
0.2
0.6 0.7 0.8 0.9
1.3
1.7 1.7
2.9
3.3 3.5
3.9
4.5 4.5
5.8 5.9 5.9
6.9
-10
-8
-6
-4
-2
0
2
4
6
8
Zmiana odsetka zatrudnionych (15-64) na umowach terminowych
w latach 2008-2014 (w pkt. proc.)
Źródło danych: Eurostat.
8. Studenci pracują
• 40 proc. uczących się na studiach dziennych pracuje. Dwie trzecie z
nich jest zatrudniona na umowach cywilnoprawnych, jedna czwarta
na czarno, a jedna piąta na umowy o pracę. Większość (52 proc.)
pracuje jako sprzedawcy i pracownicy usług. Studenci zarabiają
niewiele - 57 proc. poniżej 1000 zł, a 87 proc. - poniżej 2000 zł na
rękę. Tylko 13 proc. chciałoby kontynuować wykonywaną pracę w
przyszłości, głównie młodzi informatycy, prawnicy i architekci. Trzy
czwarte studentów nie bierze udziału w żadnych kursach i
szkoleniach poza standardowym tokiem studiów. Jedna trzecia nie
uczestniczy w żadnych stażach i praktykach.
• Przeciętny student będzie pracował za 1,9 tys. zł na rękę, a
zadowolony będzie z 2,6 tys. zł. Dolna granica wzrosła od 2010 r.
tylko o 50 zł. Studenci pedagogiki, opieki społecznej, hotelarstwa
oraz kierunków humanistycznych zdecydowaliby się na podjęcie
pracy za około 1,6-1,7 tys. zł netto, pensja w miarę zadowalająca to 2-
2,3 tys. zł. Dużo większe aspiracje płacowe mają studenci
informatyki, logistyki, prawa i weterynarii, którzy podjęliby pracę za
2,2 tys. zł, a pensja zadowalająca to 3-3,2 tys. zł. Zaledwie co piąty
student chce być przedsiębiorcą (w 2010 r. - co czwarty).
9. Studentów jest mniej i wyjeżdżają
za granicę
1.79
1.85
1.91 1.94 1.93 1.92 1.91 1.88
1.82
1.74
1.68
1.55
18.8
22.3
25.3
27.7
33.9
38.1
40.2
43
44.2
32.1
43.5 44.2
0
5
10
15
20
25
30
35
40
45
50
0.00
0.50
1.00
1.50
2.00
2.50
2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013
liczba studentów w Polsce w milionach liczba Polaków studiujących w UE w tysiącach
Liczba studentów w Polsce w milionach (oś lewa) i liczba Polaków studiujących w
innym kraju UE w tysiącach (oś prawa) w latach 2002-2013
Źródło danych: Eurostat i GUS.
10. Oczekiwania płacowe studentów
2272
2191 2156 2139 2116
202420081979 1918 1917 1877 186418301792 1786 1749 1732 1723 1701 1646 1616 1572
0
500
1000
1500
2000
2500
Ile przeciętnie chcieliby zarabiać studenci określonych kierunków (zł, dane za 2013 r.)
Źródło danych: Badania Kapitał Ludzki.
11. Kto wybrałby te same studia jeszcze
raz
91 90
88 88 87
83 83
81 81 80 80 79 79 78
76 76 75 75
71 71 70
63
50
55
60
65
70
75
80
85
90
95
Odsetek studentów dla których dany kierunek był pierwszym wyborem, którzy
poszliby na niego jeszcze raz (proc., dane za 2013 r.)
Źródło danych: Badania Kapitał Ludzki.
12. Pracodawcy mają problem ze
znalezieniem pracowników
• 78 proc. pracodawców trudno znaleźć pracowników. W ostatnich latach
odsetek ten rośnie, a jednocześnie maleje liczba wakatów do obsadzenia. W
84 proc. przypadków trudności wynikały z niespełniania wymagań przez
kandydatów - najczęściej braku kompetencji, doświadczenia i chęci do
pracy.
• Rynek pracy potrzebuje coraz mniej studentów. Pracodawcy najczęściej
szukają robotników przemysłowych i rzemieślników (33 proc.),
pracowników usług i sprzedawców (24 proc.), operatorów maszyn (16 proc.)
i specjalistów (16 proc.). Zmniejsza się zapotrzebowanie na pracowników z
wyższym wykształceniem - w 2012 r. szukało ich 42 proc. pracodawców, a w
2013 r.- 34 proc. Pracodawcy częściej szukają osób z wykształceniem
średnim (wzrost z 35 do 43 proc.), przede wszystkim pracowników usług i
operatorów maszyn. Co ciekawe, pracownicy z licencjatem są traktowani
podobnie jak osoby z wykształceniem średnim.
• Pracodawcy wolą doświadczonych. Przeciętny staż pracy, którego oczekują
pracodawcy, to prawie dwa lata, a w przypadku stanowisk kierowniczych -
nieco ponad trzy lata. Oczekiwany staż pracy dla robotników
wykwalifikowanych to dwa i pół roku, co stanowi barierę dla młodych osób
szukających pracy po szkołach zawodowych. Najmniejsze wymagania są
wobec pracowników biurowych i usług - około roku i kilku miesięcy.
Zdaniem pracodawców wykształcenie zawodowe zapewnia tylko możliwość
pracy fizycznej w którymś z zawodów robotniczych lub jako sprzedawca.
13. Pracownik ma być samodzielny i
umieć współpracować
56
40 39
12
10 9 9
7 7 6 5 5
2 2 1
0
10
20
30
40
50
60
Umiejętności które najczęściej wskazują jako ważne pracodawcy przy
poszukiwaniu pracownika (proc., dane za 2013 r.)
Źródło danych: Badania Kapitał Ludzki.
14. Zatrudnienie specjalistów będzie rosło (tys. osób)
Źródło: IPiSS, Prognozy zatrudnienia w Polsce do 2020 roku - syntetyczne wyniki i wnioski, Warszawa, 2014.
2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020
Fizycy, chemicy,
matematycy,
statystycy etc.
24,38 25,49 26,84 28,1 29,39 30,75 31,94 33,23
Biolodzy etc. 47,59 49,32 51,49 53,49 55,54 57,7 59,55 61,55
Inżynierowie 202,33 209,53 218,58 226,91 235,43 244,43 252,09 260,42
Inżynierowie
elektrotechnologii
55,77 57,96 60,67 63,18 65,76 68,47 70,81 73,35
Architekci, geodeci
etc.
93,73 96,96 101,03 104,77 108,6 112,65 116,07 119,8
Analitycy systemowi
i programiści,
specjaliści od baz
danych i sieci
komputerowych
191,71 203,74 217,72 231,13 244,89 259,28 272,38 286,29
15. Problemy z programowaniem
rynku pracy przyszłości
INŻYNIER TKANEK
PROGRAMISTA GENÓW
FARMER NOWEJ ERY
AKTOR RZECZYWISTOŚCI WIRTUALNEJ
PRODUCENT SPERSONALIZOWANYCH
MEDIÓW
KONTROLER GMO
ANALITYK (DATA-MINING)
TESTER TURINGA
KONSULTANT TELEFONICZNY
INŻYNIER WIEDZY
BROKER, DEALER SAMOCHODÓW, KURIER,
AGENT UBEZPIECZENIOWY I
NIERUCHOMOŚCI
NAUCZYCIEL
DRUKARZ
STENOTYPIŚCI, SEKRETARKI, ASYSTENCI
CEO
ORTODONTA
KLAWISZ
KIEROWCA TIR
GOSPOSIA/ GOSPODARZ
OJCIEC
Na pomarańczowo te zawody, które miały się rozwinąć do 2010 r., a na
szaro te które miały zacząć znikać
Źródło: http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,997028-2,00.html
16. Czynniki zmiany na rynku
pracy
Długowieczność:
Wzrost globalnej długości życia
zmienia modele kariery i uczenia się
Rozwój inteligentnych maszyn:
Pracownicy będą odchodzić od
automatycznych i powtarzalnych
zadań
„Obliczalny” świat:
Ogromny wzrost w możliwościach
analizy i przerabiania danych
Nowy ekosystem mediów:
Nowe środki komunikacji wymagają
kompetencji cyfrowych
wykraczających poza zwykły język
Super struktury organizacyjne
Technologie społecznościowe
napędzają nowe formy produkcji i
tworzenia wartości
Globalnie połączony świat
Zwiększona łączność stawia w centrum
różnorodność i adaptacyjność
Źródło: Future work skills 2020, Institute for the Future for the University of Phoenix Research Institute, Palo Alto 2011.
17. Kompetencje teraźniejszości
1. WNIOSKOWANIE
Analiza treści i wyciąganie wniosków na
podstawie danych.
2. INTELIGENCJA EMOCJONALNA
Połączenie z innymi ludźmi w relacjach
bezpośrednich i wpływanie na ich zachowania.
3. SPRAWNOŚĆ ADAPTACYJNA
Biegłość w myśleniu i wymyślaniu
niekonwencjonalnych rozwiązań. 4. KOMPETENCJE MIĘDZYKULTUROWE
Umiejętność pracy na różnych szerokościach
geograficznych z różnymi ludźmi.
5. PRZETWARZANIE DANYCH
Umiejętność przetłumaczenia dużej ilości danych
na zrozumiałe pojęcia.
6. KOMPETENCJE CYFROWE
Krytyczna ocena dostępnych treści, a także
rozwijanie ich tj. obsługa zaawansowanego
oprogramowania.
7. MIĘDZYDYSCYPLINARNOŚĆ
Zdolność rozumienia pojęć i koncepcji z wielu
dziedzin nauki i biznesu. 8. MYŚLENIE PROJEKTOWE
Zdolność do rozwijania i zakańczania procesów.
9. PRACA W SZUMIE
Rozróżnianie i filtrowanie po to by wiedzieć co
jest ważne, a co nie.
10. WSPÓŁPRACA W WIRTUALU
Zdolność do efektywnej, zaangażowanej pracy w
wirtualnym zespole.
18. Dzięki za uwagę
Jak ktoś ma pytania to zapraszam do
kontaktu:
mail: piotr.arak@gmail.com
twitter: @piotrarak
Editor's Notes
Pracownik ma być samodzielny i umieć współpracować. Pracodawcy kładą coraz większy nacisk na kompetencje: • samoorganizacyjne (wzrost z 41 proc. w 2010 r. do 56 proc. w 2013 r.) - przedsiębiorczość, podejmowanie decyzji i samodzielność; • interpersonalne (40 proc.) - komunikatywność, radzenie sobie z konfliktami międzyludzkimi, współpraca z innymi; • zawodowe (39 proc.) - potrzebne wykonywania konkretnego zawodu - inne np. dla kierownika, a inne dla montera. Zapotrzebowanie na pozostałe typy kompetencji (m.in. biurowe, matematyczne, komputerowe, językowe czy fizyczne) jest zależne od typu stanowiska.