Presentación sobre Manuel Curros Enríquez. Autor: Brais Beiroa, alumno do CEG de Leipzig no WS 2012/2013.

1. Manuel Curros
Enríquez
“Lonxe dela de pé sobre a popa dun leve e negreiro vapor,
emigrado camiño de América,
vai o probe e infeliz amado”
Brais Beiroa Suárez

2. Vida
•
Naceu en Celanova o 14 de setembro de 1851.
•
No ano 1870 exiliado en Londres.
•
En 1875 volve e funda Galicia Literaria.
•
1877: gaña un certame literario con “A virxe do cristal”.
•
Sentenciado e absolto pola denuncia a Igrexa nos seus versos.
•
1880: publica “Aires da miña terra”.
•
1884: emigra a Cuba.
•
Morre en 1908.

3. Obra
•
Céntrase gran parte da súa vida no xornalismo.
•
Prestixioso redactor de “El País” e da “Gaceta de Madrid”.
•
Funda “La Tierra Gallega” en Cuba.
•
Fundamental na constitución da RAG a través da
“Asociación Iniciadora y Protectora de la Academia Gallega”
•
Principais obras: “Aires da miña terra”, “O Divino Sainete”.
.

4. Fundación Curros
Enríquez
•
1952: xorde o Padroado Casa de Curros
Enríquez.
•
1976: noméase a casa “Monumento
histórico de interese local”:
•
1985: conséguese a refundación do
padroado.
•
2001: “I Congreso Internacional sobre
Curros Enríquez e o seu tempo”.
•
2004: nacemento da Fundación Curros
Enríquez.

5. Aires da miña terra
“¡Ouh, Libertá sagrada,
alba de gloria pró oprimido mundo,
•
Publicado en 1880. dos pobos deseada,
que esclavos viven en dolor profundo!
•
Nun principio contiña 21 poemas. Tras varias Esparexe, querida,
edicións foron engadíndose outros ata chegar ós 34
de escura noite as tréboas cenicientas,
poemas na edición de 1886.
de verdugos e déspotas garida,
•
Temática diversa: costumista, intimista, denuncia e fuxan medoñentas,
social… seguidas do seu lívido aparello,
¡diante de ti as visións de mundo vello!”
!"#$%&'()*(+,-.%$')'/0(*1(
+,2$*"()'(324'(#*$$'/

6. Aires da miña terra:
A virxe do cristal
-Martiño, ¿qué diaño -Non sei cómo te oio, -¡Martiño!
tes hoxe? ¿Non garduña eslavada, -O Martiño
falas? non sei cómo te oio n'impórtalle a nadia!...
¿Pra estar como o ¡i estoume con -Pero, home, ¿toleas? Martiño, ven, séntate,
moucho calma! ¡Asús, qué disgracia! sosega, descansa;
viñeche da sacha? ¡Qué teño! ¿Qué teño ¡Veciños!... en nada che figuen
Si cando te fuches pergúntasme, maula?... -¡Non berres! pra o mal que me tratas.
noxado n'estabas, ¡Qué teño! Direicho... ¡Non berres... e cala! Soliña no mundo,
¿qué frema trouxeche Pois... iténoche -Pero, home, si de nadia mirada
do monte prá casa? lástema! cousas ¡faltábaine agora
¿Picoute unha cobra? ¡Treidora! me dis que me que ti me deixaras!
¿Guindoute unha -¡Dios mío! espantan...
galla? -Fiai de rapazas ¡Si mesmo dás medo!
¿Saíronche os lobos? que din que vos ¡Si os ollos che
¿Botáronche a fada?... queren... saltan!
Respundel, Martiño, ¡Fiai de palabras!...
¿qué tes, que te
calas?

7. Bibliografía
Fundación Curros Enríquez (currosenriquez.es) [Consultado 1/11/2012]
Xunta de Galicia, Secretaría xeral de emigración. Coñecendo Galicia (emigracion.xunta.es/
publicacions/biografias/manuel-curros-enriquez) [Consultado 1/11/2012]
Galegos (galegos.info/manuel-curros-enriquez) [Consultado 1/11/2012]
Cultura Educativa (cultureduca.com/blog/?p=78) [Consultado 1/11/2012
Galicia Espallada (galiciaespallada.com.ar) [Consultado 1/11/2012]