Lupang Tinubuan

2. IKAW?

3. SAAN KA LUMAKI?

4. ANO ANG PROBINSYA
NG TATAY MO?
NG NANAY MO?

5. ILARAWAN ANG
SARILING LUGAR SA
PAMAMAGITAN NG
LARONG……

7. LUPANG TINUBUAN

8.  A

9. NAKAPUNTA NA AKO SA LUGAR KUNG SAAN
LUMAKI ANG AKING MGA MAGULANG
Deal or No Deal?

10. MAY MGA ALAM AKONG KWENTO TUNGKOL
SA KABATAAN NG AKING MGA MAGULANG
Deal or No Deal?

11. HINDI GUSTO ANG LUGAR NA KINALAKIHAN
NG AKING MGA MAGULANG
Deal or No Deal?

12. KILALA KO ANG AMING MGA KAMAG-
ANAK SA AMA AT SA INA
Deal or No Deal?

13. NASISIYAHAN AKO SA LUGAR O
KOMUNIDAD NA KINABIBILANGAN KO
Deal or No Deal?

14. HINDI AKO MARUNONG MAGSALITA SA
IFUGAO
Deal or No Deal?

15. NARANASAN KO NANG NAWALAY SA
AKING PAMILYA
Deal or No Deal?

16. MAPUNTA MAN SA IBANG LUGAR, AKO’Y
BABALIK PA RIN SA SARILING BAYAN
Deal or No Deal?

17. NARANASAN KONG NAHULOG SA
KALABAW
Deal or No Deal?

18. MARUNONG AKONG MAGLARO NG
ANGNGI’
Deal or No Deal?

19. AAGAWIN ANG INYONG LUPA O BUKID,
IPAGLALABAN MO BA?
Deal or No Deal?

20. MAS MASAYANG PUMUNTA SA BUKID KAYSA
MAGLARO NG COUNTERSTRIKE
Deal or No Deal?

21. Pangkatang
Pagbasa

22. LUPANG TINUBUAN
NI NARCISO G. REYES

23. Pumunta sa Malawig sina Danding at ang kanyang Tiya Juana sakay ng Tren
dahil namatay ang isa sa mga kamag-anak nila na pinsan ng Tatay niya. Nakadungaw
si Danding sa at nagmamasid sa mga bahay at halaman sa dinaraanan. Hindi
kailanman nakita ni Danding ang namatay na kamag-anak ngunit nabanggit ni Tiya
Juana na siya’y mabait noong nabubuhay pa.
Naalala niya na sa Malawig ipinanganak, lumaki at nagkaisip ang kanyang Ama
kung kaya’t may pananabik sa kanyang puso sa lugar na kanilang pupuntahan. Sa
unang malas, ang malawig ay walang pagkakaiba sa alinmang Nayon sa Luzon. Isang
daang makitid, paliku-liko at natatalukapan ng makapal na alikabok. Mga puno ng
kawayan, manga, niyog at akasya. May mga bahay na luma at sunog sa araw ang mga
dingding at Bubong. Mababanaag mo rin ang nakangiti at puno ng ningning na umaga
at ang maaliwalas na langit.
“Walang maganda dito kundi ang Langit” sabi ng kutserong ng karitelang sinakyan
nila. “Hindi po naman” ang marahan niyang tugon. Naisaloob niyang sa mga nayong
tulad nito ipinanganak at nagsilaki sina Del Pilar at iba pang bayani na nakipaglaban
sa mga Kastila. Ang Alaalang iyon ang nakaaliw sa kanya

24. Kayrami ng kamag-anak niya doon, Hindi mapatid-patid ang pagpapakilala ng
kanyang Tiya Juana. Mga kamag-anak na malapit at malayo. Yukod at ngiti rito, halik
ng kamay roon. Lahat na yata ng tao sa bahay ay ipinakilala sa kanya. “Mabuti na
lamang at sarat ang ilong ko” ang naisaloob niya. “Kung hindi ay pulpol na marahil
ngayon”
Sapagkat sila lamang ang galing sa Maynila, sa kanila napako ang pansin ng
lahat. Maraming tanong katulad ng pangungumusta nila sa kanyang Tatay na may sakit
at sa Ina niyang siya na lamang na bumubuhay sa kanila. Sinikap namang sinalo ng
kanyang Tiya Juana ang mga tanong na iyon. Sa mga pagkakataong iyon, magaan at
palagay ang loob ni Danding sa piling ng mga kamag-anak na ngayon lamang nakilala.
Walang tigil ang pagyayao’t ng mga taong nakikiramay sa mga namatayan at
nagmammasid sa bangkay. Sa Pagpasok ni Danding ay nag-iba ang kanyang pakiramdam.
Napawi sa kanyang pandinig ang alingawngaw sa labas ng bahay at dumampi sa kanyang
puso ang katahimikan ng kamatayan. Dahan-dahan siyang lumapit sa kabaong at
pinagmasdan ang mukha ng bangkay. Nakita niya ang bahagyang pagkakahawig ng
namatay sa kanyang ama. Bigla siyang nakaramdam ng awa at lungkot

25. Ipinakilala siya sa asawa ng yumao at naupo sa tabi ni Bining ngunit wala
siyang sinabing anuman. Pagkaraan ng ilang sandali, umabot siya ng isang Album sa
mesang kalapit at binuksan ito. Nagmuni-muni sa mahiwaga at makapangyarihang
dugo na nagbubuklod sa mga tao. Pagkakain ng tanghalian ay nanaog si Danding at
nagtungo sa bukid sa may likuran ng bahay. Naupo si Danding sa ilalaim ng isang
pulutong ng mga punong kawayan, at nagmasid sa paligid-ligid .
Sa hindi kalayuan, ay naroon ang kanyang Lolo Tasyo na nagkakayas ng mga
kawayan. Tumindig si Danding at lumapit sa matanda. Si Lolo Tasyo ay ang unang
nagsasalita.
“Kapariska ng iyong Ama” ang wika niya.
“Bakit po”
“Balisa ka sa gitna ng karamihan;Ibig mo pa ang nag-iisa”
“May mga sandali pong kailangan ng tao ang mapag-isa”
“Ganyan din siya kung magsalita, bata pa’y magulang na ang isip”
“Nasaksihan po ba ninyo ang kanyang Kabataan?”

26. Nasaksihan! Napahalakhak si Lolo Tasyo. Ako ang nag-alaga sa Tatay mo dahil
naulila agad siya sa ama. Tumayong bigla si Lolo Tasyo at itinuro ng itak ang
hangganan ng bukid. “Doon siya nagpapalipad ng saranggola noog bata pa siya. Sa
kabilang pitak siya nahulog sa kalabaw nang sumama siya minsan sa akin sa pag-
araro. Akala ko’y hindi siya titigil sa kaiiyak.
Lumingon ang matanda at at tiningala ang punong manga, “Sa itaas ng punong
ito pinaakyat ko at pinagtago ang ama mo ng may mga kastilang dumating dito at sa
kinauupuan mo, doon niya isinulat ang kauna-unahan niyang Tula tungkol sa
kagandahan ng isang dalaga na nakilala niya sa bayan.
Napangiti si Danding.”Ang dalaga po bang iyan ang naging sanhi ng pagkaluwas niya
sa Maynila?”
“Oo”. Nahuli sila sa tabi ng isang mandala ng palay.”
“Nahuli po?”
“Oo, sa liwanag ng ilang mga bituin. May kapilyuhan din ang Ama mo”

27. Marami pang ibig itanong si Danding ngunit naalala niya ang patay at ang
mga tao sa bahay; baka hinahanap na siya. Unti-unti niyang pinutol ng pag-uusap
nila ni Lolo Tasyo at iniwan ang matanda sa mga alaala nito.
Handa na ang hukay. Sa huling sandali ay binuksan muli ang takip at naghari
ang mga impit na hikbi at mga pag-iyak. Sa kabila ng pagtitimpi ay naramdaman ni
Danding ang nangingilid na luha sa kanyang mga mata.
Ibig niyang mapag-isa kaya’t nang Makita niyang may taong naiwan sa bahay
ay patalilis siyang nagtungo sa bukid.Ang kapayapaan at hangin ng bukid ay tila
isang kamay na humahaplos sa noo ni danding. Huminga siya ng malalim, umupo sa
lupa at ipinikit ang mga mata. Inunat niya ang kanyang mga paa at hinayaang
maglaro ang hangin sa kanyang mukha. Napanatag ang kanyang puso sa lupang
sinilangan ng kanyang ama.

28. Tumawa si Danding habang inaalala ang mga kwento ni Lolo
Tasyo tungkol sa kanyang ama at lalo pa niyang pinag-igi ang
pagkakasalampak niya sa lupa. Sa sandaling iyon, tila hawak ni Danding
sa palad ang lihim sa pag-ibig sa lupang tinubuan.
Nauunawaan niya kung bakit ang pagkakatapon sa ibang bansa ay
napakabigat na parusa at kung bakit walang atubiling naghain ng dugo
sin Rizal at Bonifacio.Sa dako ng bahay ay nakarinig siya ng mga tinig
at naulinigan niyang tinatawag ang kanyang pangalan. Dahan-dahan
siyang tumayo at tumungo sa pinanggagalingan ng mga Tinig.

29. 1.PAGMAMAHAL SA PINAG-UGATANG PAMILYA
2. PAGMAMAHAL SA LUGAR KUNG SAAN LUMAKI
3. PAG-IBIG SA BAYAN

30. Pagsulat ng sanaysay
1. Bakit mahalaga sa iyo ang lugar kung saan ka lumaki?
2. Magsalaysay ng alimang kwento ng inyong mga
magulang tungkol sa kanilang kabataan