Prezentacja wygłoszona podczas zajęć z licealistami w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój, III Oś Priorytetowa, „Szkolnictwo wyższe dla gospodarki i rozwoju”, Działanie 3.1 „Kompetencje w szkolnictwie wyższym”
Prezentacja wygłoszona podczas zajęć z licealistami w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój, III Oś Priorytetowa, „Szkolnictwo wyższe dla gospodarki i rozwoju”, Działanie 3.1 „Kompetencje w szkolnictwie wyższym”
Prezentacja - Motywacja uczniów do naukiAgnieszka Pie
Poradnik dla rodziców jak motywować dzieci do nauki. Prezentacja zawiera również krótki filmik jak motywować dzieci do nauki a także metody i techniki motywacji,
Prezentacja mgr Bogumiły Urban, dyrektor biblioteki Wyższej Szkoły Biznesu w Poznaniu, wydziału zamiejscowego w Chorzowie na temat motywacji i automotywacji.
Prezentacja wygłoszona podczas zajęć z licealistami w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój, III Oś Priorytetowa, „Szkolnictwo wyższe dla gospodarki i rozwoju”, Działanie 3.1 „Kompetencje w szkolnictwie wyższym”
Prezentacja wygłoszona podczas zajęć z licealistami w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój, III Oś Priorytetowa, „Szkolnictwo wyższe dla gospodarki i rozwoju”, Działanie 3.1 „Kompetencje w szkolnictwie wyższym”
Prezentacja - Motywacja uczniów do naukiAgnieszka Pie
Poradnik dla rodziców jak motywować dzieci do nauki. Prezentacja zawiera również krótki filmik jak motywować dzieci do nauki a także metody i techniki motywacji,
Prezentacja mgr Bogumiły Urban, dyrektor biblioteki Wyższej Szkoły Biznesu w Poznaniu, wydziału zamiejscowego w Chorzowie na temat motywacji i automotywacji.
Pedagogika - Szkoła jako środowisko wychowawczeKlaudia Brudny
Temat prezentacji: "Szkoła jako środowisko wychowawcze"
Geneza: wykonana w ramach prezentacji publicznej na zajęciach z pedagogiki na drugim roku Matematyki z Informatyką w bielskim Kolegium Nauczycielskim.
Autorzy: Klaudia Brudny, Piotr Szlagor.
Bielsko-Biała, październik 2009
Prezentacja "Wizualizacja danych jakościowych" została wygłoszona podczas seminarium metodologicznego organizowanego przez Pracownię CAQDAS TM LAB. Spotkanie odbyło się w ramach cyklu poświęconemu najnowszym strategiom metodologicznym w transdyscyplinarnym obszarze badań jakościowych.
(27 I 2016r., Instytut Socjologii UJ w Krakowie)
Więcej informacji: https://www.facebook.com/events/294786177584768/
Motywacja uczniów do nauki - prezentacjaAgnieszka Pie
Dziecko, rozpoczynając naukę w szkole
podstawowej, wchodzi w nowy okres w swym
życiu. Przyjmuje na siebie nowe obowiązki, ma
mniej czasu na zabawy i rozrywki. W tym
czasie rola rodzica jest w jego życiu szczególnie
ważna. Akceptujący, kochający, ale też
stanowczy rodzic zapewnia poczucie
bezpieczeństwa, zaspokaja podstawowe
potrzeby dziecka. Może ono skupić się na
nauce i przyswajaniu wiedzy. Nie musi zwracać
na siebie uwagi nietypowym zachowaniem.
Uczeń z niepełnosprawnością ruchową uzyskuje orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego na mocy decyzji Miejskiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawnościach, działającego w publicznej Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej. W orzeczeniu w/w Zespół określa diagnozę, zalecenia i uzasadnienie. W diagnozie zawarte są informacje o możliwościach i potencjale rozwojowym dziecka. W zaleceniach zamieszczone są warunki realizacji potrzeb edukacyjnych, formy stymulacji, terapii, usprawniania, rozwijania możliwości oraz mocnych stron dziecka. W uzasadnieniu wskazane zostają elementy diagnozy uzasadniające potrzebę kształcenia specjalnego oraz jego zalecenia, najkorzystniejsze formy.
Wypróbuj najnowszą wersję programu dla architektów
* Jak usprawnić i przyspieszyć tworzenie projektów?
* Które sztuczki i niestandardowe rozwiązania zastosować, aby osiągnąć cele z pozoru nieosiągalne?
* W jaki sposób zoptymalizować swoje niewłaściwe nawyki w pracy, aby nie utrudniały współpracy z oprogramowaniem?
Jesteś doświadczonym architektem, który chce zwiększyć swą produktywność? A może studiujesz architekturę i pragniesz szybko rozpocząć pracę nad pierwszymi projektami? Zapomnij o żmudnym i czasochłonnym korzystaniu z kalki i rapidografu. Programy do komputerowej obsługi projektowania pozwolą Ci dużo szybciej przygotowywać kompletne modele inwestycji, a przede wszystkim bez problemów wprowadzać potrzebne zmiany, które są automatycznie odwzorowywane na wszystkie elementy projektu, także na dokumentację. ArchiCAD 10 to najnowsza i najbardziej rozbudowana wersja programu używanego przez ponad 100 tysięcy architektów i projektantów budowlanych.
Książka "ArchiCAD 10" pomoże Ci szybko rozpocząć tworzenie wirtualnych projektów nawet wtedy, gdy nie masz dużego doświadczenia w pracy z komputerem. Wykonując praktyczne ćwiczenia z pierwszej części książki poznasz podstawy programu ArchiCAD 10 oraz nauczysz się przeprowadzać standardowe operacje. Opracujesz też prosty model domu, co pozwoli Ci nabrać doświadczenia umożliwiającego przygotowywanie większych projektów w przyszłości. Druga część zawiera bardziej zaawansowane informacje. Przeczytasz tu o nawykach i technikach zwiększających Twoją wydajność, a także o pułapkach i często popełnianych błędach, których powinieneś się wystrzegać.
* Środowisko i interfejs programu ArchiCAD
* Rysowanie za pomocą wprowadzania współrzędnych
* Tworzenie i używanie obiektów
* Praca z arkuszami projektów
* Projektowanie schodów
* Tworzenie kompletnych projektów
* Modele trójwymiarowe
* Grafika komputerowa i renderowanie
* Współpraca w zespole
* Dostosowywanie programu ArchiCAD do własnych potrzeb
* Słowniczek specjalistycznych pojęć
Używaj nowoczesnych rozwiązań do tworzenia kompletnych projektów.
Pedagogika - Szkoła jako środowisko wychowawczeKlaudia Brudny
Temat prezentacji: "Szkoła jako środowisko wychowawcze"
Geneza: wykonana w ramach prezentacji publicznej na zajęciach z pedagogiki na drugim roku Matematyki z Informatyką w bielskim Kolegium Nauczycielskim.
Autorzy: Klaudia Brudny, Piotr Szlagor.
Bielsko-Biała, październik 2009
Prezentacja "Wizualizacja danych jakościowych" została wygłoszona podczas seminarium metodologicznego organizowanego przez Pracownię CAQDAS TM LAB. Spotkanie odbyło się w ramach cyklu poświęconemu najnowszym strategiom metodologicznym w transdyscyplinarnym obszarze badań jakościowych.
(27 I 2016r., Instytut Socjologii UJ w Krakowie)
Więcej informacji: https://www.facebook.com/events/294786177584768/
Motywacja uczniów do nauki - prezentacjaAgnieszka Pie
Dziecko, rozpoczynając naukę w szkole
podstawowej, wchodzi w nowy okres w swym
życiu. Przyjmuje na siebie nowe obowiązki, ma
mniej czasu na zabawy i rozrywki. W tym
czasie rola rodzica jest w jego życiu szczególnie
ważna. Akceptujący, kochający, ale też
stanowczy rodzic zapewnia poczucie
bezpieczeństwa, zaspokaja podstawowe
potrzeby dziecka. Może ono skupić się na
nauce i przyswajaniu wiedzy. Nie musi zwracać
na siebie uwagi nietypowym zachowaniem.
Uczeń z niepełnosprawnością ruchową uzyskuje orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego na mocy decyzji Miejskiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawnościach, działającego w publicznej Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej. W orzeczeniu w/w Zespół określa diagnozę, zalecenia i uzasadnienie. W diagnozie zawarte są informacje o możliwościach i potencjale rozwojowym dziecka. W zaleceniach zamieszczone są warunki realizacji potrzeb edukacyjnych, formy stymulacji, terapii, usprawniania, rozwijania możliwości oraz mocnych stron dziecka. W uzasadnieniu wskazane zostają elementy diagnozy uzasadniające potrzebę kształcenia specjalnego oraz jego zalecenia, najkorzystniejsze formy.
Wypróbuj najnowszą wersję programu dla architektów
* Jak usprawnić i przyspieszyć tworzenie projektów?
* Które sztuczki i niestandardowe rozwiązania zastosować, aby osiągnąć cele z pozoru nieosiągalne?
* W jaki sposób zoptymalizować swoje niewłaściwe nawyki w pracy, aby nie utrudniały współpracy z oprogramowaniem?
Jesteś doświadczonym architektem, który chce zwiększyć swą produktywność? A może studiujesz architekturę i pragniesz szybko rozpocząć pracę nad pierwszymi projektami? Zapomnij o żmudnym i czasochłonnym korzystaniu z kalki i rapidografu. Programy do komputerowej obsługi projektowania pozwolą Ci dużo szybciej przygotowywać kompletne modele inwestycji, a przede wszystkim bez problemów wprowadzać potrzebne zmiany, które są automatycznie odwzorowywane na wszystkie elementy projektu, także na dokumentację. ArchiCAD 10 to najnowsza i najbardziej rozbudowana wersja programu używanego przez ponad 100 tysięcy architektów i projektantów budowlanych.
Książka "ArchiCAD 10" pomoże Ci szybko rozpocząć tworzenie wirtualnych projektów nawet wtedy, gdy nie masz dużego doświadczenia w pracy z komputerem. Wykonując praktyczne ćwiczenia z pierwszej części książki poznasz podstawy programu ArchiCAD 10 oraz nauczysz się przeprowadzać standardowe operacje. Opracujesz też prosty model domu, co pozwoli Ci nabrać doświadczenia umożliwiającego przygotowywanie większych projektów w przyszłości. Druga część zawiera bardziej zaawansowane informacje. Przeczytasz tu o nawykach i technikach zwiększających Twoją wydajność, a także o pułapkach i często popełnianych błędach, których powinieneś się wystrzegać.
* Środowisko i interfejs programu ArchiCAD
* Rysowanie za pomocą wprowadzania współrzędnych
* Tworzenie i używanie obiektów
* Praca z arkuszami projektów
* Projektowanie schodów
* Tworzenie kompletnych projektów
* Modele trójwymiarowe
* Grafika komputerowa i renderowanie
* Współpraca w zespole
* Dostosowywanie programu ArchiCAD do własnych potrzeb
* Słowniczek specjalistycznych pojęć
Używaj nowoczesnych rozwiązań do tworzenia kompletnych projektów.
Prezentacja z wystąpienia na ALE Kraków (13.10.2014):
Chciałbym przybliżyć nasze doświadczenia związane z odkrywaniem kultury organizacyjnej, bazując na swoim przykładzie w pierwszy latach naszej drogi oraz na przykładzie całej firmy w ostatnich kilku latach, kiedy nasza kultura bardzo intensywnie dojrzewała. Chciałbym także pokazać wpływ kultury organizacyjnej na naszą codzienną pracę i jej rolę w procesach wdrażania zwinnych metod pracy w zespołach.
2. Socjalizacja ( B. Szacka)
„Złożony, wielostronny proces uczenia się dzięki
któremu człowiek, istota biologiczna, staje się istotą
społeczną, członkiem określonego społeczeństwa i
reprezentantem określonej kultury”.
3. Socjalizacja pierwotna
Składowa procesu socjalizacji, zachodząca w grupie pierwotnej,
najczęściej na obszarze rodziny. W socjalizacji pierwotnej na jednostkę
mają wpływ znaczący inni, przeważnie rodzice. Charakteryzuje się ona
silnym emocjonalnym oddziaływaniem znaczących innych na
jednostkę. Reguły działania przyswaja ona na zasadzie naśladownictwa
oraz w mniejszym stopniu poprzez werbalny przekaz symboliczny.
Socjalizacja pierwotna kończy się w momencie pojawienia się
uogólnionego innego. W tym momencie rozpoczyna się etap socjalizacji
wtórnej
4. Socjalizacja wtórna
Składowa procesu socjalizacji
obejmująca proces profesjonalizacji
lub etatyzacji, kiedy w toku
wzrastania jednostki do życia
społecznego wchodzi ona do
kolejnych wtórnych grup
społecznych (instytucje religijne,
zakłady pracy, partie polityczne
itd.). Socjalizacja wtórna
rozpoczyna się od momentu
pojawienia się w socjalizacji
uogólnionego innego.
5. Socjolodzy wychowania, a zwłaszcza
pedagodzy społeczni wprowadzili do
szkoły obok zasady indywidualizmu
jeszcze zasadę uspołeczniania
uczniów oraz wiązania ich ze
środowiskiem.
6. Uspołecznienie jest procesem dynamicznym,
polegającym na wchodzeniu w coraz to nowsze grupy
i role społeczne, na nauczeniu się ich, a także na
przechodzeniu od pełnienia ról wyuczonych do
pełnienia ról nowych.
7. Rolą wychowawców jest czuwanie nad
prawidłowością relacji interpersonalnych oraz
przeciwdziałanie ewentualnym negatywnym
wpływom grupy na jednostkę.
8. Znaczenie rodziny dla procesu socjalizacji
Przebieg procesu socjalizacji
dokonującej się w rodzinie
zależy od stopnia
przygotowania, stosowanych
metod i walorów osobowych,
jakimi odznaczają się
wychowujący rodzice. Jest
też uwarunkowany
konkretną sytuacją, w jakiej
żyje rodzina.
9. Rodzina i proces uspołecznienia
Uspołecznienie jest ważnym elementem życia osoby
ludzkiej w społeczności, ponieważ człowiek ze swej
natury jest istotą społeczną, nie żyje w izolacji, lecz w
grupie. Jednostka niedostosowana do życia
społecznego napotyka nieustannie wiele trudności i
popada w konflikty z porządkiem społecznym. Osoby
społecznie niedostosowane często wyrządzają szkody
społeczności i niszczą dobro społeczne.
10. Jako grupa społeczna, rodzina ze swej natury jest
środowiskiem uspołeczniającym człowieka. Stanowi
ona grupę, której członkiem człowiek staje się w
momencie urodzenia, w której żyje i rozwija się w
ścisłej więzi rodzinnej. W owej grupie wdraża się do
działania dla dobra wspólnego. W rodzinie dziecko
zdobywa umiejętność współżycia, nawiązuje
pierwsze interakcje, a jeśli posiada rodzeństwo,
kontakty interpersonalne są zróżnicowane i dobrze
przygotowują je do wejścia w szersze
społeczeństwo.
11. Zachowania prospołeczne
jako efekt uspołecznienia
Efektem procesu uspołecznienia są postawy prospołeczne.
Można wskazać kilka źródeł zachowań prospołecznych:
stan emocjonalny wywołany przez sytuację innej osoby
(empatia);
uwewnętrznienie (przyswojenie sobie) norm nakazujących
działanie na rzecz innych (np. norma miłości bliźniego, norma
wzajemności, norma społ. odpowiedzialności);
wytworzenie więzi osobistych (przyjaźń, sympatia) oraz
traktowanie innej osoby jako autonomicznej wartości;
poczucie więzi z innymi ludźmi może mieć zgeneralizowany
charakter, tzn. może być odczuwane wobec bardzo szerokiego
kręgu osób lub wobec ludzi w ogóle.
12. Ćwiczenia uspołeczniające
Program „Ćwiczeń uspołeczniających” wynika z
zadań zawartych w programie wychowawczym
szkoły. Służy wspomaganiu rozwoju osobowości
uczniów w aspekcie relacji z otoczeniem. Inaczej
mówiąc służy kształtowaniu kompetencji społecznych
poprzez zdobywanie wiedzy o sobie i rzeczywistości
społecznej, stymulowanie rozwoju nowych
umiejętności interpersonalnych, usprawnianie już
istniejących oraz korygowanie zaburzeń w sferze
aktywności społecznej.
13. Wychowanie- różne ujęcia
Rodzaje wychowania:
Wychowanie autorytarne versus wychowanie antyautorytarne
Wychowanie dyrektywne versus wychowanie nie dyrektywne
Wychowanie indywidualne versus wychowanie kolektywne
Wychowanie obiektywne versus wychowanie subiektywne
Wychowanie racjonalne versus wychowanie nie racjonalne
Wychowanie publiczne versus wychowanie nie publiczne
Wychowanie klasyczne (tradycyjne) versus wychowanie alternatywne
Wychowanie adaptacyjne versus wychowanie emancypacyjne
Wychowanie transcendentne versus wychowanie nietranscendentne
Wychowanie ideologiczne versus wychowanie aideologiczne
Wychowanie religijne versus wychowanie świeckie
Wychowanie intencjonalne versus wychowanie funkcjonalne
Wychowanie pedagogiczne versus wychowanie anty pedagogiczne, itd.
14. Socjologiczny punkt widzenia na proces
wychowania
Socjologowie wskazują jednak na społeczno- historyczny
kontekst wychowania, definiując je jako najstarszy proces
społecznego istnienia istoty ludzkiej, który sprowadza
się do oddziaływania pokolenia dorosłych na niedojrzałe do
życia społecznego jednostki. Dzięki niemu zachowane czy
rekonstruowane są wartości struktury bytu społecznego,
środowiskowego. Wychowanie staje się wówczas interwencją
w procesy uspołecznienia i wdrożenia, zaadoptowania do
pożądanego stanu kultury czy uczestnictwa w społeczności
(np. w rodzinie, plemieniu, grupie społecznej) niedojrzałych
jednostek.
15. Edukacja alternatywna
Wg słownika UNESCO edukacja alternatywna:
„to ruch lub kształcenie oferujące alternatywne wobec
tradycyjnego, instytucjonalnego podejście, które odrzuca
koncepcję formalnego kształcenia”.
16. Edukacja alternatywna
To taki typ kształcenia czy wychowania, który jest w
jakiś szczególny sposób odmienny od powszechnie
oferowanego przez instytucje oświatowe. Stąd też
szkoły alternatywne określane są także mianem
szkół: wolnych, otwartych, niezależnych,
nietradycyjnych, prywatnych, innowacyjnych,
doświadczalnych (eksperymentalnych), szkół reform
i tym podobnie.
17. Szkoły alternatywne
Wg czeskiego pedagoga Jana Pruchy szkoły
alternatywne:
„…odbiegają od głównego prądu standartowych szkół
danego systemu oświatowego. Odmienność ta może
wynikać z innych sposobów organizacji nauczania
czy życia dzieci w szkole, z innych struktur
programowych, z innych parametrów środowiska
kształcenia, z innych sposobów oceniania nauki
uczniów, innych relacji między szkołą, rodzicami i
środowiskiem lokalnym”.
18. Edukacja jako sprawa społeczna
(Rutkowiak 1995)
Nauczyciel (wędrowiec),
artykułujący pewne wartości
i idee musi mieć na uwadze,
że edukacja, w zakresie
której dokonuje on swoich
wyborów jest dziełem
społecznym, więc wiąże się
to z odpowiedzialnością
wobec innych. Kwestia tam
jako moralno- etyczna,
stanowi jeden z
najpoważniejszych
problemów ludzkich.
19. Rozwiązania, jakie w tym zakresie stworzono np.
Sokratejskie dialogowanie, Kantowska zasada
imperatywu, psychologiczne podejście Piageta, czy etykę
idealnego dyskursu Habermasa, czy Baumana koncepcje
moralności ponowoczesnej nie dają odpowiedzi na
pytanie o zasadę postępowania wobec innych.
20. Edukacja społeczna w ujęciu Marii Mendel
„Edukacja społeczna stanowi jedną z odmian
myślenia o edukacji, współcześnie zaznaczającą się
w postaci paradygamtycznej”
co oznacza, że
„kategorie, występujące w obszarze tej odmiany
myślenia o edukacji aktualnie żywo pulsują,
przybierając kształt paradygamtu, koncentrującego
współczesne poszukiwania pedagogiczne”
21. „ Edukacja społeczna, wyróżniając cele ukierunkowane
na Ja „stające się” w relacjach z innymi, jest
zainteresowana rozwojem człowieka w aspekcie
budowania jego tożsamości, nierozerwalnie łącząc go
z procesem komunikowania się ludzi, ich
wzajemnych relacji i zależności. Charakter wpływu
człowieka na człowieka, ujawniany w akcie
komunikacji wskazuje, że warunkuje on rozwój
jednostki „w ogóle”, wyznacza kształt jego
tożsamości”
23. Cele edukacji społecznej
WZAJEMNOŚĆ
Cele szczegółowe:
Kształtowanie umiejętności w zakresie komunikacji empatycznej
Rozwijanie kompetencji krytycznych
Kształtowanie relacji opartych na wartościach
Realizacja wszystkich zadań edukacyjnych w ścisłym związku z
otoczeniem społecznym systematycznie się poszerzającym
Dostęp do nowoczesnych technologii informacyjnych i osiąganie
sprawności… w korzystaniu z nich, powiązane z procesem
kształtowania kompetencji krytycznych
24. Metody i formy wykorzystywane w zakresie
edukacji społecznej
Drama,
Dziecięce filozofowanie,
Meta plan
25. Bibliografia
1. Śliwerski B., Edukacja alternatywna. Dylematy teorii i praktyki, wyd.
Impuls, Kraków 1992
2. Rutkowiak J., Odmiany myślenia o edukacji, wyd. Impuls, Kraków 1995
3. Szacka B., Wprowadzenie do socjologii, Warszawa 2003
4. Śnieżycki M., Zarys dydaktyki dialogu, wyd. PAT, 1998
5. Mendel M., Edukacja społeczna jako odmiana myślenia o wczesnej edukacji,
wyd. Olsztyńskiej Szkoły Wyższej w Olsztynie, Olsztyn 1999
6. http://www.zs2.radom.pl/html/aewiczenia_uspo3eczniaj1ce.html