Prof. Nicaise start met de uiteenzetting: "Tussen het Berlaymontgebouw en de kartonnendozenslapers van het Centraal Station: Europa en de armoedebestrijding in België"
Sinds 2000 zet Europa zijn lidstaten aan om - in alle vrijheid - een gezamenlijk beleid tegen armoede te voeren. In een driejaarlijkse cyclus worden nationale actieplannen voor armoedebestrijding uitgewerkt, die samen besproken worden. Het doel is niet alleen om armoede permanent op de Europese agenda te zetten (als tegengewicht tegen het wat eenzijdig economische EU-beleid) maar ook om van elkaar te leren. Na 10 jaar stellen we vast dat de armoede niet is afgenomen. Hebben we het verkeerd aangepakt? Zijn er onverwachte nieuwe oorzaken van armoede bijgekomen? Of heeft Europa misschien lippendienst bewezen aan het sociaal beleid, maar in de feiten de armoede in de hand gewerkt?
Prof. Dr. Ides Nicaise is verbonden aan het Hoger Instituut voor de Arbeid (HIVA) en de Onderzoekseenheid
Pedagogische Wetenschappen (K.U.Leuven). Hij publiceerde over armoede en gelijke kansen. Als vrijwilliger
is hij actief binnen de Internationale Beweging A.T.D.-Vierde Wereld.
Met dit Groene armoedeplan geven we duidelijk aan waar Groen in Antwerpen op vlak van sociaal beleid voor staat. Dit plan is een bron waar onze Groene mandatarissen uit kunnen putten bij het uitwerken van acties. Het plan is – uiteraard - in continue opbouw. Sommige onderdelen werken we verder uit samen met het middenveld en in dialoog met mensen in armoede. We sluiten bondgenootschappen met hen om dit plan waar te maken. De politieke acties uit dit plan moeten bijdragen aan het versterken van het individu en de doelgroep.
Dirk Holemans - Een groene kijk op sociale zekerheid en sociale uitdagingenOikos
De welvaartsstaat en de sociale zekerheid staan onder druk, van neoliberaal beleid tot financiële druk. In de sessie schetsen we kort de historiek en basisstructuren van de sociale zekerheid. Daarna ligt de focus op de belangrijkste ontwikkelingen en uitdagingen zoals vergrijzing, activering, ongelijkheid en tijdsbeleid. Wat is de groene kijk en welke antwoorden bieden we? Solidariteit, levenskwaliteit, autonomie en strijd tegen ongelijkheid zijn onze uitgangspunten. We kiezen voor een sterke sociale zekerheid, als instrument tegen armoede, maar ook als verzekering voor de doorsnee inwoner. We situeren de strijd voor tijdsrechten en ontspannen loopbanen met een betere spreiding van arbeid over de levensloop tegenover een eenzijdig harder en langer werken discours en beleid.
Dirk Holemans stelde deze presentatie voor op 22/11/2014 in het kader van de tweede sessie van de Groene Academie, een vorming over ecologie georganiseerd door denktank Oikos.
Op het Issue Congres 2014 (27 januari) sprak keynote-speaker Paul Schnabel over de issues waarmee Nederland in 2014 volgens hem te maken krijgt. Deze presentatie "Nederland en de Nederlanders in bange tijden" neemt de participatiemaatschappij als uitgangspunt om de angst en het wantrouwen waarmee we leven te duiden.
Prof. Nicaise start met de uiteenzetting: "Tussen het Berlaymontgebouw en de kartonnendozenslapers van het Centraal Station: Europa en de armoedebestrijding in België"
Sinds 2000 zet Europa zijn lidstaten aan om - in alle vrijheid - een gezamenlijk beleid tegen armoede te voeren. In een driejaarlijkse cyclus worden nationale actieplannen voor armoedebestrijding uitgewerkt, die samen besproken worden. Het doel is niet alleen om armoede permanent op de Europese agenda te zetten (als tegengewicht tegen het wat eenzijdig economische EU-beleid) maar ook om van elkaar te leren. Na 10 jaar stellen we vast dat de armoede niet is afgenomen. Hebben we het verkeerd aangepakt? Zijn er onverwachte nieuwe oorzaken van armoede bijgekomen? Of heeft Europa misschien lippendienst bewezen aan het sociaal beleid, maar in de feiten de armoede in de hand gewerkt?
Prof. Dr. Ides Nicaise is verbonden aan het Hoger Instituut voor de Arbeid (HIVA) en de Onderzoekseenheid
Pedagogische Wetenschappen (K.U.Leuven). Hij publiceerde over armoede en gelijke kansen. Als vrijwilliger
is hij actief binnen de Internationale Beweging A.T.D.-Vierde Wereld.
Met dit Groene armoedeplan geven we duidelijk aan waar Groen in Antwerpen op vlak van sociaal beleid voor staat. Dit plan is een bron waar onze Groene mandatarissen uit kunnen putten bij het uitwerken van acties. Het plan is – uiteraard - in continue opbouw. Sommige onderdelen werken we verder uit samen met het middenveld en in dialoog met mensen in armoede. We sluiten bondgenootschappen met hen om dit plan waar te maken. De politieke acties uit dit plan moeten bijdragen aan het versterken van het individu en de doelgroep.
Dirk Holemans - Een groene kijk op sociale zekerheid en sociale uitdagingenOikos
De welvaartsstaat en de sociale zekerheid staan onder druk, van neoliberaal beleid tot financiële druk. In de sessie schetsen we kort de historiek en basisstructuren van de sociale zekerheid. Daarna ligt de focus op de belangrijkste ontwikkelingen en uitdagingen zoals vergrijzing, activering, ongelijkheid en tijdsbeleid. Wat is de groene kijk en welke antwoorden bieden we? Solidariteit, levenskwaliteit, autonomie en strijd tegen ongelijkheid zijn onze uitgangspunten. We kiezen voor een sterke sociale zekerheid, als instrument tegen armoede, maar ook als verzekering voor de doorsnee inwoner. We situeren de strijd voor tijdsrechten en ontspannen loopbanen met een betere spreiding van arbeid over de levensloop tegenover een eenzijdig harder en langer werken discours en beleid.
Dirk Holemans stelde deze presentatie voor op 22/11/2014 in het kader van de tweede sessie van de Groene Academie, een vorming over ecologie georganiseerd door denktank Oikos.
Op het Issue Congres 2014 (27 januari) sprak keynote-speaker Paul Schnabel over de issues waarmee Nederland in 2014 volgens hem te maken krijgt. Deze presentatie "Nederland en de Nederlanders in bange tijden" neemt de participatiemaatschappij als uitgangspunt om de angst en het wantrouwen waarmee we leven te duiden.
MR wil verplicht burgercontract voor alle 18-jarigenThierry Debels
Er moet voor de MR een burgercontract komen waarin de 'gemeenschappelijke waardengrondslag' duidelijk wordt uiteengezet. Elke burger die op zijn achttiende verjaardag wettelijk in België verblijft, moet het contract aanvaarden en ondertekenen op het gemeentehuis.
In deze beleidsnota van VKW Metena leggen we uit waarom er nood is aan een objectivering van het debat. We vertrekken van de notie dat een te grote ongelijkheid vanuit maatschappelijk oogpunt ongewenst is. Maar dat anderzijds een zekere mate van inkomensspanning ook noodzakelijk is om mensen voldoende te motiveren.
Vanuit die wetenschap gaan we op zoek naar enkele richtinggevende principes. Een land als België moet de komende jaren streven naar een dubbel dividend. Mits een verstandiger migratie en een betere integratie van allochtonen, zijn meer groei en minder ongelijkheid de keerzijde van de medaille.
We sluiten de nota dan ook af met enkele beleidsaanbevelingen.
Auteur van de nota is Geert Janssens, hoofdeconoom bij VKW Metena.
Veel mensen met een laag inkomen tekenen noodgedwongen een kleine ecologische voetafdruk op. Toch dreigen zij de rekening te betalen voor een klimaatbeleid zonder sociale component. Zo treffen de lage emissiezones en een koolstoftaks hen harder, terwijl zij niet de grootste uitstoters van broeikasgas zijn. Ook mensen in armoedesituaties liggen wakker van de ecologische uitdagingen, maar ze worden nauwelijks betrokken in het publieke overleg over de toekomst van onze planeet. Net omdat hun toekomst vandaag al onder druk staat, willen mensen in armoede mee denken en praten.
Een sociaal klimaatbeleid is nochtans perfect mogelijk. Zo bestrijdt energiezuinig renoveren in de sociale huisvesting energiearmoede en dragen investeringen in openbaar vervoer bij aan de strijd tegen klimaatopwarming en vervoersarmoede.
Het is hoog tijd om op een andere manier over armoede en sociale ongelijkheid na te denken. Het 10de ‘Tweejaarlijks Verslag van het Steunpunt tot bestrijding van armoede, bestaansonzekerheid en sociale uitsluiting’ laat er geen twijfel over bestaan: “klimaatbeleid zal sociaal zijn of zal niet zijn.” En ondertussen tonen ook tal van inspirerende en innoverende sociaal-culturele praktijken hoe duurzaam en sociaal hand in hand kunnen gaan.
Veerle Stroobants (Steunpunt tot bestrijding van armoede) neemt je mee in de bevindingen van het tweejaarlijkse Verslag 2018-2019: “Duurzaamheid en armoede. Een bijdrage aan politiek debat en politieke actie.”. Dat rapport kwam tot stand in overleg met mensen in armoede en hun verenigingen en met actoren uit sociale en milieuorganisaties, instellingen en administraties.
Groen Armoedeplan voor Antwerpen: concrete voorstellenHelena Schoeters
De afgelopen jaren klonk het rechten-plichten discours binnen het Antwerps sociaal beleid steeds luider. Dit lijkt enkel versterkt te worden sinds het aantreden van de huidige meerderheid. ‘Het OCMW is er voor de echte armen en moet zich terugplooien op zijn kerntaken’, klinkt het. Hoe dit wordt ingevuld is echter niet duidelijk: wie bepaalt bijvoorbeeld de criteria voor de ‘echte armen’, en is het kerntakendebat ten gronde gevoerd met alle partners? Bovendien wachten we nog steeds op het transversale armoedeplan. Want armoede bestrijden doe je door maatregelen te nemen op verschillende beleidsdomeinen.
Groen zet daarom, vanuit de omgevingsanalyse van het OCMW van Antwerpen, de huidige aanpak en de plannen van de stad naast onze eigen concrete voorstellen. We doen dit aan de hand van de thema’s binnen de sociale grondrechten. Het is de plicht van onze beleidsmakers om deze sociale grondrechten te realiseren. Tot slot voegen we het thema diversiteit toe.
ex-wethouder van Gemert-Bakel en adviseur sociale wetgeving. Zijn onderwerp ging over de ontwikkelingen binnen de Wet Maatschappelijke Ondersteuning (WMO), Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten (AWBZ) en de wet op jeugdzorg.
MR wil verplicht burgercontract voor alle 18-jarigenThierry Debels
Er moet voor de MR een burgercontract komen waarin de 'gemeenschappelijke waardengrondslag' duidelijk wordt uiteengezet. Elke burger die op zijn achttiende verjaardag wettelijk in België verblijft, moet het contract aanvaarden en ondertekenen op het gemeentehuis.
In deze beleidsnota van VKW Metena leggen we uit waarom er nood is aan een objectivering van het debat. We vertrekken van de notie dat een te grote ongelijkheid vanuit maatschappelijk oogpunt ongewenst is. Maar dat anderzijds een zekere mate van inkomensspanning ook noodzakelijk is om mensen voldoende te motiveren.
Vanuit die wetenschap gaan we op zoek naar enkele richtinggevende principes. Een land als België moet de komende jaren streven naar een dubbel dividend. Mits een verstandiger migratie en een betere integratie van allochtonen, zijn meer groei en minder ongelijkheid de keerzijde van de medaille.
We sluiten de nota dan ook af met enkele beleidsaanbevelingen.
Auteur van de nota is Geert Janssens, hoofdeconoom bij VKW Metena.
Veel mensen met een laag inkomen tekenen noodgedwongen een kleine ecologische voetafdruk op. Toch dreigen zij de rekening te betalen voor een klimaatbeleid zonder sociale component. Zo treffen de lage emissiezones en een koolstoftaks hen harder, terwijl zij niet de grootste uitstoters van broeikasgas zijn. Ook mensen in armoedesituaties liggen wakker van de ecologische uitdagingen, maar ze worden nauwelijks betrokken in het publieke overleg over de toekomst van onze planeet. Net omdat hun toekomst vandaag al onder druk staat, willen mensen in armoede mee denken en praten.
Een sociaal klimaatbeleid is nochtans perfect mogelijk. Zo bestrijdt energiezuinig renoveren in de sociale huisvesting energiearmoede en dragen investeringen in openbaar vervoer bij aan de strijd tegen klimaatopwarming en vervoersarmoede.
Het is hoog tijd om op een andere manier over armoede en sociale ongelijkheid na te denken. Het 10de ‘Tweejaarlijks Verslag van het Steunpunt tot bestrijding van armoede, bestaansonzekerheid en sociale uitsluiting’ laat er geen twijfel over bestaan: “klimaatbeleid zal sociaal zijn of zal niet zijn.” En ondertussen tonen ook tal van inspirerende en innoverende sociaal-culturele praktijken hoe duurzaam en sociaal hand in hand kunnen gaan.
Veerle Stroobants (Steunpunt tot bestrijding van armoede) neemt je mee in de bevindingen van het tweejaarlijkse Verslag 2018-2019: “Duurzaamheid en armoede. Een bijdrage aan politiek debat en politieke actie.”. Dat rapport kwam tot stand in overleg met mensen in armoede en hun verenigingen en met actoren uit sociale en milieuorganisaties, instellingen en administraties.
Groen Armoedeplan voor Antwerpen: concrete voorstellenHelena Schoeters
De afgelopen jaren klonk het rechten-plichten discours binnen het Antwerps sociaal beleid steeds luider. Dit lijkt enkel versterkt te worden sinds het aantreden van de huidige meerderheid. ‘Het OCMW is er voor de echte armen en moet zich terugplooien op zijn kerntaken’, klinkt het. Hoe dit wordt ingevuld is echter niet duidelijk: wie bepaalt bijvoorbeeld de criteria voor de ‘echte armen’, en is het kerntakendebat ten gronde gevoerd met alle partners? Bovendien wachten we nog steeds op het transversale armoedeplan. Want armoede bestrijden doe je door maatregelen te nemen op verschillende beleidsdomeinen.
Groen zet daarom, vanuit de omgevingsanalyse van het OCMW van Antwerpen, de huidige aanpak en de plannen van de stad naast onze eigen concrete voorstellen. We doen dit aan de hand van de thema’s binnen de sociale grondrechten. Het is de plicht van onze beleidsmakers om deze sociale grondrechten te realiseren. Tot slot voegen we het thema diversiteit toe.
ex-wethouder van Gemert-Bakel en adviseur sociale wetgeving. Zijn onderwerp ging over de ontwikkelingen binnen de Wet Maatschappelijke Ondersteuning (WMO), Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten (AWBZ) en de wet op jeugdzorg.
In zijn jongste beleidsnota vertrekt hoofdeconoom Geert Janssens (VKW Metena) van de vele tekortkomingen die de maatstaf bruto binnenlands product eigen zijn. Vanuit die analyse verkent hij een aantal alternatieve methodes om welvaart te meten o.a. de ‘Human Development Index’ en de ‘Better Life Index’.
Janssens is niet overtuigd en ziet meer potentieel in een methode zoals professor Schokkaert e.a. die in de steigers zetten, waarbij gekeken wordt naar welzijn in de brede zin.
Lees de beleidsnota:
http://www.vkw.be/kennisbank/hoe-welvarend-zijn-we-echt
Presentatie Francine Mestrum - Socius Trefdag 'Solidariteit?!' (20 november 2014)
Van het Glazen Huis van Studio Brussel tot het fonds van Bill Gates: vijftig jaar na de onafhankelijkheid van de Afrikaanse landen is de kritiek op de ontwikkelingshulp zeer groot. Ze werkt averechts en in plaats van aan onrechtvaardige structuren te tornen, houdt ze het dikwijls bij liefdadigheid die het geweten sust. Even groot is het contrast tussen de bescheiden millenniumdoelstellingen en de gigantische kapitalen die uit arme landen gesleept worden.
Francine Mestrum (ULB) neemt de kritiek op de ontwikkelingssamenwerking au sérieux maar pleit tegelijkertijd voor méér solidariteit tussen Noord en Zuid. Hiervoor zal de sector zich wel moeten hervormen. Er zal ook politieke ruimte moeten komen om structurele veranderingen mogelijk te maken.
De Block: 'Het initiatief voor een nieuw migratiepact ligt inderdaad bij de Europese Commissie. Mevrouw Johansson
zal haar voorstellen omtrent het nieuwe EU-migratiepact
binnenkort, in september waarschijnlijk, voorstellen. De herziening van de Dublinregels is uiteraard een cruciaal onderdeel van deze discussie.'
Presentatie voor een bijeenkomst van de Lezers van Stavast. Voorafgaand aan een lezing van Henk van Tuinen over zijn boek 'Ons land kan menselijker' (voorjaar 2014).
http://www.nobb.nl/nobb/collecties/jaarthema/146-algem1/jaarthema/4622-tuinen-jaarthema-2013-2014
Jaarcijfers Karel de Grote-Hogeschool 2013
Check deze publicatie in tekstvorm via Issuu:
http://issuu.com/kareldegrote-hogeschool/docs/004_370_kdg_lres_def
2. Armoede en ongelijkheid
vandaag
Ondanks de crisis neemt de armoede
sinds 2008 niet toe in België
Ook de inkomensongelijkheid bleef
stabiel
(Uit: Jaarboek Armoede en Sociale
Uitsluiting 2013, p. 64)
Het betekent dat belastingen en sociale
bescherming nog relatief goed en
herverdelend werken
3. Armoede en ongelijkheid
Waarom dan zoveel herrie over
armoede en sociaal beleid? Is het
enkel electorale koorts?
Armoede in België:
◦ 2007: 15,2 % 2011: 15,3 %
◦ Vandaag: 16,0 % vrouwen en 14,6 %
mannen
◦ Vandaag: 9,8 % in Vlaanderen, 19,2 % in
Wallonië
◦ De ‘subjectieve’ armoede: 15 % in
Vlaanderen en 27,6 % in Wallonië
4. Armoede en ongelijkheid
Ongelijkheid in België:
◦ Gini coëfficient van 0,263
Ongelijkheid in Vlaanderen:
◦ Gini coëfficient van 0,245
Vermogensongelijkheid: de 10 %
rijkste huishoudens in België bezitten
wel 44 % van het nettovermogen
5. Armoede en ongelijkheid
In de Europese Unie:
◦ Risico op inkomensarmoede: 16,9 %
◦ Risico op armoede: 24,7 %
In vier landen van de EU is het
armoederisico gedaald, maar vaak komt
dat door een daling van de
armoededrempel (lagere
levensstandaard in het algemeen)
In negen landen is het armoederisico
gestegen
Men verwacht een verdere stijging
6. Armoede en ongelijkheid
Mondiaal:
◦ Extreme armoede is wereldwijd met de
helft gedaald sinds 1990
Weliswaar:
Zonder China ziet het beeld er anders uit
De armoede blijft bijzonder hoog
7. Verklaringen
Er zijn twee mogelijke verklaringen:
Eén: er moet bezuinigd worden, het
sociaal beleid verandert, werkloosheid,
pensioenen, gezondheidszorg …
Ook al leven we in België nog altijd in
een ‘sociaal paradijs’ (in vergelijking met
de buurlanden en zeker met de rest van
de wereld), er is duidelijk angst voor wat
komen gaat
8. Verklaringen
Twee: er zijn twee mogelijke manieren
om naar armoede te kijken:
◦ Men kan armoede meten
◦ Men kan armoede bestuderen als
‘ideologie’
9. Armoede meten
Cijfers zijn zeker niet objectief, maar
bij de meest objectief mogelijke
manier van benaderen
◦ Statistieken zijn altijd in zekere zin
willekeurig
Armoededefinities zijn altijd normatief
10. Armoede als ideologie
Armoede komt nooit op de politieke
agenda omdat er meer armen zijn
Armoedebeleid is nooit in eerste
instantie gericht op de armen
Historisch: varianten en invarianten in
de manier waarop armoede en arme
mensen worden benaderd
11. Wat kunnen we hieruit besluiten?
Het armoedethema wordt meestal
gebruikt om andere punten op de
agenda te zetten:
◦ Andere visie op de staat
◦ Macro-economische hervormingen
◦ Legitimering van de macht
12. Een nieuw sociaal model
Sinds dertig-veertig jaar: invoering van
een neoliberaal beleid
Invoering van een neoliberaal sociaal
beleid – eerst in de derde wereld,
vandaag ook in de EU
Een nieuwe betekenis voor ‘sociale
bescherming’
13. Een nieuw sociaal model
De neoliberale verzorgingsstaat:
◦ Beperkte rol voor de staat: bescherming
en hulp voor de allerarmsten: ‘zij die het
echt nodig hebben’ – uitsluiting van wie
verantwoordelijk wordt geacht voor
zijn/haar armoede
◦ De doelstelling is economisch: groei en
stabiliteit – de markt wordt meer
beschermd dan de mensen
◦ Mensen worden klaargestoomd voor de
arbeidsmarkt: activering
14. Een nieuw sociaal model
◦ Sociaal beleid wordt sociale investeringen
◦ Er kunnen nieuwe markten gecreëerd
worden
◦ Verschillende (zorg)taken kunnen
toevertrouwd worden aan de samenleving
(sociale innovatie)
◦ Exit universalisme, emancipatie en
herverdeling
15. Een nieuw sociaal model
Dit is een mondiale evolutie
Vlaamse partijen zullen van elkaar
verschillen in de klemtonen die ze
willen leggen, maar grosso modo
zitten ze allemaal in datzelfde
ideologische kader
◦ Voorbeeld: schorsen leefloon bij
afwezigheid taalcursussen / beperken van
werkloosheidsuitkeringen
16. Hoe kunnen we hierop
reageren?
Besef van de noodzaak aan
meerschalig beleid: lokaal, regionaal,
nationaal, Europees, mondiaal …
Sociaal beleid in dienst van mensen
en van de samenleving – niet van de
economie
Wie de armoede effectief wil
bestrijden zal in eerste instantie de
uitkeringen tot op het niveau van de
armoedegrens optrekken
17. Hoe kunnen we hierop
reageren?
Wie de armoede daadkrachtig wil
bestrijden zal ook de ongelijkheid
bestrijden
◦ Voorbeelden van Wilkinson & Picket
◦ Wereldbank wil vandaag ongelijkheid
bestrijden
◦ IMF geeft toe dat dit de groei niet in de
weg staat
◦ Nodig: rechtvaardige belastingen en
sociale bescherming
18. Hoe kunnen we hierop
reageren?
Onze verzorgingsstaten moeten
sowieso grondig worden hervormd
◦ Niet omdat ze onbetaalbaar zijn
◦ Wel omdat ze niet langer efficiënt zijn
◦ Te veel grijze zones, te veel precariaat +
noodzakelijke meerschaligheid
◦ Democratisch debat noodzakelijk
19. Hoe kunnen we hierop
reageren?
Een voorstel voor ‘social commons’:
een sociaal gemeengoed
◦ Uitgaan van datgene wat we delen: onze
behoeften en daaruit volgend onze
rechten
◦ Sociale bescherming verbreden: stop met
de fragmentering van rechten
◦ De ecologische dimensie insluiten
◦ De maatschappij beschermen:
participatie, sociale innovatie…
20. Besluit
Riccardo Petrella
◦ De verarmingsprocessen stop zetten
◦ Armoede illegaal verklaren
Werken aan het ‘gemeenschappelijk
goed van de mensheid’
Armoede mag een ideologie zijn, maar
ze is in eerste instantie een harde en
pijnlijke realiteit voor té veel mensen.
Daaraan moet een einde komen.
Een nultolerantie voor armoede