2. Είναι ένας μακράς περίοδου κομήτης που έρχεται από το νέφος του Oort
ανακαλύφθηκε στις 17 Αυγούστου 2014 από τον Terry
Lovejoy χρησιμοποιώντας ένα 0,2-μετρητή (8) Schmidt-Cassegrain
τηλεσκόπιο .
3. Κομήτης -C / 2014 Q2 -Lovejoy
• Ανακαλύφθηκε στο φαινόμενο μέγεθος 15 στο
νότιο αστερισμό του Πρύμνη . Είναι ο πέμπτος κομήτης που
ανακαλύφθηκε από τον Terry Lovejoy.
• Μέχρι τον Δεκέμβριο του 2014, το κομήτης είχε περίπου
μέγεθος 7,4 καθιστώντας τον έναν στόχο για μικρά
τηλεσκόπια και κιάλια .
• Μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου, ο κομήτης ήταν ορατός με γυμνό
μάτι για έμπειρους παρατηρητές σε σκοτεινό ουρανό .
• Τον Ιανουάριο του 2015, θα λαμπρύνει περίπου σε μέγεθος
4-5, , και θα είναι ένας από τους μεγαλύτερους κομήτες που
βρίσκονται ψηλά σε ένα σκοτεινό ουρανό .
4. • Στις 7 Ιανουαρίου 2015 ο κομήτης θα περάσει
0,469 AU AU (70.200.000 χιλιόμετρα ) από τη Γη.
• Διασχίζει τον ουράνιο ισημερινό στις 9 Ιανουαρίου του 2015
και θα φαίνεται όλο και καλύτερα από το βόρειο
ημισφαίριο .
• Ο κομήτης θα έρθει στο περιήλιο ( πλησιέστερη προσέγγιση
στον Ήλιο) στις 30 Ιανουαρίου 2015 σε απόσταση 1,29 AU
από τον Ήλιο
• Πριν την είσοδο στην πλανητική περιοχή ( εποχή του 1950),
C / 2014 Q2 είχε μια τροχιακή περίοδο περίπου 11.500
χρόνια.
• Μετά την αναχώρηση από την πλανητική περιοχή (εποχή το
2050), θα έχει μια τροχιακή περίοδο περίπου 8000 ετών.
10. Ο κομήτης Lovejoy (κομήτη C /
2014 Q2 Lovejoy ) + Aldebran
(τεράστιο κόκκινο αστέρι στον
αστερισμό του Τάυρου) +
σχήματος V σμήνος αστέρων
Υάδες + Πλειάδες γνωστές ως
Επτά Αδελφές γνωστός και ως
Μ45 κοινώς γνωστό ως Krittika
πού είναι ο κομήτης?
11. Χθες το βράδυ, έβαλα την κάμερα σε ένα τρίποδο, με φακό 50mm, 15 3 δευτερόλεπτα έκθεση . Σε συνδυασμό τους σε
IRIS (ακόμα ένα από τα καλύτερα πακέτα λογισμικού επεξεργασίας άστρων). Και ήρθε αυτή η εικόνα του κομήτη. Rigel
είναι το αστέρι στην δεξιά γωνία. .Παρακαλούμε να αγνοήσει το γεγονός έχω ανεστραμμένη την εικόνα ...(TERRY
LOVEJOY AUSTRALIA)
Rigel
12. Ο κομήτης πέρασε μπροστά από το σφαιρικό σμήνος M79 χαρίζοντάς μας αυτή την υπέροχη
φωτογραφία.
Μ 79
14. Lovejoy C / 2014 Q2 - 12/01/2015
(Takahashi FSQ 106 EDX @ f / 5 - SBIG STL11K ΒΙΝ2 7x60sec L + 1x60sec RGB - Forca Canapine,
Marche)
15. Η απόχρωση οφείλεται στην παρουσία διατομικού άνθρακα-C-2 και κυανίου-CN, ουσίες που φθορίζουν
με πράσινο χρώμα όταν δέχονται την υπεριώδη ακτινοβολία του Ήλιου.
Η ουρά του κομήτη είναι μάλλον αμυδρή λόγω της χαμηλής συγκέντρωσης σκόνης που θα ανακλούσε το
ηλιακό φως. Έχει μπλε χρώμα λόγω της παρουσίας μονοξειδίου του άνθρακα-CO
23. Το 1577 ο Τύχο Μπράχε υπολόγισε με βάση την παράλλαξη ότι
ένας λαμπρός κομήτης ορατός εκείνη τη περίοδο βρισκόταν
τουλάχιστον τέσσερις φορές μακρύτερα από τη Γη σε σχέση με
το φεγγάρι, αποδεικνύοντας ότι η θεωρία του Αριστοτέλη ήταν
λάθος.
• Οι Πυθαγόρειοι θεωρούσαν τους κομήτες ένα είδος πλανήτη, ο οποίος
ήταν σπάνια ορατός χαμηλά στον ορίζοντα πριν την ανατολή ή μετά τη
δύση του Ηλίου.
• Ο Αναξαγόρας και ο Δημόκριτος θεωρούσαν ότι οι κομήτες
δημιουργούνταν από την ένωση δύο πλανητών.
• Ο Αριστοτέλης στο έργο του Μετεωρολογία, θεωρούσε ότι οι κομήτες,
μαζί με τον Γαλαξία και τους διάττοντες αστέρες, είναι στην
πραγματικότητα ατμοσφαιρικά φαινόμενα. Θεωρούσε ότι οι κομήτες
δημιουργούνταν από μια μάζα ζεστού αέρα που δημιουργείται από τη
θέρμανση της Γης από τον Ήλιο. Μόλις φτάσει σε κατάλληλο ύψος, το
αέριο αυτό αναφλέγεται και δημιουργεί τους κομήτες. Με αυτό τον
τρόπο, η ουράνια περιοχή παρέμενε σε τάξη.
• Η θεωρία του Αριστοτέλη ήταν αποδεκτή για παραπάνω από μια
χιλιετία
24. Τι είναι ένας κομήτης
• Οι κομήτες είναι μικρά σώματα στο ηλιακό σύστημα που
αποτελούνται ουσιαστικά από συσσωματώματα σκόνης και
πάγου.
• Όταν οι κομήτες είναι κοντά στο περιήλιο ( πλησιέστερα στον
Ήλιο επί της τροχιάς του), η εξάχνωση του πάγου και η απόσπαση
της σκόνης παράγουν ένα αέριο με ατμόσφαιρα γύρω από τον
πυρήνα, που ονομάζεται κόμη , το οποίο έχει συνήθως διάμετρο
της «τάξης των 10 4- 10 5 χιλιομέτρων , και χαρακτηρίζεται από μία
πυκνότητα μεταξύ 10 4 και 10 6 μόρια / cm 3 .
• Ο ηλιακός άνεμος αλληλεπιδρά με την κόμη και ωθεί το αέριο
και τη σκόνη σε μια κατεύθυνση αντίθετη προς τον Ήλιο,
προκαλώντας κυρίως τις ουρές των ιόντων και σκόνης.
• Οι ουρές των ιόντων αποτελούνται από ηλεκτρικά φορτισμένα
σωματίδια, τα οποία είναι διατεταγμένα σε μία ευθύγραμμη
τροχιά που διαμορφώνεται από το μαγνητικό πεδίο,
Οι ουρές των σκόνεων σχηματίζουν ένα τοξωτό σχήμα, που
είναι το αποτέλεσμα του συνδυασμού της πίεσης της ηλιακής
ακτινοβολίας και της τροχιακής κίνησης του κομήτη.
25.
26. O πυρήνας του κομήτη Τέμπελ 1 από το Stardust το 2011
27. • Στην πραγματικότητα, τα στερεά σωματίδια
εκτινάσσονται από τον πυρήνα, επειδή είναι βαρύτερα
από τα ιόντα, έλκονται βαρυτικά από τον Ήλιο και
επηρεάζονται επίσης από την τροχιακή ταχύτητα του
κομήτη.
• Ως εκ τούτου, ανάλογα με τη μάζα, υφίστανται
διαφορετική εκτροπή και αυτό οδηγεί στην δημιουργία
της ουράς.
• Οι ουρές μπορούν να φθάσουν σε μήκος εκατομμύρια
μίλια και πλάτος που κυμαίνεται μεταξύ 1 και 2
εκατομμυρίων km, ενώ η μέση πυκνότητα μπορεί να
κυμαίνεται μεταξύ 10 και 100 μόρια / cm 3 .
28. Ο κομήτης Χέιλ-Μποπ, σε φωτογραφία του Geoff Chester στις 11 Μαρτίου 1997
παρατηρούμε τις δύο ουρές – ιόντων και σκόνης
29. ο κομήτης Lovejoy σε θαυμάσια φωτογραφία του κ. Gerald Rhemann που έλαβε στην
Αφρική στις 28 Δεκέμβρη 2014 (επεξεργασμένη από τον καθηγητή Ξενοφώντα Μουσσά
ώστε να αναδεικύνει καλύτερα την ουρά του κομήτη).
30.
31. Άννα Γκαλιάνο
• Για να εξηγηθούν τα διαφορετικά χρώματα, θα πρέπει να σημειωθεί κατά
πρώτον ότι ο βραχώδης πυρήνας ενός κομήτη σε γενικές γραμμές
χαρακτηρίζεται από χαμηλή ανακλαστικότητα (albedo ονομάζεται).
• Δηλαδή ο καθαρός πάγος αντανακλά 60-80% της προσπίπτουσας ηλιακής
ακτινοβολίας, ο πυρήνας είναι σε θέση να αντανακλά λιγότερο από 10%.
• Τώρα, να σας ρωτήσω, πώς είναι δυνατόν ο πυρήνας του κομήτη, παρά το
γεγονός ότι αποτελείται από πάγο, αντανακλά ένα τόσο μικρό ποσοστό της
ηλιακής ακτινοβολίας;
• Στην πραγματικότητα, δεδομένου ότι αυτά τα παγωμένα βραχώδη
συσσωματώματα διαμορφώθηκαν, περίπου πριν από 4,5 δισεκατομμύρια
χρόνια , έχουν βομβαρδιστεί από τις κοσμικές ακτίνες τον ηλιακό άνεμο και την
ηλιακή υπεριώδη ακτινοβολία.
• Αυτές οι αλληλεπιδράσεις έχουν πυροδότησε μηχανισμούς όπως η
φωτοδιάσπαση: Σε αυτή τη διαδικασία οι ηλεκτρομαγνητικές ακτινοβολίες
διασπούν τα παγωμένα μόρια του πυρήνα , που έχουν υψηλή
ανακλαστικότητα, τα οποία συνθέτουν τις πτητικές ουσίες απλή (CO, CO 2 ,
H 2 O, CH 4 , ΝΗ 3 ) σε ένα μίγμα οργανικών ουσιών με χαμηλή
ανακλαστικότητα.
• Το φαινόμενο αυτό επιτρέπει επίσης τον σχηματισμό ενός πορώδους στερεού
φλοιού , από τον οποίο προεξέχουν (όταν ο κομήτης πλησιάζει τον Ήλιο)
πίδακες αερίου και σκόνης, προκαλώντας έτσι την δραστηριότητα του κομήτη
και κατά συνέπεια το σχηματισμό της κόμης.
32. Τα οργανικά μόρια που ταυτοποιήθηκαν είναι : CO, CH 4 , CO 2 , Ν2 ,
ΝΗ 3 , ΝΗ, CN ή C 2 Ν 2 , ΟΗ, CH 3 ΟΗ (μεθανόλη), C2 Η 6 (αιθάνιο),
HCOOH ( μυρμηκικό οξύ),
Η 2 CO (φορμαλδεΰδη).
• Ενώ ο πυρήνας μπορεί να παρατηρηθεί με τη βοήθεια της μειωμένης
αντανάκλασης στο φως του ήλιου, η κόμη είναι ορατή με τη διαδικασία
διάχυσης του φωτός από το αέριο και τη σκόνη που το συνθέτουν.
• Αυτά τα μόρια, περνώντας από τη στερεά κατάσταση στην αέρια
κατάσταση, λόγω της ηλιακής ροής απορροφούν την υπεριώδη
ακτινοβολία (που αντιστοιχεί στο διάστημα του ηλεκτρομαγνητικού
φάσματος με μήκος κύματος μεταξύ 100 nm και 400nm), διεγείρονται και
αποδιεγειρόμενα , εκπέμπουν ακτινοβολία με μήκος κύματος
μεγαλύτερο, που αντιστοιχεί στο ορατό φως μεταξύ 400nm και 700nm.
• Ως εκ τούτου, το στέμμα του κομήτη χαρακτηρίζεται από ένα συνεχές
φάσμα (λόγω της σκέδασης του φωτός του ήλιου από τη σκόνη και το
αέριο) στο οποίο υπερτίθενται σειρές και ταινίες εκπομπών που
σχετίζονται με τα μόρια που προκαλούν το φαινόμενο του φθορισμού.
34. • Μπορείτε να δείτε τις κορυφές των εκπομπών που συνδέονται με μόρια
που διαχέονται από τον πυρήνα όταν ο κομήτης πλησιάζει τον Ήλιο,
δημιουργώντας το φαινόμενο του φθορισμού.
• Οι κορυφές εκπομπής εμφανίζονται σε συγκεκριμένα μήκη κύματος,
ανάλογα με τις μόρια που είναι υπεύθυνα για το φαινόμενο.
• Στην πραγματικότητα, οι κορυφές στα 4700A και 5100Α της εκπομπής
φθορισμού που οφείλονται στον C 2 που είναι υπεύθυνος για το πράσινο
χρώμα της κόμης.
• Η κορυφή των εκπομπών στα 3880A υποδηλώνει ότι το κυάνιο - CN
συμβάλλει στον χρωματισμό της κόμης σε μοβ απόχρωση. Το μάτι μας,
ωστόσο, δεν είναι πολύ ευαίσθητο σε αυτό το μήκος κύματος, και δεν
είναι εύκολο να αντιληφθεί αυτό το χρώμα. Επιπλέον, το ύψος της
κορυφής ανιχνεύει την ένταση του φαινομένου και σχετίζεται στενά με την
αφθονία του χημικού στοιχείου.
• Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως η ουρά ιόντων είναι συνήθως μπλε και
η ουρά του κομήτη Lovejoy με φορτισμένα σωματίδια είναι παρόμοια: Το
φάσμα αποτελείται από γραμμές εκπομπής που σχετίζονται με τον
φθορισμό των ιόντων του κομήτη , πιθανότατα ιόντα νερού H 2 O + και
ιόντα του μονοξειδίου του άνθρακα CO +.
• Η ουρά σκόνης χαρακτηρίζεται από ένα συνεχές φάσμα, δεδομένου ότι
οι σκόνες διαχέουν την ηλιακή ακτινοβολία με την ίδια ένταση σε όλα τα
μήκη κύματος.
43. C / 2014 Q2 παρατηρήθηκε για πρώτη φορά από τον Terry Lovejoy στην Αυστραλία, είναι ο πέμπτος κομήτης που
ανακαλύφθηκε από τον εμπειρογνώμονα κυνηγό κομητών. Η μέθοδος που χρησιμοποιείται από Lovejoy για να
εντοπίσει αυτά τα μικρά σώματα είναι να εξετάζει προσεκτικά τον ανατολικό ουρανό πριν από την αυγή και τη δύση
μετά τη δύση του ηλίου, κάνοντας χρήση μιας κάμερας CCD με εστίαση του τηλεσκοπίου Schmidt-Cassegrain με
διάμετρο 20 cm . Η τεχνική είναι σχετικά απλή. Lovejoy αποκτά τις εικόνες σε μια ακολουθία από αρκετά τμήματα του
ουρανού που απέχουν κατάλληλα χρονικά διαστήματα, μετά γίνονται οι αναλύσεις με ένα λογισμικό που μπορεί να
εντοπίσει μια αναλαμπή μεταξύ των λήψεων με αυτόν τον τρόπο για τον εντοπισμό τυχόν κινούμενο αντικείμενο, που
δεν υπάρχει στους διαθέσιμους καταλόγους.
Με τον τρόπο αυτό, 17 Αυγούστου, 2014, αναλύοντας τις τρεις εικόνες του πεδίου
αστέρων στο Σχήμα 1, Lovejoy ήταν σε θέση να εντοπίσει τον κομήτη, κινείται προς τα
αριστερά σε σχέση με τα σταθερά αστέρια, στη συνέχεια, πήρε το όνομά του. Στην επίσημη
δήλωση ανακοίνωσε την ανακάλυψη με αυτά τα λόγια: "Με την επιφύλαξη μικρό, καλά
συμπυκνωμένο, με διάμετρο από 15" (δευτερόλεπτα τόξου) και μια μικρή, αμυδρή ουρά
του 1 '(πρώτο τόξο) από το φαινόμενο μέγεθος 15, σε ένα γεμάτο πεδίο των άστρων ».
47. Κομήτης στο ακρωτήριο / Φωτογραφία από τον Alex Cherney, TWAN
Τα σκούρα βράχια του ακρωτηρίου Schanck στην Αυστραλία πλαισιώνουν την λαμπερή ουρά του κομήτη
Lovejoy σε 23ης Δεκεμβρίου εικόνα. Δημοσιεύθηκε 27 Δεκεμβρίου του 2011
48. Ο κομήτης Lovejoy φαίνεται έτοιμος
να διαπεράσει τα στρώματα της
ατμόσφαιρας της Γης σε μια
φωτογραφία που τραβήχτηκε 22ης
του Δεκέμβρη από τον αστροναύτη
Νταν Μπέρμπανκ, διοικητή του
Expedition 30 πλήρωμα του Διεθνούς
Διαστημικού Σταθμού .
Όταν ο Μπέρμπανκ είδε για πρώτη
φορά το φωτεινό τόξο της ουράς του
κομήτη, όπως ο ΔΔΣ περνώντας πάνω
από την Τασμανία, δεν ήξερε τι ήταν.
Περιέγραψε αργότερα το αντικείμενο
ως πιθανώς "το πιο εκπληκτικό
πράγμα που έχω δει ποτέ στο
διάστημα."
Ο γοητευμένος Burbank έλαβε
αρκετές φωτογραφίες και έκανε ένα
time-lapse video του κομήτη
Lovejoy από το τροχιακό εργαστήριο
της επιστήμης.
Δημοσιεύθηκε 27 Δεκεμβρίου του
2011 –national geographic
49.
50. Christmas
Comet Lovejoy
C / 2011 W3,
Ο κομήτης Lovejoy φαίνεται να
βουτάει στην ανατολή του ηλίου,
όπως φαίνεται από το ακρωτήριο
Schanck - Μελβούρνη, Αυστραλία ,
Οι αστρονόμοι πρόβλεψαν ότι ο
κομήτης Lovejoy θα καταστραφεί όταν
θα περνούσε από τον ήλιο αργά στις 15
Δεκεμβρίου. Αλλά προς έκπληξη
πολλών, συμπεριλαμβανομένου του
discoverer- ο κομήτης επέζησε από την
συνάντησή με τον ήλιο και
επανεμφανίστηκε μετά από λίγες ώρες.
