Գեր և նոր
 աստղեր
• Մութ, անամպ երկնքում աստղերը
  երևում են փոքրիկ, թրթռացող
  կրակների նման: Իրականում
  յուրաքանչյուր աստղ
  ինքնալուսարձակող, շիկացած գազի
  հսկա գունդ է և բաղկացած է
  հիմնականում ջրածնից ու հելիումից:
• Աստղերի ընդերքում գազերն ուժեղ
  սեղմված ու շիկացած են, իսկ
  ջերմաստիճանը հասնում է միլիոնավոր
  աստիճանների: Այդպիսի
  պայմաններում աստղի կենտրոնում
  ջրածին գազի մասնիկներն անընդհատ
  բախվում են միմյանց, և առաջանում է
  վիթխարի քանակությամբ միջուկային
  էներգիա: Նման շարժընթացներն
  անվանում են միջուկային ռեակցիաներ:
• Այսպես, օրինակ, Արեգակը
  լուսավորում է և «հալվում»,
  յուրաքանչյուր վայրկյանում իր
  զանգվածից կորցնում է 4 մլն տ: Նյութի
  այդ քանակությունը փոխարկվում է
  լույսի կամ, ինչպես ասում են,
  ճառագայթման: Արեգակնային այդ
  նյութով կարելի կլիներ բեռնել 4 հզ.
  ապրանքատար գնացք՝ յուրաքանչյուրը
  կազմված 50 վագոնից:
• Տիեզերական տարածության մեջ
  աստղերը շարժվում են վիթխարի
  արագությամբ, սակայն մեզ դրանք
  թվում են անշարժ. դա նույնպես
  մեզանից աստղերի
  անհավանականորեն հեռու
  գտնվելու արդյունք է:
• Աստղերը չափերով շատ են տարբերվում
  միմյանցից: Կան այնպիսի աստղեր, որոնք
  ծավալով միլիարդավոր անգամ
  գերազանցում են Արեգակին. դրանք
  կոչվում են հսկաներ: Վիթխարի չափեր
  ունեն Կարմիր հսկաները: Օրիոնի
  համաստեղության Բետելհեյզե վառ
  կարմիր աստղը, օրինակ, իր չափերով
  500 անգամ գերազանցում է Արեգակին:
• Բայց կան նաև թզուկ աստղեր, որոնք
  փոքր են նույնիսկ Երկրից:
• Ամենաջերմ աստղերը սպիտակ են կամ
  երկնագույն: Նրանց մակերևույթի
  ջերմաստիճանը 10–100հզ.օC է: Որոշ
  աստղեր կարմրավուն են: Դրանք
  համեմատաբար սառն աստղեր են,
  որոնց մակերևույթի ջերմաստիճանը չի
  գերազանցում 2–3հզ. օC:
Աստղերի ծնունդն ու մահը
• Աստղեր առաջանում են մշտապես:
  Նախասկզբնական նյութը տիեզերական
  տարածության մեջ գազի և փոշու ամպն
  է: Հենց որ նյութի նմանատիպ
  թանձրուկները սկսում են հավաքվել
  միատեղ, առաջացած ձգողության ուժն
  արագացնում է այդ շարժընթացը:
Արեգակից զգալիորեն ավելի մեծ
զանգվածով աստղերն իրենց գոյությունն
ավարտում են վիթխարի պայթյունով և
վերածվում գերնոր աստղի: Վերջինս մի
քանի օրվա ընթացքում ճառագայթում է
միլիոն անգամ ավելի շատ լույս, քան
Արեգակը: Վերջին 1000 տարում
գրանցվել է ընդամենը 3 գերնոր աստղերի
բռնկում, վերջինը` 1987 թ-ին`
Մագելանի ամպ գալակտիկայում:
Կրկնակի աստղեր
• Արեգակը միակի աստղ է: Կան նաև
  իրար շատ մոտ գտնվող աստղեր:
  Աստղերի այդպիսի զույգերը կոչվում են
  կրկնակի աստղեր: Ձգողության ուժը
  դրանց պահում է համատեղ, և
  աստղերը պտտվում են մեկը մյուսի
  շուրջը, ինչպես մոլորակները՝ Արեգակի
  շուրջը:
• Երբեմն կրկնակի աստղերից մեկն
  անցնում է անմիջականորեն մյուսի
  առջևով (եթե դրանք դիտենք Երկրից)՝
  ծածկելով նրանից ճառագայթվող լույսի
  մի մասը, և արդյունքում մի կարճ
  ժամանակ կրկնակի աստղը երևում է
  նվազ պայծառ: Երկնքում երևացող
  ամենապայծառ աստղը՝ Սիրիուսը,
  կրկնակի աստղ է:
Նյութը պատրաստեց`
Միքայելյան Արտյուշը

Astxer

  • 1.
    Գեր և նոր աստղեր
  • 2.
    • Մութ, անամպերկնքում աստղերը երևում են փոքրիկ, թրթռացող կրակների նման: Իրականում յուրաքանչյուր աստղ ինքնալուսարձակող, շիկացած գազի հսկա գունդ է և բաղկացած է հիմնականում ջրածնից ու հելիումից:
  • 3.
    • Աստղերի ընդերքումգազերն ուժեղ սեղմված ու շիկացած են, իսկ ջերմաստիճանը հասնում է միլիոնավոր աստիճանների: Այդպիսի պայմաններում աստղի կենտրոնում ջրածին գազի մասնիկներն անընդհատ բախվում են միմյանց, և առաջանում է վիթխարի քանակությամբ միջուկային էներգիա: Նման շարժընթացներն անվանում են միջուկային ռեակցիաներ:
  • 4.
    • Այսպես, օրինակ,Արեգակը լուսավորում է և «հալվում», յուրաքանչյուր վայրկյանում իր զանգվածից կորցնում է 4 մլն տ: Նյութի այդ քանակությունը փոխարկվում է լույսի կամ, ինչպես ասում են, ճառագայթման: Արեգակնային այդ նյութով կարելի կլիներ բեռնել 4 հզ. ապրանքատար գնացք՝ յուրաքանչյուրը կազմված 50 վագոնից:
  • 5.
    • Տիեզերական տարածությանմեջ աստղերը շարժվում են վիթխարի արագությամբ, սակայն մեզ դրանք թվում են անշարժ. դա նույնպես մեզանից աստղերի անհավանականորեն հեռու գտնվելու արդյունք է:
  • 6.
    • Աստղերը չափերովշատ են տարբերվում միմյանցից: Կան այնպիսի աստղեր, որոնք ծավալով միլիարդավոր անգամ գերազանցում են Արեգակին. դրանք կոչվում են հսկաներ: Վիթխարի չափեր ունեն Կարմիր հսկաները: Օրիոնի համաստեղության Բետելհեյզե վառ կարմիր աստղը, օրինակ, իր չափերով 500 անգամ գերազանցում է Արեգակին: • Բայց կան նաև թզուկ աստղեր, որոնք փոքր են նույնիսկ Երկրից:
  • 7.
    • Ամենաջերմ աստղերըսպիտակ են կամ երկնագույն: Նրանց մակերևույթի ջերմաստիճանը 10–100հզ.օC է: Որոշ աստղեր կարմրավուն են: Դրանք համեմատաբար սառն աստղեր են, որոնց մակերևույթի ջերմաստիճանը չի գերազանցում 2–3հզ. օC:
  • 8.
    Աստղերի ծնունդն ումահը • Աստղեր առաջանում են մշտապես: Նախասկզբնական նյութը տիեզերական տարածության մեջ գազի և փոշու ամպն է: Հենց որ նյութի նմանատիպ թանձրուկները սկսում են հավաքվել միատեղ, առաջացած ձգողության ուժն արագացնում է այդ շարժընթացը:
  • 9.
    Արեգակից զգալիորեն ավելիմեծ զանգվածով աստղերն իրենց գոյությունն ավարտում են վիթխարի պայթյունով և վերածվում գերնոր աստղի: Վերջինս մի քանի օրվա ընթացքում ճառագայթում է միլիոն անգամ ավելի շատ լույս, քան Արեգակը: Վերջին 1000 տարում գրանցվել է ընդամենը 3 գերնոր աստղերի բռնկում, վերջինը` 1987 թ-ին` Մագելանի ամպ գալակտիկայում:
  • 10.
    Կրկնակի աստղեր • Արեգակըմիակի աստղ է: Կան նաև իրար շատ մոտ գտնվող աստղեր: Աստղերի այդպիսի զույգերը կոչվում են կրկնակի աստղեր: Ձգողության ուժը դրանց պահում է համատեղ, և աստղերը պտտվում են մեկը մյուսի շուրջը, ինչպես մոլորակները՝ Արեգակի շուրջը:
  • 11.
    • Երբեմն կրկնակիաստղերից մեկն անցնում է անմիջականորեն մյուսի առջևով (եթե դրանք դիտենք Երկրից)՝ ծածկելով նրանից ճառագայթվող լույսի մի մասը, և արդյունքում մի կարճ ժամանակ կրկնակի աստղը երևում է նվազ պայծառ: Երկնքում երևացող ամենապայծառ աստղը՝ Սիրիուսը, կրկնակի աստղ է:
  • 12.