Μαθητική εργασία

1. ΡΗΓΑΣ ΦΕΡΑΙΟΣ

2. • Πρόδρομοσ και πρωτεργάτθσ του Νεοελλθνικοφ
Διαφωτιςμοφ, ο Αντϊνιοσ Κυριαηισ ι Κυρίτηθσ -
όπωσ ιταν το πραγματικό όνομά του- γεννικθκε το
1757 ςτο Βελεςτίνο τθσ Μαγνθςίασ. Ο ίδιοσ
προτίμθςε να χρθςιμοποιεί ωσ επϊνυμο αυτό τθσ
γενζτειράσ του, ενϊ οι ζλλθνεσ διανοοφμενοι που
ηοφςαν ςτθν εξορία τον αποκαλοφςαν
Φεραίο, επειδι ςτθν αρχαιότθτα θ πόλθ του
ονομαηόταν Φεραί. Ο νεαρόσ Ριγασ εγκατζλειψε το
Βελεςτίνο πολφ νωρίσ, αφοφ πρϊτα πιρε τθν βαςικι
του μόρφωςθ. Σο 1785 πιγε ςτθν
Κωνςταντινοφπολθ, όπου ςυνζχιςε τισ ςπουδζσ του
κι εντάχκθκε ςτο περιβάλλον των Φαναριωτϊν, ενϊ
το 1788 εγκαταςτάκθκε ςτθ Βλαχία ωσ διοικθτικόσ
υπάλλθλοσ.

3. • ΢τα χρόνια που ακολοφκθςαν διακρίκθκε ωσ λόγιοσ και
ςυγγραφζασ. Σο 1790 και το 1796 ταξίδεψε ςτθ Βιζννθ για να
τυπϊςει τα βιβλία του, μεταξφ αυτϊν το «΢χολείο των
ντελικάτων εραςτϊν», το «Φυςικισ Απάνκιςμα», ο «Ηκικόσ
Σρίποδασ» και ο «Ανάχαρςισ».
• Ωσ κορυφαίο ζργο του, πάντωσ, κεωρείται θ «Νζα Πολιτικι
Διοίκθςισ των κατοίκων τθσ Ροφμελθσ, τθσ Μικράσ Αςίασ, των
Μεςογείων Νιςων και τθσ Βλαχομπογδανίασ» που περιείχε:
• τον Θοφριο, γνωςτό επαναςτατικό άςμα
• μια επαναςτατικι προκιρυξθ
• τθ διακιρυξθ των δικαιωμάτων του ανκρϊπου ςφμφωνα με
τα πρότυπα των Γάλλων Διαφωτιςτϊν
• το ΢φνταγμα του Ριγα
• Επεδίωξε, μάλιςτα, να ςυναντιςει τον Μεγάλο Ναπολζοντα
για να ηθτιςει τθ βοικειά του. ΢υνελιφκθ, όμωσ, ςτισ 8
Δεκεμβρίου του 1797 από τουσ Αυςτριακοφσ ςτθν Σεργζςτθ
και παραδόκθκε ςτουσ Σοφρκουσ, οι οποίοι τον ςκότωςαν δια
ςτραγγαλιςμοφ ςτισ 12 Ιουνίου του 1798 ςτο Βελιγράδι.

4. ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ

5. • Ο εκνικόσ μασ ποιθτισ Διονφςιοσ ΢ολωμόσ γεννικθκε
ςτισ 8 Απριλίου του 1798 ςτθ Ζάκυνκο, ωσ εξϊγαμο
τζκνο του κόντε Νικόλαου ΢ολωμοφ και τθσ
υπθρζτριάσ του Αγγελικισ Νίκλθ.
• ΢ε πολφ μικρι θλικία ζμεινε ορφανόσ και το 1808
ζφυγε για ςπουδζσ ςτθν Ιταλία, με τθ ςυνοδεία του
ιταλοφ δαςκάλου του Ρϊςςθ. Επτά χρόνια αργότερα
πιρε το απολυτιριο από το Λφκειο τθσ Κρεμόνασ και
γράφτθκε ςτο πανεπιςτιμιο τθσ Πάβιασ, απ' όπου
πιρε το πτυχίο τθσ Νομικισ. Παράλλθλα με τισ
ςπουδζσ ςτθ νομικι, για τθν οποία ουδζποτε
ενδιαφζρκθκε, άρχιςε να γράφει ςτίχουσ ςτθν ιταλικι
γλϊςςα, ενϊ ιρκε ςε επαφι με διαπρεπείσ
φιλοςόφουσ, φιλολόγουσ και αξιόλογουσ
εκπροςϊπουσ τθσ λογοτεχνικισ κίνθςθσ τθσ εποχισ.

6. • Σο 1818 επζςτρεψε ςτθ Ζάκυνκο, όπου παρζμεινε για δζκα
χρόνια. Εκεί άρχιςε να γράφει τα πρϊτα του αξιόλογα
ςτιχουργιματα ςτα ελλθνικά. Σο πρϊτο εκτενζσ ελλθνικό
ποίθμά του και πλζον γνωςτό είναι ο «Υμνοσ εισ τθν
Ελευκερίαν», απόςπαςμα του οποίου κακιερϊκθκε ωσ
Εκνικόσ μασ Υμνοσ. Λίγο αργότερα, ςυνζκεςε το λυρικό
ποίθμα «Εισ τον κάνατο του Λορδ Μπάυρον» και
ακολοφκθςαν «Η καταςτροφι των Ψαρϊν», «Η
Φαρμακωμζνθ», «Ο Λάμπροσ», «Εισ Μοναχιν», «Ο
Κρθτικόσ», «Οι ελεφκεροι πολιορκθμζνοι», «Ο Πορφφρασ».
• ΢τα τζλθ του 1828 εγκαταςτάκθκε μόνιμα ςτθν Κζρκυρα,
ςυνεχίηοντασ τθν εναςχόλθςι του με τθν ποίθςθ ςχεδόν
απομονωμζνοσ. Δεν ζκανε οφτε ζνα ταξίδι ςτθν
ελευκερωμζνθ Ελλάδα, γιατί, όπωσ υποςτθρίηεται, «δεν
εςυνθκοφςε να κεατρίηει ςτο εκνικό του φρόνθμα αλλά
μεσ το άγιο βιμα τθσ ψυχισ».

7. • ΢τισ 3 Φεβρουαρίου του 1849 παραςθμοφορικθκε με το
Χρυςό ΢ταυρό του ΢ωτιροσ, διότι «με τθν ποίθςθ του
διζγειρε τα αιςκιματα του λαοφ ςτον αγϊνα για εκνικι
ανεξαρτθςία».
• Πζκανε ςτισ 9 Φεβρουαρίου του 1857 ςτθν Κζρκυρα.

8. ΣΕΛΟ΢
• ΑΤΣΗ ΗΣΑΝ ΜΙΑ ΕΡΓΑ΢ΙΑ ΣΗ΢ ΙΩΑΝΝΑ΢
ΠΟΤΛΗΜΕΝΟΤ