1. Εργαςύα Γ’ γυμναςύου Ι΢ΣΟΡΙΑ

2.  Ο Θεόδωροσ Κολοκοτρώνησ
(3 Απριλύου 1770 - 15
Υεβρουϊριου 1843) όταν
Κλϋφτησ, πολιτικόσ ςτην
Ελλϊδα, καπετϊνιοσ και
ςτρατηγόσ τησ Επανϊςταςησ
του 1821.
Γνωςτόσ και ωσ Γϋροσ του
Μοριϊ.
Ο «Γϋροσ του Μοριϊ»
γεννόθηκε το 1770 ςτο
Ραμαβούνι Μεςςηνύασ και
μεγϊλωςε ςτο Λιμποβύςι τησ
Αρκαδύασ.

3.  Αγωνιςτόσ του 1821, ςτρατιωτικόσ
και δραςτόριο πολιτικό πρόςωπο
μετϊ
από τη δημιουργύα του ελεύθερου
ελληνικού κρϊτουσ, αυτοδύδακτοσ
ςυγγραφϋασ Απομνημονευμϊτων. Σο
πραγματικό του όνομα όταν Ιωϊννησ
Σριανταφυλλοδημότρησ.
Σο 1820 μυόθηκε ςτη Υιλικό Εταιρεύα
και από τότε αφοςιώθηκε ςτον
Αγώνα.
Πόρε μϋροσ ςε πολλϋσ μϊχεσ. Κατϊ
τουσ εμφύλιουσ τϊχθηκε ςτο πλευρό
των κυβερνητικών και μετϊ ειςϋβαλε
ςτην Πελοπόννηςο και ϋμεινε εκεύ
για να οργανώςει την ϊμυνα εναντύον
του Ιμπραόμ.

4.  Γεννόθηκε ςτην
Σεργϋςτη, όπου όταν
εγκατεςτημϋνοσ ο
πατϋρασ τησ Νικόλαοσ
Μαυρογϋνουσ,
μεγαλϋμποροσ, μϋλοσ τησ
Υιλικόσ Εταιρύασ, ςτην
οπούα μυόθηκε και η
Μαντώ το 1820.
Επύςησ,ϋδωςε πϊνω από
700.000 γρόςια ςτον
αγώνα

5.  Επιφανόσ αγωνιςτόσ τησ Επανϊςταςησ
του 1821, γιοσ του οπλαρχηγού Ανδρϋα
Ανδρούτςου. Ο Οδυςςϋασ γεννόθηκε το
1788 ςτισ Λιβανϊτεσ.
΄Ηταν γιοσ του αρματωλού διϊςημου
κλϋφτη Ανδρϋα Ανδρούτςου.
΢τα τϋςςερϊ του χρόνια ϋμεινε ορφανόσ
από πατϋρα. Η μητϋρα του αναγκϊςτηκε
να παντρευτεύ για δεύτερη φορϊ. Από το
γϊμο τησ αυτό, απόκτηςε ϊλλουσ
τϋςςερισ γιουσ και μύα κόρη.
Ση γυναύκα του την ϋλεγαν Ελϋνη.
Ο Οδυςςϋασ όταν ϋνασ από τουσ πιο
ϋνδοξουσ αρχηγούσ του '21.
Υυςιογνωμύα πολυςύνθετη και ιςχυρό.
Γενναύοσ με αςυναγώνιςτο ςτρατιωτικό
πνεύμα και μοναδικό διοικητικό
ικανότητα.
Πολυμόχανοσ, ςαν τον ςυνονόματό του
ομηρικό βαςιλιϊ, εύχε μια ευφυΐα που τη
θαύμαζαν όςοι ξϋνοι τον γνώριζαν.

6.  Γιοσ του Κύτςου Μπότςαρη από
τη μεγϊλη οικογϋνεια των
΢ουλιωτών αγωνιςτών.
΢υμμετεύχε ςε πολλϋσ μϊχεσ και
νύκηςε τουσ Σούρκουσ (Κομπότι,
Πλϊκα, πρώτη πολιορκύα του
Μεςολογγύου) και για τη
γενναιότητϊ του διορύςτηκε
αρχιςτρϊτηγοσ τησ δυτικόσ
΢τερεϊσ Ελλϊδασ, αξύωμα όμωσ
που δεν αποδϋχτηκε.
Σο 1823 επιτϋθηκε αιφνιδιαςτικϊ
κατϊ του ςτρατοπϋδου των
Σούρκων ςτο Κεφαλόβρυςο
κοντϊ ςτο Καρπενόςι, όπου και
τραυματύςτηκε θανϊςιμα (9
Αυγούςτου). Θϊφτηκε ςτο
Μεςολόγγι.

7.  ΢πουδαύοσ ςτρατιωτικόσ ηγϋτησ τησ
Επανϊςταςησ. Γεννόθηκε ςτο
Μαυρομμϊτι Καρδύτςασ και όταν
γιοσ τησ καλόγριασ Ζωόσ Διμιςκό.
Αρχικϊ υπηρϋτηςε ςτην αυλό του
Αλό Παςϊ, ςτη ςυνϋχεια ϋδραςε ωσ
οπλαρχηγόσ ςτην περιοχό των
Αγρϊφων και το 1826 διορύςτηκε
αρχιςτρϊτηγοσ τησ ΢τερεϊσ
Ελλϊδασ. Φϊρη ςτη ςτρατηγικό του
ιδιοφυΐα πϋτυχε ςημαντικϋσ νύκεσ
κατϊ των Σούρκων (Δόμβραινα,
Δύςτομο, Αρϊχωβα) και κρϊτηςε τον
τουρκικό ςτρατό καθηλωμϋνο ςτην
Αθόνα για μεγϊλο διϊςτημα.
Σραυματύςτηκε ςε αψιμαχύα με τουσ
Σούρκουσ ςτο Νϋο Υϊληρο και
πϋθανε ςτισ 23 Απριλύου 1827,
ανόμερα τησ γιορτόσ του.

8.  Σο πραγματικό του όνομα όταν
Αθανϊςιοσ Νικόλαοσ
Μαςςαβϋτασ. Ο Διϊκοσ όταν
ϊφταςτοσ ςτα αγωνύςματα, ςτα
όπλα και ςτην ανδρεύα.
Μυόθηκε ςτη Υιλικό Εταιρεύα το
1818 και το 1820
ϋγινε αρματολόσ ςτη Λιβαδειϊ.
΢τα 1818 ϋγινε το πρώτο από τα
επτϊ πρωτοπαλύκαρα του
Οδυςςϋα Ανδρούτςου. Μαζύ του
μυόθηκε ςτην Υιλικό Εταιρεύα
και ϋβαλε ςκοπό τησ ζωόσ του
την απελευθϋρωςη τησ φυλόσ.
Έτςι δημιούργηςε δικό του
ςτρατό και ύψωςε τη ςημαύα τησ
Επανϊςταςησ ςε όλη την Ελλϊδα

9.  Ο Κωνςταντύνοσ
Κανϊρησ (Χαρϊ 1793 ό 1795 –
Αθόνα 2 ΢επτεμβρύου 1877)
όταν ςημαντικό μορφό του
ναυτικού αγώνα κατϊ
την Ελληνικό Επανϊςταςη
του 1821 και
μετϋπειτα ναύαρχοσ καιπολιτι
κόσ, ο οπούοσ διετϋλεςε πϋντε
φορϋσ πρωθυπουργόσ τησ
Ελλϊδασ ςε ϋνα διϊςτημα 33,5
ετών (1844, 1848-
49, 1864, 1864-65 και 1877) και
για 2 χρόνια και 3 μόνεσ
ςυνολικϊ.

10.  Ο Αδαμϊντιοσ Κοραόσ υπόρξε
πρωτεργϊτησ του ελληνικού
διαφωτιςμού αγωνύςτηκε με
πϊθοσ για την αφύπνιςη του
ςκλαβωμϋνου ελληνιςμού.
 Γεννόθηκε το 1748 ςτη ΢μύρνη.
Καταγόταν από εύπορη
οικογϋνεια και ο πατϋρασ του
όταν ϋμποροσ. Υούτηςε ςτην
Ευαγγελικό ΢χολό τησ ΢μύρνησ
και ςτη ςυνϋχεια ςπούδαςε
Ιατρικό ςτην Ολλανδύα και το
Παρύςι. Σην περύοδο των
ςπουδών του αρχύζει να μελετϊ το
ϋργο των αρχαύων ελλόνων
ςυγγραφϋων.

11.  Ο Ανδρϋασ Μιαούλησ - Βώκοσ (Ύδρα 20
Μαΐου 1769 - 11 Ιουνύου 1835 Πειραιϊσ) όταν
Έλληνασ καραβοκύρησ, δηλαδό πλοιοκτότησ, ο
οπούοσ διαδραμϊτιςε πρωταγωνιςτικό ρόλο
ςτην επανϊςταςη του 1821, ωσ διοικητόσ
ναύαρχοσ του ελληνικού ςτόλου, αλλϊ και ςτην
μετϋπειτα πολιτικό ζωό του τόπου, με
αποκορύφωμα την ανταρςύα τησ Ύδρασ κατϊ
του Καποδύςτρια, που εύχε ωσ αποτϋλεςμα την
πυρπόληςη του εθνικού ςτόλου ςτον Πόρο. Σα
τελευταύα χρόνια τησ ζωόσ του τιμόθηκε
πλεύςτεσ φορϋσ απο το Οθωνικό καθεςτώσ, ενώ
ςυμπεριλόφθηκε και ςτην τριμελό επιτροπό
που προςϋφερε το ςτϋμμα ςτον νεαρό τότε
Όθωνα. Τπόρξε ο γενϊρχησ τησ οικογϋνειασ
των Μιαούληδων και γιοσ του όταν ο μετϋπειτα
πρωθυπουργόσ τησ Ελλϊδασ, Αθανϊςιοσ
Μιαούλησ.
 Η προςφορϊ του τιμϊται κϊθε χρόνο
ςτα Μιαούλεια, φεςτιβϊλ το οπούο εύναι
αφιερωμϋνο ςτη ςτρατιωτικό δρϊςη του
Ανδρϋα Μιαούλη κατϊ τη διϊρκεια του
απελευθερωτικού αγώνα των Ελλόνων

12.  Γεννόθηκε ςτο Βελεςτύνο τησ
Μαγνηςύασ το 1757. Σο
πραγματικό του όνομα όταν
Αντώνιοσ Κυριαζόσ. ΢τα νεανικϊ
χρόνια του Ρόγα Υεραύου εύναι
δύςκολο να ανιχνευθούν τα
πραγματικϊ γεγονότα. Σα πρώτα
του γρϊμματα ο Ρόγασ Υεραύοσ
λϋγεται ότι τα διδϊχθηκε από
ιερϋα του Βελεςτύνου και κατόπιν
ςτη Ζαγορϊ. Καθώσ διψούςε για
μϊθηςη, ο πατϋρασ του τον
ϋςτειλε ςτα Αμπελϊκια για
περαιτϋρω μόρφωςη. Έγραψε τον
ΘΟΤΡΙΟ

13.  ΢την Κωνςταντινούπολη, ο Παπαφλϋςςασ
γνωρύςτηκε με τον Παναγιώτη
Αναγνωςτόπουλο. Ο Παναγιώτησ
Αναγνωςτόπουλοσ ανόκε ςτουσ αρχηγούσ τησ
Υιλικόσ Εταιρεύασ. Εύχε και την ϋγκριςη των
ϊλλων να πληςιϊςει τον «τρελοπαπϊ». Ο
Παπαφλϋςςασ όταν πανϊξιοσ τησ φόμησ που
τον ακολουθούςε. Ο φλογερόσ πατριωτιςμόσ
του δεν κρυβόταν. Οι Υιλικού τον όθελαν αλλϊ
και φοβόντουςαν μόπωσ με κϊποια από τισ
ςυνηθιςμϋνεσ αποκοτιϋσ του τα τύναζε όλα ςτον
αϋρα. ΢τα 1818, αποφϊςιςαν να τον ψαρϋψουν.
Σο δύςκολο ϋργο ανϋλαβε ο Αναγνωςτόπουλοσ.
 Για μϋρεσ, ο Παπαφλϋςςασ ϋκανε τον χαζό.
Όταν ο Υιλικόσ κατϊλαβε πωσ αντύ να ψαρϋψει
τον παπϊ, τον ψϊρευε εκεύνοσ, όταν πολύ αργϊ.
Μόλισ ο αρχιμανδρύτησ πεύςτηκε ότι υπόρχε
επαναςτατικό οργϊνωςη, ϋπιαςε τον Υιλικό απ´
τον λαιμό. Σον ανϊγκαςε να του τα πει όλα. Κι
ϋπειτα, τον ϋβαλε να τον οδηγόςει ςτην
Ανώτατη Αρχό. Έκπληκτοι οι Εμμανουόλ
Ξϊνθοσ και Αθανϊςιοσ Σςακϊλωφ τον εύδαν
μπροςτϊ τουσ.


14.  Λαςκαρύνα Μπουμπουλύνα (1771-1825),
ηρωύδα τησ Ελληνικόσ Επανϊςταςησ του
1821.
Η Μπουμπουλύνα (ό Πινότςη) εύχε
καταγωγό από την Ύδρα. Γεννόθηκε μϋςα
ςτισ φυλακϋσ τησ Κωνςταντινούπολησ
ςτισ 11 Μαΐου του 1771 όταν η μητϋρα τησ
΢κεύω επιςκϋφτηκε τον φυλακιςμϋνο από
τουσ Σούρκουσ και ετοιμοθϊνατο ϊντρα
τησ, ΢ταυριανό Πινότςη. Μετϊ τον
θϊνατο του Πινότςη ςτη φυλακό, μητϋρα
και κόρη επιςτρϋφουν ςτην Ύδρα.
Αργότερα η μητϋρα τησ Λαςκαρύνασ
παντρεύεται για δεύτερη φορϊ με τον
΢πετςιώτη καπετϊνιο Δημότριο Λαζϊρου
ό Ορλώφ (το Ορλώφ παρατςούκλι τησ
εποχόσ λόγω τησ ςυμμετοχόσ του ςτα
Ορλωφικϊ) και ϋτςι η Λαςκαρύνα
εγκαταςτϊθηκε πλϋον ςτισ ΢πϋτςεσ.

15.  Ο Αλϋξανδροσ Υψηλϊντησ, Ποντιακόσ
καταγωγόσ πρύγκιπασ, γιοσ και
εγγονόσ ηγεμόνων τησ Μολδοβλαχύασ,
ςτρατηγόσ του τςαρικού ςτρατού,
αρχηγόσ τησ Φιλικόσ Εταιρύασ και
πολιτικόσ αρχηγόσ τησ Επαναςτϊςεωσ
του 1821, υπόρξε απο τισ πιο τραγικϋσ
και ςυνϊμα ιερϋσ μορφϋσ του αγώνα.
Εγκατϋλειψε μια ςπουδαύα καριϋρα
και ζωό που θα ζόλευαν πολλού,
διϋθεςε την προςωπικό και
οικογενειακό του περιουςύα, για ϋνα
όνειρο! Τη δημιουργύα ελεύθερου
ελληνικού κρϊτουσ. Αφού ϊναψε τη
φωτιϊ ςτισ παραδουνϊβιεσ χώρεσ
ςυνελόφθη κλεύςτηκεσ ςτισ φυλακϋσ
και θυςιϊςτηκε… Όμωσ η θυςύα του
και όςων τον ακολούθηςαν δεν πόγε
χαμϋνη. Στο νότο, από τισ φλόγεσ τησ
φωτιϊσ ξεπόδηςε ολοζώντανο το
όνειρο του Πρύγκιπα!…

16. ΣΈΛΟ΢ ΕΡΓΑ΢ΙΑ΢
Ι΢ΣΟΡΙΑ΢
ΕΠΑΝA΢ΣΑ΢Η 1821