Εργασία των μαθητριών Παπίγκου, Πιετρή για το περιβαλλοντικό πρόγραμμα " Η αειφόρος κοινωνία αναπτύσσεται στην κινηματογραφική μας λέσχη cinelans"

1. ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ
ΓΥΝΑΙΚΩΝ
ΑΡΝΤΟΝΑ ΠΙΕΤΡΗ
ΙΩΑΝΝΑ ΠΑΠΙΓΚΟΥ

2. Κάθε πράξη βίας που στηρίζεται στο φύλο και έχει ως
αποτέλεσμα ή είναι δυνατό να έχει ως αποτέλεσμα, τη
σωματική, σεξουαλική ή ψυχολογική βλάβη ή πόνο για τις
γυναίκες, συμπεριλαμβανομένων των απειλών τέτοιων
πράξεων, τον εξαναγκασμό ή την αυθαίρετη στέρηση της
ελευθερίας είτε αυτό προκύπτει στη δημόσια είτε στην
ιδιωτική ζωή.
AKOMH: Μία στις τρεις γυναίκες έχει υπάρξει θύμα
κακοποίησης.

3. ΜΟΡΦΕΣ (1/2)
 Σωματική βία
Γελοιοποίηση του σώματος του άλλου, γροθιές, σπρώξιμο, χαστούκι,
τσιμπήματα, δάγκωμα, χτυπήματα με τα χέρια ή άλλα αντικείμενα,
απόπειρα στραγγαλισμού, καταναγκαστική ακινησία, δέσιμο, κάψιμο,
εγκατάλειψη σε επικίνδυνο μέρος, άρνηση βοήθειας (σε
αρρώστια/τραυματισμό), επίθεση με όπλο, φόνος.
 Σεξουαλική βία
Εξαναγκασμός σε σεξουαλικές πράξεις χωρίς συναίνεση, σεξουαλική παρενόχληση
στο χώρο εργασίας ή σε δημόσιο χώρο, βιασμός μέσα ή έξω από μια σχέση,
καταναγκαστική πορνεία (trafficking).

4. ΜΟΡΦΕΣ(2/2)
 Ψυχολογική / Λεκτική βία
Απειλές, προσβολές, βρισιές, συνεχής κακόβουλη κριτική, υποτίμηση,
γελοιοποίηση, δημιουργία κλίματος εκφοβισμού και τρόμου, κτητικότητα
και κοινωνική/ φυσική απομόνωση, έλεγχος των κινήσεων, επίρριψη
ευθυνών, αποστέρηση εκτίμησης/ στοργής ως μορφή τιμωρίας,
καταστροφή προσωπικών ειδών και αντικειμένων του σπιτιού.
 Οικονομική βία
Απειλές για απόλυση στο χώρο εργασίας, εκμετάλλευση οικονομικών πόρων
του θύματος, στέρηση βασικών αγαθών, απαγόρευση εργασίας, απόκρυψη ή
υπεξαίρεση εισοδημάτων.

5.  Η σημερινή θέση της γυναίκας στην κοινωνία μας είναι τέτοια που
καθορίζεται γενικά ως «καταπιεσμένη» , γεγονός που επιβεβαιώνει
ερευνητική καταγραφή του 2010 με τυχαίο δείγμα 100 περιστατικών
στην χώρα μας . Παρατηρήθηκε ότι το 83% έχει υποστεί ψυχολογική
και σωματική κακοποίηση, το 75% βιώνει συζυγική βία και το 16% έχει
υποστεί και τις τρείς μορφές κακοποίησης-ψυχολογική, σωματική και
σεξουαλική.

6. Στην κακοποίηση υπάρχει ένας φαύλος κύκλος βίας στην
ολοκλήρωση του οποίου η γυναίκα βιώνει τη διαδικασία της
θυματοποίησης της.
Διακρίνονται 3 φάσεις σε αυτόν τον κύκλο:

7. Η πρώτη φάση είναι η δημιουργία της έντασης-πρώτης επίθεσης, στην οποία
ξεκινούν «μικροεπεισόδια» κακοποίησης με χρήση κυρίως της λεκτικής και
ψυχολογικής βίας, στα οποία το ζευγάρι δε δίνει ιδιαίτερη σημασία. Η γυναίκα στη
φάση αυτή νιώθει ότι έχει ακόμη τον έλεγχο και αντιδρά παθητικά καλλιεργώντας
στον εαυτό της το αίσθημα ενοχής ότι άξιζε τη συμπεριφορά αυτή.

8. Η ένταση κορυφώνεται στην αμέσως επόμενη δεύτερη φάση με το κυρίως επεισόδιο
κακοποίησης, στο οποίο εκδηλώνονται έντονα επεισόδια βίας που συνήθως
περιλαμβάνουν όλες τις μορφές κακοποίησης, με πιο έντονη τη σωματική. Πλέον, η
γυναίκα συνειδητοποιεί ότι η κατάσταση έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο και δεν έχει
καμία σημασία η στάση που θα κρατήσει απέναντι στο βίαιο άντρα της, όσον αφορά
την κορύφωση της βίας του καθώς ακόμη και η απαθής στάση της που γίνεται με
σκοπό να τον ηρεμήσει μπορεί να τον εξαγριώσει περισσότερο, διότι εκείνος πιστεύει
ότι δεν του δίνει τη κατάλληλη προσοχή. Έτσι, ο φόβος φωλιάζει μέσα της και την
κάνει να σιωπά και να μη καταγγέλλει τα περιστατικά βίας στην αστυνομία ή σε
άλλους επίσημους φορείς.

9. Ο κύκλος ολοκληρώνεται με την τρίτη φάση της συγνώμης και της μεταμέλειας ή
αλλιώς μήνας του μέλιτος, όπου ο άντρας έπειτα από την ισχυρά βίαιη
συμπεριφορά του και με το φόβο ότι η γυναίκα του θα συνειδητοποιήσει την
κακομεταχείριση σε βάρος της και θα τον εγκαταλείψει, παρουσιάζεται βαθιά
μετανιωμένος και υπόσχεται πως θα αλλάξει, πως τίποτα ανάλογο δε θα
επαναληφθεί και ότι στο εξής θα της συμπεριφέρεται με σεβασμό και αγάπη. Η
γυναίκα έχει ανάγκη να πιστέψει στην ειλικρινή μεταμέλεια του άντρα της, γιατί δε
μπορεί να φανταστεί ότι ίσως να έκανε λάθος επιλογή του συντρόφου της.
Έτσι, συνεχίζει να δικαιολογεί τη βίαιη συμπεριφορά του και αισθάνεται ότι
μπορεί η ίδια να τον ώθησε στα άκρα. Σκέφτεται ότι ο άντρας που αγάπησε δε
μπορεί παρά να είναι το πρόσωπο της τρίτης φάσης και όχι εκείνο που την
κακομεταχειρίστηκε στη δεύτερη. Το συνηθέστερο λάθος είναι η τελική
υποεκτίμηση της κατάστασης παραβλέποντας ή μειώνοντας τη σημασία της,
γεγονός που ολοκληρώνει πλήρως την θυματοποίηση της γυναίκας.

10. ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΑ ΠΟΥ ΕΝΔΕΧΕΤΑΙ ΝΑ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ Η
ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ
1
• Ενδοοικογενειακό
2
• Εργασιακό
3
• Φιλικό
4
• Σε εξωτερικό χώρο (ιδιωτικό ή
δημόσιο)

11. ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΤΩΝ «ΕΞΩ»
Ίσως αναρωτιέται γιατί να της συμβαίνει αυτό, να αμφιβάλλει για την αξία
της και να πιστεύει ότι μάλλον εκείνη κάνει λάθος. Μπορεί να νιώθει πως
αξίζει το βάσανο και ίσως να της είναι πια τόσο οικείο, ώστε μία
ενδεχόμενη αλλαγή να την τρομάζει περισσότερο. Νιώθει αβεβαιότητα για
το μέλλον και ο τρόμος την παραλύει. Αρχίζει να βλέπει τον εαυτό της
όπως «εκείνος» την περιγράφει, δηλαδή άχρηστη, άσχημη, ηλίθια και
ανεπιθύμητη. Η αδυναμία της και η αναποφασιστικότητά της για το τι
μπορεί να την «σώσει», την καταβάλλουν. Η κατακερματισμένη
αυτοπεποίθηση και το πανίσχυρο αίσθημα ντροπής που την κυριεύει, όταν
ο «καλός» της τραυματίζει την ψυχή ή το σώμα της, την αποτρέπουν από
το να ζητήσει βοήθεια ή έστω να συζητήσει την κατάστασή της με
κάποιον.. Έτσι υποχωρεί με αποτέλεσμα την απόσυρση και απομόνωσή
της.

12. ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΙΑΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΜΕΝΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ
- Όχι, θα αλλάξει, μου το υποσχέθηκε. Το ξέρω ότι κατά βάθος με αγαπάει.
Φταίω και εγώ, πολλές φορές προκαλώ το θυμό και τη βία του.
- Πράγματι, η βία δε σημαίνει απαραίτητα και έλλειψη αγάπης. Επικρατεί ο
μύθος που θέλει τις γυναίκες να αγαπούν περισσότερο τη βιαιότητα των
αντρών παρά την ευγένειά τους, γιατί είναι δύσκολο για την κοινωνία να
παραδεχτεί ότι αυτοί που κακοποιούν τις γυναίκες τους τις αγαπούν. Για
παράδειγμα, κανείς δε μπορεί να ισχυριστεί ότι ο γονιός που μαλώνει το
άτακτο παιδί του χρησιμοποιώντας οποιαδήποτε μορφή βίας, λεκτική ή
σωματική, δεν το αγαπά. Άρα, συμπεραίνουμε ότι η αγάπη που νιώθουμε ο
ένας για τον άλλον, δεν αρκεί για να θεραπεύσει τη μεταξύ μας προβληματική
σχέση. Η αγάπη μας, όμως, προς τον ίδιο μας τον εαυτό σίγουρα θα αρκούσε.

14. ΠΗΓΕΣ:
 http://www.katafygiogynaikas.org/prostasia/content/
 ocialactivism.gr/index.php/αφιερώματα/193-«τι-σου-‘χω-
κάνει-»-αφιέρωμα-στην-ενδοοικογενειακή-κακοποίηση-των-
γυναικών
Ευχαριστούμε για την προσοχή σας!