Prezentacja z posiedzenia seminaryjnego Komisji Rodziny i Polityki Społecznej, które odbyło się w dniu 24 maja 2012 r.
Temat:
Praca, dziecko, rodzina – wyzwania i perspektywy polityki społecznej i gospodarczej.
11.00 Otwarcie seminarium
Mieczysław Augustyn, przewodniczący Komisji Rodziny i Polityki Społecznej
Senatu RP
11.10 Współczesne wyzwania wobec polityki społecznej
senator Mieczysław Augustyn
11.30 Wyzwania wobec rynku pracy
Piotr Arak, Ekspert Programu ds. Rozwoju ONZ (UNDP)
11.50 Godzenie ról na rynku pracy
Joanna Kluzik-Rostkowska, zastępca przewodniczącego Komisji Polityki Społecznej
i Rodziny Sejmu RP
12.10 Współpraca międzysektorowa na potrzeby wsparcia rodziny w odniesieniu do projektu badawczego „Mam dziecko – pracuję…”
Iwona Janicka, kierownik projektu: „Mam dziecko – pracuję…”, dyrektor Fundacji Aktywności Lokalnej
12.30 Regionalne perspektywy polityki rodzinnej
Aleksandra Kowalska, dyrektor Regionalnego Ośrodka Polityki Społecznej
w Poznaniu
12.50 Biznes wspierający matkę / ojca z dzieckiem w perspektywie lokalnej / regionalnej – Monika Kozłowska, dyrektor Biura Tureckiej Izby Gospodarczej
Prezentacja raportu o rozwoju społecznym - Polska 2012 - Płock
Wyzwania wobec rynku pracy
1. Wyzwania
wobec
rynku
pracy
Długookresowa
Strategia
Rozwoju
Kraju
„Polska
2030.
Trzecia
Fala
Nowoczesności”
PIOTR
ARAK,
EKSPERT
PROGRAMU
DS.
ROZWOJU
ORGANIZACJI
NARODÓW
ZJEDNOCZONYCH
(UNDP)
Warszawa,
24
maja
2012
r.
2. 2010
2020
2030
Długookresowa
Strategia
Rozwoju
Kraju
Średniookresowa
Strategia
Rozwoju
Kraju
Strategia
Innowacyjności
Krajowa
Strategia
Rozwoju
Sprawne
Państwo
i
Efektywności
(MAiC)
Regionalnego
(MRR)
Gospodarki
(MG)
Strategia
Rozwoju
Strategia
Rozwoju
Strategia
Rozwoju
Kapitału
Kapitału
Ludzkiego
Transportu
Społecznego
(KPRM
-‐
MPiPS)
(MTBiGM)
(MKiDN)
Strategia
Strategia
Rozwoju
Bezpieczeństwo
Zrównoważonego
Systemu
Energetyczne
Rozwoju
Wsi
i
Bezpieczeństwa
RP
i
Środowisko
(MG)
Rolnictwa
(MRiRW)
(PRM/MON)
Koncepcja
Przestrzennego
Zagospodarowania
Kraju
2010
2020
2030
3. 10
wyzwań
i
dylematów
Raportu
Polska
2030
Wyzwanie
Dylemat
1.
Wzrost
konkurencyjności
Wykorzystanie
szans
rozwojowych
vs
Dryf
rozwojowy
2.
Sytuacja
demograficzna
Wykorzystanie
potencjału
ze
zwiększania
się
długości
trwania
życia
vs
Kosztowne
społeczno-‐ekonomiczne
skutki
zmian
w
sferze
struktury
wieku
3.
Wysoka
aktywność
pracy
oraz
adaptacyjność
zasobów
pracy
Adaptacyjna
mobilność
vs
Niepewna
stabilność
4.
Odpowiedni
potencjał
infrastruktury
Przyspieszenie
wymiany,
rozwoju
i
poprawy
relacji
społecznych
vs
Infrastrukturalne
bariery
wymiany
gospodarczej
i
więzi
społecznych
5.
Bezpieczeństwo
energetyczno-‐klimatyczne
Harmonizacja
wyzwań
klimatycznych
i
energetycznych
czynnikiem
rozwoju
vs
Poza
bezpieczeństwem
energetycznym
i
bez
jasnych
celów
w
ochronie
środowiska
6.
Gospodarka
oparta
na
wiedzy
i
rozwój
kapitału
intelektualnego
Kapitał
intelektualny
jako
główne
źródło
konkurencyjności
Polski
w
globalnej
gospodarce
vs
Powiększający
się
dystans
Polski
wobec
rozwiniętych
gospodarek
świata
w
obszarze
kapitału
intelektualnego
7.
Solidarność
i
spójność
regionalna
Efektywne
wykorzystanie
szans
rozwojowych
wszystkich
regionów
vs
Trwała
polaryzacja
rozwoju
8.
Poprawa
spójności
społecznej
Spójność
społeczna
odpowiadająca
na
nowe
wyzwania
vs
Spójność
społeczna
czasu
transformacji
9.
Sprawne
państwo
Kompleksowy
i
aktywnie
wdrażany
program
reform
na
rzecz
państwa,
który
daje
obywatelowi
poczucie
bezpieczeństwa
oraz
możliwość
realizacji
swoich
praw
i
indywidualnych
aspiracji
vs
Niesprawne
państwo
jako
bariera
rozwoju
oraz
niewłaściwa
relacja
państwo–obywatel
10.
Wzrost
kapitału
społecznego
Polski
Szanse
kapitału
rozwojowego
2030
vs
Pułapka
kapitału
przetrwania
i
adaptacji
3
5. Globalne
scenariusze
rozwoju
(2)
Dziesięć
największych
gospodarek
świata
w
2010,
2020,
2030
i
2050
roku
Lp.
2010
2020
2030
2050
1.
USA
Chiny
Chiny
Chiny
2.
Chiny
USA
USA
Indie
3.
Japonia
Indie
Indie
USA
4.
Indie
Japonia
Japonia
Brazylia
5.
Niemcy
Rosja
Brazylia
Japonia
6.
Rosja
Niemcy
Rosja
Rosja
7.
Brazylia
Brazylia
Niemcy
Meksyk
8.
Wielka
Brytania
Wielka
Brytania
Meksyk
Indonezja
9.
Francja
Francja
Francja
Niemcy
10.
Włochy
Meksyk
Wielka
Brytania
Wielka
Brytania
Źródło:
HM
Government,
"Let’s
choose
growth.
Why
we
need
reform
to
unlock
Europe’s
potengal",
London
2011.
za:
2020
Euromonitor,
2030
i
2050
PwC
na
podst.
parytetu
siły
nabywczej
wg
danych
MFW.
5
6. Globalne
scenariusze
rozwoju
(3)
PKB
per
capita
(PPP)
w
2009,
2030
i
2050
roku
w
relacji
do
USA
• Zwiększająca
się
rola
rynków
wschodzących,
ale
2009
2030
2050
nadal
duże
dysproporcje
w
parytecie
siły
nabywczej,
US
100
100
100
• Rosnąca
rola
E7:
BRIC,
Indonezja,
Meksyk
i
Japonia
71
78
79
Turcja,
Niemcy
79
80
82
• W
2007
G7
były
o
60%
większe
od
E7,
Wielka
Brytania
81
83
87
a
w
2010
już
tylko
o
35%
(PPP),
Francja
76
79
83
• W
2030
gospodarki
E7
będą
stanowiły
97%
gospodarek
G7,
a
w
2050
będą
o
64%
większe.
Włochy
71
74
74
Kanada
84
83
83
Chiny
14
33
45
Indie
7
15
28
Brazylia
22
31
41
Rosja
42
67
74
Indonezja
9
16
22
Meksyk
31
43
54
Turcja
30
43
57
Polska*
43
61
78
*dane
szacunkowe
za
MF
Źródło:
PWC,
„The
World
in
2050.
The
acceleragng
shii
of
global
6
economic
power:
challenges
and
opportuniges”,
January
2011.
7. Trzy
scenariusze
Global
Europe
2050
(4)
Unia
w
zagrożeniu
(negatywny)
–
mały
wzrost
gospodarczy,
odejście
jednego
z
kluczowych
członków
Wspólnoty,
zagrożenia
geopolityczne
(energetyczne)
Bazowy
(brak
zmian)
–
powolny
wzrost,
duże
różnice
między
UE,
a
resztą
świata
w
rozwoju,
brak
wizji
politycznej
i
jej
realizacji,
zależność
energetyczna
Renesans
Unii
(pozytywny)
-‐
Unia
jako
promotor
demokracji,
rozszerzanie
na
wschód
i
na
południe,
nakłady
na
B+R,
reinwestowanie
w
sieci
energetyczne
i
OZE
Globalne
PKB
w
2050
roku
wg
3
zakładanych
scenariuszy
(ceny
stałe
2005,
USD)
180000
160000
Reszta
świata
16%
140000
Pozostałe
kraje
Azji
Afryka
Sub-‐Saharyjska
120000
Bliski
Wsch.
-‐
Afryka
Płn.
Ameryka
Łac.
100000
Chiny
80000
Indie
Rosja
60000
Brazylia
Unia
Europejska
40000
Japonia
20000
USA
0
Scenariusz
negatywny
Scenariusz
bazowy
Scenariusz
pozytywny
7
Źródło:
Komisja
Europejska.
2011.
Global
Europe
2050.
Execugve
Summary.
8. Globalne
scenariusze
rozwoju
(5)
Młodzież
w
krajach
arabskich
PKB
per
capita
wg
Udział
populacji
Udział
osób
w
wieku
15-‐24
w
Kraj
parytetu
siły
nabywczej
poniżej
30
roku
życia
zatrudnieniu
(2008)
w
tys.
dol.,
2010
Algieria
56%
31%
7,1
Arabia
Saudyjska
61%
25%
23,7
Bahrajn
48%
30%
26,8
Egipt
61%
23%
6,4
Jemen
73%
22%
2,6
Jordan
65%
20%
5,7
Libia
61%
27%
14,9
Maroko
56%
35%
4,8
Oman
64%
29%
26,2
Syria
67%
32%
5,1
Tunezja
51%
22%
9,5
Źródło:
Financial
Times
2-‐3
kwietnia
2011
r.
za:
US
Census
Bureau,
Bank
Światowy
i
MFW.
8
9. W
stronę
świata
on-‐line
Ewolucja
liczby
użytkowników
sieci
stacjonarnej
i
mobilnej
na
świecie
(w
mln)
Źródło:
IDATE
Consulgng
&
Research.
2011.
World
Internet
Usage
&
Markets.
IDATE
NEWS
560
13
September
2011.
9
10. Wzrost
satysyacji
z
życia
i
dochodu
nie
jest
skorelowany
Średnioroczne
stopy
wzrostu
satysfakcji
z
życia
i
dochód
w
latach
2006-‐2010
PKB
per
capita
Średni
okres
uczenia
się
Satysyacja
z
życia
Chiny
Indie
Tunezja
Kostaryka
Brazylia
Tajlandia
Źródło:
Mario
Pezzini.
2012.
Making
Most
of
the
Shiiing
Wealth.
How
to
build
cohesive
and
compeggve
regions?.
Prezentacja
w
dniu
23
lutego
2012
r.
11. World
Happiness
Report
Wskaźnik
deklarowanego
poziomu
szczęścia
na
podstawie
Gallup
World
Poll
9
8
7
6
5
4
3
2
1
0
53
miejsce
• W
każdym
regionie
występuje
duże
zróżnicowanie
w
ocenie
własnego
życia.
Do
pewnego
stopnia
to
po
prostu
odzwierciedla
różne
osobowości,
ale
w
jeszcze
większym
odzwierciedlone
są
różne
warunki
życia
w
których
dorastają
osoby
z
różnych
regionów,
ale
także
pokazuje
różne
możliwe
scenariusze
życiowe
w
tych
samych
zakątkach
świata,
ale
w
innych
krajach.
• Oprócz
terytorializmu
to
co
jest
także
widoczne
w
badaniach
to
poziom
szczęścia
ze
względu
na
wiek.
• Jak
się
okazuje
wysoki
poziom
deklarownego
szczęścia
osiagamy
w
wieku
18
lat
by
potem
stopniowo
malał
do
50
r.ż.
gdy
ta
tendencja
się
odwraca.
12. Warunki
życia
w
Polsce
Polska
wg
„Be|er
Life
Index”
OECD
w
2010
i
2011
roku
równowaga
między
pracą,
a
życiem
prywatnym
bezpieczeństwo
satysfakcja
z
życia
zdrowie
władza
środowisko
2011
edukacja
2010
społeczeństwo
praca
dochody
mieszkanie
0
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
Stworzony
przez
OECD
indeks,
pozwala
porównywać
poziom
i
warunki
życia.
Skala
obejmuje
od
0
do
10.
Na
podstawie
różnych
danych
(takich
jak
dochody,
liczba
pokoi
na
osobę,
bezrobocie)
i
badań
prowadzonych
wśród
mieszkańców,
autorzy
tego
rankingu
stworzyli
wskaźniki
12
Źródło:
Opracowanie
własne
na
podst.
h|p://www.oecdbe|erlifeindex.org/
13. Czynniki
zmiany
• Nowe
technologie
(cyfryzacja,
nowe
reguły
ekonomii:
współpraca,
otwartość,
dzielenie
się,
integracja,
współzależności),
• Wyzwania
i
napięcia
demograficzne
i
ich
skutki
(stary
świat
Zachodu
1,2
mld
ludzi
obecnie
i
tyle
samo
w
2025
–
młody
„łuk
niestabilności”
oraz
kraje
o
dodatniej
kontrybucji
demografii
do
wzrostu
PKB,
obecnie
5,2
mld,
a
w
2025
6,7
mld
ludzi),
• Konkurencja
o
zasoby
energetyczne
i
dystrybucję
energii,
• Warunki
środowiskowe
(klimat,
trudności
z
dostępem
do
wody,
oszczędzanie
energii,
potrzeby
żywnościowe
–
warunki
dla
rozwoju
rolnictwa,
z
0,6
mld
ludzi
z
21
państw
bez
ziemi
uprawnej
i
dostępu
do
wody
pitnej
w
2025
będzie
1,4
mld
z
36
państw).
13
Źródło:
HSBC,
„The
world
in
2050
Quangfying
the
shii
in
the
global
economy”,
January
2011.
14. Zagrożenia
dla
polskiego
rozwoju
• Pokryzysowe
bariery
rozwoju
generowane
przez
problem
wysokiego
zadłużenia
i
deficytu,
czyli
niestabilność
finansów
publicznych
w
długiej
perspektywie,
co
może
być
pogłębiane
globalnymi
napięciami
walutowymi
i
powstaniem
nowych
barier
w
światowym
handlu
-‐
przez
brak
jasnej
polityki
oszczędności
i
rozwoju
(poprzez
rozumną
alokację
zasobów
w
kierunkach
najbardziej
prorozwojowych),
• Dryf
rozwojowy
opisany
już
w
raporcie
„POLSKA
2030”,
który
polegać
miałby
na
„uśrednieniu”
tempa
wzrostu,
nie
rozwiązaniu
problemów
demograficznych
oraz
braku
stymulacji
dla
wzrostu
zatrudnienia,
czyli
obniżeniu
w
efekcie
poziomu
ambicji
i
aspiracji
–
poprzez
politykę
nie
stawiającą
trudnych
wyzwań,
skupioną
na
doraźnych
celach
i
prymacie
spokoju
społecznego
nad
twórczym
konfliktem
w
sprawach,
gdzie
bez
konfliktu
nie
można
się
obejść,
• Peryferyzacja
Polski
(Europy-‐
???)
w
globalnym
układzie
sił
–
przez
brak
podjęcia
wyzwań
i
zaniechania
modernizacyjne
oraz
wzrost
sił
rozwojowych
krajów
„wschodzących”
w
tym
E7
(BRIC
+
Indonezja,
Meksyk,
Turcja).
14
15. Dlaczego
mówimy
o
„Trzeciej
Fali
Nowoczesności”?
• 1
fala:
industrializacja
– Procesy
modernizacyjne
(choć
w
ograniczonym
zakresie
w
stosunku
do
świata):
1945-‐1989
• 2
fala:
transformacja
(gospodarka
państwowa/gospodarka
rynkowa
–
w
stronę
modelu
posgndustrialnego):
boom
edukacyjny
i
boom
przedsiębiorczości
–
1989-‐2010
• 3
fala:
wyzwania
cywilizacyjne
fazy
posgndustrialnej
(nowe
przewagi
konkurencyjne
oparte
o
kapitał
intelektualny,
o
innowacyjność,
wykorzystanie
impetu
cyfrowego
i
wartości
dodanej
społeczeństwa
sieci):
2010/2011/2012
UWAGA:
przedkładany
model
adaptuje
wersję
„fal”
proponowaną
przez
Tofflera
w
1980
roku
do
warunków
polskich
15
16. Polska
2030
–
Filary
rozwoju
CEL:
rozwój
mierzony
poprawą
jakości
życia
(wzrost
PKB
na
mieszkańca
w
relacji
do
najbogatszego
kraju
UE
(Holandia,
2009
–
45%;
2030
–
więcej
niż
65%)
i
zwiększenie
spójności
społecznej)
Polaków
dzięki
stabilnemu,
wysokiemu
wzrostowi
gospodarczemu,
co
pozwala
na
modernizację
kraju
Makroekonomiczne
warunki
rozwoju
Polski
do
2030
roku
Filar
innowacyjności
Filar
terytorialnego
(modernizacji)
równoważenia
rozwoju
(dyfuzji)
Filar
efektywności
Nastawiony
na
zbudowanie
nowych
przewag
Zgodnie
z
zasadami
Usprawniający
funkcje
konkurencyjnych
Polski
rozbudzania
potencjału
przyjaznego
i
pomocnego
opartych
o
wzrost
KI
(wzrost
rozwojowego
odpowiednich
państwa
(nie
kapitału
ludzkiego,
obszarów
mechanizmami
nadodpowiedzialnego)
społecznego,
relacyjnego,
dyfuzji
i
absorbcji
oraz
działającego
efektywnie
w
strukturalnego)
i
polityką
spójności
społecznej,
kluczowych
obszarach
wykorzystanie
impetu
co
daje
w
efekcie
zwiększenie
interwencji
cyfrowego,
co
daje
w
efekcie
potencjału
konkurencyjności
większą
konkurencyjność
Polski
16
17. Obszary
tematyczne/
filary
rozwoju
Filar
Innowacyjności
Bezpieczeństwo
Innowacyjność
Polska
Cyfrowa
Kapitał
Ludzki
Energetyczne
i
Środowisko
Filar
terytorialnego
równoważenia
rozwoju
(dyfuzji)
Rozwój
regionalny
Transport
Filar
Efektywności
Kapitał
Społeczny
Sprawne
Państwo
17
18. Potencjał
innowacyjności
Innowacyjność
państw
europejskich
mierzona
zagregowanym
wskaźnikiem
innowacyjności
Polska
znajduje
się
w
grupie
0,8
„moderate
innovators”,
czyli
0,7
wśród
krajów,
których
wartości
wskaźników
0,6
znajdują
się
poniżej
średniej
UE.
W
przeciągu
roku
0,5
spadliśmy
o
1
pozycję.
0,4
0,3
Liderzy
mają
kila
cech
wspólnych:
wysoką
jakość
0,2
prowadzonych
prac
0,1
badawczych
(B+R),
dobre
wartości
określające
0
aktywność
przedsiębiorstw
w
Łotwa
Bułgaria
Rumunia
Portugalia
Estonia
Dania
Cypr
EU27
Francja
Luksemburg
Grecja
Holandia
Belgia
Polska
Słowacja
Irlandia
Włochy
Wielka
Brytania
Austria
Malta
Hiszpania
Niemcy
Szwecja
Słowenia
Finlandia
Litwa
Węgry
Czechy
zakresie
innowacyjności,
dużą
liczbę
uzyskiwanych
patentów
i
sukcesy
w
komercjalizacji
nauki
Źródło:Innovagon
Union
Scoreboard
2010The
Innovagon
Union's
performance
scoreboard
for
Research
and
Innovagon
2012
18
19. Potencjał
kreatywności
Miejsce
Globalny
Indeks
ogółem
Kraj
Technologia
Talent
Tolerancja
Kreatywności
1
Szwecja
5
2
7
0.923
2
USA
3
8
8
0.902
3
Finlandia
1
1
19
0.894
4
Dania
7
4
14
0.878
5
Australia
15
7
5
0.870
6
Nowa
Zelandia
19
5
4
0.866
7
Kanada
11
17
1
0.862
7
Norwegia
12
6
11
0.862
9
Singapur
10
3
17
0.858
10
Holandia
17
11
3
0.854
11
Belgia
16
12
13
0.813
12
Irlandia
20
21
2
0.805
13
Wielka
Brytania
18
19
10
0.789
14
Szwajcaria
6
22
20
0.785
15
Francja
14
23
16
0.764
15
Niemcy
9
26
18
0.764
17
Hiszpania
24
28
6
0.744
18
Tajwan
—
32
21
0.737
19
Włochy
26
18
23
0.707
20
Hong
Kong
22
37
12
0.691
41
Polska
37
29
58
0.476
Źródło:
Margn
Prosperity
Insgtute.
2011.
Creagvity
and
Prosperity:
The
Global
Creagvity
Index.
19
20. 0
5
10
15
20
25
30
35
40
45
50
Singapur
Holandia
Szwajcaria
Australia
Szwecja
Belgia
Dania
Finlandia
43%
Norwegia
Niemcy
Wielka
Brytania
Kanada
Klasa
kreatywna
w
Polsce
Izrael
Nowa
Zelandia
Estonia
Włochy
Francja
Czechy
Irlandia
Rosja
Austria
Słowenia
Łotwa
Źródło:
Margn
Prosperity
Insgtute.
2011.
Creagvity
and
Prosperity:
The
Global
Creagvity
Index.
Węgry
Udział
klasy
kreatywnej
wśród
pracujących
(2011)
Słowacja
Hong
Kong
USA
Litwa
Grecja
Polska
32%
Ukraina
Egipt
Tajwan
Hiszpania
Bułgaria
Cypr
Chorwacja
Serbia
Macedonia
20
Malezja
21. Rosnąca
rola
klasy
kreatywnej
Siła
robocza
wg
klas
wydzielonych
przez
R.
Floridę
w
USA
1800-‐2009
21
22. Kreatywność
a
jakość
życia
Globalny
indeks
kreatywności
a
HDI
(2011)
Polska
Źródło:
Margn
Prosperity
Insgtute.
2011.
Creagvity
and
Prosperity:
The
Global
Creagvity
Index.
22
23. Wykorzystanie
orientacji
życiowych
młodych
• Minimaliści,
którzy
nie
mają
wysokich
aspiracji,
mierzą
na
spokojne
i
bezpieczne
życie,
stanowią
margines
(5%
młodych
dorosłych
oraz
11,5%
młodszej
młodzieży)
• Marzyciele
–
o
wysokich
aspiracjach
do
dostatku,
barwnego
i
wygodnego
życia,
ale
ze
słabymi
przesłankami
do
sukcesu
–
stanowią
20%
młodych
• Zorientowani
na
wzory
mieszczańskie
i
przeciętne
statusy
(konwencjonalnie
ambitni)
stanowią
główny
strumień
starszych
roczników
młodzieży
(43,2%).
• Nieprzeciętnie
ambitni:
Młodszych
częściej
urzekają
niekonwencjonalne
wzory
życia:
barwne,
niecodzienne,
z
dużą
wagą
przywiązywaną
do
nieprzeciętnych
karier
i
wyrafinowanej
konsumpcji
(30,4%).
• Ambitni
inaczej
-‐
połączenie
wysokich
dążeń
konsumpcyjnych
i
statusowycch
z
dbałością
o
wartości
niematerialne
(8,3%
młodzieży
oraz
12,5%
młodych
dorosłych).
23
24. Edukacja:
różnicuje
ale
i
tworzy
szanse
Aspiracje
edukacyjne
młodzieży
a
status
rodziny
pochodzenia
Udział
osób
z
wyższym
wykształceniem
w
populacji
25-‐64
30
25
20
21,2
%
15
10
9,7
%
5
0
1995
2009
Źródło:
M.
Federowicz,
„Prezentacja
raportu
o
stanie
edukacji
2010
r.”,
Kongres
Edukacji
5
czerwca
2011
r.
24
25. Filar
innowacyjności
–
wzmocnienie
Konkurencyjnej
jakości
TURBODOŁADOWANIE:
badania
naukowe
i
TURBODOŁADOWANIE:
Aspiracje
społeczne
współpraca
z
Impet
cyfrowy
gospodarką
Rozwój
postaw
Wysokiej
jakości
Kreatywność
przedsiębiorczych
i
edukacja
na
wszystkich
i
innowacyjność
kompetencji
poziomach
gospodarki
zarządczych
przedsiębiorców
Infrastruktura
25
26. Dwadzieścia
pięć
kluczowych
decyzji
11.
Unowocześnienie
i
21.
Modernizacja
1.
Trwałe
zmniejszenie
10.
Dostępność
i
20.
Warunki
dla
poprawa
jakości
infrastruktury
i
deficytu
sektora
wysoka
jakość
usług
bezpieczeństwa
edukacji
oraz
uczenia
bezpieczeństwo
finansów
publicznych
zdrowotnych
żywnościowego
Polski
się
przez
całe
życie
energetyczne
22.
Poprawa
2.
Realokacja
w
12.
Dopasowanie
19.
Poprawa
warunków
wydatkach
9.
Efektywny
model
edukacji
do
potrzeb
cywilizacyjnych
środowiskowych,
publicznych
na
rzecz
usług
publicznych
zmieniającej
się
warunków
życia
na
uniknięcie
ryzyk
rozwoju
gospodarki
wsi
związanych
ze
zmianami
klimatu
3.
Zbilansowanie
systemu
ubezpieczeń
13.
Warunki
do
emerytalnych
8.
Polska
krajem
18.
Rozwój
sieci
23.
Zniesienie
barier
prorozwojowego
migracji
neto
metropolitalnej
dla
biznesu
rentowych
i
impetu
cyfrowego
zdrowotnych
17.
Zwiększenie
4.
Warunki
dla
7.
Lepszy
start
życiowy
14.
Konkurencyjność
dostępności
24.
Usprawnienie
wzrostu
oszczędności
i
i
zawodowy
młodych
nauki
i
rozwój
B+R
transportowej
w
działań
państwa
inwestycji
Polsce
6.
Łączenie
ambicji
15.
Warunki
dla
25.
Warunki
dla
5.
Aktywizacja
rezerw
16.
Warunki
dla
zawodowych
i
nowych
przewag
budowy
kapitału
na
rynku
pracy
spójności
terytorialnej
aspiracji
życiowych
konkurencyjnych
społecznego
26
27. Kluczowe
decyzje
dla
rozwoju
kapitału
ludzkiego
(1)
3.
Zbilansowanie
systemu
ubezpieczeń
emerytalnych
rentowych
i
zdrowotnych
Maksymalnie
zbilansować
(w
latach
2012-‐2013)
koszty
utrzymania
systemu
ubezpieczeń
emerytalnych,
rentowych
i
zdrowotnych
oraz
przywrócić
związek
między
składką
a
zakresem
zabezpieczenia,
tak
aby
ograniczyć
generowanie
bieżącego
deficytu
i
długu
publicznego
w
przyszłych
latach.
4.
Warunki
dla
wzrostu
oszczędności
i
inwestycji
Wprowadzić
rozwiązania
instytucjonalne
i
podatkowe
(w
latach
2012-‐2015)
promujące
oszczędzanie
i
produktywne
inwestowanie
na
rzecz
przyszłości
poprzez
przesunięcie
ciężarów
podatkowych
na
rzecz
podatków
konsumpcyjnych
oraz
promowanie
oszczędzania
na
starość
w
II
Filarze
i
dodatkowych
ubezpieczeniach
III
Filaru.
5.
Aktywizacja
rezerw
na
rynku
pracy
Wdrożyć
w
latach
2012-‐2015
programy
aktywizacji
rezerw
na
rynku
pracy,
aby
zwiększyć
poziom
zatrudnienia
do
70%
do
2030
r.
(osiągnięcie
liczby
zatrudnionych
w
2020
r.
na
poziomie
ponad
17
mln
osób
i
niedopuszczenie
do
spadku
tej
liczby
poniżej
16,8
mln
w
2030),
poprzez
związanie
osób
niepełnosprawnych
z
otwartym
rynkiem
pracy,
umożliwienie
wcześniejszego
startu
młodych
osób
na
rynku
pracy,
podniesienie
aktywności
zawodowej
kobiet,
realizację
programów
50+
i
60+
oraz
rozpoczęcie
procesu
zrównania
wieku
emerytalnego
obu
płci
na
poziomie
67
lat.
27
28. Kluczowe
decyzje
dla
rozwoju
kapitału
ludzkiego
(2)
6.
Łączenie
ambicji
zawodowych
i
aspiracji
życiowych
Wzmocnić
w
latach
2012-‐2013
warunki
dla
łączenia
ambicji
zawodowych
i
aspiracji
rodzinnych
młodej
i
średniej
generacji,
poprzez
m.in.
wsparcie
rodzin
w
edukacji
i
opiece
nad
dziećmi
w
wieku
0-‐5,
poprawę
dostępności
przedszkoli
i
opieki
świetlicowej,
propagowanie
elastyczności
zatrudnienia
dostosowanej
do
potrzeb
pracownika.
7.
Lepszy
start
życiowy
i
zawodowy
młodych
Zaprojektować
i
wdrożyć
w
latach
2012-‐2015
działania
poprawiające
warunki
startu
życiowego
i
zawodowego
młodej
generacji,
ułatwiające
wchodzenie
młodych
na
rynek
pracy
(elastyczność
zatrudnienia
oraz
warunki
jego
stabilizacji),
zwiększające
dostępność
mieszkań,
wyrównujące
możliwość
dostępu
do
różnego
typu
usług
np.
kredytów
bankowych
bez
względu
na
formę
zatrudnienia.
8.
Polska
krajem
migracji
neto
Przygotować
instytucje
publiczne
i
społeczeństwo
w
latach
2013-‐2020
do
wzrostu
imigracji
do
Polski
(od
2020
r.)
poprzez
wykorzystanie
potencjału
migracji
poakcesyjnych
i
migracji
powrotnych
oraz
stworzenie
warunków
wdrożenia
polityki
migracyjnej
odpowiadającej
na
potrzeby
rynku
pracy
i
wspierającej
proces
integracji
imigrantów.
28
29. Kluczowe
decyzje
dla
rozwoju
kapitału
ludziego
(3)
9.
Efektywny
model
usług
publicznych
Zmienić
model
świadczenia
usług
publicznych
(po
dokonaniu
audytu)
w
podstawowych
obszarach
(m.in.
poprzez
zewnętrzne
kontraktowanie
usług),
aby
poprawić
ich
skuteczność,
efektywność
finansową
i
jakość,
a
także
zmodyfikować
system
świadczeń
społecznych
tak,
aby
zasiłki
i
świadczenia
w
rzeczywisty
sposób
przyczyniały
się
do
wychodzenia
z
wykluczenia
społecznego
oraz,
kiedy
jest
to
możliwe,
wspierały
podejmowanie
zatrudnienia
w
całym
okresie
realizacji
strategii.
10.
Dostępność
i
wysoka
jakość
usług
zdrowotnych
oraz
międzysektorowe
działania
prozdrowotne
Wdrożyć
zmiany
do
2015
w
systemie
ochrony
zdrowia,
których
celem
będzie
poprawa
dostępności,
skuteczności
i
jakości
usług
medycznych
(w
tym
rehabilitacji),
głównie
za
sprawą
wzrostu
efektywności
systemu
ochrony
zdrowia,
istotnego
wzmocnienia
dobrze
adresowanych
działań
profilaktycznych,
uruchomienia
dodatkowych
źródeł
finansowania
opieki
zdrowotnej
oraz
wprowadzenia
nowoczesnych
narzędzi
w
systemie
ochrony
zdrowia.
11.
Unowocześnienie
i
poprawa
jakości
edukacji
Zapewnić
powszechną
dostępność
i
wysoką
jakość
opieki
oraz
edukacji
w
przedszkolach
i
szkołach
wszystkich
poziomów
i
typów
oraz
ich
zorientowanie
na
pobudzanie
kreatywności
dzieci,
młodzieży
i
dorosłych
oraz
przygotowanie
do
uczenia
się
przez
całe
życie,
przy
wykorzystaniu
technologii
informacyjno
–
komunikacyjnych
(ICT)
jako
powszechnego
narzędzia
edukacyjnego,
przy
jednoczesnym
zwiększaniu
atrakcyjności
zawodu
nauczyciela
oraz
kształceniu
nawyku
korzystania
z
dóbr
kultury
w
okresie
do
2020
r.
12.
Dopasowanie
edukacji
do
potrzeb
zmieniającej
się
gospodarki
i
społeczeństwa
Wykorzystać
efektywniej
indywidualne
i
publiczne
inwestycje
w
edukację
poprzez
wzmocnienie
kształcenia
kluczowych
kompetencji,
wdrożenie
modelu
kształcenia
zawodowego
opartego
na
uczeniu
się
praktycznym
i
na
elastycznych
ścieżkach
uczenia
się,
stworzenie
oferty
atrakcyjnych
studiów
o
profilu
praktycznym
i
podniesienie
ich
jakości
oraz
wzmocnienie
wagi
studiów
I
stopnia
tak,
aby
służyło
to
poprawie
skuteczności
transferu
edukacja
–
rynek
pracy
w
całym
okresie
realizacji
strategii.
29
30. Kluczowe
decyzje
związane
z
rozwojem
regionalnego
rynku
pracy
(4)
16.
Warunki
dla
spójności
terytorialnej
Wzmocnić
warunki
instytucjonalne
i
ekonomiczne
(etapami
do
2030
r.)
dla
spójności
terytorialnej
pomiędzy
regionami,
wewnątrz
regionów
(wykorzystując
ich
potencjał
miejski),
jak
i
wewnątrz
miast
(przeciwdziałanie
degradacji
niektórych
dzielnic).
W
okresie
do
2020
r.
-‐
wzmocnić
endogeniczny
potencjał
rozwojowy
obszarów
wiejskich
i
peryferyjnych
poprzez
inwestycję
w
transport,
infrastrukturę
telekomunikacyjną
i
inwestycje
w
edukację,
kulturę,
usługi
publiczne,
lokalną
infrastrukturę
i
wspieranie
przedsiębiorczości.
17.
Zwiększenie
dostępności
transportowej
w
Polsce
Zwiększyć
dostępność
transportową
i
nasycenie
infrastrukturą
w
Polsce
(drogi,
koleje,
lotniska)
oraz
zoptymalizować
zarządzanie
transportem
do
2020
r.
poprzez
stworzenie
modelu
finansowego
łączącego
budżet
państwa,
środki
UE,
pieniądze
z
rynku
kapitałowego,
od
inwestorów
prywatnych
lub
z
pojawiających
się
nowych
instrumentów
gwarancji
kredytowych
,
a
w
drugiej
dekadzie
wprowadzić
model
samofinansowania
systemu
transportowego
poprzez
łączenie
opłat
użytkowników
i
podatków
ogólnych
(z
uwzględnieniem
specyfiki
poszczególnych
gałęzi
transportu).
18.
Rozwój
sieci
metropolitalnej
Przyjąć
do
2015
r.
rozwiązania
prawne
i
organizacyjne
przyspieszające
integrację
sieci
metropolitalnej
i
wzrost
potencjału
rozwojowego,
kulturowego,
kreatywnego
i
innowacyjnego
metropolii,
a
także
zwiększające
spójność
otaczającej
je
przestrzeni
metropolitarnej
i
jej
oddziaływanie
regionalne
dotyczące
innowacji,
komunikacji,
podatków
(większy
udział
miast
w
wpływach
z
podatków),
inwestycji,
usług
dla
obywateli
przy
jednoczesnym
minimalizowaniu
szkodliwych
oddziaływań
na
środowisko.
19.
Poprawa
cywilizacyjnych
warunków
życia
na
wsi
Wyposażyć
do
2020
r.
obszary
wiejskie
i
małe
miasteczka
w
infrastrukturę
cywilizacyjną
pozwalającą
na
wyrównanie
szans
zawodowych
i
społecznych
ich
mieszkańców
(dostępność
komunikacyjna,
cyfrowa,
edukacyjna,
do
usług
zdrowotnych,
warunki
uczestnictwa
w
kulturze
oraz
dla
pracy
poza
rolnictwem
–
także
w
nowych
dziedzinach
eko-‐gospodarki)
i
silniejsze
powiązanie
z
lokalnymi,
regionalnymi
i
krajowymi
centrami
rozwoju.
30
32. Kierunki
działań
polityki
przestrzennej
Wzmocnienie
obszarów
peryferyjnych
poprzez
integrację
z
metropolią
sieciową.
Rozwijanie
powiązań
funkcjonalnych
pomiędzy
obszarami
peryferyjnymi
(żółta
linia)
służy
głównie
zapewnieniu
spójności
kraju
Źródło:
MRR,
„Koncepcja
Przestrzennego
32
Zagospodarowania
Kraju
2030”.
33. Geografia
rozwoju
Wymiar
terytorialny
w
znaczeniu
podwójnym:
• ład
przestrzenny
w
zagospodarowywaniu
kraju,
co
wymaga
odpowiednich
instrumentów
planowania,
w
tym
planowania
fizycznego
i
ekonomicznego,
• ład
w
rozwoju
potencjałów
wzrostu
dostosowanych
do
lokalnych
i
regionalnych
uwarunkowań
(z
wykorzystaniem
ich
endogenicznego
charakteru
i
absorbcji
sił
egzogenicznych),
• ład
w
przejściu
od
modelu
„przestrzeni
miejsc”
(space
of
places)
do
„przestrzeni
przepływów
i
wymiany”
(spaces
of
flows).
Trzeba
też
uświadamiać
sobie
na
coraz
większą
skalę,
iż
planowanie
przestrzenne
jest
narzędziem
nowoczesnej
polityki
ochrony
środowiska.
Polska
AD
2010
„Warszawocentryczne”
powiązania
funkcjonalne
pomiędzy
głównymi
miastami
Polska
AD
2030
Policentryczna
metropolia
sieciowa
i
zrównoważenie
powiązań
wewnątrzsieciowych
Źródło:
MRR,
„Koncepcja
Przestrzennego
Zagospodarowania
Kraju
33
2030”.
34. Policentryczna
metropolia
sieciowa
w
2030
roku
W
skład
policentrycznej
metropolii
sieciowej
w
roku
2030
wchodzą:
• rdzeń
metropolii
sieciowej,
który
tworzy
Warszawa
(ze
swoim
obszarem
metropolitalnym)
oraz
następujące
ośrodki
metropolitalne
(wraz
ze
swoimi
obszarami
metropolitalnymi):
Konurbacja
Górnośląska
(Katowice
wraz
z
miastami
wchodzącymi
w
skład
Górnośląskiego
Obszaru
Metropolitalnego),
Kraków,
Łódź,
Trójmiasto
(Gdańsk
–
Sopot
–
Gdynia
z
głównym
ośrodkiem
miejskim
w
Gdańsku
–
dalej:
Trójmiasto),
Poznań,
Wrocław,
Bydgoszcz
i
Toruń,
Szczecin,
Lublin,
Białystok
oraz
Rzeszów,
•
współtworzące
ją
miasta
(wraz
z
obszarami
funkcjonalnymi)
o
znaczeniu
regionalnym
czyli
pozostałe
miasta
wojewódzkie:
Kielce,
Olsztyn,
Opole,
Zielona
Góra,
Gorzów
Wielkopolski
oraz:
Płock,
Koszalin,
Słupsk,
Bielsko-‐Biała,
Częstochowa,
Radom,
Rybnik.
34
35. Wizja
rynku
pracy
2030?
Trzecia
Fala
Industrializacji
Źródło:
h|p://www.economist.com/node/21552901
35
36. Problemy
z
programowaniem
rynku
pracy
przyszłości
• Trudno
jest
przewidzieć
przemiany
technologiczne
i
w
jaki
sposób
bezpośrednio
wpłyną
one
na
rynek
pracy
(jakie
miejsca
pracy
się
pojawią,
a
jakie
znikną),
• W
2000
roku
tygodnik
„Time”
opublikował
listę
zawodów
przyszłości,
które
będą
świetnie
prosperować
za
dekadę,
czyli
mniej
więcej
teraz.
Podał
też
listę
zawodów,
które
znikną
lub
będą
w
odwrocie
ze
względu
na
postęp
technologii
m.in.
Internetu.
Na
zielono
te
zawody,
które
miały
się
rozwinąć,
a
na
czerwono
te
które
miały
zacząć
znikać
INŻYNIER
TKANEK
BROKER,
DEALER
SAMOCHODÓW,
KURIER,
AGENT
UBEZPIECZENIOWY
I
PROGRAMISTA
GENÓW
NIERUCHOMOŚCI
FARMER
NOWEJ
ERY
NAUCZYCIEL
AKTOR
RZECZYWISTOŚCI
WIRTUALNEJ
DRUKARZ
PRODUCENT
SPERSONALIZOWANYCH
STENOTYPIŚCI,
SEKRETARKI,
ASYSTENCI
MEDIÓW
CEO
KONTROLER
GMO
ORTODONTA
TESTER
TURINGA
KLAWISZ
INŻYNIER
WIEDZY
KIEROWCA
TIR-‐A
ANALITYK
(DATA-‐MINING)
GOSPOSIA/
GOSPODARZ
KONSULTANT
TELEFONICZNY
OJCIEC
Źródło:
h|p://www.gme.com/gme/magazine/argcle/0,9171,997028-‐2,00.html
36
37. “Drivery”
zmiany
na
rynku
pracy
Rozwój
inteligentnych
maszyn
Ekstremalna
długowieczność:
i
systemów:
Wzrost
globalnej
długości
życia
zmienia
Pracownicy
będą
odchodzić
od
modele
kariery
i
uczenia
się
automatycznych
i
powtarzalnych
zadań
“Obliczalny”
świat:
Nowy
ekosystem
mediów:
Ogromny
wzrost
w
możliwościach
analizy
Nowe
środki
komunikacji
wymagają
i
przerabiania
danych
sprawią
świat
kompetencji
cyfrowych
wykraczających
programowalnym
systemem
poza
zwykły
język
Super
struktury
organizacyjne
Globalnie
połączony
świat
Technologie
społecznościowe
napędzają
Zwiększona
globalna
łączność
stawia
nowe
formy
produkcji
i
tworzenia
różnorodność
i
adaptacyjność
w
centrum
wartości
organizacyjnym
operacji
Źródło:
Future
work
skills
2020,
Insgtute
for
the
Future
for
the
University
of
Phoenix
Research
Insgtute,
Palo
Alto
2011.
38. Kreatywność,
innowacyjność
i
nowe
przewagi
konkurencyjne
1.
WNIOSKOWANIE:
2.
INTELIGENCJA
EMOCJONALNA:
Umiejętność
określenia
głębszego
sensu
lub
Umiejętność
łączenia
się
z
innymi
w
głęboki
I
znaczenia
tego
co
jest
wyrażane
bezpośredni
sposób
do
odczuwania
i
stymulowania
reakcji
i
pożadanych
interakcji
3.
SPRAWNOŚĆ
ADAPTACYJNA
Biegłość
w
myśleniu
i
wymyślaniu
rozwiązań
4.
KOMPETENCJE
MIĘDZYKULTUROWE:
oraz
odpowiedzi
niekonwencjonalnych
Umiejętność
pracy
w
różnych
umiejscowieniach
kulturowych
5.
PRZETWARZANIE
DANYCH:
Umiejętność
przetłumaczenia
dużej
ilości
6.
KOMPETENCJE
CYFROWE:
danych
na
abstrakcyjne
pojęcia
oraz
do
Umiejętność
krytycznej
oceny
i
rozwijania
rozumowania
opartego
na
wiedzy
treści
opartych
na
nowych
formach
i
komunikowanie
ich
7.
MIĘDZYDYSCYPLINARNOŚĆ:
Zdolność
rozumienia
pojęć
i
koncepcji
z
wielu
8.
MYŚLENIE
PROJEKTOWE:
dziedzin
Zdolność
do
rozwijania
i
doprowadzania
zadań
i
procesów
do
oczekiwanych
wyników
9.
PRACA
W
SZUMIE:
Zdolność
do
rozróżniania
i
filtrowania
10.
WSPÓŁPRACA
W
WIRTUALU:
informacji
dla
zmaksymaliwoania
funkcji
Zdolność
do
efektywnej,
zaangażowanej
pracy
poznawczych
przy
użyciu
różnych
technik
w
wirtualnym
zespole
i
narzędzi
38
Źródło:
Future
work
skills
2020,
Insgtute
for
the
Future
for
the
University
of
Phoenix
Research
Insgtute,
Palo
Alto
2011.
39. Cykl
życia
a
cykl
kariery
Starość
Dzieciństwo
Rodzicielstwo
Edukacja
Edukacja
na
Aktywność
poziomie
zawodowa
wyższym
40. Jakość
życia
a
regionalny
rynek
pracy
Stopa
bezrobocia
w
przekroju
wojewódzkim
2008-‐2010
14,0
12,0
10,0
8,0
6,0
4,0
2008
2,0
2009
0,0
2010
Źródło:
opracowanie
własne
na
podst.
Bank
Danych
Lokalnych
GUS.
Ogólny
wskaźnik
jakości
życia
w
latach
2007,
2009
i
2011
w
przekroju
wojewódzkim
0,3
0,2
0,1
2007
0
2009
2011
-‐0,1
-‐0,2
-‐0,3
40
Źródło:
opracowanie
własne
na
podst.
Diagnoza
Społeczna
2011.
41. Globalne
bezrobocie
i
stopa
bezrobocia
Źródło:
h|p://www.ilo.org/wcmsp5/groups/public/-‐-‐-‐ed_emp/-‐-‐-‐emp_elm/-‐-‐-‐trends/documents/publicagon/wcms_179663.pdf
41