1. นำเสนอ รศ. ดร.ไว จามรมาน จัดทำโดย วิภาสิริ จันทร์สิริสถาพร 5302010029มยุรี ประเทืองสุข 5302010219สธนพัทธ์ ตรีธารธนไพศาล 5302010243

2. Sources : PTTIT

3. PTT ‘s Strategic Importance to Thailand Economy

4. Recognition : Confident & Creditbility

5. Major Business & Activities

6. PTT Group

7. Refinery Business in Thailand

8. Driving Factors

9. Key Value Drive : Oil Prices Movement

10. Natural Gas ; Strong Demand Over Long Term

11. Historical Exchange Rate Source : BOT

12. Historical GDP

25. Thailand Competitiveness ; Diamond Diagram Analysis Government -. Continuous development for potential industry (automotive, electronics component & appliances, hard-disk, renewable energy, bio-tech) -. Set foundation for future industry (knowledge base industry) and southern seaboard -. Encouragement of Travelling industry -. Malaysia and Vietnam government benefit from FDI -. Government have a main support program to investors as BOI, also provide six branch in foreign country -. Expand basic structure to support southern seaboard investment in the future -. Government condition Strategy, Structure and Rivalry Factor Conditions Demand conditions -. Strength basic structure : good logistic, port of eastern seaboard, public utility -. High skill and educated labors among ASEAN country -. Politics still low stability -. Land connect to many country (Myanmar, Malaysia, Laos and Cambodia) -. FTA among related country (AFTA, India, Japan, China, Korea) -. Origin mark , made in Thailand has a good reputation in global market -. ASEAN market has high potential after global recession, expansion in Asian country Related & Supporting Industries Source : SASIN /2003 -. Improvement of service and regulation that support investment -. Encourage of research and development industry and people with cooperation from research and education institutes

26. ทิศทางการพัฒนาในช่วงแผนฯ 11 แนวคิดแผนพัฒนาเศรษฐกิจ ฉบับที่ 11 ยึดหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงเพื่อสร้างภูมิคุ้มกัน 2. คนเป็นศูนย์กลาง 3. สร้างสมดุลการพัฒนาในทุกมิติ 4. ภาคีการพัฒนามีส่วนร่วมทุกขั้นตอน ประเด็นยุทธศาสตร์ ของประเทศไทยที่สำคัญ การปรับโครงสร้างเศรษฐกิจไปสู่ ภาคการเกษตรและภาคบริการมากขึ้น 2. การบริหารจัดการด้านการคลังจาก ภาระหนี้สาธารณะที่เพิ่มขึ้นภายหลัง วิกฤติเศรษฐกิจ 3. เศรษฐกิจสร้างสรรค์ 4. เศรษฐกิจคาร์บอนต่ำ 5. สังคมมีคุณภาพ 6. สังคมสมานฉันท์ บริบทโลกภายหลังวิกฤติเศรษฐกิจ 1. อัตราการขยายตัวทางเศรษฐกิจต่ำ 2. Global Rules & Multi Polar 3. ความมั่นคงทางอาหารและพลังงาน 4. สังคมผู้สูงอายุ 5. ภาวะโลกร้อน 6. ความก้าวหน้าทางเทคโนโลยี 7. การบริหารจัดการระบบเศรษฐกิจ 8. การค้าและความร่วมมือระหว่างประเทศ 9. การเมืองโลก วิกฤตเศรษฐกิจโลก ความเสี่ยงใหม่และโอกาสที่เผชิญหลังวิกฤตเศรษฐกิจโลก (Q4/2551-ปัจจุบัน) จากวิสัยทัศน์ 2570 สู่แผนฯ 11 วิสัยทัศน์ ปี 2570 คนไทยดำรงชีวิตตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง มีความอยู่เย็นเป็นสุข และสามารถอยู่ในประชาคมโลกอย่างมีศักดิ์ศรี วิสัยทัศน์ประเทศไทยสู่ปี 2570 ใช้แรงงานราคาถูกและทรัพยากรธรรมชาติเป็นหลัก 2540 2550 2552 2554 2556 2558 2560 2562 2564 2568 2570 สังคมความรู้ การพัฒนาที่ยั่งยืน สังคมภูมิปัญญาและการเรียนรู้ ที่มา : คณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ วันที่ 30 สิงหาคม 2553

27. GROUP DECISION

28. ประโยชน์ของไบโอดีเซล

29. วัตถุดิบหลักที่ใช้ในการผลิตไบโอดีเซลของแต่ละประเทศ

30. การส่งออกและนำเข้าสินค้าน้ำมันปาล์มของไทย คู่แข่งขันของไทย ในตลาดส่งออกสำคัญ ปี 2551 ที่มา :World Trade Atlas

31. แผนปฏิบัติการการพัฒนาและส่งเสริมการใช้ไบโอดีเซล ที่มา : กรมพัฒนาพลังงานทดแทนและอนุรักษ์พลังงาน

32. - การเติบโตของผลผลิต จะต่ำกว่าร้อยละ 3 ซึ่งเป็นอัตราเฉลี่ยในอดีต - ผลผลิตต่อไร่ตกต่ำติดต่อกันเป็นเวลา 2 ปีต่อเนื่อง - เป็นผลมาจากภาวการณ์ El Nino - มาเลเซีย อยู่ในช่วงที่ต้นปาล์มให้ผลผลิตลดลง และกำลังมีการปลูก ทดแทน พร้อมทั้งขาดแคลนแรงงาน - อินโดนีเซีย พื้นที่ปลูกที่เริ่มให้ผลผลิตมีมากขึ้น 26 สถานการณ์การตลาดปาล์มน้ำมัน

33. 27 Palm Production and TOTAL Consumption

34. 28 Palm Consumption for Industry, Food, Feed

35. คาดว่าอุปสงค์ในช่วงปี 2552/53 จะขยายตัวอย่างต่อเนื่อง - การนำไปทำอาหารเพิ่มขึ้น จีน อินเดีย - อุตสาหกรรมทำน้ำมันดีเซลชีวภาพ จะขยายตัวมากขึ้น ส่วนเหลื่อมกำไรเมื่อใช้น้ำมันพืชเป็นวัตถุดิบสูงกว่า แต่จะ เสียเปรียบ ถั่วเหลือง และ rapeseed เล็กน้อย - อุปสงค์จะกระจุกตัวใน จีน เอเชียใต้ เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ อเมริกา EU อาร์เจนตินา และบราซิล 29 อุปสงค์ของปาล์มน้ำมัน

36. 30 Palm Total Export

37. ศักยภาพการผลิตของไทย ไทยส่งออกน้ำมันปาล์มถือเป็นอันดับที่ 3 ของโลกรองจากอินโดนีเซีย และมาเลเซีย ตลาดส่งออกหลักของไทย ได้แก่ มาเลเซีย อินเดีย พม่า และจีน การผลิตและส่งออกน้ำมันปาล์มของไทยยังมีศักยภาพสู้มาเลเซียและอินโดนีเซียไม่ได้ เนื่องจาก - เกษตรกรส่วนใหญ่เป็นรายย่อย - การผลิตในอุตสาหกรรมต่อเนื่องยังน้อย - คุณภาพผลปาล์มต่ำ - ผลผลิตต่อไร่อยู่ในระดับต่ำ - ต้นทุนการผลิตสูง - ขาดมาตรฐานในการกำหนดราคารับซื้อผลปาล์ม

38. มาเลเซีย ลักษณะภูมิประเทศ มาเลเซียตะวันตก มีภูเขาทอดยาวทางตอนกลางเกือบตลอด เป็นอุปสรรคต่อการคมนาคม ทำให้มีที่ราบ 2 ด้าน ที่ราบด้านตะวันตกกว้างกว่า เป็นเขตเศรษฐกิจที่สำคัญ คือ เขตปลูกยางพารา และขุดแร่ดีบุก มาเลเซียตะวันออก ส่วนใหญ่เป็นภูเขา ที่ราบสูงอยู่ทางตอนใน มีที่ราบย่อม ๆ อยู่ตามชายฝั่งทะเล ลักษณะภูมิอากาศ ตั้งอยู่ใกล้เส้นศูนย์สูตร มีอากาศร้อนชื้นแถบศูนย์สูตร อยู่ในอิทธิพลของลมมรสุม เศรษฐกิจ -เกษตรกรรม ผลิตยางพาราที่สำคัญของโลก และข้าวเจ้าปลูกมากบริเวณที่ราบลุ่มแม่น้ำทั้ง 2 ด้าน -การทำเหมืองแร่ แร่ที่สำคัญ ได้แก่ แร่ดีบุกส่งออกเป็นอันดับหนึ่งของโลกแร่เหล็ก น้ำมัน และแก๊สธรรมชาติ -การทำป่าไม้ ส่วนใหญ่เป็นไม้เนื้อแข็ง ส่งไม้ออกเป็นอันดับ 2 ของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ รองจากอินโดนีเซีย -อุตสาหกรรม ได้ชื่อว่าเป็นประเทศอุตสาหกรรมใหม่ของเอเชีย (NICs)

39. มาเลเซีย

40. จีน ลักษณะภูมิประเทศ ทางตะวันตกส่วนใหญ่เป็นเทือกเขา ทะเลทราย และที่ราบสูง และค่อยๆ ลาดลงทางทิศตะวันออก เศรษฐกิจ จีนมีการใช้โควตาภาษีสำหรับสินค้าประเภท ข้าวสาลี ข้าวโพด ข้าว น้ำมันถั่วเหลือง น้ำมันปาล์ม น้ำมันจากเมล็ดเรป น้ำตาล ขนแกะ ฝ้าย และ ปุ๋ยเคมี โดยอัตราภาษีนอกโควตาอยู่ระหว่างร้อยละ 19-65 ซึ่งนอกจากฝ้าย การนำเข้าสินค้าประเภทอื่นๆยังต่ำกว่าปริมาณโควต้าอยู่มาก ทั้งนี้ ภายใต้กรอบเขตการค้าเสรี อาเซียน-จีน มีการลดภาษีในโควตาในพิกัด 01-08 ลงเหลือร้อยละ 0 แล้ว ส่วนที่เหลือยังไม่มีกำหนดการเจรจา

41. จีน กฎหมายพื้นฐานที่เกี่ยวข้องกับการส่งเสริมการลงทุน 1. กฎหมายว่าด้วยวิสาหกิจร่วมทุนระหว่างจีนกับต่างชาติ 2. กฎหมายว่าด้วยวิสาหกิจสัญญาร่วมประกอบการระหว่างจีนกับต่างชาติ 3. กฎหมายว่าด้วยวิสาหกิจที่ต่างชาติเป็นผู้ถือหุ้นทั้งหมดแห่งสาธารณรัฐประชาชนจีน มาตรการทางการค้าของจีน กำหนดให้ผู้นำเข้าขอใบอนุญาตและโควตาจากส่วนกลางกระทรวงพาณิชย์จีน ดูแลการกำหนดโควตาภาษีสินค้าน้ำมันปาล์ม น้ำมันถั่วเหลือง น้ำมัน rapeseed น้ำมันปาล์ม น้ำตาล ขนแกะ wool และ wool tops น้ำมันปาล์มที่กำหนดและได้รับการอนุญาตให้วางจำหน่ายจะต้องผ่านการตรวจสอบจากหน่วยงานของจีน คือ State Food and Drug Administration (SFDA) และเมื่อได้รับอนุญาตจะต้องตีพิมพ์เครื่องหมาย Quality Safe : QS ลงบนบรรจุภัณฑ์ กำหนดให้สินค้าที่วางจำหน่ายจะต้องมีหลักฐานที่สามารถบ่งชี้ได้ว่าสินค้านั้นมาจากแหล่งใด(ระบบตรวจสอบย้อนกลับ Traceability) และมีการตรวจสอบคุณภาพและความปลอดภัยของสินค้าด้วย

42. อินโดนีเซีย ลักษณะภูมิประเทศ เป็นหมู่เกาะ 17,508 เกาะ ภูมิอากาศ ร้อนชื้นเขตศูนย์สูตร มี 2 ฤดู คือฤดูแล้งและฤดูฝน เศรษฐกิจ ป่าไม้ พื้นที่ส่วนใหญ่เป็นป่าดงดิบ เป็นประเทศที่มีป่าไม้มากที่สุด ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ผลิตผลจากป่าไม้ส่วนใหญ่เป็นไม้เนื้อแข็ง แร่ธาตุ แร่ธาตุที่สำคัญ ได้แก่ น้ำมันปิโตรเลียมทำรายได้ให้กับ ประเทศมากที่สุด อินโดนีเซียเป็นสมาชิกขององค์การประเทศผู้ส่งน้ำมันเป็น สินค้าออก เกษตรกรรม มีการปลูกพืชแบบขั้นบันได พืชเศรษฐกิจ ได้แก่ข้าว ยาสูบ ข้าวโพด เครื่องเทศ ประมง ลักษณะภูมิประเทศเป็นหมู่เกาะทำให้อินโดนีเซียสามารถจับสัตว์น้ำได้มาก อุตสาหกรรม อุตสาหกรรมที่สำคัญ ได้แก่ การกลั่นน้ำมัน การต่อเรือ เป็นต้น

43. อินโดนีเซีย กฎหมายที่เกี่ยวข้องกับการลงทุน หน่วยงานของรัฐที่เกี่ยวข้องกับการลงทุนคือ Investment Coordinating Board หรือ BadanKoordinasiPenanaman Modal (BKPM) ขึ้นตรงต่อประธานาธิบดี แต่งตั้งและถอดถอนโดยประธานาธิบดี ทำหน้าที่รับผิดชอบด้านการลงทุนตั้งแต่การเสนอแนะ ดำเนินนโยบาย และส่งเสริมการลงทุน รวมทั้งให้บริการในลักษณะ One-stop Servicesการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในด้านการลงทุน คือ การที่รัฐสภาอินโดนีเซียได้ผ่านกฎหมาย “Law of the Republic of Indonesia Number 25 of 2007 Concerning Investments” เมื่อ วันที่ 29 มีนาคม 2550 และประกาศใช้เป็นกฎหมายเมื่อ 26 เมษายน 2550 กฎหมายฉบับนี้มีการกำหนดนิยามของการลงทุนที่ชัดเจนและเป็นสากล (Article 1) ครอบคลุมทั้งการลงทุนของคนในประเทศและต่างชาติ แม้การเข้ามาลงทุนของต่างชาติบางกิจการมีเงื่อนไขที่แตกต่างจากท้องถิ่น แต่เมื่อเข้ามาลงทุนแล้วจะได้รับการปฏิบัติที่เท่าเทียมกันภายใต้กฎหมายฉบับ นี้ ต่างจากในอดีตที่มีการแยกการลงทุนของต่างชาติและท้องถิ่นออกจากกันภายใต้ กฎหมายคนละฉบับ นอกจากนี้กฎหมายใหม่ยังระบุว่าจะไม่มีการยึดกิจการเป็นของรัฐ ยกเว้นกฎหมายให้อำนาจ ซึ่งหากเกิดกรณีเช่นนั้น รัฐบาลจะชดเชยให้ในราคาตลาด และหากตกลงกันไม่ได้ หรือเกิดกรณีพิพาทระหว่างรัฐและเอกชน ซึ่งเคยเป็นปัญหาสำคัญในอดีต จะใช้วิธีตั้งอนุญาโตตุลาการจากประเทศที่เป็นที่ยอมรับของคู่กรณี (Article 7 และ Article 32 Section 4) ต่างจากในอดีตที่ต้องขึ้นศาลอินโดนีเซียเท่านั้นต่อมาวันที่ 3 กรกฎาคม 2550 ได้มีประกาศของประธานาธิบดี ฉบับที่ 77/2007 หรือ “Regulation of the President of the Republic of Indonesia Number 77 of 2007” และแก้ไขเพิ่มเติม โดยประกาศประธานาธิบดี ฉบับที่ 111/2007 ลงวันที่ 27 ธันวาคม 2550 ระบุชัดเจนถึงกิจการที่มีเงื่อนไขในการลงทุน (Investment Negative List) ทั้งที่ห้ามลงทุนหรือมีเงื่อนไขบางประการ ส่วนกิจการอื่นๆนอกเหนือจากที่ระบุ สามารถลงทุนได้อย่างเสรี ที่มา : Attachment I of the Regulation of the President of the Republic of Indonesia, Number 27 of 2007, Dated July 3rd, 2007.

44. กิจการที่เปิดเสรีในการลงทุน อินโดนีเซีย สิทธิประโยชน์ในการลงทุน ข้อมูลจากสำนักงานส่งเสริมการค้า ในต่างประเทศ ณ กรุงจาการ์ตา กรมส่งเสริมการส่งออก ได้สรุปสาระสำคัญของสิทธิประโยชน์ในการลงทุนในอินโดนีเซีย ดังนี้ 1) โครงการลงทุนทั้งของนักลงทุนในประเทศ และนักลงทุนต่างชาติที่ได้รับความเห็นชอบจาก BKPM หรือ สำนักงานตัวแทนของภูมิภาค จะได้รับการลดหย่อนอากรขาเข้า จนอัตราภาษีขั้นสุดท้ายเป็นร้อยละ 5 สำหรับกรณีที่อากรขาเข้าที่กำหนดอยู่ใน Indonesian Customs Tariff Book อยู่ที่ร้อยละ 5 หรือต่ำกว่า2) การผลิตเพื่อส่งออก ผู้ลงทุนจะได้รับสิทธิประโยชน์ ดังนี้- การคืนอากร (Drawback) สำหรับการนำเข้าสินค้าและวัตถุดิบเพื่อนำมาผลิตเป็นสินค้าสำเร็จรูปส่งออก- การยกเว้นภาษีมูลค่าเพิ่ม หรือภาษีการค้าสำหรับสินค้าฟุ่มเฟือยที่ซื้อในประเทศ เพื่อนำมาใช้ในการผลิตสินค้าเพื่อส่งออก- สามารถนำเข้าวัตถุดิบได้อย่างเสรีในการผลิตสินค้าเพื่อส่งออก โดยไม่ต้องคำนึงว่าสินค้านั้นมีจำหน่ายภายในประเทศหรือไม่3) กิจการที่ตั้งอยู่ในพื้นที่เขต Bonded Zone จะได้รับสิทธิประโยชน์ ดังนี้- ยกเว้นอากรขาเข้า ภาษีสรรพสามิต ภาษีเงินได้ และภาษีมูลค่าเพิ่มสำหรับสินค้าฟุ่มเฟือยในการนำเข้าสินค้าทุน และเครื่องมือต่างๆ รวมทั้งวัตถุดิบที่ใช้ในการผลิตสินค้า- อนุญาตให้จำหน่ายสินค้าในประเทศได้ (โดยผ่านกระบวนการนำเข้ามาปกติ) ได้ถึงร้อยละ 50 ของมูลค่าส่งออก หรือร้อยละ 100 ของการส่งออกสินค้าอื่นที่ไม่ใช่สินค้าสำเร็จรูป- อนุญาตให้จำหน่ายเศษหรือของเหลือจากการผลิต (Scrap or Waste) เท่าที่ยังมีส่วนประกอบของวัตถุดิบที่ใช้ในการผลิตเกินกว่าร้อยละ 5- สามารถนำเครื่องมือเครื่องจักรของบริษัทไปให้ผู้รับเหมาช่วง (Subcontractors) ยืมไปใช้นอก Bonded Zone ได้ภายในเวลาไม่เกิน 2 ปี เพื่อนำไปผลิตตามกระบวนการต่อไป- ยกเว้นภาษีมูลค่าเพิ่มและภาษีการค้าสำหรับสินค้าฟุ่มเฟือยในการส่งสินค้าเพื่อการผลิตต่อ จาก Bonded Zone ไปยังผู้รับเหมาช่วงของบริษัท หรือในทางกลับกันระหว่างบริษัทดังกล่าวในเขตพื้นที่4) กรณีลงทุนในพื้นที่ Integrated Economic Development Zones (KAPETS) ภูมิภาคที่กำหนด (Certain Regions) อาทิ ภาคตะวันออกหรือในพื้นที่ห่างไกล ซึ่งรัฐบาลเป็นผู้จัดตั้งขึ้นมา หรือเป็นอุตสาหกรรมบุกเบิกใหม่ (Pioneer Industries) จะมีการให้สิทธิพิเศษทางภาษีเพิ่มเติม (แล้วแต่ประเภทของอุตสาหกรรมตามนโยบายของท้องถิ่นนั้นๆ)

45. สิทธิการครอบครองที่ดินและสิ่งปลูกสร้างตาม กฎหมายของอินโดนีเซีย จะมีสิทธิ์ในที่ดินในรูปแบบต่างๆ เช่น กรรมสิทธิ์ สิทธิในการเพาะปลูก สิทธิในการใช้ประโยชน์ สิทธิในการสร้างสิ่งปลูกสร้าง สิทธิในการพัฒนาที่ดิน เป็นต้น นักลงทุนทั้งต่างชาติและในประเทศมีสิทธิเกี่ยวกับที่ดินและสิ่งปลูกสร้าง 3 กรณี คือ 1) สิทธิในการเพาะปลูก (Right to Cultivate) อาทิ เกษตรกรรม ประมง และปศุสัตว์ กฎหมายอนุญาตให้ใช้สิทธิดังกล่าวได้เป็นเวลาสูงสุด 95 ปี โดยครั้งแรกไม่เกิน 60 ปี และสามารถขยายเวลาได้อีกไม่เกิน 35 ปี หากมีการใช้และจัดการที่ดินอย่างเหมาะสม (Article 22 Section 1 Subsection a) 2) สิทธิในการสร้างสิ่งปลูกสร้างบนที่ดิน (Right to Build) อนุญาตให้ใช้สิทธิดังกล่าวได้เป็นเวลาสูงสุด 80 ปี โดยครั้งแรกไม่เกิน 50 ปี และขยายได้อีกไม่เกิน 30 ปี (Article 22 Section 1 Subsection b) สำหรับบุคคลธรรมดา หรือนิติบุคคลที่จดทะเบียนบริษัทในอินโดนีเซีย รวมถึงบริษัทลงทุนต่างชาติด้วย โดยสิทธิดังกล่าวสามารถโอนให้แก่ผู้อื่นได้ 3) สิทธิการใช้ประโยชน์บนที่ดิน (Right to Use) เป็นสิทธิการใช้ประโยชน์บนที่ดินตามวัตถุประสงค์ที่กำหนด (Specific Purpose) อนุญาตให้ใช้สิทธิดังกล่าวสูงสุด 70 ปี โดยครั้งแรก 45 ปี และขยายได้อีก 25 ปี (Article 22 Section 1 Subsection c) สำหรับนักลงทุนต่างชาติที่ได้รับสัมปทานเหมืองแร่ จากรัฐมนตรีกระทรวงพลังงานและเหมืองแร่ หรือผู้ว่าการแต่ละจังหวัด หรือสิทธิในการทำป่าไม้และเพาะปลูกจากรัฐมนตรีกระทรวงเกษตร หรือผู้ว่าการแต่ละจังหวัด สามารถใช้ที่ดินได้ตามใบอนุญาตดำเนินธุรกิจ (Business Licence) ทันที แต่หากต้องการใช้ที่ดิน เพื่อวัตถุประสงค์อื่น นอกจากที่กำหนดในใบอนุญาตจะต้องยื่นคำขอเป็นรายกรณีต่อรัฐมนตรีหรือผู้ว่า การจังหวัดที่เกี่ยวข้อง กิจการที่เปิดเสรีในการลงทุน อินโดนีเซีย

46. ขั้นตอนการลงทุนและจัดตั้งบริษัท อินโดนีเซีย ก่อนที่จะตัดสินใจลง ทุนในอินโดนีเซีย นักลงทุนควรศึกษาประเภทธุรกิจที่สนใจจากเอกสาร การเดินทางไปสำรวจลู่ทางการลงทุนในอินโดนีเซียด้วยตนเอง รวมถึงการปรึกษาผู้มีประสบการณ์หรือบริษัทที่ปรึกษาให้มั่นใจก่อน แล้วจึงจัดทำ Feasibility Study เพื่อประเมินความเป็นไปได้ของโครงการ พร้อมตัดสินใจว่าควรลงทุนเองทั้งหมด หรือจะร่วมลงทุนกับท้องถิ่น ซึ่งการร่วมลงทุนกับท้องถิ่นจำเป็นต้องพิจารณาอย่างรอบคอบ และทำสัญญาที่รัดกุมด้วย หลังจากนั้นจึงจัดทำข้อเสนอโครงการ (Proposal) เพื่อยื่นเสนอต่อ BKPM ซึ่ง BKPM จะใช้เวลาพิจารณาอนุมัติประมาณ 14 วัน ระหว่างนี้ผู้ก่อตั้งบริษัทสามารถประชุมผู้ถือหุ้นเพื่อเลือกตั้งคณะกรรมการ บริหาร คณะกรรมการบริษัท ผู้จัดการฝ่ายต่างๆ และกำหนดขอบเขตอำนาจ หน้าที่ และความรับผิดชอบในการบริหารกิจการภายในเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการเปิด กิจการต่อไป เมื่อ BKPM อนุมัติแล้ว ต้องขอจดทะเบียนชื่อบริษัทกับ Minister of Law and Human Rights (MoL) ซึ่ง MoLจะใช้เวลาในการตรวจสอบชื่อบริษัทประมาณ 2 วัน หากได้รับอนุมัติชื่อบริษัทแล้ว ต้องจัดตั้งบริษัทให้เสร็จภายใน 60 วัน โดยติดต่อ Notary เพื่อจัดทำเอกสารสำคัญ ได้แก่ ต้นฉบับของ Deed of Establishment สำเนา Company Domicile และสำเนา Tax Registration Number รวมทั้งการเปิดบัญชีกับธนาคาร และนำหลักฐานใบรับการชำระทุนจดทะเบียน (Bank Receipt) ของ ผู้ถือหุ้นแต่ละคน แสดงต่อ MoLซึ่ง MoLจะใช้เวลาพิจารณาอีกประมาณ 5 วันทำการ เมื่ออนุมัติแล้ว จะออก Decree Letter ให้เป็นหลักฐาน เมื่อได้ Decree Letter แล้ว จึงไปจดทะเบียนบริษัทกับกระทรวงการค้า (Department of Trade) ใช้เวลาอีกประมาณ 15 วันทำการ และทางการจะประกาศใน State Gazatte (Berita Negara RI/BNRI) ให้สาธารณชนรับทราบภายใน 3 เดือน ระหว่างนี้นักลงทุนต้องนำ Decree Letter พร้อมหลักฐานการอนุมัติโครงการที่ได้รับจาก BKPM กลับไปที่ BKPM เพื่อขอ Permanent Business License (Ijin Usaha Tetap : IUT) ภายใน 1 ปีนับจากวันได้รับอนุมัติจาก BKPM โดย BKPM จะใช้เวลาประมาณ 1 เดือน หลังจากนั้น บริษัทจึงสามารถเปิดดำเนินกิจการได้ (ขั้นตอนการดำเนินการปรากฏในแผนภาพที่ 5.1) อนึ่ง แม้กฎหมายลงทุนฉบับใหม่ระบุว่า BKPM ทำหน้าที่เป็น One-stop Services แต่ในทางปฏิบัติขั้นตอนการอนุมัติลงทุนต่างๆ ยังไม่มีการเปลี่ยนแปลงไปจากอดีตแต่อย่างไร

47. ข้อสังเกตบางประการ อินโดนีเซีย 1) จากการสำรวจความคิดเห็นของนักลงทุนไทยที่เข้าไปลงทุนในอินโดนีเซียแล้ว มีความเห็นตรงกันว่าอินโดนีเซียยังมีความน่าลงทุน โดยเฉพาะในช่วง 1-2 ปีที่ผ่านมามีพัฒนาการที่ดีขึ้นชัดเจน ทั้งในด้านเศรษฐกิจ ความปลอดภัย และกฎหมาย โดยเฉพาะกฎหมายลงทุนฉบับใหม่ช่วยสร้างความมั่นใจแก่นักลงทุน 2) รัฐบาลอินโดนีเซียมีการแก้ไขกฎหมายหลายฉบับให้เป็นสากลและชัดเจนขึ้น มี การระบุประเภทกิจการที่มีเงื่อนไขในการลงทุน (Investment Negative List) การเพิ่มสิทธิประโยชน์แก่นักลงทุน การขยายระยะเวลาการใช้สิทธิในที่ดินนานขึ้น รวมทั้งมีการระบุกระบวนการในการแก้ปัญหาข้อพิพาทระหว่างภาครัฐกับเอกชน ซึ่งเคยเป็นปัญหาสำคัญในอดีต โดยหากไม่สามารถเจรจาประนีประนอมกันได้ จะใช้วิธีตั้งอนุญาโตตุลาการจากต่างประเทศที่เป็นที่ยอมรับของคู่กรณีทั้ง สองฝ่าย แทนการขึ้นศาลอินโดนีเซียเช่นในอดีต นอกจากนี้ ยังมีการอำนวยความสะดวกในการลงทุน เช่น การลดระยะเวลาในการอนุมัติจัดตั้งบริษัทและขอใบอนุญาตประกอบธุรกิจ การปรับระบบภาษีให้ง่ายขึ้น การเร่งกระบวนการในการส่งออกและนำเข้าสินค้าที่ด่านศุลกากร เป็นต้น นับเป็นการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญ แต่การแปลงแผนสู่การปฏิบัติ รวมทั้งการออกกฎหมายรองอื่นๆ เป็นประเด็นที่ต้องติดตามต่อไป 3) การให้สิทธิประโยชน์ในการลงทุนของอินโดนีเซียยังค่อนข้างน้อย แม้จะมีการรวมกฎหมายลงทุนของนักลงทุนในประเทศและนักลงทุนต่างชาติเป็นฉบับ เดียวกันแล้วก็ตาม เช่น ให้สิทธิประโยชน์เฉพาะการยกเว้นหรือลดหย่อนภาษีนำเข้าวัตถุดิบเท่านั้น ไม่มีการยกเว้นภาษีเงินได้นิติบุคคล (Tax Holidays) เหมือนประเทศอื่น 4) การสร้างเครือข่ายหรือความสัมพันธ์เป็นพื้นฐานสำคัญ ของการลงทุนในอินโดนีเซีย ทั้งหน่วยราชการ และนักธุรกิจ โดยควรสร้างความสัมพันธ์กับชาวอินโดนีเซียหลายๆกลุ่ม มิใช่เฉพาะคนไทย การร่วมทุนกับท้องถิ่นจำเป็นต้องพิจารณาผู้ร่วมทุนที่ดี โดยเฉพาะบริษัทอินโดนีเซียส่วนใหญ่เป็นธุรกิจครอบครัว ซึ่งจะมีการบริหารงานแบบครอบครัวด้วย

48. ข้อสังเกตบางประการ อินโดนีเซีย 5) ที่ตั้งโรงงานควรอยู่ในนิคมอุตสาหกรรมมากกว่าอยู่นอกนิคม แม้ว่าการอยู่ในนิคมอุตสาหกรรมจะไม่ได้รับสิทธิประโยชน์เพิ่มเติมจากภาครัฐ เนื่องจากอินโดนีเซียยังมีปัญหาด้านโครงสร้างพื้นฐานทั้งถนน ไฟฟ้า ประปา การขนส่งต่างๆ แม้รัฐบาลจะตระหนักถึงความสำคัญและกำลังเร่งแก้ปัญหา แต่คาดว่ายังคงต้องเวลาอีกไม่น้อย 6) การลงทุนในต่างประเทศ หากเป็นไปได้ควรมีการรวมกลุ่มนักลงทุนที่มีความสนใจร่วมกัน มีธุรกิจเกี่ยวเนื่องหรือเกื้อหนุนกัน หรือสามารถใช้ทรัพยากรร่วมกัน ซึ่งหากสามารถรวมกลุ่มกันเป็นคลัสเตอร์ (Cluster) ได้ นอกจากช่วยลดต้นทุนและเพิ่มประสิทธิภาพการใช้ทรัพยากรแล้ว ยังช่วยสร้างความเข้มแข็งให้แก่ธุรกิจได้ดีกว่าการเข้าไปลงทุนโดยลำพังตนเอง7) กฎหมายของอินโดนีเซียให้การคุ้มครองแรงงานมาก เช่น การจ่ายเงินทดแทนกรณีลูกจ้างออกจากงานในอัตราที่สูง เมื่อเทียบกับประเทศอื่น เช่น กรณีลูกจ้างทำผิดและบริษัทไล่ออกก็ต้องจ่ายเงินชดเชยถึง 14 เดือน ถ้าลูกจ้างนั้นทำงานกับบริษัทนานเกิน 10 ปี เป็นต้น ดังนั้น การลงทุนในต่างประเทศ แม้อัตราค่าจ้างแรงงานจะต่ำ แต่ควรคำนึงถึงรายจ่ายอื่นตามกฎหมายแรงงานกำหนดด้วย หน้าที่บางอย่างหากสามารถจ้างบริษัทภายนอกดำเนินการแทนได้ เช่น การรักษาความปลอดภัย จะทำให้การบริหารภายในง่ายขึ้น นอกจากนี้ การจ้างงานตามสัญญา กฎหมายกำหนดให้กระทำได้ไม่เกิน 3 ปี หลังจากนั้นต้องบรรจุเป็นพนักงานประจำ นอกจากนี้ การจ้างแรงงานต่างชาติมีเงื่อนไขมาก เช่น ต้องระบุตำแหน่งงานให้ตรงกับที่ BKPM กำหนด และอนาคตอาจต้องสอบภาษาอินโดนีเซียด้วย ซึ่งจะส่งผลกระทบต่ออุตสาหกรรมที่ใช้แรงงานมากใหม่ แต่ขาดแคลนเงินทุน จะเปิดโอกาสให้มีการร่วมทุนระหว่างกันเป็นประโยชน์ต่อทั้ง 2 ฝ่ายได

49. ข้อสังเกตบางประการ อินโดนีเซีย 8) ระบบภาษี ภาษีเงินได้ของอินโดนีเซียจัด เก็บในอัตราก้าวหน้า โดยอัตราภาษีเงินได้นิติบุคคลธรรมดาอยู่ระหว่างร้อยละ 5-35 และเงินได้นิติบุคคลอยู่ระหว่างร้อยละ 10-30 นอกจากนี้ ยังมีภาษีมูลค่าเพิ่ม และภาษีการขายสินค้าฟุ่มเฟือย อินโดนีเซียจัดเก็บภาษีมูลค่าเพิ่มในอัตราร้อยละ 10 และจัดเก็บภาษีการขายสินค้าฟุ่มเฟือยนำเข้าในอัตราร้อยละ 10-75 ในด้านการนำเข้าควรตรวจสอบด้วยว่า สินค้าชนิดนั้นได้สิทธิพิเศษตามหลักเกณฑ์ AFTA หรือไม่ เพราะอัตราภาษีนำเข้าตาม AFTA จะต่ำกว่าอัตราภาษีนำเข้าทั่วไป ทั้งนี้ การนำเข้าสินค้าของนิติบุคคลนอกจากต้องเสียภาษีนำเข้าแล้ว ยังต้องเสีย Prepaid Tax ร้อยละ 2.5 ด้วย แต่สามารถขอคืนได้ในช่วงปลายปี (บุคคลธรรมดานำเข้าสินค้าไม่ต้องเสียภาษีดังกล่าว)9) ประเด็นที่น่าสังเกต คือ ปัญหาความวุ่นวายทางการเมืองมีการกล่าวถึงน้อยมากในกลุ่มนักธุรกิจต่างชาติ ในอินโดนีเซีย ขณะที่ผลตอบแทนจากการลงทุนค่อนข้างสูง โดยเฉพาะอุตสาหกรรมที่ใช้ฐานทรัพยากรธรรมชาติ (Resource-based Industries)10) ด้านการลงทุนของอินโดนีเซียในประเทศไทยยังมีไม่มากนัก ส่วนใหญ่อยู่ในธุรกิจเคมีภัณฑ์และกระดาษ รองลงมาคือ สิ่งทอ และการแปรรูปสินค้าเกษตร ซึ่งจากการศึกษาพบว่านักลงทุนอินโดนีเซียไม่ค่อยมีข้อมูลเกี่ยวกับประเทศไทย ทั้งๆที่นักลงทุนเหล่านี้สนใจลงทุนในต่างประเทศ มีการกล่าวในวงการธุรกิจทั่วไปว่า ชาวอินโดนีเซียมีเงินทุนที่อยู่นอกประเทศกว่า 80-100 พันล้านดอลลาร์สหรัฐฯ โดยเฉพาะที่สิงคโปร์ แต่ยังไม่สามารถหาแหล่งลงทุนได้ นอกจากนี้ชาวอินโดนีเซียมีนิสัยนักธุรกิจที่ไม่จำเป็นต้องลงทุนเฉพาะใน ธุรกิจเดิมของตน แต่พร้อมที่จะรุกลงทุนในธุรกิจใหม่ๆ ดังนั้น การเผยแพร่ข้อมูลเกี่ยวกับประเทศไทยให้กว้างขวางขึ้น การประชาสัมพันธ์ศักยภาพของไทยโดยเฉพาะ SMEs ซึ่งมีแนวคิดธุรกิจและมีผลิตภัณฑ์ใหม่ แต่ขาดแคลนเงินทุน จะเปิดโอกาสให้มีการร่วมทุนระหว่างกันเป็นประโยชน์ต่อทั้ง 2 ฝ่ายได

50. ข้อสังเกตบางประการ APPENDIX

51. พันธกรณีการเปิดตลาดสินค้าสินค้าน้ำมันปาล์ม ภายใต้ความตกลงต่างๆ ของไทย [1]มติครม. 6 พ.ย.2550 : มอบหมายกระทรวงเกษตรฯ เร่งจัดทำแผนการแก้ไขปัญหาน้ำมันปาล์มอย่างเป็นระบบให้เสร็จเรียบร้อยโดยเร็ว ทั้งนี้ หากต้องการที่จะชะลอการเปิดตลาดการนำเข้าสินค้าดังกล่าวภายใต้ AFTA ออกไปเป็นหลังวันที่ 1 ม.ค. 2553 ขอให้กระทรวงเกษตรฯ แจ้ง 1) สาเหตุที่ทำให้ไม่สามารถเปิดตลาดสินค้าดังกล่าวภายใต้ AFTA ภายในวันที่ 1 ม.ค. 2553 ได้ 2) ผลกระทบจากการเปิดตลาด 3) ระยะเวลาที่ต้องการในการชะลอการเปิดตลาด 4) มาตรการชดเชยที่พร้อมจะให้แก่ประเทศสมาชิกอาเซียนอื่นที่ได้รับผลกระทบ

52. พันธกรณีการเปิดตลาดสินค้าสินค้าน้ำมันปาล์ม ภายใต้ความตกลงต่างๆ ของไทย

53. พันธกรณีการเปิดตลาดสินค้าน้ำมันปาล์ม ภายใต้ความตกลงต่างๆ ของประเทศคู่เจรจา