ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΘΗΤΩΝ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΓΩΓΗ ΓΙΑ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΟΥΣΙΩΝ

1. Χρήση Ουσιών

2. Ναρκωτικά
• Ο όρος ναρκωτικό πιστεύεται ότι προτάθηκε από τον Γαληνό για να
περιγράψει δραστικές ουσίες που μουδιάζουν ή νεκρώνουν,
προκαλώντας απώλεια αισθήσεων ή παράλυση. Ο όρος νάρκωση
χρησιμοποιήθηκε αρχικά από τον Ιπποκράτη για τη διαδικασία ή την
κατάσταση της έλλειψης αισθήσεων.
• Τα ναρκωτικά είναι ουσίες που επιδρούν στον εγκέφαλο και γι' αυτό
προκαλούν εθισμό. Οι άνθρωποι που τα χρησιμοποιούν θέλουν να
βιώσουν τις συνέπειες των ναρκωτικών. Ορισμένα φάρμακα επίσης
επιδρούν στον εγκέφαλο, όπως για παράδειγμα φάρμακα για την
επιληψία, αλλά δεν λαμβάνονται από τους χρήστες γι' αυτό το λόγο,
για την θεραπευτική τους δηλαδή λειτουργία.

3. Κίνδυνοι
• Ανάμεσα στους κινδύνους της απρόσεκτης ή υπερβολικής χρήσης ναρκωτικών είναι ο
αυξανόμενος κίνδυνος μολύνσεων, ασθενειών και θανάτου από υπερβολική δόση. Οι
πιο συχνές ιατρικές επιπλοκές ανάμεσα στους ψυχαγωγικούς χρήστες ναρκωτικών
οφείλονται κυρίως στις μη στείρες διαδικασίες χορήγησης. Πυώδεις μολύνσεις
σε δέρμα, πνεύμονες και εγκέφαλο, ενδοκαρδίτιδα, ηπατίτιδα και AIDS, είναι από τις
επιπλοκές που συναντώνται συχνά σε άτομα τα οποία μοιράζονται σύριγγες ή
αναπνέουν το ναρκωτικό. Γίνεται εκτεταμένη συζήτηση σχετικά με τους κινδύνους από
τις ουσίες που χρησιμοποιούνται στην αραίωση των ναρκωτικών που πωλούνται στους
δρόμους, π.χ. τριμμένο γυαλί, ταλκ, ποντικοφάρμακο, απορρυπαντικές σκόνες και άλλες
διαλυτικές ουσίες. Καθώς δεν υπάρχει απλός τρόπος για να καθοριστεί η καθαρότητα
ενός ναρκωτικού που πωλείται στο δρόμο, τα αποτελέσματα της χρήσης του είναι
απρόβλεπτα. Παρόλα αυτά μέσω της ενδοφλέβιας διαδικασίας χορήγησης κάποιων
ουσιών που είναι δυνατόν να ληφθούν έτσι, θεωρείται πως το μεγαλύτερο ποσοστό των
ξένων ουσιών που περιέχονται στη συγκεκριμένη ποσότητα, διαλύονται ή
αποβάλλονται στο σημείο βρασμού του εκάστοτε διαλύματος. Δεν είναι γνωστές
εύρυνες που να κατηγοριοποιούν συνδυασμούς ουσιών και ανάλογα αποτελέσματα.

4. Ηρωίνη
• Η ηρωίνη ή διακετυλομορφίνη είναι απιοειδές ναρκωτικό, που ανήκει στην
κατηγορία των σκληρών ναρκωτικών λόγω του εξαιρετικά υψηλού σημείου
εθισμού που προκαλεί ενώ είναι και κατασταλτικό.
• Ο 19ος αιώνας κέρδισε το τίτλο του ως "Ο παράδεισος του ναρκομανή", γιατί τα
οπιοειδή ήταν φθηνά, νόμιμα και ευρέως διαθέσιμα. Ορισμένοι καλλιτέχνες και
συγγραφείς του 19ου αιώνα χρησιμοποιούσαν οπιοειδή για να προκαλέσουν
διαφορετικά στάδια συνειδητότητας. Ο Σάμιουελ Τέιλορ Κόλεριτζ έγραψε το
διάσημο του ποίημα "Kublai Khan" υπό την επήρεια οπίου. Πολλά άτομα κατά
τον 19ο αιώνα βασίζονταν στα οπιοειδή ως αναλγητικά. Ιατροί και
φαρμακοποιοί συνταγογραφούσαν ένα είδος αναψυκτικού που
ονομαζόταν λάβδανο, ένα μείγμα οπίου και αλκοόλ ως "μαγικό ελιξίριο" για
πολλά προβλήματα φυσιολογικής και ψυχολογικής μορφής. Το λάβδανο
ανακούφιζε τον πόνο και έκανε το χρήστη να ανακουφίζεται, να χαλαρώνει από
τα προβλήματα του χωρίς όμως να τα λύνει. Επειδή μια αρκετά μεγάλη δόση του
λάβδανού ήταν θανατηφόρα, ήταν ευρέως διαδεδομένο στις αυτοκτονίες του
19ου αιώνα στην Αγγλία.

5. Κάνναβη
• Η κάνναβη, γνωστή και ως μαριχουάνα και γκάντζα μεταξύ πολλών άλλων ονομάτων,
αναφέρεται σε οποιοδήποτε αριθμό παρασκευασμάτων του φυτού Κάνναβη που
προορίζονται για χρήση ως ψυχοδραστικό φάρμακο. Η πιο κοινή μορφή της κάνναβης
που χρησιμοποιείται ως φάρμακο είναι η αποξηραμένη φυτική μορφή.
• Η τυπική μορφή της φυτικής κάνναβης αποτελείται από τα λουλούδια και τα
υποκείμενα φύλλα και μίσχους ώριμων εχόντα ύπερο ή θηλυκών φυτών. Το φάρμακο σε
μορφή ρητίνης είναι γνωστό ως χασίς.
• Η χρήση κάνναβης έχει βρεθεί ότι σημειώνεται ήδη από την Τρίτη χιλιετία π.Χ. Στη
σύγχρονη εποχή, το φάρμακο έχει χρησιμοποιηθεί για , θρησκευτικούς ή πνευματικούς,
ψυχαγωγικούς και φαρμακευτικούς σκοπούς. Τα Ηνωμένα έθνη (ΟΗΕ) εκτίμησαν ότι το
2004 περίπου το 4% του παγκόσμιου ενήλικου πληθυσμού (162 εκατομμύρια
άνθρωποι) κάνουν χρήση κάνναβης ετησίως και περίπου 0,6% (22,5 εκατομμύρια) την
χρησιμοποιούν σε καθημερινή βάση .Η κατοχή, χρήση ή πώληση παρασκευασμάτων της
κάνναβης που περιέχουν ψυχοδραστικά κανναβινοειδή έγινε παράνομη στα
περισσότερα μέρη του κόσμου στις αρχές του εικοστού αιώνα. Από τότε,
μερικές χώρες έχουν εντείνει την επιβολή της απαγόρευσης της κάνναβης, ενώ άλλες
την έχουν μειώσει.

6. Ιατρική χρήση
• Μια ανασκόπηση του 2002 από τον Franjo Grotenhermen πάνω σε ιατρική βιβλιογραφία αναφέρει ότι η ιατρική χρήση
της κάνναβης έχει δείξει θετικά αποτελέσματα στη θεραπεία κατά της ναυτίας, της έμμεσης, του προεμμηνορυσιακού
συνδρόμου, της μη-σκόπιμης απώλειας βάρους, της αϋπνίας και της απώλειας της όρεξης από χημειοθεραπείες. Άλλα
σχετικά καλώς επιβεβαιωμένα στοιχεία κάνουν λόγο για θεραπεία της σπαστικότητας σε άτομα με σκλήρυνση κατά
πλάκας, του πόνου και ειδικότερα του νευρογενούς πόνου, των κινητικών δυσκολιών, του άσθματος και του
γλαυκώματος.
• Προκαταρκτικές ενδείξεις δείχνουν ότι φάρμακα με βάση την κάνναβη μπορεί να είναι χρήσιμα στη θεραπεία
δυσλειτουργίας των επινεφριδίων, του συνδρόμου ευερέθιστου εντέρου, των ημικρανιών,της ινομυαλγίας και σχετικών
παθήσεων. Η ιατρική χρήση της κάνναβης επίσης φαίνεται ότι θεραπεύει συγκεκριμένα συμπτώματα παθήσεων όπως η
σκλήρυνση κατά πλάκας και οι τραυματισμοί του νωτιαίου μυελού, παρουσιάζοντας αντισπασμωδική και
μυοχαλαρωτική δράση, καθώς και αυξάνοντας την όρεξη σε αυτούς τους ασθενείς.
• Άλλες ιατρικές έρευνες αναφέρουν ότι η κάνναβη ή συγκεκριμένα κανναβινοειδή πιθανόν να χρησιμεύσουν στη
θεραπεία της κατάχρησης του αλκοόλ, της αρθρίτιδας που προκαλείται από περίσσια κολλαγόνου, του άσθματος, της
αθηροσκλήρωσης,της διπολικής διαταραχής, του μετατραυματικού συνδρόμου, του καρκίνου του παχέος εντέρου, της
αισθητηριακής νευροπάθειας σχετιζόμενης με τον HIV, της δυστονίας, της επιληψίας, συγκεκριμένων παθήσεων του
πεπτικού συστήματος, των γλοιωμάτων (τύπος όγκου στον εγκέφαλο), της ηπατίτιδας C, τη νόσο του Huntigton, της
λευχαιμίας , των όγκων του δέρματος, τα στελέχη του βακτηρίου Staphylococcus aureus που είναι ανθεκτικά στη
μεθισιλλίνη, τη νόσο του Parkinson, του κνησμού, της ψωρίασης, της δρεπανοκυτταρικής αναιμίας, της υπνικής
άπνοιας καθώς και της νευρικής ανορεξίας. Ελεγχόμενη έρευνα στη θεραπεία του συνδρόμου Tourette με ένα φάρμακο
(Dronabinol) που περιέχει δραστική ουσία η οποία είναι συνθετικά ομόλογη με την τετραϋδροκανναβινόλη, την κύρια
ψυχοδραστική ουσία της κάνναβης,έδειξε ότι οι ασθενείς είχαν μείωση των συμπτωμάτων τους χωρίς ανεπιθύμητες
ενέργειες, άλλες έρευνες όμως ισχυρίζονται ότι δεν είχε αποτελέσματα στην μείωση των τικ. Οι αναφορές των ίδιων των
ασθενών δείχνουν μείωση των τικ με την ιατρική χρήση της κάνναβης, όμως χρειάζονται μακροπρόθεσμες, ελεγχόμενες
έρευνες για να το αποδείξουν σε μεγαλύτερο αριθμό ασθενών.

7. Ασφάλεια χρήσης
• Από το ιατρικό περιοδικό The Lancet, "δεν υπάρχουν επιβεβαιωμένοι θάνατοι από
δηλητηρίαση που προκλήθηκε από κάνναβη’’ και η δόση της τετραϋδροικανναβινόλης
που χρειάστηκε για να προκαλέσει κατά 50% θάνατο σε ποντίκια ήταν υπερβολικά
μεγαλύτερη σε σχέση με την κανονική δόση από ότι σε άλλα ναρκωτικά, όπως η
καφεΐνη, η νικοτίνη και η ηρωίνη. Ο καπνός της κάνναβης περιέχει χιλιάδες οργανικές
και ανόργανες ουσίες, άλλα την ίδια ποσότητα πίσσας με ένα τσιγάρο. Πάνω από 50
γνωστά καρκινογόνα έχουν εντοπιστεί στον καπνό της κάνναβης (πχ νιτροζαμίνες,
ενεργές αλδεϋδες, βενζοπυρένιο), αλλά όχι στο ίδιο το φυτό.
• Σύμφωνα με τη μεγαλύτερη έρευνα παγκοσμίως για το σχήμα και το μέγεθος του
σπέρματος που περιέλαβε δείγματα από 1970 άντρες στη Βρετανία, η χρήση κάνναβης
αποτελεί κύριο παράγοντα πρόκλησης ανωμαλιών στο σπέρμα. Συγκεκριμένα
παρατηρήθηκε ότι, απομονώνοντας άλλους παράγοντες, υπήρχε διπλάσια πιθανότητα
τα δείγματα που λήφθηκαν από άτομα που είχαν κάνει χρήση κάνναβης σε χρονική
περίοδο μικρότερη των τριών μηνών από την εκσπερμάτωση, να παρουσιάζουν
συγκέντρωση φυσιολογικού σπέρματος μικρότερη του 4 τοις εκατό.

9. Λιάπης Γιώργος
Καψιώτης Θανάσης
Μασκαλέρης Παναγιώτης
Παναγακόπουλος Νικήτας
ΤΕΛΟΣ