2. Terreos arredor do río Navia e o seu encoro de Grandas de Salime.
Inclúe parte do curso do río Navia, no encoro de Grandas de Salime e os montes
que o rodean: as serras de Uria, Vilar e Gallarda na marxe dereita do Navia e os
montes Murias, Pena dos Carriles e Pico do Tombo na esquerda.
3. SITUACIÓN:
No terzo centro-oriental
da provincia de Lugo, nas
serras orientais, lindando
con Asturias.
SUPERFICIE: 4.547 ha
CONCELLOS:
Negueira de Muñiz
VALORES
NATURAIS:
río, encoro, bosque de
ribeira, sobreiral fragas...
4. Hai unha proposta de
ampliación (sen
aprobar) que chega
ata o val do Navallo e
o val do río Abelleiro,
Altos de Bustarvelle,
Pena da Lagoa e
Pena Mouxada, pola
marxe esquerda do
Navia, e ata a serra
de Cuias pola marxe
dereita.
PROTECCIÓN
Lugar de importancia comunitaria (LIC) 29 de decembro de 2004
Zona especial de conservación (ZEC) 31 de marzo de 2014
Forma parte da Reserva da Biosfera “Río Eo, Oscos e Terras de Burón”
Encontro do río Ibias (á
esquerda) co Navia, e
serra de Cuias.
5.
6. RELEVO
O territorio desde espazo ten un relevo moi accidentado, co terreo encosta e con
grandes desniveis.
Na marxe dereita do Navia atópase a serra de Uría, a do Vilar e a de Gallardo. Na
marxe esquerda as de Murias, Pena dos Carriles e Pico do Tombo.
7. Vista desde o Busbeirón. Ao fondo Pena da Lagoa, Pena Mouxada e outras.
8. SERRA DE URÍA
Pecha o val do Navia polo Leste, con orientación NE-SO e fai linde con Asturias.
O seu punto máis alto é o Busbeirón, con 1.286 m. Continúase cara ao NO nas
pequenas serras de Vilar (Cantón, con 959 m) e Gallarda (La Peñona, con 973 m).
Na súa vertente oriental nacen varios regatos afluentes do Navia.
Desde os cumes hai unhas fermosas panorámicas do val do Navia e dos Ancares.
Para acceder a ela hai que cruzar o encoro do Navia desde Negueira de Muñiz e
dirixirse a Santalla.
Vista do encoro de Grandas de Salime, coa Serra de Uría e o Busbeirón.
11. REDE FLUVIAL
O eixo do espazo é o río Navia que o percorre de sur a norte. Recibe pola dereita
os regos Acevedo, Couso e do Tronco e pola esquerda os regos Buliqueira,
Couso, e dos Muíños.
12. RÍO NAVIA
É un río compartido con Asturias que nace no Monte Chao da Serra (Serra do
Rañadoiro) en terras do Cebreiro e percorre 90 km en terras galegas para despois
meterse en Asturias e desembocar na ría de Navia, no Cantábrico.
Ten un forte caudal de augas procedentes da chuvia que recibe ao longo da súa
cunca e da fusión das neves caídas nos picos máis altos. Isto fai que as súas
augas altas se alonguen ata finais da primavera.
En Negueira remata o seu percorrido por Galiza, retido no encoro de Grandas de
Salime.
18. Oceánico de montaña. O val do Navia en Negueira ten unhas características
climáticas especiais que permiten a convivencia de especies atlánticas e
mediterráneas.
CLIMA
19. TIPOS DE HÁBITATS DO ANEXO I DA DIRECTIVA 92/43/CEE
-Ríos dos pisos basal a montano con vexetación de Ranunculion fluitantis e deCallitricho-
Batrachion
-Ríos de ribeiras lamacentas con vexetación de Chenopodion rubri p.p. e deBidention p.p.
-Queirogais húmidos atlánticos de zonas temperadas de Erica ciliaris e Erica tetralix
-Queirogais secos europeos
-Zonas subestépicas de gramíneas e anuais do Thero-Brachypodietea
-Prados con molinias sobre substratos calcáreos, turbosos ou arxilo-limosos(Molinion
caeruleae)
-Megaforbios eutrofos hidrófilos das orlas de chaira e dos pisos montano a alpino
-Prados pobres de sega de baixa altitude (Alopecurus pratensis, Sanguisorba officinalis)
-Turbeiras altas activas
-'Mires' de transición
-Depresións sobre substratos turbosos do Rhynchosporion
-Desprendementos mediterráneos occidentais e termófilos
-Encostas rochosas silíceas con vexetación casmofítica
-Rochedos silíceos con vexetación pioneira do Sedo-Scleranthion ou do Sedo albi-
Veronicion dillenii
-Covas non explotadas polo turismo
-Bosques de encostas, desprendementos ou barrancos do Tilio-Acerion
-Bosques aluviais de Alnus glutinosa e Fraxinus excelsior (Alno-Padion, Alnion incanae,
Salicion albae)
-Carballeiras galaico-portugueses con Quercus robur e Quercus pyrenaica
-Soutos
-Sobreirais
20. FLORA
A parte alta dos montes está cuberta dun mato de uces e nas partes máis baixas
de toxo, xesta e algún érbedo. Nalgúns vales consérvanse pequenos bosques.
Nas partes secas pódense ver sobreiras e arredor das poboacións soutos..
21. Narciso (Narcissus triandrus)
ESPECIES DA DC 92/43/CEE E DC 2009/147/CE
Cladonia subgenus Cladina
Narcissus triandrus
Ruscus aculeatus
Sphagnum spp.
Xilbarbeira (Ruscus aculeatus)
22. Cerdeira brava (Prunus avium). Ten
numerosos froitos vermellos de sabor
lixeiramente amargo.
28. RÉPTILES:
13 especies: lagarta ibérica (Podarcis hispanica), lagarto das silveiras (Lacerta schreiberi),
lagarta da serra (Iberolacerta monticola) cobra lagarteira meridional (Coronella girondica),
cobra riscada (Rhinechis scalaris)…
Lagartixa dos penedos (Podarcis hispanica).
Acada na área de Negueira o punto máis ao
norte da súa distribución en Galiza.
30. Parella de vacalouras (Lucanus cervus)
INVERTEBRADOS:
Destaca a presenza da vacaloura (Lucanus cervus), o escaravello lonxicorne (Cerambyx
cerdo), o caracol de Quimper (Elona quimperiana), a lesma manchada (Geomalacus
maculosus)...
36. HISTORIA-PATRIMONIO CULTURAL
Negueira estivo habitada desde tempos moi antigos como dan testemuña as
mámoas de Foxo e Vilauxín e a Pena dos Encantos en Ouviñao, e os castros do
Carballín, Castro e Castriño da Gamalleira.
Por todo o concello consérvanse elementos etnográficos de interese: hórreos,
cortíns (para protexer as colmeas), ouriceiras...
Hórreo en Negueira
37. Ernes
O concello de Negueira formou parte, xunto coa Fonsagrada do antigo concello da Pobra do
Burón e contituíuse como concello inpendente en xullo de 1928. Na década de 1960
contruíuse o encoro de Grandas de Salime o que deixou illadas do resto do concello ás
parroquias de Barcela e Ernes e fixo emigrar a moitas persoas. En 1977 xente procedente de
diversas partes fundou no lugar de Foxo unha comuna.
38. A Ponte de Boadil (fora do espazo protexido) comunica as
dúas partes do concello de Negueira de Muñiz.