7. Το Παράπονο
Εδώ ζηος δπόμος ηα μιζά
έθηαζε η ώπα να ηο πυ
Άλλα είν' εκείνα πος αγαπώ
γι' αλλού γι' αλλού ξεκίνηζα
Ση' αληθινά ζηα τεύηικα
ηο λέυ και η' ομολογώ
Σαν να 'μοςν άλλορ κι όσι εγώ
μερ ζηη ζυή ποπεύηηκα
Όζο κι αν κανείρ πποζέσει
όζο κι αν ηα κςνηγά
Πάνηα πάνηα θα 'ναι απγά
δεύηεπη ζυή δεν έσει.