Οι γηγενείς πληθυσμοί της Βόρειας Αμερικής δημιούργησαν αξιόλογο πολιτισμό με διακριτές και ποικίλες διαφορές από αυτόν της Κεντρικής και Νότιας - Λατινικής Αμερικής. Ωστόσο, η ιστορική της μοίρα μετά την ανακάλυψη της ηπείρου τους από τους Ευρωπαίους, υπήρξε δυσχερής. Υπέστησαν διωγμούς και καταδιώχθηκαν από τους αποικιοκράτες. Σήμερα οι λιγοστοί απόγονοί τους διατηρούν τα ήθη, τις συνήθειες και την πατροπαράδοτη νοοτροπία τους.

2. Με την ονομασία Ινδιάνοι συνηθίζεται να αποκαλούνται
γενικά οι ιθαγενείς πληθυσμοί της Αμερικής πριν την
ανακάλυψή της από τους Ευρωπαίους στα τέλη του 15ου
αιώνα. Με την ίδια ονομασία αποκαλούνται μέχρι και
σήμερα ορισμένες εθνικές μειονότητες, των οποίων οι
ρίζες προέρχονται από τους ιστορικούς αυτούς λαούς.
Ορισμένοι από αυτούς τους ιθαγενείς διατηρούν μέχρι
σήμερα ένα νομαδικό τρόπο ζωής, ενώ κάποιοι άλλοι
αναζήτησαν μόνιμη διαμονή δημιουργώντας μικρές
κοινότητες και χωριά, ενώ σε κάποιες περιοχές κατάφεραν
να οργανωθούν σε μεγαλύτερες κοινότητες, ακόμα και
πόλεις, με πολιτική οργάνωση.

3. Η ονομασία προέρχεται από την
πεποίθηση του Κολόμβου ότι
έφτασε στην Ινδία, ενώ στην
πραγματικότητα είχε φτάσει στην
Αμερική και ότι οι κάτοικοι που
συνάντησε είναι Ινδοί.

4. Με την εισβολή από την Ευρώπη εξαπλώθηκαν επιδημίες, όπως
η ευλογιά, ο τύφος, η ιλαρά κι η διφθερίτιδα, οι οποίες αφάνισαν
έως και 110 εκατομμύρια ιθαγενών της Αμερικής :
Η ευλογιά: είναι μολυσματική ασθένεια που προσβάλλει
αποκλειστικά τον άνθρωπο και προκαλείται από δυο στελέχη ιών,
είτε τον Variola major ή τον Variola minor.
Παιδί προσβεβλημένο από ευλογιά

5. Με τον ιατρικό όρο τύφος: μπορεί να αναφέρονται σειρά
ασθενειών οι οποίες προκαλούνται από την παρουσία ενός
από τους εξής τύπους βακτηριδίων στον οργανισμό:
Rickettsia typhi ή Rickettsia prowazekii.
Οικογένεια που πάσχει από τύφο.

6. Η Ιλαρά : είναι ιογενής λοίμωξη του αναπνευστικού
συστήματος που προκαλείται από τον παραμυξοϊό του γένους
morbillivirus.
Η διφθερίτιδα: προκαλείται από το βακτήριο Corynebacterium
diphtheriae. Μεταδίδεται με τα σταγονίδια της αναπνοής από ασθενείς,
από φορείς και σπανιότερα με μολυσμένα τρόφιμα ή αντικείμενα.
Ο ιός της ιλαράς
Η διφθερίτιδα προκαλεί
ένα χαρακτηριστικό
πρήξιμο στο λαιμό.

7. ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ :
 Αμπενάκι
 Ανασάζι
 Απάτσι
 Αραπάχο
 Ινουίτ
 Ιροκουά
 Κόκκινο Σύννεφο
 Καθιστός Ταύρος
 Μετί
 Μοϊκανοί
 Νάουα
 Σιου
 Τζερόνιμο
 Τσεγιέν (φυλή)
 Τσερόκι
 Χόπι
 Χιούρον

8. Οι Αμπενάκι, που σημαίνει «λαός της χαραυγής», είναι μια φυλή
ερυθρόδερμων της Αμερικής. Οι Αμπενάκι διέμεναν παραδοσιακά
σε περιοχές κοντά στο Νιου Χάμσαϊρ και το Βερμόντ, αλλά και σε
περιοχές του Κεμπέκ και του δυτικού Μέιν.

9.  Οι Αμπενάκι τάχθηκαν με το μέρος των Γάλλων και αντιμετώπιζαν με αυξανόμενη εχθρότητα τις
καταπατήσεις των περιουσιών τους από τους Άγγλους. Όταν κατελήφθη η μεγαλύτερη πόλη τους,
το Νόριτζβοκ, και σκοτώθηκε ο ιεραπόστολος της φυλής τους, το μεγαλύτερο μέρος της φυλής
μετακινήθηκε προς την επαρχία του Κεμπέκ, όπου είχαν καταφτάσει πριν από αυτούς κι άλλοι
πρόσφυγες από τη Νέα Αγγλία.
 Η ονομασία τους διαφέρει ανάλογα με την περιοχή (π.χ. Abenaquiois, Abakivis, Quabenakionek,
Wabenakies, κλπ.). Περιγράφονται σαν μη κανίβαλοι και γενικά πειθήνιοι, εφευρετικοί, εγκρατείς
στο αλκοόλ και όχι βλάσφημοι.
 Οι Αμπενάκι, αντίθετα με τις υπόλοιπες ανατολικές ινδιάνικες φυλές, δεν είναι αναγνωρισμένη
πολιτειακά φυλή. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο πληθυσμός των Αμπενάκι ξεκίνησε να
τοποθετείται σχετικά νωρίς σε περιοχές υπό περιορισμό, σχεδόν αμέσως μετά τον πόλεμο μεταξύ
Γάλλων και Ινδιάνων, κι έτσι σχεδόν αφομειώθηκαν προτού η κυβέρνηση των Ηνωμένων
Πολιτειών ξεκινήσει τη διαδικασία αναγνώρισης της εξουσίας των ιθαγενών φυλών στις αρχές του
20ού αιώνα.

10. Οι Ανασάζι ήταν μία φυλή Ινδιάνων στη Βόρεια Αμερική (ΝΔ ΗΠΑ), που έχτισαν
ακροπόλεις, φρούρια, δρόμους, αμφιθέατρα και αρδευτικά έργα. Η λέξη Ανασάζι
στην γλώσσα των Ναβάχο σημαίνει "οι αρχαίοι". Σήμερα οι κάτοικοι των περιοχών
των Ανασάζι είναι οι Χόπι, οι οποίοι εθνικά και πολιτιστικά διαφέρουν από τους
υπόλοιπους ινδιάνους. Οι Ανασάζι έκαναν ηλιακές και αστρονομικές παρατηρήσεις
και κατασκεύαζαν πήλινα αγγεία και σκεύη.

11.  Πιο συγκεκριμένα, οι Ανασάζι έχτισαν θέατρα, ακροπόλεις, φρούρια, δρόμους
πολλών χιλιομέτρων, γαιοθερμικές κατοικίες, ναούς, πενταόροφα κτήρια 2000
δωματίων, λαβυρίνθους, επινόησαν κατασκευές άρδευσης, κλπ.
Άγγλοι επιστήμονες απέδειξαν ότι οι 200.000 ξύλινοι δοκοί που
χρησιμοποιήθηκαν σε πολλές κατασκευές, είχαν μεταφερθεί από τα βουνά San
Mateo και Chuska. Μέρη που απέχουν τουλάχιστον 100χλμ από την περιοχή που
ζούσαν. Πώς άραγε τα μετέφεραν όχι με την χρήση έστω μίας στοιχειώδους
τεχνολογίας; (να σημειωθεί πως η συμβατική ιστορία αναφέρει πως οι Ανασάζι
δεν διέθεταν ούτε άλογα, ούτε κάρα).

12. Η συμβατική ιστορία θέλει τους Έλληνες
«εγκλωβισμένους» στα στενά όρια του
ελλαδικού χώρου και προσπαθεί με κάθε τρόπο
να μας απομακρύνει από την μία και μοναδική
αλήθεια, που αφορά την πανάρχαια παγκόσμια
επιρροή των Ελλήνων, οι οποίοι ταξίδευαν
συνεχώς μεταδίδοντας τα στοιχεία της
κουλτούρας και του πολιτισμού τους με
αποτέλεσμα κάποια από αυτά να υπάρχουν
ατόφια ως σήμερα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι
Ανασάζι (=αρχαίοι άνθρωποι) και οι
«διάδοχοί» τους, οι Χόπι (Hopituh Sinom: ο
λαός των Χόπι), λευκές φυλές Ινδιάνων της
βορείου Αμερικής.

13.  Η ύπαρξή τους αποτελεί ως σήμερα έναν «γόρδιο δεσμό» για την
συμβατική ιστορία. Ένα είναι σίγουρο: Ότι διέφεραν κατά πολύ από τους
υπολοίπους Ινδιάνους.
 Ζούσαν ανατολικά του Ρίο Γκράντε και η έκταση που καταλάμβαναν είναι μεγαλύτερη
της Καλιφόρνιας. Η επίσημη ιστορία χρονολογεί την εμφάνισή τους το 100π.Χ. Ωστόσο
μία μερίδα αρχαιολόγων αντιτάσσει το 6.000π.Χ.
 Οι αρχαίοι Έλληνες, όπως έχουμε επισημάνει σε πολλά άρθρα μας, όχι μόνο γνώριζαν
την ύπαρξη της Αμερικής αλλά είχαν δημιουργήσει σε αυτήν πλειάδα αποικιών,
σύμφωνα και με μεγάλο αριθμό αρχαίων ελληνικών πηγών και όχι μόνο…

14.  Έτσι στην Πέντρα Πιντάδα (ζωγραφιστή πέτρα)
βρέθηκαν ελληνικά γράμματα και σχέδια με τόξα,
σταυρούς, άμαξες, κυκλικούς χορούς, κλπ, των
οποίων η τεχνοτροπία θυμίζει την αντίστοιχη των
Ελλήνων το 3.000π.Χ.
Επίσης, άξιος αναφοράς και προβληματισμού είναι
ο οικολογικός γεωθερμικός τρόπος συνολικής
δόμησης που απαντά και στα ανάκτορα της Κνωσού
στην Κρήτη.
 Περί το 1500μ.Χ Οι Ανασάζι εξαφανίστηκαν
«μυστηριωδώς». Τυχαία η χρονική σύμπτωση της
εξαφάνισής τους με την έλευση των εποίκων από
την Δυτική Ευρώπη, οι οποίοι κατέσφαξαν τους
Ινδιάνους της περιοχής; Σήμερα στην εν λόγω
περιοχή κατοικούν οι Χόπι. Μητριαρχική φυλή που
ασχολείται κυρίως με την καλλιέργεια.

15. Οι Απάτσι (Apache), είναι νομαδική φυλή ινδιάνων που αποτελείται
κυρίως από Αμερικανούς πρόσφυγες και βρίσκονται στην Νότια πλευρά
της Αμερικής (στις πολιτείες της Αριζόνας, Καλιφόρνιας, του Νέου
Μεξικού, του Τέξας, της Οκλαχόμα, και της Νεβάδας. Αυτή η φυλή
επικοινωνεί κυρίως με την γλώσσα των Ατσαμπατσκαν (η αλλιώς
Απάτσιαν).

16.  Οι Απάτσι σήμερα, έχουν μεταφερθεί σε περιοχές που μιλούν την γλώσσα που μιλούν και οι ίδιοι οι
Απάτσι. Δηλαδή οι Τζικαρέλα και οι Μεσαλέρο πήγαν στο Νέο Μεξικό, οι Τσιρικάκουα στην Αριζόνα
και στο Νέο Μεξικό, οι Γουέστερν Απάτσι και οι Λίπαν Απάτσι στο Τέξας, και οι Πλέινς Απάτσι στην
Οκλαχόμα. Κατά το παρελθόν αλλά ακόμη και σήμερα υπάρχουν και άλλες φυλές Απάτσι, μόνο που δεν
έχουν αναπτύξει την δημοφιλία τους στις σημερινές εποχές.
 Οι Γουέστερν Απάτσι σήμερα επίσης είναι η μοναδική φυλή που παρέμεινε στην πολιτεία της Αριζόνα ,
πολιτεία που κατοικούσαν πολλοί Απάτσι από την ημέρα που άρχισε να υφίσταται η φυλή. Οι τοποθεσίες
τους είναι το Σαν Κάρλος, το Γαβαπάι, το Τόντο και το Φόρτ ΜακΝτόουελ.
 Οι Τσιρικάουα είχαν χωριστεί σε δύο ομάδες από την στιγμή
 που είχαν συλληφθεί πολλοί αιχμάλωτοι από τη φυλή τους,
 σε πολέμους που συμμετείχαν. Η μία ομάδα μεταφέρθηκε
 στο Μεσαλέρο και καλύπτει σχεδόν τη μισή έκταση
 κατοίκων της πολιτείας του Νέου Μεξικού. Η άλλη ομάδα
 των Τσιρικάουα, που είναι ελάχιστοι,
 μεταφέρθηκε στην Οκλαχόμα.

17.  Ο πολιτισμός τους είναι ελάχιστα αναπτυσσόμενος και η κάθε
φυλή Απάτσι επικοινωνεί ελάχιστα με άλλες φυλές Απάτσι. Ολες
οι φυλές επικοινωνούν σε επτά διαφορετικές γλώσσες και αυτές
είναι οι: Ναβάχο, Γουέστερν Απάτσι, Τσιρικάουα, Μεσαλέρο,
Τζικαρίλα, Λίπαν και Πλεινς Απάτσι (καλύτερα γνωστή και ως
Κιόουα-Απάτσι). Τα περισσότερα μέλη Απάτσι βρίσκονται
σήμερα στην Οκλαχόμα, στο Τέξας και στο Νέο Μεξικό.
 Τον 21ο αιώνα οι Απάτσι μεταφέρθηκαν στις αστικές περιοχές
των πολιτειών που αναφέρεται παραπάνω και κυρίως στις
πρωτεύουσες των πολιτειών.
 Οι φυλές των Απάτσι κατά το παρελθόν
 αποτελούσαν την ισχυρότερη ινδιάνικη
 φυλή στην Αμερική και οι εχθροί που
τους εμπόδιζαν ήταν οι Ισπανοί αλλά και
 Μεξικανοί για αιώνες.

18. Οι Αραπάχο είναι ινδιάνικη φυλή η οποία ιστορικά κατοικούσε στο ανατολικό Γουαϊόμινγκ και το
Κολοράντο των ΗΠΑ στις λεγόμενες Μεγάλες Πεδιάδες. Οι πρώτοι εξερευνητές και έμποροι της περιοχής
αναφέρουν την ύπαρξη Ινδιάνων που ίσως αποτελούσαν παρακλάδια της φυλής των Αραπάχο σε τμήματα της
Ντακότα και της Μοντάνα στις αρχές του 1700. Οι Αραπάχο ήταν μέρος της κλασσικής κουλτούρας των
Μεγάλων Πεδιάδων, ζώντας στα λεγόμενα "τίπι" και κυνηγώντας βίσονες με τα άλογά τους. Σε αντίθεση με
άλλες φυλές που μετανάστευσαν στις Μεγάλες Πεδιάδες πιο πρόσφατα, οι Αραπάχο δεν ασχολήθηκαν
παραδοσιακά με την καλλιέργεια. Ο τρόπος ζωής τους ανταποκρινόταν πολύ με τον τρόπο ζωής των
συμμάχων τους, όπως τους Τσεγιέν και τους Σιου, με τους οποίους διατηρούσαν πιο χαλαρές σχέσεις, αλλά
και με αυτόν των παραδοσιακών εχθρών τους, όπως τους Κρόου, τους Κιόβα και τους Κομάντσι.

19.  Ινουίτ είναι το όνομα των Εσκιμώων της Αλάσκας, της Γροιλανδίας και του Καναδά.
Στη γλώσσα τους η λέξη Ινουίτ (Inuit) σημαίνει «άνθρωποι» (πληθ. του inuk
«άνθρωπος»), ενώ η λέξη Εσκιμώος αποτελεί μεταφορά του γαλλικού esquimaux, λέξη
αλεουτικής αρχής (eskimants = «τρώει ωμά», από το eski = «ωμός» + mants = «τρώει»).
Είναι απόγονοι της νομαδικής φυλής των Τούλε (Thule), που εμφανίστηκαν στην
Αλάσκα το 1000 μ.Χ. και μετακινήθηκαν στη δυτική Γροιλανδία μετά από τρεις αιώνες
(1300 μ.Χ.) και λίγο αργότερα, το 1400 μ.Χ. στην ανατολική.
Γυναίκα Ινουίτ (1907) Άνδρας Ινουίτ (1906)

20.  Καταφέραν να επιζήσουν σε δύσκολες κλιματολογικές συνθήκες
διαμένοντας σε ιγκλού και κυνηγώντας κυρίως φώκιες και φάλαινες, που
τους εξασφάλιζαν τροφή και ένδυση. Μετακινούνταν με έλκηθρα, τα οποία
έσερναν σκυλιά. Ακόμη και σήμερα ακολουθούν τον ίδιο πατροπαράδοτο
τρόπο ζωής χρησιμοποιώντας όμως ενίοτε και τζιπ -όταν αυτό το επιτρέπει
το πάχος των πάγων- και κατοικώντας σε χτισμένα σπίτια.
Εσωτερικό
ιγκλού
στις αρχές
του 20ου αι.

21. Κυνήγι φώκιας στο τέλος του 20ου αι.
Κυνηγοί θαλασσίων ίππων(1999)

22.  Οι Ινουίτ ζουν στην Αλάσκα, στον βόρειο Καναδά και στη Γροιλανδία, κοντά και γύρω από τον
Αρκτικό κύκλο. Έχουν προσαρμοστεί τέλεια στις παγωμένες περιοχές που ζουν εδώ και χιλιάδες
χρόνια. Ο παραδοσιακός τρόπος ζωής τους φάνηκε να κινδυνεύει από την διείσδυση μοντέρνων
ιδεών και μοντέρνας τεχνολογίας. Οι Ινουίτ κατάφεραν τα τελευταία χρόνια να αναβιώσουν τον
πατροπαράδοτο τρόπο ζωής των προγόνων τους και να τον προσαρμόσουν στον μοντέρνο. Στις
περιοχές που ζουν τα φυτά είναι λιγοστά. Έτσι οι Ινουίτ είναι αποκλειστικά κυνηγοί και ψαράδες.
Κυνηγούν ταράνδους, φώκιες, θαλάσσιους ελέφαντες, πολικές αρκούδες, πουλιά κ.ά.

23.  Ψαρεύουν διάφορα ψάρια αλλά και φάλαινες. Ένα είδος φάλαινας είναι εξαιρετικά
πολύτιμο για αυτούς διότι το δέρμα της, που είναι μαλακό, τους προσφέρει όχι μόνο
τροφή αλλά και όλη τη βιταμίνη C που χρειάζονται για επιβίωση. Δεν πετάνε τίποτα από
ένα ζώο που σκότωσαν. Οι πιο γνωστές επινοήσεις τους είναι τα ιγκλού και τα έλκηθρα
που σέρνουν ομάδες σκύλων. Οι Ινουίτ πιστεύουν πως κάθε τι έχει ψυχή: άνθρωποι,
ζώα, φυτά, οι δυνάμεις της φύσης, η θάλασσα, ο άνεμος κλπ. Πιστεύουν ακόμα πως όλα
είναι συνδεδεμένα, όλες οι ψυχές μεταξύ τους. Έχουν Σαμάνους (σοφούς μάγους-
γιατρούς) που, όπως πιστεύουν οι Ινουίτ, μπορούν να θεραπεύσουν κάθε σωματικό ή
ψυχικό πρόβλημα, να προβλέψουν τον καιρό, να συμβουλέψουν και να καθοδηγήσουν.

24. Το όνομα Ιροκουά, αναφέρεται και ως Ιροκέζοι, δόθηκε σε ένα σύνολο φυλών ιθαγενών
Αμερικανών, μελών μιας συνομοσπονδίας (Ένωση των πέντε, και αργότερα των έξι
Εθνών). Σήμερα τα μέλη των φυλών αυτών (περ. 50.000) βρίσκονται διασκορπισμένα
ανάμεσα στον Καναδά (Οντάριο, Κεμπέκ) και τις Ηνωμένες Πολιτείες (Πολιτεία της
Νέας Υόρκης, Ουισκόνσιν, Οκλαχόμα). Η ονομασία Ιροκουά, προέρχεται από τη λέξη
αλγκονγκίν που σημαίνει «τα ερπετά». Οι ίδιοι έχουν αμφισβητήσει τη χρήση αυτού του
όρου. Ως συλλογικό αυτοπροσδιορισμό χρησιμοποιούν έναν όρο που παραπέμπει στην
κοινωνική τους οργάνωση που σημαίνει «το μεγάλο σπίτι».

25. Το Κόκκινο Σύννεφο (λακότα: Μαχπίια Λούτα Maȟpíya
Lúta, αγγλικά: Red Cloud Ρεντ Κλάουντ), (1822 – 10
Δεκεμβρίου 1909) υπήρξε πολέμαρχος και φύλαρχος των
Ογκλαλά Λακότα, φυλής των Σιού, ιθαγενών της Βόρειας
Αμερικής. Ήταν από τους πιο ικανούς ιθαγενείς ηγέτες
αντιπάλους του στρατού των Η.Π.Α., ενώ ηγήθηκε
εκστρατείας το 1866–1868, για τον έλεγχο του
βορειοανατολικού Ουαϊόμινγκ και της νότιας Μοντάνα.
Μετά την υπογραφή συνθήκης ειρήνης το 1868,
αγωνίσθηκε με ειρηνικά μέσα για τη βελτίωση των
συνθηκών ζωής της φυλής του, ενώ κατά το 1876-77 δεν
συμμετείχε με τους υπόλοιπους φυλάρχους των Λακότα,
όπως τον Καθιστό Ταύρο και Τρελό Άλογο, στον πόλεμο
κατά του στρατού των Η.Π.Α..
Το Κόκκινο Σύννεφο
με ενδυμασία φυλάρχου

26.  Ο Καθιστός Ταύρος (Λακότα: Tatanka-Iyotanka, περ. 1831 - 15 Δεκεμβρίου
1890) υπήρξε ιερός αρχηγός της φυλής Χουνκάπα Λακότα των Σιού στην Βόρεια
Αμερική. Είναι γνωστός στην ιστορία των ιθαγενών και των Ηνωμένων
Πολιτειών καθώς κατάφερε να ενώσει όλους τους Σιού και να οργανώσει την
αντίσταση, από το 1874, κατά των δυνάμεων των Ηνωμένων Πολιτειών που
μεθόδευαν την εκμετάλλευση της γης στην οποία ήταν εγκατεστημένοι.
 Διακρίθηκε στην Μάχη του Λιτλ Μπίγκχορν, στις 25 Ιουνίου 1876, όπου
ιθαγενείς ομάδες υπό την ηγεσία του ίδιου, μαζί με τον φύλαρχο Τρελό Άλογο,
αποδεκάτισαν σύνταγμα αμερικανικού ιππικού, υπό τον στρατηγό Τζωρτζ
Άρμστρονγκ Κάστερ. Αναφέρεται, ότι ο Καθιστός Ταύρος είχε προβλέψει αυτή
την επιτυχία καθώς είχε δει σχετικό όραμα πριν από την έναρξη της μάχης.

27.  Αμέσως μετά την μάχη αναγκάστηκε να καταφύγει στον
Καναδά, μαζί με αριθμό ατόμων της φυλής του. Το 1881
επέστρεψε στις ΗΠΑ, όπου και ζούσε ειρηνικά σε
καταυλισμό ιθαγενών στην Ντακότα. Το 1890
διατάχθηκε η σύλληψή του με τον φόβο ότι ίσως
οργανώσει νέο κύμα αντίστασης κατά των αμερικανικών
αρχών, καθώς είχε μεγάλη απήχηση στις φυλές των Σιού.
Κατά τη διαδικασία της σύλληψής του, προκλήθηκε
ένοπλη συμπλοκή στην οποία βρήκε τον θάνατο.
Γέννηση
1831
Μέγας Ποταμός
Θάνατος
15 Δεκεμβρίου 1890
Μέγας Ποταμός
Υπηκοότητα Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Τέκνα Άνι Όακλεϊ
Υπογραφή
Καθιστός
Ταύρος

28. Οι Μετί (Métis) είναι φυλή μιγάδων της Βορείου Αμερικής που προέκυψε από την
επιμειξία ευρωπαίων εποίκων, κυρίως Γάλλων, με αυτόχθονες Ινδιάνους. Οι περισσότεροι
Μετί κατοικούν στον Καναδά, όπου και αναγνωρίζονται ως μία από τις τρεις κύριες
κατηγορίες αυτοχθόνων της χώρας. (Οι άλλες δύο κατηγορίες είναι τα ινδιάνικα «Πρώτα
Έθνη» και οι Ινουίτ, που παλαιότερα αποκαλούνταν Εσκιμώοι.).
(Ο ηγέτης των Μετί Λουί Ριέλ, όρθιος στο μέσο, απολογείται κατά την διάρκεια της δίκης
που θα καταλήξει με την θανατική καταδίκη του (Ρεγκίνα, Σασκάτσουαν, 1885).

29.  Η ιστορία των Μετί αρχίζει στα μέσα του 17ου αι., όταν κυνηγοί γαλλικής
καταγωγής άρχισαν να εξερευνούν τον κεντρικό και δυτικό Καναδά προς
αναζήτηση θηραμάτων. Επειδή αυτοί οι κυνηγοί ζούσαν μακριά από τους
λιγοστούς τότε οικισμούς ευρωπαίων εποίκων, άρχισαν να παίρνουν για συζύγους
αυτόχθονες γυναίκες από τις φυλές Κρι, Οτζίμπουα, Σωλτώ και Μενομίνι.
Αργότερα, βρετανοί έποικοι — κυρίως Σκωτσέζοι — συνέχισαν τους μεικτούς
γάμους με αυτόχθονες γυναίκες, αλλά σε μικρότερη έκταση. Έτσι προέκυψε η
φυλή των μιγάδων Μετί, οι οποίοι συνέχισαν να ζουν, όπως και οι γνήσιοι
αυτόχθονες, από το κυνήγι και το εμπόριο γούνας.
 Η γλώσσα που μιλούσαν οι Μετί, η Μιτσίφ (Michif ή Mitchif: παραφθορά της
λέξης Métis), ήταν ένα αμάλγαμα τοπικών γλωσσών των αυτοχθόνων με τα
αγγλικά και κύρια βάση τα γαλλικά. Το θρήσκευμα των Μετί ήταν ο
καθολικισμός.

30.  Σήμερα, οι Μετί είναι διάσπαρτοι στον κεντρικό και δυτικό Καναδά, ενώ ένα μικρό ποσοστό από αυτούς
κατοικεί στις βόρειες Ηνωμένες Πολιτείες, όπως π.χ. στην Βόρεια Ντακότα και στην Μοντάνα. Ο
πληθυσμός τους εκτιμάται από 300.000 έως 700.000 άτομα. Σύμφωνα με τα στοιχεία της απογραφής του
2001, στον Καναδά κατοικούν 292.300 Μετί, αριθμός που αντιστοιχεί στο 1,0% του πληθυσμού της χώρας.
Οι περισσότεροι Μετί κατοικούν στην Αλμπέρτα (66.000), στην Μανιτόμπα (57.000) και στο Οντάριο
(48.000).
 Οι Μετί είναι καθολικοί στο θρήσκευμα, αλλά μόνον περίπου 1.000 άτομα της φυλής εξακολουθούν να
μιλούν την παραδοσιακή τους γλώσσα Μιτσίφ, που είναι κατά βάση γαλλική. Σήμερα η μεγάλη
πλειονότητα των Μετί μιλά κυρίως τα αγγλικά. Πάντως, τα τελευταία χρόνια γίνεται μια συστηματική
προσπάθεια για την διάσωση της παράδοσης και της γλώσσας των Μετί.
 Το καναδικό Σύνταγμα του 1982 αναγνωρίζει τους Μετί ως «αυτόχθονο λαό» της χώρας, γεγονός που τους
επιτρέπει να έχουν ορισμένα προνόμια όσον αφορά τα δικαιώματα στο κυνήγι, στην εκμετάλλευση
φυσικών πόρων, κ.λπ. στις περιοχές όπου κατοικούν. Από το 1983, οι Μετί έχουν το δικό του Εθνικό
Συμβούλιο (Métis National Council), μια ιδιότυπη κυβέρνηση που διαχειρίζεται θέματα που αφορούν την
φυλή των Μετί.

31. Άγαλμα του Λουί Ριέλ, ηγέτη των Μετί κατά τον 19ο αι., εμπρός από το Επαρχιακό
Κοινοβούλιο της Μανιτόμπας στην Γουίνιπεγκ· έργο του Μιγκέλ Ζουαγιάλ (Miguel
Joyal). Ο Ριέλ είχε εκλεγεί τρεις φορές βουλευτής στο Κοινοβούλιο του Καναδά, αλλά
δεν κατέλαβε ποτέ την βουλευτική του θέση, επειδή ζούσε ως φυγόδικος στις ΗΠΑ.

32. Οι Μοϊκανοί, όπου το αγγλοσαξονικό βιβλίο <Ο τελευταίος των Μοϊκανών> μας λέει
ότι εξοντωθήκαν μέχρι τον τελευταίο λέει ψέματα. Οι Μοϊκανοί ήταν σύμμαχοι των
Εγγλέζων στον πόλεμο που έκαναν με τους Γάλλους για την αποικιοποίηση των
ΗΠΑ. Σήμερα ζουν 600 από αυτούς σε καταυλισμούς-στρατόπεδα συγκεντρώσεως,
ακλουθώντας τη μοίρα των υπόλοιπων Ινδιάνων.

33.  Οι Νάουα είναι μια ιθαγενής φυλή του Μεξικού. Μιλούν τη Νάουατλ γλώσσα, η οποία ανήκει στις
Ουτοαζτεκικές γλώσσες. Η Νάουατλ αποτελείται από πολλές μικρότερες διαλέκτους, που έχουν
αρκετές διαφορές μεταξύ τους.
 Οι Νάουα φαίνεται ότι προέρχονται από τη νοτιοδυτική περιοχή των σημερινών Ηνωμένων
Πολιτειών και θα πρέπει να μετανάστευσαν στο κεντρικό Μεξικό γύρω στο 2.000 π.Χ. Εκεί
εγκαταστάθηκαν και επεκτάθηκαν στην ευρύτερη περιοχή κι έτσι έγιναν ο κυρίαρχος λαός στο
κεντρικό Μεξικό. Ορισμένοι πολιτισμοί της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής φαίνεται να
προήλθαν από πληθυσμούς Νάουα, όπως οι Αζτέκοι, για παράδειγμα, ενώ θεωρείται ότι φυλές
Νάουα υφίσταντο στην αρχαία πόλη της Τεοτιουακάν.

34. Ως Σιού (Sioux) αναφέρονται ομάδες ιθαγενών (Ινδιάνων) της Βόρειας
Αμερικής που μιλούν την ομώνυμη διάλεκτο.
Οι Σιού διακρίνονται σε τρεις κύριες ομάδες τους:
Ντακότα (φυλή Ινδιάνων ΗΠΑ) (Dakota) ή Σαντέ (Santee)
Γιάνκτον και Γιανκτονάι (Yankton, Yanktonai) ή Νακότα, και
Τέτον-Βάν (Teton-Wan) ή Λακότα.

35.  Οι όροι "ντακότα", "νακότα" και "λακότα"
σημαίνουν "φίλοι" στη διάλεκτο των τριών
ομάδων. Οι Σιού παραδοσιακά επιδίδονταν
στο κυνήγι του βουβάλου και κατασκεύαζαν
τις χαρακτηριστικές κωνικές σκηνές τίπι.
Τον χειμώνα ζούσαν σε μικρές ομάδες. Το
καλοκαίρι ήταν η περίοδος που οι ομάδες
συγκεντρώνονταν με αφορμή λ.χ. το χορό
του ήλιου και οργάνωναν πολεμικές
επιδρομές εναντίον γειτονικών φυλών.
 Ήταν άριστοι ιππείς, φημισμένοι επειδή
χρησιμοποιούσαν τόξα και πιστόλια με
ακρίβεια ενώ κάλπαζαν. Τα άλογα
θεωρούνταν μεγάλης αξίας και για αυτό
κάποιοι πολεμιστές κατείχαν εκατοντάδες.
Δεν χρησιμοποιούνταν μόνο στον πολέμο
αλλά και ως μέσα ανταλλαγής.

36.  Οι Αμερικανοί άποικοι άρχισαν να καταλαμβάνουν με ιδιαίτερα εντατικό τρόπο τη
γη των Σιού από τη δεκαετία του 1840. Οι Σιού επιχείρησαν να διαπραγματευτούν,
και αφού οι διαπραγματεύσεις δεν έφεραν αποτελέσματα, κήρυξαν τον ξεσηκωμό
εναντίον των αποικιοκρατών. Μεταξύ 1862-1890 καταγράφονται η εξέγερση των
Σαντέ το 1862, ο πόλεμος που διεξήγαγε ο αρχηγός Makhpiya-luta (Κόκκινο
Σύννεφο) μεταξύ 1865-67 που ανάγκασε τις Ηνωμένες Πολιτείες να υπογράψουν τη
συνθήκη του οχυρού Laramie (1868), και τέλος η μεγάλη εξέγερση που διηύθυναν οι
αρχηγοί Tatanka Yotanka (Καθιστός Ταύρος) και Tashunca-Uitco (Τρελό Άλογο),
που τερματίστηκε με αιματηρό τρόπο το 1890 (σφαγή στην περιοχή Wounded
Knee).
 Οι Σιού μετακινήθηκαν από τα Βόρεια στα Νότια στην περιοχή της Ντακότα, όπου
κατοικούν και σήμερα εκτρέφοντας βούβαλους. Κατοικούν επίσης στις περιοχές της
Μινεσσότα και Νεμπράσκα στις Η.Π.Α. και στις περιοχές Αλμπέρτα, Σασκατσουάν
και Μανιτόμπα στον Καναδά. Σήμερα αριθμούν πάνω από 150.000 άτομα.

37. Ο Τζερόνιμο ήταν διάσημος Ινδιάνος πολεμιστής που πολέμησε εναντίον του
Μεξικού και των ΗΠΑ για την επέκταση των εδαφών των ινδιάνων Απάτσι κατά την
διάρκεια των Πολέμων των Απάτσι. "Geronimo" ήταν το όνομα που δόθηκε σ
'αυτόν κατά τη διάρκεια μιας μάχης με στρατιώτες του Μεξικού. Chiricahua Το
όνομά του συχνά αποδίδεται ως Goyathlay ή Goyahkla στα αγγλικά.
Γέννηση
16 Ιουνίου 1829
Ποταμός Γκίλα, Αριζόνα,
ΗΠΑ
Θάνατος
17 Φεβρουαρίου 1909
(79 ετών)
Φορτ Σιλ, Οκλαχόμα,
ΗΠΑ
Αιτία θανάτου Πνευμονία
Εθνικότητα Τσιρικάουα Απάτσι
Υπηκοότητα
Ηνωμένες Πολιτείες
Αμερικής και Μεξικό
Γνωστός για
Διάσημος πολεμιστής
Απάτσι.

38.  Οι Τσερόκι (Cherokee) είναι φυλή ιθαγενών της Αμερικής, που είναι εγκατεστημένοι στις
νοτιοανατολικές Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.
 Από τον 19ο αιώνα λόγω της επαφής τους με τους λευκούς αποίκους από την Ευρώπη,
ενσωμάτωσαν πολλά πολιτισμικά και τεχνολογικά στοιχεία από αυτούς στην
καθημερηνότητά τους. Σύμφωνα με την επίσημη απογραφή των ΗΠΑ το 2000 αριθμούσαν
300.000.
 Μιλάνε τη γλώσσα Iroquoian. Το 19ο αιώνα, ιστορικοί και εθνογράφοι κατέγραψαν την
λεκτική παράδοση της φυλής που μιλούσε για την προέλευση τους από την περιοχή των
Μεγάλων λιμνών,οπού εκεί υπήρχαν και άλλοι που μιλούσαν τη γλώσσα Iroquoian. . Οι
Τσερόκι ήταν μια από τις πρώτες, αν όχι η πρώτη,εθνική ομάδα πού απέκτησαν τον τίτλο
του Αμερικανού πολίτη. Το άρθρο 8 της συνθήκης του 1817 με τους Τσερόκι έγραφε οτι οι
Τσερόκι μπορεί να επιθυμούν να γίνουν Αμερικανοί πολίτες .Σύμφωνα με την καταμέτρηση
πληθυσμού των Η.Π.Α. του 2010 το έθνος των Τσερόκι αριθμεί πάνω από 314.000 κατοίκους
,η μεγαλύτερη από τις 566 ομοσπονδιακά αναγνωρισμένες φυλές Αμερικανών ιθαγενών των
Ηνωμένων πολιτειών.

39.  Μιλάνε τη γλώσσα Iroquoian. Το 19ο αιώνα, ιστορικοί και εθνογράφοι κατέγραψαν την
λεκτική παράδοση της φυλής που μιλούσε για την προέλευση τους από την περιοχή των
Μεγάλων λιμνών,οπού εκεί υπήρχαν και άλλοι που μιλούσαν τη γλώσσα Iroquoian. . Οι
Τσερόκι ήταν μια από τις πρώτες, αν όχι η πρώτη,εθνική ομάδα πού απέκτησαν τον τίτλο
του Αμερικανού πολίτη. Το άρθρο 8 της συνθήκης του 1817 με τους Τσερόκι έγραφε οτι οι
Τσερόκι μπορεί να επιθυμούν να γίνουν Αμερικανοί πολίτες .Σύμφωνα με την
καταμέτρηση πληθυσμού των Η.Π.Α. του 2010 το έθνος των Τσερόκι αριθμεί πάνω από
314.000 κατοίκους ,η μεγαλύτερη από τις 566 ομοσπονδιακά αναγνωρισμένες φυλές
Αμερικανών ιθαγενών των Ηνωμένων πολιτειών.

41. Υπάρχουν δύο κύριες θεωρίες όσον
αφορά την προέλευση των Τσερόκι. Η
μια θεωρία λέει πως οι Τσερόκι, ένας
λαός που ομιλεί τη γλώσσα Iroquoian,
είναι κάτοικοι των νότιων
Αππαλαχείων, που πιθανώς κατά την
ύστερη προϊστορία μετανάστευσαν
εκεί από τις Βόρειες περιοχές, τις
παραδοσιακές περιοχές των
Haudenosaunee καθώς και άλλων
λαών που μιλούν τη γλώσσα
Iroquoian. Μια άλλη θεωρία λέει πως
οι Τσερόκι κατοικούσαν στα
Νοτιοανατολικά για χιλιάδες χρόνια.

42. Οι Χόπι είναι μια φυλή ιθαγενών της Αμερικής που ζουν κυρίως σε μια δημόσια έκταση
που τους έχει παραχωρηθεί στη βορειοανατολική Αριζόνα. Η έκταση αυτή
περιβάλλεται από την περιοχή των Ναβάχο. Ορισμένοι Χόπι ζουν σε ανάλογη έκταση
στον ποταμό Κολοράντο.
Γυναίκα της φυλής Χόπι φτιάχνει τα
μαλλιά μιας ανύπαντρης κοπέλας.

43.  Η αντίληψη των Χόπι είναι βαθιά ριζωμένη στους κανόνες ηθικής, τη θρησκεία
και την πνευματικότητα της φυλής. Η αντίληψη αυτή αντικατοπτρίζει μια γενική
ευλάβεια και σεβασμό για όλα τα πράγματα, καθώς και την ειρηνική συμβίωση
μαζί τους.
 Οι Χόπι είναι οργανωμένοι σε μητριαρχικές φυλές. Όταν ένας άντρας
παντρεύεται, τα παιδιά από τη σχέση αυτή ανήκουν στη φυλή της συζύγου του.
Μια από τις εξέχουσες φυλές των Χόπι είναι η Φυλή της Αρκούδας.
 Σε σύγκριση με τις περισσότερες φυλές ερυθρόδερμων της Αμερικής, οι Χόπι
διατηρούν και συνεχίζουν τις παραδόσεις του πολιτισμού τους, αν και σίγουρα
επηρεάζονται από το σύγχρονο πολιτισμό. Μετά τον ηλεκτρισμό και τα
μεταφορικά μέσα που ξεκίνησαν να χρησιμοποιούν, οι Χόπι μετεξελίσσονται μέσα
στη σύγχρονη κοινωνία, καθώς πολλοί από αυτούς αναζητούν εξωτερικά
επαγγέλματα ή κερδίζουν χρήματα από το εμπόριο αντικειμένων λαϊκής τέχνης,
όπως χαρακτικά, πήλινα αγγεία και αργυρά σκεύη.

44. Οι Χιούρον (στα αγγλικά Huron ή Wyandot) ήταν φυλή Ινδιάνων της Βόρειας Αμερικής. Το όνομα
Χιουρόν χρησιμοποιήθηκε πρώτη φορά για τους Ινδιάνους της φυλής αυτής, γύρω στα 1600. Εκείνη
την εποχή, οι Ινδιάνοι αυτοί έφτασαν στο γαλλικό εμπορικό κέντρο του ποταμού Αγίου Λαυρεντίου
και αντάλλαξαν τα γουναρικά τους με τις γυαλιστερές χάντρες και τα μυτερά μαχαίρια που έφεραν οι
άποικοι από τη Γαλλία. Τη λέξη αυτή την χρησιμοποιούσαν οι Γάλλοι από το 1385, όταν ήθελαν να
μιλήσουν για ένα πρόσωπο ανυπόληπτο. "Υρόν" ήταν ένα επίθετο που δεν προσέδιδε καμιά καλή
ιδιότητα σε κείνον που το άκουγε. Φαίνεται πως κάποιος Γάλλος στρατιώτης το χρησιμοποίησε για
πρώτη φορά ώστε να χαρακτηρίσει αυτή τη φυλή ιθαγενών, που ήθελε η πατρίδα του να
υποδουλώσει, και που κατοικούσε άλλοτε ανάμεσα στη λίμνη Χιούρον και στη λίμνη Οντάριο.

45.  Οι Χιούρον ήταν άγριοι πολεμιστές και
άνοιξαν πόλεμο με τους ισχυρούς Ιροκουά.
Πολύ νωρίς, από το 1615 ο Σαμουέλ ντε
Σαμπλαίν έγραψε μία πραγματεία για τον
πόλεμο αυτό, ανάμεσα στις φυλές των
Ινδιάνων. Όσοι αιχμάλωτοι και από τις δύο
φυλές συλλαμβάνονταν, έχαναν τη ζωή τους.
Πίστευαν πως ο υπερφυσικός βοηθός του
αιχμαλώτου είχε εξοντωθεί ή είχε υποταχθεί
στον υπερφυσικό βοηθό εκείνου που τον
αιχμαλώτιζε. Ο πολεμιστής Χιούρον που
βασάνιζε τον αιχμάλωτό του, δεν το έκανε από
εκδίκηση, αλλά για να διευκολύνει το θύμα
του να δείξει τη γενναιότητά του.

46.  Κάθε αιχμάλωτο τον
θεωρούσαν ιδιοκτησία
εκείνου που έβαζε πρώτος
επάνω του τα χέρια και ο
χαρακτήρας του
αιχμαλωτίζοντος ήταν
αποφασιστικός παράγοντας
για την αντίσταση του
θύματος. Όταν δύο ή
περισσότεροι Χιούρον
αιχμαλώτιζαν κάποιον, τον
κρατούσαν μερικές φορές
όλοι μαζί σκλάβο τους.

47.  Όταν έφταναν σ' ένα χωριό οι αιχμάλωτοι που πιάνονταν στις συγκρούσεις, οι
Χιούρον έστηναν χορό. Πολύ συχνά οι αιχμάλωτοι ήταν λευκοί άποικοι καθώς και
μέλη από τη φυλή των Ιροκουά. Τους έβαζαν οι πολεμιστές Χιούρον στη μέση, και
αυτοί χόρευαν τριγύρω τους κυκλικά. Μερικές φορές τούς ανάγκαζαν και χορεύουν
κι αυτοί. Μερικοί υποβάλλονταν σε ανατριχιαστικά βασανιστήρια, προτού καούν
στην πυρά.

48.  Η αρχή και το τέλος των Χιούρον, ανάγεται στην έχθρα τους με τους Ιροκουά. Οι άγριοι
Ιροκουά αντελήφθησαν την υπεροχή του πυροβόλου έναντι του τόξου και του βέλους, και
διαπραγματεύτηκαν με τους Ολλανδούς, για να αυξήσουν τον εξοπλισμό τους.
 Το 1648 οι Ιροκουά επέδραμαν στον τόπο των Χιούρον. Κατά το 1650, η συνομοσπονδία των
Χιούρον καταστράφηκε και τα σκόρπια υπολείμματα της φυλής βρήκαν καταφύγιο κοντά
στους Ινδιάνους Έρι, που ήταν κι αυτοί θύματα των ανώτερων όπλων.
 Οι Ινδιάνοι Έρι ξεχώριζαν για την ικανότητά τους στο τόξο και στο βέλος. Συμπάθησαν τη
δυστυχία των Χιούρον και βρήκαν τους Ιροκουά επικίνδυνους γείτονες. Έτσι, οι Ιροκουά
χτύπησαν τη φυλή των Έρι μαζί με τα απομεινάρια των Χιούρον. Και πάλι τα ανώτερα όπλα
θριάμβευσαν. Λέγεται πως ένας Έρι μπορούσε να ρίξει 9 βέλη για όση ώρα χρειαζόταν ένας
Ιροκουά πολεμιστής να πυροβολήσει μία φορά με το ολλανδέζικο αρκεβούζιο (ένα είδος
τουφεκιού, που προηγήθηκε από το μουσκέτο και χρησιμοποιήθηκε τον 15ο και 16ο αιώνα).
Όλη όμως η δυνατότητα που είχαν στο τόξο οι Έρι και όλο το μίσος που είχαν οι Χιούρον,
αποδείχθηκαν ανώφελα και δεν μπόρεσαν να αντισταθούν στη δύναμη της πυρίτιδας. Οι
Ιροκουά πέτυχαν συντριπτική νίκη και κατέστρεψαν για πάντα τη δύναμη των Χιούρον.

49. ΓΛΩΣΣΕΣ:
Πολλές ήταν οι φυλές της Β. Αμερικής. Μια εικόνα μας
δίνεται από το χάρτη όπου καταγράφονται οι
διαφορετικές γλώσσες των φυλών της Β. Αμερικής.
Αξιομνημόνευτες
φυλές της Β. Αμερικής είναι οι Μοϊκανοί , Χούρονς,
Χόπι, Αμπενάκι, Ινουίτ και Τσερόκι.

51. https://youtu.be/xAFL
-ovNKic