Γιατί οι άνθρωποι ακολουθούν τη μόδα; Πώς δημιουργήθηκε και πώς εξελίχθηκε αυτό το κοινωνικό φαινόμενο; Πόσο σημαντικό ρόλο παίζει στη ζωή μας;

1. Εργασία
στη Νεοελληνική Γλώσσα
Γιαβρή Βασιλική
Α1

2. Με τον όρο μόδα δηλώνονται οι τάσεις, οι
εκδηλώσεις και οι προτιμήσεις των μελών
μιας κοινωνικής ομάδας σε συγκεκριμένη
χρονική περίοδο και αφορούν την
εξωτερική εμφάνιση, την ένδυση, τον τρόπο
συμπεριφοράς, τα μέσα ψυχαγωγίας και
τη συμπεριφορά εν γένει.
Η μόδα αντικατοπτρίζει τις εξελίξεις μιας
κοινωνίας σε μια συγκεκριμένη ιστορική
στιγμή, αλλά και αποτελεί έναν ιδιάζοντα τρόπο
επικοινωνίας μεταξύ των μελών μιας
κοινωνικής ομάδας, καθώς μέσω της μόδας
επιδιώκεται η αποδοχή κάθε ατόμου από
τους άλλους.

3. · Είναι ευμετάβλητη και παροδική. Κάτι που σήμερα
θεωρείται μοντέρνο,
νεωτερικό και ωραίο γρήγορα χαρακτηρίζεται
παρωχημένο , συμβατικό και
παραγκωνίζεται.
· Είναι συχνά παράλογη. Ωθεί τους ανθρώπους σε
ακρότητες αναφορικά με την
εμφάνισή τους ή με επιλογές στον τρόπο ζωής τους.
· Είναι τυραννική και αυταρχική. Δεν ανέχεται τη
διαφοροποίηση, επιβάλλει
ομοιόμορφες επιλογές , κοινά αισθητικά κριτήρια και
οδηγεί στην τυποποίηση,
στην εξαφάνιση της ατομικότητας.

4. ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΤΗ ΜΟΔΑ:
Οι αισθητικές αντιλήψεις κάθε εποχής, το θέατρο , ο
κινηματογράφος
· Η πολιτική κατάσταση και τα ιδεώδη μιας εποχής. Για
παράδειγμα, σε
δημοκρατικά πολιτεύματα το ένδυμα έγινε απλό και
λειτουργικό, έπαψε να
εκφράζει τις κοινωνικές τάξεις όπως συνέβαινε στην
εποχή της αριστοκρατίας
(κρινολίνα, καπέλα, κλπ).
· Η θρησκεία και η ηθική. Σε μουσουλμανικές χώρες το
ένδυμα των γυναικών
είναι αυστηρά προκαθορισμένο.
· Η οικονομική κατάσταση μιας κοινωνίας και η
ανταπόκριση των μελών της
στις επιταγές της μόδας.
· Τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα που
προωθούν τον καταναλωτισμό.
· Οι κλιματικές συνθήκες που επικρατούν σε μια χώρα.

5. ΑΙΤΙΕΣ ΠΟΥ ΤΟ ΑΤΟΜΟ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΗ ΜΟΔΑ:
Α) Ψυχολογικοί λόγοι:
· ικανοποίηση της αυταρέσκειας, φυσική φιλαρέσκεια, η ανάγκη να ξεχωρίζει,
να εντυπωσιάζει.
· Τονώνει την αυτοπεποίθηση και την αυτοεκτίμηση
· Προσδίδει διάθεση ανανέωσης στο άτομο, ξεφεύγει από τη μονοτονία της
καθημερινότητας, τους αγχώδεις ρυθμούς.
Β) κοινωνικοί λόγοι:
· Ικανοποιείται η ανάγκη ταύτισης με συγκεκριμένη κοινωνική ομάδα
· Προσδιορίζεται η κοινωνική του θέση, το άτομο επιδεικνύει την οικονομική
του επιφάνεια, την επαγγελματική του κατάσταση.
· Οι άνθρωποι συχνά ικανοποιούν την ανάγκη αυτοπροσδιορισμού τους μέσω
των επιλογών τους (ιδιαίτερα οι νέοι). Η έλλειψη ουσιώδους παιδείας και
πνευματικών ενδιαφερόντων κάνει το άτομο να θέτει σε προτεραιότητα την
εξωτερική του εμφάνιση και έτσι υιοθετεί άκριτα τα πρότυπα της μόδας.
Γ) οικονομικοί λόγοι:
Έχει αναπτυχθεί ολόκληρη βιομηχανία γύρω από τη μόδα. Τα κέρδη που
αποκομίζει είναι τεράστια. Μέσω της διαφήμισης διαμορφώνει αισθητικά
κριτήρια , καταναλωτική συνείδηση, δημιουργεί την ψευδαίσθηση της ανάγκης
αλλά και της προσωπικής επιλογής.

6. ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΗΣ ΜΟΔΑΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ:
Α) Θετικές:
· Η κατανάλωση τονώνει την οικονομία, διευρύνει τις εμπορικές
δραστηριότητες, δημιουργεί θέσεις εργασίας
· Καλλιεργείται το αισθητικό κριτήριο, αναπτύσσει την καλαισθησία, το
γούστο, τη δημιουργική φαντασία, ευνοεί την ελεύθερη έκφραση και την
επινοητικότητα.
· Επιδρά ευεργετικά στον ψυχισμό του ανθρώπου, τονώνει την
αυτοπεποίθηση, αποκρύπτει σωματικές ατέλειες.

7.  Β) Αρνητικές:

·Διαμόρφωση καταναλωτικής συνείδησης, άσκοπη σπατάλη χρημάτων. Η προσκόλληση στη μόδα
δημιουργεί πλαστές ανάγκες που για να τις ικανοποιήσει το άτομο αναγκάζεται να δουλεύει περισσότερο και
να στερείται από ψυχαγωγία, ελεύθερο χρόνο, ψυχική ηρεμία, κλπ.
Η μόδα αλλοτριώνει τον άνθρωπο, γιατί κατευθύνει τις επιλογές του . Καλλιεργεί την ομοιομορφία, τη
μαζοποίηση, την τυποποίηση στην αισθητική, στον τρόπο σκέψης, στη συμπεριφορά.
Δημιουργεί συμπλέγματα κατωτερότητας, αισθήματα μειονεξίας και υποτίμησης του «εγώ».
Καλλιεργεί μια νοοτροπία που ταυτίζει το «είναι» με το «φαίνεσθαι». Ο άνθρωπος έτσι αδιαφορεί για την
πνευματική, ψυχική, ηθική του καλλιέργεια και υποβιβάζει την ανάγκη να αναπτυχθεί υγιώς η
προσωπικότητα.
Ευνοεί το μιμητισμό και την ξενομανία, ωθεί το άτομο να υιοθετεί ξένα πρότυπα. Όταν μια τέτοια τάση
γενικεύεται, τότε τίθεται σε κίνδυνο η ιδιαιτερότητα ενός λαού.

8. Η μόδα είναι κοινωνικό φαινόμενο και βασικό στοιχείο της
σύγχρονης ζωής.
Είναι ουτοπικό να προτείνει κανείς την κατάργησή της. Θα
μπορούσαμε ωστόσο
να υιοθετήσουμε μια πιο κριτική στάση απέναντί της,
προστατεύοντας την
αυτονομία και την προσωπική μας ελευθερία. Καλό είναι
λοιπόν:
· Το άτομο να βρίσκεται σε πνευματική εγρήγορση, ώστε η
μόδα να
προσαρμόζεται στο προσωπικό στυλ και να μην ισοπεδώνει
την
προσωπικότητα.
· Να επιμελείται κανείς όχι μόνο την εξωτερική του εμφάνιση
αλλά και την
πνευματική του καλλιέργεια.
· Να συνειδητοποιεί ο άνθρωπος τους μηχανισμούς της
διαφήμισης.
ΤΡΟΠΟΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ/ Η ΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΗΡΕΙΤΑΙ :

9. Θύματα της μόδας
Ένα από τα πολλά πράγματα που δεν μπορώ να καταλάβω, είναι η μανία μερικών ανθρώπων να
ακολουθούν τυφλά τη μόδα. Εντάξει, όλοι ακολουθούμε μόδες. Είτε εμφανισιακές, είτε μουσικές, είτε
κοινωνικές. Είτε τη μόδα των celebrities, είτε την άλλη μόδα, αυτή που λέει να είσαι αντίθετος με τη
μόδα… Και να μην ασχολείσαι καθόλου με τις φίρμες και τα επώνυμα προϊόντα, θα ακολουθείς είτε
συνειδητά, είτε άθελά σου κάποια άλλη μόδα, μέσα από κάποια συνήθεια, συμπεριφορά κλπ. Άλλωστε
είναι στη φύση του ανθρώπου να επηρεάζεται, να πιθηκίζει, να αντιγράφει και να παραδειγματίζεται.
Κανείς δεν μπορεί να ακολουθεί μόνο τη δική του προσωπικότητα σε όλους τους τομείς της ζωής του, και
να μην ενταχθεί σε κανένα ρεύμα.
Ανακαλύπτω όμως, πως όλο αυτό δεν ήταν απλώς παιδιάστικη συμπεριφορά. Συνεχώς συναντάω
ανθρώπους σε μεγαλύτερες ηλικίες, που κουβαλάνε τα ίδια ακριβώς μυαλά με τα trendy παιδάκια του
λυκείου. Κλασσικό παράδειγμα, αυτή η καφέ-χρυσή κιτς αηδία, η Luis Vuitton. Το να πάει μια κοπέλα να
αγοράσει μια τσάντα επώνυμη, είναι απολύτως λογικό. Υπάρχουν εκατομμύρια διαφορετικά μοντέλα,
σχέδια, μάρκες, όλα επώνυμα και ακριβά. Όχι λέει όμως! Εγώ αυτό θέλω! Το καφέ, με τα χρυσά
σχεδιάκια! Αυτό που έχει γίνει σούπα, που το βλέπεις από το Κολωνάκι σε βιτρίνες, μέχρι σε πάγκους
πλανόδιων στα Πατήσια. Υστερία. Έχει τύχει να δω παρέα από τρεις κοπέλες να κάθονται μαζί σε
καφετέρια, και τρείς τσάντες L V ολόιδιες ακουμπισμένες στο τραπέζι. Μήπως έχουμε αρχίσει να χάνουμε
τη μπάλα; Είπαμε, άλλο μόδα, άλλο εμμονή. Η τελευταία φορά που είδα L V, ήταν πριν λίγες μέρες στο
super market. Έβγαλε η μπροστινή μου ένα μικροσκοπικό τσαντάκι-πουγκί L V, έβγαλε από μέσα δυο
πενηντάλεπτα (δεν πρέπει να χωρούσε περισσότερα) και τα έδωσε στο ταμείο. Συγχύστηκα. Μου ήρθε να
πάρω το μικροσκοπικό τσαντάκι και να της το χώσω στο ρουθούνι. Μετά σκέφτηκα ότι δεν θα εκτιμούσε
ιδιαίτερα μια τέτοια κίνηση, και θα ήταν πιο κόσμιο να εκφράσω τον προβληματισμό μου στο blog.

10. Φυσικά η μόδα υπήρχε ανέκαθεν. Δεν είναι κάποιο νέο δημιούργημα της τηλεόρασης και του star
system. Παράδειγμα, η ιστορία της γραβάτας. Το 1660, ένας Κροάτης βασιλιάς εντυπωσιάστηκε από
τα υφάσματα που φόρεσαν κάποιοι στρατιώτες που τον επισκέφθηκαν, και αποφάσισε κι αυτός να
κρεμάσει ένα κομμάτι ύφασμα στο λαιμό του. Αποτέλεσμα, ένας ολόκληρος λαός να τον μιμείται, και
να γίνει τόσο απαραίτητο αξεσουάρ η γραβάτα, που να θεωρείται προσβολή για έναν άντρα να μην
είναι ολόισια δεμένος ο κόμπος στη γραβάτα του, και πολλές φορές αυτή η προσβολή να ξεπλένεται
με αίμα! Γιατί; Κοινωνικά πρότυπα και συνήθειες που απλώς έτσι τα μάθαμε, αλλά αν κάτσει κανείς
και τα σκεφτεί σαν να τα έβλεπε πρώτη φορά, φαντάζουν ηλίθια και ανούσια.
Σίγουρα η μόδα είναι χαρακτηριστικό παράδειγμά του μιμητισμού του ανθρώπου. Και μάλιστα
τυφλός μιμητισμός. Ο κόσμος ακολουθεί τα «είδωλά» του, μιμείται συμπεριφορές και στυλ, και υιοθετεί
απόψεις χωρίς πρώτα να τις επεξεργαστεί. Χωρίς να σκεφτεί. Και το χειρότερο, νομίζει πως τελικά η
εμφάνισή του, ο τρόπος που μιλάει, οι συνήθειές του, είναι προϊόντα της δικής του προσωπικότητας.
Βλακώδες πράγμα λοιπόν η μόδα, όταν κάποιος την ακολουθεί τυφλά. Βλακώδες και πολλές φορές
επικίνδυνο. Μου θυμίζει την ερώτηση που έκανα μικρός στη μάνα μου, «Γιατί να μην το κάνω, αφού κι
αυτός το έκανε!», και την απάντηση που έπαιρνα: «Δηλαδή άμα έπεφτε από τον γκρεμό, θα πήγαινες
να πέσεις κι εσύ;»…

11. Mέχρι σήμερα η νεολαία έφερνε τη μόδα, μια μόδα σαρωτική,
ανυπότακτη, επαναστατική σαν να λέμε "τρόπο ζωής". Και η μόδα ήταν
κίνημα ήταν αντίδραση, ήταν νέες ιδέες και λόγος ύπαρξης. Η μόδα
απευθύνεται κυρίως στους νέους αλλά και για ελάχιστες εξαιρέσεις στις
μεγάλες ηλικίες.
Υπάρχουν πολλές τάσεις μόδας που ακόμα δεν έχουμε βρει. Στη μόδα
κυριαρχεί πάνω από όλα η ελευθερία. Θέλουμε να έχουμε την ελευθερία
της επιλογής στα ρούχα που φοράμε, αλλά έχουμε την απαίτηση από
τους άλλους να συμμορφώνονται με τα γούστα μας. Στην μόδα η
ελευθερία επιλογών είναι ένας τεράστιος παράγοντας που προέκυψε
από ανθρώπους που "άντεξαν" τον χλευασμό της εποχής τους, που
στάθηκαν με τόλμη επιμένοντας στις ιδέες τους, που πάλεψαν και
δημιούργησαν για κάτι που έβγαινε από μέσα τους.
Αντιθέτως αυτό που ελκύει τον κόσµο κοντά της είναι αυτό που της δίνει
και την δύναµη της. Σε οποιαδήποτε περίοδο κρίσης η µόδα περιόριζε τα
µέσα της αλλά πάντοτε έδινε ελπίδα, όραµα, οµορφιά, και φυσικά ήταν το
µέσον που αποτελούσε ένα κοµµάτι µιας καθηµερινής συνήθειας αυτής
του ρουχισµού. Ακολουθώντας κανείς το σύγχρονο και µοντέρνο νιώθει
ότι γίνεται αποδεκτός απ' το κοινωνικό σύνολο στο οποίο ανήκει.

12. Αισθάνεται καταξιωµένος και συνοδοιπόρος των προτύπων που προβάλλονται. Με άλλα
λόγια ο φόβος της κοινωνικής απόρριψης οδηγεί στην µόδα Από την άλλη οι νέοι έχουν
έµφυτη την τάση της διαφορετικότητας και της αλλαγής. Είναι καινοτόµοι και επαναστάτες
για αυτό ακολουθούν µια µοντέρνα πορεία και διαµορφώνουν καινούργιες κατευθύνσεις.
Στην σηµερινή εποχή ο υπερκαταναλωτισµός και η επιδειξιοµανία κυριαρχούν. Έτσι
λοιπόν πολλές φορές ακολουθείτε η µόδα για λόγους προβολής και πλούτου. Παράλληλα
υπάρχουν ισχυροί οικονοµικοί παράγοντες που κατευθύνουν τον κόσµο µε διάφορους
µηχανισµούς, στην υιοθέτηση µιας συγκεκριµένης µόδας. Η µόδα δεν είναι µόνο ένα θέµα
για τις πασαρέλες αλλά και για τα σχολεία, αποτελεί ένα θέµα για συζήτηση αντικειµενικό
σχολιασµό και επίσης παράδειγµα προς µίµηση. Οι έφηβοι επιλέγουν και συνδυάζουν τα
ρούχα τους με κριτήριο το γούστο, τα χρώµατα και τη διάθεση τους. Βέβαια µόδα δεν είναι
µόνο αυτό που φοράς αλλά και πως το φοράς. Κάθε άνθρωπος έχει το δικό του γούστο
και την δικιά του άποψη για τα ρούχα, ανάλογα µε την ηλικία του. Κατά τις ηλικίες από 14
έως 21 ετών διαµορφώνουµε την τελική µας γνώµη για το κάθε είδος ντυσίµατος και το
προσωπικό µας στυλ.
Η εφηβεία είναι μια δύσκολη εποχή για κάθε άνθρωπο, κυρίως συναισθηματικά. Αρχίζουν
οι προβληματισμοί, κάποιες φορές και οι συγκρούσεις και είναι το στάδιο πριν την
ενηλικίωση. Παρακολουθώντας τους εφήβους παρατηρούμε ότι η εμφάνιση τους και ο
τρόπος που ντύνονται δίνουν πολλές πληροφορίες για την ψυχολογία τους, τον τρόπο
σκέψης και γενικά τα ίδια τα παιδιά. Με την πρώτη κιόλας ματιά είναι εύκολο να
αντιληφθούμε ότι οι έφηβοι έχουν την τάση να ακολουθούν τη μόδα και αυτό συμβαίνει
για διάφορους λόγους.

13. Ανάγκη για ομαδοποίηση
Ιδιαίτερα σε αυτή τη φάση της ζωής τους οι έφηβοι έχουν μεγάλη ανάγκη να
ενταχθούν σε ένα σύνολο και να ανήκουν σε μια ομάδα. Το ίδιο στυλ ντυσίματος
είναι μια απόδειξη ότι έχουν κοινές ιδέες, κοινούς προβληματισμούς και συνήθως
υιοθετούν έναν κοινό τρόπο συμπεριφοράς. Στην περίπτωση αυτή λοιπόν οι
έφηβοι βρίσκουν τη μόδα σαν έναν τρόπο για την ένταξή τους σε κάποια ομάδα.
Δημιουργία προτύπων
Είναι γεγονός ότι τα μοντέλα που επιδεικνύουν τη μόδα είναι συνήθως άτομα
στην εφηβεία ή λίγο μετά. Είναι εύκολο λοιπόν για τα άτομα στην περίοδο της
εφηβείας να ταυτιστούν με τα μοντέλα ίσως και να θέλουν να τους μοιάσουν.
Στις περιπτώσεις αυτές η μόδα λειτουργεί δημιουργώντας πρότυπα γεγονός
ιδιαίτερα επικίνδυνο εάν οι έφηβοι δεν έχουν την κατάλληλη καθοδήγηση από
το περιβάλλον τους.
Αναγνωρισιμότητα
Μια ακόμα ανάγκη των εφήβων η οποία εξωτερικεύεται μέσω της
ενασχόλησης τους με τη μόδα είναι η ανάγκη για αναγνωρισιμότητα. Για το
λόγο αυτό έχουν την τάση να θέλουν να ταυτιστούν οι έφηβοι με διάσημα
πρόσωπα. Επόμενο είναι να ακολουθούν και το στυλ του ανθρώπου που
θαυμάζουν. Με τον τρόπο αυτό ακολουθείται η μόδα στην ανάγκη των
εφήβων για αναγνώριση έστω στο κοντινό τους περιβάλλον.

14. Η ανάγκη των εφήβων να ξεχωρίζουν
Μια ιδιαίτερη ανάγκη των ατόμων στην ηλικία αυτή είναι να ξεχωρίζουν από το
πλήθος και τους ομοίους τους. Στις περιπτώσεις αυτές οι έφηβοι χρησιμοποιούν τη
μόδα στην ακραία της μορφή με σκοπό να διαφέρουν και να τραβήξουν το
ενδιαφέρον. Έτσι φτάνουν σε σημείο να ντύνονται ιδιαίτερα εκκεντρικά και το
αποτέλεσμα είναι να τραβούν τα βλέμματα όχι πάντα με θετικό τρόπο. Ο φόβος τους
μήπως δεν γίνουν αποδεκτοί από τους συνομηλίκους τους, τους οδηγεί σε ακραίες
εμφανίσεις οι οποίες τους δίνουν μια αίσθηση ανωτερότητας και δύναμης. Μια
αίσθηση που ισχύει όμως μόνο για τη δική τους οπτική, τις περισσότερες φορές.
καλό στυλ και γούστα στα ρούχα.
«Η ιστορία της μόδας και η εξέλιξη της ένδυσης»
Η λέξη μόδα προέρχεται από τη λατινική λέξη “modus” που σημαίνει τρόπος
ζωής και συμπεριφοράς. Μόδα είναι η τάση του ανθρώπου για την αναζήτηση κάτι
καινούργιου και κάτι σύγχρονου σύμφωνα με τα δεδομένα κάθε εποχής.
Χαρακτηρίζεται από προσκαιρότητα και μεταβάλλεται ανάλογα με την εποχή.
Χρονολογείται από την εμφάνιση του ανθρώπου στη γη και καταλαμβάνει
σημαντικό μέρος της ζωής του, γιατί αποτελεί ένα μέσο έκφρασης, ιδεολογίας,
αισθητικής, κοινωνικής θέσης, θρησκείας , προσωπικότητας, ψυχικής διάθεσης και
γενικότερα πολιτισμού.

16. ΠΑΛΑΙΟΛΙΘΙΚΗ ΕΠΟΧΗ
Στη παλαιολιθική εποχή οι άνθρωποι συνήθιζαν να αλείφουν το
σώμα τους με λίπος για να προστατευτούν κυρίως από την
ηλιακή ακτινοβολία και άλλους περιβαλλοντικούς κινδύνους.
Ακόμα, επιδίδονταν στην ζωγραφική προσώπου και σώματος.
Γίνετε χρήση ελαφρώς κατεργασμένων ενδυμάτων, δηλαδή
φυτικά ή ζωικά, όπως δέρματα ζώων, φύλλα και κλαδιά δέντρων.
β)ΑΝΩΤΕΡΗ ΠΑΛΑΙΟΛΙΘΙΚΗ ΕΠΟΧΗ
Στην ανώτερη παλαιολιθική εποχή συναντάμε ανθρώπους που
ήταν τυλιγμένοι με γούνες που συχνά έφεραν εγχαράξεις όπως οι
Εσκιμώοι. Οι Εσκιμώοι της Αρκτικής εκμεταλλεύτηκαν την
ξεχωριστή ιδιότητα της γούνας, η οποία ήταν ένα από ελάχιστα
υλικά που διέθεταν. Τα κοντά, συρρικνωμένα κορμιά τους και το
διαιτολόγιο τους που είναι πλούσιο σε λίπος και πρωτεΐνες που
τους βοήθησε να διατηρούν το σώμα τους ζεστό.

17. ΜΙΝΩΪΚΗ ΕΠΟΧΗ
Οι άνδρες στην καθημερινή τους ζωή αλλά και στη δημόσια φορούσαν το λεγόμενο
«ζώμα», που έμοιαζε με κοντή φούστα.
Την ανδρική ενδυμασία χαρακτηρίζουν οι σφικτές υφασμάτινες, δερμάτινες, ίσως και
μεταλλικές ζώνες. Οι ζώνες ήταν συχνά πλούσια διακοσμημένες και στα άκρα τους
έφεραν κρόσσια ή χάντρες. Σ‘ αυτές στήριζαν οι άνδρες το εγχειρίδιο, μικρό σπαθί
είτε μαχαίρι.
Εντυπωσιακά ήταν τα ενδύματα και η εμφάνιση των γυναικών της Μινωικής
εποχής, αλλά και η ίδια η θέση τους στην κοινωνία , που θεωρείται ότι ήταν ισότιμη
με του άνδρα.
Χαρακτηριστικά της μινωικής γυναικείας ενδυμασίας είναι το στενό κοντομάνικο με
στενά είτε φουσκωτά μανίκια – πουκάμισο είτε περικόρμιο, που άφηνε ακάλυπτο το
στήθος είτε ήταν διαφανές και συγκρατιόταν στο σώμα συχνά με κορδόνια στο
ανώτερο μέρος του σώματος, οι μακριές και φαρδιές φούστες με πιέτες και
φραμπαλάδες. Ενδιαφέρων είναι και ο ψηλός γωνιώδης γιακάς, που εμφανίζεται σε
κάποια. Οι Μινωίτες εμφανίζονται σε άλλες παραστάσεις ξυπόλητοι, σε άλλες με
σανδάλια, που προσαρμόζονταν στο πόδι με σχετικά ψηλές ταινίες και σπανιότερα
με μπότες.

18. ΜΥΚΗΝΑΪΚΗ ΕΠΟΧΗ
Από την αρχαία Ελλάδα ο ρουχισμός αντικατοπτρίζει την κοινωνική
και οικονομική κατάρτιση του κάθε ατόμου. Μέσα από την ενδυμασία
των ανθρώπων, εκείνης της εποχής, μπορούμε να αντλήσουμε πολλές
πληροφορίες για τον πολιτισμό τους.
Οι Ελληνίδες είχαν πυκνά και μακριά μαλλιά. Τα έπλεκαν, πότε σε
πλεξούδες και πότε με καρφίτσες (τσιμπιδάκια). Το κοντό μαλλί στις
ελεύθερες γυναίκες αποτελεί σημάδι πένθους είτε αναγνώριση
γηρατειών. Ωστόσο οι δούλες είχαν επί το πλείστον τα μαλλιά τους
κομμένα κοντά.
Οι αρχαίοι Έλληνες διακρίνονται για την ιδιαίτερη κόμη τους.
Ορισμένα από τα χαρακτηριστικά ήταν τα πυκνά μαλλιά τα οποία
έκοβαν έτσι ώστε να καλύπτουν το κεφάλι αλλά να μη φτάνουν στους
ώμους.
Επίσης οι αρχαίοι Έλληνες ταύτιζαν τη τέχνη με τα στοιχεία της φύσης
και τα θρησκευτικά σύμβολα. Τα κοσμήματα τους φαίνεται πως ήταν
άμεσα συνδεδεμένα με την τάση εκείνης της εποχής. Μέσα απ’ όλα
αναδεικνύεται η συμβολή του αρχαίου κόσμου στην βαθμιαία
ανάπτυξη του τομέα της ομορφιάς.

19. ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ
Το κύριο αντικείμενο της ανδρικής ενδυμασίας ήταν ο
χιτώνας, που τον φορούσαν κατάσαρκα. Ο χιτώνας
δεν ήταν τίποτα άλλο από ένα κομμάτι πανί, με
τρύπες για τα χέρια, που το έπιαναν στον έναν ώμο
με πόρπη. Το μήκος του χιτώνα ποίκιλλε ανάλογα με
την εποχή. Η γυναικεία ενδυμασία εκείνης της εποχής
δεν έθετε ζητήματα κοπτικής αλλά απαιτούσε μεγάλη
ευχέρεια στην τέχνη του στολισμού. Τα γυναικεία
ενδύματα όπως και τα ανδρικά, χωρίζονταν σε δυο
μεγάλες κατηγορίες: στην ελαφρύ εσωτερική
ενδυμασία και σ‘ ένα φόρεμα πιο χοντρό, τον πέπλο,
που φοριόταν από πάνω. Ο χιτώνας των γυναικών
ήταν συνήθως πιο μακρύς από τον ανδρικό, ήταν
απλό, μακρύ πουκάμισο, που έπεφτε ελεύθερα κατά
μήκος του σώματος και πιανόταν μόνο με ένα
κορδόνι.

20. ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ
Αναγέννηση (αγγλικά: Renaissance, ιταλικά: Rinascimento, γαλλικά:
Renaissance, από τα συνθετικά ri- «ξανά» και nascere «γεννιέμαι») ήταν ένα
πολιτιστικό κίνημα που τοποθετείται προσεγγιστικά ανάμεσα στο 14ο και το
17ο αιώνα. Γύρω στα 1490 οι ιστορικοί της ενδυμασίας συμφωνούν ότι ένα
νέο φόρεμα ξεκίνησε για την αναγέννηση. Αυτή ήταν η περίοδος κατά την
διάρκεια της οποίας θα μπορούσε να λεχθεί ότι άρχισε να διακρίνεται σε
όλους τους τομείς της ενδυμασίας μια δόση υπερβολής.
Οι βορειότερες ευρωπαϊκές χώρες άρχισαν να στρεβλώνουν το φυσικό
σχήμα με παραγεμισμένο μανίκι, ντούπλετ (είδος αντρικού κουμπωμένου
σακακιού που φοριόταν από το Μεσαίωνα μέχρι τα μέσα του 17ου αιώνα στη
Δυτική Ευρώπη, πρόκειται για μία απλή και ραμμένη καπιτονέ επένδυση που
φοριόταν για την προστασία του θώρακα από μώλωπες και φθορές) και
μακριές κάλτσες. Οι πλούσιοι άντρες φορούσαν μανδύες με φαρδύς ώμους
και επίπεδα καπέλα.
Η Ιταλία δε προχώρησε όσο ο Βορράς, ενώ η Γαλλία και η Αγγλία
ακολουθούσαν το παράδειγμα της Ιταλίας παρόλο που αυτοί κόλλησαν σε πιο
επηρεασμένα από το μεσαίωνα στυλ. Οι Γερμανοί βάζουν μεγάλα
φουσκώματα στο κεφάλι, στους ώμους , στους μηρούς, μικρά φουσκώματα
πάνω από το στήθος , την πλάτη , τα χέρια τα πόδια και τα κάτω άκρα. Βάζουν
φτερά σε πολλά αξεσουάρ όπως στα καπέλα με ευρύ γείσο(προεξοχή
πηλικίου ή κασκέτου που σκιάζει το μέτωπο και προστατεύει τα μάτια από τον
ήλιο) μέχρι και τα γόνατα.

21. Οι τολμηρές της εποχής που προκάλεσαν σκάνδαλο
Παραδοσιακά, στον Δυτικό κόσμο, οι γυναίκες φορούσαν, ανέκαθεν, φορέματα και
φούστες, και οι άντρες παντελόνια. Κατά την διάρκεια των τελών του 1800, όμως, οι
γυναίκες εργάτριες ήταν αυτές που πρώτες τόλμησαν να φορέσουν τα παντελόνια τον
αντρών τους- και αυτό, αποκλειστικά ως «στολή εργασίας». Στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, οι
γυναίκες που βγήκαν, πιο μαζικά, στην αγορά εργασίας, άρχισαν να φοράνε σε μαζικότερο
βαθμό τα παντελόνια των αντρών τους, που ήταν στο μέτωπο, ενώ, μέχρι το 1970, το
fashion item έγινε ιδιαίτερα δημοφιλές. Σήμερα, περισσότερες γυναίκες παγκοσμίως
φοράνε παντελόνια, αντί για φούστες, ενώ δεν είναι λίγες αυτές που φοράνε αποκλειστικά
και μόνο αυτά.
Η βικτωριανή κοινωνία σοκαρίστηκε όταν, γυναίκες ανθρακωρύχοι επέλεξαν τα παντελόνια
για την εργασία τους. Φυσικά, οι εργάτριες της εποχής δεν αποχωρίστηκαν τις φούστες
τους, τις οποίες φορούσαν πάνω από τα παντελόνια, και τις οποίες μάζευαν, ψηλά στη
μέση τους, για να δουλέψουν. Στην αμερικανική δύση, τα «cowgirls» του 19ου αιώνα
στράφηκαν στα παντελόνια, για να μπορούν να ανεβαίνουν ευκολότερα στα άλογά τους,
ενώ οι πρώτες αεροπόροι έβρισκαν, σε αυτά, την άνεση που χρειάζονταν για να φέρουν
εις πέρας τις αποστολές τους. Από την δεκαετία του 1930, stars όπως οι Marlene Dietrich
και Katharine Hepburn φωτογραφίζονται συχνά φορώντας παντελόνια, συμβάλλοντας
στην ευρύτερη αποδοχή τους, αλλά και στην εξέλιξή τους σε αντικείμενο του πόθου των
fashionistas.
Μετά το τέλος του μεγάλου Πολέμου, το Καλοκαίρι του 1944, οι πωλήσεις των παντελονιών
για γυναίκες πενταπλασιάστηκαν σε σχέση με την περασμένη χρονιά ενώ, μέχρι την
δεκαετία του 1960, σχεδιαστές όπως ο Andre Courreges έφεραν στην πασαρέλα τα μακριά
παντελόνια, τα οποία οδήγησαν στην εποχή του θρυλικού Smoking του Yves Saint
Laurent, αλλά και των jeans, συμβάλλοντας καθοριστικά στο τέλος της απαγόρευσης προς
τις γυναίκες να φοράνε παντελόνια σε σχολεία, χώρους εργασίας και καλά εστιατόρια.

22. «Η μόδα είναι η πρόταση, η αλλαγή, η
διαφορετικότητα, που ακόμα και αν
δεν την ακολουθείς πιστά έρχεται για
να ανανεώσει την γκαρνταρόμπα σου
αλλά και τη διάθεσή σου κάθε εποχή.
Για μένα η μόδα είναι τα χρώματα και
τα πινέλα του στυλ μας. Όσο για τους
συνδυασμούς… είναι καθαρά
προσωπική υπόθεση!»
Τι είναι λοιπόν για εσένα η μόδα; (η γνώμη μου)

23. Βιβλιογραφία
www.missbloom.gr
• el.wikipedia.org
www.instyle.gr